Ἅγ. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός
Διδαχὴ Δ´
«Ἀδελφοί μου, νὰ μὴ λυπῆσθε διὰ τοὺς ἀποθαμένους, ἀλλὰ ἂν ἀγαπᾶτε τοὺς ἀποθαμένους, κάμνετε ὅ,τι ἠμπορεῖτε διὰ τὴν ψυχήν των· συλλείτουργα, μνημόσυνα, νηστείας, προσευχάς, ἐλεημοσύνας. Καὶ ὅσες γυναῖκες φορεῖτε λερωμένα διὰ τοὺς ἀποθαμένους σας, νὰ τὰ βγάλετε· διότι βλάπτετε καὶ τὸν ἑαυτόν σας κι τοὺς ἀποθαμένους. Φυσικὸν εἶνε ὁ ἄνθρωπος νὰ γεννηθῆ καὶ ν’ ἀποθάνη. Ὅταν γεννώμεθα, τότε πρέπει νὰ κλαίωμεν, καὶ ὅταν ἀποθνήσκομεν, νὰ χαιρόμεθα· καὶ μάλιστα νὰ μὴ κλαίετε διὰ τὰ μικρὰ παιδιά, ὅπου εἶνε ὡσὰν Ἄγγελοι μέσα εἰς τὸν παράδεισον…».
Μοῦ ἀρέσει Φόρτωση σὲ ἐξέλιξη...
Σχετικά
Ἅγ. Κοσμᾶς Αἰτωλός, μνημόσυνα
Αὐτὴ ἡ καταχώριση ἀναργήθηκε στὶς 8 Μάρτιος 2013, 5:19 μ.μ. καὶ ἀρχειοθετήθηκε ὡς ΘΕΟΛΟΓΙΑ. Μπορεῖτε νὰ παρακολουθήσετε τὶς ἀπαντήσεις μέσῳ τοῦ RSS 2.0.
Μπορεῖτε νὰ ἀφήσετε μιὰν ἀπάντηση ἢ μιὰ εἰδοποίηση σύνδεσης ἀπ' τὸν δικό σας ἱστοχῶρο.