ΤΟ ΑΙΜΑ ΒΟΑ

Τὸ αἷμα βοᾶ

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.           Ὁ Ἄβελ ἀναφέρεται στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή ὡς ὑπόδειγμα πίστεως. Καί ἡ πίστις του μιλάει. «Καὶ ἀποθανών ἔτι λαλεῖται» (Ἑβρ. α΄ 4). Ἐγκωμιάζεται ἀπό τὴ Γραφὴ καὶ ἀπό τὴν Ἐκκλησία. Ἀλλὰ καὶ λαλεῖ! Λαλεῖ ὁ Ἄβελ. Τὸ αἷμα ἑνός ἀθώου βοᾶ τόσο δυνατά, ὥστε φτάνει στ’ αὐτιὰ τοῦ Θεοῦ. «Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Κάϊν· Τί πεποίηκας; Φωνὴ αἵματος τοῦ ἀδελφοῦ σου βοᾶ πρὸς μὲ ἐκ τῆς γῆς» (Γεν. δ’ 10). Το αἷμα τῶν ἀθώων φωνάζει. Σείει τὸν οὐρανό. Ἄν μιά «συνηθισμένη» ἀδικία ἐναντίον ἀνθρώπου «φωνάζη» ὡς τὸν οὐρανό, π.χ. ἡ στέρησις μισθοῦ σὲ ἐργαζόμενο, κράζει μέχρι τὸν οὐρανὸ (Ἰακ. ε΄ 4), φανταστῆτε πῶς βοᾶ, πῶς κράζει στ’ αὐτιὰ τοῦ Θεοῦ τὸ ἀπεστερημένο αἷμα! Τὸ αἷμα ἀθώων, πού σφάζονται κάτω στὴ γῆ!
.            Στέρησες τὴ ζωὴ παιδιοῦ; Ἔχυσες τὸ ἀθῶο του αἷμα; Ἔσφαξες, σὺ ὁ «γιατρός», τὸ ἀγγελούδι τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ ἐργαλεῖο τῆς ἐκτρώσεως; Παρέδωσες, σὺ ἡ «μάνα», τὸ βρέφος σου νὰ τὸ σφάξη ὁ ἐγκληματίας ἐκτρωσιολόγος; Συγκατατέθηκες, σὺ ὁ πατέρας, στὴ σφαγὴ τοῦ ἀθώου παιδιοῦ σου; Καὶ τώρα πλύνατε καί τὰ χέρια σας νομίζοντας πῶς τέλειωσε ἡ ὑπόθεσις;
.            Πόσο γελιέστε! Συνήγορο δὲν εἶχε τὸ θῦμα νὰ φωνάξη τὴν ὥρα πού τὸ σφάζατε… Μὰ τώρα ἡ ψυχή του φτερούγησε κι ἔτρεξε στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ βοᾶ «εἰς τὰ ὦτα Κυρίου Σαβαὼθ» (Ἰακ. ε΄ 4)!
.                Σὰν μελίσσι οἱ ψυχοῦλες μυριάδων σφαγιασθέντων ἀθώων περιστρέφωνται γύρω ἀπό τό θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ βοοῦν! Βασίλισσα στὸ μελίσσι αὐτὸ ἡ ψυχὴ τοῦ Ἄβελ. Ἀκολουθοῦν τὰ βρέφη τῆς Βηθλεέμ. Μαζὶ και ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς γῆς, πού στερήθηκαν βίαια τὴ ζωή τους ἀπό τὴν πεῖνα, ἀπό τὶς ἀρρώστιες, ἀπό τούς πολέμους. Κι ἔρχεται καί τὸ πυκνότερο σμῆνος τῶν ἀθώων ψυχῶν. Τὰ παιδιὰ τῶν ἐκτρώσεων. Φωνάζουν οἱ ψυχὲς τῶν ἀθώων θυμάτων, ὅπως τὶς βλέπει ὁ Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψι: «Εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν… Καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;» (Ἀποκ. ϛ΄ 9-10).
.             Λαλεῖ ὁ Ἄβελ μὲ τὴ λευκὴ ζωή του. Λαλεῖ μὲ τὸ ἀθῶο αἷμα του. Λαλεῖ καὶ κράζει καὶ ὡς διαρκής ἔλεγχος κάθε ἐνόχου, πού σὰν τον Κάιν ἐπαναπαύεται, ὅτι ξέφυγε ἀπό τα μάτια τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπο τὴν ἀνθρώπινη δικαιοσύνη…
.              Λαλεῖ ὅμως ὁ Ἄβελ μὲ τὸ μεγάφωνο τῆς συνειδήσεως τοῦ Κάιν. «Κάιν! Στένων καὶ τρέμων ἔσῃ ἐπί τῆς γῆς» (Γεν. δ΄ 12).
.              Δὲν θὰ ἡσυχάσης, ἔνοχη συνείδησι! Θὰ εἶσαι «ἐπικατάρατος ἀπό τοῦ νῦν» (Γεν. δ΄ 11). Μακάρι τό «νῦν» νὰ μὴ γίνη «ἀεί»! Μακάρι οἱ ἔνοχοί τῆς γῆς νὰ συγκλονιστοῦμε ἀπό τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως καί νά μετανοήσουμε! Μόνο ἔτσι θὰ σιγήση μέσα μας «ἡ φωνὴ τοῦ Ἄβελ», κατά τῆς ὁποιασδήποτε ἀδικίας καὶ ἀτιμίας.

Διαφημίσεις

ΚΑΤΗΧΗΤΟΠΟΥΛΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Κατηχητόπουλα μάρτυρες 

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.              Στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τῆς Συρίας ἀναβίωσε ἡ ἱστορία τῶν μαρτύρων τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Μεταξὺ τῶν βαπτισμένων πιστῶν ἦσαν τότε καὶ κατηχούμενοι, πού τὴν ὥρα τοῦ βαπτίσματός τους στὴν κατακόμβη ἔκαναν ἄγρια ἔφοδο οἱ διῶκτες καὶ τοὺς θανάτωναν. Ἔτσι ὁ λευκὸς χιτώνας τῆς βαπτίσεως βαφόταν κόκκινος ἀπό τό αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Καὶ τὸ νερὸ τῆς κολυμβήθρας κοκκίνιζε καὶ αὐτό. Γι᾽ αὐτὸ καὶ σὲ πολλοὺς τάφους τῶν κατακομβῶν ἐβρίσκουμε τὴν ἐπιγραφή: «Ἀπέθανεν ἐν τοῖς λευκοῖς».

• Δὲν φοροῦσαν λευκά τά μικρὰ παιδιὰ στὴ Σελευκούπολι τῆς Συρίας. Ἡ καρδιά τους ὅμως ἦταν λευκή. Καὶ κάθονταν στὶς θέσεις τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου στὸν ἱ. Ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου. Καὶ ρουφοῦσαν τὸ ἄδολο γάλα τῆς Πίστεως.

• Ξαφνικὰ εἰσώρμησαν τρομοκράτες, «τζιχαντιστὲς» καὶ ἄρχισαν νὰ πυροβολοῦν τὰ ἀθῶα ἀρνία τοῦ Ἰησοῦ. Ὀκτὼ κατηχητόπουλα βρῆκαν μαρτυρικὸ θάνατο. Αὐτὸ συνέβη στὶς 12 Μαΐου 2019.

• Πίσω ἀπό τά ἀθῶα παιδιὰ βρίσκονται οἱ πιστοὶ γονεῖς τους, ποὺ παρ᾽ ὅλους τοὺς κινδύνους, τοὺ ὑπάρχουν στὴν περιοχή, ὡδηγοῦσαν τά παιδιά τους στὴν κατήχησι τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ γίνουν συνειδητὰ μέλη της. Ἄκοῦσαν τὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου: «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με…». Γιὰ γονεῖς πιστούς, πού ὁδηγοῦν τὰ παιδιά τους στὸ Χριστό, ἰσχύει τὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Εἰ ἡ ρίζα ἁγία καὶ οἱ κλάδοι» (Ρωμ. ια´ 16).

• Τὰ κατηχητόπουλα τῆς Σελευκουπόλεως πῆγαν στὸ Χριστό. Λευκοντύθηκαν στὸν οὐρανὸ μὲ ἀγγελικὴ στολή.

• Άγανακτησι προκάλεσε ἡ σφαγὴ τῶν παιδιῶν τοῦ Χριστοῦ ἀπό συγχρόνους Ἡρῶδες. Καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ ξεσηκωθῆ κάθε διεθνὴς ὀργανισμὸς καὶ νὰ καταδικάση τὸν ἀπηνῆ διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ὅπως καὶ τὴ σφαγὴ στὴ Σρὶ Λάνκα ἀπὸ τρομοκρατικὴ ἐνέργεια φανατικῶν ἰσλαμιστῶν, μὲ θύματα διακόσιους ἐνενήντα (290) χριστιανοὺς μέσα σὲ ναὸ τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα τῶν Παπικῶν!

• Ἡ ἱστορία βεβαίως τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων θὰ λαμπρύνεται ἀπό τὴ δόξα τῶν νέων μαρτύρων, πού ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ τὸν Χριστὸ στὴν ταραγμένη Συρία. Τὰ ὀκτὼ κατηχητόπουλα θὰ εἶναι προστάτες ἅγιοι ὅλων τῶν κατηχητικῶν σχολείων τῶν νεωτέρων χρόνων.

• Κατηχητικὰ μὲ θερμουργοὺς κατηχητὲς καὶ κατηχήτριες ἀναδεικνύονται φυτώρια πιστῶν, ἅγιων μελῶν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, στολίδια τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνάξεως, φῶτα «ἐν κόσμῳ».

• Δὲν κινδυνεύουν, πρὸς τὸ παρὸν τουλάχιστον, στὴν Ἑλλάδα οἱ ἐκκλησιαστικὲς καὶ κατηχητικὲς συνάξεις ἀπό τρομοκρατικὲς ἐνέργειες τζιχαντιστῶν. Ἄλλου ὅμως εἴδους διωγμὸ ὑφίστανται τὰ παιδιὰ καὶ οἱ νέοι της Χριστιανικῆς Κατηχήσεως. Εἶναι ἡ εἰρωνεία καὶ ἡ περιφρόνησις κυρίως τῶν συνομηλίκων τους.

Οἱ μικροὶ ἄγγελοι τῆς Συρίας ἄς πρεσβεύουν γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ κόσμου, καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς «συμμαθητές» τους τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων.

 

ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΑΡΑΓΕ ΤΟΝ ΒΛΑΣΤΗΜΑΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ; (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Τὸν διευθυντὴ τῆς ἐφημερίδας του ἆραγε
τὸν βλαστημάει δημόσια; 

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη 

.                  Ἡ ἀπάντησις εἶναι «ὄχι»! Καὶ πολὺ περισσότερο δὲν βλαστημάει δημόσια, προφορικῶς ἢ γραπτῶς, τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας. Ὁ λόγος γιὰ ἕνα δημοσιογράφο τῆς «Καθημερινῆς», τὸν κ. Στέφανο Κασιμάτη, πού στὴ στήλη του (2η σελ.) οὔτε λίγο οὔτε πολὺ «ἐγκωμιάζει» τὴ βλασφημία τῶν θείων, τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ὀνόματος τῆς Παναγίας! Γιὰ τὸν δημοσιογράφο ἡ βλασφημία εἶναι «μιὰ βαθειὰ ριζωμένη σχέση στὴ συνείδηση τοῦ Ἕλληνα. Θὰ ἐξακολουθήσει νὰ ὑπάρχει καὶ νὰ ἐξελίσσεται στὸν χρόνο, εἴτε καταργηθεῖ τὸ ἄρθρο τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα εἴτε παραμείνει. Τὸ ξέρουν ὣς καὶ οἱ παπάδες αὐτό!».

• Ὁ Χριστὸς θὰ εἶναι πάντοτε «σημεῖον ἀντιλεγόμενον». Καὶ αὐτὸ φανερώνει, ὅτι εἶναι τὸ ζωντανὸ Πρόσωπο ὅλων τῶν αἰώνων. Θὰ ἐπαναλαμβάνεται τὸ σκηνικό του Γολγοθᾶ. Ἄλλοι, οἱ πολλοί, «ἐβλασφήμουν Αὐτὸν» (Ματθ. κζ’ 39), ἄλλοι Τὸν ὑμνοῦσαν καὶ ἐξέφραζαν τὴ μετάνοιά τους, τὴ συντριβή τους, τὴν ὁμολογία τοὺς (Λουκ. κγ´ 42). Δὲν ἔχουμε ἀπαίτησι ἀπό τά σκουλήκια, ποὺ εἶναι χωμένα στὶς σκοτεινὲς τρύπες τῆς γῆς νὰ θαυμάζουν τὸν ἥλιο. Ἀλλὰ καὶ δὲν θ’ ἀφήσουμε τὰ σκουλήκια νὰ μᾶς καθορίζουν τί εἶναι ὁ ἥλιος! Θὰ ἰσχύη πάντοτε ὅ,τι Ἐκεῖνος, ὁ Ἥλιος τῆς Θεότητας καὶ τῆς Ἀγάπης, εἶπε: «Πᾶς ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ φανερὰ ὦσι τὰ ἔργα αὐτοῦ» (Ἰωάν. ζ΄20).

• Ὁ Χριστὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη διαφημίσεως. Λάμπει τὸ ἀναμάρτητο πρόσωπό Του. Δὲν προσβάλλεται καὶ ὅταν ὁλοφάνερα οἱ ἀσεβεῖς Τὸν ἀρνοῦνται. Θὰ ἰσχύη ὁ καθοριστικός Του λόγος: «Ὁ μὲν Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ· οὐαί δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ, δι᾽ οὗ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται· καλὸν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος» (Ματθ. κϛ´ 24).

• Δὲν εἶπε ὁ Χριστὸς νὰ φυλακίζωνται ὅσοι Τὸν βλασφημοῦν. Ἀλλὰ καὶ δὲν ἐπικύρωσε τὴν αἰσχρὴ βλασφημία ὡς σῆμα κατατεθὲν ἐχθρῶν Του καί… φίλων Του! ἡ βλασφημία ἐκστομίζεται ὄχι μόνο ἀπό ἀσεβεῖς, ἀλλά καὶ ἀπό λεγομένους «ὀρθοδόξους χριστιανούς»! Καὶ φυσικά, ἂν κάποιος βλάσφημος μετανοήση καὶ ζητήση τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἀγάπη Του, θὰ βρεθῆ στὰ δεξιά Του, ὅπως συνέβη μὲ τὸν ἅγιο πλέον ληστή, τὸν πρώην βλάσφημο (Ματθ. κζ´ 39). Ἀλλ’ αὐτὸ δὲν σημαίνει, ὅτι ἡ Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος θ᾽ ἀνέχεται τὴν αἰσχρή, κακόβουλη καὶ μανιώδη βλασφημία τῶν θείων.

• Ὁ ὑπέρμαχος τῆς βλασφημίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας δημοσιογράφος θεωρεῖ, ὡς δεῖγμα… εὐφυΐας τοῦ Ἕλληνα τὴ φρικτὴ βλασφημία. Γράφει: «Ἕνας τρόπος γιὰ νὰ διασκεδάζω τοὺς ξένους φίλους, ἦταν νὰ τοὺς ἐξηγῶ ἐπακριβῶς τὶς συνηθέστερες βρισιὲς ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ ἐξυπνότερου λαοῦ τοῦ κόσμου σχετικὰ μὲ τὰ θεῖα… Ἐξακολουθῶ νὰ πιστεύω, ὅτι μιὰ γλαφυρή, ὄχι στεγνή, ἐξήγηση τῶν σεξουαλικῶν ὕβρεων (!) περὶ τὰ θεῖα εἶναι ἀπαραίτητο στοιχεῖο τῆς εἰσαγωγῆς κάθε ξένου στὸ σύμπαν τοῦ Ὑπαρκτοῦ Ἑλληνισμοῦ».

.           Καὶ ἄθεος ἂν εἶναι ὁ ἐν λόγῳ δημοσιογράφος (δὲν ἔχουμε ὑπ᾽ ὄψιν μας σχετικὴ δήλωσί του), θὰ ἦταν πρὸς τιμήν του ἕνας στοιχειώδης σεβασμὸς ὄχι τόσο τοῦ βλασφημουμένου Προσώπου, ὅσο τοῦ ἐσωτερικοῦ περιεχομένου τοῦ βλασφημοῦντος! Ἂν θεωρῆ πολιτισμὸ τὴ σεξολογία καὶ τὰ σεξουαλικὰ ἀνέκδοτα, ἂς τὰ περιορίση στὸ πρόσωπό του καὶ στοὺς… δικούς του! Δὲν ἔχει δικαίωμα νὰ θεωρῆ «ἀναχρονιστικὰ ἄρθρα τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα σχετικὰ μὲ τὴν καθύβρισι τῶν θείων».

• Εἶναι τόση ἡ ἀσεβής προσπάθειά του νὰ στηρίξη τὴ συνήθεια τῆς βλασφημίας, ὥστε… παίζει μὲ τὴν κτητικὴ ἀντωνυμία «σου». Δηλαδή, ἰσχυρίζεται δικολαβίστικα, ὅτι ὅποιος βλαστημάει, δὲν βλαστημάει τὴ Θεότητα γενικῶς, άλλά τὴ «θεότητα τοῦ ἄλλου»! Ἀλλά, κ. δημοσιογράφε, μία εἶναι ἡ Θεότητα ποὺ βρίζεται, ἡ Θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Ἁπλῶς μὲ τὸ «σοῦ», πού προσθέτουν οἱ βλάσφημοι, τελοῦν ἕνα ἀκόμα ἀδίκημα: Προσβάλλουν καὶ τὴν πίστι τοῦ ἄλλου.

• Ὄχι, κύριοι βλάσφημοι, δὲν ἔχετε δικαίωμα νὰ προσβάλλετε Ἐκεῖνον, πού γιὰ τὸν ἄλλον εἶναι λατρεία, ζωὴ καὶ σωτηρία. Τολμᾶ ὁ κ. Δημοσιογράφος νὰ γράψη βλάσφημο κείμενο γιὰ τὸν προϊστάμενό του, τὸν διευθυντὴ τῆς ἐφημερίδας του; Γιά μᾶς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἄπειρες φορὲς ἀνώτερος ὄχι ἀπό το διευθυντὴ μιᾶς ἐφημερίδας ἢ ἕνα δημοσιογράφο, ἀλλά καὶ ἀπό κάθε τρανὸ τῆς γῆς!

 

ΦΩΣ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Φῶς ἡ Ἀνάστασις

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

     .              Ποτέ δέν θά γίνη ἡ Ἀνάστασις θεατρική παράστασις. Ἡ Ἀνάστασις χορεύει στήν ψυχή τοῦ πιστοῦ. Δέν χρησιμοποιεῖ ἐφέ ὁ Ἀναστημένος Χριστός, οὔτε ἀεροπλάνα γιά νά μεταφέρουν σημάδια ἀναστάσιμης τελετῆς. Ὁ ’Αναστημένος Χριστός δίνει ὁ Ἴδιος τήν παράστασί Του σέ κάθε ψυχή πού θέλει νά πιστεύη στήν Ἀνάστασι. Τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καταυγάζει ὅλη τήν ἀνθρώπινη ζωή. Ἀποτελεῖ ἐμπειρία ζωῆς. «Ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾽ ἑαυτοῖς, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς» (Β´ Κορ. α´ 9).

● Ἔχουμε πεῖρα τῆς Ἀναστάσεως. Τήν εἴδαμε καί τήν ἀκούσαμε! Τή ζοῦμε καί τή χαιρόμαστε! Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός «παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι᾿ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. α´ 3).

● Τί τά θέλει ὁ ἥλιος τά ἐφέ καί τίς θεατρινίστικες παραστάσεις; Γιά τόν ἥλιο δέν ὑπάρχει διχασμός. Εἶναι ἤ δέν εἶναι τό φῶς του ἀληθινό; Ὁ ἥλιος εἶναι τό παγκόσμιο θέατρο τοῦ φωτός. Ἔτσι καί ἡ Ἀνάστασις, εἶναι τό ζωογόνο φῶς. Ψάλλουμε: «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια» (κανών τοῦ Πάσχα).

● Ἡ Ἀνάστασις εἶναι Φῶς. Συμβολικά ἡ Ἐκκλησία ἀνάβει ἕνα κερί καί καλεῖ: «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός…». Φυσικά τό ἀνέσπερο φῶς δέν εἶναι ἡ λαμπάδα. Τό ἀνέσπερο φῶς εἶναι ὁ Χριστός, πού διεκήρυξε: «Ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. η´ 12).

● Ἡ Ἀνάστασις εἶναι ὁ πιό ἰσχυρός προβολέας, τοποθετημένος στήν πιό σκοτεινή πέτρα, στόν τάφο τοῦ θανάτου. «Τί ζητεῖτε;». Τί ψάχνετε, διαβάτες, σ᾽τοῦ κόσμου τά σοκάκια νά βρῆτε τό φῶς; Τί ψάχνετε, ἄπιστοι, σ᾽τοῦ κόσμου τά σκουλήκια νά βρῆτε πυγολαμπίδα παρηγοριᾶς; Νά ἕνας τάφος, ὅλος φῶς! «Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν» (Μάρκ. ιϛ´ 6).

● Ἡ Ἀνάστασις εἶναι τό φῶς τῆς χαρᾶς. «Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα».

● Ἡ Ἀνάστασις εἶναι τό φῶς τῆς ἐλπίδας. Ἡ ἀναστάσιμη ἐλπίδα δέν ἀναφέρεται σέ κάποια ἀόριστη ἰδέα, ἀλλ’ εἶναι συνδεδεμένη μέ ἕνα Πρόσωπο, τόν Θεάνθρωπο Χριστό. Μέ τό φῶς αυτῆς τῆς χωρίς ὅρια ἐλπίδας προχωρεῖ ἡ Ἐκκλησία, ψάλλοντας τόν ἀναστάσιμο παιάνα: «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας …».

● Ἡ Ἀνάστασις εἶναι τό φῶς τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης. Σ’ ἕνα σκοτεινό ἀπό τίς μικρότητες κόσμο, ἔχουμε Φῶς γεμάτο καθάριο ἔρωτα! Ναί, εἶναι ὁ πιό καθάριος ἔρωτας ἡ Ἀνάστασις. Ἔρωτας ζωής! Ἀγκαλιασμένοι μέ τή Ζωή προχωροῦν οἱ πιστοί τῆς Ἀναστάσεως!

● Πολλοί ρωτᾶνε: Ὀπισθοχωρεῖ ἤ προχωρεῖ ὁ Χριστιανισμός; Ἄν ὁ Χριστιανισμός εἶναι ἁπλῶς ἕνας πολιτισμός, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ὑποχωρεῖ, ἀφοῦ ἄλλοι, κατ’ ὄνομα πολιτισμοί, φαίνεται νά κατακτοῦν τον κόσμο. Ἀλλ’ οἱ πολιτισμοί διαλύονται, ὅταν δέν ἔχουν ἐλατήρια νά τούς ἐμπνέουν. Τά κράτη διαλύονται, ὅταν δέν ἔχουν σκοπό ὕπαρξης, ὅταν ἰδανικό τους εἶναι ἡ ἀγορά καί ἡ ὑλική ἀνάπτυξις καί εὐμάρεια. Οἱ θεοί τῆς γῆς πεθαίνουν, γιατί δέν ἔχουν οὕτε μιά λαμπάδα ἀναμμένη. Καί ἡ λαμπάδα λέγεται Ἀνάστασις. Τό κεράκι τῆς ζωῆς δέν ἔχει τίς πιό πολλές φορές σχέσι μέ τή λαμπάδα τῆς Ἀναστάσεως. Γι’ αὐτό καί ὄταν πλησιάση νά σβήση, καί οἱ πιό πλούσιοι καί οἱ πιό τρανοί τρέμουν. Ἀντίθετα, ὅποιος διατηρεῖ ἄσβεστη τήν πίστι στήν Ἀνάστασι, αὐτός εἶναι βέβαιος, ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν ὀπισθοδρομεῖ, ἀλλά προχωρεῖ καί σπεύδει γιά να βγῆ ἀπό τό τοῦνελ τοῦ παρόντος, στό ξέφωτο τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς αἰώνιας ζωῆς!

● Ἄς θυμηθοῦμε ἕνα παράδειγμα:

● Προχωρεῖ ἤ δέν προχωρεῖ μέσα στή σκοτεινή, ὑπόγεια στοά, ὁ λεγόμενος μετροπόντικας; Δέν τόν βλέπουμε. Προβολέας ἰσχυρός πάει μπροστά. Καί ξαφνικά, βγαίνει σ’ ἕνα ἄλλο τοπίο!
Προχωρεῖ τό μετρό καί τῆς δικῆς μας ζωῆς. Ὀ Χριστός, ὁ μηχανοδηγός τῆς Ἀναστάσεως, τελείωσε τό ἔργο Του! Βγῆκε σέ ἄλλο τόπο, σέ ἄλλο χῶρο, σέ ἄλλη ζωή, σέ ἄλλη πραγματικότητα! Ὅλη ἡ ζωή μας εἶναι μέσα στό μετρό τῆς Ἀναστάσεως! Μᾶς πάει σέ διάφορες στάσεις, ἐμπειρίες πίστεως καί ἀλήθειας. Μᾶς πάει σέ στάσεις καί ἐπαναστάσεις στή ζωή! Και κάποια στιγμή ἀκοῦς: «Τερματικός σταθμός! Παρακαλῶ ἀποβιβασθῆτε!». Ὅσοι πιστοί, ἀποβιβάζονται. Μόνο πού αὐτό πού καλοῦμε τέρμα, δέν εἶναι τέρμα! Εἶναι ἀρχή! Τῆς αἰωνίου ἀπαρχή. Αὐτό πού ζοῦμε ἐκείνη τή στιγμή, δέν εἶναι «βασίλεμα· γλυκοχάραμα αὐγῆς εἶναι πέρα! Καί ἀντί νἄρθη μιά νύχτ’ ἀξημέρωτη, ξημερώνει μιά ἀβράδυαστη μέρα»!

● Φῶς ὑπάρχει καί μέσα στό μετρό, καί μέσα στό βαγόνι! Μά στό τέρμα, τί εἶναι αὐτό; Φῶς πού ἀστράπτει,.Φῶς πού ἀκτινοβολεῖ! Φῶς πού καταυγάζει! Φῶς ἀγγελικό! Φῶς θεϊκό! Φῶς πρός τό ἄπειρο! Φῶς οὐράνιας ἀθανασίας, πού μεταλαμπαδεύεται ἀπό τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.

● Ὁ πιστός, λουσμένος στό Φῶς, ἐξίσταται:

—Ποιός μέ ἔφερε ἐδῶ;

●Ἡ Ἀνάστασις! Ὅλα τά κεριά θά σβήσουν. Ὅλα τά φῶτα θά χαμηλώσουν.Ὅλες οἱ καρδιές θα τρεμοσβήνουν. Τό ἀληθινό Φῶς εἶναι ἡ Ἀνάστασις.

● Προχωρεῖ μιά ὁ Χριστιανισμός, ὄχι τῆς θρησκευτικῆς δεισιδαιμονίας, ἀλλ’ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Η ΠΛΗΡΩΜΗ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

«ΜΑΜΑ, ΕΙΣΑΙ “ΝΟΥΜΕΡΟ”»

Μαμά, μπαμπά, εἶστε νούμερα!

τοῦ ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.               Κάποτε ἀντιμετωπίζονταν ὡς ἄρρωστοι. Πρόκειται γιὰ τοὺς ἀνώμαλους. Παγκοσμίως, ἀποδεδειγμένα, τὰ ἄτομα αὐτὰ εἶναι ἐκτὸς φυσικῆς καταστάσεως. Στὴ φύσι τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὁ Δημιουργὸς Θεός, χάρισε δύο φύλα, τὸν ἄνδρα καὶ τὴ γυναῖκα. Ἂν μερικοὶ ἔχουν παρὰ φύσιν συμπεριφορές, αὐτοὶ ἀντιμετωπίζονται θεραπευτικά.

• Φτάσαμε στὸ σημεῖο νὰ τοὺς δώσουμέ τα… πρωτεῖα! Μιὰ μικρὴ ὁμάδα ὁμοφυλοφίλων, ἐπιδιώκουν νὰ «καπελώσουν» πέρα ὥς πέρα τὴν κοινωνικὴ ζωή. Ὅ,τι θέλουν οἱ ὁμοφυλόφιλοι! Ἰσότητα θέλουν; Τὴν ἔχουν. Συμβίωσι θέλουν; Τὴν ἔχουν. Γάμο θέλουν; Τὸν ἔχουν. Υἱοθεσία παιδιῶν θέλουν; Καὶ αὐτὴ θὰ τὴν ἔχουν!

• Καὶ ἐπειδὴ σὰν «ζευγάρια» δὲν μποροῦν νὰ γεννήσουν παιδί, καὶ ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ καλοῦνται «μαμὰ» ἢ «μπαμπάς», γι’ αὐτὸ τυχὸν παιδὶ ποὺ θὰ υἱοθετήσουν, θὰ εἶναι ὑποχρεωμένο νὰ μὴ μάθη ποτὲ τὶς δυὸ πιὸ εὐλογημένες λέξεις, «μητέρα» – «πατέρα» («μπαμπὰ» – «μαμά»). Θὰ εἶναι ὑποχρεωμένο νὰ φωνάζη «Γονέας 1» ἢ «Γονέας 2»! Νἄρθη κοντά μου τὸ 1, ὄχι τὸ 2!

• Φρίττετε; Καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ «κατόρθωμα» (τὴ διαστροφὴ) οἱ ὁμοφυλόφιλοι προχώρησαν κι ἄλλο. Εἶπαν: «Ὄχι μόνο ἐμεῖς δὲν θὰ λεγώμαστε μαμὰ ἢ μπαμπάς. Οὔτε οἱ ἄλλοι, αὐτοὶ πού γεννοῦν παιδιά, θὰ λέγωνται «μαμὰ» ἢ «μπαμπάς». Θὰ καταργηθοῦν οἱ λέξεις αὐτές. Θὰ μιμηθοῦν ἐμᾶς, τοὺς ὁμοφυλόφιλους»!

Δὲν τὸ πιστεύετε;

• Νομοσχέδιο, πού ἑτοιμάζει ὁ Γάλλος πρόεδρος Ἐμμανουέλ Μακρόν, καταργεῖ τὶς πιὸ ἀγαπημένες καὶ ἀναγνωρίσιμες λέξεις ὅλου τοῦ κόσμου, τὶς λέξεις «πατέρας» (μπαμπὰς) καὶ «μητέρα» (μαμά). Γιὰ νὰ μὴ χαλάση τὸ χατήρι τῶν ἐκφύλων ὁμοφυλοφίλων!

Ἔτσι στὴν αἴτησι ἐγγραφῆς τοῦ παιδιοῦ στὸ σχολεῖο θὰ ἀναγράφεται «Γονέας 1» καὶ «Γονέας 2».

• Νὰ ποῦ φτάνουμε, ὅταν τὴν παρὰ φύσι ζωὴ τὴν ἐξισώνουμε μὲ τὴ φυσιολογικὴ ζωή. Ἂν καὶ οἱ ἐδῶ φίλοι τῶν ὁμοφυλοφίλων, πού βρίσκονται στὴ Βουλή, ἀκολουθήσουν τὸν Μακρὸν καὶ προβοῦν σὲ παρόμοια νομοθετικὴ ρύθμισι, ὅποιος θὰ προφέρη τὴ γλυκύτατη λέξι «μάνα», θὰ συλλαμβάνεται! Θὰ καταγγέλλεται ὡς… «ρατσιστὴς» καὶ θά… καταδικάζεται!

• Εἶναι δυνατὸν νὰ γεννηθῆ παιδί, πού δὲν θὰ τρέξη στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας, καὶ δὲν θὰ τὴ φωνάξη “μαμά”;». Ρατσιστὴς λοιπὸν καὶ τὸ μωρό! Νὰ φάη ξύλο γιὰ νὰ μάθη νὰ λέη «Γονέας 1 ἢ 2»!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ! (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Ζήτω τὸ ἔγκλημα! Ζήτω ἡ παραβατικότητα!

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.              Τό κράτος ἔχει εὐθύνη γιά τὴν ἔννομη τάξι. Ὅταν ὅμως ἡ ἔννομη τάξις γίνεται ἔννομη ἀταξία καὶ παραβατικότητα, τότε τὸ κράτος στηρίζει τὴν ἀνομία καὶ τὴν ἐγκληματικότητα! Τὸ κράτος δὲν εἶναι Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἄλλους νόμους. Νουθετεῖ, διδάσκει, ἀγαπᾶ, μεταμορφώνει τὸν κακοποιό. Δέν ἔχει ξίφος. Ἔχει λόγο πειστικό, δυνατό, πλήρη χάριτος. Γι’ αὐτὸ καὶ κάθε ἁμαρτωλὸ πού μετανοεῖ, τὸν συγχωρεῖ.

• Ἀλλὰ τὸ κράτος, ἡ κοσμικὴ ἐξουσία, δὲν εἶναι μόνο γιά τοὺς τίμιους· εἶναι καὶ γιά τοὺς ἄτιμους. Ἡ ἐξουσία του εἶναι καὶ κατασταλτικὴ καὶ τιμωρητικὴ γιά ὅσους ἔχουν ὡς ἐπάγγελμα τό κακό, τὸ ἔγκλημα, τὴ διαφθορά, καὶ πρὸ παντὸς παραμένουν ἀμετανόητοι, σκληροὶ δολοφόνοι. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει, ὅτι ἡ κρατικὴ δύναμις «οὐκ εἰκῇ τὴν μάχαιραν φορεῖ» (Ρωμ. ιγ΄ 4).

• Ὁ ἀστυνόμος π.χ. δὲν εἶναι γιά νὰ «κρατάη φανάρι» βοηθώντας τὸ ληστὴ νὰ ληστεύη! Ἡ δικαιοσύνη δὲν εἶναι γιά νὰ διευκολύνη, μὲ τὴ σκανδαλώδη ἐπιείκειά της, τὴν τρομοκρατία, τὴν κοινωνικὴ ἀναταραχὴ καὶ τὸ κοινὸ ἔγκλημα.

• Ὑπάρχει ὁ Ποινικὸς Κώδικας, πού προβλέπει ποινὲς γιά κλέπτες, ληστές, διαρρῆκτες, ἐμπόρους ναρκωτικῶν, κακοποιοὺς ἀνηλίκων, γιά τὴν κατάλυσι τῆς τάξεως μὲ βόμβες, τὴν ἀναρχικὴ μανία, τὴ δολοφονία, τὴν αἰσχροκέρδεια, τὴ σωματεμπορία κ.λπ.

• Μέχρι τώρα εἴχαμε παραβάσεις τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα. Τώρα θὰ ἔχουμε Ποινικὸ Κώδικα, πού θὰ διευκολύνη τὶς ἐγκληματικές πράξεις! Τὸ μόνο πού θὰ πετύχη ὁ νέος Ποινικὸς Κώδικας, πού ἑτοιμάζει ὁ ΣΥΡΙΖΑ, θὰ εἶναι τὸ αἴσθημα ἀτιμωρησίας καὶ ἀνασφάλειας!

• Βέβαια, γιά νὰ εἴμαστε ἀκριβοδίκαιοι, καὶ στὸ παρελθὸν εἴχαμε τροποποιήσεις τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, μὲ τὶς ὁποῖες ἀποποινικοποιήθηκε τὸ φρικτότερο ἔγκλημα, τῆς παιδοκτονίας! Ἡ ἔκτρωσις, ἡ εἰδεχθέστερη δολοφονία, δὲν εἶναι πλέον ἀδίκημα! Ἐλεύθερα σφαγιάζονται πρό πολλοῦ, ἀθῶα κυοφορούμενα βρέφη. Ἡ Ἑλλάδα πεθαίνει καὶ τὸ κράτος ἐπιδοτεῖ τοὺς ἄγριους δολοφόνους τῆς νέας γενηᾶς, τοὺς ἐκτρωσιολόγους γιατρούς!

• Εἴχαμε καὶ ἄλλες ἀποποινικοποιήσεις ἐγκλημάτων, πού δολοφονοῦν τὸν ἱερὸ θεσμὸ τῆς οἰκογενείας, ὅπως τὴν ἀποποινικοποίησι τῆς μοιχείας!

• Μὲ τὴν τωρινὴ τροποποίησι τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, ἔρχεται τὸ κράτος νὰ διευκολύνη τοὺς «Ρουβίκωνες», τοὺς ἀναρχικούς, τοὺς τρομοκράτες, τοὺς ἐμπόρους ναρκωτικῶν, τοὺς ἀσεβεῖς! Ὡς πρὸς τοὺς τελευταίους, τοὺς διευκολύνει νὰ βλασφημοῦν ἀσύδοτα και τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου! Δὲν θὰ διώκεται πλέον ὁ βλάσφημος. Ποιὸς βλάσφημος; Προσέξτε! Ὅποιος βρίζει τὸν Ἰησοῦ Χριστό, καλύπτεται ἀπό το Νόμο! Ὅποιος ὅμως βρίζει π.χ. τὸν… Μωάμεθ ἢ τὸν… Βούδα, τιμωρεῖται ὡς… ρατσιστής!

• Μὲ τὸ νέο Ποινικὸ Κώδικα, τὸ νὰ ἐκσφενδονίζης βόμβα μολότωφ δὲν εἶναι κακούργημα· εἶναι ἁπλῶς πλημμέλημα! Οἱ σκληροὶ ἔμποροι ναρκωτικῶν θ’ ἀντιμετωπίζουν ὄχι ἰσόβια, ἄλλα μικρὴ ποινή, γιά νὰ μποροῦν νὰ βγοῦν ἀπό τὴ φυλακὴ καὶ νὰ συνεχίσουν τὴν ἐγκληματική τους δράσι! Ὅσο γιά τὶς κλοπὲς καὶ διαρρήξεις, αὐτὲς θὰ διώκονται ὄχι αὐτεπαγγέλτως, ἀλλά μόνο κατόπιν μηνύσεως!
• Οἱ κακοποιοὶ χαϊδεύονται. Τὸ ἔγκλημα διευκολύνεται. Ἡ ἀναρχία γίνεται… συμπολίτευσις! Καὶ οἱ παραπεμπόμενοι γιά ἐγκληματική ἀμέλεια π.χ. στὴ φονικὴ φωτιὰ στὸ Μάτι (Ἀττικῆς) περιμένουν ἀπό στιγμή σε στιγμή νὰ ἰσχύση ὁ νέος Ποινικὸς Κώδικας, ὥστε νὰ μειωθοῦν στὸ ἐλάχιστο οἱ εὐθύνες καὶ οἱ ποινές τους!
• Ἔγκλημα χωρὶς τιμωρία!!!