. Δικαστήρια Ἀνεξαρτησίας Ἀμασείας
. Βρισκόμαστε στὸ 1921.
. Τὸ νεόκοπο κεμαλικὸ καθεστώς, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσει τὸ ἔγκλημα, σχεδιάζει τὴν ἐξολόθρευση τῆς οἰκονομικῆς, πολιτικῆς καὶ πνευματικῆς ἡγεσίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ τοῦ Πόντου. Στὰ πλαίσια τοῦ σχεδιασμοῦ αὐτοῦ, ἱδρύει τὰ περιβόητα Δικαστήρια Ἀνεξαρτησίας, στὰ ὁποῖα ὁδηγοῦνται ὅλα τὰ ἡγετικὰ στελέχη τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου. Ἔτσι ἡ Ἀμάσεια ἀπὸ τὸν Μάϊο μέχρι τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1921 γίνεται τόπος ἐγκλεισμοῦ καὶ θανάτου. Γιὰ πέντε μῆνες τὸ τρελοκομεῖο τῆς πόλης μετατρέπεται σὲ φυλακή. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συλληφθέντες πεθαίνουν κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἐγκλεισμοῦ. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἐκ Πόντου διανοούμενος καὶ συγγραφέας Γεώργιος Κανδηλάπτης: «Τὸ δικαστήριο στήνεται μὲ πρόφαση τὴν καταδίωξη τῶν δημιουργῶν τοῦ Ποντιακοῦ ζητήματος, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ μὲ σκοπὸ τὴν καταστροφὴ τοῦ ἄνθους τῶν ὁμογενῶν τοῦ Πόντου, δηλαδὴ τῶν ἐμπόρων, δικηγόρων, γιατρῶν, φαρμακοποιῶν, δασκάλων, ἱερέων, δημοσιογράφων».
Ἀκολουθοῦν μερικὲς ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΙΣ ἐπιστολές μελλοθανάτων,
γεμάτες ἀληθινὸ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!
Ἐπιστολὴ μελλοθάνατου Ἀλέξανδρου Ἀκριτίδη, ἐμπόρου Τραπεζοῦντος
Κυριακή, 7 Σεπτεμβρίου 1921
. Γλυκυτάτη μου Κλειώ,
. Σήμερον ἐτελέσθη ἐν τῇ φυλακῇ λειτουργία καὶ ἐκοινωνήσαμε ὅλοι, περὶ τοὺς 100 ἀπὸ διάφορα μέρη. Ἔχει ἀποφασισθεῖ ὁ διὰ τῆς κρεμάλας θάνατος. Αὔριον θὰ πηγαίνουν οἱ 60, μεταξὺ αὐτῶν οἱ 5 Τραπεζούντιοι καὶ θὰ γίνει ὁ δι᾽ ἀγχόνης θάνατος.
. Τὴν Τρίτην δὲν θὰ εἴμεθα ἐν ζωῇ, ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἀξιώση τοὺς οὐρανοὺς καὶ σὲ σᾶς νὰ δώσει εὐλογίαν καὶ ὑπομονὴν καὶ ἄλλο κακὸν νὰ μὴ δοκιμάσητε.
. Ὅταν θὰ μάθετε τὸ λυπηρὸν γεγονὸς νὰ μὴ χαλάσετε τὸν κόσμον, νὰ ἔχετε ὑπομονή.
. Τὰ παιδιὰ ἂς παίξουν καὶ ἂς χορέψουν. Ἂς σὲ βλέπω νὰ κανονίσης ὅλα ὅπως ξέρεις ἐσύ.
. Ὁ ἀγαπητός μου Θεόδωρος ἂς ἀναλαμβάνει πατρικὰ καθήκοντα καὶ νὰ μὴν ἀδικήση κανένα ἀπὸ τὰ παιδιά. Τὸν Γέργον νὰ φροντίση νὰ τελειώση τὸ σχολεῖον καὶ νὰ γίνη καλὸς πολίτης. Τὸν Γιάννην ἂς τὸν ἔχη μαζί του στὴν δουλειά. Ἀπὸ τὰ μικρά, τὸν Παναγιώτη νὰ στείλης στὸ σχολεῖο, τὴν Βαλεντίνην νὰ τὴν μάθης ραπτικήν. Τὴν Φωφὼν νὰ μὴ χωρίζεσαι ἐν ὅσῳ ζῆς. Εἰς τὸν Στάθιον τὰς εὐχάς μου καὶ τὴν ὑποχρέωσιν, ὅπως χωρὶς ἀμοιβὴν διεκπεραιώση ὅλας τὰ οἰκογενειακάς μου ὑποθέσεις ποὺ θὰ τοῦ ἀναθέσητε.
. Ὁ πάπα Συμεὼν ἂς μὲ μνημονεύη ἐν ὅσῳ ζῆ. Νὰ δώσης 5 λίρες στὴν Φιλόπτωχον, 5 λίρες στὴν Μέριμναν, 5 λίρες στοῦ Λυκαστῆ τὸ σχολεῖον. Καὶ ἂς μὲ συγχωρέσουν ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου, οἱ νυφάδες καὶ ὅλοι οἱ συγγενεῖς καὶ φίλοι.
. Ἀντίο βαίνω πρὸς τὸν Πατέρα καὶ συγχωρήσατέ μου
ὁ ὑμέτερος
Ἀλ. Γ. Ἀκριτίδης
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΠΗΓΗ: imverias.blogspot.com
Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία 