ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ

Στὸ ἑδώλιο 14 ἄτομα γιὰ τὴν ὑπόθεση Βατοπεδίου

.           Στὸ ἑδώλιο τοῦ Τριμελοῦς Ἐφετείου Κακουργημάτων θὰ καθίσουν συνολικὰ 14 ἄτομα τὰ ὁποῖα φέρονται νὰ ἐμπλέκονται στὴν πολύκροτη ὑπόθεση τοῦ Βατοπεδίου καὶ μὲ τὴ «βούλα» τοῦ Ἀρείου Πάγου.
.         Τὸ Ποινικὸ Τμῆμα τοῦ Ἀρείου Πάγου μὲ τὸ ὑπ᾽ ἀριθμ. 1221/2014 βούλευμα τοῦ ἀπέρριψε τὴν ἀναίρεση ποὺ εἶχε ἀσκήσει ὁ ἀντεισαγγελέας τοῦ Ἀρείου Πάγου Γεώργιος Μποροδῆμος κατὰ τοῦ παραπεμπτικοῦ βουλεύματος μὲ τὴν ὁποία ὑποστήριζε ὅτι ἔχει ἀντιφάσεις, ἐλλείψεις καὶ λογικὰ σφάλματα. Ἔτσι, ἀναβιώνει τὸ 2000/2013 βούλευμα τοῦ Τριμελοῦς Συμβουλίου Ἐφετῶν Ἀθηνῶν, μὲ τὸ ὁποῖο παραπέμπονται νὰ δικαστοῦν γιὰ σωρεία κακουργηματικῶν καὶ πλημμεληματικῶν πράξεων 14 κατηγορούμενοι.
.           Σύμφωνα μὲ τὸ βούλευμα, θὰ κληθοῦν νὰ λογοδοτήσουν στὴ δικαιοσύνη ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Βατοπεδίου Ἐφραίμ, ὁ μοναχὸς Ἀρσένιος, ἡ Αἰκατερίνη Πελέκη καὶ οἱ δικηγόροι Διονύσιος καὶ Δημήτριος Πελέκης. Δίπλα τους στὸ ἑδώλιο θὰ καθίσουν, ἐπίσης, ὁ πρώην πρόεδρος τῆς Κτηματικῆς Ἑταιρείας τοῦ Δημοσίου (ΚΕΔ), καθηγητὴς Πέτρος Παπαγεωργίου, ὁ πρώην διευθύνων σύμβουλος τῆς ΚΕΔ Κωνσταντῖνος Γκράτσιος καὶ ὁ πρώην διευθυντὴς τῆς ὑπηρεσίας διαχείρισης ἀκινήτων της ΚΕΔ, Γεώργιος Μητρόπουλος. Ἐπίσης, παραπέμπονται ὁ πρώην γενικὸς γραμματέας του τότε ὑπουργείου Γεωργίας Κωνσταντῖνος Σκιαδὰς καὶ ἡ πρώην διευθύντρια τοῦ ὑπουργείου Ἀγροτικῆς Ἀνάπτυξης Σταματούλα Μαντέλη. Κατηγορούμενοι εἶναι, ἀκόμη, στελέχη τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κράτους ὅπως ὁ τέως ἀντιπρόεδρος ΝΣΚ Γρηγόρης Κρόμπας, ὁ τέως σύμβουλος Χριστόδουλος Μπότσιος, καθὼς καὶ οἱ Στέφανος Δέτσης καὶ Ἰωάννης Διονυσόπουλος.
.         Ὑπενθυμίζεται ὅτι τῆς ἀναίρεσης τοῦ κ. Μποροδήμου εἶχε προηγηθεῖ σχετικὴ αἴτηση τοῦ ἡγούμενου Ἐφραίμ, τοῦ μοναχοῦ Ἀρσένιου καθὼς καὶ τοῦ δικηγορικοῦ γραφείου Δημήτρη Πελέκη.

ΠΗΓΗ: newsbeast.gr

Διαφήμιση

ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΡΑΠΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕΩΣ Ι. Μ. ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ «’Επιχειροῦσε νὰ ἑδραιώσει στὸ ἀναγνωστικὸ κοινὸ πεποίθηση ἐνοχῆς τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ».

Ἀπόφαση ράπισμα γιὰ τὸν Κώστα Βαξεβάνη
γιὰ τὴν ὑπόθεση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου

.               Κόλαφος γιὰ τὸν δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη εἶναι δικαστικὴ ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν ποὺ ἀφορᾶ στὴν ἀγωγὴ τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου καὶ τοῦ Καθηγουμένου της Γέροντος Ἐφραίμ.
.               Τὸ δικαστήριο μὲ τὴν ὑπ’ ἀρ. 6148/6.12.2013 ἀπόφασή του δέχθηκε ὅτι ὁ Κώστας Βαξεβάνης μὲ δημοσιεύματά του στὴν ἰστοσελίδα koutipandoras.gr καὶ στὸ ἑβδομαδιαῖο περιοδικὸ ΕΠΙΚΑΙΡΑ προσέβαλε παράνομα καὶ κατασυκοφάντησε τὴν Ἱερὰ  Μεγίστη Μονὴ Βατοπαιδίου καὶ τὸν Καθηγούμενό της Γέροντα Ἐφραίμ.
.               Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὑποχρέωσε τὸν δημοσιογράφο,  ἀφ᾽ ἑνὸς νὰ προβεῖ σὲ δημοσίευση ἀποκατάστασης τῆς προσβολῆς καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου νὰ καταβάλει στὴν Ἱερὰ Μονὴ τὸ ποσὸ τῶν 10.000 Εὐρώ, ὡς χρηματικὴ ἱκανοποίηση λόγῳ ἠθικῆς βλάβης. Σημειώνεται ὅτι τὰ χρήματα αὐτὰ ἡ Ἱερὰ Μονή, μὲ δήλωση στὸ δικαστήριο διὰ τοῦ δικηγόρου της, τὰ ἔχει ἤδη ἐκχωρήσει στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν, προκειμένου νὰ χρησιμοποιηθοῦν στὰ συσσίτια ἀστέγων, ἐνῶ ὁ Καθηγούμενός της δὲν εἶχε αἰτηθεῖ νὰ τοῦ καταβληθεῖ χρηματικὴ ἀποζημίωση.
.               Τὸ δικαστήριο ἔκρινε ὅτι τὰ ἐπίμαχα δημοσιεύματα χρησιμοποιήθηκαν ἐσκεμμένα καὶ κατὰ παράβαση τῆς δημοσιογραφικῆς δεοντολογίας ἀπὸ τὸν δημοσιογράφο μὲ σκοπὸ τὴν ἐξύβριση τῆς Μονῆς καὶ τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ, ἀλλὰ καὶ τὴ συκοφάντησή τους.
.               Τὸ δικαστήριο δέχθηκε ἐπίσης, ὅτι ὁ Κώστας Βαξεβάνης μὲ ψευδῆ καὶ συκοφαντικὰ δημοσιεύματά του προσέβαλε τὸ ὄνομα, τὴν ἠθικὴ ὑπόσταση καὶ τὸν μοναστικὸ χαρακτήρα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἀλλὰ καὶ συμβόλων τῆς χριστιανικῆς πίστης, ὅπως τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου.
.               Ἀμφισβήτησε δὲ καὶ περιφρόνησε τὸ πρόσωπο τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ, τὴν ἠθικὴ καὶ θρησκευτική του συνείδηση καὶ ὑπόληψη ὡς μοναχοῦ καὶ ἱερωμένου.
.               Τὸ δικαστήριο  δέχθηκε ἀκόμα, ὅτι  τὰ δημοσιεύματα τοῦ Κώστα Βαξεβάνη περιεῖχαν ἰσχυρισμοὺς ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν πραγματικότητα καὶ δημοσιεύτηκαν ἀπὸ τὸν δημοσιογράφο ἐν γνώσει τῆς ἀναληθείας τους, μὲ στόχο νὰ βλάψουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ.
.               Ἀναληθῆ ἀποδείχθηκαν ἐπίσης κατὰ τὴν ἀπόφαση, μεταξὺ ἄλλων, ὅσα ἰσχυριζόταν ὁ Κώστας Βαξεβάνης γιὰ «ἐπιλεκτικὴ» περιφορὰ τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου ἀπὸ τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ «στὰ σαλόνια» καὶ γιὰ ἔκθεσή της σὲ λαϊκὸ προσκύνημα «μὲ τὸ ἀζημίωτο». Ἀντιθέτως  τὸ δικαστήριο ἔκρινε ὅτι τὸ ἱερὸ κειμήλιο ἐκτίθεται πρὸς προσκύνηση κατὰ καιροὺς σὲ Ἱεροὺς Ναοὺς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, πρὸς ἱκανοποίηση σχετικῶν αἰτημάτων τους καὶ ὅτι οἱ προσφορὲς τῶν πιστῶν διατίθενται γιὰ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση τῶν ναῶν ποὺ ὑποδέχονταν τὸ ἱερὸ κειμήλιο,  καθὼς καὶ γιὰ φιλανθρωπικοὺς σκοπούς.
.               Στὴ δικαστικὴ ἀπόφαση ἀναφέρεται τέλος ὅτι  ὁ δημοσιογράφος, περιφρονώντας τὸ τεκμήριο τῆς ἀθωότητας, ἐπιχειροῦσε νὰ ἑδραιώσει στὸ ἀναγνωστικὸ κοινὸ πεποίθηση ἐνοχῆς τοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ γιὰ διάφορες πράξεις, παρόλο ποὺ ἡ ὅλη ὑπόθεση διερευνᾶται δικαστικά.

 

 

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΟΥ “ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ”: «Ἐπρόκειτο γιὰ μιὰ καλοστημένη παγίδα προκειμένου νὰ πληγεῖ ἡ κυβέρνηση Καραμανλῆ καὶ νὰ ἐπισπευσθεῖ ἡ ἄνοδος τοῦ Γιώργου Παπανδρέου στὴν ἐξουσία»

Ὁ Ἐφραὶμ ἀποκαλύπτει τὸ παρασκήνιο τοῦ Βατοπεδίου
Ὁ ἡγούμενος μέσῳ βιβλίου ρίχνει φῶς στὴν ὑπόθεση
ποὺ ἔριξε τὴν κυβέρνηση Καραμανλῆ
(συμπλ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: καὶ ἀκολούθως ἔσπρωξε τὴν Ἑλλάδα
στὸν γκρεμὸ τῆς Οἰκονομικῆς Κρίσεως)

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Τί κάνει νιάου -νιάου στὰ κεραμίδια;

.           Μὲ ἕνα βιβλίο, ποὺ μᾶλλον θὰ γίνει ὁ ἐφιάλτης ὅλων τῶν ἐμπλεκομένων στὴν ὑπόθεση τῆς Μονῆς Βατοπεδίου καὶ τοῦ σκανδάλου μὲ τὶς ἀνταλλαγὲς γῆς, ἐπιστρέφει στὸ προσκήνιο ὁ ἡγούμενος Ἐφραίμ. Τὴν ἐρχομένη Πέμπτη 30 Μαΐου, ἀναμένεται νὰ παρουσιαστεῖ σὲ γνωστὸ ξενοδοχεῖο, ἕνα βιβλίο – βόμβα ποὺ θὰ ἀποκαλύπτει σκοτεινὲς πτυχὲς τοῦ σκανδάλου καθὼς καὶ σύμφωνα μὲ τὸ περιβάλλον τοῦ ἡγουμένου “νὰ ἀναφέρει πρωταγωνιστὲς ποὺ ἔμειναν ἄθικτοι” ἀπὸ τὰ ὅσα ἔγιναν.
.           Σύμφωνα μὲ πληροφορίες, στὸ βιβλίο μάλιστα ἀναμένεται νὰ γίνει προσπάθεια παραβολῆς τῶν γεγονότων, καθὼς ἡ πλευρὰ Ἐφραὶμ ἐκτιμᾶ πὼς ἐπρόκειτο γιὰ μία καλοστημένη παγίδα προκειμένου νὰ πληγεῖ ἡ κυβέρνηση Καραμανλῆ καὶ νὰ ἐπισπευσθεῖ ἡ ἄνοδος τοῦ Γιώργου Παπανδρέου στὴν ἐξουσία. Ὁ ἡγούμενος μάλιστα, εἶναι ἕτοιμος νὰ παραθέσει ἔγγραφα καὶ ἡμερομηνίες, ἐνῶ δίνει ἰδιαίτερη ἔμφαση στὸ ρόλο μερίδας τῶν ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα ἀπὸ τὶς 5 Σεπτεμβρίου 2008 προανήγγειλαν εἰσαγγελικὴ παρέμβαση, ἡ ὁποία τελικὰ πραγματοποιήθηκε στὶς 8 Σεπτεμβρίου.
.           Ἕνα ἀκόμα στοιχεῖο πάντως ποὺ προκαλεῖ ἀπορίες, σύμφωνα μὲ τὴ Μονὴ Βατοπεδίου, εἶναι ἡ στάση τῶν Ἀρχῶν, μιᾶς καὶ ὅπως ἀναμένεται νὰ ἀποδείξουν ἡ παραγγελία καὶ παραλαβὴ ἐγγράφων ἀπὸ 4 δημόσιες ὑπηρεσίες καὶ ἡ προετοιμασία εἰσαγγελικῆς παρέμβασης διήρκεσαν μόλις 5 ἡμέρες, γεγονὸς πρωτόγνωρο γιὰ τὰ ἑλληνικὰ δεδομένα.
.            Αὐτὸ ποὺ πάντως ἀναμένεται νὰ κάνει πολλοὺς νὰ μὴν κοιμηθοῦν τὶς ἑπόμενες ἡμέρες, εἶναι οἱ ἀναφορὲς σὲ πολιτικὰ πρόσωπα ποὺ διαδραμάτισαν ρόλο στὴν ὑπόθεση καθὼς καὶ παρασκηνιακὲς ἐπαφὲς καὶ πρόσωπα, ὅπως γιὰ παράδειγμα ἀπὸ τὸ περιβάλλον τοῦ πρώην πρωθυπουργοῦ Κώστα Σημίτη.

ΠΗΓΗ: newsbomb.gr

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ-1

Ἀπὸ τὸ βιβλίο:
«Θαύματα Παναγίας Παραμυθίας καὶ Παναγίας Παντανάσσης»,
ἔκδ. Ἱ. Μεγίστης Μονῆς Βατοπαιδίου,
Ἅγιον Ὄρος

Ἡ θαυματουργὸς εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Παραμυθίας
[1]

βλ. σχετ.: ΟΙ 7 ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ Ι. ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ:
https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/09/17/οἱ-7-θαυματουργὲς-εἰκόνες-τῆς-παναγί/

Πρόλογος

.            Ὁ πόνος εἶναι ἕνας ἀπρόσμενος καὶ ἀπρόσκλητος ἐπισκέπτης. «Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ζεῖ αὐτὴ τὴν πρόσκαιρη ζωὴ χωρὶς λύπη. Κι ἂν δὲν συμβαίνει αὐτὸ σήμερα, θὰ συμβεῖ αὔριο· κι ἂν δὲν συμβεῖ αὔριο, θὰ ἔρθει ἡ λύπη στὸ μέλλον», λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Ὅπως κανεὶς ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἀθανάτος, ἔτσι κανεὶς δὲν εἶναι χωρὶς λύπη. Ἡ διαφορὰ βρίσκεται στὸ μέγεθός της. Κάποτε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας θὰ συναντήσουμε αὐτὸν τὸν ἐνοχλητικὸ ἐπισκέπτη. Μπορεῖ ἡ ἔνταση τοῦ πόνου νὰ εἶναι δύσκολη ἢ εὔκολη, νὰ εἶναι μικρὴ ἢ μεγάλη, νὰ εἶναι δυνατὴ καὶ κουραστική.

.            Ἡ εἴσοδος τοῦ πόνου, τῶν λυπηρῶν, τῶν διαφόρων ἀσθενειῶν ποὺ ταλαιπωροῦν τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ἔγινε μετὰ τὴν παράβαση καὶ τὴν παρακοή του στὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ μέσα στὸν Παράδεισο. Ἡ χωρὶς πόνο καὶ λύπες ζωὴ τῶν πρωτοπλάστων διεκόπη μὲ τὴν θέλησή τους. Ἡ μεταπτωτικὴ κατάσταση συνεδέθη μὲ τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο. Ἡ ἀσθένεια ἄρχισε ἀπὸ τὸν πρῶτο ἄνθρωπο καὶ ἐν συνεχείᾳ κυρίευσε ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος, γράφει ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας. Μετὰ τὴν ἁμαρτία «πόνος καὶ θλίψις καὶ ὀδύνη αὐτῷ ἐπέπεσεν». Ἡ θλίψη, ὁ στεναγμός, τὸ κλάμα, τὰ δάκρυα, τὸ πένθος καὶ ὁ θάνατος θὰ ἐξαλειφθοῦν στὴν ἄλλη ζωή.
.            Στὴν Π. Δ. φαίνεται ἡ ἀρρώστια νὰ εἶναι τιμωρία τοῦ Θεοῦ λόγῳ τῆς παραβάσεως τῶν ἐντολῶν του. Ὅποιος φυλάσσει τὶς ἐντολές, δὲν κινδυνεύει νὰ ἀρρωστήσει (Ἐξ. ιε´ 26). Ὁ Θεὸς ἐὰν δεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ μετανοεῖ μετὰ τὴν παράβαση, τότε ἐπεμβαίνει ὡς ἰατρός, τὸν θεραπεύει καὶ τὸν παρηγορεῖ.
.            Ὅποιος παραβαίνει τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ στὴν οὐσία διαλέγει νὰ ζήσει ἀντίθετα πρὸς τὴν φύση του, ὅπως δημιουργήθηκε ἀπὸ Αὐτόν. Οἱ ἐντολὲς θέτουν τὰ ὅρια μέσα στὰ ὁποῖα πρέπει νὰ κινεῖται ὁ ἄνθρωπος. Ἐάν, ὡς ἐλεύθερος, τὰ ὑπερβεῖ, ὑφίσταται τὶς συνέπειες. «Ἐκεῖνος ποὺ ἁμαρτάνει ἐνώπιον τοῦ δημιουργοῦ του θὰ πέσει στὰ χέρια τῶν γιατρῶν» . Ὁ Θεὸς λοιπὸν δὲν τιμωρεῖ, γιατί εἶναι ἀγάπη. Ὁ ἄνθρωπος τιμωρεῖ τὸν ἑαυτό του παραβαίνοντας τὴν τάξη ποὺ ἔθεσε ὁ Θεὸς κατὰ τὴν δημιουργία τοῦ κόσμου.
.            Αὐτὸ φαίνεται στὴν σημερινὴ κοινωνία τῆς ἀφθονίας τῶν ἀγαθῶν καὶ τῆς ἄμετρης καταναλώσεώς τους χάριν τῆς ἀπολαύσεως. Ἀρρώστιες ποὺ ταλαιπωροῦν τὸν ἄνθρωπο καὶ θέτουν σὲ κίνδυνο τὴ ζωή του ὀφείλονται στὸν τρόπο ζωῆς καὶ διατροφῆς του. «Ἀπὸ τὴν ἀνώμαλη καὶ ἀνισόρροπη δίαιτα πολλὲς φορὲς γεννῶνται ἀρρώστιες σὲ πολλούς». Στὴν πατερικὴ διδασκαλία συνδέονται τὰ σωματικὰ μὲ τὰ ψυχικὰ πάθη. Ἡ λαιμαργία, ποὺ εἶναι ψυχικὸ πάθος, ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν πολυφαγία ποὺ εἶναι σωματικὸ πάθος. Ὁ Κύριός μας ἀπαλλάσσει τὴν ἄρρωστη ψυχὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία θεραπεύοντας τὸ σῶμα. Μερικοὶ πάσχουν σωματικὰ λόγῳ τῆς ψυχικῆς τους κακοήθειας.
.            Στὴν Καινὴ Διαθήκη ἡ ἀρρώστια εἶναι ὁ παιδαγωγικὸς τρόπος, τὸν ὁποῖον χρησιμοποιεῖ ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ὁ πόνος καὶ ἡ ἀρρώστια κάνουν τὸν ἄνθρωπο χωρητικὸ τῆς χάριτος. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καυχᾶται λέγοντας «μὲ πολλὴ εὐχαρίστηση θὰ καυχῶμαι περισσότερο στὶς ἀρρώστιες μου, γιὰ νὰ κατοικήσει μέσα μου ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ» ( Β´ Κορ. ιβ´ 9). Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐξηγεῖ ὅτι οἱ ἅγιοι ἀρρωσταίνουν, γιὰ νὰ μὴ φανεῖ ὅτι ὑπερβαίνουν τὰ ὅρια τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἢ ὅτι διαφέρουν στὴν φύση τους ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.
.            Ὅταν ἀρρωστήσει ὁ ἄνθρωπος, καταφεύγει στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Εἶναι χρήσιμη καὶ ἀπαραίτητη. Ὁ Θεὸς «ἔδωσε στοὺς ἀνθρώπους τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, γιὰ νὰ δοξάζονται μὲ τὰ θαυμάσιά του, μὲ αὐτὰ θεράπευσε καὶ ἀφαίρεσε τὸν πόνο τοῦ ἀρρώστου». Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ὁποῖος σπούδασε τὴν ἰατρικὴ τῆς ἐποχῆς του, γράφει ὅτι ὁ Θεὸς γιὰ νὰ βοηθήσει τὴν ἀσθενικὴ φύση μας παραχώρησε τὶς διάφορες τέχνες ἀνάμεσα σ’ αὐτὲς καὶ τὴν ἰατρική. «Τὸ νὰ στηρίξουμε τὴν ἐλπίδα τῆς ὑγείας μας στὰ χέρια τῶν γιατρῶν εἶναι κτηνῶδες, αὐτὸ βλέπουμε τὸ παθαίνουν μερικοὶ ἄθλιοι, ποὺ ἐπιμένουν νὰ ὀνομάζουν τοὺς γιατροὺς σωτῆρες. Τὸ νὰ ἀποφεύγουμε ἐντελῶς τὶς ὠφέλειες ποὺ μᾶς παρέχει, φανερώνει ἰσχυρογνωμοσύνη» .
.            Χρειάζεται καὶ ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Χαρακτηριστικὰ εἶναι ὅσα γράφει ὁ ὁσιώτατος Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς σὲ μία ἐπιστολή του: «Μοῦ ἔστειλαν ἕνα ἰδιότροπον φάρμακον, καὶ αὐτό, μετὰ Θεόν, ἦτον ἡ θεραπεία μου. Εἶχα σαράντα ἡμέρες νὰ φάγω. Ὅταν ἐπῆρα τὸ φάρμακον, ἔφαγα, ἐκοιμήθην, ἐκαλυτέρευσα. Δόξα σοι ὁ Θεός! Ἄρχισα κάπως νὰ κινοῦμαι καὶ νὰ γράφω… Ἦλθαν κοντά μου πολλοί, καὶ μὲ προσευχὴν καὶ νηστείαν ἐθεραπεύθησαν. Τώρα ὅμως δὲν μὲ ἀκούει ὁ Κύριος, διὰ νὰ μάθω καὶ τὰ φάρμακα καὶ τοὺς ἰατρούς. Νὰ γίνω συγκαταβατικὸς εἰς ὅλους. Ἐδιάβασα καὶ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου τὲς ἐπιστολὲς καὶ εἶδα πόσον προσεῖχε εἰς τοὺς ἰατροὺς καὶ τὰ φάρμακα ἕνας τόσον μεγάλος Ἅγιος! Ἐγὼ ὁ πτωχὸς ἀσκητὴς ὅλο εἰς τὴν ἔρημον ἐγήρασα καὶ ἤθελα μόνον μὲ τὴν πίστιν νὰ θεραπεύσω. Τώρα μανθάνω καὶ ἐγὼ ὅτι χρειάζονται καὶ τὰ φάρμακα καὶ ἡ χάρις. Λοιπὸν τώρα θὰ λέγω καὶ ἐγὼ ὡσὰν τὸν Ἅγιον: «Κύταξε νὰ γίνης καλά· νὰ διορθώσεις τὰ νεῦρα σου μὲ ὅ,τι τρόπον ἠμπορεῖς, καὶ θὰ εὕρης πάλιν τὴν προσευχήν σου καὶ τὴν εἰρήνην» .
.            Παγκόσμιο λοιπὸν φαινόμενο ἡ ἀρρώστια. Ὅλοι ἀρρωσταίνουν. Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ οἱ δίκαιοι. Καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἅγιοι. Πιὸ πολὺ πόνεσε ἑκούσια, γιὰ χάρη μας, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. Ὑπέμεινε τὸ ὀδυνηρὸ μαρτύριο τῆς σταυρώσεως. Μποροῦσε νὰ τὸ ἀποφύγει. Μποροῦσε νὰ μὴ αἰσθανθεῖ τοὺς φρικτοὺς πόνους χρησιμοποιώντας τὴν θεϊκὴ δύναμή του. Δὲν τὸ ἔκανε καὶ ἤπιε τὸ πικρὸ ποτήρι τοῦ θανάτου. Ἀπὸ τότε στέκεται δίπλα μας ὡς Θεὸς παρακλήσεως καὶ παρηγοριᾶς.
.            Βαθύτατο πόνο ἔζησε καὶ ἡ Θεοτόκος βλέποντας πάνω στὸν σταυρὸ τὸν ἀγαπημένο Υἱὸ καὶ Θεό της. Ὅπως τῆς προεῖπε ὁ Συμεών, διαπέρασε τὴν ψυχή της ρομφαία, δηλαδὴ μαχαίρι κοφτερό. Πόνο ἔνοιωθε σὲ ὅλη της τὴν ζωή, ὅταν ἔβλεπε νὰ περιφρονεῖται καὶ νὰ ὑβρίζεται ὁ Κύριος. Στοὺς λόγους τῶν πατέρων καὶ τὴν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας καταγράφεται ὁ μητρικὸς θρῆνος τῆς Θεοτόκου. Στὰ σταυροθεοτοκία, ὕμνους ποὺ ἔγραψε ὁ Λέων ὁ Ϛ´, αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου, παρουσιάζεται ἡ θλίψη τῆς Θεομήτορος γιὰ τὸν ἄδικο θάνατο τοῦ Χριστοῦ. Ἐνῶ ὅλη ἡ κτίση χαίρεται γιὰ τὴν λύτρωση ποὺ προσφέρει ὁ ὑψούμενος στὸν σταυρὸ Υἱός της, ἡ ἴδια ἀπευθυνομένη σ’ αὐτὸν καὶ «βοῶσα ἐν ὀδύνῃ» λέει ὅτι «τὴ ρομφαία τῆς λύπης σπαράττομαι δεινῶς», «τὰ σπλάγχνα δονοῦμαι». Τὰ καρφιὰ μὲ τὰ ὁποῖα κάρφωσαν τὰ χέρια τοῦ Χριστοῦ πλήγωσαν καὶ τὴν δική της καρδιά. Κοντὰ στὸν σταυρὸ «ὠλοφύρετο κλαυθμῷ» «πόνους ὑπομείνασα πολλούς…δακρύουσα καὶ ἀλαλάζουσα».
.            Ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ βλέποντας τὸν μεγάλο θεομητορικὸ πόνο θεώρησε τὴν Παναγία καὶ δική του καταφυγή, σκέπη, ἐλπίδα καὶ βοηθὸ στὶς διάφορες θλίψεις καὶ ἀνάγκες. Στρέφεται ὁλόψυχα στὴν ἄμετρο συμπάθεια καὶ τοὺς οἰκτιρμούς, τὴν «κραταιὰν ἀντίληψιν» καὶ θερμὴ προστασία τῆς Θεοτόκου.
.            Στὴν σημερινὴ ἐποχὴ ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα του καὶ ζεῖ μέσα στὴ ἀπαρηγόρητη μοναξιὰ χρειάζεται στήριγμα καὶ παραμυθία. Ἡ ἀρρώστια χρειάζεται ὑπομονὴ καὶ ἐλπίδα. Ἂν δὲν τὴν ἔχει ὁ ἄρρωστος τότε αὐξάνει τοὺς πόνους του. Ὁ ὑπομονητικὸς ἄνθρωπος θὰ πάρει μεγάλο μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό, ἂν ὑπομείνει ἀγόγγυστα τὴν βαρειὰ ταλαιπωρία τῆς ἀρρώστιας. Ἰδιαίτερα ὅσοι πάσχουν ἀπὸ χρόνιες ἀσθένειες, ποὺ τὶς συνοδεύουν δυνατοὶ πόνοι, δὲν πρέπει νὰ ἀπελπίζονται, δὲν πρέπει νὰ χάνουν τὸ θάρρος τους. Ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας Παΐσιος: «Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν εἶναι τελείως καλὰ στὴν ὑγεία του, δὲν εἶναι καλά. Καλύτερα νὰ ἔχει κάτι. Ἐγώ, ὅσο ὠφελήθηκα ἀπὸ τὴν ἀρρώστια, δὲν ὠφελήθηκα ἀπὸ ὅλη τὴν ἄσκηση, ποὺ εἶχα κάνει μέχρι τότε».
.            Ὅσοι πάσχετε καὶ αἰσθάνεσθε ἀδύναμοι ἔχετε ἀσφαλὲς καταφύγιο, εἶναι ἡ Παναγία μας, ἐμπιστευθεῖτε Την. Καταφύγετε μὲ τὴν προσευχή σας σ’ Αὐτήν. Ζητεῖστε τὶς πρεσβεῖες Της. Θὰ ἔχετε γρήγορα ἀπάντηση. Αὐτὸ καταγράφουν οἱ μαρτυρίες ποὺ περιέχονται στὸ μικρὸ αὐτὸ βιβλίο. Εἶναι οἱ θαυματουργικὲς ἐπεμβάσεις διὰ μέσου τῶν ἱερῶν εἰκόνων τῆς Παραμυθίας καὶ τῆς Παντανάσσης.

.            Πιστεύουμε ὅτι καὶ ἡ ἔκδοση αὐτὴ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας θὰ βοηθήσει τοὺς πιστοὺς χριστιανούς, καὶ μάλιστα τοὺς πονοῦντας καὶ θλιβομένους καὶ αὐτοὺς ποὺ τοὺς συμπαρίστανται, ὥστε νὰ βροῦν στήριγμα καὶ παρηγορία ἀλλὰ καὶ νὰ δοξάσουν τὴν Ὑπερευλογημένη Θεοτόκο γιὰ τὴν συμπάθειά της πρὸς τὸ ἀνθρώπινο γένος.

Ὁ Καθηγούμενος
τῆς Ἱερᾶς Μεγίστης Μονῆς τοῦ Βατοπαιδίου
Ἀρχιμ Ἐφραίμ

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ – 2 «Ἡ προσευχὴ θὰ μᾶς διδάξει τὴν προσευχή».

Ἐρωτήσεις- Ἀπαντήσεις περὶ πνευματικῶν θεμάτων

Ἀρχιμ. Ἐφραὶμ Βατοπαιδινὸς

(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
στὴν Ἄλμπα Ἰούλια  τῆς Ρουμανίας τὸ 2004)

Α´ Ο “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ” ΑΝΘΡΩΠΟΣ: «Ἐγὼ δὲν ἔχω ἐξομολογηθεῖ ποτὲ στὴ ζωή μου, διότι δὲν ἔχω ἁμαρτίες»!) 
https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/09/26/ὁ-πνευματικὸς-ἄνθρωπος/

1. Τί νὰ κάνω ὅταν πέφτει ὁ ζῆλος καὶ πέφτω στὴν ἀποθάρρυνση καὶ βλέπω ὅτι ἡ καρδιά μου σκληραίνεται;

.           Ποτέ, ὅταν πέφτουμε, νὰ μὴν ἀποθαρρυνόμαστε. Δὲν ὑπάρχει κατ’ ἀρχὴν ἄνθρωπος, ποὺ δὲν πέφτει στὴν ζωή του σὲ μερικὰ λάθη. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι συνεχὴς μέχρι τὸν τάφο. Οἱ πτώσεις εἶναι ἀνθρώπινες καὶ ὅταν σηκώνεται ὁ ἄνθρωπος, ἀπὸ τὴν πτώση, αὐτὸ εἶναι πνευματικὴ κατάσταση. Ποτέ, νὰ μὴν ἀποθαρρύνεται ὁ ἄνθρωπος, γιατί ἡ ἀποθάρρυνση φανερώνει μεγάλη ἀπιστία. Αὐτὸς ποὺ πέφτει καὶ ἀποθαρρύνεται, νὰ μὴ λησμονεῖ ὅτι μεγάλοι ἐγκληματίες ἔγιναν ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας.

2. Πῶς θὰ φτάσω στὴν πνευματικὴ ἰσορροπία;

.           Ἡ πνευματικὴ ἰσορροπία, ἔρχεται μὲ τὴν ἐξαφάνιση τῶν παθῶν. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται, διὰ τῆς μετανοίας, μέσα στὴν Ἐκκλησία, μετέχοντας στὰ μυστήριά της, τότε, ὁπωσδήποτε, νικᾶται ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος «σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» καὶ ὅσο καθαρίζεται ἡ καρδιά, τόσο φαίνεται ἡ πνευματικὴ ἰσορροπία.

3. Πῶς μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει ὁ λαϊκὸς ἄνθρωπος τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

.           Δὲν ὑπάρχει καλογηρικὴ καὶ κοσμικὴ πνευματικότητα. Μπορεῖ μὲν στὸ μοναχό, ποὺ βρίσκεται σὲ μία Μονή, νὰ τοῦ παρέχονται κατὰ τρόπο ἄριστο οἱ προϋποθέσεις, γιὰ νὰ βρεῖ τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλὰ καὶ ὁ λαϊκός, ποὺ εἶναι ζωντανὸ καὶ ἀληθινὸ μέλος τῆς Ἐκκλησίας, θὰ βρεῖ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν πῆρε σύνταξη στὸν κόσμο!

4. Ἡ πνευματικὴ ζωὴ ἔχει σχέση μὲ τὴ συζυγικὴ ζωή;

.           Ἀσφαλῶς. Ἡ συζυγικὴ ζωὴ δὲν εἶναι ἐκτὸς πνευματικῆς ζωῆς. Ἐξ ἄλλου, ἡ συζυγικὴ ζωὴ εὐλογεῖται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου. Δὲν μπορεῖ νὰ πεῖ κανεὶς ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ζεῖ τὴν ἔγγαμη ζωὴ στερεῖται, ἐὰν θέλει, νὰ πάρει τὰ ἀγαθὰ καὶ τοὺς καρποὺς τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

5. Πῶς θὰ ξέρουμε ὅτι σὲ κάποια περίπτωση κάνουμε τὸ δικό μας θέλημα ἢ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ;

.           Αὐτό, θὰ μᾶς τὸ πεῖ ὁ πνευματικὸς καθοδηγητής, ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε. Ὅπως εἶπα, ὅτι γιὰ νὰ πάρει κανεὶς τὸ πτυχίο τοῦ πολιτικοῦ μηχανικοῦ, πρέπει νὰ πάει στὸ Πολυτεχνεῖο, νὰ πάει στοὺς καθηγητὲς τοὺς εἰδήμονες καὶ ἐντεταλμένους, καὶ ἐκεῖ, γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα θὰ ἐξετασθεῖ καὶ θὰ δοῦν οἱ καθηγητές του, πῶς πάει, καὶ θὰ τὸν βαθμολογήσουν. Ἔτσι χρειάζεται, καὶ ὁ πνευματικὸς καθοδηγητής, γιὰ νὰ ἐποπτεύει τὴν πνευματική μας ζωή. Καὶ τὶς διάφορες ἀπορίες ποὺ ἔχουμε θὰ μᾶς τὶς λύσει αὐτός.

 6. Πῶς μποροῦμε νὰ φτάσουμε στὴν ἀδιάλειπτη προσευχή;

.           Ἡ προσευχὴ θὰ μᾶς διδάξει τὴν προσευχή. Ὅπως ἔλεγε καί, ὁ ἀείμνηστος, παπὰ-Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης: «Ἡ ποσότητα τῆς προσευχῆς, θὰ φέρει τὴν ποιότητα τῆς προσευχῆς». Νὰ σᾶς δώσω ἕνα παράδειγμα. Λέμε ὅτι ἀγαποῦμε κάποιον ἄνθρωπο. Πῶς ἀποδεικνύεται ὅτι τὸν ἀγαποῦμε; Μὲ τὸ ὅτι τὸν σκεφτόμαστε. Ἂν ἀγαποῦμε τὸ Θεό, τὸν σκεφτόμαστε. Ἀλλὰ δὲν μένουμε, ὅπως λένε ἅγιοι Πατέρες, μόνο στὴ σκέψη τοῦ Θεοῦ. Προχωροῦμε στὴν κοινωνία μὲ τὸ Θεό, ἡ ὁποία γίνεται, μὲ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή. Γι’ αὐτό, ὅποιος μάθει νὰ προσεύχεται, αὐτὸς συνεχῶς θὰ ἀνεβαίνει, ἀπὸ σκαλοπάτι σὲ σκαλοπάτι. Τότε, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβει, θὰ φθάσει στὴν ἀδιάλειπτη εὐχή.

7. Ἀγαπῶ τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη καὶ θαυμάζω τὴν ὑπακοή του καὶ ὅλα τὰ πνευματικά του λόγια. Εἶναι ἕνα παράδειγμα γιὰ τὴν πνευματική μας ζωή. Νὰ μᾶς πεῖτε μερικὰ λόγια γι’ αὐτὸν καὶ ἂν κάνω λάθος, ἂν προσεύχομαι σ’ αὐτόν.

