ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Θὰ ἦταν ἴσως ἱεροσυλία νὰ τολμούσαμε νὰ κάνουμε ἕνα παραλληλισμὸ τοῦ «κόσμου», τοῦ ψυχικοῦ περιεχομένου, ποὺ προχέεται μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐπιστολές, καὶ τῆς μαγαρισιᾶς ποὺ ἐκβράζεται στὸν δημόσιο λόγο καὶ χῶρο! Μόνον καὶ μόνον τὸ γλωσσικὸ ἐπίπεδο ἀρκεῖ γιὰ νὰ μᾶς ντροπιάσει, τοὺς ἀντρόπιαστους.
Ἐπιστολὴ Γεωργίου Κακουλίδη πρὸς τὴν σύζυγό του Κυριακὴ
Γράφτηκε στὴν φυλακὴ τῆς Ἀμασείας, μία ἡμέρα πρὶν τὸν ἀπαγχονισμό του
. Ἀγαπητή μου Κυριακή,
. Πλησιάζει τὸ τέλος μας, ὁ θάνατος περιίπταται τῶν κεφαλῶν μας.
. Χθὲς ἐνενήκοντα πέντε Ἀμισηνοὶ καὶ Παφραῖοι κατεδικάσθησαν εἰς θάνατον δι᾽ ἀγχόνης, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ περισσότεροι ἦσαν τὸ ἄνθος τῶν ἄνω πόλεων, ἐπιστήμονες, ἔμποροι, τραπεζίται, τυχόντες πάσης ἡλικίας – ὥστε καὶ εἰς ἡμᾶς τὸ ἴδιον θὰ συμβῆ.
. Μήπως εἴμεθα ἔνοχοι; Τὸ μόνο ποὺ ἐκάμαμεν ἦτο ὅτι ἐβοηθοῦμεν τὰ ὀρφανὰ καὶ τοὺς πτωχοὺς πρόσφυγας καὶ ἐφροντίζαμεν ὅπως ἐπανέλθουν εἰς τὰς ἑστίας των.
. Ὅταν λάβης αὐτὴν τὴν ἐπιστολήν μου, γλυκειά μου Κυριακὴ καὶ γλυκύτατά μου τέκνα, δὲν θὰ ὑπάρχω πλέον, δὲν θὰ ἐπανίδω πλέον τὴν γλυκείαν σου μορφὴν καὶ τῶν τέκνων μας.
. Ἀγαπητή μου, εἰς τὸν βίον μου ὑπέφερα, ὑπέφερες καὶ σὺ – τὴν στιγμήν, καθ᾽ ἢν θὰ ἀναπαυόμεθα, φεῦ! ἀποχωριζόμεθα.
. Χαίρετε, ἀγαπητή μου, καὶ ὑγιαίνετε, φρόντισε διὰ τὴν ὑγείαν σου, διὰ νὰ μπορῆς ν’ ἀναθρέψης, ὅπως πρέπει, τὰ τέκνα μας, νὰ γίνουν καλοὶ πολίτες.
. Ὅπως σοῦ ἔγραφα, ἐὰν ἐνθυμῆσαι, ἐὰν ἀποθάνω, θὰ γίνης ἐσὺ ἄνδρας, νὰ μπορῆς νὰ φέρης τὸ βάρος τὸ ὁποῖον σοῦ ἀφήνω.
. Φίλησε τὴν θυγατέραν μου Δέσποινα, τοὺς υἱούς μου Χάρην, Θεοδωράκην, Βάσον, Παναγιώτην, Κωστάκην καὶ Λευτεράκην.
. Ὁ δυστυχὴς ἐγὼ δὲν θὰ σᾶς ἐπανίδω εἰς τὸν κόσμον τὸν ἐπίγειον, ἀλλὰ ἐκ τοῦ οὐρανίου κόσμου, ὅπου θὰ εὐρίσκωμαι, θὰ σᾶς ἐπιβλέπω εὐτυχής.
. Φιλῶ τοὺς ἀδελφούς μου Νικόλαον, Ἠλίαν, τὰς ἀδελφάς μου Εὐανθίαν καὶ Κυριακήν, τοὺς γαμβρούς μου Γιάγκον καὶ Σωκράτην.
. Ἐπίσης τοὺς ἀδελφούς σου Νικολάκην, Παναγὴν καὶ Ἀντώνην καὶ πάντας τοὺς συγγενεῖς καὶ φίλους
. Σᾶς φιλῶ μὲ ἄπειρα φιλήματα. Ὑγιαίνετε! Γεώργιος Κακουλίδης»
ΠΗΓΗ: imverias.blogspot.com