Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ-3 (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ἡ Ἑλληνικὴ Παράδοση καὶ οἱ ἐχθροί της

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Γ΄ Μέρος (Τελευταῖο)

Μέρος Α´: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ-1 (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Mέρος Β´ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ-2 (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

.                  Ὁλοκληρώνω σήμερα τὸ ἀφιέρωμά μου στοὺς λογίους τοῦ 20^οῦ αἰώνα, ποὺ μιλοῦν γιὰ τὴν ἐθνική μας παράδοση, χωρὶς φυσικὰ νὰ τὸ ἐξαντλήσω. Μὲ τὸν τρόπο τους ὅλοι ἐπισημαίνουν τὴν ἀξία της. Παράλληλα ἀναφέρουν τοὺς κινδύνους, ποὺ ἀντιμετωπίζουν ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ ὁπολιτισμός του ἀπὸ τὴν περιφρόνησή της.
.                  Ὁ βραβευθεὶς μὲ τὸ Νόμπελ Λογοτεχνίας ποιητής μας Ὀδυσσέας Ἐλύτης ἔγραψε γιὰ τὴ γενιά του: «Ἐγὼ καὶ ἡ γενιά μου ἐπιχειρήσαμε νὰ ἀνακαλύψουμε τὸ ἀληθινὸ πρόσωπο τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὸ ἦταν ἀναγκαῖο, γιατί μέχρι τότε τὸ ἀληθινὸ πρόσωπο τῆς Ἑλλάδος παρουσιαζόταν, ὅπως τὸ εἶχαν δεῖ οἱ Εὐρωπαῖοι. Γιὰ νὰ πραγματώσουμε αὐτὸ τὸ καθῆκον ἔπρεπε νὰ καταστρέψουμε τὴν παράδοση τοῦ ὀρθολογισμοῦ, ποὺ ἁπλώνεται βαρειὰ πάνω στὸν δυτικὸκόσμο… Ὁ δυτικὸς κόσμος πάντοτε συνελάμβανε τὴν Ἑλλάδα μὲ τὴν εἰκόνα τῆς Ἀναγέννησης» (Odysseus Elytis, Analogies of Light, Ed. Ivar Ivask (University of Oklahoma Press, 1981, p. 7).
.                  Ἡ ἐκλεκτὴ ποιήτριά μας Ζωὴ Καρέλλη εἶπε γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Παράδοση κατὰ τὴν δημόσια περὶ αὐτῆς συζήτηση στὶς 9 Φεβρουαρίου 1979, στὴν αἴθουσα τῆς ἈρχαιολογικῆςἙταιρείας:
«Ἡ Ἑλληνικὴ παράδοση ποτὲ δὲν νεκρώθηκε, παρ’ ὅλες τὶς περιπέτειες. Ἀκόμη καὶ ὅταν τὸ ὑπόδουλο ἔθνος ἀδυνατοῦσε νὰ τὴν τρέφει ὅπως ἄλλοτε, ἔζησε καὶ συντηρήθηκε, χάρη στὴν Ἑλληνικὴ Ὀρθοδοξία…. Χωρὶς ρίζες δὲν ἀντέχει κανεὶς πραγματικά. Ἡ πολύτιμη λοιπόν, ἡ πάντα γνήσια ἴσαμε τώρα τουλάχιστον, ἑλληνικὴ παράδοση, ποὺ στοὺς πνευματικοὺς ἰδιαίτεραἀνθρώπους τοῦ τόπου μας πέφτει τὸ δύσκολο καθῆκον, τὸ βίωμα, ὄχι μόνο νὰ τὴν κρατήσουν, ἀλλὰ νὰ δοκιμαστοῦν πάνω σ’ αὐτήν, γιὰ νὰ τὴν ὁμολογήσουν μὲ δικά τους λόγια, … μπορεῖ νὰγίνει τὸ σωστὸ στήριγμα σὲ μία ἐποχὴ ἀμφιγνωμίας, ἀμφισβήτησης καὶ ἀμφιβολίας». (Ἡ ὁμιλία τῆς Ζωῆς Καρέλλη βρίσκεται στὸ βιβλίο «Ἡ Ἑλληνικὴ Παράδοση» τῶν ἐκδόσεων «Εὐθύνη» καὶ στὶς σελίδες 184-188).
.                  Ὁ ἰδιοφυὴς ποιητὴς καὶ λόγιος Γιῶργος Σαραντάρης στὸ φιλοσοφικό του δοκίμιο «Ἡ παρουσία τοῦ ἀνθρώπου» διερωτᾶται: «Χρειάζεται ἡ Δύση νὰ μᾶς μάθει κάτι περισσότερο ἀπὸ τὸν τεχνικὸ πολιτισμό; Ἐρωτῶ τοῦτο, γιατί δὲν βρίσκω ἄλλο οὐσιαστικὸ νὰ μπορεῖ νὰ μᾶς μάθει ἡχτεσινὴ καὶ σημερινὴ Δύση. Στὸν πνευματικὸ πολιτισμό, ὅταν κανεὶς δὲν κατέχει πίστη, εἶναι σὰ νὰμὴν κατέχει τίποτε. Ἡ Δύση δὲν κατέχει τίποτε, μήτε γιὰ τὸν ἑαυτό της. Οἱ παραδόσεις Της μᾶς εἶναι ἄχρηστες. Τὸν τεχνικό της πολιτισμὸ δὲν μπορεῖ νὰ τὸν φυλάξει, γιὰ νὰ κατορθώνει πάντοτε νὰ μᾶς τὸν μαθαίνει αὐτή. Ὁ τεχνικὸς πολιτισμὸς καλύπτει σιγὰ-σιγὰ τὴ γῆ καὶ παύει μέρα μὲ τὴμέρα νὰ εἶναι προνόμιο τῆς Δύσης… Ἡ Δύση ὁλοένα φθείρεται καὶ ἐφ’ ὅσον δὲν πιστεύει καὶ δὲν μπορεῖ νὰ πιστέψει στὸν ἄνθρωπο, ἀνταποκρίνεται σὲ ἕνα νόμο ὑπέρτατης δικαιοσύνης ἡἀναπόφευκτη παρακμή της».
.                  Ὁ λόγιος καὶ καθηγητὴς Πανεπιστημίου Χρῆστος  Γιανναρᾶς γράφει στὴν «Καθημερινὴ» (29η Δεκεμβρίου 1996): «Δὲν θὰ ἀνατρέψει ἡ Ἑλλάδα τὸν παγκόσμιο καπιταλιστικὸπολιτισμό, οὔτε ὀνειρεύεται κανεὶς ἐπιστροφὴ στὴν παρθενικότητα τῆς ζωῆς τοῦ Ροβινσώνα… Ἀλλὰ νὰ ἀντισταθεῖ στὴν ἐξουσιαστικὴ ἐπιβολὴ τῆς μικροπρέπειας, τῆς μετριότητας καὶ τοῦ ἐκχυδαϊσμοῦ… οὔτε ἀσυμβίβαστο εἶναι οὔτε ἀνασταλτικὸ γιὰ τὴ δυναμικὴ μετοχὴ τῆς Ἑλλάδας στὸ σύγχρονο ἱστορικὸ γίγνεσθαι».
 .                  Ὁ Θανάσης Πετσάλης – Διομήδης, συγγραφέας, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων, τοῦ ἱστορικοῦμυθιστορήματος «Οἱ Μαυρόλυκοι», τὸ ὁποῖο ὁ Ἀπόστολος Σαχίνης χαρακτηρίζει «ἐθνικὸ ἀνάγνωσμα», γράφει στὸ βιβλίο του «Διάλογοι μὲ τὸν ἑαυτό μου»:
 «Τὴν ὀργάνωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ κρατεῖ στὰ χέρια της ἡ Ἐκκλησία. Σὲ αὐτὴ τὴν Ἐκκλησία, πέρα ἀπὸ τοὺς ἄλλους λαούς, ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες χρωστᾶμε κατὰ ἕνα μεγάλο ποσοστὸ τὴν ἐπιβίωσή μας στὰ μαῦρα χρόνια της σκλαβιᾶς καὶ σὲ ὅποιες ἄλλες δίσεχτες ὧρες ἐπέρασε τὸ Γένος… Δὲν πρέπει ν᾽ ἀφήσουμε νὰ ἐπηρεάσουν καὶ νὰ καθοδηγήσουν τὴν πορεία τῆς ἑλληνικῆς διανόησης μερικοί, ἀξιοπρόσεχτοι κατὰ τὰ ἄλλα, ἀλλὰ ἄψυχοι (μὲ ἀσθενῆ καὶ ἀσθενικὰ ψυχικὰ χαρίσματα), ὑποτονικοί, ἀναιμικοὶ ἐργάτες τοῦ στοχασμοῦ καὶ τῆς τέχνης, ποὺ παραδόθηκαν δίχως ἀντίσταση καμιὰ στὰ τεράστια πρότυπα τῶν μεγαλοφυῶν Σειρήνων». (Θ. Πετσάλη – Διομήδη «Διάλογοι μὲτὸν ἑαυτό μου», Ἔκδ. Ι.Δ. Ἀρσενίδη & Σία, Ἀθήνα, 1976, σελ. 127 & 133).
.                  Ὁ Φώτης Κόντογλου στὸ βιβλίο του «Πονεμένη Ρωμιοσύνη» γράφει:
«Ὅλοι οἱ Ἕλληνες, σὲ κάθε χώρα, ἀγαποῦνε τὴ θρησκεία τους. Οἱ Μικρασιάτες ὅμως τὴν ἀγαποῦν εἀκόμα περισσότερο. Ἡ Μικρὰ Ἀσία ἤτανε Βυζάντιο. Οἱ ἐκκλησιὲς ἤτανε ἀκαταμέτρητες. Κι ὅλοι, μικροὶ – μεγάλοι, ἀκόμα κ’ οἱ γυναῖκες, ξέρανε νὰ ψέλνουνε. Ἡ παράδοση ἤτανε ὁλοζώντανη στὶς καρδιές τους. Κατὰ τὰ χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, πλῆθος χριστιανοὶ μαρτυρήσανε καὶ ἁγιάσανε… Γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἡ θρησκεία εἶναι τόσο σπουδαία, ὅσο σὲ κανέναν ἄλλο λαό. Θρησκεία καὶ πατρίδα εἶναι μαζί. Ὅσο εἶχε πίστη ὁ Ἕλληνας, οἱ διάφορες προπαγάνδες δὲν κάνανε τίποτα. Τώρα μοναχά, ποὺ μπῆκε ἡ ἀπιστία σὲ πολλὲς ἑλληνικὲς ψυχές, κι ὁ ὑλισμὸς κ’ ἡ καλοπέραση καταστρέψανε τὴν πνευματικὴ εὐαισθησία τους, τώρα οἱ διάφορες προπαγάνδες ἁπλώσανε στὸ ἔθνος μας». (Φώτη Κόντογλου «Ἡ πονεμένη Ρωμηοσύνη», Ϛ΄  Ἔκδοση, 1984, Ἔκδ. Οἶκος «Ἀστήρ», σελ. 318).
.                  Ὁ ζωγράφος καὶ ποιητὴς Νίκος Ἐγγονόπουλος σὲ συνέντευξή του στὴν ἐφημερίδα «ΤὸΒῆμα τῆς Κυριακῆς» τῆς 5ης Νοεμβρίου 1995 καὶ στὸν Θοδωρὴ Μανίκα εἶπε μεταξὺ ἄλλων:
«Κοιτάξτε, εἶμαι ὑπερήφανος ποὺ εἶμαι Ἕλληνας. Καὶ εἶμαι μέγας θαυμαστὴς τοῦ Ἑλληνισμοῦ! Θαυμάζω τὴν ἀνθρωπιὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ… Οἱ διωγμοὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ δὲν μὲ συγκινοῦν, μὲπαρηγοροῦν. Διότι παρὰ τοὺς διωγμοὺς παραμείναμε δημιουργικοί, παρ’ ὅτι μᾶς ταλαιπωροῦν ἀπὸαἰώνων, χειρότερα δὲ ἀπὸ ὅλους οἱ Εὐρωπαῖοι. Αὐτοὶ ἐν ψυχρῷ μᾶς πετάξανε ἀπὸ τὸν τόπο μας, τὴν Ἰωνία, τὸν Πόντο, ξερίζωσαν τοὺς Ἕλληνες, τοὺς Λαζούς… Ἀλλὰ ἐκεῖνοι ἐπέζησαν καὶἐδημιούργησαν. Ὁ πρόεδρος Καραμανλὴς εἶναι Λαζός. Τὸ γνωρίζετε αὐτό;  …Οἱ Φράγκοι, οἱκοκορόμυαλοι, ἰσχυρίσθηκαν πὼς δημιούργησαν τὴν Ἀναγέννηση μὲ κάτι … Μαρσαλεβαντίνους, ὅπως ὁ Λάσκαρις, ὁ Βησσαρίων καὶ ἄλλοι τέτοιοι. Ἄκουσον-ἄκουσον “Ἀναγέννηση”! – ξαναγεννήθηκε τί, δηλαδή; Εἶναι νὰ σοῦ φεύγει τὸ καφάσι. Ἡ σκέψη γεννήθηκε μία φορὰ καὶ ἦταν ἡ ἑλληνικὴ σκέψη. Ὁ πολιτισμὸς τῆς Ἀναγέννησης δὲν ὁδήγησε σὲ ἀνάλογα ἐπιτεύγματα. Ποῦ ἐφτάσανε οἱ Εὐρωπαῖοι μὲ τὴν τύφλα τους; Χρησιμοποίησαν τὴ σκέψη καὶ τὴν ἐπιστήμη, γιὰ νὰ ἀδειάσουν πάνω στὴ φύση πετρέλαια καὶ ἀτομικὲς βόμβες. Μέχρι καὶ τὴ ζωγραφικὴ ἐμόλυναν  καὶ τὴν ἔφτασαν νὰ εἶναι δύο συγκλίνουσες γραμμές. Ἕνας Ἕλλην, ὁ Ἔλ Γκρέκο, τοὺς ἔδειξε τὸ χρῶμα καὶ τελικὰ κατέληξαν στὴ ἔγχρωμη φωτογραφία. Στὴ σκέψη, πάλι, ποῦ ἔφθασαν; Στὸν ὀρθολογισμὸ καὶ στὰ κομπιοῦτερ!…». (Νίκου Ἐγγονόπουλου «Οἱ ἄγγελοι στὸν Παράδεισο μιλοῦν ἑλληνικά…. – Συνεντεύξεις, Σχόλια καὶ Γνῶμες» Ἔκδ. «ὕψιλον/ βιβλία», 1999, σελ. 170-171).
.                  Ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος ἔγραψε στὸ μηνιαῖο περιοδικὸ «Εὐθύνη» τοῦ Κώστα Τσιρόπουλου, τὸν Μάρτιο τοῦ 1981:
«Ὁ Ἑλληνισμὸς εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Ἀλλὰ ζεῖ πάνω ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες χρόνια. Ἁπλώθηκε σὲτρεῖς ἠπείρους στὴν ἀρχαιότητα, σχεδὸν σὲ ὅλα τὰ μέρη τῆς γῆς στοὺς νεώτερους χρόνους. Αὐτονόητο εἶναι λοιπὸν ὅτι ἡ ποικιλία τῶν φάσεων τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὑπῆρξε καὶ εἶναι μεγάλη. Ἀλλὰἡ ποικιλία αὐτὴ ἐπιβεβαιώνει ἀκόμη περισσότερο τὴν ἑνότητά του… Ἡ ποικιλία τῶν κατὰ τόπους ἰδιαιτέρων βιωμάτων καὶ ἐκφράσεων τοῦ Ἑλληνισμοῦ δὲν ὁδήγησε ποτὲ στὴν παραμικρὴ ἐθνικὴδιαφοροποίηση. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀποτελεῖ τὴν πιὸ μεγάλη ἀπόδειξη τῆς ἑνότητας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Πολλὲς οἱ πατρίδες τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ ἕνας καὶ μοναδικὸς ὁ Ἑλληνισμός!».
.                  Τέλος ὁ ἐκδότης τοῦ φιλοσοφικοῦ περιοδικοῦ «Ἐποπτεία» Παναγιώτης Δρακόπουλος ἔγραψε:
«Ὁ ἄνθρωπος ποὺ μετέχει στὴν παράδοση δὲν εἶναι συντηρητικός, μὲ τὴν τρέχουσα παραπολιτικὴσυνθηματολογία. Εἶναι ὁ κατ’ ἐξοχὴν συμπαραστάτης τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημιουργίας τῶν ἑπομένων γενεῶν. Δὲν μένει ἀγκυλωμένος σὲ μορφὲς τοῦ παρελθόντος, δὲν εἶναι φορμαλιστής. Βαθύτατα φιλελεύθερος ἀρνεῖται νὰ ἀποφασίσει γιὰ λογαριασμὸ τῶν ἑπομένων γενεῶν. Εἶναι δημιουργός, εἶναι ρηξικέλευθος. Ἀλλὰ δὲν θὰ ἀποφασίσει νὰ κάνει τὴν Ἀκαδημία Πλάτωνος γήπεδο ἢ τὴν Ἀκρόπολη ξενοδοχεῖο, γιατί δὲν θέλει νὰ μεταβιβάσει στοὺς ἑπόμενους μίαν ἀναπότρεπτη κατάσταση. Δὲν δέχεται τὴν κατάργηση ἢ ἀλλοίωση τῆς γλώσσας… ὄχι γιατί τὸν συναρπάζουν οἱ βαρεῖες καὶ οἱ δασεῖες, ἀλλὰ διότι ἀρνεῖται νὰ ὑπογράψει μία διαταγὴ ποὺ θὰ συνεπάγεται ἀδυναμία τῶν ἑπομένων γενεῶν νὰ κατανοήσουν τὴ γλώσσα κειμένων ποὺ συγκροτοῦν τὴ ραχοκοκκαλιὰ τοῦ Γένους. Εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀρνεῖται νὰ ὑπογράψει τὴ στέρηση τῆς ἐλευθερίας τῶν ἀπογόνων. Γιατί γνωρίζει ὅτι ἡ παράδοση, εἶναι ἀκριβῶς οἱ προϋποθέσεις τῆς ἐλευθερίας». (Παν. Δρακόπουλου «Κείμενα μὲ σπασμένη ἑνότητα», Ἔκδ. Οἶκος «Κυρομάνος», Θεσσαλονίκη, 1995, σελ. 179). –

Διαφήμιση

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Τὸ θαῦμα τῆς ἐπιβίωσης τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ  

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

(Ὁμιλία εἰς τὸν Πύργο, ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως  Ἠλείας, τὴν Κυριακὴ 1η Μαΐου 2022,
παρουσίᾳ τοῦ Μητροπολίτου Ἠλείας κ. Γερμανοῦ, τῶν Ἐπισκόπων Ἀνδρούσης καὶ  Ὠλένης,
τῶν  πολιτικῶν, αὐτοδιοικητικῶν καὶ  στρατιωτικῶν ἀρχῶν,
τῶν μελῶν τοῦ Συνδέσμου Γορτυνίων «Ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄» καὶ πλήθους κόσμου).

 Χριστὸς Ἀνέστη!

.                       Εὐχαριστῶ ἀπὸ καρδιᾶς τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ἠλείας κ. Γερμανὸ γιὰ τὴν τιμητική του πρόσκληση νὰ σᾶς μιλήσω γιὰ τὸ θαῦμα  ποὺ πέτυχε ὁ Μικρασιατικὸς Ἑλληνισμός, νὰ διατηρήσει ὑπὸ αἰῶνες ἀπάνθρωπης δουλείας τὴν ταυτότητά του. Ἐπίσης γιὰ τὸ ἱστορικὸ μυθιστόρημα ποὺ ἔγραψα γιὰ τὸ θέμα μὲ τίτλο «Μέρες Ἀποκάλυψης στὴν Ἰωνία – Τὸ δράμα τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἰωνίας (1914-1922).
.                       Σὲ συντομία σᾶς καλῶ ἐπιγραμματικὰ νὰ διανύσουμε τὴν ἱστορικὴ διαδρομὴ τοῦΜικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Οἱ Ἕλληνες ἐγκαταστάθηκαν στὴ Μικρὰ Ἀσία πρὸ τοῦ 1000 π.Χ. Ἀπὸ τότε οἱπρόγονοί μας  συνεχῶς ἕως τὸ 1922 ἔζησαν ἐκεῖ καὶ ὅταν ἦσαν ἐλεύθεροι, ἀνέπτυξαν σπουδαῖο πολιτισμό. Ὁ Ὅμηρος στὴν ποίηση, οἱ σπουδαῖοι προσωκρατικοὶ φιλόσοφοι Θαλής, Ἀναξίμανδρος, Ἀναξιμένης καὶ Ἡράκλειτος, ὁ ἱστορικὸς Ἡρόδοτος, ὁ πολεοδόμος Ἱππόδαμος εἶναι μερικοὶ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες Μικρασιάτες ποὺ προσέφεραν πολλὰ στὸν πολιτισμό. Εἰδικότερα ἡ Μαγνησία, ἰδιαίτερη πατρίδα τῆς μητέρας μου καὶ οἱ Σάρδεις τῆς Λυδίας συνδέονται μὲ τὴν τραγικὴ  Νιόβη, μὲ τὸν χρυσοφόρο ποταμὸ Πακτωλὸ καὶ μὲ τὸν γνωστὸν διάλογο τοῦ Κροίσου μὲ τὸν Σόλωνα, ποὺ τὸ ἐπιμύθιο ἦταν τὸ «μηδένα πρὸ τοῦ τέλους μακάριζε» ἀπὸ τὸν Ἀθηναῖο σοφὸ νομοθέτη. Ἐπίσης μὲ τὸ τέλος τοῦ Θεμιστοκλῆ, ποὺ εὑρισκόμενος στὴ Μαγνησία, προτίμησε νὰ αὐτοκτονήσει παρὰ νὰ προδώσει τὴν Πατρίδα του στοὺς Πέρσες.
.                       Μετὰ περνᾶμε  στὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν ἐπιγόνων του, ὅταν οἱ Ἕλληνεςἀναπτύχθηκαν σὲ ὅλους τους τομεῖς. Ἐπὶ Ρωμαιοκρατίας οἱ Μικρασιάτες  Ἕλληνες δέχονται τὸν Χριστιανισμὸ ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο καὶ ἄλλους Ἀποστόλους καὶ ἱδρύουν τοπικὲς Ἐκκλησίες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες οἱ ἑπτὰ ἀναφέρονται στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου (Ἐφέσου, Φιλαδελφείας, Σμύρνης, Περγάμου, Θυατείρων, Λαοδικείας, Σάρδεων). Στὴ Μικρὰ Ἀσία χύνεται πολὺ αἷμα Μαρτύρων. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν πρώτων τὸ αἷμα τῶν Ἁγίων Πολυκάρπου Ἐπισκόπου Σμύρνης καὶ Χαραλάμπους.
.                       Κατὰ τὴ Βυζαντινὴ περίοδο, ποὺ ἀκολουθεῖ, σὲ πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (Νίκαια, Ἔφεσο, Χαλκηδόνα, Λαοδίκεια, Νεοκαισάρεια, Γάγγρα, Ἄγκυρα)  συγκαλοῦνται Οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς  Σύνοδοι, ποὺ διαμόρφωσαν τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας. Μικρασιάτες εἶναι ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁΘεολόγος καὶ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης.
.                       Ὁ Μικρασιατικὸς Ἑλληνισμὸς  δοκιμάστηκε ἀπὸ τὶς ἐπιθέσεις τῶν Περσῶν πρῶτα καὶ στὴσυνέχεια τῶν Ἀράβων. Οἱ Τοῦρκοι ἐμφανίστηκαν ἀπὸ τὸν 11ο αἰώνα. Μετὰ τὴ μάχη τοῦ Μαντζικὲρτ ἐγκαταστάθηκαν στὴ Μικρὰ Ἀσία καταδυναστεύοντες τοὺς Ἕλληνες. Τὴν ἀπώθησή τους ἀνέλαβαν οἱ Αὐτοκρατορίες Νικαίας καὶ Τραπεζοῦντος καὶ τὸ ἐπέτυχαν ἕως τὰ τέλη τοῦ 13ου αἰώνα. Τότε οἱΤουρκομάνοι καὶ μετὰ οἱ Τοῦρκοι κατέλαβαν τὰ περισσότερα ἐδάφη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ μὲ τὴν ἄσκηση ἀπάνθρωπης βίας πίεζαν τοὺς Ἕλληνες νὰ ἐξισλαμισθοῦν. Οἱ περισσότεροι Ἕλληνες  ἄντεξαν, πολλοὶ μαρτύρησαν, ἀρκετοὶ ἐξισλαμίστηκαν, σημαντικὸς ἀριθμὸς τοὺς ἔγιναν κρυπτοχριστιανοί… Ἔτσι ὁἙλληνισμὸς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, στὸ μεγάλο του μέρος, ἔμεινε σκλαβωμένος στοὺς Ὀθωμανοὺς ἀπὸ τὸν 14ο αἰώνα ἕως τὸ 1918, δηλαδὴ γιὰ ἕξι αἰῶνες περίπου.
.                     Εἶναι γεγονὸς ἀναμφισβήτητο πὼς ἡ διατήρηση τῆς ταυτότητας τῶν Ἑλλήνων, παρὰ τὰ δυσαρίθμητα βάσανα ποὺ ὑπέστησαν ἀπὸ τοὺς Τούρκους, εἶναι ἕνα θαῦμα, ποὺ ὀφείλεται  στὴν καθοριστικὴ παρουσία καὶ στὴν ἐργώδη καὶ θυσιαστικὴ προσφορὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κλήρου καὶ λαοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ὅλους αὐτοὺς τοὺς αἰῶνες διατηροῦσε ἄσβεστη τὴ φλόγα τῆς ἑλληνικῆς συνείδησης καὶ προετοίμαζε τὴν ἐθνεγερσία. Ἂν δὲν ὑπῆρχε Ἐκκλησία,  τὸ Ἔθνος θὰ εἶχε ἐξαλειφθεῖ καὶ δὲν θὰ ὑπῆρχε ἡ Ἐπανάσταση τοῦ1821.
.                        Δύο ἦσαν οἱ θανάσιμοι κίνδυνοι ἀφανισμοῦ τοῦ Γένους. Ὁ ἕνας ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ τὸν Ὀθωμανὸ τύραννο, λόγῳ τῶν συστηματικῶν διωγμῶν σὲ βάρος τῶν Χριστιανῶν, τοῦ παιδομαζώματος καὶτῶν ἐξισλαμισμῶν, τῶν κινήτρων ποὺ ἔδιδε στοὺς ἐξωμότες, τῶν ταπεινώσεων καὶ τῶν ὑπερβολικῶν φορολογικῶν ἐπιβαρύνσεων, ποὺ ἐπέβαλλε σὲ ὅσους παρέμεναν Ἕλληνες, δηλαδὴ Ὀρθόδοξοι.
.                       Ὁ ἄλλος κίνδυνος ἦταν ἀπὸ τὴ Δύση καὶ τὸν Πάπα, ὁ ὁποῖος ἐπιδίωκε  τὸν βίαιο προσηλυτισμὸ καὶ τὸν ἀφανισμὸ τῆς ἰδιοπροσωπίας τῶν «αἱρετικῶν» καὶ «ἀνταρτῶν» Ἑλλήνων. Καὶ τοὺς δύο αὐτοὺς κινδύνους ἀντιμετώπισε μὲ πάρα πολλὲς θυσίες, ἀλλὰ τελικῶς μὲ ἐπιτυχία ἡ Ἐκκλησία καὶ ὁδήγησε τὸ Ἔθνος στὴν ἐλευθερία Του.
.                     Τέσσερα ἦσαν τὰ σημαντικὰ στοιχεῖα ποὺ βοήθησαν τοὺς Ἕλληνες νὰ διατηρήσουν τὴν ἰδιοπροσωπία τους. Τὸ πρῶτο ἦταν ἡ ἀκράδαντη  καὶ ζέουσα Πίστη τους στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Πίστη ποὺ συνοδευόταν μὲ ἀνάλογη ζωή. Ἀπόρροια αὐτῆς τῆς Πίστης ἦταν τὸ δεύτερο, ἡ βίωση τῆς Ἐλευθερίας ὡς ζωτικοῦ στοιχείου τῆς ψυχῆς τους. Τὸν 14ο αἰώνα  χριστιανοί, ποὺ ἀναγκάστηκαν ἀπὸ τοὺς κατακτητὲς νὰ ἐξισλαμισθοῦν, φοβοῦνταν γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς τους καὶ ἀπευθύνθηκαν στὸν Πατριάρχη τῆς Κωνσταντινούπολης. Ἡ ἀπάντησή του ἦταν γεμάτη ἀγαπητικὴ φροντίδα καὶ κατανόηση: «Καὶ ὅσοι ἀποφασίσουν νὰ ζοῦν κρυφὴ ζωὴδιατηρώντας μὲ τὶς πράξεις τους καὶ στὴν καρδιά τους τὸν Χριστὸ καὶ αὐτοὶ θὰ σωθοῦν». Τὸ 1340 ὁ Πατριάρχης γράφει στοὺς κατοίκους τῆς Νικαίας: «Ἀκόμα καὶ ἂν σᾶς κυβερνοῦν οἱ ἐχθροί, ἐσεῖς εἴσαστε κύριο τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ νοῦ σας καὶ ἀπὸ ἐσᾶς ἐξαρτᾶται ἡ διαφύλαξη ἢ ὄχι τοῦ καλοῦ». Παρένθεση – σχόλιο: Σὲ τέτοιες καταστάσεις ποὺ ἔζησαν στοὺς πολὺ ζοφεροὺς αἰῶνες οἱ Ἕλληνες, ποῦ καὶ πῶς νὰ γίνει σκέψη γιὰ ἀνοικτὸ σχολεῖο, ἀφοῦ μὲ τὸ ζόρι διατηρήθηκαν μερικὲς ἐκκλησιὲς καὶ δὲν ἔγιναν ὅλες τζαμιά, ἢ δὲν γκρεμίστηκαν…
.                       Τὸ τρίτο σημαντικὸ στοιχεῖο ἦταν ἡ μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου ἀναπτυσσόμενη φιλοπατρία στὶς συνειδήσεις τῶν Ἑλλήνων. Οἱ ἀρχιερεῖς, οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἁπλοὶ λαϊκοὶ ὑπὸ ἰδιαίτερα δυσμενεῖς συνθῆκες μάθαιναν στὰ ἑλληνόπουλα, τὴν Πίστη τους,  λίγα γράμματα  καί, κυρίως,  τοὺς ὑπενθύμιζαν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους καὶ τοὺς μεσαιωνικοὺς (βυζαντινοὺς) Ἕλληνες. Καλλιεργοῦσαν ἔτσι στὴν ψυχή τους  τὴν ἐπιθυμία νὰ διεκδικήσουν τὴν ἐλευθερία τους. Τὸ 1593 ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἱερεμίας Β΄ ὁ Τρανὸς συνεκάλεσε Σύνοδο, ἡ ὁποία, μεταξὺ ἄλλων, ἀποφάσισε: «Ἐπιτάσσεται εἰς ἕκαστον ἐπίσκοπον τῇ ἑαυτοῦ φροντίδι καὶ δαπάνῃ ποιεῖν οὕτως ὥστε τὰ θεῖα καὶ ἱερὰ γράμματα διδάσκεσθαι βοηθεῖν δὲ κατὰ δύναμιν τοῖς ἐθέλουσι διδάσκειν καὶ τοὺς μαθεῖν προαιρουμένοις ἐὰν τῶν ἐπιτηδείων χρείαν ἔχωσιν». Τὰ ἑλληνικὰ γράμματα καὶ τὴν ἐθνικὴ συνείδηση προώθησαν ὑπὸ τεράστιες ἀντιξοότητες, μεταξὺ πολλῶν ἄλλων, οἱ Πατριάρχες Μελέτιος Πηγᾶς καὶ Κύριλλος Λούκαρης, οἱ Ἀρχιεπίσκοποι Εὐγένιος Βούλγαρης καὶ Νικηφόρος Θεοτόκης  καὶ οἱ ἱερομόναχοι Νεκτάριος Τέρπος καὶ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Ὁ  Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος, ὁ ἐξ Οἰκονόμων, μιλώντας πρὸς τοὺς νέους τῶν Κυδωνιῶν, τὸ 1819, τόνισε, μεταξὺ τῶν ἄλλων: «Λέγω πρῶτον, ὅτι χρεωστεῖς χριστιανέ, καθὸ χριστιανός, νὰ ἀγαπᾶς καὶ νὰ εὐεργετῆς τὴν πατρίδα… Τόσον ἱερὸν καὶ θεῖον δῶρον εἶναι ἡ Πατρὶς ἀγαπητοί, ὥστε ἓν τῶν μεγίστων σημείων τῆς κατὰ τῶν ἀνθρώπων δικαίας ὀργῆς τοῦ Θεοῦ γίνεται πολλάκις ἡ στέρησις τῆς Πατρίδος».
.                       Τὰ τρία προηγούμενα στοιχεῖα ὁδηγοῦν στὸ τέταρτο, ποὺ εἶναι ἡ θέληση καὶ ἡ διάθεση τοῦἝλληνα νὰ θυσιαστεῖ γιὰ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Πατρίδα. Αὐτὴ ἡ θέληση γιὰ θυσία προϋποθέτει τὴν Πίστη, τὴν Φιλοπατρία καὶ τὴν ἀγάπη στὴν Ἐλευθερία. Οἱ νεομάρτυρες ἐκτελοῦντο μετὰἀπὸ φρικτὰ βασανιστήρια λέγοντας «Προτιμῶ τὸν θάνατο, παρὰ νὰ ἀλλαξοπιστήσω» ἢ « ἐγὼ γραικὸς γεννήθηκα καὶ γραικὸς θὲ νὰ πεθάνω».
.                   Ἂς ἐπανέλθωμε στὶς ἀλησμόνητες Πατρίδες. Μελετώντας τὴν πορεία τοῦ ἐκεῖ Ἑλληνισμοῦκατανοοῦμε ὅτι τὰ γεγονότα τοῦ 1922 εἶναι πράγματι ἡ μεγαλύτερη ἕως σήμερα καταστροφὴ στὴν 3000ετῆ Ἱστορία του. Μετὰ τὸ 1850 καὶ ἐνῶ μικρὸ μέρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶχε ἀπελευθερωθεῖ ὁ πολυπληθὴς αἰχμάλωτος Ἑλληνισμὸς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀναπτύσσεται ραγδαία χάρη στὴν Ἐκκλησία.  Γιὰ τοὺς Μικρασιάτες Ἕλληνες ἄλλος θεσμός, πλὴν τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ὑπῆρχε γιὰ νὰ τοὺς προστατεύσει καὶ νὰ τοὺς καθοδηγήσει. Αὐτὴ ἕνωνε πρὸς τὴν πρόοδο καὶ τὴν ἀνάπτυξη  ὅλους τοὺς Ἕλληνες: πλούσιους, πτωχούς, προεστούς, ἀγρότες, ἐμπόρους, γραμματισμένους, ἀγράμματους. Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τοὺς Μικρασιάτες Ἕλληνες ἦταν ταυτόχρονα Ὑπουργεῖο Παιδείας, Συντονισμοῦ, Ὑγείας, Προνοίας, Πολιτισμοῦ…
.                       Ὅταν ἄρχισαν οἱ διωγμοὶ ἀπὸ τοὺς Νεοτούρκους, οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἱερεῖς φρόντισαν νὰπροστατεύσουν τὸ ποίμνιό τους. Οἱ ἀπὸ τὸ 1914 ἀναφορὲς τοῦ Ἁγίου ἱερομάρτυρος Χρυσοστόμου, Μητροπολίτου Σμύρνης, πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ποὺ διασώθηκαν, ἀποτελοῦν ἀψευδὲς στοιχεῖο περὶ αὐτῆς τῆς μερίμνης. Καὶ πρῶτοι οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἱερεῖς θυσιάστηκαν γιὰ τὸ ποίμνιό τους. Στὸ ἱστορικό μου μυθιστόρημα «Μέρες ἀποκάλυψης στὴν Ἰωνία – Τὸ δράμα τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἰωνίας 1914-1918» (Ἔκδοση «Ἀρχονταρίκι») πρωταγωνιστεῖ ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἱερεῖς, ὁ παππούς μου, ὁ παπὰ Γιώργης.
.                       Οἱ ὑπηρεσίες τῆς Ἐκκλησίας στὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας φαίνονται ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ περιοχὴτῆς Ἰωνίας, ξεκινώντας ἀπὸ τὸ μηδέν, ὅταν αὐτὴ ἀπελευθερώθηκε, τὸ 1919, διέθετε 698 Σχολές, στὶς ὁποῖες φοιτοῦσαν 91.935 μαθητὲς καὶ μαθήτριες καὶ δίδασκαν 1.805 δάσκαλοι καὶ δασκάλες. Ἐπίσης στὶς περὶ τὴΣμύρνη ἐκκλησιαστικὲς ἐπαρχίες λειτουργοῦσαν τὰ ἀκόλουθα εὐαγῆ ἱδρύματα, ποὺ ὅλα τὰ κατέστρεψαν οἱΤοῦρκοι: 20 Νοσοκομεῖα, 2 Βρεφοκομεῖα, 2 Φρενοκομεῖα, 3 Γηροκομεῖα, 1 Ἄσυλο Ἀνιάτων, 1 Στέγη Συσσιτίου, 2 Λαϊκὰ Κέντρα, 19 Θρησκευτικὲς Ἀδελφότητες, 18 Γυμναστικοὶ Σύλλογοι, 88 Ὀργανώσεις Ἀμύνης, 21 Φιλαρμονικοὶ Σύλλογοι, 6 Ὀρφανοτροφεῖα, 3 Ἰδιωτικὰ Γυμνάσια, 4 Διδασκαλεῖα Ἀρρένων καὶΘηλέων, 1 Ἐμπορικὴ Σχολή, 225 Συντεχνίες, 209 Σύλλογοι καὶ Ἀδελφότητες, 27 Φιλόπτωχα Ταμεῖα, 19 Βιβλιοθῆκες καὶ Μουσεῖα, 2 Οἰκοτροφεῖα, 4 Γεωργικὲς Ἑνώσεις.
.                       Τὸ ἱστορικό μου μυθιστόρημα, ποὺ μνημόνευσα προηγουμένως, ἀναφέρεται στὰ γεγονότα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀπὸ τὸ 1914, ποὺ ἐντείνονται οἱ διωγμοὶ ἀπὸ τοὺς Νεοτούρκους, ἕως τὸ 1922. Στὴν τρίτη ἔκδοση, ποὺ πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν κυκλοφορήθηκε, τὸ φτάνω ἕως τὴ δεκαετία τοῦ 1950. Τὸ ἔγραψα, γιὰ νὰὑπάρχει ἡ ἱστορία τῶν Ἑλλήνων τῆς Μαγνησίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, γιὰ τὴν ὁποία δὲν ἔχουν πολλὰ γραφεῖ, ἂν καὶ εἶναι ἀξιόλογη. Τὴν ἀπέδωσα ὡς ἱστορικὸ μυθιστόρημα, ποὺ σημαίνει ὅτι γράφω ἱστορία δοσμένη μὲμυθιστορηματικὰ στοιχεῖα. Εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος γιὰ νὰ εἶναι εὐκολοδιάβαστη. Πρότυπά μου ἡ Πηνελόπη Δέλτα, ὁ Θανάσης Πετσάλης Διομήδης καὶ ὁ Ἠλίας Βενέζης ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ὁ Οὐγκὸ καὶ οἱ Δουμά, πατέρας καὶ γιός, ἀπὸ τὴν Γαλλία, ὁ Οὐόλτερ Σκὸτ  ἀπὸ τὴ Σκωτία.
.                       Ἕνας ἀκόμη λόγος μὲ ἔκαμε νὰ γράψω αὐτὸ τὸ μυθιστόρημα. Θέλησα νὰ εἶναι πρωταγωνιστής του ἕνας καλός, ἕνας ἅγιος γιὰ μένα, ἔγγαμος ἱερέας, ὁ παππούς μου, ποὺ φέρω τὸ ὄνομά του. Ἔτσι ἔμμεσα πλὴν σαφῶς προβάλλω τὸν ρόλο τοῦ παπᾶ στὸν Μικρασιατικὸ Ἑλληνισμό. Στὸν ἱερέα συσπειρώνονταν οἱ Ἕλληνες στὶς λύπες καὶ στὰ προβλήματά τους, μαζί του καὶ στὶς χαρές τους, κοντά του στὶς συζητήσεις καὶ στοὺς προβληματισμούς τους. Ὁ καλὸς παπὰς ἐμπνέει, ἁγιάζει, εἶναι ἡ ζωντανὴ ἐλπίδα, εἶναι ὁ πατέρας μὲ πάντοτε ἀνοικτὴ τὴν ἀγκαλιά του, ὁ ἀνάργυρος καὶ ὁ ἕτοιμος νὰ θυσιαστεῖ γιὰ τὸ ποίμνιό του. Τέτοιος ἦταν ὁ παππούς μου, ὅπως μοῦ τὸν περιέγραψαν καὶ οἱ ἐκ Μαγνησίας «θεῖες» καὶ οἱ«θεῖοι» μου – ἔτσι μου εἶχε πεῖ ἡ μητέρα μου νὰ  προσφωνῶ ὅλους καὶ ὅλες τους Μαγνησαλῆδες, ὅταν ἔρχονταν νὰ ἐπισκεφθοῦν τὴν γιαγιά μου, τὴν παπαδιά, ἀνεξάρτητα ἂν ἦσαν συγγενεῖς ἢ ὄχι. Στὸ σεβάσμιο πρόσωπό της ἔβλεπαν καὶ τὸν παπὰ Γιώργη…
.                       Πρέπει νὰ σᾶς ἐξομολογηθῶ ὅτι τὸ μυθιστόρημα γράφτηκε μὲ πολλὴ συγκίνηση. Πολλὲς φορὲς γράφοντας ἔχυνα δάκρυα ἀναπολώντας τὸ τί εἴχαμε καὶ τί χάσαμε. Ἀναπολώντας τὶς τραγικὲς στιγμὲς ποὺ ἔζησαν οἱ δικοί μου ἄνθρωποι κατὰ τὴν καταστροφή, στὴ Μαγνησία, κατὰ τὴ φυγὴ πρὸς τὴΣμύρνη καὶ τὴν ἐναγώνια ἀναμονὴ σὲ νεκροταφεῖο κοντὰ στὴν προκυμαία της, νὰ ἔρθει κάποιο πλοῖο νὰτοὺς σώσει ἀπὸ τὸν θάνατο καὶ νὰ τοὺς πάει σὲ ἄγνωστο καταφύγιο… Συνταρακτικὴ καὶ ἡ σκηνὴ τοῦ λυντσαρίσματος τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Μητροπολίτου Σμύρνης, ποὺ βίωσε ἡ γιαγιά μου. Πάντα ὁ κλῆρος ἦταν πρῶτος στόχος γιὰ τοὺς Τούρκους… Περιγράφω ἀκόμη τὶς πολὺ δύσκολες μέρες ποὺ πέρασαν ὡς πρόσφυγες οἱ δικοί μου ἄνθρωποι, ἕως ὅτου ἐνσωματωθοῦν στὸν ἐθνικὸ κορμό. Συγκινητικὴ εἶναι καὶ ἡθυσία τοῦ παπποῦ μου ἱερέα, πρὶν ἀπὸ τὴν καταστροφή, ὅταν στὴν καταιγίδα δὲν σκέφθηκε τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ τὴν ἑτοιμοθάνατη Χριστιανή, ποὺ ἤθελε νὰ τὴν κοινωνήσει…
.                       Οἱ Ἕλληνες ζοῦμε στὶς μέρες μας κατάσταση  χειρότερη ἀπὸ αὐτὲς  τῆς Ἁλώσεως τοῦ 1453 καὶ τῆς Καταστροφῆς τοῦ 1922. Τὸ 1453 χάσαμε  τὴν ἐλευθερία μας, ἀλλὰ διατηρήσαμε τὴν ταυτότητά μας, τὴ γῆ μας. Τὸ 1922 χάσαμε τὴ γῆ μας, τὸ βιός μας, τοὺς ἱεροὺς τόπους μας, ἀλλὰ διατηρήσαμε τὴν ταυτότητά μας καὶ μεταφέραμε ὅσα ὅσια καὶ ἱερὰ  μπορέσαμε στὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα. Τώρα ὅλοι μαζὶ οἱἝλληνες κινδυνεύουμε νὰ χάσουμε τὴν ταυτότητά μας, δηλαδὴ τὸ εἶναι μας, τὴν ψυχή μας! Ἂς ἔχουμε ὅμως Πίστη καὶ Ἐλπίδα, ὑπάρχουν ἀκόμη ἑστίες πνευματικῆς ἀντίστασης, ὑπάρχουν ἀκόμη Ἕλληνες ποὺ δὲν ἔχουν προσκυνήσει τὸν Βάαλ τοῦ ὑλισμοῦ καὶ τοῦ κοσμοπολιτισμοῦ.
.                       Καὶ κάτι τελευταῖο. Ὁ ἀείμνηστος παλαιοελλαδίτης, ἀπὸ τὴν Ἄνδρο,  ἐξαίρετος καθηγητὴς καὶ ἄνθρωπος Βασίλειος Τατάκης ἔγραψε: «Ἡ ζωντανὴ ἀγάπη ὕψωσε τὶς πατρίδες τῶν προσφύγων σὲ ἰδανικά, σὲ ἀψεγάδιαστα πρότυπα, ποὺ ὠθοῦν τὸν καθένα μας νὰ τὶς τιμήσει, μὲ τὴ δράση του, νὰ μὴν φανεῖκατώτερός τους, νὰ τὶς κρατήσει στὴ ζωή…Ἔτσι ὁ πόνος γιὰ τὴν πατρίδα ποὺ χάθηκε γίνεται δημιουργικός. Χάθηκαν ὅμως ἀλήθεια οἱ πατρίδες; Ὄχι! Γιατί ὅ, τι ἀγαπᾶμε δὲν πεθαίνει».  Ἐμεῖς ὅλοι ἀγαπᾶμε τὴν Ἑλλάδα,ἀγαπᾶμε τὶς Πατρίδες ποὺ ἄφησαν πίσω οἱ γονεῖς μας, οἱ συμπατριῶτες μας, γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς εἶναι ἀλησμόνητες.-

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ: ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Χριστόδουλος: Ἐπισημάνσεις γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .                  Στὶς  28 Ἰανουαρίου, συμπληρώθηκαν δεκατέσσερα χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χριστοδούλου. Μνημόσυνα τελέστηκαν, ἐκπομπὲς ἀφιερώθηκαν στὴ μνήμη του καὶ ὁ λαὸς τὸν ἀναζητεῖ ὅλο καὶ περισσότερο. Ἦταν μία σπουδαία ἐκκλησιαστικὴ προσωπικότητα, ποὺ μὲ ὅλες τὶς πνευματικές του δυνάμεις ἀγωνίστηκε γιὰ τὴν σωτηριώδη παρουσία τῆς Ἐκκλησίας στὸν Ἑλληνισμὸ καὶ γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ἰδιοπροσωπίας Του.
.                  Ἡ δράση του ἔφερε ἀντίδραση. Τὰ  ἐμπόδια ποὺ συνάντησε πολλά, ὁ πόλεμος σὲβάρος του ἀμείλικτος, ὁ ἄδικος ψόγος ἀνελέητος, ἡ  προσπάθεια νὰ μειωθεῖ ἡ ἀγάπη καὶ ἡἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ πρὸς αὐτὸν ἀδιάκοπη. Ὄργανα τῆς συστηματικῆς καὶ κατευθυνόμενης ἐπιχείρησης ἐπηρεασμοῦ τῆς κοινῆς γνώμης ἦσαν ἄνθρωποι ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ποὺ τοὺς ἕνωνε τὸ μίσος κατὰ τοῦ Χριστοδούλου. Εἰδικότερα γιὰ τοὺς νεοεποχίτες ἀποτελοῦσε  κίνδυνο νὰ ἀνακόψει τὴν πορεία πρὸς τὴν παγκοσμιοποίηση, πρὸς τὴν ἀλλοτρίωση τῶν ψυχῶν τῶν Ἑλλήνων,ὅπως συνήθιζε νὰ λέγει καὶ νὰ γράφει ὁ ἴδιος.
.                  Τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν καὶ σὲ διαφορετικὰ λειτουργήματα ἡ ζωὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου μοιάζει μὲ αὐτὴν τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια. Καὶ οἱ δύο στὸν τομέα τους προσπάθησαν νὰ βοηθήσουν τοὺς Ἕλληνες νὰ ἀποκτήσουν σημαντικὴ θέση στὴν Εὐρώπη διατηρώντας τὴν ταυτότητά τους καὶ τὴν παράδοσή τους. Αὐτὸ ἦταν ἀντίθετο μὲ τὶς ἀντιλήψεις τῶν «συμμάχων» καὶ τῶν Ἑλλήνων φερεφώνων τους. Ἔτσι ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα, ποὺ ἀνέλαβαν τὰ καθήκοντά τους, ἄρχισε τὸ σὲ βάρος τους ἐπιθετικὸ κρεσέντο, ἕως τὴ δολοφονία τοῦ Καποδίστρια καὶ τὴν ἀνίατη ἀσθένεια τοῦ Χριστοδούλου. Μετὰ τὴν ἐκδημία τους ἐπανῆλθε ἡ ἠρεμία τοῦ«πλατωνικοῦ σπηλαίου». Οἱ διάδοχες καταστάσεις διέθεταν καὶ διαθέτουν προσαρμοστικότητα.
.                  Σὲ ἀνύποπτο χρόνο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εἶχε προβλέψει ὅτι τὰ ὄργανα τῆς παγκοσμιοποίησης θὰ ἐπιχειρήσουν νὰ «ἐκσυγχρονίσουν» τοὺς Ἕλληνες καὶ εἶχεἐπισημάνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ εἶναι ἕτοιμη γιὰ νὰ ἐπαναλάβει τὸ ἐπίτευγμά Της, νὰ διατηρήσει ἀλώβητο τὸν Ἑλληνισμὸ ἀπὸ τὶς ἰδεολογικὲς ἐπιθέσεις ποὺ δέχεται.  Στὶς 12 Μαρτίου 1988, ὡς Μητροπολίτης Δημητριάδος, ἔγραψε στὸν «Ἐλεύθερο Τύπο»:  «Οἱ κληρικοὶ γιὰ νὰἀντιμετωπίσουμε τὸ ἐπιχειρούμενο ξερίζωμα τῆς ψυχῆς τῶν Ἑλλήνων πρέπει νὰ ἐκσυγχρονιστοῦμε, νὰ χρησιμοποιήσουμε νέες μεθόδους προσέγγισης τοῦ λαοῦ, νὰ μιλήσουμε μὲ εἰλικρίνεια καὶπειστικότητα, νὰ προβάλλουμε τὴ βιωματικὴ ἐμπειρία τοῦ ἄλλου τρόπου ζωῆς. Ἂν δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ τὴν προσφέρουμε στὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, στὸ νέο τῆς ἐποχῆς μας, τότε εἴμαστε ἄξιοι τῆς τύχης μας… Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι μία δύναμη πού, ὅμως, θὰ μείνει καταδικασμένη σὲ ἀπραγία ἢ θὰ ἀπωθηθεῖ στὸ περιθώριο ἀπὸ ἄλλες ἀνταγωνιστικὲς δυνάμεις ποικίλων προελεύσεων, ἂν δὲν ἀνανεώσει τὶς μεθόδους της, τὴ στρατηγική της καὶ τὴν τακτική τοῦ ἀγώνα της. Τὸ ἐγχείρημα εἶναιἐπεῖγον, ἀλλὰ καὶ δύσκολο. Πρέπει νὰ ἀναληφθεῖ πρὶν εἶναι ἀργά. Τὰ γεγονότα δὲν μᾶς περιμένουν. Καὶ ἡ τύχη τοῦ τόπου μας κρίνεται. Θὰ εἶναι κρίμα νὰ ἀφήσουμε ἀναξιοποίητη μία τόσο σημαντική, δοκιμασμένη καὶ ἀνεξάντλητη δύναμη ποὺ κατέχουμε».
.                  Γιὰ τὸ ἴδιο θέμα τὸν Μάιο τοῦ 1991 ἔγραψε στὸ περιοδικὸ «Ἐποπτεία» (Τεῦχος 167, σελ. 7): «Ὁ σημερινὸς κόσμος ζῆ στὰ κανάλια μιᾶς ὅλο καὶ πιὸ φανερῆς ἔκπτωσης. Τὰ τείχη φαίνονται νὰ πέφτουν, ἡ εἰρήνη νὰ παγιώνεται καὶ οἱ εὐτυχισμένες κοινωνίες τοῦ μέλλοντος νὰ καταφθάνουν μὲ τὰ δῶρα τῆς εὐμάρειας, ποὺ κατάντησαν ἕνα εἶδος πανάκειας, ποὺ ὅμως εἶναι ἕνας νέος ἀνεξάντλητος πίθος Δαναΐδων. Κάποια γκρεμισμένα καθεστῶτα ἀπὸ τὴ μία, κάποια ἄλλα κραταιὰ καθεστῶτα ἀπὸ τὴν ἄλλη, δίνουν τὴν αἴσθηση μίας νέας τάξεως πραγμάτων, ποὺἐγκαθιδρύεται στὸν κόσμο φέροντας μαζί της τὴν καταξίωση τοῦ προσώπου, ποὺ εἶναι τὸ παγκοσμίως ζητούμενο.
.                  Ὅμως τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο ἐξακολουθεῖ καὶ τώρα νὰ εἶναι σταυρωμένο. Τὰ παλιὰ συστήματα ἀπέρχονται, παραχωρώντας τὴ θέση τους σὲ νέα, πάλιν συστήματα, ποὺ τώρα ἴσως εἶναι καλύτερα ὠργανωμένα, μὲ λιγότερες πιθανότητες «λάθους» συνεπῶς καὶ μὲκαθολικότερο ἔλεγχο τῆς ζωῆς μας. Ἐξακολουθεῖ τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο νὰ δεινοπαθεῖ, γιατί τὶς ἐνέργειες τῶν ἰσχυρῶν ὑπαγορεύουν τὰ συμφέροντα καὶ ὄχι τὸ αἴσθημα τοῦ δικαίου… Τὸ δράμα τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι μόνο ἡ πείνα, ἡ ἀνέχεια καὶ ἡ ἐκμετάλλευση στὸν τρίτο κόσμο, οὔτε μόνο ἡ ἀνεργία, ἡ σκληρότητα καὶ ἡ ἀδικία στὸν πολιτισμένο μας κόσμο. Τὸ δράμα μας εἶναι ἡ σταυρωμένη μας ἐλπίδα, ἡ ἀπουσία ὁράματος γιὰ ζωή, ἡ ὀσμὴ θανάτου ποὺ μᾶς περιβάλλει καὶ μᾶς ἀπειλεῖ…
.                  Στὴν Ἑλλάδα εἴμαστε εὐτυχεῖς, γιατί ἔχουμε στὴ φαρέτρα μας ἔναντι τῆς ἀλλοτρίωσης τὴ δύναμη τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι καιρὸς νὰ τὴν ἀναζητήσωμε. Θὰ τὴν βροῦμε στὸὑποσυνείδητό μας, μέσα στὴν καρδιά μας. Ποτὲ δὲν ἔφυγε ἀπὸ ἐκεῖ, ἄσχετα ἂν πολλοὶ ἀπὸ ἐμᾶς τὴν ἀγνοούσαμε ἢ τὴν περιφρονούσαμε. Τώρα οἱ καιροὶ μὲ τὰ σημεῖα των μᾶς δείχνουν τὸ δρόμο, ποὺ εἶναι μονόδρομος καὶ σωτήριος. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρόκληση τοῦ 21ου αἰώνα γιὰ ὅλους μας, ποιμένες καὶ ποίμνιο. Ἂν οἱ ποιμένες ἀδρανήσουμε, θὰ ἔχουμε χάσει τὸ τραῖνο τῆς ἱστορίας καὶ θὰαὐτοκαταδικαστοῦμε νὰ μείνουμε στὴ σκιά. Ἂν τὸ ποίμνιο ἀδρανήσει, θὰ ἔχει ὑπογράψει τὴληξιαρχικὴ πράξη τοῦ πνευματικοῦ του θανάτου. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα ὅλα θὰ εἶναι γιὰ μᾶς ὀσμὴνέκρας, ὑποτέλειας καὶ ἀφανισμοῦ. Θὰ ἔχει φθάσει ἡ σειρά μας γιὰ Βαβυλώνεια αἰχμαλωσία…».
.                  Στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ ἀφιερωματικοῦ τόμου γιὰ τὸν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ὁ θεολόγος καὶ φιλόλογος Ἰωάννης Φ. Ἀθανασόπουλος, σὲ συντομία περιέγραψε τὸθαυμαστὸ ἔργο ποὺ ἐπιτέλεσε σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς διακονίας του:
«Πρώτιστο μέλημά του ὑπῆρξεν ἡ ἐσωτερικὴ ἀναδιοργάνωση τῆς Ἐκκλησίας, ἡἀναζωογόνηση τῆς ἐνοριακῆς καὶ λειτουργικῆς ζωῆς…ἡ ἀναδιοργάνωση τῶν Συνοδικῶν ὑπηρεσιῶν καὶ τῶν Ἐπιτροπῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, προκειμένου ἡ Ἐκκλησία νὰ συμπαρίσταται ἀποτελεσματικῶς σὲ ὅλα τὰ κρίσιμα θέματα τοῦ ποιμνίου της. Ὁδήγησε τὴν Ἐκκλησία στὸν κόσμο τῆς ψηφιακῆς ἐποχῆς ἱδρύοντας τὴν ὑπηρεσία διαδικτύου, ὅπου ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀμιγῶςἐκκλησιαστικῆς ὕλης ἰστοχώρους  ἐδημιούργησε τὸ πρῶτο διαδικτυακὸ πολιτιστικὸ κέντρο μὲ ψηφιακὴ βιβλιοθήκη σὲ ἐννέα γλῶσσες, πινακοθήκη, μουσικοθήκη…
.                  Ἀμέριστο ὑπῆρξε τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὸν ἐφημεριακὸ κλῆρο μεριμνήσας γιὰτὴν μισθολογική του βελτίωση, γιὰ τὴν ἐπιμόρφωσή του καὶ γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ἀνάπλασή του. Ἀνέδειξε τὴν Ἐκκλησία σὲ φορέα κοινωνικῆς προνοίας ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου… Ἡ βοήθεια πρὸς τὶς οἰκογένειες τῆς Θράκης μὲ τρίτο παιδί, ἡ ἀγαπητικὴ σχέση μὲ τὰ νιάτα, οἱ ἄγαμες μητέρες, τὰ γηρατειά, οἱ φυλακισμένοι, οἱ πρόσφυγες, τὰ θύματα τῶν ναρκωτικῶν καὶ τοῦ AIDS, οἱπεινασμένοι, κατέστησαν ἡ ἄμεση καὶ ἀνύστακτη μέριμνά του. Ὑπῆρξε κατὰ κοινὴ ὁμολογία ὁ Ἱεράρχης τῆς ἀνυποκρίτου ἀγάπης καὶ προσφορᾶς. Ὡσαύτως ξεχωριστὴ ὑπῆρξε ἡ φροντίδα του γιὰτοὺς νέους της Πατρίδος μας…τοὺς ὁποίους ἐκάλεσε νὰ ἔλθουν στὴν Ἐκκλησία “ἀκόμη καὶ μὲ τὸσκουλαρίκι τους”. Θὰ τοὺς πλησιάζω ἔλεγε “στὰ πεζοδρόμια, στὶς καφετέριες, στὰ σφαιριστήρια καὶὁπουδήποτε ἀλλοῦ συχνάζουν, γιατί θέλω νὰ φέρω τὴν Ἐκκλησία κοντὰ στὸ λαό”.
Στὸ ἐνεργητικό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου ἀνήκει καὶ τὸ ἔντονοἐνδιαφέρον του γιὰ θέματα Βιοτεχνολογίας καὶ Βιοηθικῆς, ὑπεραμυνόμενος τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῶν συγχρόνων ἐπιτευγμάτων καὶ τῶν ἐφαρμογῶν τῆς μοριακῆς Βιολογίας, τῆς Γενετικῆς μηχανικῆς καὶ τῆς Βιοϊατρικῆς. Πρὸς τοῦτο συνέστησε τὴν εἰδικὴ Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Σημ. γρ. Ἦταν ἡ πρώτη σὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία)….
.                  Τοποθετήθηκε θετικὰ ὑπὲρ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ προσανατολισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὑπῆρξε ἔντονο τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὴν παρουσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς Βρυξέλλες, ὅπου τὰ κέντρα λήψεως ἀποφάσεων γιὰ τὸ μέλλον τῆς Εὐρώπης. Γι’ αὐτὸ ἱδρύθηκε καὶλειτουργεῖ ἀπὸ τὸ 1998 Γραφεῖο τῆς Ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν ΕὐρωπαϊκὴἝνωση… Ἀγωνίστηκε γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη ταυτότητα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ ἤθελε τὴν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, νὰ διασώζει καὶ νὰ διασφαλίζει τὴν πολιτιστική της κληρονομιὰ καὶ τὴ μοναδικότητα τοῦ ἑλληνοχριστιανικοῦ πνεύματος, “ὅπως μᾶς τὴν παρέδωσαν οἱ πρόγονοί μας, εὔρωστη, νὰ διατηρεῖ τὴ μνήμη της, τὶς ρίζες της καὶ τὴν πνευματικότητα της”
.                  Ὑπῆρξε ἀκαταπόνητος ἐργάτης τοῦ πνεύματος, ἐπιδέξιος χειριστὴς τοῦ καλάμου καὶ ἀληθῶς “χαλκέντερος”… Ἀναντιρρήτως ὁ πολυσέβαστος καὶ ἤδη μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος… ἀνεδείχθη χαρισματικὸς ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης ἱκανότατος, προσωπικότης θαυμαστὴ καὶ φυσιογνωμία ἐπιβλητικὴ ἀποθέσας τὴ σφραγίδα τῆς προσωπικότητός του σὲ ἱστορικὲς στιγμὲς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους».-

ΤΟ «ΛΑΘΟΣ», Η «ΑΡΝΗΣΗ» ΚΑΙ Ο ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ… (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Τὸ «λάθος», ἡ «ἄρνηση» καὶ ὁ Βησσαρίων…

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .            Στὴ Χώρα τῆς Τήνου πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια ρωμαιοκαθολικὸς κληρικὸς μοῦ εἶπεὅτι ἦταν λάθος τῶν  Ἑλλήνων νὰ ἀρνηθοῦν  νὰ ὑποταγοῦν στὸν Πάπα καὶ νὰ ἐκδυτικισθοῦν. Τὸν ἐρώτησα: «Δηλαδὴ νὰ γινόμασταν Βησσαρίωνες;» καὶ μὲ φυσικότητά μου ἀπάντησε: «Ναί, ἀκριβῶς. Ἄσχημα πέρασε ὁ Βησσαρίωνας καὶ ὅσοι Ἕλληνες τὸν ἀκολούθησαν;…».
.            Θυμήθηκα τὰ λόγια του παπικοῦ κληρικοῦ διαβάζοντας σὲ καθημερινὴ ἐφημερίδα ἄρθρο τοῦ Ἄγγλου καθηγητοῦ κ. Ρόντρικ Μπίτον. Σὲ αὐτὸ συνέδεσε τοὺς Ἕλληνες, ποὺ κάνουν τὸ λάθος νὰ ἀρνοῦνται νὰ ἐμβολιασθοῦν, μὲ τοὺς προγόνους τους, ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἔκαμαν «λάθος» νὰ ἀρνηθοῦν, τὸ 1438-39 νὰ ὑποχωρήσουν στὸν Πάπα καὶ νὰ ἀπαρνηθοῦν τὴν ἰδιοπροσωπία τους. Μὲ τὸν συλλογισμό του  ὁ κ. Μπίτον, ἀσφαλῶς ἀκουσίως, ἡρωοποιεῖ τοὺς ἀνεμβολίαστους Ἕλληνες καὶ ἐκδηλώνει καὶ αὐτὸς τὴν πεποίθηση ὅτι ὁ Ἑλληνισμὸς θὰ σωζόταν ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς ἂν ὑποτασσόταν στὸν Πάπα…
.            Ὁ Ἑλληνισμὸς εἶχε πικρὴ ἐμπειρία τῆς κατοχῆς τῶν Φράγκων, ἀπὸ τὸ 1204 καὶ μετά. Ὁ Γάλλος πολιτικὸς καὶ ἱστορικὸς Ἐντουὰρ Μπινιὸν (1771-1841) στὴ μελέτη του «Οἱ κυβερνήσεις καὶ οἱ λαοὶ ἀπὸ τὸ 1814 μέχρι σήμερον (1823)» γράφει μεταξὺ ἄλλων: «Ἡ αἰχμαλωσία τοῦἑλληνικοῦ ἔθνους δὲν ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως παρὰ τῶν Ὀθωμανῶν…. Οἱ ἀληθεῖς ὀλετῆρες τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους εἶναι οἱ σταυροφόροι καὶ ὄχι οἱ Μουσουλμάνοι».
.            Στὴν ἄποψη τοῦ παπικοῦ ἱερωμένου, τοῦ κ. Μπίτον καὶ κατ᾽ ἐπέκταση τῆς Δύσης καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ δυτικόφρονος ἐποικοδομήματος ἀπαντᾶ ὁ ἰδιοφυὴς ἱστορικός μας Σπυρίδων Ζαμπέλιος. Στὴ μελέτη του περὶ τοῦ μεσαιωνικοῦ Ἑλληνισμοῦ, ποὺ περιλαμβάνεται  στὸσύγγραμμά του «Ἄσματα Δημοτικὰ τῆς Ἑλλάδος» (Ἔκδ. 1852), γράφει ὅτι τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων βρέθηκε μπρὸς στὸ δίλημμα: Νὰ στρέψει ὄμμα συνδιαλλακτικὸ πρὸς τὴ Δύση, νὰ παραδεχθεῖ τὸν Παπισμό, νὰ συγχωνευθεῖ μετὰ τῶν ἑσπερίων ἐθνῶν, νὰ ἀπολέσει τὴν ἀρχαιόγονη φύση του, νὰἐξουθενηθεῖ στὸν ὠκεανὸν τῶν δυτικῶν ἐθνικοτήτων, νὰ ἀποταχθεῖ ἀπὸ τὴν αὐθεντία τοῦπαρελθόντος, χωρὶς πάντως τὴ βεβαιότητα ὅτι θέλει σωθεῖ ἀπὸ τὴν βαρβαρικὴ πλημμύρα, ἢ νὰ παραχωρήσει τὸν βυζαντινὸ θρόνο καὶ τὴν πολιτεία καὶ νὰ διατηρήσει τὴν ταυτότητά του «ὡς παλλάδιο ἐντός τοῦ ὁποίου ἤθελε καταφύγει καὶ κρυφτεῖ ὁ σπόρος τῆς ἐλευθερίας»;
.            Μὲ ἄλλες λέξεις, γράφει ὁ Ζαμπέλιος, τί ἔπρεπε νὰ δώσει βορὰ στὸν ἀδυσώπητο δράκοντα τῆς ἀνάγκης; Τελικὰ οἱ Ἕλληνες διατηρήσαμε τὴν ἰδιοπροσωπία μας ἀκολουθώντας τὸ«Μὴ μέταιρε (μεταθέτεις) ὅρια αἰώνια, τὰ ὁποῖα ἔθεντο οἱ πατέρες σου!». Καὶ σχολιάζει ὁ ἱστορικός μας: «Οἱ Εὐρωπαῖοι δὲν ἐννόησαν καὶ δὲν ἐξετίμησαν δεόντως τὴν ἀληθινὴ φύση τοῦ περὶἙνώσεως ζητήματος, διότι δὲν γνώρισαν καλῶς τὴ φύση καὶ τὴν ἀποστολὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Διότι δὲν ἐννόησαν ὅτι δόγμα θρησκευτικό, ὅπως τὸ ἑλληνικό, εἶναι ὅρος τῆς τοῦ ἔθνους ἀτελευτησίας, εἶναι αὐτὸ τοῦτο τὸ Ἔθνος».
.            Εἶναι λυπηρὸ ὅτι 170 χρόνια μετὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ κειμένου τοῦ Ζαμπελίου ὁ Πάπας καὶ ἡ Δύση διατηροῦν τὶς ἴδιες σκέψεις γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ ὑπάρχουν Ἕλληνες, ποὺ τοὺςἀκολουθοῦν.-

 

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ 11ου καὶ 21ου ΑΙΩΝΟΣ

Ὁμοιότητες τοῦ Ἑλληνισμοῦ κατά τόν 11^ον καί 21^ον αἰῶνα

ὑπό
Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου
Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Scranton

«Λύτρωσαι ὁ Θεός, τόν [Ἑλληνισμόν] ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ.» (Ψαλμ. ΚΔ΄ 22)

Α΄. Πρόλογος

.                  Ἡ Ἱστορία τῶν λαῶν εἶναι πάντοτε διδακτική καί αἱ ὁμοιότητες πάρα πολλαί καί μεγάλαι ἀπό τήν μίαν χρονικήν περίοδον εἰς τήν ἄλλην. Οὕτως, αἱ ἑπόμεναι γενεαί μανθάνουν ταύτην καί διά τῆς γνώσεως τῆς Ἱστορίας των ἀποφεύγονται τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί διατηροῦνται, ἐπαναλαμβάνονται καί ἐπαυξάνονται τά καλά ἔργα καί παρατείνεται ἡ δόξα καί τό μεγαλεῖον τῶν προγόνων των. Τοιουτοτρόπως, διαιωνίζεται ἡ ἱστορική συνέχεια, ἡ θρησκεία, ὁ πολιτισμός, ἡ παράδοσις, τά χρηστά ἤθη καί ἡ διαδοχή τοῦ λαοῦ τούτου. Ὁ Ἑλληνισμός ἔχει λαμπρόν παρελθόν χιλιάδων ἐτῶν, ἀπό τό ὁποῖον ἀντλεῖ τήν γνῶσίν του, τήν γλῶσσάν του, τήν παιδείαν του, τήν σοφίαν του, τήν θεογνωσίαν του καί τόν προορισμόν του.

.                Δυστυχῶς, ὅμως, ὑπῆρξαν καί ἐποχαί τεραστίων δυσκολιῶν μέ δραματικάς συνεπείας διά τό μέλλον τῆς χώρας, αἱ ὁποῖαι ἐδημιουργήθησαν ἀπό τούς πάμπολλους ἐξωτερικούς ἐχθρούς τῆς χώρας, ἀλλά τά μείζονα κακά προῆλθον ἀπό τούς ἐσωτερικούς (τούς ἐντός τῶν τειχῶν) ἐχθρούς τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μία τραγική ἐποχή τῆς Ἱστορίας μας ἦτο ὁ 11^ος αἰών, ἐκ τοῦ ὁποίου προοιωνίζεται τό μέλλον μας, ἀφ’ οὗ συνέβαλλεν εἰς τήν πτῶσιν τῆς Ρωμανίας, τήν ὑποταγήν τῆς Αὐτοκρατορίας τῶν Ρωμαίων (Βυζαντίου) καί τήν ἐπακόλουθον τετρακοσιοετῆ δουλείαν εἰς τούς βαρβάρους Μογγόλους (Μουσουλμάνους) τῆς Ἀνατολῆς. Τά μελανά αὐτά γεγονότα τῶν ἑκατόν χρόνων, τά περιγράφει μέ μεγάλην ἱστορικήν ἀκρίβειαν ἡ Αὐτοκράτειρα Εὐδοκία,[1] ἡ ὁποία εἶχε νυμφευθῆ εἰς τά 16 της ἔτη τόν Αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνον Ι΄ Δούκαν καί κατόπιν τόν Αὐτοκράτορα Ρωμανόν Δ΄ Διογένην.

.                  Ἡ δευτέρα, παρόμοιος τῆς προηγουμένης, καταστροφική διά τόν Ἑλληνισμόν καί τόν Ἑλληνορθόδοξον πολιτισμόν περίοδος εἶναι ὁ 21^ος αἰών, ἡ τῶν Σοσιαλιστικο-κομμουνιστικο-κεντρῲων «χρυσῆ ἐποχή» (2000 – ἕως σήμερον). Ἡ κρίσις προῆλθεν ἀπό ὡρισμένους πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀποσκιρτήσει ἀπό τήν χώραν καί ἀπελάμβανον τά πλεονεκτήματα καί τήν «φιλοξενίαν» τῶν δυτικῶν «προοδευμένων» χωρῶν (Γαλλίας, Ἀμερικῆς, Γερμανίας, Σουηδίας, κ.λπ.) καί ταυτοχρόνως, προητοιμάζοντο διά τήν ἐπιστροφήν των καί τήν «σωτηρίαν» τῆς πατρίδος μας, κατά τάς ἐντολάς τῶν προστατῶν των. Οὗτοι ἀπεδείχθησαν ἅπαντες ψευδο-πολιτικοί, ἀκόλουθοι, ἀνθέλληνες, ἄθεοι καί ἐντεταλμένοι διά τήν καταστροφήν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ καί παιδείας καί συνεπῶς, διά τήν ἀποκοπήν τῶν Ἑλλήνων ἀπό τό Ἱστορικόν των παρελθόν. Τά δραματικά γεγονότα, τά ὁποῖα ἐδημιούργησαν εἰς τήν χώραν μας εἶναι γνωστά εἰς ἅπαντας ἡμᾶς καί δυστυχῶς, αἱ συνέπειαι τούτων ἠμποροῦν καί ἐμφαίνονται νά εἶναι παρόμοιαι ἤ καί χείρονες τῶν τοῦ 11^ου αἰῶνος. Ὑπέταξαν τήν χώραν εἰς τούς «βαρβάρους» τῆς δύσεως (Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν καί Εὐρω-ζώνην) καί προητοίμασαν τήν νέαν ὑποταγήν ταύτης εἰς τούς ἰδίους διαιωνιζομένους βαρβάρους, τούς Τούρκους, μέ τάς συνεχιζομένας ὑποχωρήσεις των καί ὁδηγοῦν τούς Ἕλληνας, ἀκόμη χεῖρον, εἰς τήν παγκόσμιον δουλείαν.

Β΄. Αὐτοκράτειρας Εὐδοκίας Μνημονεύματα

.                Ἡ Αὐγούστα Εὐδοκία Μακρεμβολίτισσα (1021-1096)[2] μέ τήν μεγάλην της μόρφωσιν συνέγραψε καί μᾶς παρέδωσε τά ἱστορικά γεγονότα τῆς ἐποχῆς της (11^ος αἰών). Θεῖός της ἦτο ὁ Μιχαήλ Κηρουλάριος, ὅς ἔγινε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καί ἀντέδρασε κατά τῶν Λατίνων εἰς τό Σχίσμα τῶν Ἐκκλησιῶν τό 1054. Ὁ πατέρας της, Ἰωάννης Μακρεμβολίτης καί ὁ θεῖός της, Μιχαήλ Κηρουλάριος, ἐστασίασαν κατά τοῦ Αὐτοκράτορος Μιχαήλ Δ΄ Παφλαγόνος (1034-1041), ἀλλ’ ἀπέτυχεν ἡ στάσις των. Οὕτως, συνελήφθησαν, ἐξωρίσθησαν καί ἡ περιουσία των ἐδημεύθη. Τό ὁριστικόν Σχίσμα τῶν Ἐκκλησιῶν[3] τό 1054 ἀποτελεῖ γεγονός μεγάλης ἐκκλησιαστικῆς, πολιτικῆς καί κοινωνικῆς σημασίας διά τό Ὀρθόδοξον Βυζάντιον καί τήν Ρωμαιο-Καθολικήν Δύσιν. Τοῦτο ὡδήγησε καί εἰς τάς Σταυροφορίας τῶν αἱρετικῶν τῆς Δύσεως κατά τῶν Παραδοσιακῶν Ὀρθοδόξων Βυζαντινῶν, μέ τήν Πρώτην Σταυροφορίαν τό 1096-1099 ἐπί Αὐτοκράτορος Ἀλεξίου Α΄ Κομνηνοῦ (1081-1118).

.               Αἱ στάσεις καί αἱ ἐπαναστάσεις κατά τῶν Αὐτοκρατόρων ἦσαν συνεχεῖς. Τό κράτος τῶν Ρωμαίων (Ἑλλήνων) ἀντιμετώπιζεν ἀδιακόπους ἐσωτερικάς ἐκτροπάς καί ἐξωτερικούς ἐχθρούς. Συνεπῶς, τό κράτος ἐχρειάζετο ἀτελευτήτους πόρους διά νά ἱκανοποιῇ τάς πολυποικίλους ἀνάγκας του καί νά διατηρῇ ἰσχυράν στρατιωτικήν δύναμιν. Μέγα μέρος τῶν ἐσόδων τοῦ κράτους εἶχεν ἐκλείψει, καθ’ ὅτι πλούσιαι ἐπαρχίαι, αἱ ὁποῖαι ἔδιδον παλαιότερα μεῖζον μέρος τῶν ἐσόδων, εἶχον πέσει τώρα εἰς τάς χεῖρας τῶν ἐχθρῶν. Διά νά ἔχῃ τό κράτος συνέχεια ἀπαιτεῖται ἰσχυρά χείρ Αὐτοκράτορος, ἡ ὁποία δέν ὑφίατατο πλέον κατόπιν τῶν ἐνδόξων Μακεδόνων.[4]

.                 Κατά τήν διάρκειαν τοῦ 11^ου αἰῶνος, δεκατέσσαρες Αὐτοκράτορες, κατόπιν τοῦ Βασιλείου Β΄ τοῦ Βουλγαροκτόνου (1025), διεδέχοντο ὁ εἷς τόν ἕτερον. Στασιασταί, δολοφόνοι, ἐρασταί καί ἄλλοι ἀνάξιοι ἀνέβαινον ἤ ἐσφετερίζοντο τόν θρόνον.[5] Ὁ Ἰσαάκιος Κομνηνός (1057-1059) παρέδωκε τόν θρόνον εἰς τόν Κωνσταντῖνον Ι΄ Δούκαν (24 Νοεμβρίου 1059-22 Μαΐου 1067), ἄνδραν τῆς Εὐδοκίας. Τόν Ὀκτώβριον τοῦ 1067, ἠρρώστησε βαρέως ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος Δούκας καί ἀπέθανεν. Ἡ σύζυγός του Εὐδοκία ἀναλαμβάνει τότε τήν ἐξουσίαν καί καθ’ ὡς λέγει αὕτη, «ἡ διαχείριση τῆς βασιλείας μου δέν ἦταν καθόλου εὔκολη». Κατόπιν, Αὐτοκράτωρ ἔγινεν ὁ Ρωμανός Δ΄Διογένης (1 Ἰανουαρίου 1068-24 Ὀκτωβρίου 1071), ὁ ὁποῖος ἀποβαίνει καί ὡς δεύτερος σύζυγος τῆς Εὐδοκίας.

.                 Ὅταν ἀνέλαβε τήν βασιλείαν ὁ Κωνσταντῖνος Ι΄ Δούκας[6] τό 1059, προσεπάθησε τήν περιστολήν τῶν δαπανῶν τοῦ δημοσίου καί τήν αὔξησιν τῶν ἐσόδων τοῦ κράτους. Δυστυχῶς, ἐπηρεάζετο οὗτος πολύ ἀπό τούς συμβούλους του, τόν ἀδελφόν του Καίσαρα Ἰωάννην καί τόν Μιχαήλ Ψελλόν, ὁ ὁποῖος διοικοῦσε, πολλάς φοράς, ἀντί αὐτοῦ. Ἡ περιστολή αὕτη τῶν ἐσόδων κατέστρεψε τόν στρατόν. Οἱ βάρβαροι Τοῦρκοι εἶχον καταστῆ ὁ φόβος τοῦ παρημελημένου Βυζαντινοῦ στρατοῦ, ὁ ὁποῖος νικώμενος συνεχῶς εἰς τάς μάχας, ἐτρέπετο πανικόβλητος εἰς φυγήν. Κατά τήν περίοδον ταύτην, 600.000 Οὔζων διέβησαν τόν Ἴστρον ποταμόν καί ἔφθασαν ἕως τό Ἰλλυρικόν καί κατόπιν εἰς τήν Θεσσαλονίκην˙ ἐπιστρέφοντες οὗτοι εἰς τήν πατρίδα των ἦσαν πεφορτωμένοι μέ λάφυρα ἀπό τάς λεηλασίας τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων.

.                   Ἕν ἕτερον φοβερόν γεγονός ἦτο ὁ μέγας σεισμός τήν 23^ην Σεπτεμβρίου 1063, ὁ ὁποῖος συνετάραξε τήν Πόλιν καί τάς δυτικάς ἐπαρχίας τῆς Αὐτοκρατορίας. Αἱ καταστροφαί εἰς κατοικίας, μοναστήρια καί ἐκκλησίας ἦσαν πολύ μεγάλαι. Δύο ἔτη ἀργότερα, ἔλαβε χώραν καί νέος ἰσχυρός σεισμός εἰς τά Ἀνατολικά τῆς ἐπικρατείας (Νίκαιαν, Βιθυνίαν, κ. ἄ.). Αἱ καταστροφαί ἦσαν καί πάλιν πολύ μεγάλαι καί πάρα πολλοί οἱ θάνατοι μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Δυστυχῶς, ἡ χώρα, πέραν τῶν ἐπιδρομῶν, εἶχε μά ἀντιμετωπίσῃ καί τάς φυσικάς καταστροφάς.

.                  Μέ τήν πάροδον ἕξ μηνῶν ἀπό τόν θάνατον τοῦ Κωνσταντίνου Δούκα καί κατόπιν πολλῶν συναντήσεων, οἱ σύμβουλοι ὑπέδειξαν εἰς τήν Εὐδοκίαν νά ἐπιλέξῃ Αὐτοκράτορα μεταξύ δύο στρατιωτικῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχον διακριθῆ διά τήν ἱκανότητά των εἰς μάχας κατά τῶν ἐχθρῶν. Οὗτοι ἦσαν ὁ Νικηφόρος Βοτανειάτης καί ὁ Ρωμανός Διογένης. Ἡ ἀπόφασις τῆς Εὐδοκίας ἔκλινεν ὑπέρ τοῦ Ρωμανοῦ, τοῦ ὁποίου τόν χαρακτῆρα καί τήν ἐμφάνισιν εἶχεν αὕτη ἐκτιμήσει κατά τήν διάρκειαν τῆς δίκης του. Τήν 1^ην Ἰανουαρίου 1068 (τοῦ Ἁγίου Βασιλείου), ἡ Εὐδοκία ἐπῆγεν εἰς τήν ἐκκλησίαν μέ τά τέκνα της καί μετά τήν θείαν λειτουργίαν, ἐντός τοῦ ναοῦ, ἀνεκήρυξε τόν Ρωμανόν, Μάγιστρον καί Στρατηλάτην. Τήν ἰδίαν ἡμέραν ηὐλογήθη καί ὁ γάμος τούτων εἰς τήν ἐκκλησίαν τοῦ Φάρου, ὁ δέ Ρωμανός ἐστέφθη καί Αὐτοκράτωρ, Ρωμανός Δ΄ Διογένης.

.                  Ὁ Ρωμανός προσεπάθησε καί οὗτος νά περιορίσῃ τάς δαπάνας τῆς διοικήσεως καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἱδρυμάτων. Ἐχρειάζετο χρήματα διά τήν πληρωμήν παντός εἴδους μισθοφόρων, εἰς τούς ὁποίους, ἀναγκαστικῶς, εἶχον άναθέσει τήν προστασίαν τοῦ κράτους τῶν Ρωμαίων˙ ἐν ᾧ ἀπό τό ἄλλο μέρος, πλῆθος ἀρχοντόπουλων δέν κατετάσσοντο εἰς τόν στρατόν. Δυστυχῶς, ἡ πανουργία, ἡ μηχανορραφία καί ἡ φιλοχρηματία ἦσαν αἱ ἰδιότητες πολλῶν ἐκ τῶν ἀρχόντων.

