ΣΗΜ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Τὸ περιεχόμενο τῆς κατωτέρω ἀναδημοσιευομένης ἐπιστολῆς ἑνὸς μικροεπιχειρηματία δείχνει ΠΟΥ πάει το ΠΡΑΓΜΑ μὲ τὶς ΚΑΡΤΕΣ (“Πολίτου”, “συναλλαγῶν”, “ἐργασίας” κ.λπ.) Ἡ γενικὴ ἐπίθεση κατὰ τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν ἔχει ἤδη ἐξαπολυθεῖ, ὑπὸ διἀφορα προσχήματα, ὅπως τὸ εὐλογοφανὲς τῆς καταπολεμήσεως τῆς φοροδιαφυγῆς. Καὶ κανένας σώφρων δὲν διανοεῖται νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὸ έξυπηρετικὸ καὶ ὑποκριτικὸ ἐπιχείρημα: “εἶμαι νόμιμος, δὲν ἔχω νὰ κρύψω τίποτα καὶ συνεπῶς δὲν ἐνοχλοῦμαι”. Τὸ κρίσιμο στοιχεῖο εἶναι «ἡ ἀντιστροφὴ τοῦ βάρους τῆς ἀποδείξεως», ὅπως λένε οἱ νομικοί. «ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΟΡΑΡΤΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ». Κι αὐτὸ λέγεται πρόοδος καὶ ἐκσυγχρονισμός !
«Τὸ πρωὶ βρέθηκα στὴν …. Τράπεζα γιὰ τὴν κατάθεση τῶν μισθῶν δύο ὑπαλλήλων μου καὶ ἀφοῦ τελείωσα καὶ πῆγα νὰ φύγω, μὲ φωνάζει ὁ ὑπεύθυνος καταθέσεων καὶ παρουσίᾳ ἄλλων δύο ἄρχισε νὰ μοῦ λέειγιὰ μία ἐνημέρωση ποὺ πρέπει νὰ μοῦ γίνει ὅσον ἀφορᾶ τοὺς νέους ὅρους ποὺ θὰ διέπουν τὴν διαχείριση τῶν καταθέσεων τῶν πελατῶν ὅλων τῶν τραπεζῶν. Ὅταν εἶπα ὅτι θὰ ἤθελα νὰ τοὺς διαβάσω καὶ ἐὰν ἔχω χρόνο νὰ ὑπογράψω, μοῦ εἶπε ὅτι εἴτε τοὺς ἀποδεχθῶ εἴτε ὄχι θὰ τεθοῦν σὲ ἰσχὺ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ χρόνου. Πρὶν προλάβω νὰ συνέλθω ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἄκουσα… , ἄρχισε νὰ μοῦ λέει τὰ ἑξῆς:
– Ξέρετε, θὰ πρέπει ἡ πληρωμὴ μισθοδοσίας νὰ γίνεται πλέον μέσῳ τράπεζας.
– Ναί, τὸ ξέρω. Οἱ δύο ὑπάλληλοί μου ἔχουν λογαριασμοὺς καὶ πηγαίνω καὶ τοὺς τὰ καταθέτω στὸ λογαριασμό τους. Τὸν ἄλλο τὸν πληρώνω μὲ μετρητά.
– Ὄχι. Δὲν πρέπει νὰ γίνεται ἔτσι. Πρέπει τὰ χρήματα ποὺ ἀφοροῦν πληρωμὴ μισθοδοσίας, νὰ βρίσκονται σὲ μία τράπεζα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ μὲ ἐντολὴ δικὴ σας νὰ πληρώνονται οἱ ὑπάλληλοί σας.
– Μὰ σπάνια χρησιμοποιῶ τὸ λογαριασμό μου. Τὰ ἔσοδά μου εἶναι σχεδὸν μία ἡ ἄλλη μὲ τὰ ἔξοδά μου, ὁπότε δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ τρέχω συνεχῶς στὶς τράπεζες. Εἶμαι μικρὴ ἐπιχείρηση μὲ τρεῖς ὑπαλλήλους καὶ τὸν ἕναν μάλιστα τὸν πληρώνω κατ᾽ εὐθείαν.
– Δὲν ἔχει σημασία. Πρέπει τὰ λεφτὰ ποὺ τοῦ δίνετε νὰ τὰ καταθέτετε στὴν τράπεζά μας σὲ λογαριασμό σας, νὰ ἐκδίδετε μία ἐντολὴ μὲ τὸ ποσὸ ποὺ πληρώνεται ὁ ὑπάλληλος, νὰ τὴν στέλνετε σὲ ἐμᾶς καὶ κατόπιν νὰ βάζουμε τὸ ποσὸν στὸ λογαριασμὸ τοῦ ὑπαλλήλου, ποὺ θὰ μᾶς ἔχετε δώσει.
– Μὰ τί μοῦ λέτε; Τί εἶναι αὐτὰ τὰ πράγματα; Γιὰ νὰ πληρώσω δηλαδὴ τὸν ὑπάλληλό μου πρέπει νὰ βάλω ἐσᾶς μεσάζοντα;
– Πρέπει ὅλα νὰ ἐλέγχονται. Πρέπει πλέον νὰ σταματήσει τὸ μαῦρο χρῆμα.
– Ποιό μαῦρο χρῆμα ρὲ παιδιά; Μαῦρο χρῆμα εἶναι ὁ μισθὸς τοῦ ὑπαλλήλου μου, ποὺ τοῦ ἔχω κάνει τὶς κρατήσεις γιὰ τὸ ΙΚΑ, τὴν παρακράτηση καὶ ἀπόδοση τοῦ ΦΜΥ καὶ κάθε χρόνο δηλώνονται τὰ πάντα στὴν ἐφορία;
– Ἐσεῖς μπορεῖ νὰ τὸ κάνετε ἔτσι, οἱ ἄλλοι ὅμως;
– Δηλαδὴ γιὰ νὰ καταλάβω, ὅλοι οἱ Ἕλληνες ξαφνικὰ ἀπέκτησαν μία στάμπα ποὺ λέει «ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ»; Ὅλοι μας καλούμαστε νὰ ἀποδείξουμε στὶς τράπεζες ὅτι δὲν εἴμαστε ἀπατεῶνες καταθέτοντας τὰ χρήματα τῶν ὑπαλλήλων μας σὲ ἐσᾶς; Γιατί δηλαδὴ νὰ παίρνετε ἐσεῖς χρήματα ποῦ δὲν θὰ βλέπατε ποτέ;
– Εἴπαμε, γιὰ νὰ εἶναι ὅλα τακτοποιημένα, πρέπει ὅλα νὰ περνοῦν ἀπὸ τὴν τράπεζα. Ἐὰν δὲν τὸ κάνετε θὰ ἔχετε πρόστιμο!
– Γιατί; Ποιός ὁ λόγος; Δηλαδὴ ἡ τράπεζα ἀνέλαβε καθήκοντα ἐλεγκτοῦ τοῦ ὑπουργείου οἰκονομικῶν; Καὶ γιατί τὰ χρήματά μου θὰ πρέπει νὰ ἔρχονται σὲ σᾶς;
– Ἐσεῖς γιατί δὲν τὸ θέλετε; (Ἦταν βρὲ παιδιὰ σὰ νὰ μοῦ ἔλεγε ὅτι δὲν τὸ θέλω, γιατί εἶμαι ἀπατεώνας καὶ θέλω νὰ κρύψω κάτι)
– Γιατί μοῦ μιλᾶτε μὲ αὐτὸ τὸν τόνο; Δηλαδὴ ξαφνικὰ γιὰ ἐσᾶς ἔγινα ἀπατεώνας;
– Ὄχι, ὄχι. Ἁπλὰ ἐφ᾽ ὅσον εἶστε νομοταγής, τί ἔχετε νὰ φοβηθεῖτε;
– Ἀπὸ ἐσᾶς καὶ τὸ σκεπτικό σας πολλά! Δηλαδὴ τὰ χρήματα τῶν ἐργοδοτῶν πρὸς τοὺς μισθωτούς, θὰ πρέπει νὰ βρίσκονται ὅλα σὲ ἐσᾶς, σωστά; Καὶ γιὰ νὰ τὰ πάρει ὁ μισθωτὸς θὰ πρέπει νὰ ἔχει καὶ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη, σωστά;
– Ἔ, βέβαια. Αὐτὸ θὰ τεθεῖ σύντομα σὲ ἰσχύ.
– Καὶ ἐὰν ὁ μισθωτὸς δὲν θέλει νὰ πάρει τὴν κάρτα;
– Γιατί νὰ μὴ θέλει νὰ τὴν πάρει; Τί εἶναι φακελωμένος στὴν ἀστυνομία ἢ καταζητούμενος;
– Δηλαδὴ ἐὰν κάποιος ἀρνηθεῖ νὰ πάρει τὴν κάρτα, κατ᾽ εὐθείαν ἐντάσσεται στὰ ὕποπτα στοιχεῖα;;!!
– Μὰ γιατί ἄλλο νὰ μὴν τὴ θέλει; Μὲ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη ὅλα μπαίνουν σὲ τάξη. Θὰ μπορεῖ νὰ ἔχει ἀφορολόγητο, ἀφοῦ ὅλες οἱ ἀποδείξεις θὰ καταγράφονται αὐτόματα στὴν ἐφορία καὶ δὲν θὰ ἔχει ὁ φορολογούμενος ὅλο ἐκεῖνο τὸν φόρτο καταγραφῆς τους. Γιὰ σκεφτεῖτε τοὺς μεγάλους ἀνθρώπους πόσο θὰ διευκολυνθοῦν!
– Δηλαδὴ θέλετε νὰ μοῦ πεῖτε ὅτι γίνεται, ἐπειδὴ σκέφτηκαν καὶ πόνεσαν τοὺς ἡλικιωμένους!!!
– Καὶ ὄχι μόνον αὐτό. Σκέφτεστε ὅτι μέσα σὲ μία οἰκογένεια χωρὶς τὴν ἀτομικὴ κάρτα, θὰ ἀνταλλάζουν ἀποδείξεις μέχρι νὰ τακτοποιηθεῖ τὸ ἀφορολόγητο ὅλων τῶν μελῶν;
– Δηλαδή;
– Εἴδατε ποὺ δὲν τὰ ἔχετε σκεφτεῖ ὅλα; Δηλαδή, ἐὰν ὁ σύζυγος εἶχε μαζέψει τὶς ἀπαιτούμενες ἀποδείξεις, τὸ πλεόνασμα θὰ τὸ ἔδινε στὴν σύζυγο. Ὁπότε ἄδικα ἡ σύζυγος θὰ ἀποκτοῦσε ἀφορολόγητο. Ἐνῶ μὲ τὴν κάρτα ἡ ἀπόδειξη ἀπὸ τὴν ἑκάστοτε ἀγορὰ ἀφορᾶ τὸν κάτοχο καὶ μόνο!
– Καὶ τὸ βρίσκετε αὐτὸ ἄδικο; Μία οἰκογένεια εἶναι. Οἰκογενειακὸ εἰσόδημα δηλώνουν. Οἱ ἀγορὲς γίνονται γιὰ τὸ σπιτικό τους, γιὰ τὰ παιδιὰ τους . Μὰ τί μοῦ λέτε τώρα, τί εἶναι αὐτὰ ποὺ μοῦ λέτε; Καὶ τὰ θεωρεῖτεκαὶ δίκαια; Ὅσο περνάει ἀπὸ τὸ χέρι μου δὲν θὰ βγάλω οὔτε κάρτα, οὔτε καὶ θὰ πληρώνω μέσῳ τράπεζας τὸν ὑπάλληλό μου.
– Νὰ δοῦμε τότε πῶς θὰ δικαιολογεῖ τὰ χρήματά του!! Διότι ὅταν θὰ ἰσχύσουν οἱ νόμοι αὐτοί, δὲν θὰ μπορεῖ νὰ ἐμφανίσει κάποιος χρήματα ποὺ δὲν ἔχουν περάσει ἀπὸ τράπεζα. Θὰ χτυπάει σὲ κάθε ἀγορὰ ποὺ θὰ ξεπερνάει τὸ ποσὸν ποὺ ἔκανε ἀνάληψη!!!!!!!!!
Ξαφνικὰ αἰσθάνθηκα ἕνα πνίξιμο. Κατάλαβα ὅτι θὰ πάθαινα ἐγκεφαλικό. Σηκώθηκα βιαστικὰ κι ἔφυγα μὴ ἀντέχοντας νὰ ἀκούω ἄλλο. Ἤθελα ἀέρα, πνιγόμουν. Βγῆκα ἔξω καὶ ὅλοι μου φαινόντουσαν ἐχθροί. Ἤθελα νὰ βάλω τὰ κλάματα. Μὲ ἔπνιγε ἕνα ἀόρατο χέρι. Αἰσθανόμουν τόσο δοῦλος καὶ τόσο ὑποτελὴς ὅσο δὲν εἶχα αἰσθανθεῖ ἔτσι σὲ ὅλα μου τὰ χρόνια. Καταλάβαινα ὅτι ὁ ἔλεγχος ἐπάνω μου σὲ λίγο καιρὸ θὰ εἶναι καθολικός. Θὰ εἶναι δουλικός. Δὲν θὰ ἔχω ἀξιοπρέπεια σὰν ἄνθρωπος, σὰν οἰκογενειάρχης, σὰν αὐτοδύναμος μικροεπιχειρηματίας. Καὶ παρεμπιπτόντως ὅταν τὰ συζήτησα μὲ ἕναν γνωστὸ στὴν Τράπεζα ………, μοῦ εἶπε ὅτι ὅλα τὰ δάνεια θὰ πληρώνονται αὐτόματα ἀπὸ τοὺς λογαριασμούς, χωρὶς νὰ ἐρωτηθοῦμε καὶ ὅτι θὰ μένει μέσα τὸ ποσὸν τῶν 600,00 εὐρώ, τὸ ὁποῖο ἔχουν κρίνει ὅτι μὲ αὐτὸ καλύπτουμε τὶς ἀπαιτούμενες ἀνάγκες διαβίωσης τοῦ μήνα. Ἐὰν νομίζετε ὅτι λέω ψέματα πηγαίνετε καὶ ρωτῆστε σὲ μία τράπεζα.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ. Ἐὰν ὅμως εἶναι ἔτσι καὶ δὲν γίνει κάτι νὰ ἀλλάξουν αὐτὰ ποὺ ἔχουν δρομολογηθεῖ, πέστε ἀντίο στὴν ἀξιοπρέπειά του Ἕλληνα. Πεῖτε ἀντίο στὴν εὐμάρεια τῆς οἰκογένειάς σας καὶ κλεῖστε καλὰ πίσω σας τὴν πόρτα ποὺ γράφει «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Θὰ εἶναι μία λέξη ποὺ θὰ τὴν διαβάζουμε στὰ παιδιά μας καὶ θὰ λέμε ὅτι κάποτε κάποιοι παπποῦδες μας τὴν εἶχαν γιατί θὰ ντρεπόμαστε νὰ τοὺς ποῦμε ὅτι τὴν εἴχαμε ἐμεῖς καὶ τὴ χάσαμε».
ΠΗΓΗ: http://www.zougla.gr/
ΕΡΩΤΗΜΑ «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Τὰ εἰς χρῆμα δῶρα ἢ φιλοδωρήματα (π.χ. τὸ χαρτζιλίκι τῶν γονέων στὰ παιδιά τους) θὰ πρέπει ἄραγε νὰ περνᾶνε μέσῳ Τραπέζης;
Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία 