«ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ» (Νέο βιβλίο) “Πηγαίνοντας κάθε φορὰ νὰ μιλήσω στοὺς ἐφήβους μας, μὲ διακατεῖχε μιὰ μόνο ἐπιθυμία: Νὰ τοὺς διαβεβαιώσω ὅτι ὅλα αὐτὰ ὑπάρχουν πράγματι, ὅτι μποροῦν ν᾽ ἀγαπήσουν καὶ ν᾽ ἀγαπηθοῦν ἀληθινά.”

Ἱερέως Ἠλία Σουγάεφ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ

Μετάφραση ἀπὸ τὰ Ρωσικὰ
ὑπὸ τοῦ Α.Τ.Σ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ»
ΑΘΗΝΑ 2013

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἔχουμε στὰ χέρια μας ἕνα ἐξαιρετικὸ «βοήθημα γάμου -οἰκογενείας» γραμμένο «ὡς μία κραυγὴ ἀπελπισίας γιὰ τὰ ὅσα βλέπουμε νὰ συμβαίνουν στὴν σύγχρονη οἰκογένεια». Μὲ ὀρθόδοξη ἔμπνευση καὶ σύγχρονη γλῶσσα διεμβολίζει ἐπιτυχῶς τὴν βρώμικη προπαγάνδα, ποὺ ἔχει ἰσοπεδήσει τὰ πάντα στὴν ἐποχή μας καὶ καταθέτει μιὰ ἀληθινὴ μαρτυρία γιὰ τὸν γάμο, τὴν οἰκογένεια, τὰ παιδιά, τὶς ἐκτρώσεις, τὸν ἔρωτα καὶ τὴν ἀγάπη. Μὲ νεανικὸ παλμό καὶ «ἐκλαϊκευμένο» τρόπο προσεγγίζει τὰ θέματα καὶ μὲ ἀφοπλιστικὴ διαύγεια ἐνημερώνει καὶ γκρεμίζει ὀχυρώματα παραπληροφορήσεως καὶ αὐθαίρετης “ψυχολογικοποιήσεως” πολλῶν δεκαετιῶν. Μακάρι ὅλοι οἱ νέοι  [καὶ ὄχι μόνον…!] νὰ εἶχαν μιὰ εὐκαιρία νὰ διαβάσουν αὐτὸ τὸ βιβλίο. Καὶ μετὰ ἂς πάρουν τὸν δρόμο τους. (Ἡ «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.» θὰ ἐπανέλθει ἐπὶ τοῦ βιβλίου)

.            Στὸ βιβλίο αὐτὸ ἐξετάζονται οἱ βάσεις τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς καὶ δίνονται ἀπαντήσεις σὲ πολλὰ ἐρωτήματα: Μὲ ποιὸ τρόπο ξεχωρίζει ἡ ἀγάπη ἀπὸ τὸν ἔρωτα, τί σημαίνει πρώτη ἀγάπη, πῶς νὰ διαλέξω τὴν σύζυγο, πόσα παιδιὰ πρέπει νὰ ἔχω, τί καταστρέφει τὴν οἰκογένεια, πῶς θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ ζωὴ τῆς οἰκογένειας.
.             Τὸ βιβλίο ἀπευθύνεται πρῶτα ἀπ’ ὅλα πρὸς τοὺς νέους ἀνθρώπους, ποὺ βρίσκονται στὸ κατώφλι τῆς ἐνήλικης ζωῆς, ἀλλὰ ἐνδιαφέρει καὶ ὅλους τοὺς ἀναγνῶστες, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν πίστη τους καὶ τὴν ἡλικία τους, ποὺ προβληματίζονται σοβαρὰ γιὰ τὰ θέματα τῆς σύγχρονης οἰκογένειας.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

.            Ὁ π. Ἠλίας Σουγάεφ εἶναι ἔγγαμος ἱερέας, πατέρας ἕξι παιδιῶν, καὶ διακονεῖ ὡς ἱερατικὸς προϊστάμενος στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ τῆς πόλεως Ταλδόμα (ἐπαρχία Μόσχας).
.            Γεννήθηκε τὸ 1970. Τὸ 1992 ἀποφοίτησε ἀριστοῦχος ἀπὸ τὴν Μαθηματικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Μόσχας (Τμῆμα Διοικήσεως καὶ Ἐφαρμοσμένων Μαθηματικῶν) καὶ γράφτηκε στὸ Θεολογικὸ Σεμινάριο Μόσχας.
.            Τὸ 1997 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος κι ἕνα χρόνο ἀργότερα διορίστηκε ἀρχιερατικὸς ἐπίτροπος τῆς περιοχῆς Ταλδόμα.
.            Τὸ 1999 ὁλοκλήρωσε τὶς θεολογικές του σπουδές, ἀποφοιτώντας ἀπὸ τὴν Θεολογικὴ Ἀκαδημία Μόσχας.
.            Εἶναι μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς Λειτουργικῆς Ἀγωγῆς καὶ Κατηχήσεως στὴν Ταλδόμα καὶ ὑπεύθυνος τῆς Ὀρθόδοξης Νεολαίας στὶς θερινὲς κατασκηνώσεις «Γλέμποβο».
.            Ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς πρωτεργάτες τοῦ συλλόγου «Ἐπὶ τὰς Πηγάς», ποὺ δημιουργήθηκε τὸ 2005 στὴν Ταλδόμα ὡς Κίνημα γιὰ τὴν Προστασία τῆς Οἰκογένειας καὶ τοῦ Παιδιοῦ.
.            Μέσῳ τοῦ συλλόγου αὐτοῦ ἔχει ἀναπτύξει μέχρι σήμερα πλούσια δραστηριότητα.
.            Ἀπὸ τὸ 2010 εἶναι Πρόεδρος τῆς Ἐνοριακῆς Ἐπιτροπῆς κατὰ τοῦ Ἀλκοολισμοῦ.

 ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

.          Τὰ κείμενα ποὺ ἀκολουθοῦν ἀποτελοῦν μιὰ σειρὰ ὁμιλιῶν ποὺ ἔγιναν πρὸς τοὺς τελειόφοιτους μαθητὲς Λυκείου τῆς πόλεως Ταλδόμα, καὶ ποὺ παρουσιάστηκαν ὡς μία κραυγὴ ἀπελπισίας γιὰ τὰ ὅσα βλέπουμε νὰ συμβαίνουν στὴν σύγχρονη οἰκογένεια. Ἀπὸ ποῦ ἀντλοῦν οἱ νέοι ἄνθρωποι τὶς γνώσεις τους γιὰ τὴν οἰκογένεια καὶ τὸν γάμο; Ἀπὸ τοὺς γονεῖς τους, ποὺ συχνὰ καβγαδίζουν, καὶ ἀπὸ τὴν μικρὴ ὀθόνη. Τὸ ὅτι ὁ γάμος μπορεῖ νὰ εἶναι παντοτινός, τὸ ὅτι ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ ἡ ἀφοσίωση μποροῦν νὰ ὑπάρξουν καὶ τώρα, αὐτὰ μόνο τὰ φαντάζονται, καθὼς μὲ τὰ μάτια τους δὲν τὰ βλέπουν. Πηγαίνοντας κάθε φορὰ νὰ μιλήσω στοὺς ἐφήβους μας, μὲ διακατεῖχε μιὰ μόνο ἐπιθυμία: Νὰ τοὺς διαβεβαιώσω ὅτι ὅλα αὐτὰ ὑπάρχουν πράγματι, ὅτι μποροῦν ν᾽ ἀγαπήσουν καὶ ν᾽ ἀγαπηθοῦν ἀληθινά. Μόνο ποὺ ἡ ἀγάπη ἀπαιτεῖ, ἀσφαλῶς, κόπο. Ἐλπίζω ὅτι κάποτε στὰ σχολεῖα θὰ εἰσαχθεῖ πάλι τὸ μάθημα «Ἠθικὴ καὶ Ψυχολογία τῆς Οἰκογενειακῆς Ζωῆς», προβάλλοντας ὅμως, σὲ ἀντίθεση πρὸς τὴν παλαιὰ σοβιετικὴ ἄποψη, τὴν ὀρθόδοξη θεώρηση τῆς οἰκογένειας. Μολονότι ἀπὸ τοὺς χιλιάδες σπουδαστὲς φυσικοὶ καὶ χημικοὶ θὰ γίνουν μόνο λίγοι, φυσικὴ καὶ χημεία διδάσκονται ὅλοι καὶ σὲ πολλὲς χρονιές. Γιὰ τὴν οἰκογένεια, ὅμως, ποὺ ὅλοι τους σχεδὸν θὰ δημιουργήσουν, δὲν διδάσκονται τίποτα τὰ παιδιά μας. Στὴν καλύτερη περίπτωση -ἢ μᾶλλον, στὴν πράξη, στὴ χειρότερη- στὰ σχολεῖα διδάσκονται ἀδιάκριτα τὸ σέξ. Τὰ κείμενα τοῦ βιβλίου εἶναι ἐκτενέστερα ἀπὸ τὶς ἀντίστοιχες ὁμιλίες στὸ σχολεῖο. Κι αὐτό, διότι ἐκεῖ, ἀνάλογα μὲ τὶς ἐρωτήσεις καὶ τὰ ἐνδιαφέροντα τῶν ἀκροατῶν, ἔγινε ἀναφορὰ μόνο σ᾽ ἕνα μέρος τοῦ θέματος, ἐνῶ ἐδῶ ἔγινε προσπάθεια νὰ καλυφθoῦν διεξοδικότερα ὅλα τὰ ἐπὶ μέρους θέματα.

βλ. σχετ.: «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΖΩΗ»