ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΛΕΟΝ «Αὐτὴ τὴν Ἐκκλησία τόλμησαν νὰ γράψουν κάποιοι στὰ παλαιά τους τὰ παπούτσια!»

Ἡ ἀποξένωση Κεντροδεξιᾶς-Ὀρθοδοξίας
Μανώλης Κοττάκης
ἐφημ. «ΕΣΤΙΑ», 08 Ἰανουαρίου 2021

.                        Ἔπρεπε νά τό περιμένουμε. Θά φθάναμε κάποτε ἕως ἐδῶ. Τό κόμμα, τοῦ ὁποίου ὁ ὕμνος περιέχει τόν στίχο «ζήτω ἡ Ἑλλάδα, ζήτω ἡ θρησκεία, ζήτω ἡ ΝέαΔημοκρατία» (στό ἄκουσμα τοῦ ὁποίου παραληροῦσαν ἑκατομμύρια Ἕλληνες καί Ἑλληνίδες κάποτε στίς συγκεντρώσεις τοῦ Εὐάγγελου Ἀβέρωφ, τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τοῦ Μιλτιάδη Ἔβερτ, τοῦ Κώστα Καραμανλῆ καί τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ), σήμερα ἐν μέσῳ πανδημίας εὑρίσκεται σέ ἀνοικτή σύγκρουση μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εἶναι ὁ πρῶτος ἡγέτης τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης πού στέκεται «ἀπέναντι» σέ Ἀρχιεπίσκοπο. Καί τό ἀκόμη χειρότερο: Κρίση καί μάλιστα βαθιά σοβεῖ καί στίς σχέσεις μεταξύ τῆς Ἀρχηγοῦ τοῦ κράτους Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Αἰκατερίνης Σακελλαροπούλου μέ τήν Ἐκκλησία, μετά τήν ἀπαξιωτική στάση της ἀπέναντι στό Ἱερό Εὐαγγέλιο κατά τήν διάσημη πλέον ἐλέῳ ἐθνικοῦ ὕμνου-δοξολογία τῆς Πρωτοχρονιᾶς. Γιατί ὅμως φθάσαμε ἕως ἐδῶ; Γιατί πλέον Μητροπολῖτες ὅπως ὁ Ἰωαννίνων Μάξιμος βάλλουν εὐθέως καί ὀνομαστικῶς ἐναντίον Ὑπουργῶν πού κατοικοεδρεύουν στό Μέγαρο Μαξίμου; Ἐπειδή εἴμαστε οἱ μόνοι πού φωνάζουμε ἀπό τήν ἀρχή τῆς πανδημίας ὅτι ὁ τρόπος πού ἀντιμετωπίζει τήν Ἐκκλησία ἡ Κυβέρνηση καί τό πολιτικό σύστημα θά ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα, δικαιούμαστε νά τό ποῦμε: Ὅλο αὐτό συμβαίνει γιατί κάποιοι δέν ἀκοῦνε. Καβάλα στό ἄλογο τῶν δημοσκοπήσεων νομίζουν ὅτι δέν τούς ἀγγίζει τίποτε. Μέ συνέπεια αὐτό πού χαρακτηρίζει τήν εὐρύτερη Πολιτεία κατά τό διανύσαν διάστημα εἶναι ἡ ἀσεβής συμπεριφορά της ἀπέναντι στόν θεσμό τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ διαρκής ἀπόπειρα ταπείνωσής του. Ἡ ἐντύπωση ὅτι ἐπιδιώκεται ἡ συντριβή του.
.                        Ἰδού ἕνας πρόχειρος ἀπολογισμός μετά ἀπό ἕνα ἔτος κορωνοϊοῦ: ποινικές διώξεις εἰς βάρος Μητροπολιτῶν (γιά Ἐφετεῖο, Πολυτεχνεῖο, Πρωτομαγιά καμμία). Διώξεις κατά κληρικῶν γιά τήν Θεία Κοινωνία. Ἀστυνομία ἔξω ἀπό τούς ναούς τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Πρόστιμα σέ πιστούς γιά τήν παρουσία τους σέ προαύλια ναῶν τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Εἰσηγήσεις Ὑπουργῶν νά ἀνοίξουν οἱ ναοί τελευταῖοι τῶν τελευταίων, στίς 30 Ἰουνίου μέ τήν λήξη τοῦ πρώτου κύματος τῆς πανδημίας (εὐτυχῶς τίς ἀπέρριψε ὁ πρωθυπουργός). Εἰσηγήσεις νά ἀνοίξουν οἱ ναοί τά Χριστούγεννα μέ ἐννέα μόλις πιστούς. (Εὐτυχῶς καί αὐτές τίς ἀπέρριψε ὁ Πρωθυπουργός.) Ἡ ζημιά ὡστόσο ἔγινε, γιατί τά νυχάδικα ἄνοιξαν πρῶτα, ἡ «μισητή» Ἐκκλησία ἔμεινε καί πάλι τελευταία. Ἀπαγόρευση στά μικρά παιδιά νά ποῦν τά κάλαντα πού μιλοῦν γιά τοῦ «Χριστοῦ τήν Θεία γέννηση». Καί τό ἀποκορύφωμα: ἀνατροπή τῆς κοινῆς ὑπουργικῆς ἀπόφασης πού ἴσχυσε γιά τήν παρουσία πιστῶν κατά τίς λειτουργίες τῶν Χριστουγέννων – Πρωτοχρονιᾶς χωρίς προηγούμενη εἰσήγηση τῆς Ἐπιτροπῆς Λοιμωξιολόγων (μοῦ τό ἀποκάλυψε ὁ καθηγητής Χαράλαμπος Γῶγος σέ ραδιοφωνική συνέντευξη) καί χωρίς νά ἐνημερωθεῖ ἡ Ἐκκλησία. Ἡ ὁποία ἔμαθε τά νέα ἀπό τήν …τηλεόραση! Ποιά ἡ Ἐκκλησία, πού δύο φορές μέσα στά 200 χρόνια τῆς Ἀνεξαρτησίας μας ἐκποίησε δύο φορές τά τιμαλφῆ της σέ χρυσό καί ἀσήμι γιά νά δανειστεῖ τό ἑλληνικό κράτος καί νά φᾶνε ἕνα πιάτο ψωμί οἱ Ἕλληνες! Αὐτή τήν Ἐκκλησία τόλμησαν νά γράψουν κάποιοι στά παλαιά τους τά παπούτσια! Καί ἀπαξίωσαν νά κάνουν ἕνα τηλέφωνο νά τήν ἐνημερώσουν. Τόσο «μικρή» τήν ἔχουν στό μυαλό τους, στό ὁποῖο προηγεῖται πάντοτε τό ἐμπόριο καί οἱ τζίροι καί μένουν πάντα τελευταῖες οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Ἦρθε μετά ταῦτα καί ἡ στάση τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας στή Μητρόπολη καί «ἔδεσε» τό γλυκό, οἱ περισσότεροι στήν Ἱεραρχία ὁμιλοῦν γιά «σχέδιο». Ἡ παρουσία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου στήν εἴσοδο τῆς Μητροπόλεως καί ἡ ὑποδοχή πού ἐπιφύλαξε στήν κυρία Σακελλαροπούλου εἶναι παράδοση πού μᾶς ἔρχεται ἀπό τήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία. Ἀπό τότε πού ὁ Πατριάρχης ὑποδεχόταν τόν Αὐτοκράτορα στήν Ἁγία Σοφία. Παράδοση πού σηματοδοτεῖ τόν σεβασμό τῆς Ἐκκλησίας στήν κοσμική ἐξουσία. Εἶναι μεγίστη τιμή. Τό δέ Εὐαγγέλιο πού προετάθη ἀπό τόν Ἱερώνυμο στήν Πρόεδρο πρός ἀσπασμόν δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα θρησκευτικό κείμενο. Εἶναι ἕνα κειμήλιο πού συνδέεται μέ τήν Ἱστορία διακοσίων ἐτῶν τοῦ νεότερου Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Στό Εὐαγγέλιο ὁρκίστηκαν οἱ ἀγωνιστές τοῦ ’21, στό Εὐαγγέλιο πού σώζεται στήν Αἴγινα ὁρκίστηκε ὁ Καποδίστριας, στό Εὐαγγέλιο ὅρκιζε τούς ἀγωνιστές του ὁ Παῦλος Μελᾶς. Ὅταν ὅμως Μητροπολῖτες ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα εἶδαν τήν Πρόεδρο στήλη ἅλατος, ἀπαθῆ, μέ βλέμμα ἀπλανές, μπροστά στό ἱερό κείμενο –δέν εἶχαν τήν ἀπαίτηση νά κάνει τόν σταυρό της ἄν εἶναι ἄθεη– πάγωσαν. Μητροπολῖτες μετριοπαθεῖς μέ καλή γνώμη γιά τόν Πρωθυπουργό μάλιστα. Ὅπως δέ μᾶς ἐλέχθη ἀπό πλείστους ἐξ αὐτῶν «οἱ σχέσεις μας μέ τήν Κυβέρνηση ἴσως ἀποκατασταθοῦν. Ἀλλά μέ τήν Προεδρία οἱ θερμοκρασίες ἐφεξῆς θά εἶναι Σιβηρίας. Μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ εἴχαμε μεγάλες διαφορές ἀλλά ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας σεβόταν τήν Ἐκκλησία. Μέ τήν ΝΔ –τί παράδοξο– ἔχουμε Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας πού δέν σέβεται τήν Ἐκκλησία!». Αὐτά λένε! Ἔκανε βεβαίως ἄτσαλα ἕναν σταυρό ἡ Πρόεδρος κατά τήν ὁρκωμοσία τῆς Κυβέρνησης, ἀλλά ἄν δέν τό πιστεύει, τί νόημα ἔχει; Δέ σώζεται ἡ κατάσταση. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔρριξε ἰδιωτικῶς τίς μπηχτές του στόν Πρωθυπουργό γιά τήν «οἰκοδέσποινα».
.                      Ὅ,τι σᾶς γράφω εἶναι προϊόν πολύμηνου ρεπορτάζ στό ὁποῖο εἶναι ἐνσωματωμένες ὅλες οἱ τελευταῖες ἐξελίξεις. Εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι ἐδῶ ἔχουμε νά κάνουμε μέ μιά πραγματική κατάσταση, ἡ ὁποία μάλιστα δέν πυροδοτήθηκε ἀπό κάποιο πολιτικό θέμα, στό ὁποῖο ἀνεμίχθη ὡς μή ὤφειλε ἡ Ἐκκλησία, ὅπως κατηγορήθηκε στό παρελθόν γιά τίς ταυτότητες. Πυροδοτήθηκε ἀπό τήν ἐχθρική συμπεριφορά τῆς Πολιτείας κατά τήν ἐπίλυση ζητημάτων ἐσωτερικῆς λειτουργίας τῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα πνευματικῶν. Δέν ἐξηγεῖται εὔκολα στόν πιστό ἡ κυβερνητική ἀντιπάθεια στήν Θεία Κοινωνία ἤ ἡ ἀπαγόρευση ρίψης τοῦ σταυροῦ σέ ἀνοικτό χῶρο μετά ἀπό τόσες ἐκπτώσεις στίς συγκεντρώσεις τῆς Ἀριστερᾶς. Οὔτε καταλαβαίνει ὁ πιστός γιατί πανηγυρίζεται ὁ διορισμός τοῦ πρώτου open gay ὑπουργοῦ κεντροδεξιᾶς κυβέρνησης τήν στιγμή πού ὁ δικός του ὁ καημός, ὁ περιορισμός τῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων του, ἔπρεπε νά προηγεῖται. Εἶναι ἄρρητα ρήματα αὐτά γιά κάποιους, τό καταλαβαίνω, ἀλλά ἔτσι ἔχει ἡ κατάσταση. Ἀνακεφαλαιώνω λοιπόν: Εἴμαστε μπροστά σέ μιά τετραπλή κρίση. Κρίση μεταξύ Προέδρου Δημοκρατίας καί Ἐκκλησίας. Κρίση μεταξύ Κυβέρνησης καί Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ τήν ἐγκύκλιο Ἱερώνυμου παρατηρεῖ δηκτικῶς «πολλοί κύκλοθεν οἱ ἐχθροί ἡμῶν».
.                      Κρίση προσωπική στίς σχέσεις μεταξύ Πρωθυπουργοῦ – Ἀρχιεπισκόπου καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης εἶναι ὁ πρῶτος ἡγέτης τῆς κεντροδεξιᾶς στόν ὁποῖο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀπευθύνεται μέ τήν φράση «ὅπως στρώσατε θά κοιμηθεῖτε, κύριε Πρωθυπουργέ!» (ἡ φράσις αὐτή δέν ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τήν Ἀρχιεπισκοπή πάντως). Ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης εἶχε ἄριστες σχέσεις μέ τήν Ἐκκλησία –μέ εἶχε ξυπνήσει μιά φορά στίς 7 τό πρωί γιά ἕνα ἐπικριτικό θέμα πού εἶχε γράψει ἡ «Ἀπογευματινή» (ὄχι ἐγώ) γιά τόν Χριστόδουλο. Ὁ Κώστας Καραμανλῆς ἡγήθηκε τοῦ ἀγῶνα γιά τίς ταυτότητες. Ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς φέρθηκε τόσο σπαθί στόν Ἱερώνυμο ὥστε ὁ τελευταῖος ἐκφράζει τήν εὐαρέσκειά του πρός τό πρόσωπό του στό τελευταῖο βιβλίο του.
.                    Καί τέλος, κρίση ἀξιῶν. Δικαίως ἤ ἀδίκως δημιουργεῖται ἡ ἐντύπωση πώς ὁ Χριστιανισμός διώκεται «μέ σχέδιο». Ἡ τετραπλή αὐτή κρίση πρέπει νά σβήσει γιά λόγους ἐθνικούς, πολιτικούς καί ἰδεολογικούς. Ἐθνικούς διότι εἶναι ἐπιζήμια στούς καιρούς μας ἡ σύγκρουση κορυφῆς μεταξύ Προέδρου Δημοκρατίας, Πρωθυπουργοῦ καί Ἐκκλησίας. Πολιτικούς διότι οὔτε ἡ Πολιτεία οὔτε ἡ Ἐκκλησία θά βγοῦν κερδισμένες ἀπό μιά τέτοια σύγκρουση. Θά λαβωθοῦν καί οἱ δύο. Καί μάλιστα σέ μιά ἐποχή πού ἡ Πολιτεία χρειάζεται τήν συμμαχία τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν ἐμβολιασμό. Καί ἰδεολογικούς γιατί ἡ ταπείνωση καί ἡ προσβολή τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας ἔχει συνέπειες στήν ἐκλογική συμπεριφορά. Οἱ Σημιτικοί πού ἔχουν εἰσχωρήσει στό κόμμα καί πιστεύουν σέ μιά «ἄθεη ΝΔ» παρεξηγοῦν τό γεγονός ὅτι οἱ συντηρητικοί πολῖτες σιωποῦν, δέν ἐπαναστατοῦν καί δέν βγαίνουν στούς δρόμους νά διαμαρτυρηθοῦν γιά τήν ἀσύλληπτη προσβολή πού δέχεται ὁ ἀξιακός τους κώδικας. Λένε ὅμως σέ ὅλους τούς Βουλευτές «μήν ἐκμεταλλεύεστε τό γεγονός ὅτι εἴμαστε φιλήσυχοι ἄνθρωποι». Πρόκειται γιά χιλιάδες πολῖτες πού ἀκόμη καί σήμερα δέν θεωροῦν ντεμοντέ τό «Ζήτω ἡ Ἑλλάδα, ζήτω ἡ Θρησκεία». Ἐξακολουθεῖ νά τούς ὁρίζει. Διότι πιστεύουν αὐτό πού λέει ὁ παπποῦς στήν κρητική διαφήμιση: «Μήν τήν φοβᾶσαι τήν Ἑλλάδα ὅσο ἔχει ρίζες!»

Διαφήμιση

«6.000 ΟΙ ΟΡΓΑΝΙΚEΣ ΘEΣΕΙΣ ΙΕΡEΩΝ, ΟYΤΕ ΜIΑ ΠΑΡΑΠAΝΩ» ἔφη Γαβρόγλου!

«Βόμβα» Γαβρόγλου: 6.000 οἱ ὀργανικὲς θέσεις ἱερέων,
οὔτε μία παραπάνω

ΤοΒΗΜΑ Team
12.04.2019

.             «Φωτιὲς» ἀνάβει ἡ τοποθέτηση τοῦ ὑπουργού Παιδειας Κώστα Γαβρόγλου στὴ Βουλὴ ἀναφορικὰ μὲ τὸν ἀριθμὸ τῶν ὀργανικῶν θέσεων ἱερέων καθὼς ἐπικαλέστηκε νόμο τοῦ 1945, γιὰ νὰ δηλώσει ὅτι «οἱ ὀργανικὲς θέσεις ἱερέων εἶναι 6.000 καὶ οὔτε μία παραπάνω», ἀφοῦ ὅπως εἶπε πρέπει νὰ μισθοδοτοῦνται μόνον οἱ ἔγγαμοι ἱερεῖς, κάτι ποὺ σήμερα δὲν συμβαίνει.
.             Ὁ ὑπουργὸς δήλωσε δὲ ὅτι ἐὰν τὸ Ἐλεγκτικὸ Συμβούλιο ζητήσει νὰ μάθει γιατί μισθοδοτοῦνται ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐπιπλέον ἱερωμένοι, οἱ ὁποῖοι ξεπερνοῦν τοὺς  4.000 (σήμερα μισθοδοτοῦνται 10.400) μπορεῖ νὰ βρεθοῦν στὸν ἀέρα.
.             Σύμφωνα μὲ τὸν κ. Γαβρόγλου μισθοδοτοῦνται ἄγαμοι κληρικοὶ καὶ ἱερομόναχοι καὶ ζήτησε ἀπὸ τὴν ἀντιπολίτευση ἐπιτακτικὰ νὰ τοῦ πεῖ ἂν πιστεύει πὼς αὐτὸ εἶναι τὸ σωστό, ἐνῶ τόνισε πὼς τὸ πλαίσιο συμφωνίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μὲ τὸν πρωθυπουργό, αὐτὴ τὴν παθογένεια εἶχε σκοπὸν νὰ διορθώσει, καλώντας τὰ κόμματα νὰ πάρουν θέση.
.             Ἡ τοποθέτηση τοῦ Κ. Γαβρόγλου στὴ Βουλὴ ἦρθε ὡς ἀπάντηση στὴν ἐρώτηση τοῦ βουλευτῆ τῆς ΝΔ Δημήτρη Κυριαζίδη ὁ ὁποῖος ἔκανε λόγο γιὰ συμφωνία Ἱερωνύμου – Τσίπρα κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προκληθεῖ καὶ φραστικὸ ἐπεισόδιο ἀνάμεσα σὲ ὑπουργὸ καὶ βουλευτή.
.             Ὁ Δ. Κυριαζίδης ἀνέφερε χαρακτηριστικά: Νὰ καθίσετε νὰ μιλῆστε καὶ νὰ μὴν πᾶτε κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι, νὰ κάνετε τὴν ὅποια «συνέργεια» ποὺ λέτε μὲ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ ἢ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο. Μὲ τὸν Κώστα Γαβρόγλου νὰ ἀπαντᾶ: Πῶς νὰ νομοθετήσουμε, κ. Κυριαζίδη, λοιπόν, ὅταν ἐσεῖς ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Νέας Δημοκρατίας σήμερα λέτε τὸ ἀπαράδεκτο -καὶ σᾶς ζητῶ νὰ τὸ πάρετε πίσω- ὅτι ἡ συμφωνία ἀνάμεσα στὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ στὸν πρωθυπουργὸ ἔγινε κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι; Ντροπή σας! Ντροπή σας! Κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι; Εἶναι δυνατὸν σὲ μία δημοκρατικὴ χώρα νὰ μιλᾶτε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο; Τὰ «κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι» εἶναι ἐπὶ ἄλλων κυβερνήσεων. Ἔχετε ἐκτεθεῖ ἀνεπανόρθωτα καὶ ζητάω νὰ τὸ πάρετε πίσω. Συμφωνία κάτω ἀπὸ τὸ τραπέζι ἀνάμεσα στὸν πρωθυπουργὸ μίας δημοκρατικὰ ἐκλεγμένης χώρας καὶ ἑνὸς Ἀρχιεπισκόπου; Αὐτὰ δὲν πρέπει νὰ λέγονται!
