«ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΜΙΑ “ΗΘΙΚΗ” ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ»

 

 

 

 

ΗΘΙΚΗ ἢ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ;

Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΘΙΚΙΣΤΩΝ

Ἡ ἀνηθικότητα τῶν ἠθικιστῶν

ἀρχιμ. Παῦλος Παπαδόπουλος

.             Ὁ ἠθικισμὸς εἶναι τὸ καρκίνωμα τῆς ἠθικῆς γενικότερα. Τὸ «γράμμα» τῆς ἠθικολογίας νεκρώνει τὸ «πνεῦμα» τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἔτσι ὁ ἠθικισμὸς σκοτώνει τὸ ἦθος, ἐπειδὴ ἀπολιθώνει τὴ ζωή. Γι’ αὐτὸ τελικὰ ἡ ἠθικολογία ἀναιρεῖ τὴν ἠθική. Ἄλλο εἶναι τὸ ἠθικὸ γενικότερα καὶ ἐντελῶς ἄλλο εἶναι τὸ ἠθικιστικὸ ἢ ἠθικολογικό.
.             Δυστυχῶς τέτοια φαινόμενα παρατηροῦνται κυρίως μέσα στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου οἱ ἄνθρωποι μπερδεύουν τὴν χριστιανικὴ ζωὴ μὲ τὴν “ἠθικὴ” ζωή, ὅπως τὴν ἐννοοῦν οἱ ἴδιοι. Ἄνθρωποι ποὺ θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους χριστιανοὺς κινοῦνται μέσα στὸν χριστιανισμὸ ὡς θιασῶτες τοῦ ἤθους τοῦ Χριστοῦ, χωρὶς ὅμως νὰ πλησιάζουν οὔτε λίγο σ’ Αὐτόν. Χωρὶς νὰ Τὸν γνωρίσουν ποτέ τους.
.             Ἠθικιστὲς μὲ βλέμματα ἕτοιμα νὰ ἐλέγξουν τοὺς ὑπόλοιπους, ἄνθρωποι μὲ πλήρη τὴν ἀπουσία τῆς ταπείνωσης καὶ τῆς αὐτομεμψίας, ψάχνουν τὰ ἑπόμενά τους «θύματα», ὥστε νὰ ἐπιβεβαιώσουν πάνω στὴν καταδίκη τῶν ἄλλων τὴν δική τους ἀμόλυντη ἠθική.
.             Ἡ ἠθικὴ θεοποιεῖται. Τὸ πῶς θὰ ντυθεῖς παίζει μεγαλύτερο ρόλο ἀπὸ τὸ ἂν μιλᾶς καὶ λὲς «καλημέρα» στὸν συνάνθρωπό σου. Τὸ πῶς θὰ ἔχεις τὸ μαλλί σου εἶναι σημαντικότερο ἀπὸ τὴν συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν σου. Τὸ πῶς θὰ εἶναι ἡ ἐξωτερική σου ἐμφάνιση καταντᾶ σημαντικότερο ἀπὸ τὴν ἐσωτερική σου κατάσταση. Γίνεται λόγος γιὰ «σεμνὰ» ροῦχα καὶ ἐλάχιστα γιὰ τὴν προσευχή, τὴν μετάνοια, τὴν νήψη. Δίνεται προσοχὴ στοὺς τρόπους, στὴν βιτρίνα τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων χωρὶς καθόλου βάθος καὶ οὐσία.
.             Ἡ ἠθικότητα τῶν ἠθικιστῶν εἶναι πολὺ πιὸ ἀνήθικη ἀπὸ τὴν ἀνηθικότητα τῶν θεωρούμενων ἀνήθικων.
.             Τὰ «πρέπει» τὰ «μὴ» δίνουν καὶ παίρνουν στὶς οἰκογένειες τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ποῦ ἔχουν θεοποιήσει τὴν «ἔξωθεν καλὴ μαρτυρία», ὄχι γιὰ κανέναν ἄλλο λόγο, παρὰ διότι «τί θὰ πεῖ ὁ κόσμος»;

.             Οἱ λόγοι περὶ ἁμαρτιῶν εἶναι ἔντονοι. Ἁμαρτίες παντοῦ. Πράξεις ποὺ ὁδηγοῦν στὴν κόλαση. Ζωὲς καταδικάστηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ λόγῳ τῆς ἀθέτησης κάποιων δικῶν τους ἀπαραβίαστων ἠθικῶν κανόνων ὅπως ὑποστηρίζουν καὶ καλλιεργοῦν στοὺς νεότερους.
.             Λόγος περὶ ἀρετῶν; Σχεδὸν ἀνύπαρκτος. Οἱ ἀρετὲς γι’ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους φτάνουν μέχρι τὸ μάκρος τῆς φούστας τους (γιὰ τὶς γυναῖκες) καὶ τὸ σιδερωμένο τους σακάκι (γιὰ τοὺς ἄνδρες).
.             Ἡ πίστη τῶν ἠθικιστῶν στὸν Θεὸ στηρίζεται κυρίως στὸν φόβο τοῦ θανάτου καὶ ὄχι στὴν ἀγάπη γιὰ τὸν Θεό…καὶ τὸ νὰ λὲς ὅτι πιστεύεις κάπου ἢ σὲ κάποιον ἐπειδὴ φοβᾶσαι τὰ χειρότερα, εἶναι ἀνήθικο.
.             Τὰ παραλέω; Μπορεῖ. Πάντως ἕνα εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ ποιότητα τῶν ἀνθρώπων- τῶν χριστιανῶν- δὲν φαίνεται ἀπὸ τὸ ἂν εἶναι παρθένοι στὸ σῶμα διότι στὴν ψυχὴ τοὺς μπορεῖ νὰ εἶναι πόρνοι. Δὲν φαίνεται ἐὰν στοὺς τρόπους τοὺς εἶναι εὐγενικοί, διότι ἡ καρδιά τους μπορεῖ νὰ ὄζει ἐμπάθεια. Δὲν φαίνεται ἀπὸ τὸ ἀμακιγιάριστο πρόσωπο ἀλλὰ ἀπὸ τὰ δακρυσμένα μάτια ποὺ ζητοῦν ἔλεος καὶ συγχώρεση.
.             Τὰ παραλέω; Μπορεῖ. Πάντως ἕνα εἶναι τὸ σίγουρο ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἔχει ἠθική. Ἔχει ἀγάπη…μᾶλλον εἶναι ἡ Ἀγάπη.
.             Χριστιανὸς δὲν εἶναι κάποιος ὁ ὁποῖος ἁπλὰ διαβάζει τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ξέρει ἀπ’ ἔξω κάνοντας μὲ τὴν πρώτη εὐκαιρία ἐπίδειξη γνώσεων στοὺς ἄλλους, διότι καὶ ὁ διάβολος τὴν ξέρει ἀπ’ ἔξω καὶ ἀνακατωτά. Χριστιανὸς δὲν εἶναι ὁ κομπλεξικὸς ἄνθρωπος μὲ τὸ ἕτερο φύλο. Χριστιανὸς δὲν εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος κάνει ἱεραποστολὲς σὲ μακρινὲς χῶρες καὶ δὲν συγχωρεῖ τὸν ἀδελφό του γιὰ κάποιο λάθος του. Χριστιανὸς εἶναι ὁ ἐρωτευμένος μὲ τὸν Ἕναν καὶ ὄχι ὁ ξενέρωτος ποὺ κόλλησε σὲ τύπους καὶ σχήματα. Εἶναι τὸ ἀνθισμένο τριαντάφυλλο ποὺ ποτίζεται καὶ θρέφεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἐλευθερία ποὺ τοῦ προσφέρει ὁ Θεός του. Χριστιανὴ εἶναι ἡ «ἀνήθικη πόρνη»  ποὺ ἔπλυνε τὰ πόδια τοῦ Κυρίου μὲ μύρο καὶ τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας της. Χριστιανὸς εἶναι ὁ «ἀνήθικος ληστὴς» ποὺ λήστεψε τὸν παράδεισο πάνω στὸν σταυρὸ λέγοντας τὸ «Μνήσθητί μου Κύριε…» Χριστιανὸς εἶναι ὁ ἁμαρτωλὸς ποὺ ζεῖ ἐν μετανοίᾳ καὶ ταπεινώσει, κινούμενος μέσα στὴν ἀσφάλεια τῆς ὑπακοῆς στὸν πνευματικό του πατέρα. Ὁ χριστιανὸς ζεῖ μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὡς μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὡς μέλος ποὺ θέλει θεραπεία. Καὶ βρίσκει θεραπεία ὄχι ἔξω ἀπ᾽ αὐτὸ ἀλλὰ μέσα σ’ αὐτό. Μὲ τὴν συνεργία ὅλου τοῦ Σώματος, μὲ τὴν βοήθεια τῆς Χάρης τοῦ Παρακλήτου, ἡ ὁποία «τὰ ἀσθενῆ θεραπεύει καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροί».
.             Ἡ ἠθικὴ τοῦ χριστιανοῦ εἶναι ἡ ἐλευθερία τῆς ἀγάπης καὶ τῆς συγχώρεσης καὶ ὄχι ἡ νόθα ἠθική τοῦ ἀνήθικου ἠθικισμοῦ.

 

ΠΗΓΗ: agiameteora.net

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ; (Δ. Νατσιός) «Τοῦτοι οἱ ἐλεεινοὶ δὲν ἀντιπροσωπεύουν τὴν ζωντανὴ Ἑλλάδα, δὲν ἀντιπροσωπεύουν τίποτε».

Ποιοὶ εἶναι οἱ ἐγκληματίες;

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος- Κιλκίς

«Θέ μου τί λέπομεν στὶς μέρες μας»
(στρατηγὸς Μακρυγιάννης)

.               Τὸ ἴδιο ἀναφωνοῦμε κι ἐμεῖ στὶς μέρες μας. Θεέ μου τί βλέπουμε!! «Νὰ δοῦμε ἀκόμα ποῦ θὰ φτάσουμε! Δὲν ἀφήσαμε βρωμιά, δὲν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη, ποὺ νὰ μὴν κάνουμε, δὲν ἀφήσαμε πονηρὸ διαλογισμὸ ποὺ νὰ μὴν τὸν ποῦμε ἢ νὰ μὴν τὸν γράψουμε μὲ τὴν μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιὰ ὁλότελα. Ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶχε φτάσει οὔτε στὴν μισὴ ἀναισθησία καὶ σιχαμένη παραμόρφωση, ἀπ’ ὅσο ἔφτασε σήμερα…». (Φ.Κόντογλου, «Μυστικὰ Ἄνθη», ἔκδ. «Ἀστήρ», σελ. 31). Δὲν προλαβαίνουμε στὸν δύσμοιρο τοῦτο τόπο νὰ μετροῦμε τὶς «σιχαμένες πράξεις». Ὀσμὴ θανάτου, σάβανα ἁπλώθηκαν πάνω ἀπὸ τὰ πάλαι ποτὲ ρόδινα ἀκρογιάλια τῆς πατρίδας μας καὶ μᾶς καταπλακώνουν. Χαλάσαμε πολὺ καὶ πολλοί. Καὶ τὸ κακὸ εἶναι ὅτι ἀδυνατοῦμε νὰ ἑρμηνεύσουμε τὰ γεγονότα. Μᾶς προσπερνοῦν, μᾶς ὑπερκεράζουν. Μᾶς λείπουν καὶ τὰ φωτεινὰ πνεύματα, οἱ ἀληθινὰ σοφοὶ καὶ προκομμένοι ἄνθρωποι, οἱ “μεταξένιοι” ποὺ μᾶς ἔδειχναν τὴν ὁδὸν τῆς ἀληθείας. Καὶ οἱ λίγοι ποὺ ὑπάρχουν πνίγονται ἀπὸ τὶς τσιρίδες τῶν καντιποτένιων…
.             Ἔγινε τὸ κακὸ τῆς κτηνώδους δολοφονίας τῶν δύο νέων ἀνθρώπων καὶ οἱ σάπιοι γνωμηγήτορες τῶν τηλεαναθυμιάσεων ξερνοῦν τὰ δηλητήριά τους. Τετριμμένες ἀνοησίες καὶ παλιανθρωπιές. Διαβάζεις καὶ νιώθεις ἀπόγνωση. Τὸ παρακάτω γεγονὸς εἶναι πραγματικό. Ὅταν κάποτε οἱ ἀδηφάγες κάμερες τῆς τηλεόρασης στράφηκαν στὸ πρόσωπο ἑνὸς νεαροῦ ἐγκληματία, ποὺ ἔβγαινε σιδηροδέσμιος ἀπὸ ἀνακριτικὰ γραφεῖα, κάποιος αἱματολάγνος δημοσιογράφος τὸν ρώτησε:
«Ἐσὺ ἔκανες τὸ ἔγκλημα;»
«Ὄχι, ἐσεῖς», ἀποκρίθηκε ὁ νεαρός.
.               Ἡ ἀπάντηση συνοψίζει τὸ πρόβλημα καὶ ἔχει πολλοὺς ἀποδέκτες. Αὐτὸ τὸ ἀδυσώπητο “ἐσεῖς” στρέφεται πρωτίστως στὴν πανίσχυρη τηλεοπτικὴ ἐξουσία. Ὑπολογίστηκε ὅτι κατὰ μέσο ὄρο ἕνα παιδί, μέχρι νὰ τελειώσει τὸ Λύκειο ἔχει ἀφιερώσει στὴν «λατρεία» τῆς μικρῆς ὀθόνης 18.000 ὧρες, ποὺ σημαίνει 750 μέρες ἤ, χονδρικά, 2,5 χρόνια τηλεοπτικῆς αἰχμαλωσίας. Ἀκόμη στὴν Ἀμερικὴ σύμφωνα μὲ ἔρευνες-καὶ εἶναι γνωστὸ τὸ ρητὸ “ἂν θέλεις νὰ δεῖς τὴν Ἑλλάδα τοῦ μέλλοντος ἐπισκέψου τὴν σημερινὴ Ἀμερικὴ”- ἕνα παιδὶ «μετέχει», παρακολουθεῖ, ἐτησίως περίπου 3.000 καὶ πάνω φόνους στὴν τηλεόραση ἤ, χειρότερα, μέσῳ τῶν ἠλεκτρονικῶν παιχνιδιῶν, «διαπράττει» τὸ ἴδιο, ἑκατοντάδες φόνους. Θὰ ἀντιτείνει κάποιος: Μὰ ἕνα ἀθῶο παιχνίδι εἶναι; Ἀπαντῶ, γυρίζοντας κατ’ ἀρχὰς στὴν ἐποχὴ ποὺ γεννήθηκε τὸ σημερινὸ «θηρίο».
.               Εἶναι γνωστὸ πώς, ὅταν ἄνοιξαν οἱ πρῶτοι κινηματογράφοι γιὰ τὸ κοινό, ἀπὸ τὶς πρῶτες σκηνὲς ποὺ προβλήθηκαν, ἦταν ἡ διαδρομὴ μιᾶς ἁμαξοστοιχίας. Ἡ λήψη τῆς σκηνῆς ἔγινε ἀπὸ κάμερα ποὺ βρισκόταν πάνω στὶς γραμμὲς τοῦ τρένου καὶ μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἁμαξοστοιχία, ποὺ ἐκινεῖτο πρὸς τὴν κάμερα. Ἡ ἀντίδραση τοῦ κόσμου ἦταν ἡ ἀναμενόμενη: προσπάθησε νὰ γλιτώσει ἀπὸ τὸ τρένο τρέχοντας πανικόβλητος ἀπὸ τὴν αἴθουσα πρὸς τὶς ἐξόδους. Ἀπὸ τότε πέρασαν 90 χρόνια περίπου. Σὲ αὐτὸ τὸ διάστημα ὁ ἄνθρωπος ἔμαθε σιγὰ σιγὰ νὰ ἀποστασιοποιεῖται ἀπὸ τὸ ὀπτικὸ θέαμα. Καὶ φυσικὰ δὲν μποροῦσε νὰ γίνει ἀλλιῶς, γιατί διαφορετικὰ ἡ παρακολούθηση μιᾶς ταινίας θὰ ἀποτελοῦσε μία πολὺ ψυχοφθόρα διαδικασία.
.                Τί σημαίνει ὅμως γιὰ τὸν ἀνθρώπινο ψυχισμὸ αὐτὴ ἡ ἀποστασιοποίηση; Θεάματα ὅλων τῶν εἰδῶν παρελαύνουν μπροστά μας. Βλέπουμε νὰ διαπράττονται καταφανεῖς ἀδικίες, ἐγκλήματα εἰδεχθῆ, πράξεις ποὺ ἡ ἠθικὴ καὶ ἡ συνείδηση ἀποστρέφεται. Κι αὐτὸ ὄχι μόνο σὲ ταινίες φανταστικές, ἀλλὰ ἀκόμη χειρότερα στὰ δελτία εἰδήσεων, σὲ ντοκιμαντὲρ καὶ ἀλλοῦ, ὅπου οἱ σκηνὲς φρίκης εἶναι πραγματικές: παιδιὰ ποὺ λιμοκτονοῦν, ἑτοιμοθάνατοι μὲ τὴν ἀγωνία τοῦ θανάτου ζωγραφισμένη στὰ πρόσωπά τους… Πολλὲς φορὲς μάλιστα τὸ θεώμενο πρόσωπο ἐπιχειρεῖ μάταια νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τὸν ἀνώνυμο θεατή: ἀκούγονται κραυγὲς ποὺ ζητοῦν βοήθεια, ἁπλώνονται παρακλητικὰ χέρια, μάτια ἐκφραστικὰ ἐπιχειροῦν νὰ ἐντοπίσουν κάποιο σωτήρα στὸ ἀπύθμενο βάθος τοῦ κινηματογραφικοῦ φακοῦ…
.               Αὐτὰ ὅλα δὲν μποροῦν νὰ ἀφήσουν ἀνεπηρέαστη μία ἠθικὴ συνείδηση. Τί ἐννοῶ; Ἀπὸ τὸ ἀποτρόπαιο θέαμα μέχρι τὴν ἠθικὴ συνέγερση, τὸ χρονικὸ διάστημα εἶναι στιγμιαῖο. Καὶ ὁ ὑγιὴς ἄνθρωπος ἀμέσως θὰ ἐπιζητήσει νὰ θεραπεύσει τὸ κακὸ ποὺ βλέπει, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὴν ἠθική του συνείδηση ποὺ ἔχει ἐπαναστατήσει. Μποροῦσε νὰ ἐπέμβει σ’ ἕναν ξυλοδαρμὸ ἀθώου, νὰ ταΐσει ἕνα παιδὶ ποὺ πέθαινε τῆς πείνας ἢ τουλάχιστον νὰ προσπαθήσει νὰ τὸ περιθάλψει. Τώρα ὅμως ὄχι. Τὸ παιδὶ ποὺ βλέπει εἶναι μακριά, σ’ ἕναν ἄλλο κόσμο, καὶ ἡ προσφορὰ ἢ ἡ βοήθειά του εἶναι μάταιη.
.               Μοιραία, λοιπόν, τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ σκλήρυνση τοῦ ἀνθρώπου μπροστὰ στὴν ὀθόνη, ἡ ἀποκοίμιση τῶν ἠθικῶν του ἀνακλαστικῶν. Συγχρόνως ὑποχρεοῦται νὰ πείσει τὸν ἑαυτό του ὅτι αὐτὰ ποὺ βλέπει συμβαίνουν σὲ μίαν ἄλλη διάσταση, μία διάσταση ποὺ δὲν συμπίπτει ἢ δὲν ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴ δική του. Αὐτὴ ἡ στάση ὅμως κατατείνει στὴν ἐνίσχυση μίας σύγχρονης τάσης, ποὺ γίνεται ἡ μάστιγα τῆς ἐποχῆς μας, τῆς ἀνθρώπινης ἀδιαφορίας καὶ τοῦ «ὠχαδερφισμοῦ». Μάλιστα κατὰ ἕναν ἔμμεσο τρόπο τὴ «νομιμοποιεῖ». Γιατί κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορήσει τὸν συνάνθρωπό του γιὰ ἀπραξία μπροστὰ στὴν ὀθόνη. Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ γίνει καὶ ἡ ἀπραξία εἶναι ἡ λογικὴ στάση. Ἄλλωστε καὶ οἱ διαφημίσεις τῆς τηλεόρασης ἀποθεώνουν αὐτὴν τὴ συμπεριφορά. Ἡ παρακολούθηση τοῦ θεάματος συνυφαίνεται μὲ ἕναν ἀναπαυτικὸ καναπὲ καὶ μίαν ἄνετη καθιστικὴ στάση. Τὸ ὑπονοούμενο εἶναι «σαφές»: τὸ θέμα εἶναι πλαστὸ καὶ ψυχαγωγικὸ καὶ παρακολουθῆστε το χωρὶς ἄγχος. Ἔχουμε, δηλαδή, ψυχικὸ μιθριδατισμό, βαθμιαῖο ἐθισμὸ στὴν δυστυχία τῶν ἄλλων. Ἔτσι ἡ παγερὴ ἀδιαφορία τῆς εἰκονικῆς ζωῆς, μεταφέρεται καὶ στὴν πραγματική.
.               Ἡ φράση «ἐσεῖς τὸ κάνατε τὸ ἔγκλημα» δείχνει καὶ τὸ τωρινὸ σχολεῖο. Λέει ἕνας σπουδαῖος ποιητικὸς λόγος: «Πάρε τὶς λέξεις μου, δῶσ’ μου τὸ χέρι σου». Τὰ παιδιὰ δὲν ἔχουν λέξεις, δὲν μποροῦν νὰ ἐκφραστοῦν, γιατί δὲν διδάσκονται τὴν γλῶσσα στὰ σχολεῖα. Καὶ γλῶσσα σημαίνει λογοτεχνία, ποίηση, πράγματα προγραμμένα ἀπὸ τὰ ἐν χρήσει σχολικὰ τάχα καὶ βιβλία Γλώσσας. Μία ἀπὸ τὶς σοβαρότερες καὶ σημαντικότερες συνέπειες αὐτοῦ τοῦ γλωσσικοῦ ὑποσιτισμοῦ εἶναι ὅτι προτρέπονται, καταφεύγουν οἱ νέοι σὲ πράξεις βίας, ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἀποφευχθοῦν μὲ τὸν λόγο. Πολλὰ παιδιὰ φτάνουν στὴν ἐξαλλοσύνη καὶ τὴν ἀπελπισία, γιατί δὲν μποροῦν νὰ συν-ἐννοηθοῦν. (Ὁ Κολοκοτρώνης ποὺ καταλάβαινε ἀπὸ αὐτὰ ἔλεγε γιὰ τὰ παλληκάρια του. “Πρῶτα τοὺς τὸ ἑρμήνεψα μιλητά, ἔπειτα τό ᾽κανα τραγούδι καὶ τοὺς τὸ τραγούδησα”, τὸ ποίημα εἶναι εὐμνημόνευτο, τὰ πολλὰ τὰ λόγια εἶναι φτώχεια).
.            Νὰ πῶ κάτι καὶ ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μου στὴν τάξη.
.               Δίδαξα πρὶν ἀπὸ δύο μῆνες στοὺς μαθητές μου –ϛ´ Δημοτικοῦ- τὸν γνωστό, διδακτικότατο μύθο τοῦ Αἰσώπου, «παῖς κλέπτης καὶ μήτηρ». Ρώτησα τὶς προάλλες τὰ παιδιά. Θυμόταν τὰ πάντα, σχεδὸν ὅλο τὸ κείμενο. (Βεβαίως τὸ διδάσκω καὶ στὴν ἀρχαία ἑλληνική). Ὅταν δὲν διδάσκεις, τὶς τιμαλφεῖς ἀξίες, στὴν ἀρτιμελῆ γλῶσσα τοῦ Γένους μας, τότε οἱ καρδιὲς σκληραίνουν καί, κάποιες φορές, τὰ χέρια ὁπλίζονται.
.               Ἔλεγε ὁ Ζ. Λορεντζάτος τὰ παρακάτω σπουδαῖα γι’ αὐτήν μας τὴν σχιζοφρένεια στὸ βιβλίο του, μελέτη «Γιὰ τὸν Σολωμό»: «Οἱ δικοί μας χύνουν τὸ αἷμα τους ἀποκάτου ἀπὸ τὸ Σταυρὸ γιὰ νὰ μᾶς κάνουν ἐλεύθερους», τόνιζε ὁ σολωμικὸς Διάλογος. Στὸ κάτω-κάτω δὲν ἐλευθέρωσαν οἱ λόγιοι, οἱ φωτισμένοι ἢ ἀφώτιστοι, τοὺς σκλαβωμένους. Οἱ σκλαβωμένοι ἐλευθέρωσαν κάποτε καὶ τοὺς λόγιους. Χρειαζόταν «γι’ ἀνταμοιβὴ»-πάντα στὴ διάλεχτό του Σολωμοῦ-«οἱ δικοί μας» (δηλαδὴ ὁ λαὸς) νὰ κινδυνεύουν σήμερα νὰ χάσουν καὶ τὴν πίστη τους καὶ τὴ λαλιά τους; Ἂν εἶναι νὰ προκόψουμε σὰ λαός, δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ τὸ κατορθώσουμε μακριὰ ἀπὸ τὴν πίστη μας καὶ τὴ γλῶσσα μας. Μονάχα μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο μπορεῖ νὰ φυτρώσει κάτι ἀληθινό. Μονάχα μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο σωθήκαμε ὣς σήμερα καὶ μονάχα μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο θὰ σωθοῦμε αὔριο. Δὲ σωθήκαμε ἀπὸ τοὺς λόγιους. Ὅσο τὰ ψευτίζουμε τὰ δύο αὐτά, τόσο ἀπομακραίνουμε τὴ μέρα τοῦ λυτρωμοῦ. Ὅποιος παραβαίνει τὸ νόμο τῆς φυσικῆς συνέχειας ἀκρωτηριάζεται…
.               Γιατί ἐπιτέλους ποιοί εἴμαστε ἐμεῖς; Καὶ ποῦ πηγαίνει στὶς περιπτώσεις αὐτὲς ἡ περίφημη αὐτογνωσία μας; Ὑπάρχουμε; Καὶ τὴ δική μας γλώσσα; Καὶ τὴ δική μας πίστη; Ἐμᾶς τοῦ σημερινοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ; Τί τὴν κάνουμε;» Ὑπάρχουν, ὅπως προανέφερα, πολλοὶ ἀποδέκτες τοῦ νεαροῦ ἐγκληματία, ἡ οἰκογένεια, ἡ πνευματικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία, (ὅπως ἔγραψα παλαιότερα κάποιοι ἐπίσκοποι ποὺ ἐπιμένουν στὶς «ἱερὲς μουρμοῦρες») καὶ πολλοὶ ἄλλοι. Ἄφησα γιὰ τὸ τέλος τοὺς προσκυνημένους, τὶς ἀνθυπομετριότητες τῆς νῦν πολιτικῆς. Γι’ αὐτοὺς δανείζομαι τὰ λόγια του Σεφέρη ἀπὸ τὸ πολιτικό του ἡμερολόγιο. «Ἡ βλακεία, ἡ ἐγωπάθεια, ἡ μωρία καὶ ἡ γενικὴ ἀναπηρία τῆς ἡγετικῆς τάξης στὴ σημερινὴ Ἑλλάδα σὲ φέρνει στὴν ἀνάγκη νὰ ξεράσεις. […] Εἶμαι βέβαιος πὼς τοῦτοι οἱ ἐλεεινοὶ δὲν ἀντιπροσωπεύουν τὴν ζωντανὴ Ἑλλάδα, δὲν ἀντιπροσωπεύουν τίποτε»…

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΙΑ 2 «Ἐπιχειροῦν νὰ “κάνουν τὸ καλὸ” ἀγνοώντας τὴν θρησκεία καὶ δημιουργοῦν κάτι πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν ἐξαναγκασμό».

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ 
ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΙΑ
[B´]
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Frank Schaeffer:
«ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ 
ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ»
σελ. 376-378,
Ἐκδ. «Μακρυγιάννης», Κοζάνη 2000
Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Μέρος Α´: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/06/13/ἡ-χριστιανικὴ-προσωπικὴ-ὑπευθυνότ/

.              Ὁ π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ γράφει: «Ἡ ἐπάνοδος τοῦ κόσμου στὴν Χριστιανικὴ Πίστη εἶναι αὐτὸ ποὺ ὀφείλομε νὰ κηρύξουμε στὶς μέρες μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη διέξοδος ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο, στὸ ὁποῖο ἔχει ὁδηγηθεῖ ὁ κόσμος μὲ τὴν ἀποτυχία τῶν χριστιανῶν νὰ εἶναι ἀληθινοὶ χριστιανοί. Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία δὲν ἀπαντᾶ ἄμεσα σὲ κάθε πρακτικὸ ἐρώτημα πολιτικῆς ἢ οἰκονομικῆς φύσης. Οὔτε τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ τὸ κάνει αὐτό. Ὅμως ἡ ἐπίδρασή του στὴν ὅλη ἐξέλιξη τῆς ἀνθρώπινης Ἱστορίας εἶναι τεράστια. Ἡ ἀναγνώριση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας, ἡ φιλευσπλαχνία καὶ ἡ δικαιοσύνη ἔχουν τὶς ρίζες τους στὸ εὐαγγέλιο»⁴.
.              Οἱ προσπάθειές μας νὰ «μεταρρυθμίσουμε τὴν κοινωνία», χωρὶς νὰ ἀπαιτοῦμε ἠθικὴ ὑπευθυνότητα, ἀποτελοῦν τὸν πυρήνα τῆς ἀποτυχίας τοῦ σοσιαλισμοῦ τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα καὶ ἰδιαίτερα τὴν μεγάλη ἀνικανότητα τῆς κυβέρνησής μας νὰ ἐπιτύχει μιὰ ἑκούσια ἀνθρώπινη ἀλλαγὴ μὲ τοὺς βαρεῖς της φόρους καὶ τὰ προγράμματα κοινωνικοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ ἢ κοινωνικῆς πρόνοιας.
.              Ἡ ἀναποτελεσματικότητα τῆς μεγάλης κυβερνητικῆς προσπάθειας νὰ ἐπιβάλει μιὰ κοσμικὴ «ἠθικὴ» στὴν κοινωνία φάνηκε ἀπὸ τὴν ἀποτυχία κάθε οὐτοπικοῦ, σοσιαλιστικοῦ καὶ κομμουνιστικοῦ κράτους, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ δικοῦ μας μὲ τὴν μεγάλη εὐημερία, νὰ ἐκπληρώσει τὶς κοινωνικές του ὑποσχέσεις⁵. Αὐτὲς οἱ ἀποτυχίες ὀφείλονται ἐν μέρει στὴν ἐκκοσμίκευση τῆς σύγχρονης πολιτικῆς κουλτούρας, ἡ ὁποία προκάλεσε αὐτὸ τὸ ὁποῖο ὁ  ἱστορικὸς Macaulay ὀνόμασε «τὸ πιὸ τρομερὸ ἀπὸ ὅλα τὰ θεάματα, τὴν δύναμη τοῦ πολιτισμοῦ χωρὶς ἔλεος». Γιατί τὰ σύγχρονα ὑπερκράτη δημιούργησαν τὰ λουτρὰ αἵματος καὶ διακρίνονται ὡς τὰ πιὸ αἱματηρὰ καὶ τὰ πιὸ κοσμικὰ καὶ πολιτειοκρατικὰ ἀπὸ τὰ κράτη ὅλων τῶν αἰώνων; Ἐπειδὴ ἐπιχειροῦν νὰ «κάνουν τὸ καλὸ» ἀγνοώντας τὴν θρησκεία.

.             Ὁ Ἱστορικὸς Paul Johnson περιγράφει τὶς ἀντιανθρωπιστικὲς παρορμήσεις, ποὺ ἔχουν διαποτίσει τὶς σύγχρονες κοσμικὲς προσπάθειες νὰ δημιουργήσουν ἄθεες πολιτικὲς οὐτοπίες. Στὶς περιπτώσεις αὐτὲς τὰ ἐρωτήματα τῆς ἠθικῆς καὶ τῆς βαθύτερης σημασίας τῶν προσώπων καὶ τῶν πραγμάτων ἔχουν ὑποβαθμιστεῖ σὲ ἁπλὲς παρεμβάσεις στὶς κοινωνικὲς δομές, καὶ ἡ πνευματικότητα καὶ ἡ θρησκεία ἔχουν ὑποβιβασθεῖ στὸ περιθώριο τοῦ πολιτισμοῦ. Ὁ Johnson γράφει: «Ἡ ἐπιθυμία γιὰ δύναμη δημιούργησε ἕνα νέο εἶδος Μεσσία (πρῶτα μὲ τοὺς δικτάτορες τῶν δεκαετιῶν τοῦ 20 καὶ τοῦ 30 καὶ ὕστερα μὲ τὰ κομμουνιστικὰ καὶ σοσιαλιστικὰ ὑπερκράτη τῶν δεκαετιῶν ἀπὸ τὸ 40 ἕως τὸ 90) ἀπόλυτου καὶ ἀχαλίνωτου ἀπὸ κάθε θρησκευτικὸ περιορισμὸ καὶ μὲ μιὰ ἀκόρεστη διάθεση γιὰ τὸν ἔλεγχο ὁλοκλήρου του ἀνθρωπίνου γένους… μὲ ἕναν ἀκυβέρνητο κόσμο, ἕρμαιο σ᾽ ἕναν παγκόσμιο σχετικισμό. Αὐτὸ ἦταν μία πρόσκληση προς τοὺς … γκάγκστερς-πολιτικοὺς ἔνδρες νὰ προελουν στὸ προσκήνιο». Τὸ ματωμένο μάθημα τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα μᾶς διδάσκει περισσότερο ἀπ᾽ ὅλα ὅτι τὰ ἰδεολογικὰ κοινωνικὰ καὶ πολιτικὰ προγράμματα, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὶς ὑπερβατικὲς θρησκευτικὲς ἀξίες, δημιουργοῦν κάτι πολὺ περισσότερο ἀπὸ τὸν ἐξαναγκασμό⁷. Ἀπεναντίας ἡ Ἱερὰ Παράδοσις διδάσκει ὅτι ὁ  δρόμος τοῦ Χριστοῦ βρίσκεται σὲ διαφωνία μὲ τὸν πολιτικοποιημένο κόσμο μας καὶ ὅτι οἱ ἐπιδράσεις τῆς ἁμαρτίας δὲν μποροῦν νὰ διορθωθοῦν μὲ τὸν κοινωνικὸ ἐκσυγχρονισμό, παρ᾽ ὅλη τὴν πολυπλοκότητά του (Ματθ. ι´ 34-39).

1. «Ἐφ᾽ ὅσον μεταβιβάζουμε τὶς αἰτίες τῆς ἀδυναμίας μας στοὺς ἄλλους, δὲν μποροῦμε νὰ πετύχουμε τὴν τελείωση … », ἁγίου Ἰωάννου Κασσιανοῦ τοῦ Ρωμαίου, Περὶ τῶν ὀκτὼ τῆς κακίας λογισμῶν, Φιλοκαλία, τ. Α´.

2. «Ἀρετὴ δὲν εἶναι ἡ γνώση τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ. Ἀρετὴ εἶναι μᾶλλον τὸ νὰ πράττει κανεὶς τὸ καλὸ καὶ νὰ μὴν πράττει τὸ κακό», Lactantius, The Divine Institutions, 6,5,10, The Faith of the Early Fathers, τ. 1, σ. 268.

3. « … Ὁ χειρότερος οὐτοπικὸς πειρασμὸς εἶναι ἡ ἐπιθυμία νὰ μετατοπίσουμε τὴν ἑστία τῆς ὑπευθυνότητας ἀπὸ τὸ ἄτομο στὸ σύστημα … Ἕνα ἄτομο, ποὺ κατευθύνεται ἀπὸ τὴν οὐτοπικὴ φαντασία, δὲν βλέπει ἠθικὰ προβλήματα, βλέπει τεχνικὰ προβλήματα, καὶ σὰν ἀποτέλεσμα, οἱ προτεινόμενες λύσεις εἶναι τεχνικές: καθαρὲς βελόνες, ἀσφαλῆ σύνεργα γιὰ τὸν ἔρωτα … », Wi1liam Κ. Kilpatrick, Why John Cant Tell Right from Wrong, σ. 222.

4. Γ. Φλορόφσκυ, «Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία, Παράδοσις», σ. 43.

5. « Ὁ σοσιαλισμὸς δὲν ἀποτελεῖ βελτίωση τοῦ δημοκρατικοῦ καπιταλισμοῦ ἀλλὰ ἐπάνοδο στὴν τυραννικὴ πολιτειοκρατεία, ἀπὸ τὴν ὁποία προῆλθε ὁ  δεύτερος. Ἡ ἐπιβολὴ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου ἰδανικῶν διὰ τῆς βίας τοῦ νόμου ἔχει ἐπιχειρηθεῖ καὶ πρὶν … ἡ ἐξάντληση τῶν σοσιαλιστικῶν οὐτοπικῶν ἰδανικῶν ἀποτελεῖ μιὰ μόνιμη ἀπειλὴ τῆς πολιτειοκρατείας… Γενικά, ἡ Ἀριστερὰ ἐπιθυμεῖ νὰ ἰσχυροποιήσει τὸ πολιτικὸ σύστημα εἰς βάρος τοῦ … ἠθικοπολιτιστικοῦ συστήματος», Michael Novak, The Spirit of Democratic Capitalism (New York, 1982), σ. 334.

6. Paul Johnson, Modern Times, σ. 48

7.  Michael Novak, The Spirit of Democratic Capitalism (New York, 1982), σ. 336.

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΙΑ 1 (Ἕνα δυνατὸ μήνυμα γιὰ τὴν ἐπικαιρότητα)

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ
ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΙΑ
[Α´]

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Frank Schaeffer:

«ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ 
ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΩΝ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ»
σελ. 376-378,
Ἐκδ. «Μακρυγιάννης», Κοζάνη 2000

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Πρόκειται γιὰ μιὰ πολὺ διαφωτιστικὴ προσέγγιση, ποὺ “φωτογραφίζει” ἀλλὰ συγχρόνως καὶ φωτίζει ἰδιαίτερα τὴν τρέχουσα ἑλληνικὴ κατάσταση. Ὁ Κύριος δὲν δίδαξε τὴν ἀλλαγὴ μὲ πολιτικοὺς ὅρους ἀλλὰ τὴν ἐσωτερικὴ ἀναμόρφωση τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἠθική τους ἀνόρθωση, διότι τὸ μέγα ΠΡΟΒΛΗΜΑ εἶναι ἡ ΑΜΑΡΤΙΑ. «Ἡ Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἡ προσπάθεια γιὰ κοινωνικὴ ἀλλαγή, χωρὶς προηγουμένως νὰ πεισθοῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀλλάξουν τὴν ἠθική τους συμπεριφορὰ εἶναι ΜΑΤΑΙΗ».
.                  Κατὰ συνέπειαν ὁ οἰκονομικὸς ὄλεθρος στὸν ὀποῖο βυθίζεται ἡ Ἑλλάδα κάθε μέρα καὶ περισσότερο εἶναι προϊὸν ΑΦΡΟΝΟΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΟΣ καὶ ΚΑΚΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ἐπιλογῶν -τῶν πολλῶν προηγουμένων ἐτῶν- καὶ δὲν ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ μὲ τὶς πολιτικὲς ψευτοασπιρίνες ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΑΧΡΗΣΤΩΝ καὶ ΑΝΙΚΑΝΩΝ, ΗΘΙΚΩΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΩΝ, ΕΘΝΙΚΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ καὶ κυρίως ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ἐπαγγελματιῶν τῆς πολιτικῆς. Ἂς μὴ τρέφουμε αὐταπάτες. Πλέον! Μόνο μιὰ πανστρατιὰ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ μπορεῖ νὰ δώσει διέξοδο στὸ ἀδιέξοδο. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι «χλωμό» ἐνδεχόμενο.
.         «Ἡ κρίση εἶναι βαθύτατη κι ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸ ὅτι ὑπερτιμήσαμε τὰ Ἐδῶ καὶ ὑποτιμήσαμε τὰ Ἄνω» (Ἀνώνυμος ἱερομόναχος, περιοδ. «ΠΡΩΤΑΤΟΝ», ἀρ. τ. 126, Ἀπρ.-Ἰούν. 2012, σελ. 54) Ὡς ἐκ τούτου οἱ ἐλπίδες στρέφονται ἀποκλειστικῶς ΑΝΩ. 

————————-

Η ΑΜΑΡΤΙΑ

.           Εἰς ἀντίθεσιν πρὸς τὴν δική μας ἐποχιακὴ καὶ ἐκκοσμικευμένη πολιτικὴ σοφία, ἡ ἱερὰ Παράδοσις μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ ἁμαρτία, δηλαδὴ κάθε ἀνθρώπινη ἐπιλογή, ποὺ εἶναι ἀντίθετη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ τὴν πραγματικὴ αἰτία γιὰ τὸ ἀνθρώπινο ἄγχος (Ρωμ. η´ 1-8).
.           Ἀπὸ τὶς ἅγιες Γραφὲς μαθαίνουμε ὅτι ὁ Χριστὸς ἀντιμετώπισε τὴν ἀσπλαχνία, τὸ κακό, τὴν ἐχθρότητα, τὴν ἀδικία, τὴν κλοπή, τὸ μίσος καὶ τὴν καταπίεση ὡς μία σταθερὴ κατάσταση στὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἔπεσε (Ματθ. κϛ´ 11). Ὁ Χριστὸς δὲν παρουσίασε ἕνα οὐτοπικὸ ἢ χιλιαστικὸ πρόγραμμα γιὰ τὸ πῶς θὰ φέρει πολιτική, οἰκονομικὴ ἢ κοινωνικὴ «εἰρήνη» καὶ «δικαιοσύνη» στὸν κόσμο σ᾽ αὐτὸν τὸν αἰώνα (Ματθ. κδ´ 6-14). Οὔτε παρουσίασε κάποια σχεδὸν πολιτικὴ λύση στὸ πρόβλημα τῆς ἁμαρτίας, μέσῳ τῆς ὁποίας θὰ μπορούσαμε νὰ ὁδηγήσουμε βίαια τοὺς ἀνθρώπους στὴν «γῆ τῆς ἐπαγγελίας» μὲ ἐκσυγχρονιστικὰ κοινωνικὰ προγράμματα.
.           Ἡ Ἱερὰ Παράδοσις ποτὲ δὲν ταυτίζει τὴν ἁμαρτία μὲ ἕνα ζήτημα συλλογικῆς, κοινωνικῆς, πολιτικῆς, φυλετικῆς ἢ σχετικῆς μὲ τὸ γένος ἐνοχῆς, ἀλλὰ πάντοτε τὴν βλέπει ὡς ἀποτέλεσμα τῆς προσωπικῆς ἠθικῆς ἐπιλογῆς καὶ ὑπευθυνότητας. Ἡ Ἱερὰ Παράδοσις βλέπει ὅλα τὰ κοινωνικά, πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ προβλήματα ὡς τὸ ἀποτέλεσμα καὶ ὄχι τὴν αἰτία τῶν ἠθικῶν ἢ ἀνήθικων ἐπιλογῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες ὑπεύθυνα εἶναι τὰ πρόσωπα.
.           Στὴν Παράδοση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας δὲν ὑπάρχει κανένα δόγμα γιὰ μοιραλατρικὴ κληρονόμηση τῆς ἐνοχῆς, ὅπως ὑπάρχει στὴν αὐγουστινιακὴ σχολαστικὴ Δύση. Ἡ δυνατότητά μας νὰ ἐκφράζουμε τὴν ἀγάπη, τὴν ἐλεύθερη βούληση καὶ τὴν ἐπιλογή μας θεωρεῖται ὡς ἡ οὐσία τῆς πίστεώς μας ὅτι εἴμαστε πλασμένοι «κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ»².

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ

.         Στὸν σύγχρονο κόσμο ἔχουμε τὴν τάση νὰ μιλοῦμε γιὰ τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν ἀδικία σχεδὸν ἀποκλειστικὰ μὲ πολιτικούς, νομικούς, κοινωνικοὺς ἢ οἰκονομικοὺς ὅρους. Τείνουμε νὰ ἐλαχιστοποιήσουμε τὴν προσωπικὴ ἠθικὴ ὑπευθυνότητα χάριν τῆς συλλογικῆς ἐνοχῆς. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἕνα εἶδος πολιτικοῦ «προπατορικοῦ ἁμαρτήματος», τὸ ὁποῖο μὲ τὴν σειρά του ἔχει δημιουργήσει τὴν νοοτροπία τοῦ «ἄψογου» ἀνεύθυνου πολίτη. Αὐτὸς ὁ τρόπος σκέψης μᾶς βγάζει ἀπὸ τὴν δύσκολη θέση, ὅσον ἀφορᾶ στὶς ἀτομικές μας πράξεις· συχνὰ ἡ κατηγορία γιὰ τὴν κακὴ προσωπική μας συμπεριφορὰ ἐπιρρίπτεται στὴν κοινωνία³. Γιὰ παράδειγμα, ἐγκλήματα ποὺ διαπράττονται ἀπὸ νέους, κατὰ κανόνα συγχωροῦνται κάτω ἀπὸ τὴν λαϊκὴ πίεση, ἐπειδὴ πιστεύεται ὅτι ἡ κοινωνία εἶναι «ὑπεύθυνη» γιὰ τὴν παραγωγὴ τῶν συνθηκῶν τῆς φτώχειας ἢ τοῦ ρατσισμοῦ, τὰ ὁποία μὲ τὴν σειρὰ τοὺς «παράγουν» τοὺς νεαροὺς ἐγκληματίες.
.         Ἀσθένειες ποὺ μεταδίδονται μὲ τὶς σεξουαλικὲς σχέσεις, ὅπως τὸ AIDS, περιγράφονται ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημέρωσης μὲ τέτοιο τρόπο ὡσὰν ἡ ἠθικὴ ἢ ἀνήθικη συμπεριφορὰ νὰ μὴν ἦταν ἕνας παράγοντας ποὺ συνέβαλε στὴν διάδοσή τους. Αὐτὴ ἡ γεμάτη φαντασία προσέγγιση παρουσιάζει τὰ προβλήματα αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἁπλῶς ὡς ἀποτέλεσμα τῆς κακῆς «κοινωνικῆς πολιτικῆς», τῆς ἔλλειψης ἴσως «σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης» ἢ τῆς ἀνεπαρκοῦς χρηματοδότησης γιὰ «ἐπιστημονικὴ ἔρευνα». Ἀδυνατεῖ νὰ τὰ θεωρήσει ὡς συνέπεια συχνὰ τῆς ἀνευθυνότητας καὶ τῆς ἁμαρτωλῆς συμπεριφορᾶς, γιὰ τὴν ὁποία κάθε ἕνας πρέπει νὰ ἀναλαμβάνει τὴν προσωπική του εὐθύνη.
.          Ἡ Ἱερὰ Παράδοσις μᾶς λέγει ὅτι ὁ Χριστὸς δίδαξε τὴν ἠθικὴ ὑπευθυνότητα ἀποκλειστικὰ μὲ προσωπικοὺς καὶ ὄχι πολιτικοὺς ὅρους. Τὸ ὅραμά του ἦταν οἱ ἄνθρωποι νὰ κάνουν τὶς ὀρθὲς ἢ λανθασμένες ἠθικὲς ἐπιλογές, γιὰ τὶς ὁποῖες εἶναι προσωπικὰ ὑπεύθυνοι (Ματθ ιβ´35-37). Ἡ Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἐκεῖνοι, ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Χριστό, εἶναι προσωπικὰ ὑπεύθυνοι νὰ διαλέξουν νὰ κάνουν τὸ καλὸ στοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ἐπειδὴ πρέπει νὰ τοὺς ἀγαποῦν, ὅπως ὁ  Θεὸς ἀγάπησε ὅλους μας (Ματθ. ε´ 7). Αὐτὴ ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι μία συναισθηματικὴ κατάσταση. Κάνοντας τὸ καλὸ καὶ δείχνοντας τὴν εὐσπλαχνία συχνὰ ἐμπλεκόμαστε σὲ μία ἐπίπονη καὶ δυσάρεστη προσπάθεια ἀντίστασης κατὰ τοῦ κακοῦ, ἀκόμη καὶ ἐπίπληξης τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς φαυλότητας, καθὼς προσπαθοῦμε νὰ εἴμαστε τὸ ἅλας καὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Μερικὲς φορὲς τὸ τίμημα γιὰ τὴν προσήλωσή μας στὸ καλὸ εἶναι ὁ  διωγμός.
.              Φυσιολογικά, ἐὰν πολλοὶ ἄνθρωποι κάνουν τὸ καλὸ -νὰ συμπεριλάβουμε ἐδῶ καὶ τὴν θέλησή τους νὰ ἐπιπλήττουν τὴν κακὴ συμπεριφορὰ- τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔχει «κοινωνικὰ ἀποτελέσματα». Ὅμως ἡ Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ἡ προσπάθεια γιὰ κοινωνικὴ ἀλλαγή, χωρὶς προηγουμένως νὰ πεισθοῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ ἀλλάξουν τὴν ἠθική τους συμπεριφορὰ εἶναι μάταιη. Νομίζω ὅτι ἡ Ἱστορία μᾶς διδάσκει τὸ ἴδιο ἀκριβῶς μάθημα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/06/15/ἡ-χριστιανικὴ-προσωπικὴ-ὑπευθυνότ2/

Η ΑΝΗΘΙΚΗ “ΗΘΙΚΗ” ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Η ΑΝΗΘΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Τοῦ  Ἐμμ. Παναγόπουλου,
Ἀμ. Ἐπικ. Καθηγητοῦ Χειρουργικῆς,
τ. Συντ. Δ/ντοῦ Χειρουργοῦ ΕΣΥ