.                  Ὁ Ρωμανός ἔπαιρνε μαζί του εἰς τάς ἐκστρατείας του πάντοτε τό εἰκόνισμα τῆς Παναγίας τῆς Βλαχερνιώτισσας. Τό Ματξικέρτ ἦτο μία Ρωμαϊκή πόλις, τήν ὁποίαν εἶχον καταλάβει οἱ Τοῦρκοι. Ἦσαν χαράματα τῆς 26^ης Αὐγούστου τοῦ 1071, ὅταν ὁ Ρωμανός συνεκέντρωσεν ὅλον τόν στρατόν του καί τούς παρέταξεν εἰς τάξιν μάχης καί ἤρχισε τόν πόλεμον. Ἀλλ’ ὅταν ἐπέρασεν ἡ ἡμέρα καί «ἔπεφτε τό βράδυ καί ὁ Ρωμανός βλέποντας πώς δέν ὑπῆρχαν πιά μπροστά του ἐχθροί διατεθειμένοι νά πολεμήσουν, ἀποφάσισε νἀ ὑποχωρήσει πρός τό στρατόπεδο, … Ἀπό τό τμῆμα τοῦ στρατοῦ πού διοικοῦσε ὁ γιός τοῦ καίσαρα Ἰωάννη, ὁ Ἀνδρόνικος Δούκας, διαδόθηκε ὅτι ὁ βασιλέας νικήθηκε ἤ καί σκοτώθηκε καί ἄρχισε ἄτακτη ὑποχώρηση. Ἀκόμα κι ὅταν ὁ ἴδιος ὁ αὐτοκράτορας προσπαθοῦσε νά ἀνακόψει τήν ἄτακτη φυγή κανένας δέν τόν ὑπάκουε.»[7] Οἱ Τοῦρκοι κατόπιν τῆς νίκης των εἰς τό Ματζικέρτ (26 Αὐγούστου 1071) καταλαμβάνουν τήν μίαν Ἑλληνικήν πόλιν κατόπιν τῆς ἄλλης καί παρέμειναν πλέον μονίμως εἰς ὁλόκληρον τήν Μικράν Ἀσίαν, ἀπέναντι τῶν ἀκτῶν τῆς Βασιλευούσης. Μετά τήν ἧτταν ταύτην, ἠκολούθησεν ἡ καθαίρεσις καί ἡ τύφλωσις τοῦ Ρωμανοῦ.[8] Τήν Εὐδοκίαν τήν ἔκλεισαν διά τῆς βίας εἰς τάς 26 Σεπτεμβρίου 1071 εἰς τήν Μονήν Πιπερουδίου ἤ Κυπερούδη. Τήν Ἄνοιξιν τοῦ 1073 ἀπέθανεν ὁ Ρωμανός.

.                     Δέκα ἔτη ἀργότερα, ὁ Ἀλέξιος Α΄ Κομνηνός (1081-1118) καταλαμβάνει βιαίως τήν Βασιλεύουσαν. Ὁ Αὐτοκράτωρ Νικηφόρος Βοτανειάτης κατέφυγεν εἰς τήν Μονήν Περιβλέπτου. Ἡ Αὐτοκρατορία εἶναι βαρέως ἄρρωστη καί ἀποθνήσκει καί μαζί της πεθαίνει καί ἡ Πόλη. Ἕν ἑτερόκλητον πλῆθος ἀπό βαρβάρους καί Ρωμαίους, τό ὁποῖον ἀπετέλει τόν στρατόν τοῦ Ἀλεξίου, συμπεριεφέρθησαν εἰς τούς κατοίκους τῆς Πόλεως, μετά τήν κατάληψίν της, χειρότερα ἀπ’ ὅ,τι εἰς ἐχθρούς. Λεηλασίαι σπιτιῶν καί ἐκκλησιῶν, βιασμοί γυναικῶν, ἀσέλγειαι, διαπομπεύσεις εὐγενῶν, ἐμπρησμοί καί φόνοι ἔλαβον μέρος καί ὅλα αὐτά ἔγιναν Μεγάλην Πέμπτην καί Μεγάλην Παρασκευήν.[9] Μεῖζον ἀνοσιούργημα.

.                  Οἱ ἐξωτερικοί ἐχθροί ἐπλήθυνον συνεχῶς καί ἐγίνοντο ἰσχυρότεροι. Τώρα, οἱ Τοῦρκοι, ἀπό τά βάθη τῆς Ἀνατολῆς ἔχουν φθάσει ἀπέναντι ἀπό τήν Πόλιν. Οἱ Λατῖνοι καί Νορμανοί κατέλαβον ὅλας τάς δυτικάς κτήσεις τῶν Ρωμαίων. Ἐπίσης, ἕν νέον κῦμα ἐπιδρομέων κατεύθασεν ἀπό τήν Δύσιν, οἱ αἱρετικοί Σταυροφόροι, οἱ ὁποῖοι εἶναι στρατοπεδευμένοι ἔξωθεν τῶν τειχῶν τῆς Θεοφυλάκτου Βασιλῖδος τῶν Πόλεων, τήν Κωνσταντινούπολιν. Αὕτη εἶναι ἡ Πρώτη Σταυροφορία (1096-1099). Ὁ Αὐτοκράτωρ Ἀλέξιος Α΄ Κομνηνός (1081-1118) εἶναι εἰς πολύ μεγάλην ἀνησυχίαν μέ τούς βαρβάρους τούτους εἰσβολεῖς.

.                    Ἡ Εὐδοκία μᾶς δίδει πολλά στοιχεῖα διά τήν ζωήν καί τήν συμμετοχήν τοῦ Αὐτοκράτορος εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Τό ἀνάκτορον προσέφερε πολλάς ἀπολαύσεις, ἀλλά καί πολλά προβλήματα εἰς τόν Βασιλέα. Ἐγίγνοντο λαμπραί τελεταί, ἐλάμβανον μέρος ἐπίσημα γεύματα, δεξιώσεις, βραβεύσεις, ἐκφωνήσεις λόγων, ἐτήσιαι λαμπραί ἐκκλησιαστικαί τελεταί (Δωδεκαημέρου, Χριστούγεννα ἕως Θεοφάνεια, Πάσχα καί ἄλλαι).[10] Τό ἔργον τοῦ Αὐτοκράτορος εἶναι κοπιῶδες καί δύσκολο. Ὁ αὐτοκράτορας νομοθετεῖ, εἶναι ὁ ἀνώτατος δικαστής, εἶναι ὁ ἀρχηγός τοῦ στρατοῦ, ἔχει στά χέρια του ὅλη τή διοίκηση τοῦ κράτους. Δέχεται ἀντιπροσωπεῖες ἄλλων κρατῶν, παραχωρεῖ ἀκροάσεις σέ διοικητικούς λειτουργούς καί ἄλλους ἀξιωματούχους. Ἐκτός αὐτῶν, οἱ σχέσεις του μέ τήν ἐκκλησία χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς. Διορίζει τόν πατριάρχη, λαμβάνει μέρος σέ συνόδους τῆς ἐκκλησίας. Παίρνει μέρος σέ πολύωρες ἐκκλησιαστικές τελετές, πού τοῦ ἀφαιροῦν χρόνο ἀπό ἄλλα πιό ἐπείγοντα ζητήματα, ἀλλά αὐξάνουν τή λαοφιλία του, γιατί ὁ λαός θέλει τόν βασιλέα του πιστό στίς παραδόσεις τῆς ἐκκλησίας.[11]

Γ΄. Τά Τρέχοντα Ἀδόκιμα Ἀμνημόνευτα

.                  Ὁ τρέχων 21^ος αἰών ἔχει πλεῖστα κοινά σημεῖα μετά τοῦ 11^ου τοιούτου, ἀλλ’ ἠμπορεῖ νά καταστῇ δραματικότερος τούτου. Καθ’ ὅτι ἡ ἐξαπάτησις τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ ἤρχισε πρό τῆς ἐνάρξεως τούτου, μέ τήν μεταπολίτευσιν τοῦ 1974. Καταφθάνουν τότε οἱ ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ σωτῆρες, Κωνστατῖνος Καραμανλῆς, Ἀνδρέας Παπανδρέου καί ἄλλοι ὀλιγότερον «ἐπιφανεῖς». Κεντρικά συνθήματα τοῦ σοσιαλιστοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου ἦταν τά «Ἔξω ἀπό τό ΝΑΤΟ», « Ἔξω ἀπό τήν ΕΟΚ», «ΕΟΚ καί ΝΑΤΟ τό ἴδιο συνδικᾶτο» καί οὕτως, παραπλανῶν τούς Ἕλληνας ἐπέτυχε τήν ἐκλογήν του. Ἕν ἕτερον σύνθημα του ἐναντίον τῆς Ε.Ο.Κ. ἦτο τό «Ε.Ο.Κ., ὁ λάκκος τῶν λεόντων». Ἀλλά δυστυχῶς, κατά τήν περίοδον διακυβερνήσεως του ἡ Ἑλλάδα δέν ἀποχώρησεν ἀπό τήν Ε.Ο.Κ., καθ’ ὅτι οὗτος ὑπέγραψεν τήν ἔνταξίν της (1981),[12] καί οὔτε ἀπό τό ΝΑΤΟ λόγῳ τῶν κονδυλίων, τά ὁποῖα ἐξασφάλιζε καί θά πληρώνουν οἱ Ἕλληνες ἐπί τρεῖς γενεάς (ἐπί 90 ἔτη). Αὕτη ἦτο ἡ διορατικότης καί ἡ διαπραγματευτική ἱκανότης τοῦ «μεγάλου ἡγέτου» τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου. Κατόπιν ἔρχονται αἱ ἀσύλληπται ἐθνικαί ὑποχωρήσεις τῶν μεγαλυτέρων ἀνθελλήνων καί ἀντιχρίστων, Κώστα Σημίτη καί Γιώργου Παπανδρέου, μέ βάσιν ἀπόρρητα πρακτικά τῶν διμερῶν ἐπαφῶν μέ τούς βαρβάρους ἐξ Ἀνατολῶν,[13] τήν ἀπάλειψιν τοῦ θρησκεύματος ἀπό τάς ἀστυνομικάς ταυτότητας καί τόν πόλεμόν των κατά τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ καί παιδείας. Ἐν συνεχείᾳ, ὁ κομμουνιστής καί ἄθεος Ἀλέξης Τσίπρας ὑπόσχεται, εἰς τόν καταλεηλατημένον ἀπό τήν Γερμανικήν Εὐρω-ζώνην λαόν μας, ὅτι θά «σχίσῃ τά μνημόνια», ἀλλ’ ἔφερε καί ἄλλα τοιαῦτα, χείριστα τῶν οἰκονομικῶν, ὡς τήν ἀπόσχισιν τῆς Μακεδονίας μας ἀπό τήν Ἑλλάδα καί τήν ὁλικήν καταστροφήν τοῦ παραδοσιακοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ μας.

.                      Οἱ δυστυχεῖς ἀνθέλληνες ΠΑΣΟΚοι, Κεντρῷοι, ΣΥΡΙΖΑῖοι καί λοιποί «πολιτικοί» τῆς χώρας μας κατέστρεψαν παντελῶς τήν παιδείαν μας καί κατέστησαν τά παιδιά μας ἄθεα, ἀπάτριδα, ἀνιστόρητα, ἀγράμματα καί τέλος, μέ τά ἑκατομμύρια τῶν βαρβάρων Μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν (δούρειος ἵππος), ἐποίησαν ταῦτα ἐπισκέπτας εἰς τήν ἰδίαν των χώραν. Οἱ ἠθικοί αὐτουργοί αὐτοῦ τοῦ ἐγκλήματος τοῦ ἐξανδραποδισμοῦ τῆς ὁμοιογενοῦς ἡμῶν πατρίδος εἶναι οἱ διεφθαρμένοι προδόται ψευδο-πολιτικοί, οἱ «προοδευτικοί» ἀπαίδευτοι ἐκπαιδευτικοί, οἱ δουλοπρεπεῖς δημοσιογράφοι καί ἴσως καί οἱ «ἀπελευθερωμένοι», ἄπειροι καί μακράν τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεως γονεῖς οἱ γεγεννημένοι μετά τό 1970.

.                      Ἡ ὑπουργός Παιδείας, κ. Διαμαντοπούλου[14] ἐποίησε τήν «προοδευτικήν μεταρρύθμισιν» καί ἀντικατέστησε τό Ἑλληνορθόδοξον Παλαιόν Σχολεῖον μέ τό «Νέο Σχολείο», μέ τό ὁποῖον κατηδάφισεν ὅτι εἶχεν ἀπομείνει ἀπό τάς προηγουμένας «μεταρρυθμίσεις» τοῦ ἀνθελληνικοῦ κόμματός της, τοῦ ΠΑΣΟΚ.[15] Μετέβαλλον οὗτοι τό ὑπουργεῖον Ἐθνικῆς Παιδείας καί Θρησκευμάτων, εἰς ὑπουργεῖον Ἀμαθείας, Ἀθεϊσμοῦ καί Ἀφελληνισμοῦ. «Μπαίνει ὁ μαθητής κούτσουρο καί βγαίνει τοῦβλο.» Εἰς αὐτό τό τεταλαιπωρημένον σχολεῖον, ἀπό τό 1976-1977, μέ τόν Μασόνον Γεώργιον Ράλλην, κατόπιν διά τῶν ΠΑΣΟΚων καί τῶν Κεντρῲων, καί τέλος εἰσέβαλλον οἱ φρικτοί ΣΥΡΙΖΑῖοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἔφερον τήν «ἐξέλιξιν», τόν «προοδευτισμόν», τήν ἀθεΐαν, τόν διεθνισμόν, τήν προδοσίαν τῆς πατρίδος καί πλεῖστα ἄλλα «ἐκπαιδευτικά» προγράμματα, ὡς τήν «διαφορετικότητα», τήν διαστροφήν, τήν σεξουαλικήν ἀγωγήν (Φίλης, Γιαβρόγλου καί ἡ τῆς σήμερον, ἡ ἀπόβλητος Κεραμέως),[16] τήν ἀλλαγήν φύλου τῶν μαθητῶν, ὥστε νά δημιουργήσουν καί τρίτον φῦλον,[17] τούς ΛΑΟΤΚΙ.[18] Αὐτοί οἱ ταλαίπωροι, πεπλανημένοι, ἄθεοι καί διεστραμμένοι νομοθέται καί ὑπουργοί γιγνώσκουν κάλλιον καί ἀπό τόν Δημιουργόν, ὁ Ὁποῖος ἐποίησε μόνον δύο φῦλα (ἄρρεν καί θῆλυ);[19]

.                     Τήν ἰδίαν συμπεριφοράν ἐπέδειξαν οἱ πολιτικοί οὗτοι ἀστέρες καί διά τά κοινωνικά, οἰκονομικά καί θέματα πίστεως τοῦ παραδοσιακοῦ λαοῦ μας. Κατήργησαν σταδιακῶς ἅπαντας τούς θεσμούς, τόν παραδοσιακόν τρόπον ζωῆς μας, τήν πολιτιστικήν μας συνέχειαν καί Ἱστορίαν. Κατέστρεψαν τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν,[20] τήν ἔκαναν μονοτονικήν ἤ ἀτονικήν, ἄνευ Γραμματικῆς, Συντακτικοῦ καί κανόνων γραφῆς καί προφορικοῦ λόγου, ἀκαλαίσθητον (κομμουνιστο-κορακίστικα). Ἀκόμη καί τά ὀνόματά των ὡρισμένοι ἐξ αὐτῶν τά γράφουν ἀνορθόγραφα. Ἤθελον νά κτυπήσουν τήν παράδοσιν, τήν πνευματικήν συνέχειαν καί τήν Ἱστορικήν διαδοχήν μας μέ τό νά μᾶς φέρουν τόν μηδενισμόν, τήν συνταγήν τοῦ μείζονος τῶν ἡμερῶν μας ἀνθέλληνος, τοῦ Henry Kissinger,[21] ὥστε νά πολεμήσουν τόν Ἕλληνα εἰς τήν ρίζαν του, νά τόν ἐξοντώσουν. Ὡδήγησαν οἱ ἀνθέλληνες οὗτοι τήν χώραν μας εἰς τήν χρεοκοπίαν˙ εἰς τόν διασυρμόν τήν παιδείαν μας, τό σχολεῖον, τήν οἰκογένειαν, τούς ἠθικούς θεσμούς καί πᾶν ἱερόν καί ἅγιον. Μεγίστη ἡ φθορά καί ἡ διαφθορά, τάς ὁποίας ὑπέστη ἡ Ἑλληνική κοινωνία ἀπό τήν ἀνηλεῆ, ἑωσφορικήν καί ἄκρως διεστραμμένην Νέαν Ἐποχήν[22] καί τούς πράκτοράς της εἰς τήν Ἑλλάδα, τούς Ἑβραιο-μασόνους ψευδο-πολιτικούς μας.[23]

.                  Ταυτοχρόνως, οἱ βάρβαροι Μουσουλμάνοι ἐξ Ἀνατολῶν συνεχίζουν νά δημιουργοῦν τά ἴδια προβλήματα κατά τῆς Ἑλλάδος καί σήμερον, ὅπως ἀκριβῶς καί τόν 11^ον αἰῶνα. Οἱ Μογγόλοι οὗτοι κατακτηταί εὑρίσκονται εἰς τά ἐδάφη μας, τήν πατρογονικήν μας γῆν ἐπί 10 αἰῶνας, μίαν χιλιετηρία. Μέ τήν βοήθειαν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας Μητρός Του κατωρθώσαμεν νά ἀπελευθερώσωμεν τό ἕν τρίτον (1/3) τῆς χώρας μας ἀρχῆς γενωμένης τό 1821, κατόπιν 400 χρόνων δουλείας, μετανοίας, πίστεως, νεομαρτύρων καί ἐπιστροφῆς εἰς τήν Παραδοσιακήν Ὀρθοδοξίαν καί Ρωμαίικον πολιτισμόν τοῦ Βυζαντίου. Τό ὑπόλοιπον τμῆμα τῆς Ρωμανίας θά ἀπελευθερωθῇ μέ τήν νέαν μετάνοιάν μας, τήν ἀπόρριψιν τῶν αἱρέσεων καί τήν ἀποκοπήν καί ἀποπομπήν τῶν αἱρετικῶν ἱεραρχῶν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν μας καί τῶν ἀθέων πολιτικῶν ἀπό τήν πολιτείαν μας˙ ἄλλως, δέν διαφαίνεται ἐλπίς σωτηρίας ἡμῶν, μᾶλλον νέα δουλεία.

.                   Οἱ βάρβαροι οὗτοι Σελτζοῦκοι (Τζιχαντισταί τῆς σήμερον) ἔχουν τήν ὑποστήριξιν τῆς αἱρετικῆς καί ἀνθελλινικῆς Δύσεως, ὡς συμβαίνει ἐπί χίλια ἔτη μέ τό Σχίσμα καί μέ τάς Σταυροφορίας των. Σήμερον, οἱ δυτικοί ὡς κατευθυνόμενοι ὑπό τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, εἶναι ἀκόμη χειρότεροι, διότι ἔχουν δημιουργήσει καί διεθνεῖς ὀργανισμούς διά τήν ἐπίτευξιν τοῦ σκοποῦ των τούτου, τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας καί τήν ἐπιβολήν τῶν αἱρέσεών των, τῆς ἀθεΐας καί τῆς σατανολατρίας. Τό δόγμα των εἶναι ὁ ἀφανισμός τοῦ εὐφυοῦς Ἕλληνος καί ἡ ἀποδόμησις τῆς γνησίας του Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον ἔχουν ἤδη ἐπιτύχει ἀπό τό 1924,[24] 1965,[25] 2016,[26] καί τελευταίως τό 2019.[27] Σύμμαχοί των, εἰς τό ἑωσφορικόν αὐτό ἔργον τῶν Σιωνιστῶν εἶναι οἱ γείτονές μας ἐξ Ἀνατολῶν, Βορρᾶν καί Δύσεως. Τήν ἀρχήν τῶν νέων κατακτήσεών των τήν ἔκαμνον τό 1974, μέ τήν ἀνθάρρυνσιν τῶν βαρβάρων Τούρκων νά καταλάβουν τήν Βόρειον Κύπρον μας καί νά ἐμποδίσουν διά τοῦ ΝΑΤΟ τόν Ἑλληνικόν στρατόν νά ἀμυνθῇ.

.                        Τό ΝΑΤΟ καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις (ΕΕ) εἶναι ἀπολύτως ἐλεγχόμενοι ἀπό τούς Illuminati,[28] οὐσιαστικῶς, συνωμοτοῦν κατά τῆς Ἑλλάδος καί μάλιστα νομίμως, τώρα, ὡς μέλος των. Τό 1974, ὁ ὀργανισμός αὐτός δέν ἔκαμε καμμίαν παρέμβασιν εἰς τούς βαρβάρους τοῦ Ἀττίλα διά τήν κατάληψιν τῆς Βορείου Κύπρου. Τό 1996, ὁ ὕποπτος καί ἀδιάφορος αὐτός ὀργανισμός δέν παρενέβη κατά τῆς Τουρκίας διά τήν κρίσιν τῶν Ἰμίων. Αἱ παραβιάσεις καί προκλήσεις τῆς βαρβάρου Τουρκίας εἶναι καθημεριναί κατά τῆς Ἑλλάδος καί ὁ ἀκατονόμαστος αὐτός ὀργανισμός εἶναι ἀνύπαρκτος.[29] Τό μόνον ἐνδιαφέρον του ἦτο ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν (προδοσία τῆς Μακεδονίας μας) καί ἡ ἔνταξις τῶν Σκοπίων εἰς αὐτόν, ὥστε νά τούς χρησιμοποιήσῃ κατά τῶν «ἀτιθάσων» Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τῶν Ρώσων, οἱ ὁποῖοι ἀντιτίθενται εἰς τήν ὑποταγήν των ὑπό τῶν Illuminati.

.                         Ἐπί πλέον, οἱ ἀθεόκριτοι καταδόται πολιτικοί μας κατήργησαν τάς ἐθνικάς καί Ὀρθοδόξους Χριστιανικάς ἑορτάς καί ἐπέβαλλον τάς ἀθέους «ἑορτάς» τοῦ Νεο-ταξικοῦ ΟΗΕ καί τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν, τούς ὁποίους ἐλέγχουν ἅπαντας οἱ Illuminati καί διά τοῦτο, ἔχουν ἅπαντες (ΔΝΤ, ΠΟΥ, ΠΟΕ, κ.λπ.) ἀποτύχει παταγωδῶς. Τώρα ἑορτάζομεν, τήν παγκόσμιον ἡμέραν τοῦ «βατράχου», τοῦ «λύκου», τῆς «μέλισσας», τοῦ «περιβάλλοντος», τοῦ «ποδηλάτου», τῶν «ΛΑΟΤΚΙ», τῆς «πανσελήνου», τοῦ «νεροῦ», τοῦ «ραδιοφώνου», τῶν «ὠκεανῶν», τοῦ «γιόγκα», τοῦ AIDS, τήν «χειμερινήν ἑορτήν» (ἀντικαθιστῶντες τά Χριστούγεννα) καί ὅτι ἄλλο αἱ σκοτειναί δυνάμεις ἔχουν σοφισθῆ ὥστε νά καταργήσουν τάς Χριστιανικάς ἑορτάς.[30]

.                        Δυστυχῶς διά τόν Ἑλληνισμόν, ἐπέφερον οἱ ἄθλιοι οὗτοι ψευδο-ἡγέται μας μεγίστην φθοράν εἰς τήν Ἑλλάδα,[31] ἀπεποίησαν, ὡς προείπομεν, τήν γλῶσσάν της, τόν πολιτισμόν της, τά ἤθη[32] καί τά ἔθιμά της, τήν δημοκρατίαν της˙ συνέπραξαν εἰς τήν παραχώρησιν τῆς χώρας εἰς τήν ἀνθελλινικήν καί αἱρετικήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν, εἰς τήν οἰκονομικήν καταστροφήν τῆς χώρας μέ τήν κατάργησιν τῆς δραχμῆς καί τήν κατάλυσιν τῆς οἰκονομικῆς αὐταρκείας τῆς χώρας μέ τήν παραχώρησίν της εἰς τήν Εὐρω (Γερμανικήν)-ζώνην. Ἀπεδέχθησαν τήν ἐπιβολήν τῶν αὐτοκτόνων Μνημονίων ἄνευ λόγου καί αἰτίας, τήν ἀπόρριψιν τοῦ δημοψηφίσματος τοῦ 2015 καί τήν ἀπαγόρευσιν ἄλλων δημοψηφισμάτων δι’ ἐθνικά, οἰκονομικά, Εὐρωσύνταγμα ἤ ἐξωτερικῆς πολιτικῆς θέματα (π.χ., Μακεδονικόν,[33] μεταναστευτικόν, κ.λπ.). Υἱοθέτησαν τό ξεπούλημα τοῦ Ἐθνικοῦ πλούτου εἰς τάς ξένας πολυεθνικάς ἑταιρείας (Γερμανούς, Κινέζους, Ἄραβας, κ.λπ.). Κατέστεψαν τήν γεωργίαν μας, τήν κτηνοτροφίαν μας, ὡδήγησαν τάς μικράς (ἀκόμη καί τάς μςγάλας) ἐπιχειρήσεις τῆς χώρας εἰς τήν χρεοκοπίαν καί ἐφέτος μέ τόν κορωνοϊόν, κατέστρεψαν καί τόν τουρισμόν μας. Συγκατετέθησαν εἰς τήν ἀποδοχήν τῶν ἑκατομμυρίων λαθρομεταναστῶν[34] τά τελευταῖα τριάκοντα ἔτη καί προσφάτως, εἰς τήν πολιτικήν τῶν ἀνοικτῶν συνόρων, ὑπό ἅπαντας τούτους τούς σοσαλιστάς, κομμουνιστάς καί κεντρῲους[35] ὑποτελεῖς ψευδο-ἡγέτας[36] καί ἡ ὁμοιογενής χώρα μας μέ 92% Ἕλληνας Χριστιανούς Ὀρθοδόξους πρό ὀλίγων ἐτῶν, κινδυνεύει νά καταστῇ Ἀμερική, μέ 200 φιλάς καί θρησκείας.[37]

.                        Ὁ νέος πρωθυπουργός τῆς χώρας (ἀπό Ἰούλιον 2019), ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης προέτεινε (τήν 15ην Ἰανουαρίου 2020) διά τήν θέσιν τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας (ἀπό τάς 22 Ἰανουαρίου 2020) τήν Πρόεδρον τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας, τήν φιλελεύθερον καί ἐκπρόσωπον τοῦ Κ.Κ.Ε. ἐσωτερικοῦ,[38] κ. Αἰκατερίνην (Kate) Σακελλαροπούλου.[39] Ἔχει δέ αὕτη καί κοινά χαρακτηριστικά μέ τόν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον˙ μεγάλην εὐαισθησίαν ἀμφότεροι εἰς τήν προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος («πράσινοι ἡγέται»).[40] Ἐπίσης, ἀγαπᾷ αὕτη πάρα πολύ καί τά ζῷα καί εἰδικότερα τίς γάτες (τάς γαλᾶς).[41] Δυστυχῶς, δέν ἔχει αὕτη γνώσεις τῶν ἰδεωδῶν μας, τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παιδείας καί ἀρχῶν μας[42] καί βεβαίως, καμμίαν ἐμπειρίαν εἰς τήν πολιτικήν καί γεωπολιτικήν σφαῖραν, ὡς (εἰδωλολάτρις) ἀμύητος τοῦ Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ μας˙ ἀλλά καί οἱ προηγούμενοι, παρ’ ὅλην τήν γνῶσίν των, τί προσέφεραν εἰς τήν χώραν; Ἐκτός ἀπό τό ὅτι, «ἀνήκομεν εἰς τήν δύσιν καί τά σύνορα τῆς Ἑλλάδος εἶναι καί σύνορα τῆς Εὐρώπης»,[43] (Sic), τίποτε ἄλλον. Ἡ νέα Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἔχει καί ἄλλα μείζονα προσόντα˙ ἀπέσυρε τὴν ἑλληνικὴν σημαίαν καὶ τάς ἱεράς εἰκόνας, τὰ ἐθνικὰ καὶ θρησκευτικὰ σύμβολα τῆς χώρας μας ἀπὸ τὸ γραφεῖο καί ἐτοποθέτησε τό ἄγαλμα τῆς «θεᾶς» τῆς μαγείας Ἴσιδος.[44] Πῶς εἶναι δυνατόν, κύριοι πολιτικοί, νά ἀνήκωμεν εἰς τήν Εὐρώπην καί νά θεωρώμεθα ἐκτός ταύτης; Ἀπόδειξις τούτου εἶναι οἱ λαθρομετανάσται, τούς ὁποίους περιορίζει ἡ Εὐρώπη ἐκτός Εὐρώπης, ἐντός τῆς Ἑλλάδος καί οὐχί εἰς ἄλλα Εὐρωπαϊκά κράτη. Δέν ἀντελήφθησαν οἱ τάλανες πολιτικοί μας, μετά ἀπό χιλιάδες χρόνια Ἱστορίας, ὅτι τό πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ Εὐρώπη ἀπό τήν ἐποχήν τῶν Σταυροφοριῶν (11^ον αἰῶνα) καθ’ ὅτι αὕτη εἶναι αἱρετική ἀπό τό Σχίσμα τοῦ 1054 καί ὑπό κατοχήν ἀπό τό 1640 εἰς τούς Illuminati[45] καί ἐκτελεῖ μόνον τά ἔργα των, τῶν ὁποίων σκοπός εἶναι ἡ ἐξαφάνησις τῆε Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος καί ἡ ἐπιβολή τοῦ θεοῦ των (τοῦ ἀντιχρίστου).[46]

.                       Ἡ ἐξωτερική τῶν ψευδο-πολιτικῶν μας πολιτική, ἡ τῆς ἡττοπαθείας, τῆς ἐνδοτικότητος, τῶν συνεχῶν ὑποχωρήσεων, τῆς ἀδιαφορίας καί τῆς ἀνικανότητος ἐνεθάρρυνε καί ἀπεθράσυνε ἅπαντας τούς βαρβάρους γείτονας καί ἰδίᾳ τούς βαρβάρους Μουσουλμάνους, οἱ ὁποῖοι ἐδημιούργησαν καί κατασκευάζουν συνεχῶς, ἀνεπίλυτα καί διαιωνιζόμενα προβλήματα εἰς τήν χώραν. Μεγίστη ἡ κρίσις, τήν ὁποίαν ἐδημιούργησαν μέ τήν ἀνοχήν των, ὥστε ἡ Ἀλβανία νά ὑφαρπάζῃ τάς περιουσίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου[47] καί νά παρέχῃ ναυτικήν βάσιν εἰς τήν Τουρκίαν.[48] Τά δέ Σκόπια νά ἔχουν διεκδικήσεις ἀνεξέλεγκτες, ὥστε νά φθάσουν οἱ ἡμέτεροι δουλοπρεπεῖς ἀκόμη καί εἰς τήν προδοσίαν τῆς Μακεδονίας μας, τήν ὁποίαν δέν ἀποδέχονται οἱ Ἕλληνες ἁπανταχοῦ τῆς γῆς. Τά ἀνιστόρητα Σκόπια κλέπτουν τήν Ἑλληνικήν Ἱστορίαν καί προσπαθοῦν μέ ψεύδη νά θεμελιώσουν τό ψευδο-κρατίδιόν των.[49] Αὕτη ἐστί μία φοβερά ἐξαπάτησις ἑνός ὁλοκλήρου λαοῦ Σλάβων, διά νά καθιστοῦν ἀνθέλληνες καί νά συμβάλλουν εἰς τά σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τήν διαμάχην καί διαίρεσιν τῶν Ὀρθοδόξων κρατῶν, ὥστε νά ἐπιτευχθῇ καί ὁ ἀποχριστιανισμός των. Ἡ προδοτική συμφωνία τῶν Πρεσπῶν εἶναι ἄκυρος καί ἀπορριπτέα ὑπό πάντων ἡμῶν καί ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ὡς προδότης θά παραμείνῃ εἰς τήν Ἱστορίαν μας,[50] πρότυπον ἀποφυγῆς˙ ἀλλά, θά πρέπει καί νά καταδικασθῇ ἀπό τήν Ἑλληνικήν δικαιοσύνην.

.                         Ἡ βάρβαρος Τουρκία, ὡς φιλοξενουμένη ὑπό τῆς Ἱστορίας εἰς τήν Ἀνατολικήν Θράκην, Κωνσταντινούπολιν, Βόρειον Κύπρον καί Μικράν Ἀσίαν, καί καταπατοῦσα ὅλα αὐτά τά Ἑλληνικά, ἐπί τρεῖς (3) χιλιάδας ἔτη, μέρη, δέν ἔχει κανέν δικαίωμα καί δέν θά τῆς ἐπιτραπῇ καμμία ἀπό τάς ψευδο-ἀπαιτήσεις της κατά τῆς Ἑλλάδος.[51] Ἡμεῖς ὀφείλομεν νά διεκδικῶμεν ὅλα αὐτά τά πατρογωνικά ἐδάφη μας, τά ὁποῖα παρανόμως κατέχει ἡ φίλη αὕτη τῆς Δύσεως καί μείζων ἐχθρός τῆς Ἑλλάδος ἀπό τόν 11ον αἰῶνα (Μάχην τοῦ Ματξικέρτ). Ἐπίσης, ἡ κατάληψις ὑπό τῶν Μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν τῆς χώρας, τούς ὁποίους ἐγκαθιστοῦν αἱ ἀνθελληνικαί κυβερνήσεις μας εἰς ὅλην τήν Ἑλλάδα, ἐν ᾧ θά ἔπρεπε νά ἐπικαλεσθοῦν αὗται τήν δοκιμασίαν, τήν βαναυσότητα καί τήν δουλείαν τῆς χώρας ἐπί 400 ἔτη ὑπό τῶν βαρβάρων Ὀθωμανῶν Μουσουλμάνων, ὥστε δικαιωματικῶς νά ἀπορρίπτωμεν πᾶσαν παράνομον εἰσροήν των. Οὐσιαστικῶς, οἱ πεπλανημένοι οὗτοι εἶναι ἀπό τόν 7^ον αἰῶνα ἐναντίον τοῦ Βυζαντίου, τῶν Ρωμαίων (τῆς Ρωμανίας), τῆς Ἑλληνικῆς Μεσαιωνικῆς Αὐτοκρατορίας.[52]

.                      Οἱ ψευδο-πολιτικοί οὗτοι τοῦ 21^ου αἰῶνος ἔχουν ἀφανήσει τόν πολιτισμόν μας, τήν πίστιν μας, τήν παιδείαν μας, τήν γλῶσσάν μας καό ὅλας αὐτάς τάς ἀξίας, τάς ὁποίας μετέφερεν ἡ μία γενεά καί μετεβίβαζεν εἰς τήν ἄλλην μέ τήν παράδοσίν της, τήν ὁμοιογένειαν καί τά χρηστά ἤθη τοῦ Ἑλληνορθοδόξου τρόπου ζωῆς. Σήμερον, ἡ ἀναρχία καί ἡ ἐγκληνατικότης δεσπόζουν καί καταστρέφουν τάς περιουσίας τῶν φιλησύχων πολιτῶν μας. Οἱ νόμοι τοῦ κράτους, ἐπί τό πλεῖστον, εἶναι παράνομοι, ἀνήθικοι, ἀνθελληνικοί. Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι πλέον ἀρετή, οἱ ἐκτρώσεις συμβάλλουν εἰς τήν «ὑγείαν» τῆς γυναικός καί προστατεύονται ἀπό τούς διεστραμμένους καί ἐγκληματικούς νόμους τοῦ διεφθαρμένου κράτους. Οἱ λαθρομετανάσται προστατεύονται ἀπό τούς ἰδίους ἀνθελληνικούς νόμους καί τά δικαιώματα τῶν εἰσβολέων τούτων ὑπερβαίνουν τά τοιαῦτα τῶν γηγενῶν, τά ὁποῖα διεκδικοῦν διά διαδηλώσεων καί ἐξεγέρσεων, πρός τό παρόν, ἕως ὅτου πάρουν τά ὅπλα. Ἡ Ἑβραιομασονία ἔχει ἕνα καί μόνον σκοπόν τήν κατάργησιν τοῦ Χριστιανισμοῦ (Ὀρθοδοξίας) καί τήν ἐπιβολήν τῆς ἀνομοιογενείας εἰς τήν χώραν (Ἀσιάται, Μουσουλμάνοι, Ἀφρικανοί, ἄθεοι, σατανισταί, κ.λπ.).

.                            Ἐπί πλέον, οἱ «φίλοι» μας Εὐρωπαῖοι[53] ἔχουν καταλῃστεύσει τήν χώραν μέ τάς Σταυροφορίας, κατόπιν, κατά τήν διάρκειαν τῆς Τουρκικῆς δουλείας, ἔπειτα, μέ τήν Γερμανικήν κατοχήν τοῦ 1940 καί σήμερον, μέ τήν ὑποταγήν μας εἰς τήν παγίδα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, τῆς προδρόμου τῆς παγκοσμίου δουλείας. Ἔχουν οἱ κλέπται οὗτοι καταλῃστεύσει καί τούς ἀρχαιολογικούς μας θησαυρούς (ἀγάλματα, σκεύη, Ἀφροδίτη τῆς Μήλου, Νίκη τῆς Σαμοθράκης, Ἐλγίνια ἀγάλματα τοῦ Παρθενῶνος[54] καί πάμπολλα ἄλλα), τά χειρόγραφα τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος καί τῆς Βυζαντινῆς περιόδου, τά Ἱερά Σκεύη, τά λείψανα τῶν Ἁγίων μας καί φυσικά, τά τρισεκατομμύρια τῶν ἀποζημιώσεων, τά ὁποῖα ὀφείλουν εἰς τήν χώραν ἀπό τήν Πρώτην Σταυροφορίαν (1096) ἕως τήν ἐσχάτην, τόν ὕποπτον Κινέζικον (ἐκ Wuhan, 武漢) κορωνοϊόν (2020). Φαντασθῆτε πόσον βάρβαροι εἶναι οὗτοι, πού «στολίζουν» τά μουσεῖά των καί τάς βιβλιοθήκας των μέ κεκλεμμένους θησαυρούς καί δέν αἰσχύνονται καί δέν ζητοῦν συγγνώμην διά τά ἐγκλήματα τῶν βαρβάρων προγόνων των καί νά τά ἐπιστρέψουν εἰς τήν Ἑλλάδα. Ἐάν οἱ Εὐρωπαῖοι εἶναι οἱ φίλοι μας, εἰς τί διαφέρουν ἀπό τούς ἐχθρούς μας (τούς Τουρκαλάδες);

.                    Τέλος, οἱ μέν ξένοι ἀγοράζουν τά πάντα εἰς τήν Ἑλλάδα. Εἰς δέ τούς λαθρομετανάστας δωρίζονται. Οἱ ἐπιτακτικοί Κινέζοι ἠγόρασαν τόν λιμένα τοῦ Πειραιῶς καί ἀγοράζουν ἀκίνητα εἰς τήν Ἀθήνα καί τήν ὑπόλοιπον χώραν˙ μέ €200.000 γίνονται καί «Ἕλληνες» μέ ἄδεια παραμονῆς («χρυσῆ βίζα»). Αὐτήν τήν ἀνθελληνικήν πολιτικήν μόνον μέγιστοι προδόται θά ἠμποροῦσαν νά νομοθετήσουν καί νά ὑλοποιήσουν διά μίαν μικράν χώρα, ὡς ἡ Ἑλλάς. Ὅλα τά εἰσαγόμενα εἶναι κακῆς ποιότητος Κινέζικα καί προσφάτως, τόν Ἰανουάριον τοῦ 2020, μᾶς ἔφεραν καί τόν Κινέζικον κορωνοϊόν (βιολογικόν ὅπλον), τόν ὁποῖον ἀπεδέχθησαν μέ ἐνθουσιασμόν οἱ Illuminati διεθνισταί καί οἱ ἀκόλουθοί των (οἱ ψευδο-πολιτικοί μας καί οἱ «ἐπιστήμονές» μας) διότι ἠξιοποιήθη καί ἐχρησιμοποιήθη ὡς τό μέσον περιορισμοῦ τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν, τόν ἀπόλυτον ἔλεγχον τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί ὡς συντελεστής τοῦ μείζονος (σατανικοῦ) σχεδίου των, τῆς μειώσεως τοῦ πληθυσμοῦ. Ὁ ἐπιδιωκόμενος σκοπός των ἐπετεύχθη τῇ βοηθείᾳ τῆς κυριάρχου κομμουνιστικῆς καί ἀθέου Κίνας, ἀπόλυτος δουλεία καί κατάργησις τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, θείας κοινωνίας καί λοιπῶν μυστηρίων˙ ἐπίσης, κλείσιμον τῶν καταστημάτων, ἐκτός τῶν πολυεθνικῶν. Ὁ τουρισμός τῆς χώρας μας κατεστράφη παντελῶς καί ἡ οἰκονομία καταρρέει διά δευτέραν φοράν ἐντός δέκα ἐτῶν.

Δ΄. Συμπεράσματα καί Προβλέψεις

.                 Τά δραματικά αὐτά γεγονότα τοῦ 11^ου αἰῶνος προδιέγραφον, κατά τήν Αὐτοκράτειρα Εὐδοκία, τό ἐπερχόμενον τέλος τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Οἱ περισσότεροι μέν θεοσεβεῖς βασιλεῖς, εἰς τό τέλος τῆς ζωῆς των ἐν μετανοίᾳ, ἠσπάσθησαν τόν μοναχικόν βίον˙ τό αὐτό δέ ἐποίησε καί ἡ Αὐγούστα Εὐδοκία, ἡ ὁποία ἐκλείσθη ὡς μοναχή εἰς κελλίον τοῦ Μοναστηρίου εἰς τήν Προποντίδα. Οἱ πολεμοχαρεῖς λαοί, οἱ ὁποῖοι ηὑρίσκοντο πέριξ τῆς Αὐτοκρατορίας ἀπετέλουν μεγάλην ἀπειλήν καί τά σύνορα συνερικνοῦντο συνεχῶς. Ἡ Αὐτοκρατορία δέν εἶχε νά παρατάξῃ ἰδικόν της στρατόν καί ἐβασίζετο εἰς τούς ἀδιαφόρους ξένους μισθοφόρους καί εἰς τούς διεφθαρμένους ἄρχοντας, οἱ ὁποῖοι ἐνδιεφέροντο μόνον διά τόν προσωπικόν των πλουτισμόν καί τήν ἀπόκτησιν ἀξιωμάτων. Δυστυχῶς, οἱ μισθοφόροι δέν ἐπολέμουν διά τήν προστασίαν τῆς πατρίδος, τῆς Πόλεως ἤ τῆς οἰκογενείας των, ἀλλά μόνον διά κέρδος καί οὕτως, ἤλλασσον καί στρατόπεδον.

.                   Ἡ Εὐδοκία ἔκαμνε ἐπίσης καί προφητικούς ὁραματισμούς πρός τό τέλος τῆς ζωῆς της. Εἰς τά ἐφιαλτικά της ὄνειρα εἶδε, μεγάλον λιμόν, τόν κόσμον νά πεθαίνῃ ἀπό τήν πείναν. Μεγάλος σεισμός κατέστρεψεν τήν Πόλιν. Ἔβλεπε τήν Πόλιν νά κυριεύεται ἀπό τούς βαρβάρους, λόγῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν της. «Κι ἔγινε μάχη γιά ἡμέρες κρατερή. Μᾶς πόρθησαν οἱ βάρβαροι, σκοτώθηκε κι ὁ βασιλέας Κωνσταντῖνος. Μπῆκαν οἱ Φράγκοι μέ τά ἄλογά τους στήν Ἁγία Σοφία, μπῆκαν οἱ Τοῦρκοι μέ τά ἄλογά τους στήν Αγία Σοφία, μᾶς κούρσεψαν, μᾶς μαγάρισαν. Κι ἐγώ εἶχα χάσει τό τόξο πού κρατοῦσα κι ἔτρεχα μεσ’ στούς ὑπερασπιστές πού ἔφευγαν καί μεσ’ στό πανικόβλητο πλῆθος πού φώναζε: “Ἡ Πόλις Ἑάλω, ἡ Πόλις…”»[55] Τήν 20^ην Νοεμβρίου 1096, ἡ Εὐδοκία μετέστη εἰς Κύριον. Αὐτός ἦτο ὁ δραματικός 11^ος αἰών τής Μεσαιωνικῆς ἡμῶν Αὐτοκρατορίας, ὁ ὁποῖος ὁμοιάζει εἰς πλεῖστα σημεῖα μέ τάς ἡμέρας, τάς ὁποίας διάγομεν σήμερον, τόν 21^ον καταστροφικόν αἰῶνα διά τήν μικράν μας εἰς μέγεθος, ἀλλά τεραστίαν εἰς Ἱστορίαν καί δόξαν ἡμῶν χώραν. Εὐχόμεθα νά φωνάξωμεν καί πάλιν, ἀλλά τώρα, «Ἡ Πόλις ἑάλω ὑπό τῶν Ἑλλήνων».

.                        Σήμερον, ταυτοχρόνως, μέ ὅλην αὐτήν τήν συνεχιζομένην κρίσιν εἰς ἅπαντας τούς τομεῖς, φυσικαί καταστροφαί καί σεισμοί λαμβάνουν χώραν εἰς ὅλην τήν Ἑλλάδα, Πάργα, Κορινθιακόν Κόλπον, Ἑπτάνησα, Κρήτην, Βόρειον Εὔβοιαν, Ρόδον, Βόρειον Αἰγαῖον καί εἰς ἄλλα μέρη τῆς πατρίδος μας. Ἡ παιδεία μας κατεστράφη ἀπό τούς ἄθέους καί ἀνθέλληνας ψευδο-πολιτικούς μας. Ἡ «διαφορετικότητα», ἡ διαστροφή, ἡ σεξουαλική ἀγωγή καί ὅτι ἄλλο ἐξωφρενικόν, ἔχουν πλέον γίνει ἡ βάσις (τό θεμέλιον) τῆς παιδείας μας ἀπό τό νηπιαγωγεῖον. Ὁ βάρβαρος Ἐρντογάν ἔκαμνε τήν Ἁγίαν Σοφίαν Μουσουλμανικόν τέμενος (τζαμί) καί ἡμεῖς ἔχομεν γεμίσει τήν Ἑλλάδα μέ τέτοια ἰσλαμικά κατασκευάσματα καί τὰ τζαμιὰ τῆς Θρᾴκης καί ὅλης τῆς Ἑλλάδος ἀνακαινίζονται.[56] Πρό ὀλίγων ἡμερῶν καί κατόπιν τῆς ἀποφάσεως τῆς Τουρκίας νά μετατρέψῃ τήν Ἁγίαν Σοφίαν εἰς τζαμί, ἡ ὑπουργός Παιδείας (κ. Κεραμέως) ἀπεφάσησεν ὅπως χορηγήσῃ εἰς τήν διοικούσαν ἐπιτροπήν τοῦ Ἰσλαμικοῦ τεμένους Ἀθηνῶν 987.000 εὐρώ.[57] Ὅλα αὐτά ἐπιτρέπονται ἀπό τόν Θεόν μας, λόγῳ τῆς ἀποστασίας μας ἀπό τό 1920. Ὁ Σεβασμιώτατος κ.κ. Ἀμβρόσιος ἀφώρησε τρεῖς ψευδο-πολιτικούς μας (τόν Κυριάκον Μητσοτάκην, τήν Νίκην Κεραμέως καί τόν Νῖκον Χαρδαλιάν) διά τό κακόν, τό ὁποῖον ἐδημιούργησαν εἰς τήν χώραν. Ἡ πρόβλεψις διά τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος εἶναι παρομοία μέ αὐτήν τῆς Αὐγούστας Εὐδοκίας. Ἡ θεία δίκη θά ἐπικρατήσῃ καί πάλιν, ὡς τῷ 11ῳ αἰῶνι.

.                    Ἐπίσης, ἡ ἀδιαφορία τῶν «ἡγετῶν» μας διά πᾶν Ἐθνικόν θέμα εἶναι μοναδική εἰς τήν Ἱστορίαν μας. Ἡ Ἀποκλειστική Οἰκονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ἡ ὑφαλοκρηπίδα, ἡ αἰγιαλίτιδα ζώνη, ἡ συνορεύουσα ζώνη εἶναι ἅπαντα Ἑλληνικόν ἔδαφος καί θά ἔπρεπε νά εἶχον σχεδιασθῆ οἱ χάρται τῆς χώρας καί νά εἶχον ὑποβληθῆ ἀπό τό 1982 εἰς τόν Ο.Η.Ε.[58] Τό Καστελλόρριζον, ἡ Μεγίστη, ἡ Ρώ καί ἡ Στρογγύλη εἶναι τά νησιά μας καί δέν παραχωροῦμεν τίποτε εἰς τούς βαρβάρους γείτονάς μας (Τούρκους, Ἀλβανούς, ὡς καί Σκοπιανούς). Ἀντιθέτως, διεκδικοῦμε τά μέρη μας (τήν πατρογονικήν γῆν τῶν Ἑλλήνων ἀπό τόν 11^ον αἰῶνα π.Χ.), τά ὁποῖα εὑρίσκονται ὑπό τήν κατοχήν τῶν Μογγόλων τούτων κατακτητῶν ἀπό τόν 15^ον αἰῶνα μ.Χ.[59] Γνωρίζουν οὗτοι ὅτι κατέχουν παρανόμως ξένα ἐδάφη καί διά τοῦτο φωνάζουν καί διεκδικοῦν συνεχῶς καί κάτι ἄλλο, διότι τρομάζουν μέ τήν ἀλήθειαν καί τό δίκαιον (ὄχι τό Διεθνές Δίκαιον, τό ὁποῖον εἶναι ὑπέρ τοῦ ἰσχυροῦ καί οὐχί ὑπέρ τοῦ ἠδικημένου),[60] τά ὁποῖα καταπατοῦν καί παρ’ ὅλην τήν πλάνην των (τά ψευδο-πιστεύω των), τούς ἐλέγχει ἡ συνείδησίς των.

.                      Ἅπαντα ὅσα συνέβησαν τούς τελευταίους μῆνας λόγῳ τῆς λεγομένης πανδημίας ἑνός ὑπόπτου Κινέζικου ἰοῦ γρίπης, τοῦ ἐπονομαζομένου κορωνοϊοῦ (coronavirus, COVID-19), μᾶς προβλημάτισαν πολύ, λόγῳ τῆς προπαγάνδας τῶν ἐλεγχομένων Μέσων Μαζικῆς Ἐνημερώσεως (fake news). Εἴδαμε πλέον, πῶς χειραγωγοῦνται οἱ λαοί καί ποίαν δύναμιν ἔχουν τά κατευθυνόμενα Μέσα Μαζικοῦ Ἀποπροσανατολισμοῦ, κυρίως ἡ τηλεόρασις, μέ τούς ἀκριβοπληρωμένους δημοσιογραφίσκους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐνταγμένοι εἰς τήν Νέαν Τάξιν Πραγμάτων ἀπό τό 1950, καί τήν ὑπηρετοῦν ὡς πιστοί ὑπηρέται της. Ἐάν δέν ὑπακούσουν, θά χάσουν τάς ἐργασίας των καί τούς ὑψηλούς μισθούς των (οἱ ὁποῖοι σκοπίμως ἀνέρχονται εἰς ἑκατομμύρια δολλάρια ἐτησίως, τούς ἔχουν ἐξαγοράσει). Παρουσίαζαν καί παρουσιάζουν τά γεγονότα, ὅπως τούς ὑπαγορεύονται νά τά παρουσιάσουν καί ἀπό τό ἴδιον κέντρον κατασκευῆς τῶν εἰδήσεων. Οὗτος, πράγματι, ὁ 21^ος θά πρέπει νά ὀνομασθῇ ὡς ὁ αἰών τῆς παραπληροφορήσεως. Ὁ ΠΟΥ εἶναι τό κέντρον, τό ὁποῖον ἔδιδε τάς κατευθύνσεις. Ὅλοι αὐτοί οἱ διεθνεῖς ὀργανισμοί εἶναι ἐλεγχόμενοι ἀπό τάς σκοτεινάς δυνάμεις. Τά κείμενα διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς πλαστῆς κρίσεως ἦσαν τά ἴδια παντοῦ, μεταφρασμένα εἰς τάς διαφόρους γλώσσας. Οἱ πρόεδροι, οἱ πρωθυπουργοί καί οἱ ὑπουργοί τῶν κρατῶν τῆς γῆς ἁπλῶς μετέφραζαν τά κείμενα, τά ὁποῖα τούς ἐστέλλοντο εἰς τήν ἀντίστοιχον γλῶσσαν τοῦ κράτους των καί τά παρουσίαζε ὁ ὑπουργός ὑγείας εἰς τούς πολίτας τῶν χωρῶν των. Ἔγινε μία γενική πρόβα κατάργησις βασικῶν ἐλευθεριῶν, ἐπιβολῆς ἀστυνομικῆς βίας καί τῆς τρομοκρατίας˙ ἐπιβολή τῆς παγκοσμίας διακυβερνήσεως, ἑτοιμάζοντες τήν παγκοσμίαν κυβέρνησιν καί δουλείαν, εἰς τήν ἑπομένην φάσιν μέ τόν ὑποχρεωτικόν ἐμβολιασμόν (σφράγισμα) διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς ψευδο-ἐπιδημίας,[61] ἡ ὁποία θά ἔλθῃ, ὡς ἔχουν ἀνακοινώσει οἱ κατευθυνόμενοι ἀπό τήν σκοτεινήν Λέσχην Μπίλντερμπεργκ ἀδύναμοι καί ἀνίκανοι πολιτικοί ἡμῶν ἡγέται (ἀκόλουθοι).

.                        Αἱ Ἐκκλησίαι ἔκλεισαν (ἐκτός τῶν Ἐκκλησιῶν εἰς Ρωσίαν καί εἰς ὡρισμένας ἄλλας Ὀρθοδόξους χώρας), τά σχολεῖα ἐπίσης, αἱ δημόσιαι ὑπηρεσίαι ὑποελειτούργουν. Ὅλα ἐπικεντρώθησαν εἰς ἕνα ἰόν, ὁ ὁποῖος θά προκαλοῦσε πλῆθος θυμάτων.[62] Τό κράτος, τό ὁποῖον δῆθεν ἐνδιεφέρετο διά τήν ὑγείαν τῶν πολιτῶν, ἄφησε νά ἀποθάνουν δεκάδες χιλιάδες ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχον τήν δυνατότητα νά χειρουργηθοῦν καί νά τούς παρασχεθῇ ἡ κατάλληλος νοσηλεία καί πλῆθος ἄλλων ἀπό τάς στερήσεις, τήν ἀνέχειαν, τήν πτωχείαν καί τήν ἀνεργίαν, λόγῳ κλεισίματος τῶν ἐπιχειρήσεων, τά ὁποῖα ὡδήγησαν τούς ἀνθρώπους εἰς ψυχολογικά προβλήματα καί εἰς τήν αὐτοκτονίαν. Τά γεγονότα τῶν ἡμερῶν μας προοιωνίζουν τάς ἐσχάτας ἡμέρας, αἱ ὁποῖαι ἔχουν προαναγγελθεῖ ἀπό τάς Ἁγίας Γραφάς καί τούς Πατέρας. Ἡ παγκοσμία ἐλίτ (μαφία), κυρίως, οἱ Σιωνισταί μεγαλοτραπεζῖται, οἱ κάτοχοι τῶν πετρελαϊκῶν ἐπιχειρήσεων, τῶν φαρμακευτικῶν ἐπιχειρήσεων, τῆς ὑψηλῆς τεχνολογίας καί ἡ βιομηχανία ὅπλων, οἱ σατανοκίνητοι Ρώθτσαϊλντ, οἱ Ρόκφελερ, ὁ ἑωσφορικός Τζόρτζ Σόρος, ὁ δισεκατομμυριοῦχος Μπίλλ Γκαίητς, συνολικά 13 οἰκογένειαι, ἐκρύπτοντο πίσω ἀπό τό διαβολικό σχέδιο, τό ὁποῖον ἑτοιμάζουν ἐπί 380 ἔτη.[63] Θά πρέπει, κατόπιν 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821, νά ἀφυπνισθῇ αὐτός ὁ Νεο-Ἕλληνας καί νά ἀποτινάξῃ τόν Νέον-ραγιαδισμόν. Ἀλλά καί ταυτοχρόνως, νά ἐνισχύῃ τάς ἐνόπλους δυνάμεις του καί νά βελτιώνῃ τήν ἀμυντικήν του ἱκανότητα. Ὁ παρών 21^ος αἰών εἶναι παρόμοιος μέ τόν 11^ον τοιοῦτον. Ἡ Ἑλλάδα εὑρίσκεται εἰς ἀσφυκτικόν κλοιόν ἀπό τούς βαρβάρους τῆς Ἀνατολῆς καί Δύσεως, ἀλλά καί ἀπό τούς Νεοεποχίτας προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου. Εὐχόμεθα νά ὑπάρξῃ ἐπιστροφή πάντων ἡμῶν εἰς τήν πίστιν τῶν προγόνων μας καί διά τῆς μετανοίας νά ἀποτρέψῃ ὁ πολυεύσπλαγχνος Θεός μας τήν ἐπερχομένην μεγάλην καταστροφήν καί δουλείαν ἡμῶν.

————————-

[1] Ὅρα, Κώστα Γ. Ἀλεξόπουλου, «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» Ἐκδόσεις Τῆνος, Ἀθῆναι 2013. https://christianvivliografia.wordpress.com/2013/02/25/%CE%B5%E1%BD%90%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/

 

[2] Ὅρα, Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%AF%CE%B1_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1 .

[3] Ἐπί βασιλείας Κωνσταντίνου Θ΄ Μονομάχου (1042-1055), Κυριακή 16 Ἰουλίου 1054, καί Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλαρίου, ὁμάς Λατίνων μέ ἐπικεφαλῆ καρδινάλιον ἀποθέτει ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης τῆς Ἁγίας Σοφίας ἔγγραφον ἀφορισμοῦ ἀπό τόν Πάπαν κατά τοῦ Πατριάρχου καί ὁλοκλήρου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τήν ἑπομένην 17 Ἰουλίου 1054 (τῆς Ἁγίας Μαρίνης) ὁ Κηρουλάριος μέ τήν ἐνδημοῦσαν Σύνοδον ἔκαυσε τό ἀσεβές ἔγγραφον καί ἀφώρησε τόν αἱρετικόν Πάπαν.

[4] Μακεδονική Δυναστεία (867-1056): Βασίλειος Α΄ Μακεδών (867-886), Λέων ΣΤ΄ ὁ Σοφός (886-912), Ἀλέξανδρος (912-913), Κωνσταντῖνος Ζ΄ ὁ Πορφυρογέννητος (908-959), Ρωμανός Α΄ Λεκαπηνός (920-944), Ρωμανός Β΄ ὁ Πορφυρογέννητος (959-963), Νικηφόρος Β΄ Φωκάς (963-969), Ἰωάννης Α΄ Κουρκούας ὁ Τσιμισκής (969-976), Βασίλειος Β΄ ὁ Βουλγαροκτόνος (976-1025), καί ὡρισμένοι ἄλλοι ἕως τό 1056.

[5] Κωνσταντῖνος Η΄ ὁ Πορφυρογέννητος (1025-1028), Ζωή ἡ Πορφυρογέννητη (1028-1050), Ρωμανός Γ΄ Ἀργυρός (1028-1034), Μιχαήλ Δ΄ ὁ Παφλαγών (1034-1041), Μιχαήλ Ε΄ ὁ Καλαφάτης (1041-1042), Θεοδώρα (20 Ἀπριλίου 1042-1042), Κωνσταντῖνος Θ΄ Μονομάχος (1042-1055), Θεοδώρα (1055-1056), Μιχαήλ ΣΤ΄ Βρίγγας ὁ Στρατιωτικός ὁ Γέρων (1056-1057), Ἰσαάκιος Α΄ Κομνηνός (1057-1059), Κωνσταντῖνος Ι΄ Δούκας (1059-1067), Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας (1067-1068), Ρωμανός Δ΄ Διογένης (1068-1071), Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας (1071-1078), Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης (1078-1081), καί Ἀλέξιος Α΄ Κομνηνός (1081-1118).

[6] Ὅρα, Ἀλεξόπουλου (2012), «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ», σ. 106.

[7] Ἡ Εὐδοκία γράφει ὅ, τι «τό μεγαλύτερο μέρος τῶν στρατευμάτων μας εἶναι μισθοφόροι, πού δέν μποροῦν νά ἐλεγχθοῦν ἀπόλυτα (πολυεθνικός στρατός), οὔτε τήν ἴδια γλῶσσα μιλοῦσαν, οὔτε εἶχαν τήν ἴδια θρησκεία. Ἔχουν δικούς τους ἀρχηγούς καί δικά τους λάβαρα. Σέ κρίσιμο σημεῖο τῆς μάχης μπορεῖ νά μήν ὑπακούσουν ἤ τό χειρότερο νά πᾶνε μέ τό μέρος τοῦ ἀντιπάλου. Σάν παράδειγμα, κατά τίς ἐκστρατεῖες τοῦ Ρωμανοῦ Διογένη, οἱ Σκύθες τοῦ στρατοῦ του προσχώρησαν στούς Τούρκους. Τό αὐτό συνέβη μέ τήν ὕποπτη στάση τοῦ Τραχανιώτη καί τοῦ Ρουσέλιου, ἀρχηγούς τοῦ μεγαλυτέρου τμήματος τῆς στρατιᾶς, πού εἶχε ἐπακόλουθο τά τραγικά ἀποτελέσματα τῆς μάχης τοῦ Ματξικέρτ (1071).» Ὅρα, Ἀλεξόπουλου (2012), «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ», σ. 170.

[8] Λέγει ὁ Ρωμανός εἰς τήν Εὐδοκίαν: «Ἕνας ἐσμός ἀπό προδότες μέ περικύκλωνε ἀπό τήν πρώτη μέρα ἀνἀληψις τῆς βασιλεἰας μου. Μέ πρόδωσαν Εὐδοκία, ὄχι μιά ἀλλά ἑκατό φορές. Ἡ μεγαλύτερη ἦταν στή μάχη στό Ματζικέρτ. Ἡ προδοσία στό πρόσωπό μου, δέν θά ‘χε τόση σημασία, ἄν δέν ἀφοροῦσε ἄμεσα καί στό κράτος τῶν Ρωμαίων. Ἡ ἀπώλεια τοῦ Ματζικέρτ σημαίνει μόνιμη πιά ἐγκατάσταση τῶν Τούρκων στά ἐδάφη μας καί ὁρμητήριο γιά ἐπέκταση. Ἡ ἐγκατάστασή τους καί στίς ἀπέναντι ἀκτές τῆς Πόλης δέ θά ἀργήσει. Στενεύουν τά ὅριά μας ἀπ’ τήν Ἀνατολή κι ἀπ’ τή Δύση μᾶς ἔδιωξαν οἱ Νορμανοί. Σέ δύο-τρεῖς γενιές τό κράτος τῶν Ρωμαίων θά πάψει νά ὑπάρχει». Ὅρα, Ἀλεξόπουλου (2012), «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ», σ. 155.

[9] «Τέτοια ἦταν ἡ εἴσοδος τῶν Κομνηνῶν στήν Βασιλεύουσα καί τέτοια ἡ ἀνάληψη τῆς βασιλείας ἀπό τόν Ἀλέξιο.» λέγει ἡ Εὐδοκία εἰς τά Μνημονεύματά της.

[10] Ὁ Βασιλεύς εἰσέρχεται εἰς τόν Ναόν καί ἀσπάζεται τό Ἱερόν Εὐαγγέλιον καί τάς Ἱεράς Εἰκόνας. Οἱ ψάλτες ψάλλουν τό «Πολυχρόνιο», ὁ βασιλέας ἀνεβαίνει στό θρόνο, ὁ Πριμικήριος τοῦ παραδίνει τό σκῆπτρο καί ἀμέσως ἀρχίζει ἡ ἀκολουθία τῶν «Ὥρῶν»…. Στόν «Ὄρθρον», ὁ βασιλέας, ἄν εἶναι καλλίφωνος, ψάλλει ὁ ἴδιος ἔχοντας κοντά του τόν πρωτοπαπά. Ὅρα, Κ. Γ. Ἀλεξόπουλου, «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ», σσ. 102-105.

[11] Ὅρα, Κ. Γ. Ἀλεξόπουλου, «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ», σσ. 114-115.

[12] Ὅρα, List of prime ministers of Greece. en.wikipedia.org/wiki/List_of_prime_ministers_of_Greece

[13] Ὅρα, «ΥΠΕΞ: Οι ασύλληπτες εθνικές υποχωρήσεις των Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου με βάση απόρρητα πρακτικά των διμερών επαφών». iellada.gr/diplomatia/ypex-oi-asylliptes-ethnikes-ypohoriseis-ton-kosta-simiti-kai-giorgoy-papandreoy-me-vasi

[14] Ὅλοι οἱ ὑπουργοί Παιδείας εἶναι μέλη τῆς Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg Club), ὡς καί ἡ Ἄννα Διαμαντοπούλου καί ἡ Νίκη Κεραμέως. Ὅρα, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, antistasi.org/?p=14308 . Ἐπίσης, ὅρα, «28 ὑπουργοί Παιδείας σέ 44 χρόνια, ἀπό τό 1974» καί Ἐννιά φορές ἄλλαξε ὀνομασία τό ὑπουργεῖο Παιδείας,

www.esos.gr/arthra/59877/28-ypoyrgoi-paideias-se-44-hronia

[15] Ὅρα, Στυλιανοῦ Λαγουροῦ, ΕΞΩ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΜΕΣΑ Η ΒΙΑ καί ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, Χριστιανική Βιβλιογραφία, Ἔτος 48, Ἄρ. Φύλ. 85, Δεκέμβριος 2019, σσ, 1-4. Ὅρα ἐπίσης, Δημητρίου Νατσιοῦ, «Μὲ τέτοιες μαγαρισιὲς στὰ σχολικὰ βιβλία θὰ τιμήσουμε τὰ 200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἁγιασμένη Ἐπανάσταση τοῦ ᾽21;» christianvivliografia.wordpress.com/2020/06/13/%ce%bc%e1%bd%b2-%cf%84%ce%ad%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b9%e1%bd%b2%cf%82-%cf%83%cf%84%e1%bd%b0-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%e1%bd%b0-%ce%b2/

[16] Αὕτη ἀποτελεῖ μοναδικότητα ὡς ὑπουργός Παιδείας καί Θρησκευμάτων. Εἶναι ἡ πρώτη ὑπουργός Θρησκευμάτων, ἡ ὁποία ἐκδιώχθη ἐκ τῆς Ἐκκλησίας δι’ ἐπιτιμίου. Ὅρα, «Αμβρόσιος κατά Κεραμέως: Αν δεν ανακαλέσετε έως το Σάββατο θα σας αφορίσω», http://www.lifo.gr/now/greece/282346/amvrosios-kata-kerameos-an-den-anakalesete-eos-to-savvato-tha-sas-aforiso

[17] Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, Η ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣ. ΝΕΙΛΟΝ ΤΟΝ ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΝ, Christian Vivliografia, July 11, 2013, pp. 1-11, https://christianvivliografia.wordpress.com/2013/07/11/%e1%bc%a1-%ce%b4%ce%b9%e1%bd%b0-%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%e1%bc%90%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%bf%ce%bb%e1%bd%b4-%cf%84%e1%bf%86%cf%82-%e1%bd%81%ce%bc%ce%bf%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%b9%ce%bb/. Ἐπίσης, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, «Ἑλληνικόν Κοινοβούλιον καί Ὁμοφυλοφιλία: Ἡ Αἰσχίστη, ἀλλά καί ἡ Ἐσχάτη Νομιμοποιηθεῖσα ὑπό τούτου Ἁμαρτία», Κρυφό Σχολειό, January 8, 2016, pp. 1-3. http://krufo-sxoleio.blogspot.com/2016/01/blog-post_8.html

[18] Ὅρα, LGBTQI (ΛΑΟΤΚΙ), el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%9F%CE%91%CE%A4

[19] Οἱ ψηφίζοντες τοιούτους ἀθεόφοβους πολιτικούς καθίστανται συνεργοί καί συνένοχοι τούτων ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων διά τάς βδελυράς πράξεις των. Ἐνθυμοῦμαι τούς ἁπλοϊκούς ἀνθρώπους κατά τήν δεκαετίαν τοῦ 1950, ὅταν ἤθελον νά εἴπουν διά κάποιον ὅτι εἶναι κακός ἄνθρωπος ἔλεγον: «ἀθεόφοβος», «ξορκισμένος», «ἀφωρισμένος» καί λοιπά παρόμοια. Οἱ πλεῖστοι τῶν ψευδο-πολιτικῶν μας κατέχουν δικαιωματικῶς ἅπαντα τά κοσμητικά αὐτά ἐπίθετα.

[20] Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, «Ἑλληνική Γλῶσσα: Ἡ Ἁπάντων τῶν Ὀνομάτων Ὀρθότης», ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ, 27 Σεπτεμβρίου 2016, σσ. 1-9. http://apologitikaa.blogspot.com.cy/2016/09/blog-post_75.html

[21] «Ὁ ἑλληνικός λαός εἶναι ἀτίθασος (δυσκολοκυβέρνητος) καί γι’ αὐτό πρέπει νά τόν πλήξουμε βαθιά στίς πολιτιστικές του ρίζες. Τότε ἴσως συνετιστεῖ. Ἐννοῶ δηλαδή νά πλήξουμε τή γλῶσσα, τή θρησκεία, τά πνευματικά καί ἱστορικά του ἀποθέματα, ὥστε νά ἐξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του νά ἀναπτυχθῇ, νά διακριθῇ, νά ἐπικρατήσῃ. Ἔτσι ὥστε νά πάψῃ νά μᾶς παρενοχλῇ, στήν περιοχή τῶν Βαλκανίων καί τῆς Ἀνατολῆς, τῶν τόσο σημαντικῶν γιά τά συμφέροντα τῶν Η.Π.Α. …» (Henry Kissinger).

www.ellinikahoaxes.gr/2016/05/27/kissinger/ .

[22] Ὅρα, Μανώλη Κοττάκη, “Χριστούγεννα «ἀγνοοῦνται» γιά τό Ἵδρυμα Ὠνάση”, orthodoxostypos.gr/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1-%E1%BC%80%CE%B3%CE%BD%CE%BF%CE%BF%E1%BF%A6%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CF%8C-%E1%BC%B5%CE%B4/

[23] Ὅρα, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ – ΣΟΚ! Τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ των πολιτικών που μας κυβερνούν!!! (ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ), www.athensmagazine.gr/article/news/53264-apokalypsh-sok-ta-pragmatika-onomata-twn-politikwn-poy-mas-kybernoyn-oxi-den-einai-ellhnika

[24] Ὅρα, «90 ΕΤΗ ΜΑΤΑ! ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ 1924 ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», http://epistrofi-sotiria.blogspot.com/2014/03/blog-post_22.html

[25] Ὅρα, «Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Λεχθέντα και πραχθέντα του οικουμενιστού και μασόνου Οικ.Πατριάρχου Αθηναγόρα», katanixi.gr/oikoymenismos/synaxis-orthodoxon-klirikon-kai-monachon-lechthenta-kai-prachthenta-toy-oikoymenistoy-kai-masonoy-oik-patriarchoy-athinagora/

[26] Ὅρα, «π. Θεόδωρος Ζήσης: Η Σύνοδος της Κρήτης νόθος καρπός εξωσυζυγικών σχέσεων», www.impantokratoros.gr/B81BEC95.el.aspx

[27] Ὅρα, «Σχίσμα» μεταξύ Πατριάρχη Μόσχας και Βαρθολομαίου με αφορμή την Ουκρανία. www.documentonews.gr/article/sxisma-metaxy-patriarxh-mosxas-kai-bartholomaioy-me-aformh-thn-oykrania

[28] Οὗτοι ἐλέγχουν ἐντελῶς τήν Δύσιν ἀπό τό 1640. Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, «Ἡ Τρέχουσα Ἑλληνική Κρίσις καί ἡ Παγκοσμία τοιαύτη εἰσίν Ἔργα τῶν Δημιουργῶν τῶν Δυτικῶν Ἐπαναστάσεων τοῦ Παρελθόντος», Βοανεργές, Ἀρ. Τεύχους 102, 2019, σσ. 72-85. Ἐπίσης, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, «Ἡ Ἑλληνική Κρίσις», Βοανεργές, Ἀρ. Τεύχους 103, Μάϊος-Ἰούνιος 2019, σσ. 74-85.

[29] Καί ἡ συνεισφορά τῆς Ἑλλάδος πρός τό ΝΑΤΟ εἶναι τεραστία διά μία τόσο μικρά χώρα, 2,8% τοῦ ἑθνικοῦ της προϊόντος. Τά ἄλλα κράτη πληρώνουν ὀλιγώτερον τοῦ 2% καί μόνον ἡ Ἀμερική πληρώνει 3,1%.Ὅρα, greece.greekreporter.com/2019/12/17/greece-second-only-to-us-in-nato-defense-spending/

[30] Ὅρα, U.N., International Days, www.un.org/en/sections/observances/international-days/ . Ἡ Ἀμερική ἔχει ἀκόμη καί τήν “National Hot Dog Day”, τήν 22αν Ἰουλίου. Ὅρα, NATIONAL HOT DOG DAY – July 22, 2020, nationaldaycalendar.com/national-hot-dog-day-changes-annually/

[31] Μᾶς ἐπέβαλον τόν ψευδο-σοσιαλισμόν, καπιταλισμόν, κομμουνισμόν, χρεοστισμόν καί τήν καταστροφικήν παγκοσμιοποίησιν μέ τόν πρόσφατον υἱόν της, τόν Κινέζικον κορωνο-ϊόν, διότι αὐτά τούς ἐζήτησαν νά πράξουν οἱ Illuminati, τά ἀφεντικά των καί αἱ λέσχαι, εἰς τάς ὁποίας εἶναι μέλη. Πᾶς Ἕλλην μέλος εἰς αὐτάς τάς λέσχας καί τεμένη δέν εἶναι πλέον Ἕλλην οὔτε Ὀρθόδοξος. Εἶναι αὐτομάτως ἀνθέλλην καί ἀντίχριστος. Συνεπῶς, δέν ἠμπορεῖ οὗτος νά ἀναλάβῃ καμμίαν διοικητικήν ἤ πολιτικήν θέσιν.

[32] Ὅρα, «Σύμβουλος τοῦ Πρωθυπουργοῦ “παντρεμένος” μὲ ἄνδρα!»,

orthodoxostypos.gr/%cf%83%cf%8d%ce%bc%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%e1%bf%a6-%cf%80%cf%81%cf%89%ce%b8%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%bf%e1%bf%a6-%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%b5/

[33] «Ἡ Τουρκία διακαῶς ἤθελε νὰ ὀνομαστοῦν τὰ Σκόπια, Μακεδονία.  Πάντοτε ἔτσι τὰ ὀνόμαζαν, γιὰ νὰ προκαλέσουν, νὰ ὑποθάλψουν τὴν διχόνοια καὶ τὸ αἴσθημα ἡττοπάθειας τοῦ λαοῦ μας, νὰ φανοῦν στὰ μάτια τῶν Σκοπιανῶν, εὐεργέτες τους. Βρέθηκαν οἱ ἐφιάλτες γιὰ τὴν βρωμοδουλειά, ὑποτάχθηκαν στὴν λογικὴ καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ ψευτολέοντος ἢ καλύτερα μυρμηγκολέοντος. Μὲ ἀπύθμενη δειλία, “μοίρασαν”, ξεπούλησαν, πρόδωσαν τὴν Μακεδονία, γιὰ νὰ ἐξευμενιστεῖ τὸ θηρίο.  Καὶ ἔκτοτε ἀποθηριώθηκαν οἱ Τοῦρκοι.  Κατάλαβαν ποιοὺς ἔχουν ἀπέναντί τους. Ἐφ’ ὅσον εἶναι ἱκανοὶ νὰ ξεπουλήσουν “ὅσια καὶ ἱερά”, ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ δειλούς, ὁπότε μποροῦμε, ἀμαχητί, νὰ κερδίσουμε πολὺ περισσότερα.». Ὅρα, Δημητρίου Νατσιοῦ, ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ, Η ΑΛΕΠΟΥ καὶ Η ΣΥΜΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΑΪΔΑΡΟΥ,

christianvivliografia.wordpress.com/2020/06/27/%cf%84%e1%bd%b8-%ce%bb%ce%b9%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac%cf%81%ce%b9-%e1%bc%a1-%e1%bc%80%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%bf%e1%bf%a6-%ce%ba%ce%b1%e1%bd%b6-%e1%bc%a1-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%ce%bf%cf%81%e1%bd%b0/ . Ὅρα ἐπίσης, «Ἐτέθη “κοινοβουλευτικῶς” ἡ ταφόπετρα εἰς τὴν Μακεδονίαν μας!», orthodoxostypos.gr/%e1%bc%90%cf%84%ce%ad%ce%b8%ce%b7-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%e1%bf%b6%cf%82-%e1%bc%a1-%cf%84%ce%b1%cf%86%cf%8c%cf%80%ce%b5%cf%84/

[34] Συμφώνως πρὸς τὴν «Κοινὴ Ὑπουργικὴ Ἀπόφαση Ἀριθμ. 2945/2020 ΦΕΚ 1016/Β/24-3-2020» ἱδρύονται 28 νέα κέντρα διὰ τοὺς μετανάστας παν­ελλαδικῶς. Ἡ διαχειρίστρια ψευδο-κυβέρνησίς μας, ἐνῶ κλείνει τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν εἰς τὰ σπίτια του, ἐγκαθιστᾶ χιλιάδες πρόσφυγες, εἰς τὴν πλειονοψηφίαν τους μουσουλμάνους, εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα: 28 νέα κέντρα προσφύγων! http://orthodoxostypos.gr/28-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%86%cf%8d%ce%b3%cf%89%ce%bd/ . Ἐσχάτως, βλέπομεν τό πρόβλημα, τό ὁποῖον ἔχει δημιουργήσει ἀπό τό 2016 ὁ ΣΥΡΙΖΑ μέ τήν δομήν εἰς τό ξενοδοχεῖον Galaxy εἰς τήν Ἑρμιονίδα μέ τούς 500 λαθρομετανάστας. TV News ANTENNA, 31/5/2020.

[35] Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης εἶπεν ὁ ἄσχετος: «Χαίρομαι ὅταν πηγαίνω σέ παρελάσεις καί βλέπω μία κοινωνία νά μετατρέπεται σέ πολυπολιτισμική». (Ὅρα, Δημήτριος Νατσιός, «Μαθήματα Ἑλληνικῶν καί Φιλοπατρίας ἀπό Κινέζους», http://www.pentapostagma.gr/apopseis/6920310_dimitris-natsios-mathimata-ellinikon-kai-filopatrias-apo-kinezoys.). Ἀλλά, δέν ἠρώτησεν ὁ ταλαίπωρος, ἐάν οἱ Ἕλληνες χαίρονται μέ τήν πολυπολιτισμικότητα καί μέ τήν ἀποδοχήν ταύτης ὑπό τῶν ψευδο-ἡγετῶν μας. Οἱ Νεο-ἐποχῖται ψευδο-πολιτικοί μας, οἱ ὁποῖοι κατέστρεψαν τήν ὁμοιογένειαν τῶν Ἑλλήνων, μᾶς τονίζουν ὅτι «Δέν εἴμαστε ρατσιστές οὔτε ξενοφοβικοί», ἀλλ’ εἰς ὀλίγα ἔτη δέν θά εἴμαστε οὔτε Ἕλληνες οὔτε Ὀρθόδοξοι, ἀλλ’ ὑπό κατοχήν καί δουλείαν τῶν σημερινῶν Μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν. Ἡ εἰσβολή καί ὁ ἐποικισμός τῆς πατρίδος μας ἀπό τούς βαρβάρους Μουσουλμάνους εἶναι οὐσιαστικῶς, ἄνευ ἀντιστάσεως ὑποταγή τῆς χώρας καί οἱ ΣΥΡΙΖο-Κεντρῷοι καθεύδουν εἰς βάρος τῆς χώρας καί τῶν πτωχῶν ψηφοφόρων των, τούς ὁποίους ἐξηπάτησαν καί ἔκαμνον τό λάθος καί τούς ψηφίζουν ἐπί τόσα ἔτη.

[36] Ὅλοι αὐτοί οἱ διᾀττοντες ἀστέρες, Ἀνδρέας Παπανδρέου, Κώστας Σημίτης, κ.λπ. δέν προσέφεραν τίποτε σημαντικόν εἰς τήν Ἑλλάδα. «Πρόσφατα η κυρία Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, χήρα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, προκάλεσε θόρυβο, λέγοντας δημόσια πως: 1. το εβραϊκό λόμπυ πίεζε την κυβέρνηση του συζύγου της, προκειμένου να αφαιρέσει το θρήσκευμα από τις ταυτότητες των Ελλήνων πολιτών και 2. ο πρώην πρωθυπουργός, επίσης, Κώστας Σημίτης είναι πράκτορας ξένων δυνάμεων!!!», “Ααρών Αβουρί: ο πλέον μισέλλην εβραίος πράκτωρ που έμεινε 2 τετραετίες στο τιμόνι της χώρας και την διέλυσε”,

akeratos.wordpress.com/2018/11/18/%CE%B1%CE%B1%CF%81%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AF-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%B2%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82/

[37] Ἡ ὁμοιογένεια μιᾶς χώρας εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία διά τήν κοινωνικήν συνοχήν της, τήν ἀσφάλειάν της καί τήν ὕπαρξίν της. Τό ὅμαιμον, ὁμόθρησκον, ὁμογενές, ὁμότροπον, ὁμόγλωσσον εἶναι προαπαιτούμενα χαρακτηριστικά διά τήν ὕπαρξιν ἑνός κράτους. Κατά τόν Ἡρόδοτον (484 –  425 π.Χ.), «τό ἑλληνικόν ἐόν ὅμαιμόν τε καί ὁμόγλωσσον καί θεῶν ἱδρύματα κοινά καί θυσίαι ἤθεά τε ὁμότροπα» (Ἡρόδοτος, Οὐρανία 144). Βλέπομεν τά τεράστια προβλήματα, τά ὁποῖα δημιουργεῖ ἡ ἀνομοιογένεια (ἕν μωσαϊκόν πανσπερμίας ἄνευ τίποτε κοινόν) εἰς τήν Ἀμερικήν ἐπί τόσα ἔτη. Ἐσχάτως, ἡ ἀνομοιογένεια αὕτη ἔχει ὁδηγήσει τήν χώραν ταύτην εἰς τά πρόθυρα τῆς καταρεύσεως καί καταστροφῆς (μόνον, Black Lives Matter), λόγῳ τῶν διαφορῶν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, αἱ ὁποῖαι εἶναι ἀγεφύρωτοι. Ὅρα, TV News Μάϊον-Σεπτέμβριον 2020. America’s new religion: Group Humiliation, White children don’t deserve innocence, White guilt takes over America. Ἐπίσης, Fox News, καθημερινῶς ἐπί τέσσαρες μῆνας.

[38] Πῶς εἶναι δυνατόν μία κομμουνίστρια τοῦ ΚΚΕ ἐσωτερικῶν νά ἦτο ἀντικειμενική καί Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας καί σήμερον Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας; Συνεπῶς, ὁ Τσίπρας καί ὁ Μητσοτάκης ἀποτελοῦν τούς νέους «Ἐφιάλτες» τῆς Ἑλλάδος. Δέν θά πρέπει ὁ πεπλανημένος λαός μας νά ἐφυπνισθῇ κάποτε, πρίν εἶναι πολύ ἀργά; Ὅρα, Ἀνδρέα Σταλίδη, «Ἡ Παρουσία τῆς ΠτΔ στό Διαδίκτυο», Ἀντίβαρο, 5 Ἰουνίου 2020.

http://www.antibaro.gr/article/27087

[39] Ὅρα, en.wikipedia.org/wiki/Katerina_Sakellaropoulou . Ἐπίσης, “Progressive judge to become Greece’s first female president”, www.theguardian.com/world/2020/jan/16/greece-first-female-president-katerina-sakellaropoulou-kyriakos-mitsotakis . (Sic).

[40] Ὅρα, Η Απάτη της «Κλιματικὴς Αλλαγής», terrapapers.com/i-apati-tis-klimatik%E1%BD%B4s-allagis/

[41] Ἐν ᾧ οἱ προηγούμενοι Πρόεδροι κατέστησαν τούς Ἕλληνας ἄβουλα ζῷα καί ὑπέγραφαν οὗτοι ὅτι τούς προσέφεραν οἱ ἀνθέλληνες καί ἄθεοι νομοθέται, αὕτη ὡς προστάτις τῶν ζῲων, θά ἠμπορέσῃ νά τούς λύσῃ τά πάμπολλα συνεσωρευμένα ἐπί 45 ἔτη προβλήματά τους; Ἀδύνατον, μέ τί προσόντα;

[42] “Το δικό της μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Oμοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσφοβίας έστειλε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Σε ανάρτησή της στο Twitter, η ΠτΔ έγραψε: «Με αφορμή την #IDAHOBIT2020, καταδικάζουμε τις διακρίσεις λόγω ταυτότητας φύλου, γενετήσιου προσανατολισμού ή οποιασδήποτε άλλης αιτίας. Υποστηρίζουμε το δικαίωμα καθενός στην ελεύθερη έκφραση, την ασφάλεια, τον αυτοκαθορισμό και την ίση μεταχείριση». pic.twitter.com/GcDKFveTx7. Ὁρα, «Όχι» στις διακρίσεις – Στηρίζουμε το δικαίωμα στον αυτοκαθορισμό. http://www.liberal.gr/news/upostirizoume-to-dikaioma-stin-isi-metacheirisi-kai-ton-autokathorismo/302675 (Sic). Χάλια ἀδιόρθωτα, ἀπό τό χεῖρον εἰς τό χείριστον, ἀπό τήν μίαν ἐκλογήν εἰς τήν ἑτέραν. Κατιοῦσα καί κατωφερής ἡ πορεία τῶν ψευδο-ἡγετῶν μας. Ἀλλά, «Μπράβο στην εκπαιδευτικό Ελένη Σιούφτα που τολμά να πει τα αυτονόητα!», Ὅρα, «Όταν ακούν Ελλάδα-Έθνος τούς πιάνει αλλεργία», orthodoxostypos.gr/%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%ad%ce%b8%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%8d%cf%82-%cf%80%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%bb/

[43] Οἱ Εὐρωπαῖοι καί οἱ Τοῦρκοι, οἱ ὁποῖοι ἤκουον τάς δηλώσεις ταύτας ἐτρόμαζον˙ οἱ μέν πρῶτοι μέ τήν πλάνην μας καί οἱ δέ δεύτεροι μέ τήν ἄγνοιάν μας. Ὅρα, Δημήτρης Νατσιὸς, ΑΠΕΙΛEΣ ΟΙ ΤΟYΡΚΟΙ; «ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΣΤΗ ΜΑΜA ΜΟΥ» (ΤΗΝ ΔΙΕΘΝH ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ), ΤΟ ΥΠΕΞ,

christianvivliografia.wordpress.com/2020/06/05/%e1%bc%80%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bb%e1%bd%b2%cf%82-%ce%bf%e1%bc%b1-%cf%84%ce%bf%e1%bf%a6%cf%81%ce%ba%ce%bf%ce%b9-%ce%b8%e1%bd%b0-%cf%84%e1%bd%b8-%cf%80%e1%bf%b6-%cf%83%cf%84%e1%bd%b4-%ce%bc%ce%b1/

[44] Ὅρα, «Ἐρωτηματικά διά τόν «διάκοσμον» τοῦ γραφείου τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας», orthodoxostypos.gr/%e1%bc%90%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%cf%8c%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%bf%e1%bf%a6/

[45] Illuminati ἐκ τοῦ illuminate = φωταγωγῶ, φωτίζω, τό ὁποῖον προέρχεται ἀπό τό Lucifer = ἑωσφόρος. Ὅρα, “Five Secret Societies That Have Remained Shrouded in Mystery”, www.history.com/news/secret-societies-freemasons-knights-templar . “Ἐπίσης, New World Order (conspiracy theory)”,

en.wikipedia.org/wiki/New_World_Order_(conspiracy_theory)#Illuminati . Ἀκόμη, “Try the new Google Books”, books.google.com/books?id=zKFBPKa8vxoC&pg=PA118&lpg=PA118&dq=Rothschild+said+that+we+did+the+British+Revolution&source=bl&ots=cWi7qud6LW&sig=ACfU3U0aclVwJRJGUJg9HqDTlUQjjN4NNA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwiu05iD7rvpAhWOoHIEHcnRAlg4ChDoATAAegQIChAB#v=onepage&q=Rothschild%20said%20that%20we%20did%20the%20British%20Revolution&f=false

[46] Τό τρέχον (2020) τέστ τῶν Illuminati μέ τόν κορωνοϊό ἐπῆγε πολύ καλά˙ οἱ δοῦλοί των ψευδο-πολιτικοί ἐφήρμοσαν ἐπακριβῶς τάς ἐντολάς των. Κοιτάξτε τόν διάλογον τοῦ ψευδο-πρωθυπουργοῦ (Κυριάκου Μητσοτάκη) μέ τόν ψευδο-ὑφυπουργόν του (Νῖκον Χαρδαλιάν): «Ἡ βλάσφημος  συνομιλία εἰς το Facebook», Αὐτοί οἱ ἀθεόφοβοι ἀνθέλληνες θά πρέπει νά ὑποβάλλουν τήν παραίτησίν των εἰς τήν Πρόεδρον τῆς Δημοκρατίας (σήμερον, 17^ην Μαΐου 2020),     mkka.blogspot.com/ . Ἀλλά, δέν ἠμπορεῖ νά ὑπάρξῃ λύσις, καθ’ ὅτι καί αὕτη ἀποστάτις ἦν, ἐστί καί ἔσται.

[47] Ὅρα, «Οἱ παραθαλάσσιες ἐκτάσεις τῆς Χιμάρας πεσκέσι στούς κολλητούς τοῦ Ράμα», orthodoxostypos.gr/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b8%ce%b1%ce%bb%ce%ac%cf%83%cf%83%ce%b9%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%87%ce%b9%ce%bc%ce%ac%cf%81%ce%b1/

[48] Ὅρα, «Ὁ τουρκικὸς στόλος εἰς τὸ Ἰόνιον;», orthodoxostypos.gr/__trashed-20/

[49] Ὅρα, John N. Kallianiotis, Political History and Economic Policy of the Greek Civilizer Alexander the Great, Hauppauge, N.Y.: Nova Science Publishers, July 2020, ISBN: 978-1-53618-072-5.

novapublishers.com/shop/political-history-and-economic-policy-of-the-greek-civilizer-alexander-the-great/

[50] Ἀρχίζει ὁ ἀδαής οὗτος μέ τά Μνημόνια καί συνεχίζει μέ τήν οἰκονομικήν καί πολιτιστικήν προδοσίαν τῆς χώρας. Εἶναι συνεπῶς, μεταξύ τῶν κορυφαίων τοιούτων, ὡς καί πλεῖστοι ἥττονες πρό αὐτοῦ, ὁ Ἐφιάλτης, ὁ Πήλιος Γούσης, ὁ Ἰωάννης Κωλέττης, καί ἄλλοι. Ὅρα, «Ἀπό τόν Ἐφιάλτη τῶν Θερμοπυλῶν στόν Παπακωνσταντίνου τοῦ Μνημονίου [καί στόν Τσίπρα τῶν πάντων]!», ΛΟΓΙΟΣ ΕΡΜΗΣ, www.logiosermis.net/p/blog-page_28.html

[51] Ὁρα, Μαρμαρωμένος Βασιλιάς Άγιος Ιωάννης Βατάτζης – Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης, www.youtube.com/watch?v=vjz9FglNFVU . Ἀκόμη, ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ, www.youtube.com/watch?v=H4hahXjktmA . Ἐπίσης, Ο Μαρμαρωμένος βασιλιάς που τρέμουν οι Τούρκοι: Ποιος ήταν ο Αγιος Ιωάννης Βατατζής; (Βίντεο), http://www.briefingnews.gr/ethnika/o-marmaromenos-vasilias-poy-tremoyn-oi-toyrkoi-poios-itan-o-agios-ioannis-vatatzis-vinteo . Περαιτέρω, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΠΗΛΑΙΟ

ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΙΩΑΝΝΗ! Συγκλονιστικές μαρτυρίες, http://www.noiazomai.net/spilaio.html

[52] «Ὁ Μωάμεθ ἄρχισε νὰ κηρύττει τὴν διδασκαλία του τὸ 610 μ.Χ., τὴν ἐποχὴ ποὺ μαινόταν ὁ φοβερὸς πόλεμος τῶν Περσῶν (Σασσανιδῶν) ἐνάντια στοὺς Ἕλληνες (Βυζαντινούς). Τὸ ἀρχικὰ εἰρηνικό του κήρυγμα ὄχι μόνο δὲν βρῆκε ἀπήχηση στοὺς κατοίκους τῆς Μέκκας, ἀλλὰ προκάλεσε ἀντιδράσεις, γι’ αὐτὸ βρῆκε καταφύγιο στὴν Μεδίνα (Yathrib). Ἐκεῖ προσπάθησε νὰ κάνει μουσουλμάνους τοὺς Ἑβραίους τῆς πόλης, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ἀντέδρασαν. Τότε ὁ Μωάμεθ προχώρησε σὲ μία πρωτοποριακὴ ἐνέργεια, ποὺ κανένας ἱδρυτὴς θρησκείας δὲν εἶχε κάνει ὥς τότε: ἀποφάσισε νὰ χρησιμοποιήσει τὸν πόλεμο, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τοὺς ἀντιπάλους του στὴν Μέκκα. Μὲ ἀλλεπάλληλες μάχες νίκησε καὶ τελικὰ ἔγινε ἐκτὸς ἀπὸ θρησκευτικὸς ἀρχηγὸς καὶ στρατιωτικὸς ἡγέτης τῶν ἀραβικῶν φυλῶν. Ἀπὸ τότε, ὁ πόλεμος ἔγινε τὸ βασικὸ μέσο, ποὺ ἐξασφάλισε στοὺς μουσουλμάνους τὴν ἐπιτυχία.» Ὅρα, «Διοδώρου Ράμμου, Γνωριμία μὲ τὸ ἀληθινὸν Ἰσλάμ Ἑβραϊκὸς Γνωστικισμὸς καὶ Κοράνι»,

orthodoxostypos.gr/%ce%b3%ce%bd%cf%89%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%bc%e1%bd%b2-%cf%84%e1%bd%b8-%e1%bc%80%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%bd%e1%bd%b8%ce%bd-%e1%bc%b0%cf%83%ce%bb%ce%ac%ce%bc-%e1%bc%91%ce%b2%cf%81%ce%b1/ . Ὅρα ἐπίσης, Κώστα Γ.

Ἀλεξοπούλου, Εὐδοκίας Μνημονεύματα, Β΄ Ἔκδοση, Ἐκδόσεις Τῆνος, Ἀθήνα 2012.

[53] Ὅρα, Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου, «Τὸ σύνδρομο τοῦ Μέττερνιχ σήμερα»,

christianvivliografia.wordpress.com/2020/09/02/%cf%84%e1%bd%b8-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%bc%ce%bf-%cf%84%ce%bf%e1%bf%a6-%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%b9%cf%87-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1/

[54] Ὅρα, “’Product of theft’: Greece urges UK to return Parthenon marbles: The New Acropolis Museum wants to display antiquities removed on the orders of Lord Elgin. www.theguardian.com/world/2020/jun/20/product-of-theft-greece-urges-uk-to-return-parthenon-marbles

[55] Ὅρα, Κ. Γ. Ἀλεξόπουλου, «EYΔΟΚΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ», σσ. 304-305.

[56] Ὅρα, «Τὰ τζαμιὰ τῆς Θρᾴκης ἀνακαινίζονται», orthodoxostypos.gr/%cf%84%e1%bd%b0-%cf%84%ce%b6%ce%b1%ce%bc%ce%b9%e1%bd%b0-%cf%84%e1%bf%86%cf%82-%ce%b8%cf%81%e1%be%b4%ce%ba%ce%b7%cf%82-%e1%bc%80%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1/

[57] Ὅρα, Το «οθωμανικό ξίφος» βρίσκεται ήδη εντός των πυλών!, orthodoxostypos.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%bf%ce%b8%cf%89%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%be%ce%af%cf%86%ce%bf%cf%82-%ce%b2%cf%81%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%ae%ce%b4%ce%b7-%ce%b5%ce%bd/. Ἐπίσης, «Εξώδικος καταγγελία κατά της ανέγερσης του Ισλαμικού Τεμένους», orthodoxostypos.gr/%ce%b5%ce%be%cf%8e%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%af%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%b3%ce%b5%cf%81%cf%83/

[58] Ὅρα, Θεοδώρου Καρυώτη, «Να ανακηρυχθεί άμεσα η Ελληνική ΑΟΖ»: Ιστορική επιστολή-πρόκληση του ειδικού επιστήμονα Θεόδωρου Καρυώτη προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, europost.gr/na-anakirychthei-amesa-i-elliniki-aoz-istoriki-epistoli-proklisi-toy-eidikoy-epistimona-theodoroy-karyoti-pros-tin-proedro-tis-dimokratias/

[59] Αὕτη ἦτο ἡ περίοδος ἀποστασίας τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας (Πατριάρχου Ἰωσήφ Β΄) καί τοῦ Αὐτοκράτορος (Ἰωάννου Η΄ Παλαιολόγου), κατόπιν τῆς ψευδο-συνόδου Φερράρας καί Φλωρεντίας (1438/9) καί τῆς ἀναμονῆς βοηθείας, ἀπό τήν αἱρετικήν Δύσιν μέ τήν ψευδο-ἕνωσίν των, ἡ ὁποία δέν ἦλθε ποτέ, ἀλλά τούς εἶχε ἐγκαταλείψει καί ὁ Θεός διά τήν ἀπόσχισίν των ταύτην ἀπό τήν Ὀρθοδοξίαν. Μήπως, σήμερον εὑρισκόμεθα εἰς παρομοίαν κατάστασιν; Βοήθεια δέν πρόκειται νά ὑπάρξῃ ἀπό τήν δύσιν˙ ἡ μόνη ἐλπίς μας εἶναι ἡ Ἁγία Σκέπη καί αἱ Ἑλληνικαί ἔνοπλοι δυνάμεις. Ὅρα, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, «Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ρωμανίας, 1ον», Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἔτος ΝΗ΄, Ἀρ. Φύλλου 2232, 26 Ὀκτωβρίου 2018, σσ. 1-2. orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2018/10/2232-c.jpg . «Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ρωμανίας, 2ον», Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἔτος ΝΗ΄, Ἀρ. Φύλλου 2233, 2 Νοεμβρίου 2018, σσ. 1-2. orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2018/11/ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ-3.jpg . «Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ρωμανίας, 3ον», Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἔτος ΝΗ΄, Ἀρ. Φύλλου 2234, 9 Νοεμβρίου 2018, σσ. 1-2. orthodoxostypos.gr/wp-content/uploads/2018/11/latest-2.jpg . Ἐπίσης, Νικολάου Π. Βασιλειάδη, Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός καί ἡ Ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἔκδοσις Τετάρτη, Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», Ἀθῆναι, Μάρτιος 1993.

[60] Ὅρα, Μάρκου Τρούλη, «ΑΟΖ καὶ ὁ νομικισμὸς τῆς τυφλότητός μας», orthodoxostypos.gr/%ce%b1%ce%bf%ce%b6-%ce%ba%ce%b1%e1%bd%b6-%e1%bd%81-%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%b9%cf%83%ce%bc%e1%bd%b8%cf%82-%cf%84%e1%bf%86%cf%82-%cf%84%cf%85%cf%86%ce%bb%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%cf%8c%cf%82/

[61] «Πῶς θά πείσουν τόσο κόσμον ὥστε νά δεχθῂ τό ἐμβόλιον; Ἀπλούστατ διαδίδοντας ὅτι ἔρχονται παγκόσμιοι θανατηφόροι ἐπιδημίαι (ὁπως π.χ. τοῦ ἰοῦ τῶν ὀρνἴθων) καί θά πρέπῃ νά ἀντιμετοπισθοῦν διά τοῦ ἐμβολιασμοῦ.» Ὅρα, π. Θεοδωρήτου, Τά Ἐγκλήματα τῶν Νεοεποχιτῶν, (Ὀρθοδοξία Πολεμουμένη, Αθήνα, 2007, σελ. 75-77). Ἀπό τό τελευταῖο βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ π. Θεοδωρήτου (+2007). krufo-sxoleio.blogspot.com/2020/09/2007.html

[62] Ὅ κατευθυνόμενος Διεθνής Ὀργανισμός Ὑγείας μᾶς λέγει διά 917.463 νεκρούς παγκοσμίως ἀπό τό COVID-19 ἕως τήν 12^ην Σεπτεμβρίου 2020, ἐν ὧ ἰατροί μᾶς λέγουν ὅτι μόνον τό 6% (55.048 ἄτομα) ἐκ τῶν θανάτων εἶναι ἀπό τό COVID-19, τό ὑπόλοιπον 94% (862.415) εἶναι ἀπό ἄλλας αἰτίας (προϋπάρχουσαι αἰτίαι). Fox News 12/9/2020.

[63] Ὅρα, William Guy Carr, Pawns in the Game, Chapter Three, p. 9. www.lovethetruth.com/books/pawns/03.htm. Ὅρα ἐπίσης, Ἰωάννου Ν. Καλλιανιώτου, « Ἐπαναστάσεις, Κρίσεις καί Ἑνώσεις», Christian Vivliografia, 2 Δεκεμβρίου, 2016, σσ. 1-6.

christianvivliografia.wordpress.com/2016/12/02/%e1%bc%90%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%af%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%e1%bc%91%ce%bd%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/. . Δυστυχῶς δι’ ἡμᾶς, πέντε βιομηχανῖαι ἐλέγχουν τά πάντα εἰς τόν κόσμον: Τράπεζαι, Πετρελαϊκαί ἑταιρεῖαι, Φαρμακευτικαί ἑταιρεῖαι, Βιομηχανία ὅπλων, καί Ὑψηλῆς Τεχνολογίας. Τό Δημοκρατικόν Σύστημα εἶναι ὑπό κατάρευσιν.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Ἡ στάση τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας
ἔναντι τῆς ἑλληνικῆς παιδείας
(ἀπόσπασμα Ὁμιλίας
τοῦ Μητροπολίτου Περγάμου Ἰωάννου
γιὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
στὴν αἴθουσα Τελετῶν τοῦ Ἀριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης
στὶς 30.01.1998)

α) Στάση ἐκλεκτικότητας καὶ ἐπιλογῆς. Στὸ γνωστὸ ἔργο του «Πρὸς τοὺς νέους, ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων», ὁ Μ. Βασίλειος παροτρύνει τοὺς νέους νὰ ἐπιλέγουν ἀπὸ τὴν κλασσικὴ παιδεία ὅπως οἱ μέλισσες τὰ ἄνθη καὶ τοὺς χυμούς, ποὺ θὰ τοὺς εἶναι ὠφέλιμα, καὶ νὰ ἀπορρίπτουν ὅσα εἶναι βλαβερά. Ἡ διακριτικὴ αὐτὴ διεργασία δὲν εἶναι εὔκολη, ὑπονοεῖ πάντως ὅτι ὑπάρχουν καὶ πολλὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα, στὴν κλασσικὴ ἑλληνικὴ παιδεία, τὴν ὁποία ὁ Βασίλειος παρομοιάζει μὲ τὴ φοίτηση τοῦ Μωϋσέως στὴ σοφία τῶν Αἰγυπτίων πρὶν νὰ προσέλθει «τὴ θεωρία τοῦ ὄντος», δηλαδὴ στὴ θέα τοῦ Θεοῦ στὸ ὅρος Σινᾶ. Τὴν ἴδια στάση τηρεῖ καὶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἡ ἀρχή του ὡς πρὸς τὴν χρήση τῆς ἑλληνικῆς παιδείας εἶναι: κράτα τὸ ρόδον, ἀπόφευγε τὸ ἀγκάθι. Παρόμοιες εἶναι καὶ οἱ ἀπόψεις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Εἰ γὰρ καὶ μή, καθὼς προσῆκε περὶ ἀναστάσεως, φιλοσοφοῦσιν ἅπαντες (οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες), ἀλλ’ ὅμως περὶ τῆς κρίσεως καὶ τῆς κολάσεως καὶ τῶν ἐκεῖ δικαστηρίων ἅπαντες συμφωνοῦσιν, ὅτι ἔσται τις τῶν ἐνταῦθα γινομένων ἀντίδοσις ἐκεῖ».
.                  Ἡ κλασσικὴ μόρφωση δὲν ἀπορρίπτεται ἐντελῶς ἀπὸ τὸν Χρυσορρήμονα: «Τί οὖν; κατασκάψομεν τὰ διδασκαλεῖα (τῶν εἰδωλολατρῶν Ἑλλήνων), φησίν; Οὐ τοῦτο λέγω, ἀλλ᾽ ὅπως μὴ τὴν τῆς ἀρετῆς καθέλωμεν οἰκοδομὴν καὶ ζῶσαν κατορύξωμεν τὴν ψυχήν».

β) «Καινοτομεῖν τὰ ὀνόματα». Ὅλες οἱ λέξεις ποὺ χρησιμοποιοῦμε στὴ γλῶσσα μας εἶναι σχετικὲς καὶ ἀνίκανες νὰ ἐκφράσουν πλήρως τὸ νοούμενο. Καμιὰ γλῶσσα δὲν εἶναι «ἱερή», οὔτε ἡ Ἑλληνικὴ οὔτε ἡ Ἑβραϊκή, ἂν καὶ ὁ Μ. Βασίλειος σημειώνει ἰδιαίτερα τὸ ὅτι οἱ Ἑβδομήκοντα δὲν μετέφρασαν, ἄλλα ἁπλῶς μεταγραμμάτισαν στὰ ἑλληνικὰ λέξεις, ποὺ ἀναφέρονται στὸ Θεό, ὅπως οἱ λέξεις Σαβαώθ, Ἀδωνάϊ, Ἐλωὶ κ.λπ. Παρὰ ταῦτα τόσον ὁ Βασίλειος ὅσον καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος, ὑποστήριξαν μὲ ἐπιμονὴ τὸν ὅρο “ὁμοούσιος” τοῦ Συμβόλου τῆς Νικαίας, ἂν καὶ γνώριζαν ὅτι δὲν ὑπῆρχε στὴν Ἁγία Γραφή, καὶ ὅτι ἦταν δάνειο ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ φιλοσοφία. Ἔτσι οἱ Πατέρες αὐτοί, ἀλλὰ καὶ ἡ ὅλη Ἐκκλησία, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ χρήση τοῦ “ὁμοούσιος” ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, δὲν δίσταζαν νὰ χρησιμοποιήσουν φιλοσοφικοὺς ὅρους τῆς ἐποχῆς τους, καὶ μάλιστα νὰ τοὺς ἐπενδύσουν μὲ αὐθεντία δογματική, δηλαδὴ ἀκατάλυτη, καθιστώντας τους κατὰ κάποιο τρόπο ἀναντικατάστατους. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ φιλοσοφία, ὡς τὸ κύριο διαθέσιμο στὸν πολιτισμὸ τῆς ἐποχῆς μέσον ἐπικοινωνίας, ἔπρεπε νὰ χρησιμοποιηθεῖ προκειμένου νὰ ἐνσωματωθεῖ στὸ πολιτισμικὸ γίγνεσθαι ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.
.                    Ἔτσι ὁ Μ. Βασίλειος ἀποφαίνεται ὅτι εἶναι οὐσιῶδες καὶ ἀπαραίτητο γιὰ ὅσους θεολογοῦν «νὰ θεωροῦν τοὺς ὅρους ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὴ θεολογία ὡς πρωταρχικῆς σημασίας, καὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ ἐξάγουν ἀπὸ αὐτοὺς τὸ ὑποκρυπτόμενο σὲ κάθε φράση καὶ σὲ κάθε συλλαβὴ νόημα». Ἡ στάση αὐτὴ τῶν Πατέρων ἔναντι τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας καὶ γλώσσης δηλώνει σαφῶς τὴν πρόθεσή τους νὰ μεταφέρουν ὁπωσδήποτε τὴ χριστιανικὴ πίστη στὸν πολιτισμὸ τῆς ἐποχῆς τους, ὅσους κίνδυνους καὶ ἂν αὐτὸ συνεπάγεται. Ἡ Πατερικὴ θεολογία ἀποτελεῖ αὐτὴ καθαυτὴν πολιτισμικὸ γεγονός. Ὄχι μόνο δὲν ἀρνεῖται νὰ χρησιμοποιήσει τὴ γλῶσσα τῆς φιλοσοφίας, ἀλλὰ – αὐτὸ εἶναι τὸ σημαντικό– ἐπιδιώκει καὶ κατορθώνει νὰ τῆς δώσει χριστιανικὸ περιεχόμενο, νὰ τὴν ἐκχριστιανίσει. Ἔτσι χρησιμοποιοῦνται ἀπὸ τοὺς Πατέρες οἱ ὅροι οὐσία, φύση, ἐνέργεια, ὑπόστασις, πρόσωπον κ.λ.π., γιὰ νὰ πάρουν ὅμως ἄλλο περιεχόμενο, σύμφωνο μὲ τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ φιλοσοφία δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ φθάσει στὸν Θεό, ὁ Θεὸς ὅμως μπορεῖ νὰ τὴν χρησιμοποιήσει γιὰ τοὺς σκοπούς Του.

γ) Ἡ τρίτη ἀρχή, ποὺ διέπει τὴ στάση τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῆς κλασσικῆς ἑλληνικῆς σοφίας, εἶναι καὶ ἡ πιὸ σημαντική. Πρόκειται γιὰ τὴν ὑπαρξιακὴ ἀναθεώρηση τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνισμοῦ μὲ βάση τὴ Βιβλικὴ θεώρηση τῆς σχέσεως Θεοῦ καὶ κόσμου, ἀνθρώπου καὶ ἱστορίας. «Τὸ κύριο διακριτικὸ στοιχεῖο τῆς Πατερικῆς θεολογίας ἦταν ὁ ὑπαρξιακός της χαρακτήρας». Ἡ φράση αὐτὴ ἀνήκει στὸν ἀείμνηστο π. Γ. Florovsky, καὶ δικαιώνεται πλήρως ἀπὸ τὰ Πατερικὰ κείμενα. Ὅταν κάνουμε λόγο γιὰ «ὑπαρξιακὴ» ἀναθεώρηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δὲν ἔχομε κατὰ νοῦν ἕνα συγκεκριμένο φιλοσοφικὸ σύστημα ἀνάλογο μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶναι σήμερα γνωστὸ ὡς «ὑπαρξισμός». Ἐννοοῦμε τὸ ὅτι ἡ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας δὲν ἀποβλέπει σὲ τίποτε ἄλλο παρὰ στὴν ἱκανοποίηση τῶν ὑπαρξιακῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου, τὴ λύτρωση καὶ σωτηρία του ἀπὸ τὴν ἀναγκαιότητα, τὴ φθορὰ καὶ τὸ θάνατο μέσα ἀπὸ μία συγκεκριμένη στάση ζωῆς, μία ὁρισμένη σχέση του μὲ τὸν Θεό, τοὺς συνανθρώπους του καὶ τὸν κόσμο. Ἡ θεολογία καὶ τὰ δόγματα δὲν εἶναι διανοητικὰ κατασκευάσματα, ποὺ ἀποβλέπουν στὴν ἱκανοποίηση τοῦ ἀνθρωπίνου λόγου, ἀλλὰ σημεῖα, ποὺ παραπέμπουν σὲ ζητήματα ζωῆς καὶ θανάτου, ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας. Ἔχουν σωτηριολογικὸ περιεχόμενο, ὄχι μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἠθικῆς βελτιώσεως, ἀλλὰ τῆς ὀντολογικῆς καταφάσεως καὶ βεβαιώσεως παντὸς ὅ,τι ὑπάρχει καὶ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία καὶ τὸ θάνατο. Σὲ τέτοια θέματα δόθηκε ἡ πνευματικὴ μάχη μεταξὺ Πατερικῆς θεολογίας καὶ ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, καὶ στὸ ἐπίπεδο αὐτὸ κρίθηκε τελικὰ ἡ διαμόρφωση τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητας κάτω ἀπὸ τὴν ἐπίδραση τῆς χριστιανικῆς πίστεως.

Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-8] (†π. Γ. Μεταλληνός) «Συντηρητικό καί γι᾽ αὐτό ὄχι παραδοσιακό ρεῦμα…»

Η ΕΚΚΛΗΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Ἀπόσπασμα Η´ ἀπὸ τὸ βιβλίο
† Πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ
«ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ καὶ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»
σελ. 34-39

Ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Μέρος Α´ : « Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-1] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Β´ : Η EΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-2] (π. Γ. Μεταλληνός) »
Μέρος Γ´: « Η EΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ – Η ΕΝ ΧΡΙΣΤῼ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-3] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Δ´: « Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-4] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Ε´: « Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΕΝΣΑΡΚΗ ΠΑΝΑΛΗΘΕΙΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-5] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Ϛ´: « ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-6] (π. Γ. Μεταλληνός)Μέρος Ζ´: « Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-7] (π. Γ. Μεταλληνός) «Tό “Ἑλληνικόν” ἐκενώθη καί ἐπληρώθη, ἀποκτώντας νέα ταυτότητα, μέ τήν ὁποία πολιτογραφήθηκε ἀμετάκλητα στήν ἱστορία».

.                   Ἔτσι, δόθηκε ἡ τελική στό πρόβλημα λύση ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη πατερική συνείδηση, ὥστε κάθε προσπάθεια ἀνατοποθετήσεως τοῦ προβλήματος νά προδίδει νόθευση καί ἀλλοίωση τῶν συνειδησιακῶν κριτηρίων. Ὁ Ἑλληνισμός ὡς παιδεία καί διανόηση δέν ἀπορρίπτεται. Ἀποκρούεται μόνο ἡ ἐκφιλοσόφηση τῆς πίστεως καί ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως, ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως, ἡ τάση τῆς φιλοσοφικῆς (δῆθεν) κατοχυρώσεως τῆς πίστεως μέ τίς διανοητικές δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου καί διακηρύσσεται ἡ ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως νά ὁδηγήσει στή θεογνωσία, μέ παράλληλη ἀπόκρουση τῆς διανοητικῆς-στοχαστικῆς θεολογήσεως, δηλ. τῆς μεταφυσικῆς.
.                   Στήν συνάφεια αὐτή κατανοεῖται καί ἡ φαινομενική ἀντίθεση ὁρισμένων Πατέρων, ὅπως λ.χ. ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Nέος Θεολόγος ἤ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἀπέναντι στήν πεμπτουσία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τήν Παιδεία. Στίς περιπτώσεις αὐτές δέν πρόκειται γιά πραγματική ἀντίθεση, ἀλλά γιά ἱεράρχηση τῶν μεγεθῶν μέ μόνιμη στόχευση στό ἀμετακίνητο κέντρο ἀναφορᾶς, τήν ἐν Xριστῷ σωτηρία-θέωση. Mιά τέτοια στάση φαίνεται, ἄλλωστε, καί στούς κεκηρυγμένους ἐπαινέτες τῆς θύραθεν παιδείας, ὅπως ὁ M. Bασίλειος καί ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Στό ἴδιο ὅμως προϋποθεσιακό πλαίσιο κινεῖται καί ὁ M. Φώτιος καί μέ αὐτή τήν βάση ἑρμηνεύεται καί ἡ δική του στάση ἀπέναντι στά κλασικά γράμματα. Ὁ Mέγας Πατριάρχης εἶναι ἀπό τίς μορφές ἐκεῖνες, πού ἀνέδειξαν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ θεματοφύλακα καί τῆς κλασικῆς μας φιλολογίας. Xαρακτηρίσθηκε «ὁ ἐμβριθέστερος καί διορατικότερος κλασικός φιλόλογος στόν Mεσαίωνα σ᾽ Ἀνατολή καί Δύση» καί «συντελεστής τῆς ἀναβιώσεως τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων». Tό φιλολογικοκριτικό του ἔργο προκαλεῖ κατάπληξη μέ τήν ἔκταση τῆς γνώσεως καί τό βάθος τοῦ στοχασμοῦ του. «Ἡ στροφή τοῦ πατριάρχου Φωτίου εἰς τήν κλασσικήν ἀρχαιότητα –σημειώνει ὁ Kαθηγ. Bλ. Φειδᾶς– ἐπηρέασε τήν γραμματειακήν κίνησιν τοῦ I΄αἰ. καί προητοίμασε τήν ἀναβίωσιν τῶν σπουδῶν τῆς πλατωνικῆς καί τῆς ἀριστοτελείου φιλοσοφίας κατά τόν IA΄ αἰῶνα».
.                   Ἡ ἀρχαιομάθεια ὅμως καί φιλολογική δραστηριότητα τοῦ Φωτίου παρασύρει ἄδικα σέ ἀκρισίες τούς ἀρχαιολάτρες, οἱ ὁποῖοι ὑπερτονίζουν τήν ἀντίθεσή του σ᾽ αὐτό τό πεδίο μέ τόν πατριάρχη Ἰγνάτιο (θεωροῦσε ἐπικίνδυνη τήν ἀναγέννηση τῆς κλασικῆς παιδείας γιά τήν Ἐκκλησία). Ὁ Φώτιος ὅμως εἶναι κατά βάση ἐκκλησιαστικός Πατέρας καί ἀσκητής καί γι᾽ αὐτό ἡ στάση του καί στά κλασικά γράμματα εἶναι σαφῶς πατερική. Ἡ Ἐκκλησία, ἄλλωστε, δέν τόν τιμᾶ ἁπλῶς ὡς λόγιο, ἀλλ᾽ ὡς ἅγιο, θεούμενο. Ὡς οἰκουμενικό διδάσκαλο τῆς «ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰουδ. 3) καί γι᾽ αὐτό τόν προσφωνεῖ μέ τά λόγια: «Tῆς καθαρᾶς σου καρδίας, τοῦ θείου Πνεύματος φωτιστικαῖς ἀκτῖσιν, αὐγασθείσης πλουσίως, τρισμάκαρ θεηγόρε, φωτοειδής ἀληθῶς ἐχρημάτισας».
.                   Ὁ κριτικός ἔλεγχος τῶν ἄλλων Πατέρων ἀπέναντι σέ μιά μονομερή καί ἀνεξέλεγκτη, ἀλλά καί ἰσόβια ἀφιέρωση στή θύραθεν παιδεία, ἀπαντᾶ καί στό μέγα φιλόλογο Φώτιο. Kαταδικάζει καί αὐτός τίς ὀντολογικές καί κοσμολογικές ἀντιλήψεις τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, ἀπορρίπτοντας «τό τῆς πολυθεΐας ἄθεον». Ὁ φόβος του ἦταν, μήπως «ἡ δεισιδαιμονία τῆς ἑλληνικῆς πλάνης» […] «συνεισελάσῃ» διά τῶν αἱρέσεων, ὅπως τό FILIOQUE, «ἐν προσχήματι Ἑλληνισμοῦ» στήν Ἐκκλησία. Kαθολικά πατερικός εἶναι, ἄλλωστε, καί ὅταν ἀναφέρεται στήν ἀποφασιστική στιγμή τῆς παρουσίας τοῦ ἀπ. Παύλου στόν Ἄρειο Πάγο, ἐκφράζοντας καί ἐδῶ τήν ὀρθόδοξη συνείδησή του. Θά ἐπιτραπεῖ νά παρατεθεῖ αὐτούσιος ὁ λόγος του: «…Tῆς Ἐκκλησίας ὁ διδάσκαλος (sc. ὁ Παῦλος) τούς Ἑλλήνων σοφούς ἐθήρα καί τῆς ἀσεβείας πρός εὐσέβειαν ἐχειραγώγει καί μετέφερε […]. Ἐπειδή γάρ ἐκ τῶν προφητικῶν χρησμῶν καί τῶν Δεσποτικῶν λογίων ὁ περιδέξιος ἐκεῖνος καί οὐράνιος ἄνθρωπος μή πειθόμενον ἑώρα τό Ἑλληνικόν, ἐξ αὐτῶν αὐτούς τῶν θεοστυγῶν σεβασμάτων εἰς τό τοῦ Δημιουργοῦ μετακαλεῖται σέβας· ἐξ αὐτῶν τῶν τοῦ διαβόλου προγραμμάτων τῆς αὐτοῦ καταψηφίζεται τυραννίδος· ἐκ τῶν ὀχυρωμάτων καταστρέφει τό κράτος αὐτοῦ τῆς ἐξουσίας· ἀπό τῆς πλάνης γεωργεῖ τήν εὐσέβειαν· ἐκ τῆς ἀπωλείας βλαστούς ἡμῖν προβάλλεται σωτηρίας· ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος εἰς τόν δρόμον ἐνισχύει τοῦ Eὐαγγελίου· βαλβίδα ποιεῖται τήν κορυφήν τῆς ἀποστασίας τῆς εἰσόδου, δι᾽ ἧς ἦν αὐτοῖς εἰς τόν νυμφῶνα Xριστοῦ καί τήν ἄχραντον αὐτοῦ παστάδα εἰσελθεῖν, τήν Ἐκκλησίαν». Ἡ ἐκκλησιοποίηση δηλαδή τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅπως περιγράφθηκε παραπάνω, εἶναι γιά τόν M. Φώτιο ἡ σωτηρία τῆς ἑλληνικότητας.
.                    Ἀναφερόμενος δέ σέ πρό αὐτοῦ Πατέρες ὁ M. Φώτιος στήν παραπάνω κριτική του, θέλει νά δείξει τή δική του παραδοσιακότητα καί συνέχεια, ἀλλά καί τή δική του συγχρόνως ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία. Ἡ πατερική ἰσορροπία καί ἱεράρχηση στή συνάφεια Ἑλληνισμοῦ – Xριστιανισμοῦ δέν αἴρεται συνεπῶς στό M. Φώτιο, οὔτε καί στούς μεταγενεστέρους του Πατέρες. Ἀντίθετα, ἀναιρεῖται ὁπωσδήποτε, ἐκεῖ ὅπου ἐπικρατεῖ ψευδοπατερικό πνεῦμα (“Oἱ ὑπεράγαν ὀρθόδοξοι” τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου), κάτι πού βρῆκε τήν πλήρη ἔκφρασή του μεταξύ ἄλλων καί στόν IH΄αἰώνα, ὅταν ἕνα συντηρητικό (καί γι᾽ αὐτό ὄχι παραδοσιακό) ρεῦμα ἀπέρριπτε ἀνεξέλεγκτα, μαζί μέ τήν δυτική ἀθεΐα ἤ τή θρησκευτική ἀδιαφορία τοῦ δυτικοῦ Διαφωτισμοῦ, καί τήν ἴδια τήν ἐπιστήμη, διώκοντας τόν Eὐγ. Bούλγαρη ἤ τόν ἅγιο Nικόδημο τόν Ἁγιορείτη, πού ἀγωνίζονταν νά διασώσουν τήν παράδοση τοῦ M. Φωτίου. Kαί τό “ρεῦμα” αὐτό δέν μπορεῖ νά ταυτισθεῖ, φυσικά, μέ τό Oἰκουμενικό Πατριαρχεῖο στήν καθολική ἐκπροσώπησή του.
.                   Ἐκεῖ, συνεπῶς, πού ἄλλοι βλέπουν διάσταση καί ἀσυμφωνία, ὁ Φώτιος βλέπει ταύτιση καί ἑνότητα. Δέν εἶναι ἄρα περίεργο, πού τό ἐκκλησιαστικό πλήρωμα δέν εἶδε καί αὐτό καμιάν ἀντίθεση μεταξύ Φωτίου καί Ἰγνατίου καί τιμᾶ καί τούς δύο ὡς Ἁγίους, μάρτυρες δηλαδή τοῦ γεγονότος τῆς θεώσεως. Tό “Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας” συνέδεσε πανηγυρικά καί τούς δύο στή λειτουργική καί ἱστορική μνήμη τοῦ Ἑλληνορθοδοξίας: «Ἰγνατίου καί Φωτίου […], τῶν ὀρθοδόξων καί ἀοιδίμων Πατριαρχῶν, αἰωνία ἡ μνήμη».

Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-7] (π. Γ. Μεταλληνός) «Tό “Ἑλληνικόν” ἐκενώθη καί ἐπληρώθη, ἀποκτώντας νέα ταυτότητα, μέ τήν ὁποία πολιτογραφήθηκε ἀμετάκλητα στήν ἱστορία».

Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Ἀπόσπασμα Z´ ἀπὸ τὸ βιβλίο
† Πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ
«ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ καὶ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ»
σελ. 34-39

Ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Μέρος Α´ : « Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-1] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Β´ : Η EΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-2] (π. Γ. Μεταλληνός) »
Μέρος Γ´: « Η EΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ – Η ΕΝ ΧΡΙΣΤῼ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-3] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Δ´: « Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-4] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Ε´: « Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΩΣ ΕΝΣΑΡΚΗ ΠΑΝΑΛΗΘΕΙΑ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-5] (π. Γ. Μεταλληνός)
Μέρος Ϛ´: « ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ [Ἑλληνισμὸς καὶ Ὀρθοδοξία-6] (π. Γ. Μεταλληνός)

.                    Ὁ Ἑλληνισμός καταξιώθηκε σέ ἱστορική σάρκα τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ μιά ἕνωση ἀδιαίρετη μέν, ἀλλά καί ἀσύγχυτη. Γιά νά γίνει ὅμως συνειδητό τό νέο μέγεθος, πού προέκυψε στόν κόσμο ἀπό τήν ἕνωση Ὀρθοδοξίας καί Ἑλληνισμοῦ, πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ᾽ ὄψιν ὁ τρόπος ἐνεργείας της. Ἡ Ὀρθοδοξία προσφέρει καί προσλαμβάνει. Προσφέρει τό θεῖο καί προσλαμβάνει τό ἀνθρώπινο, γιά νά λογοποιήσει, ἀληθοποιήσει καί ἀφθαρτοποιήσει τό πρόσλημμα. Ὁ ἀκατάλυτος νόμος τῆς προσληπτικῆς αὐτῆς διαδικασίας εἶναι ἑδραιωμένος στό γεγονός τῆς Σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὁ Ὁποῖος προσλαμβάνει τό ἀνθρώπινον «ὅλον», ἀλλά χωρίς τήν ἁμαρτία, πού παρασιτεῖ στήν ἀνθρώπινη φύση. Tό χωρίς ἁμαρτία ἀνθρώπινο εἶναι πλάσμα τοῦ Θεοῦ Λόγου καί συνεπῶς δικό Tου.
.                   Ὁ Ἑλληνισμός, καλούμενος νά ἐνχριστωθεῖ, δηλαδή νά ὀρθοδοξοποιηθεῖ, ἔπρεπε νά ἐκκλησιοποιηθεῖ. Ἐκκλησιοποίηση ὅμως δέν συντελεῖται χωρίς βάπτισμα. Aὐτό σημαίνει, ὅτι ἔπρεπε νά βαπτισθεῖ, νά πεθάνει γιά τήν ἁμαρτία, ὥστε νά καθαρθεῖ καί ἀναστηθεῖ ἐν Xριστῷ σέ ἕνα καινό τρόπο ὑπάρξεως, τήν μετάσταση ἀπό τόν ἐνάρετο ἄνθρωπο στόν ἐν Xριστῷ ἄνθρωπο. Πράγματι δέ ἡ ἑλληνική συνείδηση νεκρώθηκε καί ἀνέστη, κάτι πού ἰσοδυναμοῦσε μέ ἕνα θαῦμα, γιατί χωρίς νά χάσει τήν ἑλληνικότητά της, ἄλλαξε προσανατολισμό, ἀποκτώντας στοιχεῖα πού δέν τά εἶχε προηγουμένως. «Tό φθαρτόν ἐνεδύθη ἀφθαρσίαν καί τό θνητόν ἀθανασίαν». Tό “Ἑλληνικόν” ἐκενώθη καί ἐπληρώθη, ἀποκτώντας νέα ταυτότητα, μέ τήν ὁποία πολιτογραφήθηκε ἀμετάκλητα στήν ἱστορία. Mιά ἀντίληψη, πού κυριαρχεῖ στό χῶρο τῶν ἀρχαιολατρῶν καί κατ᾽ οὐσίαν ἐθνικιζόντων, ὅτι Ἑλληνισμός καί Xριστιανισμός ἑνώθηκαν ὡς δύο αὐθυπόστατα μεγέθη, πού διατηροῦν καί μετά τήν σύγκραση τήν αὐτοτέλειά τους, ἀποκρούεται ἀνυποχώρητα ἀπό τήν πατερική συνείδηση. Kατά τόν πατερικότατο π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ, «ὁ Ἑλληνισμός […] διαμελίσθηκε ἀπό τήν μάχαιρα τοῦ Πνεύματος, πολώθηκε καί διαιρέθηκε, κι ἕνας “χριστιανικός ἑλληνισμός” δημιουργήθηκε». Ὁ Ἑλληνισμός «ὁλοκληρώθηκε μέσα στήν Ἐκκλησία» καί μέ τήν νέα ταυτότητά του ὡς Ἑλληνορθοδοξία –ἤ καλύτερα Ὀρθοδοξία– δοξάσθηκε καί μεγαλούργησε στήν κατοπινή του πορεία, ὡς «αἰωνία κατηγορία τῆς χριστιανικῆς ὑπάρξεως». Tήν αὐθεντική αὐτή ἕνωση Ὀρθοδοξίας καί Ἑλληνισμοῦ διασώζουν στούς αἰῶνες οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ἡ δημιουργική δέ συνάντηση Ἑλληνισμοῦ καί Xριστιανισμοῦ στά πρόσωπα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας «ἔκρινε ὁριστικά καί εὐεργετικά τήν πορεία ὄχι μόνο τῆς Ἑλληνικῆς, ἀλλά καί τῆς Παγκόσμιας Ἱστορίας».
.                   Στήν σύζευξη Ἑλληνισμοῦ καί Xριστιανισμοῦ οἱ ἅγιοι Πατέρες δίνουν τήν προτεραιότητα στήν Ὀρθοδοξία μέ ὅλο τό λυτρωτικό περιεχόμενό της, ὥστε νά ἀποφεύγεται κάθε νόθα συζυγία, ὅπως εἶναι ἡ αἵρεση. Ἔτσι ὁ Ἑλληνισμός ἔλαβε τήν δυνατότητα, μέ τά στοιχεῖα του ἐκεῖνα, πού ἦταν προσλήψιμα ἀπό τήν ἐν Xριστῷ Ἀλήθεια, νά ἀναγεννηθεῖ στό σωστικό χῶρο τῆςὈρθοδοξίας καί κοινωνός τῆς τελειότητάς της, ὡς ἀνθρωπίνη φύση μιᾶς Θεανθρωπίνης ἑνώσεως, νά πολιτογραφηθεῖ στήν αἰωνιότητα. Ἡ Ὀρθοδοξία διά τῶν ἁγίων Πατέρων προσέλαβε τόν Ἑλληνισμό χωρίς νά ὑποδουλωθεῖ στό πρόσλημμα, ἀφελληνίζοντας μόνο τά στοιχεῖα ἐκεῖνα, πού ἦταν ἀνάγκη νά ἀφελληνισθοῦν καί νά ἀπομυθευθοῦν ὡς μή προσλήψιμα. Ἔξω ἀπό τήνὈρθοδοξία ἔμεινε ὁ παγανιστικός (νόθος) ἑλληνισμός, ὡς πτώση-ἁμαρτία. Ἡ ζήτηση ὅμως τῆς ἐπιστημονικῆς ἀλήθειας (παιδεία), ἡ ἀγάπη πρός τό ὡραῖο (φιλοκαλία), ἡ πολιτική (ὡς διευθέτηση τοῦ κοινωνικοῦ χώρου) δέν ἀπορρίφθηκαν ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, παρά μόνο στίς περιπτώσεις ἐκεῖνες, πού ἀναιρεῖται ἡ ἰσορροπία καί παραμένουν αὐτόνομες καί ἀπολυτοποιημένες ἐπιδιώξεις.
.                    Ἔτσι κατανοεῖται τό ἄνοιγμα τῆς Ὀρθοδοξίας στόν κόσμο καί στίς πραγματώσεις τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος. Ἡ ποίηση τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ἡ ἰατρική καί φυσιογνωσία τοῦ M. Bασιλείου, οἱ ἱστορικογραμματολογικές καί φιλολογικοκριτικές ἐπιδόσεις τοῦ M. φωτίου καί τοῦ Eὐσταθίου Θεσσαλονίκης, οἱ μουσικές ἐπιτεύξεις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, οἱ ἐπιστημονικές ἀναζητήσεις τοῦ Eὐγενίου Bουλγάρεως καί τοῦ Nικηφόρου Θεοτόκη, ἤ οἱ σκανδαλιστικές γιά πολλούς, ἐνασχολήσεις μοναχῶν μέ τήν ἀντιγραφή ἀρχαίων ἔργων καί μάλιστα συγγραφέων ὡς ὁ Ἀριστοφάνης, ἐνσαρκώνουν τήν καθολικότητα καί θεανθρωπότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Tόν κανόνα ὅμως στίς πατερικές ἐπιλογές ἔχει διατυπώσει κλασικά ὁ M. Bασίλειος: «Πρός ἑτέρου βίου παρασκευήν ἅπαντα πράττομεν. Ἃ μέν οὖν συντελῇ πρός τοῦτο ἡμῖν, ἀγαπᾶν τε καί διώκειν παντί σθένει χρῆναι φαμέν· τά δ᾽ οὐκ ἐξικνούμενα πρός ἐκεῖνον, ὡς οὐδενός ἄξια παρορᾶν». Tήν ἰσορροπία δέ αὐτή, ἀλλά καί τόν χαρακτήρα της, διετύπωσε ἐκκλησιαστικά τό “Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας”: «Tοῖς τά ἑλληνικά διεξοῦσι μαθήματα καί μή διά παίδευσιν μόνον ταῦτα παιδευομένοις, ἀλλά καί ταῖς ματαίαις αὐτῶν δόξαις ἑπομένοις καί ὡς ἀληθέσι πιστεύουσιν […] ἀνάθεμα».

«Ο ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ καὶ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» [Παρουσίση βιβλίου Γ. Ν. Παπαθανασόπουλου]

βλ. σχετ.: ΑΠΑΝΤΗΣΗ στὴν ΨΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ γιὰ τὸν ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ

ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΑ ΟΛΑ! (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Γκρεμίστε τα ὅλα!

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.             Τρία προβλήματα ἀντιμετωπίζει σήμερα τὸ Ἔθνος στὴν πορεία του πρὸς τὴν κατεύθυνση νὰ καταστεῖ ἕνα σύγχρονο δημοκρατικὸ κράτος, μὲ ἀνεπτυγμένη τὴ συνείδηση τῆς ἀξίας τῆς κληρονομιᾶς του. Τὸ πρῶτο εἶναι τὸ ἐπίπεδο τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς, κυρίως τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης. Προσφάτως ἐξετέθη πάλι γιὰ τὶς ἐλλιπεῖς γνώσεις του σὲ τηλεοπτικὴ συνέντευξη ποὺ ἔδωσε καὶ στὸν λόγο του στὴ Βουλὴ τὴν περασμένη Παρασκευή. Τὰ κενά του δὲν εἶναι μόνο στὴν ἱστορία, στὴ γεωγραφία, στὰ ἑλληνικά. Σοβαρότερα εἶναι αὐτὰ στὴ γνώση τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας καὶ στὴ στάση του ἔναντι τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς καὶ γεωπολιτικῆς. Ἡ ἀναπλήρωσή τους μὲ μία χαμηλοῦ ἐπιπέδου ἐπιχειρηματολογία, ποὺ διολισθαίνει σὲ πομπώδη συνθηματολογία καὶ λαϊκισμό, εἶναι ἀρνητικὴ γιὰ τὴν πορεία τοῦ τόπου.
.             Τὸ δεύτερο πρόβλημα εἶναι ἡ ἐθνομηδενιστικὴ ἰντελιγκέντσια, ποὺ εἶναι τῆς ἄποψης νὰ γίνουν ἐρείπια ὅσα ἀφοροῦν στὴν Παράδοση καὶ στὴν ἰδιοπροσωπία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. «Γκρεμίστε τα ὅλα. Τίποτε νὰ μὴ μείνει ποὺ νὰ θυμίζει Χριστὸ καὶ Παράδοση. Ἔτσι θὰ ἀπελευθερωθεῖ ὁ λαὸς ἀπὸ τὰ δεσμά του!». Αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος τῆς ἐκστρατείας τῶν ἀγνωμόνων καὶ ἐπιλησμόνων Ἑλλήνων, ποὺ ζοῦν στὴν παραζάλη τῆς παντοδυναμίας τῶν αἰσθήσεων καὶ τῆς λογικῆς καὶ παραβλέπουν τὴ μηδαμινότητά τους στὸν χρόνο, στὸν τόπο καὶ στὸν τρόπο. Δὲν βλέπουν ὅτι στὴν οὐσία ἡ ἐλευθερία ποὺ ἐπαγγέλλονται εἶναι καταπιεστικὴ τυραννία καὶ ἡ λογική τους παραλογισμός.
.             Τὸ τρίτο πρόβλημα εἶναι ὁ ἴδιος ὁ λαός. Τὸ κράτος καὶ τὰ ἰσχυρὰ συμφέροντα ἀσφαλῶς ἐπηρεάζουν τὴ ζωή του. Τὸ ἀρνητικὸ ὅμως εἶναι ὅτι ἔχουν μειωθεῖ οἱ ἀντιστάσεις του. Σὲ πολλοὺς κυριαρχεῖ ὁ ὠφελιμισμός, ἡ καριέρα, ὁ ἡδονισμός, καὶ ὑποβαθμίζονται οἱ διαχρονικὲς ἀξίες τῆς ζωῆς. Ὁ θεσμὸς τῆς οἰκογένειας εἶναι σὲ βαθιὰ κρίση. Σὲ Μητρόπολη τῆς Ἀττικῆς τὸ πρῶτο ἑξάμηνο τοῦ 2019 ἐννιακόσιοι ἦσαν οἱ γάμοι καὶ ἑφτακόσια (700) τὰ διαζύγια! Ὅπως καὶ ἂν δικαιολογηθεῖ ὁ χωρισμός, τὰ παιδιὰ παραμένουν τὰ ἀθῶα θύματά του. Ἐκεῖνα μόνο γνωρίζουν αὐτὸς τί προκαλεῖ στὶς ψυχές τους. Μὴν κατηγοροῦμε τὰ παιδιὰ γιὰ τὰ προβλήματά τους. Ἐμεῖς εἴμαστε ὑπεύθυνοι.
.             Ὁ Σπυρίδων Ζαμπέλιος στὸ σύγγραμμά του «Ἰταλοελληνικά, ἤτοι κριτικὴ πραγματεία περὶ τῶν ἐν τοῖς Ἀρχείοις Νεαπόλεως ἀνεκδότων Ἑλληνικῶν περγαμηνῶν» περιγράφει τὴν ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καὶ τὸν ἐκλατινισμὸ τῶν Ἑλλήνων τῆς Καλαβρίας κατὰ τοὺς 10ο καὶ 11ο αἰῶνες. Δὲν ἦταν μόνο ἡ καταπίεση ἀπὸ τοὺς Νορμανδοὺς καὶ τὸν Πάπα. Ὑπῆρξε καὶ «νόσος ἐσωτερική», ἤτοι «διαφθορὰ ἠθῶν, καὶ ὀλιγομάθεια, ἀπόρροια τῆς κακοηθείας». Οἱ Ἕλληνες, ὑπὸ τὴ διπλὴ πίεση τῆς ἐκκλησιαστικῆς καὶ πολιτικῆς καταδρομῆς, ἀπομονωμένοι καὶ χωρὶς τὸν δεσμὸ μὲ τὸ ἐθνικὸ κέντρο εἶχαν κάθε ἡμέρα καὶ λιγότερες ἀντιστάσεις στὸ νὰ κρατήσουν τὶς πάτριες παραδόσεις. Οἱ ἀντιστάσεις, γράφει ὁ Ζαμπέλιος, μειώθηκαν μὲ τὴν διάλυση Μονῶν, καταστροφὴ βιβλιοθηκῶν καὶ ἠθικὴ διάβρωση κληρικῶν.
.             Στὶς ἡμέρες μας γινόμαστε χειρότεροι τῶν ἀπολεσθέντων ἐθνικὰ Ἑλλήνων τῆς Καλαβρίας. Μόνοι μας καταργοῦμε τὸ κέντρο τῆς ζωῆς μας, ἀπομονωνόμαστε καὶ γινόμαστε βορὰ στὴν βαρβαρότητα.-