Δικαστικὴ ἀντιπαράθεση Ἐκκλησίας –
Γαβρόγλου γιὰ τὶς ἁρμοδιότητες τοῦ ὑπουργείου Παιδείας
Παναγιώτης Τσιμπούκης
. Ἀφορμὴ εἶναι ὁ νέος Ὀργανισμὸς τοῦ ὑπ. Παιδείας, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀφαιρέθηκε ἀπὸ τὴν ἀποστολὴ τοῦ ὑπουργείου ἡ «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης» -ἤτοι, ἡ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ τῶν νέων, περιορίζοντας παράλληλα τὸ δικαίωμα αὐτοδιοίκησης τῆς Ἐκκλησίας […]
. Εἰδικότερα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος προσέφυγε στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καὶ ζητεῖ νὰ κριθοῦν ἀντισυνταγματικὲς ὁρισμένες διατάξεις τοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος 18/2018 ποὺ ἀφορᾶ τὸ νέο ὀργανισμὸ τοῦ ὑπουργείου Παιδείας. Ὁ ἐπίμαχος Ὀργανισμὸς καθορίζει τοὺς σκοπούς, τοὺς ἐπιχειρησιακοὺς στόχους, τὶς ἁρμοδιότητες καὶ τὴν ὀργάνωση γενικότερα τοῦ ὑπουργείου Παιδείας.
. Ὁ νέος ὀργανισμὸς στὸ πρῶτο του ἄρθρο μεταβάλει τὴν ἀποστολὴ τοῦ ὑπουργείου Παιδείας σὲ σχέση μὲ τὸ προγενέστερο καθεστώς, στὸ θέμα τῆς ἀνάπτυξης τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης, ἐπισημαίνει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Στὴν αἴτηση ἀκύρωσης ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὑποστηρίζει ὅτι εἶναι ἀντίθετη στὸ ἄρθρο 16 τοῦ Συντάγματος ἡ παράλειψη τοῦ νέου ὀργανισμοῦ τοῦ ὑπουργείου Παιδείας νὰ ἐντάξει τὴν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης στοὺς σκοποὺς τοῦ ὑπουργείου, κάτι ποὺ ὑπῆρχε στὸν προγενέστερο ὀργανισμὸ τοῦ ἔτους 2014 (Π.Δ. 114/2014).
. Συγκεκριμένα, στὸ Π.Δ. 114/2014, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἀνέφερε ὅτι ἀποστολὴ τοῦ ὑπουργείου Παιδείας εἶναι «ἡ προαγωγὴ τῆς παιδείας μὲ σκοπὸ τὴν ἠθική, πνευματική, ἐπαγγελματικὴ καὶ φυσικὴ ἀγωγὴ τῶν Ἑλλήνων, τὴν ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνείδησης καὶ τὴν διάπλασή τους σὲ ἐλεύθερους καὶ ὑπεύθυνους πολίτες».
. Μὲ ἄλλα λόγια, ὑπογραμμίζει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας ἀφαιρεῖ τὴ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ τῶν νέων ἀπὸ τὴν ἀποστολὴ τοῦ ὑπουργείου, τὴ στιγμὴ μάλιστα ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ Σύνταγμα ἡ «κρατικὴ ἀποστολὴ τῆς θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης τῶν νέων ἀφορᾶ σὲ μείζονα βαθμὸ τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος».
. Ἀκόμη, παραβιάζουν τόσο τὸ Σύνταγμα, ὅσο καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ), οἱ διατάξεις ἐκεῖνες τοῦ νέου ὀργανισμοῦ τοῦ ὑπουργείου Παιδείας ποὺ περιορίζουν τὸ δικαίωμα αὐτοδιοίκησης ἐπὶ τῶν ἐσωτερικῶν ζητημάτων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν νομικῶν προσώπων ποὺ αὐτὴ ἐποπτεύει. Δηλαδή, διευκρινίζεται στὴν αἴτηση ἀκύρωσης, οἱ νέες ρυθμίσεις θεσπίζουν κρατικὴ ἐποπτεία καὶ ἀποδίδουν ἁρμοδιότητες στὴν ὑπὸ σύσταση Γενικὴ Γραμματεία Θρησκευμάτων τοῦ ὑπουργείου Παιδείας γιὰ τὴν ἄσκηση ἐποπτείας καὶ συνδιοίκησης στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ θρησκευτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ζητημάτων.
. Ἔτσι ὅμως παραβιάζεται τὸ δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς αὐτονομίας, σημειώνει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ προσθέτει ὅτι οἱ ἐν λόγῳ διατάξεις τοῦ Π.Δ. 18/2018 εἶναι ἀντίθετες στὰ ἄρθρα 3,12 καὶ 13 τοῦ Συντάγματος καὶ στὰ ἄρθρα 9 καὶ 11 τῆς ΕΣΔΑ, καθὼς παρεμβαίνουν στὴν διοίκηση τῆς θρησκευτικὴ κοινότητας (Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὰ ἐποπτευόμενα ἀπὸ αὐτὴν νομικὰ πρόσωπα) καὶ παραβιάζουν τὸ δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς αὐτονομίας.
. Τέλος, σημειώνει ὅτι ἡ ἁρμοδιότητες ποὺ ἀνατίθενται στὴ νέα ὑπὸ σύσταση Γενικὴ Γραμματεία Θρησκευμάτων τοῦ ὑπουργείου Παιδείας, εἶναι μὴ νόμιμες, καθὼς δὲν παρέχονται ἀπὸ καμία εἰδικὴ ἢ γενικὴ νομοθετικὴ ἐξουσιοδότηση.
[…]
ΠΗΓΗ: protothema.gr
Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία 