ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ; (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;

τοῦ Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκη

• Σιωπή καί διάλογοι. Ὁ Χριστός σιωπᾶ. Ὁ κατηγορούμενος δέν ἀπολογεῖται. Οἱ ἄλλοι κάνουν διάλογο γι’ Αὐτόν.

—Πιλᾶτος: «Τίνα θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν; Βαρραβᾶν ἤ Ἰησοῦν τόν λεγόμενον Χριστόν;» (Ματθ. κζ’ 17)
Μέσα του κάποιος τοῦ μιλάει: «Διά φθόνον παρέδωκαν αὐτόν» (Ματθ. κζ´ 18).
Διά φθόνον ἐκεῖνοι, διά θρόνον ἐκεῖνος…
Μεσολαβεῖ ἄλλος διάλογος. Με τή γυναῖκα του. Νά κι ἕνα ὄνειρο ἀληθινό! Προειδοποιητικό. Προεξαγγελτικό.

—Γυναίκα Πιλάτου: «Μηδέν σοι καί τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ. Πολλά γάρ ἔπαθον σήμερον κατ’ ὄναρ δι᾽ αὐτόν» (Ματθ. κζ´ 19).

—Πιλᾶτος: «Τίνα ἀπολύσω;».

• Φανατίζουν οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ πρεσβύτεροι τόν ὄχλο.

—Πιλάτος (τρίτη φορά): «Τίνα θέλετε ἀπό τῶν δύο ἀπολύσω ὑμῖν;» (Ματθ. κζ´ 26).

—’Όχλος: Βαρραβᾶν!

—Πιλᾶτος: «Τί ποιήσω Ἰησοῦν τόν λεγόμενον Χριστόν;».

—’Όχλος (ὑποκινούμενος): «Σταυρωθήτω!».

—Πιλᾶτος: «Πλένω τά χέρια μου! Εἶμαι ἀθῶος γιά τό αἷμα τοῦ δικαίου, πού θά χυθῆ!».

—’Όχλος: «Τό αἷμά Του πάνω μας καί πάνω στά παιδιά μας!». ’Όχι, βέβαια, εἰς ἄφεσιν, ἀλλά εἰς κρίσιν καί κατάκρισιν. Καταριοῦνται τούς ἑαυτούς τους καί τούς ἀπογόνους τους!

• Πῶς τελειώνει ὁ διάλογος; Μέ βία καί μέ βούλα!

Ὁ διάλογος ἐξελίχθηκε ὑπέρ τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ ἀπόφασις ὅμως ἦταν κατά τοῦ Ἰησοῦ! Φραγγέλιο γιά τόν ’Αθῶο!

• Καί οἱ δύο ὑπογραφές (βοῦλες): Ἐλεύθερος ὁ κακοῦργος! ’Ένοχος θανάτου ὁ ’Αθῶος!

• Ἐμεῖς δέν ἔχουμε δικαίωμα νά σοῦ ἀπαντήσουμε, Πιλᾶτε;

• Ἐμείς, κύριοι ἀρχιερεῖς, δέν ἔχουμε δικαίωμα ψήφου; Τί εἴμαστε ἐμεῖς; Βουβά πρόσωπα; ’Ανελεύθερα ὄντα; Θά βλέπουμε καί δέν θά μιλᾶμε; Θά σοῦ ποῦμε, λοιπόν, Πιλᾶτε, κι ἄς εἶσαι ἡγεμόνας! Ἐμεῖς θά σοῦ ποῦμε. ’Ή μᾶλλον θά ἀπαντήσουμε στό συνειδησιακό σου ἐρώτημα: «Τί ποιήσω τόν λεγόμενον Χριστόν;».

• Τί νά Τόν κάνης τόν Χριστό; Ὅ,τι λέει ἡ δικαιοσύνη! «Ἀπό τοῦ αἵματος τοῦ δικαίου τούτου…». Ἔτσι δέν εἶπες; Νά Τόν ἀποδώσης, λοιπόν, Καθαρό τόν Ἄμωμο. Γιατί πνίγεις τό δίκαιο; Γιατί στραγγαλίζεις τή Δικαιοσύνη;

Πόσο αἷμα δικαίων χύνεται, ἀπό τό αἷμα τοῦ Ἄβελ μέχρι τό αἷμα τῶν παιδιῶν τῆς Βηθλεέμ, μέχρι τό αἷμα τοῦ ἀνυπεράσπιστου βρέφους, πού καί σήμερα, Μ. Παρασκευή, σφαγιάζεται μέ τήν ἔκτρωσι;

• Τί νά Τόν κάνης τόν Χριστό, Πιλᾶτε; Ὅ,τι σοῦ λέει ἡ συνείδησίς σου! Ρωτᾶς: «Τί κακό ἔκανε;» καί ἡ συνείδησίς σου φωνάζει: «Μόνο καλά ἔκανε ὁ ’Ιησοῦς!». Πνίγεις τή συνείδησί σου, Πιλᾶτε; Τί νά κάνης, καί σύ, ἀδελφέ; Ὅ,τι σοῦ ὑπαγορεύει ἡ συνείδησις, πρίν τήν ἀφήσης καί ἀρρωστήση σαπισμένη!

• Τί νά Τόν κάνης τόν Χριστό, Πιλᾶτε; Ὅ,τι σέ συμβουλεύει ἡ γυναίκα σου! Νά μιά γυναίκα, πού σπεύδει νά σώση τόν ἄντρα της ἀπό ἀνοσιούργημα. Γιατί δέν ἀκοῦς τή γυναίκα σου, Πιλᾶτε;

• Tί νά Τόν κάνης τόν Χριστό, Πιλᾶτε; Νά Τόν δεχθῆς, ὄχι ὡς «λεγόμενον» Χριστόν, ἀλλ’ ὡς τόν πραγματικό Χριστό, ὡς Σωτῆρα τοῦ κόσμου!

• Τί νά Τόν κάνης τόν Χριστό, Πιλᾶτε; Νά Τόν ἀγαπήσης! Νά Τόν ζυγίσης σωστά! Ἐσύ ζύγισες προτιμώντας τόν ἄγριο Βαρραβᾶ καί ὄχι τόν Ἅγιο Ἰησοῦν, τόν Θεάνθρωπο Κύριο! Τί κάνει ἡ πολιτική; Προτιμᾶ τό συμφέρον…

• Τί νά Τόν κάνης τόν Χριστό, Πιλᾶτε; Τί ρωτᾶς τήν ὀχλοκρατία; ’Αφοῦ ξέρεις καλά, ὅτι «διά φθόνον παρέδωκαν αὐτόν»! Ἀπ᾽ τό φθόνο τό δικό τους γίνεται ὁ φόνος ὁ δικός σου!

• Τί νά Τόν κάνης τόν Χριστό, Πιλᾶτε; Ἔκανες ὅ,τι ἔκανες!

• Κάνε τώρα ὅ,τι ἔκανε τό ὄργανό σου, ὁ ἑκατόνταρχος. Κι αὐτός δέν ἦταν μαζί μέ σένα φονευτής τοῦ ’Αθώου; Τώρα εἶναι θαυμαστής Του. Μπορεῖς καί σύ νά γίνης, μά δέν σ’ ἀφήνει ἡ δειλία καί ἡ ἐξουσία!

• Ἔκανες ὅ,τι ἔκανες! Κάνε τώρα ὅ,τι ἔκανε κι ἐκεῖνος. Γονάτισε μπροστά στόν Ἰησοῦ. Γονάτισε καί σύ, μά δέν σ’ ἀφήνει ὁ ἐγωισμός σου! Καί ὅπως ὡμολόγησε ἐκεῖνος, ὁμολόγησε καί σύ!

• Καί τότε θά γίνης σάν τή γυναῖκα σου, τήν Πρόκλα. Ἐκείνη ἔγινε ἁγία, ἐσύ ἔμεινες μέ τό στίγμα τοῦ Χριστοκτόνου.

• Τί κρῖμα! Νά μήν ξέρης καί σύ, φίλε μου, τί νά κάνης τό Χριστό! Νά Τόν ἀγαπήσης! Νά Τόν λατρέψης. Νά Τόν ὁμολογήσης. Νά Τόν ἀγκαλιάσης μές στά φυλλοκάρδια σου! Νά Τοῦ παραδοθῆς ὁλότελα! Καί νά Τοῦ πῆς καί σύ καί μεῖς καί ὅλος ὁ λαός: Μαζί Σου, Χριστέ, γιά πάντα!

Advertisements

ΧΑΡΜΟΣΥΝΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Χαρμόσυνη ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα

τοῦ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

.               Εὐκαιρία τονώσεως τῆς πίστεως καί τῆς ἐλπίδας εἶναι ὅλη ἡ Μεγ. Ἑβδομάδα. Ἡ Ἐκκλησία πολύ σοφά καθιέρωσε ὅλα τά γεγονότα, πού φωτίζουν κάθε Μεγαλοβδομαδιάτικη ἡμέρα. Καί εἶναι ἀκόμα συγκινητική ἡ προσέλευσις πιστῶν στίς ἀκολουθίες αὐτές, σέ βαθμό πολύ μεγαλύτερο ἄλλων ἑορτῶν καί Κυριακῶν τοῦ ἔτους. Ἀκριβῶς γιά τό λόγο αὐτό, πρέπει νά οὐσιοποιηθῆ ἡ κάθε κίνησις καί προσκύνησις τῶν ἁγίων Παθῶν καί τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως.

.                 Αὐτό προϋποθέτει νά φύγη τό ρομαντικό καί «φολκλορικό» στοιχεῖο καί νά δεσπόση τό «ἡμεῖς κηρύσσομεν Χριστόν ἐσταυρωμένον» (Α´ Κορ. α´ 23), τό «ὁ Σταυρός Σου, Κύριε, ζωή καί ἀνάστασις υπάρχει τῷ λαῷ σου» καί τό «ἰδού ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».

.                 Τρεῖς ἐπισημάνσεις μας σχετικά μέ τή βίωσι τῆς Μεγ. Ἑβδομάδος ἀποσκοποῦν στήν ἐπαναφορά ὅλων τῶν σκηνικῶν στή σωστή καί σωτηριώδη βάσι τους.

* * *

Ἡ πρώτη ἀφορᾶ στόν ὅλο χαρακτῆρα τῆς Μεγ. Ἑβδομάδος. Ἐπεκράτησε ἡ συναισθηματική φόρτισις, πού δίνει πένθιμο τόνο. Ὁ στολισμός στίς ἐκκλησίες πένθιμος, οἱ καμπάνες κτυποῦν πένθιμα, οἱ εἰκόνες καί ὁ Ἐσταυρωμένος περιβάλλονται μέ πένθιμες (μώβ) ταινίες. Τά φῶτα χαμηλώνουν (μερικές φορές καί σβήνουν). Καί ὅλα τείνουν νά καταδείξουν, ὅτι ἔχουμε νεκροφόρα ἀτμόσφαιρα καί μαυροντύματα!

Νά θρηνήσουμε, ναί, ἀλλά γιά τά δικά μας ἁμαρτωλά πάθη, ὄχι γιά τά ἅγια καί λυτρωτικά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ!

Δέν εἶναι γιά πένθος ἡ Μεγ. Δευτέρα, ὅπου βλέπουμε τό θρίαμβο τῆς ἁγνότητας τοῦ Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου καί ἀκοῦμε τό κάθισμα: «Τά Πάθη τά σεπτά ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτα σωστικά ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ».

Δέν εἶναι γιά πένθος ἡ Μεγ. Τρίτη, ὅπου δεσπόζει ὁ Ὡραῖος Νυμφίος καί βλέπουμε τό «Νυμφῶνα τοῦ Χριστοῦ κεκοσμημένον» (δηλαδή τή Βασιλεία Του στολισμένη).

Δέν εἶναι γιά πένθος ἡ Μεγ. Τετάρτη, ὅπου ὁ Κύριος προκαταβολικά προσφέρει τήν ἄφεσι στήν ἁμαρτωλή γυναῖκα. Τό κλᾶμα τῆς μετάνοιας γεννᾶ τή χαρά τῆς Ἀναστάσεως, τή χαρά τῶν Ἀγγέλων!

Δέν εἶναι γιά πένθος ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. «Ὁ Σταυρός Σου, Κύριε, ζωή καί ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ λαῷ Σου». Τό φάρμακο δέν εἶναι γιά πένθος! Ἡ ἴασις δέν εἶναι γιά πένθος! Ἡ λύτρωσις δέν εἶναι γιά πένθος! Ἡ νίκη δέν εἶναι γιά πένθος! Καί ὅλα αὐτά εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ!

Δέν εἶναι γιά πένθος ὁ τάφος τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι «ἡ πηγή τῆς ἡμῶν Ἀναστάσεως».

* * *

.              Ἡ δεύτερη ἐπισήμανσις ἀφορᾶ στό προσκύνημα. Φυσικά θέλουν νά προσκυνήσουν οἱ πιστοί μέ εὐλάβεια τήν εἰκόνα τοῦ Νυμφίου, τήν εἰκόνα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, τόν Ἐσταυρωμένο. Ἀλλ’ αὐτό τό προσκύνημα ἄς γίνεται στό τέλος τῆς ἱερᾶς ἀκολουθίας. Ἄς τοποθετοῦνται, λοιπόν, οἱ δύο εἰκόνες καί ὁ Ἐσταυρωμένος ἐντός τοῦ σολέα, ἄς κλείνουν οἱ εἴσοδοι τοῦ σολέα καί ἄς στέκουν ὅλοι μέ εὐλάβεια προσευχόμενοι καί νοοῦντες τά ἱερά τροπάρια.

Στούς περισσοτέρους Ναούς τοποθετοῦνται οἱ δύο εἰκόνες καί ὁ Ἐσταυρωμένος στό κέντρο τοῦ Ναοῦ, προσέρχεται ὁ κόσμος, προσκυνᾶ καί τίς περισσότερες φορές ἀναχωροῦν ἀμέσως! Τό ὅλο τους καθῆκον τελείωσε μέ ἕνα… ἁπλό προσκύνημα! Παρατηρεῖται δέ τό φαινόμενο στή δωδεκάτη εὐαγγελική περικοπή τῆς Μεγ. Πέμπτης (τό βράδυ) νά εἶναι σχεδόν ἄδεια ἡ ἐκκλησία!

Τό ἴδιο παρατηρεῖται καί μέ τήν ἐπιστροφή τοῦ Ἐπιταφίου. Ἐλάχιστοι ἀκοῦνε τήν περίφημη προφητεία τοῦ Ἰεζεκιήλ καί τό Ἀποστολικό καί τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα! Τά «φολκλόρ» καί τά «ἐφέ» κατέφαγαν κυριολεκτικά τήν ὅλη προαναστάσιμη οὐσία.

* * *

.              Ἡ τρίτη ἐπισήμανσις ἀφορᾶ στό… «Χριστός Ἀνέστη» τῆς νύκτας τῆς Ἀναστάσεως! Ὑπάρχει πάντως κάποια πρόοδος. Παραμένουν χρόνο με τό χρόνο ὅλο καί περισσότεροι στή θεία Λειτουργία. Οἱ πολλοί ὅμως ἐξακολουθοῦν νά ἀσεβοῦν. Δέν προλαβαίνει ὁ λειτουργός νά ψάλη (ἐν μέσῳ κροτίδων…) τό «Χριστός Ἀνέστη» καί ἔχουν «διασκορπισθῆ»! Σέ λίγο θά ψάλη καί τόν Ψαλμικό στίχο: «Ἀναστήτω ὁ Θεός καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ καί φυγέτωσαν ἀπό προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν» (Ψαλμ. 67,2)! Καί σάν νά τήν ἐκπληρώνουν τήν προφητεία αὐτή τοῦ Ψαλμωδοῦ καί στρέφουν τά νῶτα καί φεύγουν, «μουτζώνοντας», τρόπον τινά, τήν Ἀνάστασι!!!

Τόσα χαρμόσυνα κοσμικά γεγονότα τά ζοῦν οἱ Νεοέλληνες μέ ὁλονύχτια γλέντια! Καί τόσες ἀγρυπνίες γιά τή μνήμη ἁγίων τίς πανηγυρίζουν οἱ Ὀρθόδοξοι μέ ὁλονύχτιες ἀκολουθίες! Καί δέν μποροῦν νά γιορτάσουν δύο ὧρες τήν «πανήγυριν τῶν πανηγύρεων»;

Ὅλοι οἱ πιστοί χαίρονται τή Μεγ. Ἑβδομάδα, κατανύσσονται μέ τίς ἱερές ἀκολουθίες καί πανηγυρίζουν τή νύκτα τῆς Ἀναστάσεως.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 

 

ΣΚΛΗΡΟ ΝΑ «ΚΛΩΤΣΑΣ» ΤΟΝ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟ (Ἀρχιμ Δαν. Ἀεράκης)

Σκληρό νά «κλωτσᾶς» τόν Ἀναμάρτητο!

τοῦ Ἀρχιμ.  Δανιήλ Ἀεράκη

.             Στήν ἐφημερίδα «Καθημερινή» (7 Μαρτ. 2018) δημοσιεύθηκε ἄρθρο μέ τίτλο «Σαράντα χρόνια προπηλακισμοί». Πρόκειται γιά ἕνα χρονικό τῶν δημοσίων «προπηλακισμῶν» τοῦ προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διά μέσου τοῦ κινηματογράφου καί τοῦ θεάτρου. Ἀπαριθμεῖ τά θεατρικά καί κινηματογραφικά (καί τώρα ἀναπαραγόμενα ψηφιακῶς!) ἔργα, ὅπου ἡ πιό βρώμικη λάσπη αἰσχρότητας καί ἀνηθικότητας ρίχνεται πάνω στό πρόσωπο τοῦ Ἀναμαρτήτου Κυρίου μας!
.           Ποιός προπηλακίζει ποιόν; Τό νά προπηλακίζης τόν Χριστό, τόν Θεάνθρωπο, θεωρεῖται «ἐλευθερία τῆς τέχνης καί τῆς ἔκφρασης»! Ἐν ὀνόματι, φαίνεται, αὐτῆς τῆς «ἐλευθερίας» προπηλακίζουν πρός τόν Γολγοθᾶ καί στό Γολγοθᾶ τόν Κύριο τῆς δόξης!
.               Τό νά διαμαρτύρεσαι (καί ζωηρά) γιά τόν προπηλακισμό τοῦ Χριστοῦ, γιά τόν διασυρμό τοῦ ἀναμαρτήτου Προσώπου Του, αὐτό κατά τήν κυρία ἀρθρογράφο εἶναι… «προπηλακισμός»! Ἐλεύθερα μπορεῖς νά «κλωτσᾶς» τόν Χριστό! ’Απαγορεύεται ὅμως νά Τόν ὁμολογῆς και νά Τόν ἀγαπᾶς!
.            Κατ’ εὐφημισμόν, λοιπόν, ἡ ἀγάπη στόν Ἰησοῦ καλεῖται «προπηλακισμός»! Καί ἡ διαμαρτυρία γιά τή βλασφημία τοῦ Προσώπου Του καλεῖται… φθόνος! Ἔτσι τελειώνει τό ἄρθρο: «Ἄραγε πόσο ἀκόμα νά βρίσκει ἀνταπόκριση τό “φθονεῖτε ἀλλήλους”;»! Βουτᾶνε στή λάσπη τοῦ κτηνώδους «εἶναι» καί τήν πετοῦν πάνω στό πρόσωπο τοῦ ἀμώμου Χριστοῦ! Βιώνουν τήν ἀκολασία, δέν θέλουν νά τήν ἐγκαταλείψουν γιά νά λυτρωθοῦν, καί ἔχουν τή βλάσφημη ἀναισχυντία νά παρουσιάζουν ὡς (Κύριε, συγχώρεσέ μας!) ἀκόλαστο τόν ἀπαστράπτοντα Ἥλιο τῆς Ἀναμαρτησίας! Ἡ διαστροφή στό ἔσχατο σημεῖο της! Χοῖροι ποδοπατοῦν τά διαμάντια! Προσάπτουν σε ἁγνά πρόσωπα αἰσχρότητες καί ἀλητεῖες! ’Αμαυρώνουν τό λευκό μητρῶο τῆς ἁγνότερης Ὑπάρξεως. Στηρίζονται στή γνωστή μέθοδο τοῦ ψιθυρισμοῦ: «Λέγε, λέγε, κάτι θά μείνη»!
.                Τό νά λές τό βόρβορο «βόρβορο», εἶναι… «φθόνος»! Τό νά ὁμολογῆς τόν Χριστό εἶναι… «φθόνος»! Τό νά διαμαρτύρεσαι γιά τή φρικτή βλασφημία τοῦ ἀχράντου Προσώπου Του εἶναι… «φθόνος»!
.          Ὅταν ἡ χυδαιότητα καί ἡ βρωμερή λάσπη ἐκσφενδονίζωνται στό δικό μας πρόσωπο, τότε καί ὑπομένουμε καί ἀγαπᾶμε. Τότε ἰσχύει ὄχι μόνο τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰωάν. ιγ΄ 34), ἀλλά καί τό «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν» (Ματθ. ε´ 44). Τότε ἰσχύει καί τό «λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν» (Α´ Κορ. δ´ 12).
.              Ὅταν ὅμως βλασφημούμενο εἶναι τό Πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Σωτῆρος τοῦ κόσμου, τότε, ἄν ἀνεχώμεθα, ἐνεχόμεθα. Τότε ἰσχύει τό «ὅποιος μέ ὁμολογήση μπροστά στούς ἀνθρώπους, θά τόν ἀναγνωρίσω καί ἐγώ μπροστά στόν Πατέρα μου τόν οὐράνιο» (Ματθ. ε´ 22).
.                Στήν πρώτη περίπτωσι ἡ ἀγάπη γίνεται συγγνώμη. Στή δεύτερη γίνεται μαρτυρία καί διαμαρτυρία. Στήν πρώτη περίπτωσι εἴμαστε μακάριοι (Ματθ. ε´ 11), ὅταν συγχωροῦμε ὅσους μᾶς ὀνειδίζουν. Στή δεύτερη περίπτωσι (πού ἀφορᾶ στό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας) εἴμαστε προδότες, ὅταν ἀνεχώμαστε τή δημόσια προσβολή τοῦ Ἀναμαρτήτου Σωτῆρος μας.

ΤΟ ΣτΕ γιὰ τὰ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Τό ΣτΕ γιά τά Θρησκευτικά

τοῦ Ἀρχιμ.  Δανιήλ Ἀεράκη

.             Ἡ ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἑπικρατείας, μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 660/2018 ἀπόφασί της στίς 19 Μαρτίου, ἀκύρωσε οὐσιαστικά τήν ἀπόφασι τοῦ ὑπουργοῦ Παιδείας (Φίλη), πού ἀλλοιώνει τον ὁμολογιακό χαρακτῆρα τῶν Θρησκευτικῶν καί τά μετατρέπει σέ θρησκειολογία.
.               Στό Ἀνώτατο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο εἶχαν προσφύγει ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς π. Σεραφείμ, ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν, γονεῖς καί ἄλλοι φορεῖς. Οἱ σύμβουλοι τῆς Ἐπικράτειας ἀποφάνθηκαν, ὅτι ἡ ἀπόφασις εἶναι ἀντίθετη:

α) Στό ἄρθρο 16 τοῦ Συντάγματος, πού ὁρίζει, ὅτι ἡ Παιδεία ἀποτελεῖ βασική ἀποστολή τοῦ κράτους καί μεταξύ τῶν σκοπῶν της εἶναι ἡ ἀνάπτυξις τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως.

β) Στή διάταξι τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος. Ἡ ἀπόφασις τοῦ ὑπουργείου Παιδείας κλονίζει τήν Ὀρθόδοξο συνείδησι καί προκαλεῖ θρησκευτική σύγχυσι.

γ) Μέ τήν ὑπουργική ἀπόφασι στεροῦνται οἱ ὀρθόδοξοι μαθητές τό δικαίωμα νά διδάσκωνται τίς ἀλήθειες, τίς ἠθικές ἀξίες καί τίς παραδόσεις τῆς Ὀρθοδοξίας, δικαίωμα, πού κατοχυρώνει (τό ὑπουργεῖο) γιά μαθητές Ρωμαιοκαθολικούς, Ἑβραίους καί Μουσουλμάνους!

.                Ἡ κυβέρνησις, βέβαια, τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει, ὅτι δέν θά ἐφαρμόση τήν ἀπόφασι τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου! Ἀλλ’ ἔτσι, γιά μιά ἀκόμα φορά, θά φανῆ ὁ ἰδεολογικός της ρατσισμός!
.               Οἱ θρησκευτικές μειονοψηφίες ἔχουν τό δικαίωμα νά διδάσκουν τά δικά τους! Ἐνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι ὑποχρεώνονται νά διδάσκωνται ἀντιχριστιανικές διδασκαλίες!
.            Εὐκαιρία γιά τήν Ἱ. Σύνοδο νά παλαίψη γιά τήν ἐπαναφορά τοῦ χαρακτῆρος τῶν Θρησκευτικῶν ὡς μαθήματος ὀρθοδόξου διδασκαλίας καί ὁμολογίας. Ὕστερα μάλιστα καί ἀπό τό συλλαλητήριο τῆς 4^ης Μαρτίου 2018. Ἡ θρησκευτική ἀγωγή περνάει ἀπό τήν ἔγκρισι τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας κι ὄχι ἀπό τήν ἰδεολογία πότε τοῦ κ. Φίλη, πότε τοῦ κ. Γαβρόγλου.

ΥΒΡΙΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (Ἀρχμ. Δαν. Ἀεράκης)

Ὕβρις τοῦ λαοῦ

τοῦ Ἁρχιμ.  Δανιήλ Άεράκη

.             Μπορεῖ νά ἔχη καθένας τίς ἀπόψεις του γιά τά δύο συλλαλητήρια, πού πραγματοποιήθηκαν στή Θεσσαλονίκη (21 Ἰανουαρίου 2018) καί στήν Ἀθήνα (4 Φεβρουάριου 2018) γιά τό ὄνομα «Μακεδονία». Μπορεῖ νά θεωρῆ ἄλλους τρόπους ἀποδοτικότερους γιά νά διαφυλαχθῆ ἡ ἱστορική ἀλήθεια γιά τό λεγόμενο «Μακεδονικό». Μπορεῖ νά διαφωνῆ ἀκόμα καί μέ τή διοργάνωσι καί τούς διοργανωτές τοῦ συλλαλητηρίου (πού ἄλλωστε πρόχειρα διωργανώθηκε). Μπορεῖ νά προτιμοῦσε ἄλλους ὁμιλητές ἤ λιγότερο χρόνο διαρκείας τῶν συλλαλητηρίων.

• Κανείς ὅμως δέν μπορεῖ νά ὑποτιμᾶ τό λαό, τόν ἀριθμό καί τόν ἐνθουσιασμό του. Δέν μπορεῖ π.χ. οἱ ἐπίσημοι, ἀπό την ἀστυνομία, ἀριθμοί νά ὑποβιβάζουν τόν συναχθέντα λαό στις 140.000, ὅταν ἐχθροί καί φίλοι ἀνεβάζουν τή λαοθάλασσα στή μέν Θεσσαλονίκη σέ 400.000, στήν δέ Ἀθήνα στίς 800.000! Τί ἐνωχλοῦσε τούς ἁρμοδίους νά ὁμολογήσουν κατά προσέγγισι τόν ὄγκο τῶν συμπατριωτῶν μας, πού μέ ἁγνότητα προθέσεων θέλησαν νά διαλαλήσουν, ὅτι τό ὄνομα «Μακεδονία» ἀνήκει μόνο στούς Ἕλληνες;

.               Δέν μπορεῖ ὁ Πρωθυπουργός τῆς χώρας κ. Τσίπρας ν’ ἀποκαλῆ «ἑτερόκλητο ὄχλο» τά ἑκατομμύρια τῶν Ἑλλήνων, πού δέν ἀνέχονται διαστρέβλωσι τῆς ἱστορίας καί ἐπιμένουν, ὅτι «ἡ Μακεδονία εἶναι Ἑλληνική». Εἶπε συγκεκριμένα ὁ Πρωθυπουργός: «Ὁρισμένοι, γνωρίζοντας πολύ καλά τί ἔρχεται, ἔσπευσαν νά ἀλλάξουν πάγιες θέσεις τους, μπάς καί βροῦν κάλυψη στούς ἑτερόκλητους ὄχλους τῶν συλλαλητηρίων. Νά πουλήσουν πατριωτισμό γιά νά διαπραγματευτοῦν συγκάλυψη»!
.            Σωστά τοῦ ἀπάντησε δημοσιογράφος ἔγκριτης ἐφημερίδας: «Ἐμεῖς βρεθήκαμε, δημοσιογραφικῇ ἀνάγκῃ, στό ἀθηναϊκό συλλαλητήριο. Εἴδαμε ἀνθρώπους πασῶν τῶν γενεῶν, ἤρεμους, χαρούμενους, μέ μιά ἀθώα (ἄς τήν ποῦμε καί “ἀφελή” ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα, ἄν ὑπάρχει ἀφελής ἀγάπη πρός τήν πατρίδα!) καί μέ γνώση τοῦ θέματος «Μακεδονία»… Τραγουδοῦσαν ἐν χορῷ τραγούδια τοῦ Μίκη, σέ μιά εἰρηνική συνύπαρξη. Πού ἀνέμιζαν τίς γαλανόλευκες μέ σεβασμό, ὡς ἔμβλημα τῆς ἐθνότητάς τους… Ἔχουμε παρακολουθήσει ἀναρίθμητες συγκεντρώσεις. Ἄν σέ κάποια δέν ὑπῆρχαν ὄχλοι, κ. πρωθυπουργέ, ἦταν αὐτή!».
.                Δέν μπορεῖ ἡ ΕΡΤ, τήν ὁποία ἀκριβοπληρώνει ὁ ἑλληνικός λαός, νά ἀπουσιάζη προκλητικά ἀπό τή μεγαλειώδη σύναξι τῆς πλατείας Συντάγματος καί νά μή δείχνη ζωντανά τήν πρωτοφανῆ καί καθαρά πατριωτική συγκέντρωσι.
.             Δέν μπορεῖ νά βρίζουν τόν κύριο ὁμιλητή τοῦ συλλαλητηρίου Μίκη Θεοδωράκη. Καί ἄλλοι διαφωνοῦν μέ τίς πολιτικές παλινωδίες τοῦ Μίκη, ἀλλά κανένας δέν ἔχει νά πῆ κάτι ἐναντίον του γιά τήν παλμώδη ὁμιλία του στό συλλαλητήριο. Κάποτε ἦταν ὁ «θεός» τους! Κι ἄν αὐτός ὁ «θεός» τῆς μουσικῆς ἤ τῆς ἰδεολογίας τους θέλησε νά δείξη σεβασμό στήν ἱστορία τῆς Ελλάδος εἶναι κατακριτέο;
.            Δέν μπορεῖ σέ στιγμές κρίσιμες γιά τό Ἔθνος, μέ γεγονότα ὅπως τό Σκοπιανό, καί μέ ἐπεισόδια ὅπως στά Ἴμια, νά μιλᾶμε γιά «ἐθνοκάπηλους»! Βεβαίως ὑπῆρξαν καί ὑπάρχουν καί ἐθνοκάπηλοι, ἀλλά σέ καιρό ἐθνικῆς κρίσεως δέν λέμε τή φράσι, πού ἀκούστηκε ἀπό ἐπίσημα χείλη, σέ εὔσημη ἡμέρα καί σέ ἱερό χώρο: «Ἀρκετά αὐτός ὁ τόπος ὑπέφερε ἀπό ἀνεύθυνους πατριδοκάπηλους, ἐγκλωβισμένους σέ ἐθνικές ἐξάρσεις καί ἱδιοτελεῖς μεγαλοϊδεατισμούς»!
.               Δέν μπορεῖ νά ἀποκαλῆται «ὄχλος» ἡ σύναξις ἑκατομμυρίου λαού, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦσαν καί πολλοί Μητροπολίτες, ἑκατοντάδες ἱερεῖς, μοναχοί, σημαίνοντα πρόσωπα καί ὁ ἁγνός λαός! Ἡ ὑποτιμητική φράσις τοῦ Πρωθυπουργοῦ θυμίζει τό χαρακτηρισμό τῶν Φαρισαίων: “Καί ποιός ἀκολουθεῖ τόν Ἰησοῦ; «Ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μή γινώσκων τόν νόμον ἐπικατάρατοἰ εἰσιν»” (Ἰωάν. ζ´ 29)!
.                  Ὅταν ὑποστηρίζεται τό κόμμα τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ, τότε πρόκειται γιά τά «καημένα» τά παιδιά, καί ἄς εἶναι ἀκόμα καί «Ρουβίκονες»! Ὅταν ὑποστηρίζωνται τά ὅσια καί τά ἱερά τῆς φυλῆς, τότε πρόκειται γιά «ἐπικατάρατο ὄχλο»;!
.                 Κάποτε αὐτός ὁ λαός, ὁ ὑποτιμηθείς ὡς «ὄχλος», θα πρέπει ἐντονώτερα νά ξυπνήση!

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ «Ἄλλο εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς Ἐκκλησίας γιὰ μετάνοια, καὶ ἄλλο ἡ ἀνοχὴ τῆς Πολιτείας στὸ ὠργανωμένο ἔγκλημα!» [Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης]

Ἀμετανόητοι ἐγκληματίες

τοῦ Ἀρχιμ.  Δανιήλ Ἀεράκη

.            Κουφάθηκαν τόσο πολὺ γιὰ τὸν Κουφοντίνα; Δὲν τὸ κρύβει ὁ ἄνθρωπος, ὅτι ἦταν ὁ ἀρχηγός, ὁ ἐγκέφαλος (ἀνεγκέφαλος!) τῆς «17 Νοέμβρη». Καταδικάστηκε σὲ ποινὴ 11 φορὲς ἰσόβια! Ἀποδείχτηκαν καὶ οἱ ἕντεκα φόνοι πού διέπραξε! Χύθηκε πολὺ ἀνθρώπινο αἷμα ἀπὸ τὶς δολοφονικὲς ἐνέργειες τοῦ Κουφοντίνα καὶ τῆς παρέας του.
.            Καὶ ὅμως καὶ γιὰ τὸν Κουφοντίνα λειτούργησε ἡ εὐεργετικὴ (χαριστικὴ) διάταξις τοῦ νόμου περὶ ὀλιγοημέρου ἐξόδου ἀπὸ τὶς φυλακὲς (9 Νοεμβρίου 2017) [Σημ. «Χ.Β.»: Καὶ πάλι στὶς 08.02.2018]. Καὶ βέβαια, ἂν κάποιος κατάδικος ἔχη ὄντως μεταμεληθῆ γιὰ τὶς πράξεις του καὶ ἐμπράκτως ἔχη φανῆ ἡ ἀλλαγή του μέσα στὴ φυλακή, γιατί νὰ μὴ λάβη λίγες μέρες ἄδεια; Ἡ περίπτωσις ὅμως τοῦ Κουφοντίνα εἶναι ἀπὸ τὶς ἀκραῖες. Ποτὲ δὲν μεταμελήθηκε, ποτὲ δὲν ζήτησε συγγνώμη ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς των θυμάτων, ποὺ ἐν ψυχρῷ ἐξετέλεσε!

• Ἡ πραγματικότητα μιλάει ἢ μᾶλλον φωνάζει, ὅτι πολλοί ἐγκληματίες, πού πῆραν ἄδεια καὶ βγῆκαν γιὰ λίγο ἀπὸ τὴ φυλακή, ὄχι μόνο δὲν ξαναγύρισαν, ἀλλ’ ἐπέστρεψαν καί στὴν ἐγκληματική τους δρᾶσι! Ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι, πού ἐπὶ τῇ βάσει κάποιου εὐεργετικοῦ νόμου («Παρασκευοπούλου»!) ἀποφυλακίζονται ὡς ἐκτίσαντες ἕνα μέρος τῆς ποινῆς τους, μόλις βγαίνουν, «πιάνουν ἀμέσως δουλειὰ στὴν παλιά τους τέχνη»… Παράδειγμα ὁ 58χρονος δολοφόνος, πού κατακρεούργησε τὴν 32χρονη κοπέλλα γιά… 25 εὐρώ!

• Τὸ φοβερό μέ τοὺς ἐγκληματίες τῶν διαφόρων τρομοκρατικῶν ὀργανώσεων, εἶναι ὅτι αἰσθάνονται… πιό ἄνετα μὲ τὶς ἰδεοληψίες κυβερνητικῶν παραγόντων! Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τυχαῖο, ὅτι ὁ γυιὸς τοῦ προέδρου τῆς Βουλῆς ἔσπευσε ἀπὸ τοὺς πρώτους νὰ ὑποδεχθῆ καὶ νὰ ἀγκαλιάση τὸν Κουφοντίνα μόλις πέρασε τὴν πόρτα τῆς φυλακῆς!

.              Καὶ μπορεῖ βεβαίως ὁ γυιὸς νὰ τρέφη συμπάθεια στὸν Κουφοντίνα καὶ στὸν ὁποιονδήποτε ἐγκληματία τύπου Κουφοντίνα. Ἀλλ’ ὁ πατέρας, ὡς πρόεδρος τῆς Βουλῆς, ὑποτίθεται, ὅτι εἶναι ὑπὲρ τῆς νομίμου τάξεως! Καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ διαχωρίση τὴ θέσι του ἀπὸ τὴν φιλοσυμμοριακὴ ἐνέργεια τοῦ γυιοῦ του.

• Ἐμεῖς ὡς χριστιανοὶ, τούς ἀγαπᾶμε ὅλους, καὶ ὅσους βρίσκονται στὴ φυλακή ἐξ ἀνθρωπίνου πάθους ἢ λάθους καὶ ὅσους εἶναι σκληροὶ ἀκόμα καὶ πωρωμένοι. Καὶ γιὰ ὅλους εὐχόμαστε ἀλλαγή καί μετάνοια. Ἂν ἕνας ληστὴς μὲ τὴ μετάνοια ἔγινε ἔνοικος (καί πρῶτος μάλιστα) τοῦ παραδείσου, γιατί νὰ μὴν ἔχουμε τήν ἐλπίδα, ὅτι καί σύγχρονοι «συνάδελφοί» του μποροῦν νὰ σωθοῦν;

.            Ἄλλο ὅμως εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς Ἐκκλησίας γιὰ ἀλλαγή, σωφρονισμὸ καὶ μεταμόρφωσι, καὶ ἄλλο ἡ ἀνοχὴ τῆς Πολιτείας στὸ ὠργανωμένο ἔγκλημα! Ἄλλωστε ὁ φορέας, πού λέγεται κράτος, «οὐκ εἰκῇ τὴν μάχαιραν φορεῖ» (Ρωμ. ιγ´ 4). Τὸ αἷμα τόσων ἀθώων «βοᾷ» (Γεν. δ´ 4).

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ καὶ ΕΛΛΑΔΑ (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)

Μακεδονία καί Ἑλλάδα

τοῦ Ἀρχιμ.  Δανιήλ Ἀεράκη

.                Λένε, ὅτι δέν εἶναι ρεαλιστικός ὁ σκοπός τοῦ συλλαλητηρίου! Καί ὅτι «δέν βγαίνει τίποτε» μέ τίς φωνές τοῦ λαοῦ (τοῦ ἔθνους, θά τό λέγαμε ἐμεῖς). Ρεαλιστικό εἶναι ὅ,τι εἶναι ἀληθινό! Ὄχι ἑκατομμύρια λαοῦ, ἀλλά καί ἕνας μόνο ν’ ἀπομείνη σ’ αὐτόν τόν τόπο πού νά ἐπιμένη ὅτι ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί ἑλληνική, ἡ μαρτυρία αὐτοῦ τοῦ ἑνός θά εἶναι ὁ ρεαλισμός!

• Τά ὅσα γράψαμε περί τῆς ἀνάγκης πανελλαδικῆς ἐκδηλώσεως, δέν σημαίνουν, ὅτι παραθεωροῦμε τά ὅσα σοβαρά διατύπωσαν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ἡ Ἱ. Σύνοδος, μεμονωμένοι Μητροπολίτες, ἐπιστήμονες, πολιτικοί, ιστορικοί καί ἄλλοι. Ἐνδεικτικά παρουσιάζουμε:

• Περικοπή ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου πρός τόν πρωθυπουργό κ. Τσίπρα: «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, χωρίς νά ἐπιθυμεῖ τήν ὁποιαδήποτε ἀνάμειξή της στίς ἐνέργειες τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, χωρίς ταυτόχρονα νά ἀπεμπολεῖ τή διαχρονική μαρτυρία λόγου καί αἵματος τοῦ Κλήρου καί τοῦ λαοῦ της ὑπέρ τῆς ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας, ἡ ὁποία τῆς ἀπαγορεύει νά ἀποδεχθεῖ τή χρήση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» ἀπό ὁποιονδήποτε ἄλλον, ἀποφάσισε στή συνεδρία της τῆς 9ης Ἰαν., τ.ἔ., νά ἐπισημάνει τόν κίνδυνο τῆς πιθανότητας μετακυλίσεως τοῦ προβλήματος τῆς ὀνομασίας τοῦ γειτονικοῦ κράτους, ἀπό τό πολιτικό στό ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο καί τήν ἐπιβίωση ἑνός ἰδιότυπου ἀλυτρωτισμοῦ στή γείτονα χώρα μέσῳ τοῦ τίτλου τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων. Ἐν ὅψει αὐτοῦ, θερμῶς παρακαλοῦμε νά ληφθοῦν ὑπ’ ὅψη τά ἀνωτέρω, ὥστε στά πλαίσια τῆς συμφωνίας περί τοῦ ὀνόματος τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων, νά ὑπάρξει μέριμνα καί γιά τήν ἀντίστοιχη ὀνομασία τῆς σχισματικῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τόν τίτλο τῆς ὁποίας πρέπει νά ἀπαλειφθεῖ ὁ ὅρος «Μακεδονία» καί τά παράγωγά του».

• Ἀντιγράφουμε ἐπίσης περικοπή ἀπό ἄρθρο (9/1/18) τοῦ θαρραλέου καί πιστοῦ χριστιανοῦ πολιτικοῦ κ. Στ. Παπαθεμελῆ. Ξεκινᾶ τήν ἀνοικτή ἐπιστολή του μέ τή φράσι τοῦ ἀειμνήστου ἀρχαιολόγου (τῆς Βεργίνας) Μανώλη Ἀνδρόνικου: «Ἀντιμετωπίσαμε τό θέμα τῶν Σκοπίων μέ δειλία καί ὡσάν νά εἴμεθα ἐμεῖς οἱ ἔνοχοι καί οἱ πλαστογράφοι τῆς Ἱστορίας»!

.                Καί ὑπογραμμίζει ὁ κ. Παπαθεμελῆς: «Ὁποιαδήποτε σύνθετη ὀνομασία μέ συνθετικό τό «Μακεδονία» θά εἶναι στιγμιαίας χρήσεως. Πρίν προλάβει νά στεγνώσει ἡ μελάνη τῆς ὑπογραφῆς θά μεταπέσει αὐτομάτως καί νομοτελειακά στό σκέτο Μακεδονία. Ὁπότε ἡ ἐσχάτη πλάνη θά εἶναι χείρων τῆς πρώτης. Ἄρα πρέπει νά ἀναζητήσουμε τρόπους ἀπαγκίστρωσης ἀπό τήν παγίδα τῆς σύνθετης. Ἡ παραχώρηση, μέ δική μας ὑπογραφή, τοῦ κατάφορτου ἀπό ἑλληνικήν ἱστορία ὀνόματος Μακεδονία ὑφ’ οἱανδήποτε μορφή, ἐγγράφει δουλεῖες καί ὑποθῆκες εἰς βάρος τῶν μελλοντικῶν μας γενεῶν, πού θά ὑπονομεύουν στό διηνεκές τήν ἀσφάλεια τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά καί τήν σταθερότητα τῆς εὐρύτερης περιοχῆς… Ἄν πᾶμε σέ σύνθετη ὀνομασία, τότε θά ἔχουμε ἐκπέσει ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή στό σκέτο Μακεδονία, δηλαδή τή μεγαλύτερη ἀπάτη τῆς ἱστορίας, ἐναντίον τῆς ἱστορίας καί στή διαιώνιση τοῦ Σκοπιανοῦ ἀλυτρωτισμοῦ καί τῶν παρακολουθημάτων του».

• Ἀξιόλογα καί τά κείμενα πλήθους Μητροπολιτῶν καί Συνόδων (ὅπως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης). Καί ὅταν μιλᾶνε οἱ ἐπίσκοποι γιά ἐθνικά θέματα, δέν ἐμφανίζονται ὡς πολιτικοί. Ἱερό καθῆκον ἐπιτελοῦν «ὑπέρ τῆς ἀλήθειας, ὑπέρ τῆς ἑνότητος καί τῆς εἰρήνης στά Βαλκάνια. Καί εἶναι κακότατοι ὅσοι τόν πόνο τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἑλληνικού λαοῦ τόν ταυτίζουν μέ τή «Χρυσή Αὐγή»! Τί θέλουν νά μᾶς ποῦν; Ἄν οἱ ὀπαδοί μιᾶς ὁμάδας μιλᾶνε καί γιά τή Μακεδονία, δέν θά μιλᾶνε γιά τή Μακεδονία οἱ χριστιανοί τῆς Ἑλλάδος;

• Κανείς δέν ἀμφιβάλλει, ὅτι ἡ ἀποδοχή ὀνομάτων γιά τά Σκόπια, πού περιέχουν ὡς συνθετικό καί τή λέξι Μακεδονία, συνιστᾶ προδοσία. Καί οἱ γνήσιοι Μακεδόνες, προδότες δέν γίνονται! Καί ὅλοι οἱ γνήσιοι Ἕλληνες, ἀρνησιπάτριδες δέν γίνονται!