.        Σχετικὰ πρόσφατα, στὶς ἀρχὲς τοῦ 2011, Βρετανοὶ γιατροί, μὲ δηλώσεις τους, ἐπανέφεραν στὴν δημοσιότητα τὸ θέμα τῆς ἀγοροπωλησίας ἀνθρωπίνων ὀργάνων καὶ τὴν ἐκδοχὴ τῆς νομιμοποίησής της. Ὁ Nadey Hakim χειρουργὸς-μεταμοσχευτῆς καὶ ὁ Sir Peter Bell πρώην ἀντιπρόεδρος τοῦ Βασιλικοῦ Κολλεγίου τῶν Χειρουργῶν τῆς Ἀγγλίας, πρότειναν νὰ ἀνοίξει ἡ συζήτηση γιὰ τὴ νομιμοποίηση τῆς ἀγορᾶς ἀνθρωπίνων ὀργάνων, μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἡ οἰκονομικὴ ἀνταμοιβὴ θὰ μειώσει δραστικὰ τὴν ἔλλειψη ὀργάνων πρὸς μεταμόσχευση. Ὁ Bell, μάλιστα, προτείνει τὸ ποσὸ τῶν 50.000 ἕως 100.000 εὐρὼ ὡς λογικὴ ἀμοιβὴ γιὰ ἕνα νεφρό, ὅσο δηλαδὴ κοστίζουν δύο χρόνια αἱμοκάθαρσης. Ἕνας ἄλλος Βρετανός, ὁ John Harris, καθηγητὴς βιοηθικῆς στὸ πανεπιστήμιο τοῦ Μάντσεστερ, ποὺ ἐδῶ καὶ χρόνια ἀρθρογραφεῖ ὑπὲρ τῆς νομιμοποίησης τῆς ἀγορᾶς ὀργάνων, προτείνει ἡ ἀγορὰ νὰ γίνεται κάτω ἀπὸ αὐστηροὺς ὅρους καὶ ὁ ἀγοραστὴς νὰ εἶναι τὸ Ἐθνικὸ Σύστημα Ὑγείας, τὸ ὁποῖο καὶ θὰ διαθέτει τὰ ὄργανα στοὺς κατάλληλους δότες. Σὲ πρόσφατες δηλώσεις του στὴν ἐφημερίδα Indepentent, μεταξὺ ἄλλων εἶπε: «ἡ πληρωμὴ δὲν μηδενίζει τὸν ἀλτρουισμό. Οἱ γιατροὶ δὲν φροντίζουν λιγότερο τοὺς ἀσθενεῖς ἐπειδὴ πληρώνονται, καὶ στὸ σημερινὸ σύστημά μας ὅλοι πληρώνονται ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς δότες». Κάποιος blogger σχολίασε: «εἶναι φανερό, ὅτι ὄντας κάποιος βιοηθικός, μικρὴ σχέση ἔχει μὲ τὸ νὰ εἶναι ἠθικός».
.        Βεβαίως ἀκούστηκαν καὶ ἀντίθετες φωνές, ὅπως τοῦ Keith Pigg, προέδρου τῆς Βρετανικῆς Ἑταιρείας Μεταμοσχεύσεων, τοῦ Simon Rippon ἀπὸ τὸ πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης, τοῦ Antony Warrens καθηγητοῦ τῆς ἰατρικῆς καὶ τοῦ Kenneth Boyd καθηγητοῦ τῆς ἰατρικῆς ἠθικῆς στὸ πανεπιστήμιο τοῦ Ἐδιμβούργου, ποὺ θεωροῦν ὅτι ἡ νομιμοποίηση τῆς ἀγορᾶς ὀργάνων θὰ βλάψει τὸν ἀλτρουισμὸ καὶ θὰ μειώσει τὴν προσφορὰ ὀργάνων καὶ κυρίως θὰ ὁδηγήσει στὴν ἐκμετάλλευση φτωχῶν ἀνθρώπων, ποὺ τελικὰ θὰ καταστοῦν ἀποθῆκες ἀνταλλακτικῶν γιὰ τοὺς πλούσιους.
.        Εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ λίστες ἀναμονῆς πρὸς μεταμόσχευση, χρόνο μὲ τὸν χρόνο, αὐξάνονται, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ προσφορὰ ὀργάνων, εἴτε ἀπὸ ζῶντες εἴτε ἀπὸ τοὺς ἀνακριβῶς καὶ παραπλανητικῶς ἀποκαλούμενους «πτωματικοὺς δότες» νὰ ὑπολείπεται σημαντικὰ καὶ ἕνα σεβαστὸ ποσοστὸ ἀρρώστων νὰ καταλήγει πρὶν φθάσει στὴν μεταμόσχευση. Τὸ μόνο κράτος ποὺ δὲν ἔχει πρόβλημα μὲ τὶς λίστες εἶναι τὸ Ἰράν, ποὺ ἀπὸ τὸ 2006 ἔχει νομιμοποιήσει τὴν ἀγοροπωλησία ἀνθρωπίνων ὀργάνων. Ὅμως, ἡ σημαντικὴ ἔλλειψη μοσχευμάτων ἔχει ὁδηγήσει σὲ ἕνα παγκόσμιο παράνομο ἐμπόριο ἀνθρωπίνων ὀργάνων, ἐγκληματικῆς, σὲ μεγάλο βαθμό, προέλευσης καὶ λαθραίας διακίνησης καὶ στὸ φαινόμενο τοῦ «μεταμοσχευτικοῦ τουρισμοῦ». Ὑπολογίζεται ὅτι τὸ 10% τῆς παγκόσμιας μεταμοσχευτικῆς δραστηριότητος βασίζεται στὴν λαθραία διακίνηση μοσχευμάτων. Πτωχοὶ ἄνθρωποι, ἀπὸ χῶρες τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς, πωλοῦν τὸν νεφρό τους γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν ἢ γιὰ νὰ σπουδάσουν τὰ παιδιά τους ἢ γιὰ νὰ καλύψουν χρέη τους.
.        Πολλὰ ἀπὸ τὰ λαθραία διακινούμενα ὄργανα εἶναι προϊὸν ἐγκληματικῆς δραστηριότητος. Ἔγκυρα δημοσιεύματα στὸ διεθνῆ τύπο δείχνουν ὅτι στὴν Κίνα, ποὺ κατέχει τὴν παγκόσμια πρωτιὰ θανατικῶν ἐκτελέσεων, γίνεται λαθραία διακίνηση ὀργάνων, ποὺ λαμβάνονται ἀπὸ θανατοποινίτες. Ἡ πρώην Γενικὴ Εἰσαγγελέας τοῦ Διεθνοῦς Ποινικοῦ Δικαστηρίου, Carla Del Ponte, στὸ βιβλίο της «The Hunt. Me and the War Criminals», ποὺ κυκλοφορήθηκε τὸ 2008, ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχουν σαφεῖς ἐνδείξεις ὅτι ἀξιωματοῦχοι τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ στρατοῦ τοῦ Κοσόβου καὶ ὁ ἡγέτης τοὺς Hashim Thaci, ὁ σημερινὸς πρωθυπουργὸς τοῦ Κοσόβου, ἔχουν ἐμπλακεῖ σὲ λαθραία διακίνηση ἀνθρωπίνων ὀργάνων τὸ 1999-2000, ποὺ προέρχονταν ἀπὸ Σέρβους αἰχμαλώτους, τοὺς ὁποίους μετέφεραν στὴν Πρίστινα, ὅπου στὴν κλινικὴ Medicus τοὺς ἀφαιροῦσαν τὰ ὄργανα καὶ στὴ συνέχεια τὰ διακινοῦσαν μέσῳ Ἀλβανίας. Μετὰ ἀπὸ τριετῆ ἔρευνα, στὶς 25.1.2011 τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης στὴν Κοινοβουλευτική του Συνέλευση ἔκανε δεκτὴ τὴν ἀναφορὰ τοῦ μέλους τοῦ Dick Marty καὶ ἐξέδωσε ψήφισμα, ἀναγνωρίζοντας τὴν διακίνηση καὶ ἐμπορία ἀνθρωπίνων ὀργάνων ἀπὸ τοὺς ἀξιωματούχους τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ στρατοῦ τοῦ Κοσόβου καὶ τὸν ἡγέτη τους Thaci.
.        Ἡ λαθραία διακίνηση ὀργάνων ἔχει σχέση καὶ μὲ τὸ φαινόμενο τοῦ «μεταμοσχευτικοῦ τουρισμοῦ», δηλαδὴ τῆς μετακίνησης ἀρρώστων ἀπὸ τὸν δυτικὸ κόσμο στὶς χῶρες τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἀφρικῆς πρὸς μεταμόσχευση. Ἔτσι στὰ πλαίσια τοῦ «μεταμοσχευτικοῦ τουρισμοῦ», ποὺ ἀπευθύνεται σὲ πλούσιους ἀσθενεῖς, προσφέρονται πακέτα τῆς τάξεως τῶν 150.000-200.000 εὐρώ, ποὺ περιλαμβάνουν ἀεροπορικὸ εἰσιτήριο, προεγχειρητικὸ ἔλεγχο, τὴν μεταμόσχευση καὶ δέκα ἡμέρες νοσηλείας.
.        Ἀσφαλῶς, ἡ ἰδέα τῆς ἀγορᾶς ἀνθρωπίνων ὀργάνων δὲν εἶναι σημερινή. Ἁπλὰ τὴν ἀνακίνησαν πρόσφατα οἱ Βρετανοὶ γιατροί. Ἤδη ὁ David E. Jefferies σὲ ἄρθρο του μὲ τίτλο «Τὸ σῶμα ὡς ἐμπόρευμα. Ἡ χρήση τῶν ἀγορῶν γιὰ τὴ θεραπεία τῆς ἔλλειψης ὀργάνων», ποὺ δημοσιεύτηκε τὸ 1998 στὸ International Journal of Global Legal Studies(5/2) γράφει «χρειαζόμαστε ἕνα νέο σύστημα, ἕνα ποὺ θὰ ἐμπορευματοποιήσει τὰ ὄργανα σὲ παγκόσμιο δίκτυο, ποὺ θὰ ἐπιτρέπει σὲ ἀνθρώπους συμβάσεις γιὰ ἀνταλλαγὴ ὀργάνων μὲ χρηματικὴ ἀνταπόδοση. Ἔτσι ἡ ἀγορὰ θὰ δώσει οἰκονομικὰ κίνητρα, ποὺ θὰ αὐξήσουν τὴν παροχὴ ὀργάνων». Τὸ 2009, ἕνας ἄλλος οἰκονομολόγος, ὁ Gary Becker, βραβεῖο Νόμπελ οἰκονομίας, σὲ ἄρθρο του στὴν Washigton ἔλεγε «Γιὰ ἕναν οἰκονομολόγο εἶναι σαφὲς ὅτι ἡ ἀνισορροπία μεταξὺ ζήτησης καὶ προσφορᾶς εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἀπαγόρευσης τῆς ἀγοροπωλησίας ἀνθρωπίνων ὀργάνων. Ἐὰν ὁ νόμος ἀλλάξει, ἡ ὑπόσχεση τοῦ κέρδους θὰ αὐξήσει τὴ δεξαμενὴ τῶν ὀργάνων σὲ μία ἐλεύθερη ἀγορὰ καὶ οἱ τιμὲς τῶν ὀργάνων θὰ ἰσορροπήσουν στὰ ἐπίπεδα ποὺ θὰ ἐξαντλήσουν τὴν ζήτηση».
.        Ἡ σύγχρονη κοινωνία, τὴν «ἰδιοκτησία», ποὺ τὸ ἄτομο ἀσκεῖ στὸ σῶμα του, τὴν διαχειρίζεται ὡς μοναδική, ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι δὲν μπορεῖ νόμιμα νὰ μεταβιβαστεῖ σὲ τρίτους. Ἡ κατοχὴ αὐτῆς τῆς ἰδιοκτησίας δὲν παρέχει καὶ τὸ δικαίωμα τῆς μεταβίβασης καὶ τοῦ ἐλέγχου της σὲ κανέναν ἄλλον καὶ μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο. Ἐὰν δὲν μποροῦμε νὰ διαχειριστοῦμε τὸν ὅλο ἄνθρωπο ὡς κοινὸ ἐμπόρευμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πωληθεῖ ἢ νὰ ἀγοραστεῖ, τὸ ἴδιο δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε καὶ μὲ τὰ ὄργανά μας. Ἐὰν διαχειριστοῦμε τὰ ὄργανά μας ὡς κοινὸ ἐμπόρευμα ἢ ὡς μέρος μίας ἰδιοκτησίας, τότε ἡ ἀξία τους θὰ μπορεῖ νὰ προσμετρηθεῖ γιὰ τὴν πληρωμὴ χρεῶν, νὰ δοθεῖ ἐνέχυρο γιὰ τὴν ἀγορὰ ἀγαθῶν, νὰ ὑπολογισθεῖ στὴν ἀξία τῆς ἰδιοκτησίας τοῦ ἀτόμου ποὺ χρεωκοπεῖ ἢ καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες ὅμοιες καταστάσεις. Εἶναι, ἀσφαλῶς, κατάντημα ὁ κατ᾽ εἰκόνα καὶ καθ᾽ ὁμοίωση Θεοῦ πλασθεὶς ἄνθρωπος καὶ βασιλιὰς τῆς κτίσεως νὰ μετατραπεῖ σὲ ἕνα κοινὸ ἐμπόρευμα, διαπραγματεύσιμο στὴν παγκόσμια ἐλεύθερη ἀγορά, σὲ μία ἀποθήκη ἀνταλλακτικῶν γιὰ τοὺς ἔχοντες!…
.       Οἱ λίστες ἀναμονῆς γιὰ μεταμόσχευση εἶναι ἀσφαλῶς ἕνα μεῖζον κοινωνικὸ ζήτημα, ἡ λύση του ὅμως σὲ καμία περίπτωση δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ νομιμοποίηση τῆς ἀγοροπωλησίας ἀνθρωπίνων ὀργάνων.
.       Ἡ νομιμοποίηση αὐτὴ δὲν θὰ ἐξαλείψει τὴν παράνομη καὶ ἐγκληματικὴ ἀπόκτηση καὶ διακίνηση τῶν ὀργάνων, ὅπως πιστεύουν οἱ ὑποστηρικτές της. Ἀντίθετα θὰ δημιουργηθεῖ μία νέα κερδοφόρα ἀγορά, ποὺ θὰ ἐκμεταλλεύεται τοὺς φτωχούς, θὰ ἱκανοποιεῖ τὴν ἀνάγκη τῶν πλουσίων ἀρρώστων καὶ θὰ δημιουργεῖ ὑψηλὴ κερδοφορία γιὰ τοὺς μεσάζοντας. Ἡ ὀπτικὴ τῶν ἀγορῶν, τῶν οἰκονομολόγων καὶ μερίδος, μικρῆς εὐτυχῶς, τοῦ ἰατρικοῦ κόσμου, ποὺ βλέπει τὸν ἄνθρωπο ὄχι ὡς πρόσωπο ἀνεκτίμητης ἀξίας, ἀλλὰ ὡς ἐμπόρευμα καὶ χρηστικὸ ἀντικείμενο, ποὺ ἱκανοποιεῖ κοινωνικὲς ἀναγκες, ἔστω καὶ ἂν καταστεῖ νόμιμη, δὲν θὰ εἶναι ἠθική. Θὰ εἶναι μία ὀπτικὴ ἀνήθικη.

 ΠΗΓΗ: περιοδ. «Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ», τ. 492, Ὀκτ. 2011
(Διαδίκτυο: alopsis.gr)

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ …ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΡΟΠΟΙΗΣΗ» (Ἀνακοινωθὲν Μητρ. Πειραιῶς)

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 2ᾳ Μαρτίου 2011

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ

.            Ὁ Ὑπουργός Δικαιοσύνης κ. Χάρης Καστανίδης ἔχει ἀναρτήσει στό Διαδίκτυο πρός δημόσια διαβούλευση σχέδιο Νόμου «Γιά τήν καταπολέμηση ὁρισμένων μορφῶν καί ἐκδηλώσεων ρατσισμοῦ καί ξενοφοβίας μέσῳ τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου» στό ἄρθρο 3 τοῦ ὁποίου ἐπεκτείνει τήν προστασία τοῦ Νόμου καί σέ ὁμάδες ἤ πρόσωπα πού δέν προσδιορίζονται μόνο μέ βάση τήν φυλή, τό χρῶμα, τή θρησκεία, τήν ἐθνική ἤ ἐθνοτική καταγωγή τους ἀλλά καί τόν γενετήσιο σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
.         Τίθεται λοιπόν τό μέγιστο ἐρώτημα ὑπάρχουν πολλῶν εἰδῶν γενετήσιοι σεξουαλικοί προσανατολισμοί, ὥστε μία συγκροτημένη πολιτεία νά παρίσταται ἀνάγκη θεσμικά νά προστατεύσει αὐτούς τούς ποικίλους γενετήσιους σεξουαλικούς προσανατολισμούς; Σέ ἕναν ἄνθρωπο ὑπάρχουν πολλοί ἐγκέφαλοι, πολλοί στόμαχοι, πολλοί καρδιακοί μῦες; Ἡ γενετήσια λειτουργία στό ἀνθρώπινο εἶδος δέν εἶναι προσδιορισμένη σαφέστατα ἀπό τήν ὀντολογία τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους καί δέν ἐκδιπλώνεται συγκεκριμένα στό ἄρρεν καί τό θῆλυ; Ὑπάρχει κατά τήν γνώμη τῶν συντακτῶν τοῦ νομοσχεδίου καί ἕτερο φῦλο στό ἀνθρώπινο γένος;
.        Ὅπως καλῶς γνωρίζομε ἀπό τήν ἐπιστήμη τῆς ἐγκληματολογίας ἐν σχέσει πρός τό γενετήσιο ἔνστικτο ὑφίστανται δυστυχῶς στήν πεσμένη ἀνθρώπινη φύση ἐκτρωματικές ψυχοσωματικές ἐκπτώσεις, ὅπως ἡ παιδοφιλία, ἡ ὁμοφυλοφιλία, ἡ νεκρολαγνεία καί ἄλλες ἀποκρουστικές ἐκδηλώσεις ἰδιαζόντως εἰδεχθεῖς, πού εὐτελίζουν τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί χωματοποιοῦν τήν ἀθάνατον ψυχήν του. Εἶναι ἑπομένως λογικό, δίκαιο, ἠθικό νά περιβάλλεται μέ πολιτειακό κῦρος ὑπό τό πρόσχημα τῆς καταπολεμήσεως ἐκδηλώσεων ρατσισμοῦ καί ξενοφοβίας μιά τέτοιου εἴδους ἐκτροπή τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητος, ἐπειδή τό διατάσσουν οἱ γνωστοί διεθνεῖς κύκλοι πού ἐπιχειροῦν τήν σαπροποίηση καί ἀποδόμηση τῆς ἀνθρώπινης κοινωνίας, εὐτελίζοντας τό τιμιώτατο ἀνθρώπινο πρόσωπο, πού μόνο στήν ἐκδίπλωση τῆς ὑγιοῦς σεξουαλικότητός του μπορεῖ νά ἀνεύρει τήν πληρότητα, τήν ἐλευθερία του καί τήν ἀξιοπρέπειά του, στούς ὁποίους διεθνεῖς κύκλους κλίνει εὐλαβικά τό γόνυ, ὅπως ἀποδεικνύεται, ἡ σημερινή Κυβέρνηση;
.            Ὥστε λοιπόν ὑπάρχει καί ἄλλος σεξουαλικός προσανατολισμός στό ἀνθρώπινο γένος πού πρέπει νά τόν περιβάλει μέ νομικό κῦρος ἡ Κυβέρνηση τοῦ ΠΑΣΟΚ καί διερωτώμεθα ἔχει τέτοια ἐξουσιοδότηση ἀπό τό ἐκλογικό σῶμα; Ἔχει ἐξουσιοδότηση νά καταλύει τόν αἰώνιο  καί ἄφθιτο Νόμο τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί νά πριμοδοτῆ τήν παραφθορά τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας; Γνωρίζει τί ἡ ἀληθής ἰατρική πρεσβεύει διά τήν παράχρηση τῶν σωματικῶν σεξουαλικῶν ὀργάνων καί τοῦ θεοσδότου ἀνθρωπίνου ὀργανισμοῦ; Ἀγνοεῖ τίς ἄπειρες ψυχοσωματικές ἀσθένειες πού ἐλλοχεύουν πίσω ἀπό μιά τέτοια παράχρηση τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί δίδει μήνυμα στήν νέα γενιά ὅτι ὑπάρχει καί πριμοδοτεῖται ἀπό τήν ὀργανωμένη κοινωνία ἡ παραφθορά τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητος καί ἡ ἐπίπλαστη μεταβολή της σέ ἄθυρμα τῶν διαμονικῆς συλλήψεως αἰσχρουργιῶν;
.        Ντρέπομαι ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος καί ὡς Ἕλλην πολίτης πού ἀναπνέω τόν ἴδιο ἀέρα καί πατῶ στά ἴδια χώματα μέ τόν κ. Καστανίδη. Καί ἐπειδή ἐκ τῶν ἔργων του ἀποδεικνύεται ὅτι δέν πιστεύει στήν κρίση τοῦ αἰωνίου Θεοῦ δημοσίᾳ τοῦ λέγω ὅτι θά θυμηθεῖ «σύντομα» τόν ταπεινό μου λόγο ὅταν ἀναποδράστως, ἔκων ἄκων, ὅπως κάθε ἄνθρωπος, θά βρεθεῖ ἐνωπιόν Του ἀλλά θά εἶναι πολύ ἀργά γι’ αὐτόν.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΠΗΓΗ: http://www.imp.gr/Nea.htm

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΙΩΓΜΟΥ

• Διώκεται γιὰ τὶς χριστιανικές της πεποιθήσεις.

Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στό Πανεπιστήμιο τῆς Georgia τῶν ΗΠΑ μηνύει τό Πανεπιστήμιό της, πού τήν ὑποχρέωσε νά ὑποβληθεῖ σέ πρόγραμμα «ἀποκατάστασης», λόγῳ τῶν θρησκευτικῶν της πεποιθήσεων, σχετικά μέ τήν ὁμοφυλοφιλία καί τά ἄτομα πού ἐγχειρίζονται γιά νά ἀλλάξουν φύλο. Ἡ 24χρονη Jennifer Keeton, ἔχει ἤδη ἀποκτήσει μεταπτυχιακό δίπλωμα στήν παροχή συμβουλῶν (ἡ παροχή συμβουλῶν εἶναι εἰδικότητα τῆς ψυχολογίας. Ὁ σύμβουλος εἶναι πολύ διαδεδομένος στίς ΗΠΑ) στό Πανεπιστήμιο Augusta State University ἀπό τό 2009, ἀλλά οἱ ἁρμόδιοι τῆς Σχολῆς της, τῆς εἶπαν ὅτι θά ἀπορριφθεῖ ἀπό τό Πρόγραμμα, ἐάν δέν μεταβάλλει “τίς βασικές θρησκευτικές της πεποιθήσεις σχετικά μέ τήν ἀνθρώπινη φύση καί συμπεριφορά,” σύμφωνα μέ μία Ἀγωγή πού ὑπέβαλε τήν…περασμένη ἑβδομάδα.

«Ἡ Σχολή ἔχει ὑποσχεθεῖ ὅτι θά διώξει τήν δεσποινίς Keeton ἀπό τό Ἐκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ἀποφοίτησης Συμβούλων, ὄχι λόγῳ τῆς κακῆς ἀκαδημαϊκῆς της παρουσίας ἤ τῆς ἀπόδειξης ὅτι ἔχει ἐλλείψεις σέ κλινικές ἐπιδόσεις, ἀλλά ἁπλά καί μόνο ἐπειδή ἔχει ἀνακοινώσει τόσο ἐντός ὅσο καί ἐκτός τῆς αἴθουσας διδασκαλίας ὅτι ἀποδέχεται τήν χριστιανική ἠθική σέ θέματα τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητας καί τῆς ταυτότητας τοῦ φύλου “, ἀναφέρει ἡ 43σέλιδη Ἀγωγή.

Ἡ Keeton ἐνημερώθηκε ἀπό τήν διεύθυνση τῆς Σχολῆς στά τέλη Μαΐου ὅτι θά πρέπει νά κληθεῖ νά λάβει μέρος σέ ἕνα σχέδιο «ἀποκατάστασης», λόγω τῶν ‘ἀνησυχιῶν’ τῆς Σχολῆς σχετικά μέ τίς πεποιθήσεις της γιά τά θέματα πού ἀφοροῦν τούς γκέι, τίς λεσβίες καί τά ἀμφισεξουαλικά καί τρανσεξουαλικά ἄτομα, ἀνέφερε τό FOXNews.com. «Τό Πανεπιστήμιο προσδιορίζει τίς ἀπόψεις τῆς δεσποινίδος Keeton ὡς ἐνδεικτικό της ἐπαγγελματικῆς της ἀκαταλληλότητας στά πρόσωπα πού ἀνήκουν σέ αὐτές τίς ὁμάδες», ἀναφέρει ἡ Ἀγωγή. Σέ δήλωσή του στό FoxNews.com, ἐκπρόσωπος τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Augusta, ἀρνήθηκε νά σχολιάσει εἰδικά γιά τήν ἄσκηση τῆς Ἀγωγῆς, ἀλλά εἶπε ὅτι τό Πανεπιστήμιο δέν κάνει διακρίσεις στή βάση τῆς ἠθικῆς, τῶν θρησκευτικῶν, πολιτικῶν ἤ προσωπικῶν ἀπόψεων ἤ πεποιθήσεων τῶν φοιτητῶν.

Ἀναφέρθηκε ὅμως στόν «κώδικα δεοντολογίας» τῆς Ἀμερικάνικης Συμβουλευτικῆς Ἕνωσης, στόν ὁποῖον βασίζεται τό Ἐκπαιδευτικό Πρόγραμμα, τό ὁποῖο ὁρίζει τούς ρόλους καί τίς ἁρμοδιότητες τῶν ἐπαγγελματιῶν συμβούλων. “Ὁ κώδικας περιλαμβάνεται στό πρόγραμμα σπουδῶν τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ προγράμματος καί ὁρίζει ὅτι οἱ ἐκπαιδευόμενοι σύμβουλοι ἔχουν τήν ἴδια εὐθύνη μέ τούς ἐπαγγελματίες συμβούλους στό νά κατανοήσουν καί νά ἀκολουθήσουν τόν κώδικα δεοντολογίας».
Ὁ κώδικας δεοντολογίας ἀπαγορεύει στούς συμβούλους νά κάνουν διακρίσεις μέ βάση μία σειρά παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης τῆς ‘ταυτότητας φύλου’ καί τοῦ ‘σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ’. “Οἱ σύμβουλοι δέν πρέπει νά κάνουν διακρίσεις εἰς βάρος τῶν πελατῶν τούς κατά τρόπο πού νά ἔχει ἀρνητικό ἀντίκτυπο σέ αὐτούς” ἀναφέρει ὁ κώδικας.
Τό «σχέδιο ἀποκατάστασης», σύμφωνα μέ τήν ἀγωγή, σημείωσε τήν “διαφωνία τῆς Keeton σέ διάφορες συζητήσεις στήν τάξη καί σέ γραπτές ἐργασίες σχετικά μέ τόν τρόπο ζωῆς τῶν γκέι καί τῶν λεσβιῶν», (‘gay and lesbian ‘lifestyle’), καθώς καί τήν πεποίθησή της ὅτι αὐτά τά «μοντέλα ζωῆς» ἀποτελοῦν περιπτώσεις σύγχυσης ταυτότητας.
Ἄν ἡ Keeton ἀποτύχει νά ὁλοκληρώσει τό «σχέδιο», στό ὁποῖο περιλαμβάνονται καί πρόσθετη προφορική καί γραπτή ἐξέταση πού θά περιγράφει τόν ἀντίκτυπο πού ἔχουν οἱ πεποιθήσεις της, θά ἀποβληθεῖ ἀπό τό Ἐκπαιδευτικό Πρόγραμμα Συμβούλων, σύμφωνα μέ τήν Ἀγωγή.

Ἡ Keeton ἔχει δηλώσει ὅτι πιστεύει ὅτι ἡ σεξουαλική συμπεριφορά εἶναι τό «ἀποτέλεσμα τῆς προσωπικῆς ἐπιλογῆς καί ὄχι μία ἀναπόφευκτη κατάληξη ἀπό προσδιοριστικές δυνάμεις», σύμφωνα μέ τήν Ἀγωγή. «Ἐπίσης, πιστεύει ὅτι ὑπάρχουν μόνο δύο φύλα, τό ἀρσενικό καί τό θηλυκό, καί ὅτι τό κάθε ἕνα ἔχει δοθεῖ στό κάθε ἄτομο κατά τήν δημιουργία του, καί δέν πιστεύει ὅτι τό φύλο εἶναι ἕνα κοινωνικό κατασκεύασμα ἤ μία ἀτομική ἐπιλογή πού ὑπόκειται σέ ἀλλαγές ἀπό τό ἄτομο πού δημιουργήθηκε ἔτσι,” λέει ἡ Ἀγωγή. “Ἐπιπλέον, ἔχει ἐκφράσει τήν ἄποψή της ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἕνας «τρόπος ζωῆς», καί ὄχι ἕνα «συστατικό στοιχεῖο τῆς ὕπαρξης».

Ὁ David French, ἀνώτερος σύμβουλος στή νομική ἐταιρία ‘Alliance Defense Fund’, ὁ ὁποῖος κατέθεσε τήν ἀγωγή ἐναντίον τοῦ Πανεπιστημίου, γιά λογαριασμό τῆς Keeton, δήλωσε ὅτι τό Πανεπιστήμιο δέν ἔχει τό δικαίωμα νά ὑποχρεώσει τούς πολίτες νά ἀλλάξουν τίς πεποιθήσεις τους γιά ὁποιοδήποτε θέμα. «Τό πανεπιστήμιο δήλωσε στήν Jennifer Keeton ὅτι ἄν δέν ἀλλάξει τίς πεποιθήσεις της, δέν μπορεῖ νά μείνει στό πρόγραμμα”, εἶπε στό FoxNews.com. “Δέν θά ἔχει καν τήν εὐκαιρία νά πάρει τό πτυχίο. Θά πρέπει νά διωχθεῖ». “Ἕνας φοιτητής ἔχει τό δικαίωμα νά ἐκφράζει τήν ἄποψή του μέσα καί ἔξω ἀπό τήν τάξη χωρίς φόβο ἤ λογοκρισία ἤ ἀποβολή,” εἶπε ὁ French.

Ἀρχική ΠΗΓΗ:ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ .
Ἑλληνικός τονισμός: ΡΩΜΑΙΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ (http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com)