«ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΛΥΣΣΑΛΕΟΝ,
ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΣΩΠΗΤΕΣ».
Ἀπόσπασμα συνομιλίας
τοῦ συγγρ. Μ. Μελινοῦ μὲ τὸν Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μ. Καρακάλλου
Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεο
. […] Βλέπετε, σήμερα εἶναι παρήγορον ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος χαριτώθηκε μὲ νέον αἷμα. Νέες ἀδελφότητες, νέοι ζηλωταὶ -μὲ «ζῆλον κατ’ ἐπίγνωσιν»- μοναχοί. Ἀλλὰ καὶ στὸν κόσμον οἱ ἀνδρικὲς -πολὺ περισσότερον οἱ γυναικεῖες- μονὲς γνωρίζουν ἡμέρες δόξης μὲ νέους μοναχοὺς καὶ μοναχές, ποὺ ἔχουν ὡς κύριον ἔργο τους τὴν προσευχήν. Ἔχει ἀνάγκη προσευχῆς ὁ λαός μας καὶ τὰ μοναστήρια μας παίζουν σπουδαῖο ρόλο πρὸς τὴν κατεύθυνσιν αὐτήν. Ἡ κάθε μονὴ -ἐντὸς κι ἐκτὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους- ἔχει ἕναν κύκλον ἀνθρώπων ποὺ στηρίζει, ἕνα περιβάλλον εὐρύ. Οἱ προσκυνηματικὲς ἐπισκέψεις κι ἐκδρομὲς ποὺ γίνονται στὰ μοναστήρια καλλιεργοῦν πλῆθος κόσμου. Βλέπετε, κ. Μελινέ, πόσοι ἄνθρωποι ἐπισκέπτονται σήμερα τὸ Ἅγιον Ὄρος… Ὅλ’ αὐτὰ εἶναι παρήγορα στοιχεῖα, καταδεικνύοντα τὶς ἀναζητήσεις τοῦ λαοῦ μας. Ἡ εὐχή, ἡ προσευχή, ἡ ἐλπίδα μας εἶναι νὰ ζεσταίνονται ὅλο καὶ περισσότερο οἱ καρδιές, συνειδητῶς νὰ στρέφονται πρὸς τὴν κιβωτὸ τῆς σωτηρίας μας, τὴν Ἐκκλησίαν. Αὐτὸς εἶναι ὁ πόθος καὶ ἡ χαρὰ ἡμῶν τῶν Ἁγιορειτῶν. Οἱ ἀκολουθίες μας ἐμπεριέχουν εὐχὲς γιὰ νὰ στηρίζεται ὁ κόσμος. Κάθε νύκτα στὸ κελλί μας, στὸν προσωπικὸ κανόνα μας -οἱ μοναχοὶ τοῦ Ὄρους καὶ οἱ ἀδελφοί μας μοναχοὶ κι οἱ ἀδελφές μας μοναχὲς τῶν ἐν τῷ κόσμῳ μονῶν- ἀφιερώνουμε μεγάλο μέρος τῆς προσευχῆς μας γιὰ τὴ στήριξη τοῦ σύμπαντος κόσμου. Λέγοντας «σύμπαντος κόσμου», ὑπογραμμίζω τὴν ἐκλεκτὴ παρουσία τῶν ἀποδήμων ἀδελφῶν μας στὰ πέρατα τῆς Γῆς. Χαιρόμεθα, διότι μαθαίνουμε ὅτι κρατοῦν τὶς παραδόσεις μὲ τέτοια θέρμη, ποὺ μπορῶ νὰ πῶ ὅτι ξεπερνοῦν ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες τῆς μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος! Χαιρόμεθα, εἶναι παρήγορο κι ἐλπιδοφόρο ποὺ τιμᾶται τόσο πολὺ ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Ἑλλὰς στὸ πρόσωπό τους. Εὐχόμεθα ἐκ μέσης καρδίας νὰ τοὺς χαριτώνει ὁ Θεός, νὰ τοὺς στηρίζει -ἰδίως τὶς νέες γενιὲς ποὺ γεννιοῦνται ἐκεῖ- γιὰ νὰ μαθαίνουν τὶς ἀρχὲς καὶ τὶς παραδόσεις τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ γένους μας. Χαιρόμεθα ποὺ μαθαίνουν τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά μας. Εὐχόμεθα νὰ ἔχουν ὑγεία, δύναμη καὶ προκοπὴ νὰ μένουν «ἑδραῖοι καὶ ἀμετακίνητοι», νὰ μὴν ξεμακραίνουν ἀπὸ τὰ μετερίζια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ γένους…
– Μ.Μ.: …Φθάνει, Γέροντα, νὰ μὴ διατηρήσουν μόνον οἱ ἀπόδημοι ἀδελφοί μας τὰ ζώπυρα αὐτὰ καὶ τὰ χάσουμε -ὃ μὴ γένοιτο- ἐμεῖς οἱ ἐν Ἑλλάδι διαβιοῦντες… «Μήποτε διασωθέντες ἐν τῷ πελάγει, ναυαγήσωμεν ἐν αὐτῷ τῷ λιμένι!..» Βλέπετε τὸν παντοειδῆ πόλεμο ποὺ ὑφίσταται ἡ Ἐκκλησία, ἡ γλῶσσα, τὰ ἰδανικά, οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ ἀξίες τοῦ εὐλογημένου τόπου μας…
– Ἀρχιμ. Φ.Κς: Μὰ ἔχουμε πόλεμο λυσσαλέον, ἀπὸ τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις οἱ ὁποῖες εἶναι ἀδυσώπητες. Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, ἡ καρδιὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἐδῶ κτυπάει, στὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἡ μεθόδευση τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων εἶναι νὰ πλήξουν τὸν Ἑλληνισμό, τὴν Ἑλλάδα, τὴν Ὀρθοδοξία, τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὶς παραδόσεις μας. Ὅλ’ αὐτὰ εἶναι κατευθυνόμενα ἀπὸ τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις· μεθοδεύονται ἀπ’ ὅλ’ αὐτὰ τὰ «κυκλώματα», γιὰ νὰ πληγεῖ ἡ καρδιά μας, ἡ Ὀρθοδοξία. Πρέπει νὰ στεκόμαστε ὄρθιοι, ἀκλόνητοι -ἱερὸς κλῆρος καὶ πιστὸς λαός, μοναχοὶ καὶ μοναχές-, «Θεὸς γὰρ τὸ κινδυνευόμενον!».
ΠΗΓΗ: dimokratianews.gr, 23.11.13
Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία 