ΜΙΑ «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΝΑΣΤΑΤΗ»

Συναφειακὴ θεολογία, ἰδεολογικὴ καταδίωξη τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, «μεταφραστικὲς» ἐργολαβίες, ἀθεόφοβη τιποτολογία κατὰ τοῦ Ἡσυχασμοῦ καὶ τῆς Φιλοκαλίας (https://christianvivliografia.wordpress.com/2010/09/20/ἡ-«φιλοκαλία»-καί-«τὸ-ἀθεόφοβο-τίπο/), δικολαβίστικη ἐκκλησιολογία τῆς «διῃρημένης» Ἐκκλησίας, μανικὸς ἔρως συμπροσευχῶν καὶ ἀσπασμῶν, χλευασμὸς τῶν «ὁμολογιακῶν φραγμῶν», σιωπὴ γιὰ τὴν «Κάρτα τοῦ Πολίτου», συμπλοκὴ μὲ εἰδωλογενεῖς ἀθλητικὲς τελετές, καταφρόνηση τῶν χριστιανῶν, «ἐπαναπροσδιορισμὸς» τοῦ ἴδιου τοῦ Εὐαγγελίου. Μιὰ Ὀρθοδοξία «ἀνάστατη». Καὶ ἐνῶ ἔχει ἀναποδογυριστεῖ τὸ σύμπαν, σὲ σοβαρότατη ἐπιστολὴ τοῦ Σεβ. Μητροπολ. Κυθήρων (βλ. σχετ. http://www.imkythiron.gr/content/view/606/71/lang,el/ ), ἀναφέρεται ὅτι: «λέγεται παρ᾽ ἄλλου συνεπισκόπου μας, ἀπαντήσαντος εἰς σχετικήν ἐρώτησιν˙ “μ’ αὐτά τά θέματα θά ἀσχολούμεθα;”»

Βεβαιότατα. Αὐτὰ δὲν εἶναι ἀξιόλογα θέματα, ὅπως τὸ ἂν ἐξακολουθοῦμε νὰ πιστεύουμε πὼς ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ καὶ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ Ἐκκλησία τοῦ συμβόλου τῆς Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως. Ὑπάρχουν ἄλλα σημαντικότερα. Δεξιώσεις, ἀνταλλαγὲς ἐπισκέψεων, δημόσιες σχέσεις, ὀνοματήρια, πολυαρχιερατικὰ συλλείτουργα, κονδύλια, βραβεύσεις κ. ἄ.