Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ [ὑπὸ τὸν Μητροπολ. Ὀνούφριο Ρωσικῆς] ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ

Νέο πλῆγμα στὴ Μόσχα:
Ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐγκαταλείπει τὸν πατριάρχη Κύριλλο

.                  Νέο πλῆγμα στὴν ὅποια ἐπιρροὴ τῆς Μόσχας στὴν Οὐκρανία. Ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ποὺ ὑπαγόταν στὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, ἀνακοίνωσε σήμερα Παρασκευὴ ὅτι διακόπτει τὴ σχέση της μὲ τὴ Ρωσία, λόγῳ τῆς εἰσβολῆς στὴν Οὐκρανία καὶ διακήρυξε τὴν «πλήρη ἀνεξαρτησία της» ἀπὸ τὶς ρωσικὲς πνευματικὲς ἀρχές.
.                  «Δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὸν Πατριάρχη τῆς Μόσχας Κύριλλο (…) σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὸν πόλεμο στὴν Οὐκρανία», ἀνέφερε στὴν ἀνακοίνωσή της, γιὰ αὐτὴν τὴν ἱστορικὴ πρωτοβουλία της, ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἀφοῦ ὁλοκληρώθηκαν οἱ ἐργασίες τῆς συνόδου ποὺ ἦταν ἀφιερωμένη στὴ ρωσικὴ «ἐπιθετικότητα». Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς συνόδου διακήρυξε «τὴν πλήρη ἀνεξαρτησία καὶ αὐτονομία της».
.                  Ἕως σήμερα ἡ Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ὑπαγόταν στὸν Ρῶσο Πατριάρχη Κύριλλο, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐκφράσει τὴ στήριξή του στὸν πόλεμο τῆς Ρωσίας ἐναντίον τῆς Οὐκρανίας.
.                  «Ἡ σύνοδος καταδικάζει τὸν πόλεμο, ποὺ συνιστᾶ παραβίαση τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ “Οὐφονεύσεις” καὶ ἐκφράζει τὰ συλλυπητήριά της σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ὑποφέρουν λόγω τοῦ πολέμου», προστίθεται στὴν ἀνακοίνωση.
.                  Σύμφωνα μὲ τὴν ἀνακοίνωση, οἱ σχέσεις τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας ἦταν «περίπλοκες ἕως ἀνύπαρκτες» ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ κηρύχθηκε ὁ στρατιωτικὸς νόμος στὴν Οὐκρανία.
.                  Ἡ πρωτοβουλία αὐτὴ εἶναι τὸ δεύτερο σχίσμα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας μέσα σὲ λίγα χρόνια. Ἑκατοντάδες ἱερεῖς ὑπέγραψαν πρόσφατα μία ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ ζητώντας νὰ δικαστεῖ ὁ Κύριλλος ἀπὸ ἐκκλησιαστικὸ δικαστήριο ἐπειδὴ πῆρε θέση στὸν πόλεμο.

[…]

ΠΗΓΗ: ΑΜΠΕ – skai.gr

KΥΡΙΕ, ΦΕΡΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! (Χαρ. Μπούσιας)

Κύριε, φέρε τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο!

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

.               Κύριε, ὅταν ἦλθε τὸ πλήρωμα τῶν αἰώνων καὶ βρέθηκε τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς Σου, ἡ ἀειπάρθενος κόρη, ἡ Παναγία μας, σαρκώθηκες καὶ ἔγινες, ὁ τέλειος Θεός, τέλειος ἄνθρωπος. Ἦλθες στὴν γῆ, γιὰ νὰ μᾶς ἀνυψώσεις ὅλους στὸν οὐρανό. Ἔγινες ἄνθρωπος, γιὰ νὰ μᾶς κάνεις θεούς. Τί μεγάλη τιμὴ γιὰ ὅλους μας, γιὰ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, αὐτὸ ποὺ ἐξέπεσε ἀπὸ τὸν Παράδεισο γιὰ τὴν ἐφήμερη ἁμαρτία!
.               Κύριε, τὸν ἐρχομό Σου στὴν γῆ Ἄγγελοι συνόδευσαν δοξολογοῦντες καὶ ψάλλοντες: «Καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Στὸν ταραγμένο κόσμο ἦλθες Ἐσύ, Κύριε, ὁ εἰρήναρχος Θεός, γιὰ νὰ μᾶς φέρεις τὴν εἰρήνη. Ἦλθες γιὰ νὰ μᾶς σταματήσεις τοὺς πολέμους καὶ νὰ ἐξαπλώσεις τὴν εἰρήνη σὲ ὅλη τὴν γῆ. Ἦλθες, γιὰ νὰ γαληνέψεις τὶς ἀγριεμένες ψυχές μας, νὰ τὶς μαλακώσεις, νὰ εἰρηνεύσεις τὶς οἰκογένειες μας, τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες μας. Σκοπὸς καὶ πόθος Σου ἦταν καὶ εἶναι μέσα στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων ἡ ἐξάπλωση τῆς εἰρήνης Σου παντοῦ, ἀφοῦ, δυστυχῶς, ἡ γῆ μας μαστίζεται, τὸ γνωρίζεις καλὰ καὶ κλαῖς, ἀπὸ πολέμους, ἀτέλειωτες συρράξεις μὲ ἑκατόμβες νεκρῶν καὶ πολὺ περισσότερους περίλυπους συγγενεῖς, ἀδελφούς, φίλους, ὀρφανὰ καὶ χῆρες.
.               Κύριε, ἡ εἰρήνη ἀποτελεῖ τὸ κύριο γνώρισμα τῆς θεότητός Σου, γι’ αὐτὸ καὶ Σὲ ὀνομάζουμε «Θεόν τῆς εἰρήνης» (Β΄ Κορ. ιγ΄ 11). Σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεώς Σου ἦταννὰ ἐπιφέρεις τὴν εἰρήνη μεταξὺ τοῦ Θεοῦ Πατρός Σου καὶ ὅλων μας, ὅλων τῶν ἀνθρώπων, εἰρήνη ἡ ὁποία εἶχε διαταραχθεῖ ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἀμάρτημα καὶ ἀπὸ τὶς μετέπειτα ἁμαρτίες μας. Ἤθελες νὰ σταματήσουν οἱ πόλεμοι καὶ νὰ ἐπικρατήσει εἰρήνη ἐδῶ στὸν κόσμο, γι’ αὐτὸ καὶ  μόλις ἐμφανίσθηκες ἀναστημένος στοὺς μαθητές Σου, ὁ πρῶτος λόγος Σου ἦταν· «Εἰρήνη ὑμῖν» (Ἰωάν. κ΄19).
.               Κύριε, ἡ εἰρήνη Σου, ἡ «πάντα νοῦν ὑπερέχουσα»  χαρακτηρίζεται καὶ εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος: «Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐστὶν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη..» (Γαλ. ε΄22). Ἔτσι, αὐτοὶ ποὺ δὲν γαληνεύουν τὶς ψυχὲς καὶ προκαλοῦν σχίσματα καὶ προστριβὲς δὲν εἶναι εἰρηνοποιοί, δὲν εἶναι δικά Σου παιδιά. Σὲ αὐτῶν τὶς καρδιὲς δὲν ἔχεις θέση, ἔτσι, αὐτοὶ εἶναι ζηλόφθονοι, ἐριστικοί, ἀκατάστατοι καὶ ἂς νομίζουν ὅτι εἶναι μορφωμένοι καὶ μεγάλοι, ἀφοῦ ἀρέσκονται ὄχι στὴν ὡραιότητα τῆς συμπεριφορᾶς, ἀλλὰ στὴν φαυλότητα, γιὰ νὰ θυμηθοῦμε τὸν Ἅγιο Ἰακωβο τὸν Ἀδελφόθεο ποὺ λέει: «Ὅπου ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. Ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἀγνή ἐστιν, ἔπειτα δὲ εἰρηνική…» (Ἰακ. γ΄ 16).
.               Κύριε, ἐὰν μετρηθοῦμε ὅλοι μας μὲ τὸ μέτρο τοῦ Εὐαγγελίου Σου, ἐλάχιστοι θὰ βρεθοῦμε νὰ Σὲ ἀγαποῦμε πραγματικά. Δυστυχῶς τηροῦμε τοὺς τύπους, πολλὲς φορὲς ἀσυνείδητα, μὲ ἐκκλησιασμὸ καὶ μὲ ἐλεημοσύνες ἀπὸ τὸ περίσσευμά μας, ἀλλὰ ἡ διαίρεση, τὸ σχίσμα, ἡ φατρία ὀργιάζει στὴν καθημερινότητά μας. Ἡ εἰρήνη Σου δὲν μᾶς ἀγγίζει.
.               Κύριε, οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι κατὰ τὴν γέννησή Σου πρῶτα τόνισαν τὴν δοξολογία τοῦ Θεοῦ Πατρός Σου καὶ ὕστερα τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο. «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. β΄ 14). Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν Σὲ δοξάζουν μὲ πίστη καὶ προσευχή, ἔχουν διαρκεῖς πτώσεις στὴν ζωή τους καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν εἰρήνη στὴν ψυχή. Ταραγμένη ψυχὴ πῶς μπορεῖ νὰ ἔχει χαρὰ καὶ νὰ προάγει τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο; Ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Σου Παύλου «Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ. β´ 14) μᾶς βεβαιώνει ὅτι ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο Σου στὴν οὐσία εἶναι ἡ μόνη στὸν κόσμο ὑπάρχουσα Ἐπιστήμη περὶ τῆς Εἰρήνης καὶ ἡ ἀπόλυτη ἐφαρμογή του εἶναι ἡ ἀπόλυτη εἰρήνη.
.               Κύριε, τὰ ἀνδρόγυνα εἰρηνεύουν, ὅταν ἐφαρμόζουν τὸν νόμο τοῦ Εὐαγγελίου Σου, τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης. Στὴν οἰκογένεια, ὅπου δοξάζεται τὸ ὄνομά Σου, κυριαρχεῖ ἡ τιμιότητα καὶ ἡ εἰρήνη εἶναι διάχυτη παντοῦ. Ὅπως ἡ ζέστη εἶναι συνέπεια τῆς φωτιᾶς, ἔτσι, καὶ ἡ εἰρήνη εἶναι συνέπεια τῆς ἐνθρονίσεώς Σου στὶς καρδιές μας, Σοῦ τοῦ Εἰρηνάρχου Θεοῦ μας, τῆς προτυπώσεως τῆς ἀρετῆς. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὶς κοινωνίες τῶν προσώπων. Ὅπου καλλιεργεῖται ἡ ἀρετή, ἐκεῖ οἱ λαοὶ εἰρηνεύουν. Ὅπου αὐτὴ ταλαντεύεται, ἡ εἰρήνη ἀπομακρύνεται καὶ οἱ ἔριδες καὶ οἱ συγκρούσεις καὶ οἱ πόλεμοι δίνουν τὸ καταστροφικό τους παρόν.
.               Κύριε, προσωπικὰ δὲν εἰρηνεύουμε, δὲν ἀφήνουμε τόπο στὴν καρδιά μας γιὰ Ἐσένα, οὔτε σὲ μιὰν ἄκρη της. Τὸ βλέπεις, Κύριε, ὅτι κλαίοντας Σοῦ τὸ λέω, στὴν γῆ μας βασιλεύει ὁ  τρόμος καί ὁ φόβος, ἡ ἀβεβαιότητα, ἡ ἀκαταστασία.
.               Γιατί, ὅμως; Γιατί ἐμεῖς, Κύριε, θελήσαμε νὰ δημιουργήσουμε ἕνα κόσμο χωρὶς Ἐσένα, χωρὶς τὴν εἰρήνη Σου, αὐτὴ πού Ἐσὺ μᾶς χαρίζεις, εἰρήνη στὶς ψυχές μας, εἰρήνη μεταξύ τῶν λαῶν, εἰρήνη στὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες. Ἑπιθυμία τόσο μεγάλη, ἀλλὰ καὶ τόσο ἀνικανοποίητη.
.               Σήμερα, Κύριε, μόνο εἰρήνη δὲν θὰ βρεῖς στὴν γῆ μας. Οἱ σειρῆνες τοῦ πολέμου ἠχοῦν ἐφιαλτικὰ γύρω μας. Μαίνονται ἐμφύλιοι πόλεμοι καὶ πόλεμοι μεταξὺ ἐθνῶν μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀνθρώπους νὰ παίρνουν τὸν πικρὸ δρόμο τῆς προσφυγιᾶς, χωρὶς νὰ γνωρίζουν τί θὰ τοὺς τύχει στὸν δρόμο ἢ ποῦ τελικὰ θὰ καταλήξουν; Θρηνοῦμε γιὰ τὰ θύματα, τοὺς πρόσφυγες, τοὺς ἄστεγους, τοὺς λησμονημένους. Κλίνουμε, ὅμως,  τὰ γόνατα καὶ Σὲ παρακαλοῦμε μὲ δάκρυα, Εἰρήναρχε Κύριε: Ἀφόπλισε τὶς καρδιές μας ἀπὸ τὴν κακία, γιατὶ μὲ αὐτὴ δὲν ἐπιτυγχάνεται εἰρήνη, ὅσο καὶ ἂν ἀφοπλιστοῦν ὅλα τὰ ἔθνη. Ἐὰν ἀγάπη δὲν ἔχουμε στὶς καρδιές μας καὶ χωρὶς ὅπλα θὰ ἐπιτεθοῦμε στοὺς γύρω μας, μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια. Ἔλα, Κύριε, νὰ μᾶς εἰρηνεύσεις, φέρε τὴν εἰρήνη Σου στὴν γῆ μας! Ἄλλαξε τὸν τρόπο ζωῆς μας. Ἀξίωσέ μας νὰ Σὲ ποθοῦμε, νὰ θέλουμε νὰ γίνεις ὁ Κύριος τῆς καρδιᾶς μας, γιὰ νὰ μένεις μόνιμα μαζί μας, νὰ μᾶς εἰρηνεύεις καί, ὄχι μόνο νὰ φαινόμαστε στοὺς ἄλλους, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε πραγματικὰ δικοί Σου, εἰρηνοποιοί, φιλάδελφοι, ἀλληλέγγυοι, ἄνθρωποι ἀγάπης χωρὶς ὅρια καὶ διακρίσεις.

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ τοῦ Ἁγ. Ὄρους καὶ τῆς Οὐκρανίας!

[… ]           «Ἡ ἱστορία τοῦ θέματος αὐτοῦ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Οὐκρανικός λαός ἀπό τήν Τσαρική ἀκόμη Αὐτοκρατορία ἀγωνιζόταν νά διαφυλάξη τήν ἐθνική του ταυτότητα καί νά ἐπιτύχη τήν ἀνεξαρτησία του, ἀλλά δυστυχῶς οἱ προσπάθειές του καταπνίγονταν στό αἷμα.
.                  Φυσικά πρέπει νά προσευχόμαστε νά σταματήση ὁ πόλεμος καί νά ἀρχίσουν οἱ εἰρηνικές διαπραγματεύσεις γιά τήν σταθεροποίηση τῆς εἰρήνης, γιατί ἡ συνέχιση τοῦ πολέμου εἶναι μιά τραγωδία τόσο ἀπό ἐκκλησιαστικῆς ὅσο καί ἀνθρωπιστικῆς πλευρᾶς.
.                      Καί ὅσοι δέν πείθονται ἀπό λογικά ἐπιχειρήματα, ἄς δοῦν τά δάκρυα καί τόν πόνο στά πρόσωπα τῶν μικρῶν παιδιῶν, ἀπό τά ὁποῖα βγαίνει ἕνα καυτό ἐρώτημα: «Γιατί ὁ πόλεμος;».
.                   Καί τό ἐκπληκτικότερο εἶναι ὅτι ὁ πόλεμος γίνεται ἀπό ὀρθόδοξο λαό, τοῦ ὁποίου οἱ ἡγέτες προσεύχονται στούς Ὀρθόδοξους Ναούς καί ἔχουν  στενή συνεργασία μέ τούς ἐκκλησιαστικούς τους ἡγέτες!!» (Μητροπολ. Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἱερόθεος, parembasis.gr/index.php/el/7189-2022-02-26)

ΡΩΣΙΑ καὶ ΟΥΚΡΑΝΙΑ 

«ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ»

Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος:
Προσεύχομαι νὰ σταματήσει αὐτὸς ὁ πόλεμος τώρα

.                       «Εἶμαι βαθιὰ συγκλονισμένος καὶ οἱ σκέψεις μου καὶ οἱ προσευχές μου κατευθύνονται προς τοὺς Οὐκρανοὺς ἀδελφούς μας, ἰδιαίτερα πρὸς τὰ μικρὰ παιδιὰ και τους ἡλικιωμένους ποὺ βιώνουν τὴ φρίκη τοῦ πολέμου, καὶ φυσικὰ πρὸς τοὺς χιλιάδες ὁμογενεῖς μας στὴ χώρα», τόνισε σήμερα ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνων καὶ πάσης Ἑλλάδος, Ἱερώνυμος. Ἐπιπρόσθετα, δήλωσε συγκλονισμένος «ὡς ἄνθρωπος καὶ ὡς κληρικός, βλέποντας τὴν εἰκόνα ἑνὸς μικροῦ παιδιοῦ ποὺ μὲ δάκρυα στὰ μάτια λέει ὅτι δὲν θέλει νὰ πεθάνει καὶ ὅτι θέλει ὁ πόλεμος αὐτὸς νὰ τελειώσει τὸ συντομότερο δυνατόν, ἀλλὰ καὶ τὴν εἰκόνα ἑνὸς πατέρα ποὺ μὲ δάκρυα στὰ μάτια ἀποχαιρετᾶ τὴν κόρη του καὶ τὴ σύζυγό του ποὺ φεύγουν ἀναζητώντας ἕνα ἀσφαλὲς καταφύγιο».

ΠΗΓΗ: protothema.gr

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καταδικάζει τὴν ἀπρόκλητη Ρωσικὴ εἰσβολὴ στὴν Οὐκρανία 
καὶ συμπαρίσταται στὸν σκληρὰ δοκιμαζόμενο Οὐκρανικὸ λαὸ

.                       Συγκλονισμένος ἀπὸ τὴν εἰσβολὴ τῶν ἐνόπλων δυνάμεων τῆς Ρωσικῆς Ὁμοσπονδίας στὸ ἔδαφος τῆς Δημοκρατίας τῆς Οὐκρανίας σήμερα τὰ ξημερώματα, ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος ἐπικοινώνησε τηλεφωνικὰ μὲ τὸν Μακαριώτατο Προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας κ. Ἐπιφάνιο, ἐκφράζοντας τὴ βαθειά του θλίψη γι᾽ αὐτὴ τὴν κατάφωρη παραβίαση κάθε ἔννοιας διεθνοῦς νομιμότητας, καθὼς καὶ τὴν συμπαράστασή του στὸν ἀγωνιζόμενο ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν Οὐκρανικὸ λαὸ καὶ στὶς οἰκογένειες τῶν ἀθώων θυμάτων.
.                       Ὁ Παναγιώτατος καταδικάζει τὴν ἀπρόκλητη αὐτὴ ἐπίθεση τῆς Ρωσίας ἐναντίον τῆς Οὐκρανίας, ἑνὸς ἀνεξάρτητου καὶ κυρίαρχου κράτους τῆς Εὐρώπης, ὡς καὶ τὴν καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ τὴν ὠμὴ βία ἐναντίον τῶν συνανθρώπων μας καὶ πρωτίστως ἐναντίον τῶν ἀμάχων. Προσεύχεται δὲ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης νὰ φωτίσει τὴν ἡγεσία τῆς ΡωσικῆςὉμοσπονδίας, ὥστε νὰ κατανοήσει τὶς τραγικὲς ἐπιπτώσεις τῶν ἀποφάσεων καὶ τῶν ἐνεργειῶν της, οἱὁποῖες μπορεῖ νὰ ἀποτελέσουν ἔναυσμα ἀκόμη καὶ γιὰ μία παγκόσμια πολεμικὴ σύρραξη. Ἀπευθύνειἔκκληση πρὸς τοὺς ἡγέτες ὅλων τῶν κρατῶν, τῶν εὐρωπαϊκῶν θεσμῶν καὶ τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν νὰἐργασθοῦν γιὰ τὴν εἰρηνικὴ διευθέτηση τῆς κρίσιμης αὐτῆς καταστάσεως μὲ εἰλικρινῆ διάλογο, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὸ μόνο μέσο ἐπίλυσης κάθε προβλήματος καὶ ἀντιμετώπισης κάθε διαφορᾶς.
.                     Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης καλεῖ ἀδελφικῶς τὶς κατὰ τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, καθὼς καὶ ὅλους τοὺς Χριστιανούς, ἀλλὰ καὶ κάθε ἄνθρωπο καλῆς θελήσεως, σὲ ἀδιάλειπτη προσευχὴ ὑπὲρ τοῦ Οὐκρανικοῦ λαοῦ καὶ ὑπὲρ τῆς ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης καὶ τῆς δικαιοσύνης στὴν Οὐκρανία.

ΠΗΓΗ: ec-patr.org

ΣΧ. (Π.Β.): Ἆραγε θὰ καταδικάσει ἀπεριφράστως τὴν εἰσβολὴ καὶ ὁ Πατριάρχης Ρωσίας;

ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Τραγικὲς οἱ ἐπιπτώσεις τοῦ Οὐκρανικοῦ στὴν Ὀρθοδοξία

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .                 Τραγικὲς εἶναι οἱ ἐπιπτώσεις τοῦ Οὐκρανικοῦ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἔχουν ἐμπλακεῖ στὴν γεωπολιτικὴ ἀντιπαράθεση ΗΠΑ καὶ Ρωσίας στὴν Οὐκρανία καὶ αὐτὸ ἔχει ἐπιπτώσεις στὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Στὶς 6 Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, συμπληρώθηκαν τρία χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ἀπονομὴ στοὺς ἀμερικανόφιλους  σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας  Αὐτοκεφαλίας καὶ χειραφέτησης ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, προκαλώντας τὴν αἰτιολογημένη ἀντίδρασή του καὶ τῆς  ὑπ’ αὐτὸ κανονικῆς Αὐτόνομης Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας.
.                 Τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας  κατηγόρησε τότε τὸ Οἰκουμενικὸ  Πατριαρχεῖο ὅτι μὲ τὴν ἐνέργειά του εὐνόησε τὴν γεωπολιτικὴ τῶν ΗΠΑ στὴν Οὐκρανία παραβαίνοντας τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὴν ὁμόφωνη πρόταση τῶν διορθοδόξων Ἐπιτροπῶν γιὰ τὸν τρόπο ἀπονομῆς τῆς Αὐτοκεφαλίας καὶ  διέκοψε τὴν κοινωνία μαζί του. Στὰ τρία χρόνια ποὺ πέρασαν ἡ ἀντιπαράθεση ἐντάθηκε, ὅταν τὸ Φανάρι ἔπεισε νὰ ἀναγνωρίσουν τὸν σχισματικὸ Μητροπολίτη Οὐκρανίας Ἐπιφάνιο οἱ Ἕλληνες Προκαθήμενοι Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, Κύπρου Χρυσόστομος καὶ Ἑλλάδος Ἱερώνυμος… Μάλιστα ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ἀθετώντας διαβεβαιώσεις τους ὅτι δὲν θὰ ἐμπλακοῦν στὸ οὐκρανικὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα…
.                 Τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἐπεξέτεινε τὴν διακοπὴ κοινωνίας  στοὺς τρεῖς Ἕλληνες Προκαθημένους καὶ σὲ ὅσους Ἀρχιερεῖς τοὺς ἀκολούθησαν στὴν ἀναγνώριση τῶν Οὐκρανῶν σχισματικῶν. Θεωρώντας ἐξ ἄλλου ὅτι μὲ τὴν διακοπὴ τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς Προκαθημένους τῶν τεσσάρων Ἐκκλησιῶν αἴρονται οἱ δεσμεύσεις του ὡς πρὸς τὰ ἐκκλησιαστικὰ ὅρια δικαιοδοσιῶν πρὸ ἡμερῶν προέβη σὲ μία πολεμικὴ ἐνέργεια σὲ βάρος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. Ἀνακοίνωσε τὴ δημιουργία Ἐξαρχίας στὴν Ἀφρική. Δὲν ἀποκλείεται νὰ ἀκολουθήσουν Ἐξαρχίες εἰςἙλλάδα, Κύπρο καὶ Τουρκία. Ἤδη ἀνεγείρεται ρωσικὸς ναὸς στὴν Κύπρο καὶ ὑπάρχουν Ρῶσοιἱερεῖς στὴν Ἄγκυρα καὶ στὴν Κωνσταντινούπολη, ποὺ ἐξυπηρετοῦν τοὺς ἐκεῖ Ρώσους Ὀρθοδόξους…
.                 Σήμερα ἡ διάσπαση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι γεγονός, ἀφοῦ τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας ἀναγνωρίζουν τέσσερις Ἑλληνικὲς Ἐκκλησίες (Κωνσταντινούπολης, Ἀλεξάνδρειας, Κύπρου καὶ Ἑλλάδος) καὶ δὲν τοὺς ἀναγνωρίζουν δέκα (Ἀντιόχειας, Ἱεροσολύμων, Μόσχας, Σερβίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Πολωνίας, Ἀλβανίας καὶ Τσεχίας – Σλοβακίας).
.                 Οἱ τραγικὲς ἐξελίξεις ἐπαλήθευσαν τὶς πρὶν ἀπὸ τρία χρόνια ἀνησυχίες τοῦἈρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου, ὁ ὁποῖος  στὴν πρὸς τὸν κ. Βαρθολομαῖο ἐπιστολή του, τῆς 14ης  Ἰανουαρίου 2019, ἐπισήμανε  ὅτι «ἀντὶ εἰρηνεύσεως καὶ ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Οὐκρανίας, ἐπαπειλεῖται ὁ κίνδυνος διασπάσεως τῆς ἑνότητος τῆς ἀνὰ τὸν κόσμον Ὀρθοδοξίας». Καὶ ἐπισήμανε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας: «Αἱ (Σημ. γρ.: ἐκ μέρους τοῦ Φαναρίου) προβλέψεις ὅτι ἡ παροῦσα διασάλευσις καὶ ὁ ἐμφανὴς διχασμὸς θὰ διαρκέσουν ἐπ’ ὀλίγον καὶ ὅτι ὅλαι αἱ Αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι τελικῶς θὰ ἀποδεχθοῦν τὰ γενόμενα, διὰ τοὺς γνωρίζοντας στοιχειωδῶς τὴν ἱστορίαν τῶν ἐκκλησιαστικῶν σχισμάτων καὶ τὴν ἀντοχὴν τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, μόνον ὡς ἀβάσιμοι ἐκτιμήσεις δύνανται νὰ ἐκληφθοῦν…». Ἐπαληθεύθηκε ἐπίσης διπλωμάτης γνωρίζων ἄριστα τὸ Οὐκρανικό, ποὺ στὸ τέλος τοῦ 2018 μοῦ εἶχε γράψει ὅτι «δυστυχῶς τὸ παλαίφατο Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐνεπλάκη στὸ Οὐκρανικό, ποὺ τὸ ξεπερνάει».-

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝ ΟΥΚΡΑΝΙᾼ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ἀπό ὅλα αὐτά πού ἔγιναν ἀπό τό ἔτος 1993 (28 χρόνια μέχρι σήμερα), δέν μπορῶ νά ἀποδώσω εὐθύνες στόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ὅτι πιέσθηκε ἀπό τούς Ἀμερικανούς, ἀφοῦ ὅλα αὐτά τά χρόνια ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἔδειξε καλή πρόθεση νά ἐπιλύση τό θέμα τῆς χορηγήσεως Αὐτοκεφαλίας, μέ ὑποχώρησή του ἀπό τήν ἕως τότε πρακτική.
Μπορῶ δέ νά ἀποδώσω εὐθύνες σέ ἐκείνους, κυρίως στήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, πού δέν ἀποδέχθηκαν τό κείμενο γιά τήν χορήγηση τῆς Αὐτοκεφαλίας, πού ἦταν συγχρόνως κινήσεις γιά τήν ὑπονόμευση τοῦ ρόλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τελικά ὑπονόμευση τοῦ συνοδικοῦ καί ἱεραρχικοῦ πολιτεύματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Αὐτή ἔθεσε βέτο γιά τήν μή ὁλοκλήρωση τοῦ κειμένου γιά τό Αὐτοκέφαλο καί τόν τρόπο χορηγήσεώς του, τό ὁποῖο πλέον εἶναι ἕνα κείμενο ἐργασίας χωρίς νά ἔχη συμφωνηθῆ.

τοῦ Μητροπολ. Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἱεροθέου

ΠΗΓΗ: parembasis.gr

.                      Ἀπό πολλά χρόνια παρακολουθῶ προσεκτικά τήν ἐκκλησιαστική κρίση πού ὑπάρχει στήν Οὐκρανία πού ἐπεκτάθηκε σέ ὅλη τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ὅπως φαίνονται μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου καί ἔγραψα διάφορα κείμενα, τά ὁποῖα συμπεριλήφθηκαν στό βιβλίο μου μέ τίτλο «Τό συνοδικό καί ἱεραρχικό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας, μέ ἀναφορά στό οὐκρανικό ζήτημα», τό ὁποῖο ἐξεδόθη τό 2019.
.                Βασικά θέματα τοῦ βιβλίου αὐτοῦ ἦταν τά ἐκκλησιολογικά ζητήματα, ὅπως τί εἶναι τό συνοδικό καί ἱεραρχικό πολίτευμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τί εἶναι τό Πρωτεῖο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τί εἶναι ὁ θεσμός τῆς Αὐτοκεφαλίας στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλη­σία, τί εἶναι ἡ Ἀποστολική Παράδοση καί Ἀποστολική Διαδοχή στό μυστήριο τῆς Ἐκκλη­σίας, πῶς λειτουργεῖ ὁ θεσμός τῆς Πενταρχίας, καί θέματα πού σχετίζονται μέ τήν θεωρία τῆς Τρίτης Ρώμης. Στό τέλος ἐτέθη καί μιά πρόταση γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ οὐκρανικοῦ ζητήματος.
.                    Ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἡ Ρωσία, τόσο ἐκκλησιαστικά ὅσο καί πολιτικά, ἀποδίδει, μέ διάφορες δηλώσεις τῶν ἐκπροσώπων της, εὐθῦνες στόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη γιά τήν χορήγηση Αὐτο­κεφαλίας σέ δύο σχισματικές Ὁμάδες, μέ τήν παρέμβαση καί τήν πίεση τῆς Ἀμερικανικῆς Πολιτικῆς. Μέ ἀφορμή αὐτήν τήν ἐκτίμηση προβαίνει σέ διάφορες ἐνέργειες πού ὑπονομεύουν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.
.                      Προσπάθησα νά ἐρευνήσω τό θέμα αὐτό καί νά δῶ τήν ἱστορία του, στό γιατί ἔφθασε ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης νά δώση τήν αὐτο­κεφαλία στήν Οὐκρανία καί ποιά εἶναι ἡ εὐθύνη τῶν Ἀμερικανῶν ἤ τῶν Ρώσων στήν ὑπόθεση αὐτή.
.                   Ἐπειδή ἤθελα νά δῶ τήν ὅλη ἱστορία τοῦ θέματος, δέν θέλησα νά ἀσχοληθῶ ἁπλῶς μέ διάφορες δηλώσεις, οὔτε νά γράψω «ἐκθέσεις» μέ βερμπαλισμούς καί «ἔξυπνες» ἰδέες καί συμψηφισμούς εὐθυνῶν, ἀλλά νά μελετήσω τά Πρακτικά τῶν Προσυνοδικῶν Διασκέψεων καί τῶν Προπαρασκευα­στικῶν Ἐπιτροπῶν μέχρι τό 2019 πού χορηγήθηκε ἡ Αὐτοκεφαλία στήν Οὐκρανία ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Ἡ μελέτη αὐτή τῶν Πρακτικῶν τῶν Διορθοδόξων Συζητήσεων ὑπό τήν Προεδρία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρ­χείου καί τήν παρουσία Ἐκπροσώπων ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τῆς Ρωσίας ἐπεκτάθηκε σέ πάνω ἀπό 1.500 σελίδες.
.                      Ἀπό τήν ἀνάγνωση τῶν Πρακτικῶν τῶν Διορθοδόξων Συναντή­σεων στίς ὁποῖες συζήτησαν καί τό θέμα τῆς χορηγήσεως τῆς Αὐτοκεφαλίας σέ μιά Ἐκκλησία πού τό ζητᾶ, ἐξάγονται μερικά συμπεράσματα.

.                 Κατ’ ἀρχάς ὅτι στήν Διορθόδοξη Προπαρασκευαστική Ἐπιτροπή πού ἔγινε ἀπό 7^η ὥς 13^η Νοεμβρίου 1993, ὕστερα ἀπό ἀπόφαση τῶν δύο Προσυνοδικῶν ΠανορθοδόξωνΔιασκέψεων (Α΄ τό 1976 καί τῆς Γ΄ τό 1986) συζητήθηκε τό θέμα καί ἀποφασίσθηκε νάχορηγῆται ἡ Αὐτοκεφαλία ἀπό τό Οἰκουμενικό Πα­τριαρ­χεῖο, ὕστερα ἀπό πρόταση τῆςΜητέρας Ἐκκλησίας ἀπό τήν ὁποία θά ἀποσπασθῆ ἡ συγκεκριμένη Ἐκκλησία, καί ἀπόΠανορθόδοξη συναί­νεση, ἀλλά παραπέμφθηκε τό θέμα στήν ἑπομένη ΔιορθόδοξηΠροπαρα­σκευαστική Ἐπιτροπή προκειμένου νά ἀποφασίση γιά τόν τρόπο ὑπογραφῆς τοῦΤόμου Αὐτοκεφαλίας, καί γιά τό περιεχόμενό του. Ἐπρόκειτο γιά μιά ὑποχώρηση τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου νά δίδεται τό Αὐτοκέφαλο σέ μιά Ἐκκλησία μέ συνοδικότρόπο, ἐνῶ μέχρι τότε ἐδίδετο μόνον ἀπό Αὐτό, δηλαδή τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.
.                 Στήν συνέχεια στίς ἑπόμενες Διορθόδοξες Προπαρασκευα­στι­κές Ἐπιτροπέςμέχρι τήν Σύναξη τῶν Προκαθημένων, πού ἔγινε στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης τόν Ἰανουάριοτοῦ 2016, ὑπῆρξε διαφωνία ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας καί δέν συμφωνήθηκε ὁμοφώνωςὁ τρόπος ὑπογραφῆς τῆς χορηγήσεως τῆς Αὐτοκε­φαλίας.
.                 Συγκεκριμένα, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο δέχθηκε τήν πρόταση τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Τσεχίας καί Σλοβακίας νά ὑπογράφεται ὁ τόμος τῆς Αὐτοκεφαλίας ἀπό τόν Οἰκουμε­νικό Πατριάρχη μέ τό «ἀποφαίνεται» καί τούς ἄλλους Προκαθημένους μέ τό«συναποφαίνεται», ὁ καθένας, ὅπως εἶχε γίνει καί στόν Τόμο τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὅμως ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας δέν τό ἀποδέχθηκε, προτείνονταςνά ὑπογράφουν ὅλες οἱ Ἐκκλησίες, χωρίς καμία ἔνδειξη, δηλαδή νά μήν γράφεται τό«ἀποφαίνεται» καί «συναποφαίνεται».
Αὐτό τό ἔκανε ἐπειδή δέν ἀναγνώριζε ἐν τοῖς πράγμασιν, τήν διακεκριμένη θέση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στό συνοδικό πολί­τευμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως φάνηκε στίςσυζητήσεις πού ἔγιναν. Φυσικά, δέν συζητήθηκε καί τό περιεχό­μενο τοῦ Τόμου τῆςΑὐτοκεφαλίας, πού θά περιεῖχε τούς ὅρους καί τίς προϋπο­θέσεις μέ τούς ὁποίους θάἐχορηγεῖτο τό Αὐτοκέφαλο. Ὁπότε, ἡ ἀπόφαση τοῦ Νοεμβρίου 1993 παρέμεινε ὡς ἕνα«κείμενο ἐργασίας».
.                 Ἀκόμη, ἡ ἀνάγνωση τῶν Πρακτικῶν δείχνει καθαρά τό πρόβλημα τοῦ Ἐθνο­φυλετισμοῦ πού ταλαιπωρεῖ, ὡς μή ὄφελε, τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί τήν ἡγεμονική τάση τῆςἘκκλησίας τῆς Ρωσίας. Μέσα σέ αὐτές τίς δυσκολίες τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖοπροσπαθεῖ μέ πολύ κόπο νά ἐξασκήση τήν διακονική Προεδρία, πού προσδιορίσθηκε ἀπότούς Πατέρες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τήν μετέπειτα διαχρονική παράδοση τῆςἘκκλησίας.
.                 Ἔτσι, ἀπό τό ἔτος 1993 (29 χρόνια μέχρι σήμερα) ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδημιουργοῦσε διάφορα προβλήματα, ὅπως φαίνεται καθαρά στά Πρακτικά τῶνΣυνεδριάσεων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἕνα μέρος τῶν ὁποίων θά παρατεθῆ στό κείμενοπού συνέταξα καί δημοσιεύεται πιό κάτω.
Ἑπομένως, ἡ εὐθύνη τῆς μή ἐπιλύσεως τῆς χορηγήσεως τῆς Αὐτοκεφαλίας σέ μιά Ἐκκλησίαμέ συνο­δικό τρόπο ἀποδίδεται στήν τακτική τῆς Ρωσικῆς πλευρᾶς, καί ὄχι σέ ὄψιμεςἔξωθεν πολιτικές ἐπεμβάσεις. Ἄλλωστε, αὐτό τό ὁμολόγησε ἐν μέρει καί ὁ ὑπεύθυνος στούςδιαλόγους αὐτούς ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, ὅπως θά φανῆ πιό κάτω.
.                 Ἡ σύνταξη τοῦ κειμένου πού ἀκολουθεῖ ἔγινε στήν προοπτική νά ἀναζητήσωμέσα ἀπό τήν ἀνάγνωση τῶν Πρακτικῶν τῶν Ὀρθοδόξων Διασκέψεων τόν λόγο γιά τό ποιόςεὐθύνεται πού ναυάγησε ἡ ληφθεῖσα ἀπόφαση νά χορη­γῆται τό Αὐτοκέφαλο σέ μιάἘκκλησία μέ συνοδικό τρόπο, ποιά εἶναι ἡ αἰτία τῆς ἐκκλησιαστικῆς κρίσης πού ἔχεισυνέπειες μέχρι τίς ἡμέρες μας, μέ τήν ἀμυδρά ἐλπίδα νά γίνη ἡ ἀναγνώριση τῶν λαθῶν γιάνά ἐπέλθη ἡ ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὥστε νά ἀποφευχθοῦν οἱσχισματικές τάσεις. Ἄν δέν γίνη ἡ ἀναγνώριση τῶν λαθῶν δέν θά ἐπέλθη ἡ πολυπόθητηἑνότητα.
.                 Στήν συνέχεια παρατίθεται ὁ καρπός τῆς ἔρευνάς μου αὐτῆς μέ τίτλο: «Οἱ ἐκκλησιαστικές εὐθῦνες γιά τήν Οὐκρανία, ἐκ τῶν Πρακτικῶν», τά ὁποῖα Πρακτικά, ὅπωςπροαναφέρθηκε, ἐπεκτείνονται περίπου σέ 1.500 σελίδες.

Οἱ ἐκκλησιαστικές εὐθῦνες γιά τήν Οὐκρανία

«Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΔΕΙ»

Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στὸν «Π»:
Τοὺς Ρώσους τοὺς ἐκχριστιανίσαμε, γιὰ νὰ μὴν πῶ τοὺς ἐκπολιτίσαμε

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ, 24.10.2021

politis.com.cy

.                           Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καὶ Νέας Ρώμης, Βαρθολομαῖος (κατὰ κόσμον Δημήτριος Ἀρχοντώνης), ἀπὸ τὴν περασμένη Παρασκευὴ εἶναι ὁ μακροβιότερος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, συμπληρώνοντας 30 χρόνια στὸν Θρόνο. Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς συμπλήρωσης τριῶν δεκαετιῶν στὴν κεφαλὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, παραχώρησε συνέντευξη στὸν «Π», μιλώντας γιὰ τὸ μεγάλο ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο προέκυψε μὲ τὴν ἀπόδοση Τόμου Αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας. Δίνει αὐστηρὲς ἀπαντήσεις στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ σὲ ὅσους στηρίζουν τὶς θέσεις του, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ Κύπριοι ἐπίσκοποι. Ἀποδίδει τὴν πολεμικὴ ποὺ δέχεται, ὁ ἴδιος καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, σὲ ἐξυπηρέτηση τῶν γεωπολιτικῶν στόχων τῆς Μόσχας καὶ κάνει ὑποδείξεις στὸν μητροπολίτη Κύκκου Νικηφόρο. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καθιστὰ σαφὲς ὅτι δὲν πρόκειται νὰ ὑποχωρήσει σὲ πιέσεις χαρακτηρίζοντας τὸ «Πρωτεῖο» ὡς ἐφεύρεση. Τέλος, καλεῖ τοὺς πάντες νὰ ἀκολουθήσουν τὶς ὁδηγίες τῶν ἐπιστημόνων σὲ σχέση μὲ τὴν πανδημία, ἀπορρίπτοντας τὰ fake news καὶ τὶς θεωρίες συνωμοσίας.

Δὲν ἐνδίδω σὲ πιέσεις

.                          Σὲ ποιοὺς λόγους ἀποδίδετε τὴν ἰδιαιτέρως σφοδρὴ ἀντίδραση τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, στὴν ἀπονομή του Τομου Αυτοκεφαλιας στὴν ἐν Οὐκρανία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ γιατί ὑπάρχει διστακτικότητα στήριξης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἀπὸ ἀριθμὸ Αὐτοκέφαλων Ἐκκλησιῶν;
.                          Θὰ ἤθελα νὰ μοιραστῶ μαζί σας ὅτι προφανῶς πρὶν ἀναλάβουμε τὶς εὐθύνες μας ὡς Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος σκεφτήκαμε μὲ προσευχὴ καὶ σύνεση ὅλες αὐτὲς τὶς παραμέτρους τῆς ἀντίδρασης τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ὅμως οἱ ἀποφάσεις καὶ οἱ ἐνέργειες τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἔχουν ὡς κίνητρο μία κακῶς νοούμενη «διπλωματία» ἀλλὰ ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον τὰ πνευματικὰ συμφέροντα τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Κίνητρό μας ἦταν καὶ εἶναι ἡ Ἀλήθεια καὶ αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνέκαθεν τὸν Σταυρὸ τοῦ ἑκάστοτε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, ὅτι ὀφείλει νὰ διακονεῖ παντοῦ, πάντοτε καὶ μὲ ὅποιο κόστος τὴν Ἀλήθεια.
.                          Οὔτε γεωπολιτικὰ συμφέροντα ἐξετάσαμε καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ὀπτικὴ ἡ ὁποία μᾶς ἀποδίδεται, οὔτε οἰκονομικά, πρὸς Θεοῦ. Οἱ γεωπολιτικὲς ἐξελίξεις, δὲν θὰ κρίνω καλῶς ἢ κακῶς, εἰσῆλθαν στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ βλέπουμε αὐτὸ σὲ ὅλες τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες ποὺ δημιούργησε μὲ θυσίες καὶ στερήσεις τὸ ἴδιο τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.

.                          Ἡ σφοδρὴ ἀντίδραση τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔγκειται στὸ γεγονὸς ὅτι μετὰ ἀπὸ αἰῶνες ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀποκαθιστᾶ στὸ Κίεβο τὴ δικαιοσύνη. Πιέστηκε ὁ προκάτοχός μου Διονύσιος Δ’ νὰ ὑπογράψει αὐτὸ τὸ Γράμμα Ἐκδόσεως. Προηγουμένως εἶχε πιεστεῖ μὲ φυλακίσεις καὶ πολλὰ ἄλλα στὴ Μόσχα ὁ προκάτοχός μου Ἱερεμίας γιὰ νὰ ἀποδώσει τὴν τιμὴ τῆς πατριαρχικῆς ἀξίας ἐκεῖ. Καὶ τώρα ὁ ταπεινὸς διάδοχος αὐτῶν τῶν σεβασμίων ἀνδρῶν πιέζεται λοιδορούμενος νὰ ἐνδώσει καὶ αὐτὸς στὶς κοσμικὲς ἐπιταγὲς ἐκείνων πού, ἔναντι τῶν ἱεροκανονικῶν καὶ ἱστορικῶν ἐπιχειρημάτων μας, προβάλλουν τὴν οἰκονομικὴ καὶ κοσμικὴ εὐρωστία καὶ ἰσχύ τους καὶ μάλιστα ἔναντι Ἐκκλησιῶν ποὺ ἐξαρτῶνται πολιτικὰ ἀπὸ «τὸν καλό τους λόγο». Ὁ Βαρθολομαῖος ἀπέδειξε ὅτι δὲν ἐνδίδει σὲ πιέσεις. Εἶμαι μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ τριάντα χρόνια Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Ἔχω εὐθύνη ἔναντι τῶν δικαίων αὐτοῦ του Θρόνου. Ἔχω εὐθύνη ἔναντι τῶν προκατόχων μου, ἔναντί της Ἱστορίας, ἔναντί του λαοῦ τοῦ Θεοῦ ποὺ περιμένει ἀπὸ τὸν Κωνσταντινουπόλεως Ἀλήθεια καὶ μόνον, μακριὰ ἀπὸ πρόσκαιρα συμφέροντα καὶ μικροϋπολογισμούς. Στὸ τι ωφελήθηκε το Οικουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀπὸ τὴν Αὐτοκεφαλία τῆς Οὐκρανίας σὲ κοσμικὸ ἐπίπεδο; Τι κέρδισε; Ὕβρεις, σπιλώσεις, συκοφαντίες, ὀνειδισμὸ καὶ ταπεινώσεις. Ἀντίθετα, ὅσοι πολέμησαν αὐτὴ τὴν ἐνέργεια, ἔχουν προσήλωση σὲ κάποιο «ὄνειρο» σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ πολιτικὰ σχέδια σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο ἐξυπηρετοῦνται μὲ ἅρμα τὴν Ἐκκλησία. Καὶ ὁ νοώννοειτω. Αὐτὸ φυσικά, τὸ ὅτι διηκόνησα καὶ πάλιν τὴν Ἀλήθεια, ἔθιγε τοὺς γεωπολιτικοὺς καὶ λοιποὺς σχεδιασμοὺς τῶν ἀδελφῶν μας γι’ αὐτὸ καὶ ἀντέδρασαν μὲ τέτοια σφοδρότητα.
.                          Ἡ προσωπικὴ πολεμικὴ μὲ συκοφαντίες ὡς πρὸς τὸ ταπεινό μου πρόσωπο ἀλλὰ κυρίως ἡ συκοφαντικὴ ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν ἱστορικῶν εὐθυνῶν τοῦ Θρόνου ποὺ τοὺς ἐκχριστιάνισε καὶ γιατί ὄχι ποὺ τοὺς ἐξεπολίτισε, χωρὶς νὰ ἀλλοιώσει τὴ γλῶσσα, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα, εἶναι αὐτὴ ποὺ δημιουργεῖ ἕνα αἴσθημα φόβου καὶ διστακτικότητας στὶς ὑπόλοιπες Ἐκκλησίες νὰ μὴν συνταυτιστοῦν καὶ ἐναρμονιστοῦν μὲ τὶς ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Δὲν μὲ ἐνοχλοῦν τόσο οἱ πρὸς τὸ πρόσωπό μου συκοφαντίες, ὅσο ἡ προσπάθεια ἀπομείωσης τῶν δικαίων τοῦ Κωνσταντινουπόλεως. Τὰ κατ’ ἐμέ, ὀφείλω νὰ τὰ συγχωρῶ, ὡς μαθητὴς Κυρίου Ἰησοῦ. Δὲν θὰ παραιτηθῶ, ὅμως, ποτὲ καὶ δὲν θὰ ἐγκαταλείψω ἕως τελευταίας μου ἀναπνοῆς τὰ ζώπυρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μας, μὲ Ἀλήθεια καὶ Ἀγάπη.
.                Δὲν ἀπαγοητεύομαι. Ὅλα θὰ γίνουν. Ἀργὰ ἢ γρήγορα ἡ Ἀλήθεια λάμπει καὶ ὑπερισχύει. Οἱ συκοφαντίες, ὅσο μεθοδευμένες καὶ νὰ εἶναι, ἐκπίπτουν, δὲν ἀντέχουν στὸ φῶς καὶ στὸν χρόνο.

Ἐπέλεξαν τὴν ἐκκλησιαστικὴ μοναξιὰ

.                          Κάνετε κάποιες κινήσεις γιὰ γεφύρωση τοῦ χάσματος ποὺ ἔχει ἐπέλθει. Πῶς ἐπέρχεται εἰρήνευση στὴν Οὐκρανία ἀφοῦ ὑφίσταται παρατύπως, ἀκόμα ἡ δομὴ ὑπὸ τὸν μητροπολίτη τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας Ὀνούφριο;
.                          Μία παράμετρος ἡ ὁποία ἐσκεμμένως, ἴσως, ἀποσιωπᾶται, εἶναι ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δὲν διέκοψε τὴν κοινωνία μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας, ἀκριβῶς διότι δὲν αἰσθάνεται ὅτι ὑπάρχει κάποια παράβαση τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξης καὶ τοῦ κανονικοῦ δικαίου. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ δική μας ἡ καρδιὰ δὲν ἔχει κλείσει πρὸς τοὺς ἀδελφούς. Τὸ ἀντίθετο, μάλιστα. Ἐὰν ὁ μητροπολίτης Ὀνούφριος δεχόταν νὰ συμμετέχει στὴν Ἑνωτικὴ Σύνοδο, στὴν ὁποία ἡ Μητέρα Ἐκκλησία τὸν εἶχε προσκαλέσει μαζὶ μὲ τοὺς λοιποὺς ἀδελφοὺς ἀρχιερεῖς, τότε πιθανὸν σήμερα νὰ ἦταν διαφορετικὴ ἡ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Δὲν ἔγινε. Ἀρνήθηκαν ἐν σώματι νὰ συμβάλουν στὴν ἑνότητα καὶ προτίμησαν τὴν ἀπομόνωση μέσω διακοπῆς κοινωνίας καὶ ἀπειλῆς σχίσματος.

.                          Ἐλπίζουμε οἱ ἀδελφοὶ νὰ κατανοήσουν τὶς λάθος ἐπιλογὲς ἔγκαιρα, διότι ἡ ζωὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας προχωρᾶ ἐν Ἁγίω Πνεύματι καὶ ὅσοι ἔχουν στερήσει ἀπὸ τοὺς ἑαυτοὺς τοὺς τὴν κοινωνία μὲ τὴ Μητέρα τοὺς εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ συνειδητὰ ἢ ὄχι ἐπιλέγουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ μοναξιὰ καὶ αὐτὸ δὲν ἔχει εὐλογία, ὅπως λέμε.

Ἐφεύρεση τὸ «Πρωτεῖο»

.                          Θεωρεῖτε πῶς ὑπάρχει πρόθεση ὑπονόμευσης τοῦ Πρωτείου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου; Ἡ πρόσκληση τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων γιὰ πανορθόδοξη σύναξη σᾶς στενοχώρησε;

.                          Εἶναι καινούργια ἐφεύρεση τὸ λεγόμενο «Πρωτεῖο» τοῦ Κωνσταντινουπόλεως, ὅπως αὐτὸ χρησιμοποιεῖται μὲ ἀρνητικὴ χροιὰ καὶ χαρακτηριζόμενο ὡς «παπικό», θέλοντας προφανῶς νὰ ἐρεθίσει καὶ νὰ σκανδαλίσει μερικοὺς ἀδελφούς μας. Θέλω νὰ ρωτήσω: Κάθε Ἐπισκοπῆ δὲν ἔχει Πρῶτο; Κάθε Ἐκκλησία δὲν ἔχει Πρῶτο; Τότε οἱ κατὰ τόπους Ἐκκλησίες γιατί δὲν ἔχουν; Ἀφοῦ ἀπὸ τη μικρότερη δομὴ ποῦ εἶναι ἡ ἐνορία, μέχρι τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία ὡς ὀντότητα, ἔχουν Πρῶτο, τότε πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἔχουν τὸν Πρῶτο τους οἱ τοπικὲς Ἐκκλησίες; Ἂν δὲν ἔχουμε Πρῶτο τότε εἴμαστε μία ὁμοσπονδία τοπικῶν διοικητικῶν ἐκκλησιαστικῶν σχημάτων καὶ ὄχι ἡ κοινωνία, κατὰ τὸ πῶς θέλει ἡ ἐκκλησιολογία μας, τοπικῶν Ἐκκλησιῶν μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρῶτο. Αὐτὴ ἡ ὁμοσπονδιοποίηση, ἡ νέα ἐκκλησιολογία, δείχνει ὅτι δὲν πορεύονται ὁρισμένοι ἀδελφοὶ στὰ βήματα τῶν πατέρων μας.
Διαβάστε τὰ ἐκκλησιαστικὰ κείμενα. Ποιά τοπικὴ Ἐκκλησία δὲν συνέδραμε ὁ Πάνσεπτος καὶ Μαρτυρικὸς Οἰκουμενικὸς Θρόνος, μὲ τὶς εὐθύνες του διαχρονικά; Τὶς εὐθύνες τοῦ Πρώτου τὶς βλέπουν ἔξωθεν ὡς προνόμια γι’ αὐτὸ καὶ ζηλεύουν οὐ κατ’ ἐπίγνωση τὴ θέση αὐτή. Ὅμως ἡ θέση τοῦ Πρώτου εἶναι Μαρτύριο, εἶναι εὐθύνη, εἶναι θυσία.
.                  Θὰ σᾶς ἐξηγήσω καὶ τὸ ἄλλο. Ἐνῶ θεολογικὰ ὁ Κωνσταντινουπόλεως ἔχει τὴν ἴδια ἀρχιερωσύνη, τὴν ἴδια Χάρη, ἐπιτελεῖ τὰ ἴδια Μυστήρια μὲ τὴν ἴδια «ἀξία», ἐν τούτοις ἱεροκανονικῶς ὁ Κωνσταντινουπόλεως ἔχει μοναδικὲς εὐθύνες στὴν Ἐκκλησία. Τὸ νὰ δέχεται ἔκκλητες προσφυγές. Ὑπάρχει μία ἔκδοση τῆς Μονῆς Κύκκου, καὶ θὰ τὸ γνωρίζει πολὺ καλὰ ὁ ἀδελφὸς Νικηφόρος, ἡ ὁποία περιγράφει μέσα δυσαρίθμητες περιπτώσεις ἐκκλήτων προσφυγῶν Κυπρίων στὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο. Ξέρετε πόσες, κατὰ κόσμον, εὐκαιρίες εἶχε διαχρονικὰ ὁ Κωνσταντινουπόλεως νὰ διευρύνει τὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία του; Οὐκ ὀλίγες. Ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὰ ἑκατοντάδες. Ἡ ἐπισκοπὴ Ἀμίδης, ἡ ὁποία βρίσκεται ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας καὶ ἀνήκει στὸ ἀδελφὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ἀντιοχείας. Πόσες φορὲς τὴν ἀνέλαβε σὲ χρόνια δύσκολα τὸ Φανάρι; Κι ὅμως. Πάντοτε τὴν ἐπέστρεφε, ὅταν περνοῦσαν οἱ δυσκολίες στὴν Ἀντιόχεια. Δὲν σφετερίστηκε ποτὲ τίποτε. Πόσες ἐκλογὲς Πατριαρχῶν σὲ ὅλα τὰ Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς διενεργήθηκαν στὴν Πόλη καὶ μὲ τὴ συνδρομὴ τῆς Πόλης! Ποιό Πατριαρχεῖο ἔχασε ἀπὸ τη ζωτικῆς σημασίας βοήθεια τοῦ Κωνσταντινουπόλεως;
.                  Σήμερα βλέπουμε τὸ ἀντίθετο. Ἀδελφοὶ εἰσέρχονται στὰ κανονικὰ ὅρια τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ παλαιφάτων Πατριαρχείων καὶ ἀπειλοῦν μὲ σχίσματα καὶ ταραχὲς καὶ διχοστασίες ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς κοινωνίας τους μέ… «σχισματικούς». Ὅμως ἡ πραγματικὴ αἰτία εἶναι καὶ πάλι τὸ πέραν πάσης ὀρθόδοξης ἀντίληψης ὅτι ἡ Ἐκκλησία λειτουργεῖ βάσει τῆς ἐθνικῆς συνείδησης τῶν τέκνων της καὶ ὄχι βάσει γεωγραφικῶν ὁρίων.
.                          Μὲ λίγες λέξεις, ὁ γνήσιος Πρῶτος μόνο βοηθᾶ, μόνο θυσιάζεται, μελίζεται καὶ δὲν δαπανᾶται, κενώνεται, χάνει γιὰ νὰ κερδίζει ὁ κόσμος, σταυρώνεται, ὅμως ἕως ἐκεῖ! Δὲν πέφτει στὴν παγίδα τοῦ «κατάβα ἀπὸ τοῦ Σταυροῦ» ἀκριβῶς διότι μένει στὴ θέση ὅπου τὸν ἔταξε ὁ Ἀναστημένος Κύριος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Του.
.                          Ἀπὸ τὴν ἄποψη αὐτή, ἀσφαλῶς καὶ μᾶς στενοχώρησε ἐδῶ στὸ Φανάρι ἡ πρωτοβουλία γιὰ τὴν «ἀδελφικὴ συνάντηση» στὸ Ἀμμάν. Εἶναι καινὰ δαιμόνια ὅλα αὐτὰ γιὰ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὴν παράδοσή της. Αὐτὸ εἶναι ποὺ μᾶς ἀπασχολεῖ καὶ μᾶς προβληματίζει περισσότερο καὶ ἐπὶ τῇ βάσει αὐτοῦ ἀναλογιζόμαστε καὶ τὰ δικά μας σφάλματα τοῦ παρελθόντος, ὅταν γιὰ χάρη μίας δῆθεν καλύτερης ἐπικοινωνίας παραμερίσαμε εἴτε ἀπὸ ὑπερβάλλουσα εὐγένεια εἴτε χάρη οἰκονομίας, ὅπως λέμε, πολλὲς ἀπὸ τὶς εὐθύνες μας. Αὐτὸ καθόλου δὲν ἐκτιμήθηκε καὶ μάλιστα ἐξετράπη ἡ κατάσταση σὲ παραμέτρους ἀνωφελεῖς καὶ ἐπικίνδυνες γιὰ τὴν ὑγιῆ ἐκκλησιολογία μας. Ὅμως ἐδῶ εἴμαστε, ὥστε νὰ ἐπανέλθουμε σιγὰ-σιγὰ καὶ μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὴν τροχιὰ καὶ στὸ παράδειγμα τῶν μακαρίων Πατέρων μας.

Ἄρρηκτοι δεσμοὶ μὲ Ἑλλάδα – Κύπρο

.                          Πῶς θὰ χαρακτηρίζατε τὶς σχέσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου μὲ τὶς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου.

.                          Οἱ δεσμοὶ μὲ τὶς ἀδελφὲς Ἐκκλησίες τῆς Κύπρου καὶ τῆς Ἑλλάδος εἶναι διαχρονικὰ ἰσχυροί. Μᾶς συνδέουν σχέσεις στενῆς συνεργασίας, ἀμοιβαίας κατανόησης καὶ ἀλληλεγγύης. Ἡ ἀγωνία μᾶς εἶναι κοινὴ γιὰ τὴ μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας στὸν σύγχρονο κόσμο καὶ γιὰ τὴν ἐνίσχυση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ στὴ διαρκῶς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα στὴν ὁποία ζοῦμε. Εἶναι προφανὲς ὅτι παρὰ τὶς κατὰ καιροὺς διαφορετικὲς προσεγγίσεις σὲ ἐπιμέρους ζητήματα ἔχουμε συναντίληψη σὲ ὅλα τὰ καίριας σημασίας γιὰ τὴν ἑνότητα καὶ τὴ διακονία τῆς Ὀρθοδοξίας, θέματα. Μὲ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο συνδέομαι χρόνια, ἐκτιμῶ τὴν παρρησία καὶ τὸ θάρρος του, τὴν ἁπλότητά του, τὸ ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον του γιὰ τὸν πιστὸ λαὸ τῆς Μεγαλονήσου, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐθύτητα τοῦ λόγου του. Καὶ ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα τῆς δυσκολίας ποὺ ἀντιμετωπίζει μὲ τὴν ὑγεία τοῦ βρίσκομαι προσευχητικῶς κοντά του, καὶ εὔχομαι ὁ Παναγάθος Θεὸς νὰ τοῦ χαρίζει δύναμη καὶ νὰ τὸν ἐνισχύει γιὰ νὰ συνεχίζει γιὰ πολλὰ χρόνια ἀκόμα νὰ προσφέρει στὴν ἀρχαία καὶ μαρτυρικὴ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ἀλλὰ καὶ στὴν Ὀρθοδοξία. Μὲ τὸν ἀδελφὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, ὅπως καὶ μὲ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμο, μὲ τὸν ὁποῖο, ἐπίσης, ἔχουμε μία ἐξαιρετικὴ ἐπικοινωνία καὶ συναντίληψη ἐπὶ πολλῶν θεμάτων, συνεργαστήκαμε στενὰ γιὰ τὴν πραγματοποίηση -καὶ κατὰ τὴ διεξαγωγὴ- τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στὴν Κρήτη, τὸ 2016.

Κληρικοί… ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ

Ἀριθμὸς Ὀρθόδοξων ἱερωμένων, ἐκφράζει ἀπόψεις μὲ τὶς ὁποῖες ἀποτρέπονται οἱ πιστοὶ νὰ ἐμβολιαστοῦν γιὰ τὴν Covid-19, μὲ τὴν ἐπίκληση προφητειῶν, σχεδίων τῆς λεγόμενης «Νέας Τάξης Πραγμάτων» κ.λπ. Πῶς σχολιάζετε αὐτὲς τὶς συμπεριφορές;

.                                Κύριε Καλατζή, ὅταν ξέσπασε ἡ πανδημία, πολλοὶ εἴχαμε ἀπορίες καὶ ἐρωτήματα. Ἀπὸ ποῦ προῆλθε ὁ κορωνοϊὸς Covid-19, πόσο ἐπικίνδυνος μπορεῖ νὰ εἶναι, μὲ ποιὸ τρόπο θὰ προφυλαχτοῦμε, καὶ γενικὰ πῶς θὰ ἀντιμετωπίσουμε αὐτὸν τὸν νέο ἀόρατο ἐχθρό της ἀνθρωπότητας; Ὅλοι μαζὶ βαδίσαμε -καὶ ἐξακολουθοῦμε νὰ βαδίζουμε- τὸν ἀνηφορικὸ δρόμο τῆς πανδημίας. Ὅλη αὐτὴ τὴν περίοδο ἐντείναμε τὶς προσευχές μας πρὸς τὸν Θεὸ ζητώντας του νὰ στηρίξει τὸν δοκιμαζόμενο Ἄνθρωπο. Νὰ ἐνισχύσει τοὺς ἐπιστήμονες νὰ βροῦν τὴν κατάλληλη φαρμακευτικὴ ἀγωγή, νὰ δώσει δύναμη στοὺς ἰατροὺς καὶ στὸ ὑγειονομικὸ προσωπικὸ ποὺ μὲ θυσιαστικὴ ἀφοσίωση διακονοῦν τὸν συνάνθρωπο, νὰ θεραπεύσει τοὺς ἀσθενεῖς, νὰ ἀναπαύσει τὶς ψυχὲς τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ δυστυχῶς ὑπέκυψαν, καθὼς καὶ νὰ στηρίξει τοὺς οἰκείους τους. Ὁ κορωνοϊὸς δὲν ἔκανε καὶ δὲν κάνει διακρίσεις.
Προφανῶς, πρέπει νὰ προσεγγίζουμε μὲ κατανόηση ἐκείνους τοὺς συνανθρώπους μας ποὺ ἔχουν τὶς ἐπιφυλάξεις τους γιὰ τὸν ἐμβολιασμό, καθὼς καθημερινὰ βομβαρδίζονται ἀπὸ διάφορες φῆμες, οἱ ὁποῖες ἀναπαράγονται, κυρίως, στὸ διαδίκτυο. Τὸ ζήτημα δὲν προσφέρεται γιὰ ἀντιπαράθεση, ἡ ὁποία ἄλλωστε προκαλεῖ πόλωση καὶ διχασμό. Πρέπει νὰ ἐμπιστευόμεθα τὴν ἰατρικὴ κοινότητα, ποὺ αὐτὴ καὶ μόνον αὐτὴ ἔχει τὴ γνώση νὰ δίδει ἀπαντήσεις σὲ κάθε ἀνησυχία, σὲ κάθε ἀμφιβολία, ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε fakenews καὶ συνωμοσιολογικὸ σενάριο ποὺ κυκλοφορεῖ καὶ μπορεῖ νὰ παρασύρει ἕναν ἄνθρωπο ποὺ φοβᾶται σὲ μία λάθος ἀπόφαση.
.                          Ὡστόσο, ὅπως καὶ ἄλλες φορὲς ἔχω ἐπισημάνει, εἶναι ἀπαράδεκτο, ἐνώπιον τόσων θυμάτων καὶ τόσου πόνου, νὰ ὑπάρχουν κάποιοι οἱ ὁποῖοι, πιθανότατα γιὰ λόγους αὐτοδικαίωσης καὶ αὐτοπροβολῆς, εἴτε ὑποτιμοῦν τοὺς κινδύνους ἀπὸ τὸν κορωνοϊό, εἴτε, ἀκόμα χειρότερα, ἀρνοῦνται τὴν πραγματικότητα τῆς πανδημίας, θεωρώντας τὴν κατασκεύασμα διαφόρων κύκλων. Καὶ θὰ ἐπαναλάβω ὅτι εἶναι ἀκόμη προκλητικότερο ὅταν τέτοιες ἀπόψεις διατυπώνονται ἀπὸ χριστιανούς, δυστυχῶς καὶ ἀπὸ κάποιους κληρικοὺς ἢ μοναχούς, οἱ ὁποῖοι, μάλιστα, ἔχοντας ἄποψη ἐπὶ παντὸς ἐπιστητοῦ, αὐτοανακηρύσσονται ὑπερασπιστὲς ἑνὸς δικοῦ τους Θεοῦ.
.                          Σὲ αὐτὲς τὶς κρίσιμες στιγμὲς δὲν μπορεῖ κάποιοι νὰ ἀρνοῦνται τὴν πραγματικότητα, νὰ ἀρνοῦνται τὴ φωνὴ τῆς λογικῆς, νὰ ἀρνοῦνται τὴ θετικὴ συμβολὴ τῆς ἐπιστημονικῆς κοινότητας στὸν ἀγώνα ποὺ ὡς ἀνθρωπότητα δίνουμε ἐνάντια στὸν κορωνοϊό. Καὶ μὲ τὴ στάση τοὺς αὐτὴ νὰ διχάζουν τὴν κοινωνία καὶ νὰ σπέρνουν τὸν φόβο καὶ τὴν ἀμφιβολία σὲ πολλοὺς συναθρώπους μας. Θέλω νὰ διευκρινίσω οτι δὲν ἀναφέρομαι σὲ ἐκείνους ποὺ γιὰ ἰατρικοὺς λόγους δὲν μποροῦν νὰ ἐμβολιαστοῦν, ἀλλὰ σὲ ἐκείνους ποὺ προβάλλουν διάφορες ἀνυπόστατες καὶ ἀναπόδεικτες θεωρίες ποὺ ἀμφισβητοῦν καὶ δαιμονοποιοῦν τὰ ἐμβόλια. Ὅλους αὐτοὺς λοιπὸν τοὺς προτρέπω πατρικῶς νὰ ἀκούσουν τὴν παγκόσμια ἰατρικὴ κοινότητα, ἀλλὰ καὶ τὴ μαρτυρία ἐκείνων τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ νόσησαν βαριὰ ἀπὸ τὸν κορωνοϊό, ποὺ χρειάστηκαν ἰατρικὴ φροντίδα, ποὺ νοσηλεύτηκαν διασωληνομένοι, ποὺ αἰσθάνθηκαν τὸν κίνδυνο γιὰ τὴ ζωή τους. Ἕνας ἀπὸ τὶς χιλιάδες τῶν συναθρώπων μας ποὺ εἶχαν μία τέτοια ἐμπειρία εἶναι καὶ ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Ἐφραίμ, Καθηγούμενος τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Ἁγίου Ὄρους, ὁ ὁποῖος ὅταν νόσησε δὲν εἶχε προλάβει νὰ ἐμβολιαστεῖ καὶ δοκιμάστηκε σκληρά, κινδύνευσε, καὶ χάριν τῶν προσπαθειῶν τῶν θεραπόντων ἰατρῶν του, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀποθεραπεύτηκε καὶ σήμερα προτρέπει τοὺς πάντες νὰ ἐμβολιαστοῦν.

«ΘΕΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ»!