.           Δὲν κάνετε λάθος. Σᾶς λέω τὸ ἑξῆς, γι’ αὐτὸν τὸν ἅγιο ἄνθρωπο. Μία κυρία, ἀπὸ τὴν Κύπρο, μᾶς ἔγραψε μία ἐπιστολὴ καὶ μᾶς ἔλεγε, ὅτι, εἶχε κάποιο πρόβλημα καὶ εἶχε πάρα πολλὴ λύπη μέσα της. Ἔφτασε σὲ ἕνα ἀδιέξοδο στὴ ζωή της. Στὸν ὕπνο τῆς εἶδε κάποιο Γέροντα, ὁ ὁποῖος τῆς ἔδωσε λύσεις γιὰ τὸ πρόβλημά της καὶ τῆς εἶπε: « ἐγώ, κόρη μου, θὰ εἶμαι κοντά σου καὶ θὰ σὲ βοηθῶ. Δὲν θὰ σὲ ἀφήσω μόνη σου». Δὲν ἤξερε, ὅμως, κάτι γι’ αὐτὸ τὸν Γέροντα. Τὴν ἑπομένη ἡμέρα, πηγαίνει στὴν πόλη. Περνᾶ ἔξω ἀπὸ κάποιο βιβλιοπωλεῖο. Δὲν μπῆκε  μέσα, γιατί δὲν χρειαζόταν νὰ ἀγοράσει κάτι. Ἐνῶ περπατοῦσε καὶ μάλιστα γρήγορα, κοίταξε, γιὰ ἕνα λεπτό, πρὸς τὴ βιτρίνα καὶ βλέπει τὸ βιβλίο μὲ τὸν παπα-Ἐφραίμ. Ἀμέσως τὴν διαπέρασε ἕνα ρίγος. Ἐπιστρέφει, μπαίνει στὸ βιβλιοπωλεῖο καὶ ρωτάει: «Ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ Γέροντας;». Πῆρε τὸ βιβλίο του καὶ τὸ διάβασε καὶ πραγματικά, ὅπως μᾶς ἔγραψε στὸ γράμμα, ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμή, ποὺ τῆς ἐμφανίστηκε αὐτὸς ὁ Γέροντας, τόσο πολὺ ἄλλαξε ἡ ζωή της, πρὸς τὸ καλύτερο.
.           Καὶ κάτι ἄλλο, γιὰ τὸν π. Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη ποὺ μοῦ ἔλεγε, ὁ π. Ἰωσήφ, ὁ διάδοχός του. Πηγαίνει κάποιο παιδί, ποὺ δὲν φαινόταν τῆς Ἐκκλησίας, νὰ προσκυνήσει στὸν τάφο του στὰ Κατουνάκια. Πῆγε, γονάτισε στὸν τάφο του, προσευχήθηκε ἀρκετά, καὶ μετὰ τὸν ρώτησε ὁ π. Ἰωσήφ, γιὰ ποιὸ λόγο ἦλθε νὰ προσκυνήσει στὸν τάφο τοῦ Γέροντα; Τοῦ λέει: «Μοῦ ἔχει συμβεῖ τὸ ἑξῆς. Ἐγώ, δὲν παραδεχόμουν τίποτα ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ὅποτε εὕρισκα παπάδες μπροστά μου, τοὺς ἔβριζα ἀπὸ μέσα μου. Ἔλεγα, ὅτι, ὅταν βρῶ παπὰ μπροστά μου, ὅλα θὰ μοῦ ἔλθουν ἀνάποδα. Περνοῦσα ἀπὸ ἕνα βιβλιοπωλεῖο καὶ εἶδα τὸ βιβλίο ποὺ ἐκδόθηκε. Ἐπειδὴ ζωγραφίζω πρόσωπα, καὶ μοῦ ἄρεσε ἡ μορφή του,  τὸ πῆρα τὸ βιβλίο, γιὰ νὰ τὸν ζωγραφίσω. Τὸν ζωγράφισα σὲ ἕνα χαρτόνι, καὶ τὸ ἔβαλα στὴ βαλίτσα μου. Ἐνῶ βρισκόμουν στὴ Θεσσαλονίκη, πῆρα κάποιο ταξὶ γιὰ νὰ πάω κάπου. Ἐνῶ καθόμουν πίσω στὸ ταξί, κάτι θυμήθηκα νὰ πάρω, ἀπὸ τὴ βαλίτσα μου. Βγάζοντας τὸ χαρτὶ ποὺ ἤθελα, βγαίνει καὶ τὸ χαρτόνι ποὺ ζωγράφισα τὴ φωτογραφία τοῦ παπᾶ Ἐφραίμ. Ἀμέσως αἰσθάνθηκα μία μεγάλη εὐωδία. Ἄρχισα νὰ ἀνησυχῶ, διότι αὐτὰ τὰ πράγματα, δὲν τὰ παραδέχομαι. Ὁ ὁδηγὸς τοῦ ταξί μου λέει. Τί ἔχεις; Μυρίζει πολὺ λιβάνι μέσα στὸ αὐτοκίνητο. Ἐγὼ δὲν εἶχα σχέση μὲ λιβάνι. Ποτέ μου δὲν πῆρα στὰ χέρια μου λιβάνι. Βάζω τὸ χαρτόνι μπροστὰ στὴ μύτη μου καὶ γέμισε τὸ ταξὶ ἀπὸ εὐωδία. Καί, αὐτὸ ὀφείλεται, στὴν προσωπογραφία αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου». Αὐτό, τὸ θαυμαστὸ γεγονός, τὸν ὁδήγησε νὰ ἔλθει κοντὰ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ γίνει ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.

8. Ποιὰ εἶναι ἡ σημασία τοῦ πνευματικοῦ στὴν πνευματικὴ πρόοδο καὶ πῶς πρέπει νὰ θεωροῦμε τὴν ὑπακοὴ ἑνὸς λαϊκοῦ στὸν πνευματικό;

.           Τὴν ἴδια ἐρώτηση ἔκαναν καὶ σὲ ἄλλες συνάξεις. Ἡ συμβολὴ τοῦ πνευματικοῦ, στὴν πνευματική μας προαγωγή, εἶναι ὁπωσδήποτε ἀναγκαία. Τὸ πᾶν εἶναι, ἡ προσωπικὴ συμβολή, στὸν ἀγώνα καὶ τὸ πόσο βιάζει κανεὶς τὸν ἑαυτό του, στὴν πνευματικὴ ζωή. Στὸ θέμα τῆς ὑπακοῆς στοὺς πνευματικούς, ὅσον ἄφορα τὸ λαϊκὸ στοιχεῖο, διαφέρει ἀπὸ τὴν ὑπακοὴ ποὺ ἔχουν οἱ μοναχοὶ στὸ Γέροντά τους. Νομίζω, ὅτι, αὐτὴ ἡ ἀδιάκριτος ὑπακοή, ποὺ ὑπάρχει, ἀπὸ μερικοὺς λαϊκοὺς ἐξομολογούμενους, σὲ μερικοὺς πνευματικούς, εἶναι λανθασμένη κατάσταση. Μόνον ὁ ὑποτακτικὸς μοναχός, ὁ ὁποῖος εἶναι συνδεδεμένος μὲ τὸ μυστήριο τῆς κουρᾶς, θὰ κάνει ἀδιάκριτη ὑπακοὴ στὸ Γέροντα. Οἱ πνευματικοί, εἶναι μὲν πνευματικοὶ καθοδηγητές, ἀλλά, οἱ λαϊκοὶ θὰ κάνουν ὑπακοὴ σ’ αὐτὰ ποὺ ἀναφέρονται στὶς ἁμαρτίες. Ἄλλο ἐὰν ὁ λαϊκὸς ἐξομολογούμενος, θέλει νὰ πάρει κάποια συμβουλή. Ὁ Μέγας Βαρσανούφιος τονίζει: «Συμβουλὴν δίδωμι, οὐκ ἐντολήν». Καλὰ κάνει νὰ πάρει τὴν γνώμη τοῦ πνευματικοῦ του, ἀλλὰ ὄχι νὰ ρωτήσει γιὰ ὁτιδήποτε, π.χ. τί αὐτοκίνητο θὰ πάρει, ἢ τί θὰ σπουδάσει καὶ νὰ νομίζει, ὅτι, ἂν δὲν ρωτήσει γι’ αὐτὰ  κάνει ἁμαρτία. Καὶ τὸ ἄλλο. Ἐξομολογεῖται κάποιος σ’ ἕνα πνευματικὸ καὶ δὲν ἀναπαύεται. Δὲν χρειάζεται νὰ πάρει εὐλογία, γιὰ νὰ πάει σὲ ἄλλον πνευματικό. Μόνο ὁ μοναχὸς δὲν δικαιοῦται νὰ ἐξομολογηθεῖ σὲ ἄλλο Γέροντα, χωρὶς τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του πατρός. Ὁ λαϊκός, μπορεῖ κάθε στιγμή, νὰ πάει ὅπου θέλει καὶ σὲ ὅποιον θέλει. Βέβαια, δὲν ἐννοῶ αὐτοὺς πού, ἐκ συστήματος, πηγαίνουν ἀπὸ τὸν ἕνα πνευματικὸ στὸν ἄλλο, καὶ περιέρχονται στοὺς πνευματικούς, γιὰ νὰ κάνουν συλλογή.

9. Νομίζετε ὅτι εἶναι καλὸ πράγμα νὰ ἐξομολογεῖται κανεὶς καὶ σὲ ἕνα πνευματικὸ στὸν κόσμο καὶ σὲ ἕνα ἱερομόναχο πνευματικό;

.           Μπορεῖ νὰ τὸ κάνει αὐτό. Δηλαδὴ πῶς; Συνδέεται μὲ ἕνα πνευματικό, ποὺ βρίσκεται σ’ ἕνα μακρινὸ μοναστήρι, καὶ δὲν μπορεῖ νὰ πηγαίνει συχνὰ νὰ ἐξομολογεῖται. Μπορεῖ, νὰ ἔχει ἕνα πνευματικὸ στὸν κόσμο, νὰ ἐξομολογεῖται, καὶ ὅταν πηγαίνει, σ’ αὐτὸν τὸν πνευματικό, ποὺ τὸν ἔχει σὲ εὐλάβεια καὶ ἀναπαύεται μαζί του, νὰ τὸν ἐρωτὰ γιὰ διάφορα θέματα ποὺ τὸν ἀπασχολοῦν. Διότι πολλὲς φορὲς ὑπάρχει διαφορά. Ἔχουμε ἕνα πνευματικὸ καθοδηγητὴ καὶ ἕνα ἐξομολόγο. Ἄλλο ὁ ἐξομολόγος καὶ ἄλλο πνευματικὸς καθοδηγητής. Σᾶς λέω ἕνα παράδειγμα. Ἔρχονται στὸ Ἅγιον Ὅρος ἀρκετοί. Παίρνουν γραμμὴ ἀπὸ διαφόρους ἁγιορεῖτες πνευματικούς. Στὸ Ἅγιον Ὅρος ὅμως, ἔρχονται μία φορὰ τὸ χρόνο. Ἐμεῖς, δὲν τοὺς λέμε, νὰ ἐξομολογεῖστε σὲ μᾶς μία φορὰ τὸ χρόνο. Θὰ βρεῖτε τὸν πνευματικό της ἐνορίας σας, καὶ νὰ ἐξομολογεῖστε ἐκεῖ, καὶ ἔχετε τὴν καθοδήγηση, ἐφ’ ὅσον τὸ θέλετε, ἀπ’ ἐδῶ.

10. Ὑπάρχουν ἁμαρτίες ποὺ δὲν συγχωροῦνται;

.           Ὑπάρχει μία ἁμαρτία, ποὺ δὲν συγχωρεῖται ποτέ. Ἡ ἀμετανοησία. Αὐτὸς ποὺ δὲν μετανοεῖ, δὲν συγχωρεῖται. Ἡ ἀμετανοησία, θεωρεῖται βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιὰ ὅποιον ξέρει νὰ μετανοεῖ, καὶ τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα συγχωρεῖται.
.           Ἐνθυμοῦμαι, ὅταν παιδιὰ πηγαίναμε στὸ κατηχητικό, μᾶς ἔλεγαν οἱ κατηχητές. «Νὰ εἶστε καλὰ παιδιά, γιὰ νὰ σᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός. Ἄν, δὲν εἶστε καλὰ παιδιά, δὲν σᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός». Πόσο ἀστεῖο ἦταν αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔλεγαν! Δὲν μπορεῖ, νὰ ἐξαρτᾶται, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴ δική μου διαγωγή. Τότε δίνω ἐμπαθῆ ἰδιότητα στὸν Θεό. Μά, ὁ Θεός, εἶναι ἀγάπη καὶ ἀγαπᾶ τὸν διάβολο, ὅπως ἀκριβῶς, ἀγαπᾶ καὶ τὴν Παναγία. Ἄρα, εἴτε εἶμαι καλό, εἴτε εἶμαι κακὸ παιδί, μὲ ἀγαπᾶ ὁ Θεός! Ὁ Θεός, ἔτσι καὶ ἀλλιῶς, μὲ ἀγαπᾶ. Ἀλλά, δὲν θέλω νὰ γίνω, μόνο, καλὸ παιδί. Ἡ πνευματικὴ κατάσταση, δὲν εἶναι μία ἠθικὴ κατάσταση, ἀλλά, εἶναι μία ὀντολογική, ἁγιοπνευματικὴ κατάσταση. Μὲ τὴν πνευματικὴ ζωή, ποὺ ζῶ, ἀνοίγω τὶς πόρτες τῆς καρδίας μου νὰ ἔρθει ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτὸ κάνω.

11. Μπορεῖ νὰ γίνει ἐξομολόγηση διὰ τηλεφώνου ἢ διὰ τοῦ ἰντερνέτ;

.           Μὴ κάνετε τέτοιες ἀστεῖες ἐρωτήσεις. Ἕνας, ἔχει ἕνα πνευματικὸ καὶ γνωρίζεται μαζί του καὶ ὄντως εἶναι πνευματικό του παιδί. Ἐὰν τὸν πάρει τηλέφωνο καὶ τοῦ πεῖ μία ἁμαρτία, δὲν εἶναι κακὸ πράγμα. Ἐὰν τοῦ στείλει ἕνα γράμμα, ἢ μὲ τὸ ἰντερνέτ, ἢ μὲ τὸ ταχυδρομεῖο καὶ τοῦ γράφει μερικὰ πράγματα ἀπὸ τὴ ζωή του, ποὺ ἤδη τὰ ξέρει, καὶ γνωρίζονται ἀπὸ μία πνευματικὴ σχέση, αὐτὸ δὲν εἶναι κακό. Εἶναι κακό, ἄν τὸ κάνει αὐτὸ ἐπίτηδες, διότι ντρέπεται νὰ πάει μπροστά του νὰ ἐξομολογηθεῖ. Τότε εἶναι κακό.

12. Πῶς μποροῦν δύο παιδιὰ ποὺ ἀγαπιοῦνται νὰ ἀποφεύγουν τὶς σαρκικὲς ἐπαφές;

.           Μποροῦν νὰ τὸ κάνουν αὐτὸ κάλλιστα, ἐάν, ὄντως, ἔχουν σωστὴ σχέση μὲ τὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ ἐντάσσονται σωστὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὸ ποὺ ὠφελεῖ πάρα πολύ, εἶναι ὁ κοινὸς πνευματικός. Καὶ στοὺς συζύγους καὶ στοὺς ἐρωτευμένους καὶ στοὺς ἀρραβωνιασμένους, βοηθᾶ πάρα πολύ, ὁ κοινὸς πνευματικός.
.           Διαφωνῶ, ὅμως, μὲ τὴν κοινὴ ἐξομολόγηση τῶν συζύγων, δηλ. νὰ ἐξομολογοῦνται τὴν ἴδια στιγμή. Αὐτὸ εἶναι λάθος. Μία φορὰ συνέβη τὸ ἑξῆς. Ἦλθε ἕνας κύριος καὶ μὲ βρῆκε στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ μοῦ λέει. Ὁ πνευματικός μας, ἤθελε νὰ ἐξομολογούμαστε τὴν ἴδια στιγμή, μαζὶ μὲ τὴ σύζυγό μου. Καὶ τὸ κάναμε. Μία φορά, εἶπα, ὅτι ἔχω κακοὺς λογισμοὺς γιὰ τὴν ἰδιαιτέρα μου, στὴν ἐργασία ποὺ ἐργαζόμουν. Λογισμούς, ὄχι κάτι σημαντικό. Ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμή, ἔχει δύο χρόνια, μὲ παρακολουθεῖ, συνεχῶς, ἡ γυναίκα μου. Βλέπετε, ὅτι, ἡ ὑποψία ὑπάρχει καὶ χωρὶς συγκεκριμένο γεγονός; Φανταστεῖτε νὰ ὑπάρχει, ἔστω, καὶ ἕνα ἀμυδρὸ γεγονός. Τότε, ἡ ὑπόνοια τῆς γυναίκας μεγαλώνει καὶ γίνεται ἐπιθετική. Γι’ αὐτό, ἡ ἐξομολόγηση, θὰ γίνεται ξεχωριστά. Μετά, ὁ πνευματικός, ἂν τὸ κρίνει ἀναγκαῖο, θὰ τοὺς καλεῖ καὶ θὰ τοὺς λέει μερικὰ πράγματα, ποὺ εἶναι κοινοῦ ἐνδιαφέροντος.

 ΠΗΓΗ: pemptousia.gr

Ο “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ” ΑΝΘΡΩΠΟΣ: «Ἐγὼ δὲν ἔχω ἐξομολογηθεῖ ποτὲ στὴ ζωή μου, διότι δὲν ἔχω ἁμαρτίες»!)

Ποιός εἶναι ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος;

 Ἀρχιμ. Ἐφραὶμ Βατοπαιδινὸς

(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
στὴν Ἄλμπα Ἰούλια  τῆς Ρουμανίας τὸ 2004)

.          Θέλω σήμερα, νὰ θίξω στὴν ἀγάπη σας ἕνα θέμα, τὸ ὁποῖο ἴσως τὸ ἔχετε ξανακούσει, ἴσως τὸ ἔχετε διαβάσει, ἀλλὰ ἴσως καὶ δὲν τὸ ἔχετε σκεφθεῖ ποτέ.
.          Ξεκινῶ μὲ μία ἐρώτηση. Ποιός εἶναι ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος; Σήμερα ὑπάρχει μία μεγάλη παρεξήγηση γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος. Πολλὲς φορὲς ἀκούω, ὅτι πνευματικὸς ἄνθρωπος εἶναι αὐτὸς ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὰ γράμματα καὶ τὶς τέχνες, τὴν μουσική, τὴν ζωγραφική, τὴν ἀκαδημαϊκὴ γνώση, μὲ μία καλαισθητικὴ εἰκόνα ἑνὸς τοπίου. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τὴν θέση τους, εἶναι ἀξιόλογοι, ἀλλὰ νομίζω ὅτι εἶναι λάθος νὰ λέγονται “πνευματικοὶ ἀνθρωποι”. Μποροῦσαν νὰ λέγονται, ὁτιδήποτε ἄλλο, ἐκτὸς ἀπὸ πνευματικοὶ ἄνθρωποι.
.          Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος, σύμφωνα μὲ τὸν ὁρισμὸ τῶν ἁγίων Πατέρων, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος, εἶναι «πεπληρωμένος», δηλαδὴ γεμάτος, μὲ Πνεῦμα Ἅγιο. Αὐτὸς εἶναι ἀληθινὰ καὶ οὐσιαστικὰ ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος. Εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος, ἐντασσόμενος στὴν Ἐκκλησία, ἀκολουθεῖ πιστὰ τὶς ὑποθῆκες τῶν ἁγίων Πατέρων, τηρώντας τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ δόθηκαν διὰ μέσου τοῦ Εὐαγγελίου· εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος, ἀναπνέει συνεχῶς τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος· «μνημονευτέον τοῦ Θεοῦ μᾶλλον ἢ ἀναπνευστέον».
.          Προτιμότερη τῆς ἀναπνοῆς εἶναι ἡ προσευχή. Ἐκεῖνος, ποὺ κάνει ἕνα σταυρὸ κάθε βράδυ, δὲν ἔχει μάθει νὰ προσεύχεται. Ἡ προσευχή, ὅπως γράφουν οἱ ἅγιοι Πατέρες, εἶναι τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν. Γι’ αὐτό, ἐκεῖνος, ποὺ θέλει νὰ γίνει πνευματικὸς ἄνθρωπος, πρέπει νὰ ἀναπνέει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, κατὰ ἕνα τρόπο, συνεχῆ καὶ ἀδιάλειπτο. Πρέπει νὰ μάθει, τὰ μυστικὰ τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καὶ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἡ προσευχή. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἁγίους, τοὺς στύλους καὶ οἰκουμενικοὺς διδασκάλους τῆς Ὀρθοδοξίας, λέγει τὸ ἑξῆς. Γιὰ νὰ καταλάβεις πόσο ἀγαπᾶ κάποιος τὸν Θεό, μὴν τὸν ρωτήσεις εὐθέως, ἂν ἀγαπᾶ τὸν Θεό. Ρώτησέ τον, μὲ ἕναν ἔμμεσο τρόπο, πόση ὥρα προσεύχεσαι; Ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ποὺ θὰ σοῦ δώσει, θὰ καταλάβεις κατὰ πόσον καὶ μέχρι πόσο, ἀγαπᾶ τὸν Θεό.
.          Αὐτὸ εἶναι ποὺ λείπει σήμερα ἀπὸ  πολλοὺς χριστιανούς! Καθησυχάζουν τὴν συνείδησή τους, κάνοντας ἕνα σταυρὸ κάθε βράδυ, καὶ ἂν θυμηθοῦν, καὶ τὸ πρωί. Πηγαίνουν καὶ στὴν Ἐκκλησία, ὅποτε θυμηθοῦν, ὅταν ἔχουν κάποιο μνημόσυνο ἢ κάποιο γάμο ἑνὸς συγγενοῦς τους, ἤ, κάποια βάπτιση  ἐνός  φίλου  τους.  Τότε  παρευρίσκονται  στὸν Ναό, καὶ παρουσιάζονται, ὡς θρησκευόμενοι ἄνθρωποι· ὅτι εἶναι ἄνθρωποι ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ἐκκλησία. Πόσο ὑστεροῦν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ποὺ λένε, ὅτι ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ λησμονοῦν νὰ κάνουν τὴν καρδιά τους, ναὸ τοῦ Θεοῦ; Καὶ γίνεται ἡ καρδιά μας ναὸς τοῦ Θεοῦ, ἐὰν ἐργαζόμαστε τὴν πνευματικὴ ζωή, ποὺ εἶναι «ὁ θερισμὸς» τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· ἐὰν σπείρουμε, στὸ χωράφι τῆς ζωῆς μας, τὸν πόθο τοῦ Θεοῦ, τὸν θεῖο ἔρωτα, τὴν ἀφοσίωση στὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι δέσμευση, δὲν εἶναι στέρηση τῆς ἐλευθερίας μας, ἀλλὰ εἶναι φάρμακα γιὰ τὴν πνευματική μας θεραπεία. Πρέπει ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ἀληθινὰ πνευματικός, νὰ συνειδητοποιήσει τὶς πολλὲς ἐλλείψεις ποὺ ἔχει, τὰ πολλὰ λάθη ποὺ κάνει, τὶς πολλὲς ἁμαρτίες ποὺ διέπραξε· πρέπει νὰ περάσει ὁπωσδήποτε ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως. Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος, πρέπει νὰ βλέπει συνεχῶς καὶ νὰἐποπτεύει τὰ νοήματα τῆς καρδίας του καὶ τὶς διαθέσεις του, ἐὰν εἶναι βυθισμένες στὸ ποτήρι τῆς «ἐν Χριστῷ» ζωῆς.
.           Πόσο λυπήθηκα, ὅταν συνάντησα στὸ Ἅγιον Ὅρος ἕναν ἄνθρωπο, πολὺ ἀξιόλογο κοινωνικά, ὁ ὁποῖος βοηθοῦσε ἀρκετοὺς συμπολίτες του· ἦταν μεγάλος ἐπιχειρηματίας. Ὅταν ἦλθε στὴ Μονή μας, κάθισα νὰ μιλήσω λίγο μαζί του. Τοῦ εἶπα ὅτι τώρα ποὺ ἦλθες στὸ Ἅγιον Ὄρος πρέπει νὰ ἐξομολογηθεῖς. Καὶ μοῦ ἀπαντᾶ: «Ἐγὼ δὲν ἔχω ἐξομολογηθεῖ ποτὲ στὴ ζωή μου, διότι δὲν ἔχω ἁμαρτίες». Καὶ ἄρχισε ὁ δυστυχὴς νὰ μοῦ ἀπαριθμεῖ τὶς ἀρετές του. Ὅτι «ἐγὼ εἶμαι ὁ καλύτερος ἄνθρωπος, ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο, καὶ ὅπου πάω μὲ σέβονται.  Ὅταν πάω σὲ διάφορους δημοσίους χώρους στέκονται οἱ ἄνθρωποι καὶ μὲ εὐλαβοῦνται· μὲ ἐκτιμᾶ ὅλος ὁ κόσμος». Καὶ ἄρχισε νὰ συγκινεῖται καὶ νὰ κλαίει καὶ νὰ μοῦ λέει, «σὰν ἐμένα δὲν ὑπάρχει ἄλλος ἄνθρωπος στὸ κόσμο». Δὲν σᾶς κρύβω ὅτι λυπήθηκα πάρα πολύ. Τοῦ μίλησα μετά, ἐπίτηδες λίγο αὐστηρά, καὶ τοῦ εἶπα ὅτι, ἐσὺ ἀδελφέ μου, ξέρεις πῶς εἶσαι; Ἔχεις δεῖ κάποιον ποὺ ἔπαθε ἐγκεφαλικὸ καὶ ἔχει ἡμιπληγία, καὶ τὸ μισό του σῶμα δὲν τὸ αἰσθάνεται; Καὶ πολλὲς φορὲς τὸν τρυποῦν μὲ τὴ βελόνα καὶ δὲν τὸ καταλαβαίνει;  Ἔτσι καὶ σύ, πάσχεις ἀπὸ μία πνευματικὴ ἀναισθησία. Ἄρχισε νὰ μὲ βλέπει μὲ ἀπορία· μὲ κοίταζε μὲ κάποια πρωτόγνωρα αἰσθήματα γι’ αὐτόν, καὶ μετά, μέσα στὴ  ἀπορία ποὺ μὲ κοίταζε, τοῦ λέω· θὰ σὲ ἐρωτήσω μερικὲς ἐρωτήσεις καὶ νὰ μοῦ ἀπαντήσεις εἰλικρινά. Λές, ὅτι, δὲν ἔκανες ἁμαρτίες στὴ ζωή σου. Πόσες ἐκτρώσεις ἔκανες στὴ ζωή σου; Μόλις τοῦ τὸ εἶπα κατάλαβα ὅτι τὸν ἔπιασε ἕνας ἱδρώτας, μία ἐσωτερικὴ ἀνησυχία, καὶ ἄρχισε νὰ εἶναι σκεπτικός. Καὶ μέσα στὴ σκέψη  καὶ τὴ λύπη του, μοῦ ἀπάντησε ὅτι, «στὴ ζωή μου ἔκανα δώδεκα ἐκτρώσεις». Ἔκανες δώδεκα φόνους.  Και εἶσαι ἐσὺ ὁ φονιὰς τῶν παιδιῶν σου. Μόνο γι’ αὐτό, μόνο γι’ αὐτὴ τὴν ἁμαρτία, ἔπρεπε νὰ ζεῖς σὲ μία συνεχῆ μετάνοια, σὲ μία συνεχῆ ταπείνωση, ὄχι νὰ διαφημίζεις τὸν ἑαυτό σου, ἀλλὰ «ἐν τῷ κρυπτῷ», νὰ ζητᾶς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
.          Πραγματικά, ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἦταν καλὴ ὕλη, δὲν σᾶς ἀποκρύπτω, ὅτι, ἐξομολογήθηκε μόλις τοῦ εἴπαμε καὶ τοῦ ἀναλύσαμε, τί σημαίνει ἁμαρτία, ἐγκολπώθηκε ὅλη τὴ διδασκαλία ποὺ τοῦ δώσαμε, καὶ σήμερα, συνεχίζει νὰ βοηθᾶ τοὺς συμπολίτες του, ἀλλά, ὑπὸ μία ἄλλη θεώρηση. Ξέρει τί σημαίνει ἁμαρτία, ξέρει τί σημαίνει τακτικὸς ἐκκλησιασμός, ξέρει τί σημαίνει προσευχή. Κάθε μέρα, ἔχει «τυπικὸ» καὶ σηκώνεται ἀπὸ τὶς 5.30 μέχρι τὶς 6.30, καὶ νὰ προσεύχεται μία ὥρα μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Τὸ βράδυ, πρὶν νὰ κοιμηθεῖ, κάνει τὸ Ἀπόδειπνο μὲ τοὺς Χαιρετισμούς, καὶ κάνει μισὴ ὥρα εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ. Ἔρχεται στὸ Ἅγιον Ὅρος, καὶ ὅταν συναντώμεθα, κλαίει συνεχῶς. Δὲν κλαίει ἀπὸ συναισθηματισμό, ἢ ἀπὸ κατάθλιψη, ἀλλά, ἀπὸ τὸν πόθο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχει στὴν καρδιά του. Λέει: «πῶς πέρασα τόσα χρόνια μέσα στὴν τύφλωση, μέσα στὴν ἄγνοια, ποὺ ἔκανα τὶς “ἐλεημοσύνες” καὶ ἐκόμπαζα, καὶ μοῦ ἄρεσε νὰ μὲ χειροκροτοῦν, νὰ μὲ ἐπαινοῦν, νὰ μὲ σέβονται; Ὅμως, μέσα μου εἶδα ὅτι, εἶμαι ἕνας κενὸς ἄνθρωπος, χωρὶς πνευματικὸ προζύμι, χωρὶς πνευματικὴ ἰσορροπία, ἀλλὰ “ἀγόμουν καὶ φερόμουν”ἀπὸ τὰ πάθη τῆς ὑπερηφάνειας, τῆς ἀνθρωπαρέσκειας, καὶ συνεχῶς, ἔβλεπα τὸν ἑαυτό μου καὶ τὸν καμάρωνα, ὅτι ἤμουν ὁ καλύτερος ἄνθρωπος».
.          Ὅταν μέσα μας, ἀρχίζει νὰ κατασκηνώνει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ πρῶτο ποὺ μᾶς διδάσκει καὶ μᾶς κατηχεῖ, εἶναι νὰ γνωρίσομε τὴν δική μας ἀσθένεια, νὰ γνωρίζομε τὰ δικά μας λάθη, νὰ γνωρίζομε, μὲ πᾶσαν ἀκρίβεια, τὶς ἀπροσεξίες ποὺ κάναμε καὶ ποὺ κάνομε, καὶ νὰ προσπαθοῦμε νὰ εἴμαστε αὐστηροὶ στὸν ἑαυτό μας καὶ ἐπιεικεῖς στοὺς ἄλλους. Πραγματικά, ὁ ἄνθρωπος ποὺ δέχεται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, δέχεται αὐτὴ τὴν χάρη τόσο ἔντονα, ποὺ ἀγαπᾶ τοὺς ἀνθρώπους ὅπως εἶναι, καὶ ὄχι ὅπως θέλει αὐτὸς νὰ εἶναι. Ἔχει σημασία, ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ, νὰ δεχόμαστε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὅπως εἶναι, διότι ὁ Χριστὸς μᾶς λέγει: «εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ἡμᾶς ποία ὑμῖν χάρις ἐστι; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι». Διότι ὁ ἐμπαθὴς ἄνθρωπος, ὁ ἁμαρτωλός, αὐτὸ κάνει. Ἀγαπᾶ αὐτὸν ποὺ τὸν ἀγαπᾶ. Ἐκτιμᾶ αὐτὸν ποὺ τὸν ἐκτιμᾶ. Ἀλλά, πρέπει νὰ ξέρομε ὅτι, ἡ ἐμπαθὴς ἐκτίμηση καὶ ἡ ἐμπαθὴς ἀγάπη, εἶναι ἀπολύτως, ἔκφραση τοῦ ἐγωισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ὅ,τι ὁ ἄνθρωπος κάνει, δρᾶ καὶ ἐργάζεται, ὑλοποιώντας τὸν ἐγωισμό του, αὐτός, ἀποτυγχάνει στὴ ζωή του, διότι τὰ ἔργα ἐξωτερικὰ μπορεῖ νὰ φαίνονται καλά, ἀλλὰ εἶναι πρὸς τὸ «θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις», καὶ ὁ Θεός, δὲν παίρνει τίποτε ἀπὸ αὐτά.

.          Γι’ αὐτὸ σήμερα, τὸ ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι μπερδεμένοι, τὸ ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι συγχυσμένοι, καὶ δὲν ἔχουν τὴν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ, μέσα τους, εἶναι γιατί δὲν ἐργάζονται, κατὰ τρόπο Πατερικό, τὴν πνευματικὴ ζωή, ἀλλά, τὴν ἐργάζονται κατὰ τρόπον ἰδιόρρυθμο, δηλ. ὅπως ὁ καθένας νομίζει καὶ ἐκτιμήσει, τί εἶναι ἡ πνευματικὴ ζωή. Αὐτὸ ὅμως εἶναι μεγάλο λάθος. Ἂς πάρουμε μία εἰδικότητα, σ’ αὐτὴ τὴν ζωή, πάνω στὰ ὑλικὰ καὶ κτιστὰ πράγματα. Ποτὲ δὲν  αὐτοσχεδιάζουμε,  ἀλλὰ ἀκολουθοῦμε  τὶς  ὑποδείξεις τοῦ εἰδήμονος, διδασκάλου καὶ καθηγητοῦ (δηλ. αὐτοῦ ποὺ γνωρίζει). Τότε, ἂν ἀκολουθήσουμε, τὶς ὑποδείξεις καὶ τὶς κατευθύνσεις, τοῦ εἰδικοῦ ἐπιστήμονα, τότε θὰ πάρουμε καὶ τὸ βραβεῖο, τότε θὰ πάρουμε καὶ τὴν γραπτὴ βεβαίωση, ὅτι, ἔχουμε αὐτὸ τὸν τίτλο, καὶ τότε θὰ μᾶς ἀποδεχθοῦν καὶ οἱ ἄνθρωποι, ὅτι, ἔχουμε αὐτὴ τὴν εἰδικότητα. Ἐὰν σ’ αὐτά, τὰ κτιστὰ πράγματα, ἀπαιτοῦνται τέτοιες προϋποθέσεις, γιὰ νὰ μπορέσομε νὰ γίνομε ἀποδεκτοί, πολὺ περισσότερο, στὴν πνευματικὴ ζωή, ποὺ εἶναι ὅπως εἶπα προηγουμένως, τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν.

ΠΗΓΗ: pemptousia.gr 

ΑΡΣΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜ. ΕΦΡΑΙΜ

Ἐφραίμ: Ἐκτὸς Ἁγίου Ὄρους μόνο γιὰ νοσηλεία

.               Πράσινο φῶς νὰ νοσηλεύεται ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Βατοπεδίου Ἐφραίμ,  ὅποτε τὸ ἀπαιτεῖ ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας του σὲ νοσηλευτικὰ ἱδρύματα τῆς χώρας, ἄναψε τὸ Συμβούλιο Ἐφετῶν Ἀθηνῶν.
.               Μὲ  βούλευμα (ὑπ᾽ ἀριθμὸν 2076/2012), ποὺ ἐξέδωσε, ἔκανε ἐν μέρει δεκτὴ τὴν αἴτησή του, γιὰ ἄρση τοῦ περιοριστικοῦ ὄρου τῆς ὑποχρεωτικῆς παραμονῆς ἐντὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ποὺ τοῦ εἶχε ἐπιβληθεῖ καί, κατὰ πλειοψηφία, ἀποφάσισε νὰ τὸν τροποποιήσει ὡς ἑξῆς: διατηρεῖ τὴν ἰσχύ του ἀλλὰ ἐπιτρέπει στὸν ἡγούμενο Ἐφραὶμ νὰ μεταβαίνει σὲ νοσηλευτικὰ ἱδρύματα ἐκτὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ νὰ παραμένει σὲ αὐτὰ ὅσο χρόνο ἀπαιτεῖται, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ὑγεία του.
.               Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὁ ἡγούμενος Ἐφραὶμ ἀποφυλακίστηκε ἀπὸ τὸν Κορυδαλλὸ τὸν περασμένο Μάρτιο, μετὰ ἀπὸ προσωρινὴ κράτηση τριῶν μηνῶν καὶ ἀφοῦ κατέβαλε ἐγγυοδοσία 300.000 εὐρώ.
.               Στὸν κατηγορούμενο ἔχουν ἐπιβληθεῖ ἀκόμα οἱ περιοριστικοὶ ὅροι τῆς ἀπαγορεύσεως ἐξόδου ἀπὸ τὴν χώρα καὶ τῆς ὑποχρεωτικῆς ἐμφανίσεως στὸ ἀστυνομικὸ τμῆμα τῶν Καρυῶν. Πρὶν ἀπὸ ἑνάμιση μήνα, τὸ Συμβούλιο Ἐφετῶν τῆς Ἀθήνας, μὲ ἄλλο βούλευμά του, εἶχε ἐπιτρέψει τὴν μετάβαση τοῦ ἡγούμενου ἀπὸ τὴν Μονὴ Βατοπεδίου, στὴν Ἀθήνα, γιὰ διάστημα πέντε ἡμερῶν, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ προβλήματα ὑγείας του, σὲ ἰδιωτικὸ θεραπευτήριο.

ΠΗΓΗ: newsbomb.gr

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜ. ΕΦΡΑΙΜ ΠΕΡΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ 3 «Ὁ Θεὸς γνωρίζεται ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ. Τὰ ἄλλα ὅλα εἶναι παραμύθια».

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΕΦΡΑΙΜ
Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου
ΠΕΡΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ

[Γ´]

Ἀπὸ τὸ βιβλίο 
«Διάλογοι περὶ τηλεοράσεως καὶ πνευματικῆς ζωῆς 
μὲ Ἁγιορεῖτες Πατέρες»
ἐκδ. «Ὀρθόδ. Κυψέλη», Θεσ/νίκη 2011

σελ. 121-130

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Α´ Μέρος: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/06/29/συνομιλία-μὲ-τὸν-ἀρχιμ-ἐφραὶμ-περὶ

Β´ Μέρος: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/02/συνομιλία-μὲ-τὸν-ἀρχιμ-ἐφραὶμ-περὶ2/

Ἐρώτηση: Ποιὰ εἶναι ἡ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας στὸν ἄνθρωπο ἀπέναντι σὲ αὐτὸ ποὺ τοῦ προσφέρει ἡ τηλεόραση;

Ἀπάντηση: Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ προσπαθεῖ νὰ πείσει τὰ τέκνα της νὰ φεύγουν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Καὶ ὅταν πειστοῦν πραγματικὰ νὰ φεύγουν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, τότε ξεφεύγουν καὶ ἀπὸ τὴν τηλεόραση.
.         Ξέχασα νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἕνας ἄλλος πρακτικὸς τρόπος εἶναι νὰ ἔχουν τηλεόραση ποὺ ἔχει βίντεο, καὶ νὰ παίρνουν καλὲς βιντεοκασσέτες στὴν οἰκογένεια καὶ στὰ παιδιά. Νὰ δείχνουν μόνο ἀπὸ τὸ βίντεο. Νὰ κατηχηθεῖ ὁ κόσμος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ νὰ καταλάβει, πὼς δὲν πρέπει νὰ ἔχει αὐτὲς τὶς δορυφορικὲς ἀντένες, πὸὺ παίρνουν ὅλα τὰ παλιοέργα, τὰ κακὰ ἔργα. Ἔτσι θὰ μετριαστεῖ τὸ κακό… Πρέπει νὰ ἀναλάβει μία ἐκστρατεία ἡ Ἐκκλησία, γιὰ νὰ εὐαισθητοποιθεῖ ὁ ἄνθρωπος ὅτι ἡ τηλεόραση φθείρει. Καὶ πολὺ καλὰ κάνετε ἐσεῖς, ποὺ κάνετε αὐτὴν τὴν ἐκστρατεία τώρα ἐναντίον τῆς κακῆς τηλεοράσεως. Εἶστε ἐναντίον τῶν κακῶν ἔργων ποὺ μεταδίδει ἡ τηλεόραση. Καὶ δυστυχῶς σήμερα στὴν πλειοψηφία μόνο κακὰ ἔργα μεταδίδει.

Ἐρώτηση: Μπορεῖτε τώρα νὰ μᾶς πεῖτε κάποια λόγια γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴ χαρὰ ποὺ μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία; Ἐν τούτοις μᾶς ἑλκύει ἡ τηλεόραση…

Ἀπάντηση: Σήμερα δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀγωνίζεται σωστά. Ἔχει λησμονήσει τοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ εἶναι, ὅπως εἴπατε, ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ πραότης, ἡ ἀγαθωσύνη, ἡ μακροθυμία. Καὶ ὁπωσδήποτε πηγαίνει ὅπως ὁ ἄσωτος Υἱὸς «εἰς χώραν μακρὰν» καὶ τρέφεται μὲ τὰ ξυλοκέρατα τῆς ἁμαρτίας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μόνη Μητέρα μας, ἡ μόνη Τροφός, ἡ μόνη Κιβωτός. Ὅταν προσέλθουμε στὴν Ἐκκλησία, ὁπωσδήποτε θὰ ἔχουμε νὰ ἀπολαύσουμε τὶς Χάρες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὰ ζητάει κατ’ οὐσίαν, ἀλλὰ πολλὲς φορὲς πηγαίνει σὲ λανθασμένο δρόμο γιὰ νὰ τὰ ζητήσει. Γι’ αὐτό, βλέπετε, ὅταν τελειώσει κάποιος χρόνος καὶ ἔρχεται ὁ νέος χρόνος, στέλνουμε κάρτες εὐχετήριες καὶ λέμε «χρόνια πολλά, εὐτυχισμένος ὁ καινούργιος χρόνος, μὲ χαρά…» καὶ τὰ λοιπά. Δηλαδή, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ποθοῦν τὴν χαρά, ἀλλὰ ἐλάχιστοι τὴν βρίσκουν, διότι ἐλάχιστοι βαδίζουν τὸν δρόμο τῆς Ἐκκλησίας, τὸν δρόμο τοῦ Χριστοῦ, τὸ δρόμο ποὺ βάδισαν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι μᾶς παρέδωσαν τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ βαδίσουμε. Ἡ ἐλπίδα τοῦ ἀνθρώπου σήμερα εἶναι στὰ ὑλικὰ ἀγαθά, καὶ παρ᾽ ὅλο ποὺ κολυμπάει στὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ἐν τούτοις δὲν ἔχει χαρὰ καὶ εὐτυχία, διότι εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅταν ὁ Θεὸς εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν καρδιά μας, ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι μας, τότε ὑπάρχει ἕνα σκότος, ἕνα ἔρεβος, μιὰ δυστυχία ἄκρα, καὶ τότε ὁ ἄνθρωπος δὲν εὐχαριστιέται μὲ τὴν ζωή του, μᾶλλον δὲ ἀπελπίζεται, μᾶλλον δὲ θέλει νὰ ἁμαρτάνει συνεχῶς. Γι’ αὐτὸ σήμερα ὑπάρχει αὐτὴ ἡ τρομοκρατία ἡ γενική, καὶ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ διάθεση νὰ σκοτώνουν τοὺς ἀνθρώπους. Διότι, ἄν ὑπῆρχε ὁ Θεὸς μέσα στὶς καρδιές τους, θὰ σκότωναν ἀνθρώπους; Ἀσφαλῶς ὄχι.
.           Ὁ ἄνθρωπος σήμερα ἀφίσταται ἀπὸ τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ κι ἐμεῖς σὰν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία -εἶναι μεγάλος ὁ ρόλος μας, εἶναι μεγάλη ἡ εὐθύνη μας- ὀφείλουμε νὰ πείσουμε τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὴν ζωή μας, νὰ ἔρθουν κοντὰ στὸν Θεό, διότι ὁ Θεὸς γνωρίζεται ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ. Τὰ ἄλλα ὅλα εἶναι παραμύθια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι μία καὶ δὲν ὑπάρχει 50% ἐδῶ καὶ 50% ἐκεῖ καὶ 30% ἀλλοῦ. Ἡ ἀλήθεια εἶναι μία, ὁλοκληρωμένη. Ἀκριβῶς ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν θεία Ἀποκάλυψη, καὶ ὅπως μᾶς λένε σήμερα πολλοὶ ποῦ ἔρχονται ἀπὸ τὶς διάφορες Δυτικὲς «Ἐκκλησίες» -ἔρχονται πολλοὶ ἐδῶ στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ βλέπουν τὴν Ὀρθόδοξη παράδοση- λένε, ὅτι τὴν ἀλήθεια ποὺ ἔφερε ὁ Χριστὸς τὴν ἔχετε ἐσεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι τὴν κρατεῖτε. Ἄρα λοιπὸν ἐμεῖς διακηρύττουμε σὰν Ὀρθόδοξοι μοναχοὶ καὶ σὰν ἁγιορεῖτες μοναχοί, ὅτι βιώνεται ὁ Θεὸς μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκλησία. Γι’ αὐτὸ εὐτυχισμένος ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ βιώσει τὴν ἀλήθεια ὡς πραγματικὸ καὶ ζωντανὸ καὶ ὑγιὲς μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜ. ΕΦΡΑΙΜ ΠΕΡΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ 2 («ὁ ἄνθρωπος θέλει συνέχεια νὰ βλέπει. Εἶναι πάθος μεγάλο. Διότι ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν βλέπει τὸν Θεό, συνέχεια ἔχει τὴν περιέργεια νὰ βλέπει διάφορα πράγματα.»)

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΕΦΡΑΙΜ
Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου
ΠΕΡΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ

[Β´]

Ἀπὸ τὸ βιβλίο 
«Διάλογοι περὶ τηλεοράσεως καὶ πνευματικῆς ζωῆς
μὲ Ἁγιορεῖτες Πατέρες»
ἐκδ. «Ὀρθόδ. Κυψέλη», Θεσ/νίκη 2011

σελ. 121 -130

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Α´ Μέρος: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/06/29/συνομιλία-μὲ-τὸν-ἀρχιμ-ἐφραὶμ-περὶ/

Β´ Μέρος

Ἐρώτηση: Ἡ τηλεόραση δὲν προσφέρει μιὰ ζωντανὴ πραγματικότητα, μιὰ ἐπικοινωνία;

Ἀπάντηση: Ναί. Ἡ σημερινὴ τηλεόραση προσφέρει μιὰ ζωντανὴ ἁμαρτωλὴ πραγματικότητα. Ἐὰν προσέφερε μία ζωντανὴ πνευματικὴ πραγματικότητα, θὰ ἦταν ἕνα πολὺ καλὸ μέσο σήμερα, γιὰ νὰ πνευματικοποιηθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Δυστυχῶς εἶναι δύσκολο νὰ βρεῖς τέτοια κανάλια προβολῆς πνευματικῶν θεμάτων. Ἐδῶ στὴ Θεσσαλονίκη ὑπάρχει μόνο μία τηλεόραση, ὁ τηλεοπτικὸς σταθμὸς ποὺ λέγεται 4Ε, ποὺ ὁπωσδήποτε μεταδίδει πνευματικὰ πράγματα καὶ ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο. Αὐτὸς ὅμως εἶναι ἕνας στοὺς ἑκατό, στοὺς χίλιους.

Ἐρώτηση: Δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει τὴν διάκριση ὁ ἄνθρωπος, νὰ βλέπει μόνον ὅ,τι εἶναι καλό;

Ἀπάντηση: Δυστυχῶς δὲν ἔχει διάκριση. Παρόλο ποὺ ἡ τηλεόραση ἔχει ἕνα κουμπὶ ποὺ ἀνοίγει καὶ ποὺ κλείνει, ὁ ἄνθρωπος ἄν τὸ ἀνοιξει, μετὰ φέρεται δαιμονικά. Ἡ δαιμονικὴ ἐνέργεια ἔρχεται πάνω του καὶ βλέπει κι ἄλλα ἔργα καὶ μένει μέχρι… Ἀφήνω ὅτι καὶ οὔτε τὶς εἰδήσεις πρέπει νὰ βλέπει. Αὐτὸ συνιστοῦσε ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος. Οὔτε καὶ τὶς εἰδήσεις! Ὁ δὲ σύγχρονος ἁγιορείτης Ἅγιος Σιλουανός, ποὺ κοιμήθηκε τὸ 1938, τότε ποὺ δὲν ὑπῆρχαν τηλεοράσεις ἀλλὰ μόνο τὰ ἔντυπα, ἔλεγε, ὅτι ὅποιος θέλει νὰ βρεῖ προσευχὴ -ἐννοώντας καθαρὴ καρδιακὴ προσευχὴ- δὲν πρέπει νὰ διαβάζει ἐφημερίδες καὶ περιοδικά, γιατὶ τοῦ φέρνουν μετεωρισμὸ στὴν προσευχή. Τί θὰ ἔλεγε σήμερα ἄραγε, ἄν ζοῦσε στὸν αἰῶνα τῆς κινητῆς τηλεθέασης, καὶ δὴ τῆς παναμαρτωλῆς, ὅσον τοῦ κάθε χριστιανοῦ γιὰ τὴν καθαρὴ προσευχή; Τὴν κατάσταση τοῦ κόσμου ὁ προσευχόμενος ἄνθρωπος -κατὰ τὸν μέγα Ἅγιο Σιλουανὸ- τὴν αἰσθάνεται μὲ πληροφρορία στὴν καρδιὰ ποὺ τοῦ δίδει ὁ Θεὸς καὶ ἔτσι προσεύχεται μὲ πόνο γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, χωρὶς να χρειάζεται νὰ ἀκούει ἢ νὰ βλέπει εἰδήσεις.
.           Ὑπάρχουν ἄνθρωποι σήμερα, ποὺ μοῦ λένε, ὅτι κάθονται μὲ τὶς ὧρες μπροστὰ στὴν τηλεόραση, καὶ ὁ ἄντρας καὶ ἡ γυναίκα, χωρὶς νὰ μιλοῦν μεταξύ τους καθόλου οἱ σύζυγοι. Ἄλλος πέντε ὧρες, ἄλλος ὀχτὼ ὧρες! Ὑπάρχουν παιδιὰ σημέρα πού, ἰδιαίτερα ὅταν ἔχουν διακοπές, βλέπουν δέκα μὲ δώδεκα ὧρες τηλεόραση. Εἶναι μιὰ δαιμονικὴ κατάσταση. Καὶ νὰ ἔβλεπαν ἔργα σωστὰ καὶ νὰ ὠφελοῦνταν; Βλάπτονται συνέχεια. Ἀκόμα κι αὐτὰ τὰ Μίκυ Μάους ποὺ βλέπαμε ὅταν ἤμασταν μικροί, τώρα εἶναι δαιμονικὰ κι αὐτά. Δὲν εἶναι ἁπλά. Δὲν δείχνουν τὸν ἀλτρουϊσμό, τὴν φιλαδελφία, τὴν ἀγάπη, ποὺ ἔδειχναν παλιά. Τώρα δείχνουν τὴ σατανικὴ ἔφοδο. Διδάσκουν τὸ μίσος, τὴ μνησικακία, τὸν φόνο. Ὑπερέχει ὁ ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος σκοτώνει εὔκολα. Αὐτὸς εἶναι ὁ τύπος τοῦ ἀνθρώπου τῶν παιδικῶν ἔργων.

Ἐρώτηση: Νομίζετε πὼς ἡ τηλεόραση μπορεῖ νὰ δημιουργήσει μιὰ νέα θρησκεία;

Ἀπάντηση: Νέα θρησκεία δὲν δημιουργεῖ, ἀλλὰ δημιουργεῖ μία νέα ἁμαρτωλὴ κατάσταση. Ὁ ἄνθρωπος καθηλώνεται ἐκεῖ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ κάνει τίποτε. Ὁπωσδήποτε, ὅταν στὸν ἄνθρωπο γίνει ἕξις ἡ ἁμαρτωλὴ κατάσταση, ποὺ σὲ αὐτὸ συμβάλλει κατὰ πολὺ ἡ τηλεόραση, δὲν μπορεῖ νὰ θυμηθεῖ τὸν Θεὸ καὶ νὰ θέλει νὰ κοινωνήσει μὲ τὸν Θεό.

Ἐρώτηση: Μήπως ἡ στάση μας ὡς πρὸς τὴν τηλεόραση ὁμοιάζει μὲ θρησκευτικὴ στάση;

Ἀπάντηση: Πράγματι, εἶναι φανατική, ὅπως ἕνας ποὺ θρησκεύει μὲ ὅλο του τὸ εἶναι, ἀγαπᾶ τὴν τηλεόραση. Γι’ αὐτὸ σήμερα ἔχουν καὶ τὶς κινητὲς τηλεοράσεις, ποὺ τὶς παίρνουν μαζί, τὶς ἔχουν στὰ αὐτοκίνητα, τὶς ἔχουν στὰ ἀεροπλάνα. Δηλαδὴ ὁ ἄνθρωπος θέλει συνέχεια νὰ βλέπει. Εἶναι πάθος μεγάλο. Διότι ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν βλέπει τὸν Θεό, συνέχεια ἔχει τὴν περιέργεια νὰ βλέπει διάφορα πράγματα.

Ἐρώτηση: Πῶς μπορεῖ νὰ τὸ ἀποφύγει αὐτό;

Ἀπάντηση: Ἄν ὁ ἄνθρωπος ζεῖ πραγματικὰ τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τότε αὐτὰ δὲν τὰ θέλει. Πρέπει νὰ ζεῖ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ ὅμως. Αὐτὸ εἶναι καὶ δύσκολο, καὶ τὸ βρίσκεις πολὺ δύσκολα σήμερα.

Ἐρώτηση: Ἡ ὀθόνη τῆς τηλεόρασης εἶναι σὰν ἕνα παράθυρο πρὸς μιὰ φαινομενικὴ πραγματικότητα. Γιὰ νὰ ζήσουμε τὴν πνευματικὴ πραγματικότητα, ποιό μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ παράθυρο;

Ἀπάντηση: Πρέπει κατ’ ἀρχὴν νὰ προσπαθήσουμε νὰ βοηθήσουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ εἶναι κοντὰ στὸν Θεό, νὰ ἀγνίζονται τὴν πνευματικὴ ζωή. Ἔτσι θὰ μπορέσουν, θὰ τοὺς βοηθήσει ὁ Θεός, νὰ ἔχουν διάκριση στὸ τὶ πρέπει νὰ κάνουν. Τὸ πρῶτο εἶναι αὐτό. Τὸ δεύτερο εἶναι νὰ προσπαθήσουμε ἐμεῖς, νὰ ἐπηρεάσουμε καταστάσεις, ὥσετε νὰ ἱδρυθοῦν τηλεοράσεις ποὺ νὰ ἔχουν πνευματικὲς βάσεις. Νὰ εὐαισθητοποιηθεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ κάνει τηλεόραση ποὺ νὰ ἐκπέμπει καλὰ ἔργα. Αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀντίδοτο σὲ αὐτὸ τὸ θάνατο ποὺ ἐπέρχεται ἀπὸ τὴν τηλεόραση μὲ τὰ κακὰ ἔργα. Ἐμεῖς προσπαθοῦμε νὰ πείσουμε καὶ ανθρώπους καὶ τὴν Ἐκκλησία.
.               Εὐτυχῶς ἐδῶ στὴν Θεσσαλονίκη, ὅπως σᾶς εἶπα, ἐνισχύουμε κι ἐμεῖς αὐτὴ τὴν τηλεόραση, τὸ 4Ε, μὲ ἐκδηλώσεις ποὺ κάνουμε, μὲ τὶς ὁμιλίες τοῦ γέροντός μας, καὶ ὅσο μποροῦμε καὶ οἰκονομικά. Προσπαθοῦμε νὰ ἐνισχύουμε αὐτὴν τὴν τηλεόραση, γιατὶ ἐποικοδομεῖ πολλὲς ψυχὲς ἀνθρώπων… Διότι, νὰ ποῦμε σήμερα στὸν κόσμο νὰ μὴ βλέπει τηλεόραση, εἶναι κάτι ἀνέφικτο. Εἶναι σὰν νὰ ρίχνουμε αὐγὰ στὸν τοῖχο. Πάντως ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ εὐαισθητοποιηθεῖ… Σήμερα δυστυχῶς εἶναι τέτοια τὰ δεδομένα τῆς κοινωνίας, ποὺ δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος χωρὶς τηλεόραση. Εἶναι ἀδύνατον. Κι ἐγὼ βέβαια συστήνω, ὅπως σᾶς εἶπα, «ἔξω ἡ τηλεόραση». Μερικοὶ ἅμα τὸ ἀκοῦνε, εἰδικὰ στὶς οἰκογένειες τὸ ἀπαιτοῦν τὰ παιδιά, λένε «δὲν μποροῦμε, θέλουμε τηλεόραση». Καὶ παρὰ νὰ τσακώνεται κάποιος μὲ τὴν οἰκογένειά του, ἔχει τηλεόραση. Δυστυχῶς σήμερα ὄχι μόνο δὲν ὑπάρχει σπίτι χωρὶς τηλεόραση, ἀλλὰ ὑπάρχει σὲ κάθε δωμάτιο τοῦ σπιτιοῦ καὶ ἀπὸ μία τηλεόραση. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀπελπιστικό, τὸ ὁποῖο προκαλεῖ μιὰ ἀπόγνωση σήμερα. Ἕνα σπίτι μὲ πέντε δωμάτια ἔχει πέντε τηλεοράσεις.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜ. ΕΦΡΑΙΜ ΠΕΡΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΕΦΡΑΙΜ
Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπεδίου
ΠΕΡΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΣ

[Α´]

Ἀπὸ τὸ βιβλίο
«Διάλογοι περὶ τηλεοράσεως καὶ πνευματικῆς ζωῆς μὲ Ἁγιορεῖτες Πατέρες»
ἐκδ. «Ὀρθόδ. Κυψέλη», Θεσ/νίκη 2011
σελ. 121 -130

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Ἐρώτηση: Πῶς βλάπτει ἡ τηλεόραση στὴν πνευματικὴ ζωή;

Ἀπάντηση: Οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι ὁ θάνατος εἰσέρχεται διὰ τῶν θυρίδων, ἐννοώντας τὸν θάνατο τῆς ψυχῆς ποὺ τὸν γεννᾶ ἡ ἁμαρτία, ποὺ εἰσέρχεται στὴν ψυχὴ ἀπὸ τὶς πέντε αἰσθήσεις, τὴν ὅραση, τὴν ἀκοή, τὴν ὄσφρηση, τὴν ἀφὴ καὶ τὴν γεύση. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅλη ἡ σπουδὴ τῆς ὀρθοδόξου ἀσκητικῆς πράξεως ἔγκειται στὴν λογοποίηση τῶν αἰσθήσεων, δηλαδὴ οἱ αἰσθήσεις πρέπει νὰ λειτουργοῦν κάτω ἀπὸ τὴν πρυτάνευση τῆς λογικῆς καὶ τοῦ λόγου μὲ τὴν εὐρύτερη σημασιολογική του ἔννοια ὡς σκοποῦ. Π.χ. τρῶμε γιὰ νὰ ζοῦμε, δὲν ζοῦμε γιὰ νὰ τρῶμε. Τὸ πρῶτο εἶναι ἱκανοποίηση μιᾶς βιολογικῆς ἀνάγκης, τὸ δεύτερο εἶναι ἱκανοποίηση τῆς ἐπιθυμίας, ὅπου γίνεται πλέον σκοπὸς ἡ ἡδονή. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μᾶς παρουσιάζει στὴν Α´ Καθολική του Ἐπιστολὴ μὲ τρεῖς ἁπλὲς ἀλλὰ περιεκτικὲς ἔννοιες τὶ σημαίνει κόσμος, ἀγνοώντας τὸ κοσμικὸ φρόνημα, ποὺ ἀναλύεται στὴν ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν, στὴν ἐπιθυμία τῶν ἡδονῶν καὶ στὴν ἀλαζονεία τοῦ βίου.
.             Σήμερα ἡ τηλεόραση προσπαθεῖ μὲ κάθε σπουδὴ νὰ δώσει θεάματα ποὺ ἱκανοποιοῦν τὸ κοσμικὸ φρόνημα, διότι οἱ περισσότεροι τῶν ἀνθρώπων ἀρέσκονται νὰ ζοῦν κοσμικά, δηλαδὴ μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν Του, ποὺ βγάζει στὸν ἁγιασμὸ καὶ τὴν θέωση. Προτιμοῦν τὴν ὕλη ἀντὶ τὸ πνεῦμα, τὴν πρόσκαιρη ἀπόλαυση τῶν αἰσθήσεων ἀντὶ τῆς θείας αἰωνιότητος καὶ τῆς μεθέξεως τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι ἐφικτὴ ἀπ’ αὐτὴ τὴν ζωή.
.         Ἔτσι ἡ τηλεόραση ἐκθέτει ὅ,τι μπορεῖ νὰ ἱκανοποιήσει τὴν ἀνθρώπινη περιέργεια (ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν), μὲ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν σωματικὴ ἀνάπαυση (ἐπιθυμία τῶν ἡδονῶν), τὴν ἀπόλαυση, τὴν ἡδυπάθεια καὶ τὴν σαρκικὴ ἡδονή, ποὺ τελικὰ καταλήγει στὴν (ἀλαζονεία τοῦ βίου), τὴν ἔπαρση, τὴν φυσίωση, τὸν ἐπεκτατισμό, τὴν ἁρπαγή, τὴν κατάχρηση καὶ τελικὰ τὸν φόνο τοῦ συνανθρώπου, ποὺ εἶναι ὁ ἔσχατος βαθμὸς ἱκανοποιήσεως τοῦ ἐγωιστικοῦ αἰσθήματος τῆς ἐπικρατήσεως καὶ τῆς κυριαρχίας. Γι’ αὐτὸ ἡ τηλεόραση προβάλλει κατὰ τὸ πλεῖστον ἔργα μὲ αἰσθησιακὲς πορνικὲς εἰκόνες, βία καὶ ἔγκλημα.
.          Ὡς ἐκ τούτου ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου μετεωρίζεται συνέχεια σὲ πράγματα κακὰ καὶ αἰσχρά, διότι ὁ ἄνθρωπος σήμερα εἶναι πολλὲς ὧρες στὴν τηλεόραση ἤ στὸ computer μὲ τὸ internet. Βλέπει συνέχεια διάφορα πράγματα ἀνήθικα καὶ συνεχῶς μολύνεται ὁ νοῦς του. Καὶ καθὼς μολύνεται ὁ νοῦς του, δυστυχεῖ ὁ ἄνθρωπος. Διότι μολυνόμενος ὁ νοῦς, φεύγει ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἐρώτηση: Γιατὶ ἡ τηλεόραση ἔχει τόση δύναμη;

Ἀπάντηση: Ἔχει δύναμη, γιατὶ σήμερα ὑπάρχει ἡ ψυχολογικὴ ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου νὰ ξεσκάσει κάπου, καὶ τὸ πιὸ εὔκολο ξέσκασμα εἶναι ἡ τηλεόραση. Βλέπετε, ἐπειδὴ εἶναι φτηνὴ ἡ τηλεόραση, μὲ λίγα χρήματα τὴν παίρνεις, παίρνεις, κινηματογράφο στὸ σπίτι σου. Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἔχουν διάθεση πνευματικὴ οἱ ἄνθρωποι σήμερα, θέλουν νὰ ξεσκᾶνε σ’ αὐτὰ τὰ πράγματα, στὴν κινητὴ εἰκόνα. Καὶ ἡ κινητὴ εἰκόνα ποὺ προβάλλει ἡ τηλεόραση κάνει πολλὴ ζημιὰ στὸν ἄνθρωπο. Πάρα πολὺ μεγάλη ζημιά. Καὶ ἀλλοιώνει τὸν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Τὸν καταστρέφει τὸν ἄνθρωπο σήμερα. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα βλέπουν ἄσχημες ταινίες, παίρνουν πορνοταινίες, βιντεοκασσέτες ἀνήθικα ἔργα συνέχεια, καὶ μολύνονται καὶ καταστρέφονται.

Ἐρώτηση: Τί ρόλο μπορεῖ νὰ ἔχει ἡ τηλεόραση στὴν δημιουργία μιᾶς συλλογικῆς συνειδήσεως;

Ἀπάντηση: Τήν τηλεόραση σήμερα τὴν ἐξουσιάζουν οἱ ἰσχυροὶ τῆς γῆς, καὶ οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις τὴν ἐκμεταλλεύονται γιὰ τὴν παγκοσμιοποίηση. Θέλουν νὰ κάνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ σκέφτονται ὅλοι τὸ ἴδιο. Τοὺς κάνουν πλύση ἐγκεφάλου, ὥστε τὸ μαῦρο νὰ τὸ βλέπουν ἄσπρο καὶ ἀντίστροφα, καὶ κυρίως κατὰ βούληση αὐτῶν τῶν ὑπερεθνικῶν κέντρων ἐξουσίας ποὺ ἐλέγχουν οἰκονομικὰ τὰ κανάλια.
.           Ἐξ ἄλλου μὲ τὴν κατάργηση τῶν ἠθῶν, ποὺ προβάλλει ἔμπρακτα ἡ τηλεόραση σὰν ἀξία, συνεχῶς ἀποπροσανατολίζουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὶς πνευματικές τους παραδόσεις καὶ ἀπὸ τὰ ἐθνικά τους ἰδεώδη. Θέλουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνουν σάρκες, νὰ μὴ σκέπτονται τίποτα πνευματικό. Σήμερα, βλέπετε, τὰ περισσότερα ἔργα δὲν ἔχουν πνευματικὸ περιεχόμενο, ποὺ προβάλλει τὴν ἀρετὴ καὶ καλλιεργεῖ τὸ ἦθος. Οἱ ἠθοποιοὶ στὴν πλειονότητά τους εἶναι ἠθοκλάστες καὶ ὄχι ἠθοποιοί. Τὰ ἔργα εἶναι περίπου τὰ ἴδια σ’ ὅλον τὸν κόσμο. Καὶ αὐτὸ γίνεται γιὰ νὰ ἀποπροσωποποιηθεῖ ὁ ἄνθρωπος. Νὰ πάψει νὰ εἶναι πρόσωπο. Κι’ αὐτὸ εἶναι ἕνα σύνθημα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων σ’ ὅλη τὴν γῆ.

Ἐρώτηση: Ἡ τηλεόραση ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν ἁμαρτωλὴ κατάσταση;

Ἀπάντηση: Βέβαια τὸν ὁδηγεῖ. Διότι ἁμαρτάνει ὁ νοῦς του βλέποντας κακὰ ἔργα. Εἶναι πολὺ εὔκολο ὁ ἄνθρωπος σήμερα, ἐνῶ κάθεται στὸ δωμάτιό του, νὰ βλέπει ὅλα τὰ αἰσχρὰ πράγματα ποὺ ἐπιθυμεῖ ὁ νοῦς νὰ τὰ βλέπει. Καὶ ὁπωσδήποτε ἐρεθίζεται καὶ ὑποχωρεῖ ἔμπρακτα στὶς ἁμαρτίες.

Ἐρώτηση: Ἡ τηλεόραση τρέφει τὰ πάθη;

Ἀπάντηση: Καὶ βέβαια τρέφει τὰ πάθη. Ἰδιαίτερα τὰ σαρκικὰ πάθη τὰ τρέφει πάρα πολύ. Διότι ἐρεθίζεται ὁ ἄνθρωπος καὶ μετὰ ἐνδίδει στὶς σαρκικὲς ὀρέξεις καὶ πάθη. Καὶ ὅπως ξέρουμε, ἡ ἠθικὴ κατάσταση εἶναι προϋπόθεση πνευματικῆς ζωῆς. Ἂν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει ἠθικὴ καθαρότητα, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει χάρη Θεοῦ. Εἶναι ἀδύνατο, ὅ,τι κι ἄν κάνει. Καὶ νὰ ἐκκλησιάζεται, καὶ νὰ προσεύχεται, ἄν δὲν ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἠθικὴ καθαρότητα, δὲν κάνει τίποτα. Κάνει μία τρύπα στὸ νερό.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ: https://christianvivliografia.wordpress.com/2012/07/02/συνομιλία-μὲ-τὸν-ἀρχιμ-ἐφραὶμ-περὶ2/