Πατριάρχης Μόσχας:
Θεία τιμωρία γιὰ Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη
ἡ μετατροπὴ Ἁγίας Σοφίας σὲ τζαμὶ

Σχ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.: (ἢ μήπως ἀνθρώπινη χαιρεκακία;)

.                      Οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ὁ Ρῶσος Πατριάχης δήλωσε ὅτι ἡ μετατροπὴ τῆς Ἁγίας Σοφίας σὲτζαμὶ εἶναι τιμωρία ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο ἐξαιτίας τῆς παραχώρησης Τόμου Αὐτοκεφαλίας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας.
.                      Σὲ προκλητικὲς δηλώσεις, τὴν ἡμέρα μάλιστα ποὺ οἱ Ὀρθόδοξοί της Ἀνατολικῆς Εὐρώπης γιορτάζουν τὰ Χριστούγεννα, προχώρησε ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος κατὰ τὴδιάρκεια τηλεοπτικῆς συνέντευξης ποὺ ἔδωσε σὲ κεντρικὸ κανάλι τῆς Ρωσίας.
.                      Ὅπως ἀναφέρει τὸ ORTHODOXTIMES, oύτε λίγο οὔτε πολύ, ὁ Ρῶσος Πατριάχης δήλωσε ὅτι ἡ μετατροπὴ τῆς Ἁγίας Σοφίας σὲ τζαμὶ εἶναι τιμωρία ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν ΟἰκουμενικὸΠατριάρχη Βαρθολομαῖο ἐξ αἰτίας τῆς παραχώρησης Τόμου Αὐτοκεφαλίας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας.
.                      «Δὲν θέλω νὰ ἐκφράσω καμία κριτικὴ στὸν Κωνσταντινουπολίτη συν-άδελφό μου, ὡστόσο, ἀδιαμφισβήτητα, ὅλα αὐτὰ ποὺ συνέβησαν μετὰ στὴν Κωνσταντινούπολη, στὸ Σταμπούλ, ἀποδεικνύουν τὴ Θεία Τιμωρία. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔβαλε τοὺς σχισματικούς τοῦ Κιέβου στὸ ἱερό τοῦ Κιέβου, στὴ Σοφία τοῦ Κιέβου (σ.σ. ἐννοεῖ τὴν Ἁγία Σοφία Κιέβου), καὶ ἔχασε τὴν Σοφία τῆς Κωνσταντινουπόλεως – μετατράπηκε σὲ τζαμί», εἶπε ὁ Πατριάρχης Κύριλλος.
.                      «Πῆρες τὴν Ἁγία Σοφία τοῦ Κιέβου ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους ἀνθρώπους, ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ ἔχασες τὴ δική σου προσωπικὴ Σοφία … Θεωρῶ ὅτι περισσότερο προφανῆσυνέπεια, ἐκπορευόμενη ἀπὸ τὴ Θεία Βούληση, δύσκολο νὰ φανταστεῖ κανείς. Καὶ οἱ συνέπειες ἦρθαν χωρὶς καθυστέρηση, γιατί τὸ ἁμάρτημα ἦταν πολὺ μεγάλο», προσέθεσε ὁ προκαθήμενος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας.
.                      Ὁ ἴδιος χαρακτήρισε ὡς ἔγκλημα καὶ ὄχι ὡς σφάλμα τὴν πράξη τῆς ἀναγνώρισης τῆς Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας, ὡστόσο ἄφησε νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι θὰ προσεύχεται γιὰ τὸν ΟἰκουμενικὸΠατριάρχη καθὼς ἡ “κρίση” θὰ πρέπει νὰ ξεπεραστεῖ “ἀπὸ κοινοῦ”.
.                      «Πρέπει νὰ προσευχόμαστε ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον. Τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ στὶς ἰδιωτικὲς προσευχές, καθὼς εἶναι δύσκολο νὰ γίνει κάτι τέτοιο κατὰ τὴ διάρκεια λειτουργιῶν, καθὼς δὲν ἀναφέρουμε [σ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: μνημονεύουμε] τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως στὰ δίπτυχα. Ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ προσευχόμαστε ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον καὶ αὐτὸ προκειμένου αὐτὴ ἡ κρίση στὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ ἔχει ἐπιβληθεῖ ἀπ’ ἔξω, νὰ περάσει ὅσο τὸ δυνατὸν συντομότερα» συμπλήρωσε ὁΠατριάρχης Μόσχας.

ΠΗΓΗ: skai.gr/news/world/

Η ΡΩΣΙΑ, Η ΤΟΥΡΚΙΑ καὶ Η ΚΥΠΡΟΣ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος) «Ἀπρόβλεπτες συνέπειες στὶς σχέσεις τῶν δύο χωρῶν».

Ἡ Ρωσία, ἡ Τουρκία καὶ ἡ Κύπρος

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.             Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχουν ἐκφραστεῖ ἀνησυχίες στὴν Ἑλλάδα κυρίως, ἀλλὰ καὶ στὴν Κύπρο μήπως τὸ Οὐκρανικὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα ἐπηρεάσει τὴν πάγια θέση τῆς Ρωσίας στὸ Κυπριακό. Συγκεκριμένα μήπως ἐπηρεάσει τὴ θετικὴ γιὰ τὴν Κυπριακὴ Δημοκρατία στάση τοῦ Ρώσου Προέδρου Πούτιν καὶ τῆς κυβέρνησής του ἡ ἀπόφαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου νὰ ἀναγνωρίσει ὡς «Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία» τοὺς ὑποστηριζόμενους ἀπὸ τὴν κρατικὴ ἐξουσία τῆς Οὐκρανίας σχισματικοὺς κληρικοὺς τῆς χώρας αὐτῆς.
.              Οἱ ἀνησυχίες ἐνισχύθηκαν μὲ τὶς δημοσιογραφικὲς φῆμες, ὅτι ἡ Ρωσία θὰ ἀναγνωρίσει τὸ μὴ ἀναγνωρισμένο ἀπὸ ὁποιαδήποτε χώρα στὸν κόσμο καθεστώς, ποὺ ἔχει ἐπιβάλει ἡ Τουρκία στὰ κατεχόμενα ἀπὸ αὐτὴν ἐδάφη τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Οἱ φῆμες μεταδόθηκαν καὶ στὴν Κύπρο. Ὁ Ρῶσος πρέσβυς στὴ Λευκωσία διαβεβαίωσε τὴν Κυπριακὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία ὅτι οἱ φῆμες αὐτὲς εἶναι ἀνυπόστατες καὶ ὅτι οὐδεμία ἀλλαγὴ ὑπάρχει στὴ θέση τῆς Ρωσίας ὡς πρὸς τὸ Κυπριακό. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου δὲν ἔχει πάρει ἀπόφαση νὰ ἀναγνωρίσει τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας καὶ ἡ ἄρνησή της αὐτὴ ὀφείλεται μὲν στὸ ὅτι θεωρήθηκε ὅτι ἡ ἀναγνώριση ἀντιβαίνει στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ὅμως ἐνισχύεται καὶ ἀπὸ τὴν ὑπεύθυνη στάση της στὸ ἐθνικὸ ζήτημα τῆς Μεγαλονήσου.
.             Ἡ τελευταίως ἐνίσχυση τῶν ἀνησυχιῶν γιὰ τὴ στάση τῆς Ρωσίας στὸ Κυπριακὸ στηρίζεται στὸν συνδυασμὸ τῆς ὀξείας ἀντίθεσης τοῦ Προέδρου Πούτιν πρὸς τὴν ἐνέργεια τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου νὰ ἀνακηρύξει τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία μὲ τὶς καλὲς σχέσεις ποὺ τελευταίως αὐτὸς ἀναπτύσσει μὲ τὸν Πρόεδρο Ἐρντογάν.
.              Οἱ σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας δὲν εἶναι ὅμως ὅσο νομίζεται καλές. Ὁ Τοῦρκος ἀναλυτὴς καὶ δημοσιογράφος Γκαλὶπ Νταλάϊ ἔγραψε στὴν ἱστοσελίδα middleeasteye.net ὅτι αὐτὲς «στὴν τρέχουσα μορφή τους εἶναι προϊὸν πολιτικοῦ ρεαλισμοῦ καὶ τῆς κοινῆς τους δυσαρέσκειας ἔναντι τῆς Δύσης». Τὰ τελευταῖα χρόνια ὑπογράφηκαν μεταξύ τους συμφωνίες πολλῶν δισεκατομμυρίων Εὐρὼ στοὺς τομεῖς τῆς ἐνέργειας καὶ τῶν ἐξοπλισμῶν. Ὅμως σὲ γεωπολιτικὲς στρατηγικές, ὅπως στὴν Οὐκρανία καὶ στὴ Συρία, ἔχουν συγκρουόμενες ἀπόψεις.
.             Στὶς 3 Φεβρουαρίου τρ.ἔ. ὁ Ἐρντογὰν ἐπισκέφθηκε τὴν Οὐκρανία καὶ τὰ ὅσα εἶπε καὶ συμφώνησε ἐκεῖ προκάλεσαν τὴν ὀργὴ τῆς Ρωσίας. Τοποθετήθηκε κατὰ τῆς ἐκ μέρους της προσάρτησης τῆς Κριμαίας καὶ χαιρέτησε τὴν τιμητικὴ προεδρικὴ φρουρά, ποὺ τοῦ ἀπέδωσε τιμές, φωνάζοντας «Δόξα στὴν Οὐκρανία» (Slava Ukraine). Πρόκειται γιὰ πολεμικὴ ἰαχή, ποὺ θεωρεῖται ὅτι ἐκφράζει ἀντιρωσικὰ συναισθήματα. Ἐπίσης ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος δεσμεύθηκε νὰ ἀποστείλει στὴν Οὐκρανία πολεμικὸ ὑλικό, ὕψους 34 ἑκατ. $, τὸ ὁποῖο οἱ Ρῶσοι θεωροῦν ὅτι θὰ χρησιμοποιηθεῖ ἐναντίον τους.
.             Στὴν Συρία ἡ Τουρκία ἐπιχειρεῖ νὰ διευρύνει τὴν ὑπέρ της οὐδέτερη ζώνη ἐντὸς τοῦ ἐδάφους τῆς Συρίας καὶ νὰ ἐμποδίσει τὴν κυβέρνηση Ἄσαντ νὰ ἀποκτήσει τὸν ἔλεγχο τῆς περιοχῆς τοῦ Ἰντλὶμπ (ΒΔ Συρία). Ἀντίθετα ἡ Ρωσία ὑποστηρίζει τὸν Ἄσαντ καὶ τὶς στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις τῆς Συρίας στὸ Ἰντλίμπ. Σὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση δὲν μπορεῖ νὰ ἀποκλειστεῖ κλιμάκωση τῆς στρατιωτικῆς ἀντιπαράθεσης Ρωσίας – Τουρκίας, μὲ ἀπρόβλεπτες συνέπειες στὶς σχέσεις τῶν δύο χωρῶν.-