.             Στὴν ἀπάντησή του ἀναφορικὰ μὲ τὸ θέμα τῶν κληρικῶν ὁ Κ. Γαβρόγλου ἀνέφερε ἀναλυτικὰ τὰ ἑξῆς:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ (Ὑπουργὸς Παιδείας, Ἔρευνας καὶ Θρησκευμάτων): Σᾶς παρακαλῶ, προφανῶς σᾶς γράφουν ἄλλοι τὶς ἐρωτήσεις. Μὲ συγχωρεῖτε, ὅταν ἐδῶ γραπτὰ λέει: «Καθότι ἀπὸ τὶς δέκα χιλιάδες τετρακόσιες ὀργανικὲς θέσεις ἱερέων περισσότερες ἀπὸ δυόμισι χιλιάδες παραμένουν κενές», πρέπει νὰ μᾶς πεῖτε βάσει ποιοῦ νόμου εἶναι αὐτὲς οἱ δέκα χιλιάδες τετρακόσιες θέσεις. Δὲν ὑπάρχουν, λοιπόν. Νὰ τὸ ξέρετε, γιὰ νὰ μὴν ἐκτεθεῖτε.
Ὁ νόμος ὁ ὁποῖος ὁρίζει τὶς ὀργανικὲς θέσεις, γιὰ νὰ γνωρίζετε, εἶναι ὁ ἀναγκαστικὸς ν. 536/1945 καὶ οἱ ὀργανικὲς θέσεις ἱερέων στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἔξι χιλιάδες, οὔτε μία παραπάνω. Εἶναι ἔξι χιλιάδες. Νὰ τὸ ξέρουμε αὐτό. Δὲν εἶναι δέκα χιλιάδες τετρακόσιες. Πρῶτον αὐτό.
Δεύτερον, κατὰ τὴ γνώμη σας, πρέπει νὰ μισθοδοτοῦνται οἱ ἔγγαμοι ἢ οἱ ἄγαμοι κληρικοί; Διότι ὁ νόμος εἶναι ἀπολύτως σαφής. Ὁ νόμος μιλάει γιὰ τοὺς ἔγγαμους κληρικούς. Ξέρετε τί γίνεται σήμερα, ἄραγε; Θὰ ἤθελα νὰ μοῦ ἀπαντήσετε, ἂν γνωρίζετε. Διότι ὁ νόμος τοῦ 1945 πῆγε νὰ προστατεύσει τοὺς ἔγγαμους κληρικοὺς ἀπὸ μία ἐξευτελιστικὴ καθημερινότητα. Εἶναι σωστό, κατὰ τὴ γνώμη σας, νὰ μισθοδοτοῦνται ἱερομόναχοι; Εἶναι σωστὸ νὰ μισθοδοτοῦνται ἄγαμοι κληρικοί;
Ἐδῶ, λοιπόν, ὑπάρχει ἕνα πάρα πολὺ σοβαρὸ πρόβλημα. Καὶ νὰ σᾶς πῶ κάτι; Ἔχετε ρωτήσει καθόλου τὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο ἂν ἔχει κάνει μία κατανομὴ τῶν ὀργανικῶν θέσεων ἀνὰ Μητρόπολη; Γιατί καὶ αὐτὸ εἶναι ἕνα πολὺ σοβαρὸ θέμα.
Δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ ὑπάρχουν πολλοὶ ἱερεῖς στὰ ἀστικὰ κέντρα καὶ ἐλάχιστοι στὶς ἐπαρχίες τῆς χώρας καὶ στὶς ἀπομακρυσμένες περιοχές. Αὐτὸ ἀκριβῶς πῆγε νὰ διορθώσει τὸ πλαίσιο συμφωνίας ποὺ ἔχει ὑπογραφεῖ ἀνάμεσα στὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὸν Πρωθυπουργό. Αὐτὸ ποὺ ἐσεῖς, μὲ δική σας πρωτοβουλία, εἴπατε ὅτι τελείωσε, πῆγε στὶς καλένδες τώρα, δὲν πρόκειται νὰ συνεχιστεῖ.
Τὸ ἐρώτημα εἶναι: ὡς πολιτικὰ κόμματα θέλουμε νὰ μπεῖ μία τάξη σὲ αὐτό, ναὶ ἢ ὄχι; Ἐμεῖς δὲν λέμε νὰ διώξουμε κανέναν. Ἐμεῖς δὲ λέμε νὰ σταματήσει ἡ μισθοδοσία. Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ὅμως, ὅταν ὑπάρχουν ἕξι χιλιάδες ὀργανικὲς καὶ μέσα ἀπὸ μία ἀπίστευτη παθογένεια, ποὺ ἔγινε σιγὰ-σιγὰ ἀπὸ τὸ 1945 καὶ μετά, σήμερα ἡ πολιτεία μισθοδοτεῖ πάνω ἀπὸ δέκα χιλιάδες, αὐτὸ εἶναι μία θεσμικὴ ἀκαταστασία, στὴν ὁποία τὰ πολιτικὰ κόμματα πρέπει νὰ πάρουν θέση.
Ἐδῶ, λοιπόν, ὑπάρχει ἕνα πολὺ σοβαρὸ πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ πρόβλημα. Τὸ μὲν πολιτικὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι τὸ μόνο ποὺ ἐνδιαφέρει τὴ Νέα Δημοκρατία εἶναι νὰ κάνει αὐτὴ τὴν ἀντιπολίτευση τοῦ μαύρου-ἄσπρου. Σᾶς ρωτῶ, λοιπόν, ἂν ἐσεῖς εἶστε ὑπὲρ τοῦ νὰ μπορέσει νὰ μπεῖ μία τάξη, ἕνας ὀρθολογισμὸς περαιτέρω κατοχύρωσης τῶν κληρικῶν, ὥστε αὐτὴ ἡ χώρα, ἐπιτέλους, νὰ ἔχει τὰ ἀντίστοιχα μητρῶα, τὴν ἀντίστοιχη μισθοδοσία κλπ.

[…]

ΠΗΓΗ: tovima.gr

 

ΘΕΣΕΙΣ τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ γιὰ τὴν ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

Θέσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
γιὰ τὴν Συνταγματικὴ ἀναθεώρηση

12.2.2019

Πρὸς τοὺς κ.κ. Προέδρους
τῶν Κοινοβουλευτικῶν Κομμάτων
καὶ τοὺς ἀνεξάρτητους Βουλευτὲς

Ἀξιότιμοι,

.             Συνοδικῇ Ἀποφάσει, ληφθείσῃ ἐν τῇ Συνεδρίᾳ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 7ης μηνὸς Φεβρουαρίου ἐ.ε., σᾶς γνωρίζουμε ὅτι ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, ἐν τῇ ρηθείσῃ Συνεδρίᾳ Αὐτῆς, ἀπεφάσισε τὴν διὰ τοῦ παρόντος ἀποστολὴ τῶν κατωτέρω θέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐν σχέσει πρὸς τὴν ἐκκρεμῆ διαδικασία ἀναθεωρήσεως τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος ἐπὶ τῶν ζητημάτων ἐνδιαφέροντός Της καὶ παρακαλοῦμε νὰ συνεκτιμηθοῦν κατὰ τὶς συζητήσεις καὶ ψηφοφορίες στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων.

.             Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θεωρεῖ ὅτι:

1.Ἡ προμετωπίδα τοῦ Συντάγματος, ποὺ ἐπικαλεῖται τὴν Ἁγία Τριάδα, ἀποτελεῖ βασικὸ στοιχεῖο ἱστορικῆς συνδέσεως τοῦ παρόντος Συντάγματος μὲ τὴν ἐπαναστατικὴ προέλευση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ἡ προμετωπίδα αὐτὴ ὑπῆρχε σὲ ὅλα τὰ ἐπαναστατικὰ Συντάγματα καὶ ἡ διατήρησή της τεκμηριώνει τὴν διαρκῆ πεποίθηση τοῦ συντακτικοῦ νομοθέτη, ὅτι ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἀσκοῦσε πρωτογενῆ συντακτικὴ ἐξουσία καὶ πρὶν τὴν 3η Φεβρουαρίου 1830 (Πρωτόκολλο Λονδίνου), ὁπότε ἔλαβε χώρα ἡ διεθνὴς ἀναγνώριση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα δημιούργημα τῶν συμφωνιῶν τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, ἀλλὰ ἐρείδεται στὴ βάση ἑνὸς Ἔθνους μὲ συγκεκριμένη πολιτιστικὴ καὶ θρησκευτικὴ ταυτότητα. Δὲν εἶναι τυχαῖο, ὅτι ὁ πατριωτικὸς αὐτὸς συμβολισμὸς τῆς προμετωπίδας καὶ ἡ ἀναγωγή της στὴν Ἁγία Τριάδα ξεκίνησε μὲ τὶς Ἐθνοσυνελεύσεις τῆς ἐποχῆς τῆς Ἐπανάστασης ὡς πολιτικὴ ἐπιλογὴ τῶν χριστιανῶν ἱδρυτῶν τοῦ νέου Κράτους. Ἡ παραμονὴ τῆς προμετωπίδας τῶν ἐπαναστατικῶν Συνταγμάτων στὸ ἰσχῦον Σύνταγμα, ἀποδεικνύει ὡς σταθερὴ τὴν ἄποψη τῆς Πολιτείας μας ὅτι ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, μέσα ἀπὸ ἀγώνα γιὰ ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία ἀπέναντι στὴν ἀλλόθρησκη ἐξουσία, δημιούργησε τὸ νέο κράτος.

2. Τὸ ἄρθρο 3 ἀποτελεῖ θεμέλιο νομικῆς ὀργανώσεως τῶν σχέσεων τόσο τοῦ Κράτους καὶ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅσο καὶ τῆς τελευταίας μὲ τὴν Μεγάλη του Χριστοῦ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀποτελεῖ ἀμετάβλητο στοιχεῖο πάγιας συνταγματικῆς παραδόσεως, ἔτυχε ἐπιμελοῦς ἑρμηνευτικῆς ἐπεξεργασίας ἀπὸ τὰ δικαστήρια καὶ δὴ τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, χωρὶς ποτὲ νὰ προκαλέσει προβλήματα στὴν πράξη, ἐνῶ, ὅταν ἀπαιτήθηκε, συνερμηνεύθηκε ἀπὸ τὰ δικαστήρια μὲ τὸ ἄρθρο 13 Συντ. περὶ θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. Ὁ ὅρος «ἐπικρατοῦσα θρησκεία» ἔχει περιεχόμενο ἱστορικὸ καὶ πολιτισμικό, πληθυσμιακὸ καὶ διαπιστωτικό τῆς ἱστορικῆς, ἀλλὰ καὶ ἐνεργοῦ σχέσης τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους μὲ τὴν ὀρθόδοξη παράδοση. Ἀπὸ τὸ ἄρθρο 3 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος δὲν προκύπτει κανένας περιορισμὸς τῶν δικαιωμάτων πλήρους θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τῶν μὴ ὀρθόδοξων θρησκευτικῶν κοινοτήτων ἢ κατοίκων τῆς Ἐπικράτειας. Σὲ κάθε περίπτωση ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος στηρίζει κάθε ἰδιαίτερη συνταγματικὴ ἀναφορὰ καὶ προστασία πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης καὶ τὶς Ἱερὲς Μητροπόλεις τῆς Δωδεκανήσου.

3. Ἡ προτεινόμενη τροποποίηση τοῦ ἄρθρου 3 Συντ. εἰσάγει στὸ ἀνωτέρω σύστημα ρυθμίσεως παράγοντα νοηματικὰ ἀόριστο, ὁ ὁποῖος εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ προκαλέσει ἑρμηνευτικὰ προβλήματα καὶ παραδοχὲς ἐπικίνδυνες στὶς σχέσεις τῶν δύο ἐγχωρίων θεσμῶν (Κράτους – Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος) καὶ περαιτέρω καὶ στὶς σχέσεις αὐτῶν μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως.
.             Ἡ εἰσαγωγὴ τῆς ρήτρας περὶ θρησκευτικὰ οὐδέτερου κράτους, εἰδικὰ στὴν πρώτη παράγραφο τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος, ποὺ ἀναγνωρίζει τὸν ρόλο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, δίνει τὴν ἐντύπωση ὅτι ἀποσκοπεῖ νὰ ἀνταγωνισθεῖ, καὶ στὴν πράξη νὰ ἀκυρώσει, τὴν ὑφιστάμενη στὸ ἴδιο ἄρθρο ἀναγνώριση τῆς πλειοψηφούσας ὀρθόδοξης χριστιανικῆς κοινότητας τῆς χώρας. Ἡ εἰσαγωγὴ στὸ Σύνταγμα τῆς ρήτρας ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι «θρησκευτικὰ οὐδέτερο κράτος» εἶναι πολιτικά, νομικὰ καὶ ἐν γένει ἐπιστημονικὰ ἀόριστη. Δὲν μπορεῖ νὰ γίνει καμία συζήτηση, ἐὰν δὲν διευκρινίζεται ποιὸ μοντέλο θρησκευτικῆς οὐδετερότητας ὑπονοεῖται, διότι ὑπάρχουν διεθνῶς τόσα μοντέλα θρησκευτικῆς οὐδετερότητας, ὅσα καὶ τὰ κράτη, ποὺ δηλώνουν θρησκευτικῶς οὐδέτερα, εἴτε μέσῳ τῆς καθιερώσεώς τους ρητῶς στὰ οἰκεῖα Συντάγματα, εἴτε μέσῳ τῆς σχετικῆς νομοθεσίας καὶ τῆς ἱστορικῆς τους παραδόσεως. Εἶναι προβληματικὴ καὶ ἐπικίνδυνη ἡ εἰσαγωγὴ μίας ρήτρας συνθηματικῆς συντομίας, ἡ ὁποία διεθνῶς ἔχει πολύσημο περιεχόμενο. Θὰ πρέπει νὰ διευκρινίζεται, ἐὰν πρόκειται γιὰ μία δυσμενῆ οὐδετερότητα (θρησκευτικὰ ἀδιάφορο κράτος) ἢ γιὰ μία εὐμενῆ οὐδετερότητα (μὴ παρεμβατικὸ κράτος, τὸ ὁποῖο ἐνισχύει τὰ θρησκεύματα καὶ ἀναγνωρίζει ἰδιαίτερο καθεστὼς γιὰ τὴ διευκόλυνση τῆς ἀποστολῆς τους). Δὲν εἶναι τυχαῖο ἐξ ἄλλου ὅτι κράτη, θρησκευτικῶς οὐδέτερα, ἔχουν ἐπιλέξει στὰ Συντάγματά τους περιφραστικὴ περιγραφὴ τοῦ εἴδους τῆς οὐδετερότητας, ποὺ υἱοθετοῦν (π.χ. «δὲν ὑπάρχει ἐπίσημη θρησκεία», «τὸ κράτος δὲν παρεμβαίνει στὶς θρησκευτικὲς κοινότητες» κ.λπ.), ὥστε νὰ εἶναι σαφὲς τὸ περιεχόμενο τῆς οὐδετερότητας, ποὺ ἐννοοῦν καὶ δὲν μεταχειρίζονται αὐτὸν τὸν ὄρο, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ ἐπιστηρίξει ἀκόμα καὶ νομοθετικὲς πολιτικὲς ἐχθρικὲς πρὸς τὸ θρησκευτικὸ φαινόμενο. Φυσικὰ ὁ ἀναθεωρητικὸς ζῆλος περὶ τὶς συνταγματικὲς σχέσεις Κράτους καὶ Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, στὸ μέτρο ποὺ ἐπιχειρεῖ νὰ παρουσιάσει ὡς μείζονες θεσμικὲς ἀλλαγὲς καὶ ὡς νέες ἀξιακὲς κατακτήσεις, νομικὲς ἀρχὲς ποὺ εἶναι ἀπὸ καιροῦ δεδομένες στὴν νομολογία τῶν ἑλληνικῶν δικαστηρίων, ἀποβλέπει ἁπλῶς στὴν παραγωγὴ ἐντυπώσεων ὅτι ὁ δημόσιος χῶρος στὴν Ἑλλάδα δῆθεν «θεοκρατεῖται» καὶ ἐπέρχεται θεσμικὸς ἐκσυγχρονισμὸς τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ὡστόσο ὁ κοσμικὸς χαρακτήρας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ἐπαρκῶς προκύπτει ἀπὸ τρεῖς ἰσχυρὲς ρῆτρες (ἄρθρα 1 παρ. 2-3, 87 παρ. 2, 13 παρ. 4 Συντ.).

4. Ἡ τυχὸν ἐπιβολὴ ἀποκλειστικὰ πολιτικοῦ ὅρκου σὲ ὅλους τοὺς κρατικοὺς ἀξιωματούχους καὶ δημόσιους λειτουργοὺς καὶ ὑπαλλήλους, ἀντὶ τῆς δυνατότητας ἐπιλογῆς μεταξὺ πολιτικῆς ἢ θρησκευτικῆς ὁρκοδοσίας, συνιστᾶ μία μορφὴ ἀπόλυτης ἀπαγόρευσης ἐκδήλωσης θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, ἀλλὰ ταυτόχρονα, συνδυαζόμενη μὲ τὴν ρήτρα περὶ θρησκευτικῆς οὐδετερότητας, ἀποκαλύπτει ὅτι τὸ νόημα τῆς τελευταίας ρήτρας ἀποσκοπεῖ στὴ θεμελίωση τοῦ θρησκευτικὰ ἀδιάφορου κράτους.

5. Ἡ συνταγματικὴ ἀναφορὰ καὶ προστασία τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας ὡς «θεμελίου συντήρησης καὶ προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους» πρέπει νὰ διατηρηθεῖ. Τὸ ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας πηγάζει ἀπὸ τὴν ὅλη διδασκαλία της, ἰδιαίτερα ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν Εὐαγγελίων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ ρόλο τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας στὴν ἐπιβίωση τοῦ Ἔθνους. Ἡ σχετικὴ διάταξη περὶ ἀναγνώρισης τῆς οἰκογένειας, ὡς βασικοῦ κυττάρου τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, δὲν πρέπει νὰ ἀπαλειφθεῖ ἢ νὰ δώσει τὴν θέση τῆς μέσα στὸ κείμενο τοῦ Συντάγματος σὲ ἄλλες μορφὲς συμβίωσης, οἱ ὁποῖες δὲν ἔχουν καμία παράδοση στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, ἀλλὰ οὔτε ἐξασφαλίζουν καὶ τὴν προοπτικὴ ἱστορικῆς ἐπιβίωσης τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἢ ἐθνικῆς καὶ κοινωνικῆς συνοχῆς τῆς χώρας.

6. Τέλος παρατίθενται καὶ οἱ κατωτέρω συνοπτικὲς παρατηρήσεις, ὥστε νὰ καταστεῖ σαφὲς ποιὰ ζητήματα σχέσεων Κράτους καὶ Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δὲν ἀφοροῦν οἱ ὑφιστάμενες συνταγματικὲς διατάξεις:

α. Εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ κρατικὴ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου καὶ ἐπιχορήγηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐκπαίδευσης δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸ ἄρθρο 3 πάρ. 1 ἐδαφ. α´ Συντ. (δηλαδὴ τὴν ρήτρα περὶ ἐπικρατούσας θρησκείας).

β. Ἡ νομικὴ μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν φορέων Της ὡς «νομικῶν προσώπων δημοσίου δικαίου» δὲν προκύπτει ἀπὸ τὸ ἄρθρο 3 Συντ. Εἶναι ζήτημα τοῦ νομοθέτη ὁ καθορισμὸς τῆς νομικῆς προσωπικότητας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν φορέων Της.

γ. Ἐπιπλέον, μετὰ τὸ 2010 δὲν ὑπάρχει στὴν νομοθεσία κανένα φορολογικὸ προνόμιο εἰδικὰ προβλεπόμενο γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Αὐτὸ ἀποδεικνύει ὅτι οὐδεμία σχέση ἔχει τὸ ἄρθρο 3 Συντ. μὲ τὴν φορολογία τῶν φορέων τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὅτι οὐδεμία προνομιακὴ φορολογικὴ μεταχείρισή Της ἐπιβάλλει.

δ. Τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν δὲν ὑφίσταται στὴν ἐκπαίδευση λόγῳ τοῦ ἄρθρου 3 Συντ. Τὸ μάθημα ὑφίσταται λόγῳ τοῦ ἄρθρου 16 παρ. 2 Σύντ., ποὺ ἐπιβάλλει τὴν θρησκευτικὴ ἀγωγὴ τῶν νέων. Ἀκόμα καὶ ἐὰν δὲν ὑπῆρχε τὸ ἄρθρο 3 Συντ., ποὺ τεκμαίρει τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί, τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ πάλι θὰ εἶχε πλειοψηφία ὕλης ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθοδοξία, ἀφοῦ τὸ ἀνωτέρω ἀντικειμενικὸ γεγονὸς συντρέχει εἴτε τὸ τεκμαίρει τὸ ἄρθρο 3 Συντ., εἴτε ὄχι. Τὸ μάθημα πρέπει νὰ ἀνταποκρίνεται στὶς μορφωτικὲς ἀνάγκες τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία κατὰ πλειοψηφία ἀνήκει στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἀγνοεῖ τὴν ἱστορικὴ πορεία καὶ κοινωνικὴ πραγματικότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Αὐτὰ ὅμως δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὸ ἄρθρο 3 Συντ.

ε. Τὸ ἄρθρο 3 Συντ. ἐγγυᾶται ὅτι τὸ Κράτος ἀναγνωρίζει ὡς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς φορέα τῆς ἐπικρατούσας θρησκείας τῶν Ἑλλήνων ἐκείνη τὴν Ἐκκλησία ποὺ διοικεῖται μὲ βάση τὰ Πατριαρχικὰ ἔγγραφα (Τόμος 1850, Πράξη 1928) καὶ ἔχει «κοινωνία» μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν μποροῦν νὰ διεκδικήσουν τὴν θρησκευτικὴ ἐκπροσώπηση τῶν ἐν Ἑλλάδι ὀρθόδοξων χριστιανῶν ἔναντι τοῦ Κράτους ἄλλες θρησκευτικὲς κοινότητες καὶ ὁμάδες, ποὺ δὲν πληροῦν τὰ παραπάνω κριτήρια. Τὸ ἄρθρο 3 Συντ. ἀποτελεῖ ἕνα χρήσιμο κανόνα ἀναγνώρισης ἀπὸ τὸ Κράτος ποιὰ Ἐκκλησία εἶναι αὐτή, ποὺ ἐκπροσωπεῖ τὴν πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων.

.            Συνεπῶς, ὑπὸ τὴν ἰσχὺ τοῦ ἄρθρου 3 Συντ. καὶ τῶν ὁρισμῶν, ποὺ αὐτὸ εἰσάγει (= ὁρίζει ποιὰ Ἐκκλησία εἶναι ὁ φορέας τῆς ἐπικρατούσας θρησκείας τῆς χώρας), οἱ σχέσεις Κράτους καὶ Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μποροῦν νὰ τροποποιοῦνται μὲ κοινοὺς νόμους, χωρὶς τὴν ἀνάγκη ἀναθεωρήσεως τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος. Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει ζητήσει νομοθετικὲς ἀλλαγές, ἤτοι πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς μεγαλύτερης αὐτονομίας Της ἀπὸ τὸ Κράτος, ποὺ ἐκκρεμοῦν καὶ δὲν προϋποθέτουν καμία συνταγματικὴ ἀναθεώρηση.
.           Ἐπὶ δὲ τούτοις, εὐελπιστοῦντες ὅτι θέλετε κατανοήσει τὴν σημασία τῶν ὡς ἄνω ἐκτεθέντων καὶ ὅτι θὰ λάβετε ὑπ’ ὄψιν τὶς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπικαλούμεθα ἐφ’ ὑμᾶς πλούσια τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ διατελοῦμε μετ᾽ εὐχῶν καὶ τιμῆς.

 

Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς
† Ὁ Μεθώνης Κλήμης

ΠΗΓΗ: ecclesia.gr

ΟΙΚΟΥΜ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ: «ΟΧΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ»

Ἐπιμένει τὸ Φανάρι:
Δὲν ἐπιθυμοῦμε τροποποιήσεις στὸ Σύνταγμα

.             Τὴν θέση τοῦ Φαναρίου ὅτι δὲν ἐπιθυμεῖ τροποποιήσεις στὰ ἄρθρα 3 καὶ 21 τοῦ Συντάγματος διατύπωσε ἀντιπροσωπεία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κατὰ τὴ συνάντησή της μὲ τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου. Γιὰ τὸ κείμενο ποὺ δόθηκε χθὲς στὴ δημοσιότητα καὶ ἀφορᾶ στὴν ὑλοποίηση τῆς συμφωνίας μεταξὺ ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας, ὑποστήριξε ὅτι «θέλει ἐπεξεργασία» ἀπὸ πλευρᾶς Πατριαρχείου.
.             «Ἐπαναλάβαμε τὴν ἀνησυχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τὸν προβληματισμό του γιὰ τὶς συζητούμενες τροποποιήσεις τοῦ ἑλληνικοῦ Συντάγματος», ἀνέφερε, μετὰ τὸ πέρας τῆς συνάντησης, ὁ μητροπολίτης Γέρων Πριγκιποννήσων, Δημήτριος. Ὅπως σημείωσε, τὸ Πατριαρχεῖο δὲν ἐπιθυμεῖ τὴν τροποποίηση τῶν ἄρθρων 3 καὶ 21 τοῦ Συντάγματος.
.             «Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δὲν ἐπιθυμεῖ τὴν τροποποίηση τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖο ἔγινε στὸν καιρό του μὲ πάρα πολλοὺς κόπους μετὰ ἀπὸ πολλὲς θυσίες καὶ ἀναμονὲς καὶ τὸ ὁποῖο τιμᾶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὡς θεσμὸ διεθνοῦς δημοσίου δικαίου καὶ ρυθμίζει τὶς σχέσεις του μὲ τὴν ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ τὴν ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία καὶ ἀποτρέπει κρίσεις ποὺ ὑπῆρξαν στὸ παρελθόν. Δὲν ἐπιθυμεῖ, ἐπίσης, τὴν προσθήκη στὸ ἄρθρο αὐτὸ περὶ οὐδετεροθρησκείας. Τὴ θεωρεῖ μὴ ἀπαραίτητη τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Ἐπίσης, τὸ Πατριαρχεῖο τιμᾶ τὴν ἑλληνικὴ οἰκογένεια. Πιστεύει, ὄντως, ὅτι εἶναι θεμέλιο τοῦ ἔθνους καὶ δὲν ἐπιθυμεῖ στὸ ἄρθρο 21 νὰ διασαλευθεῖ φραστικά», τόνισε.
.             Ὡς πρὸς τὸ ζήτημα τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς ἀντιπροσωπείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου -ἐπισημαίνοντας ὅτι ὁ διάλογος περιελάμβανε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τὴν ἑλληνικὴ Πολιτεία χωρὶς τὴ συμμετοχὴ τοῦ Πατριαρχείου- ὑπογράμμισε: «Ἡ Μητέρα Ἐκκλησία ἀγκαλιάζει ὅλον τὸν κλῆρο. Ὄχι μόνο τὸν κλῆρο τῶν δικῶν της καθεστώτων τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐν Ἑλλάδι. […] Διερμηνεύσαμε στὸν κύριο ὑπουργό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἕνας πολὺ σοβαρὸς ἄνθρωπος καὶ ξέρει νὰ ἀκούει, τὴν ἀνησυχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γι᾽ αὐτό. Δὲν θέλει τὸ Πατριαρχεῖο νὰ διασαλευθοῦν τὰ δίκαια τὰ μισθολογικά, τὰ ἐργασιακά, τὰ ἀσφαλιστικὰ καὶ ἄλλα τοῦ κλήρου». Πάντως, χαρακτήρισε «ἐλπιδοφόρο» τὸ γεγονὸς ὅτι θὰ συνεχιστεῖ ὁ διάλογος.
.             Ὁ ὑπουργὸς Παιδείας ἀνέφερε γιὰ τὸ θέμα τῆς μισθοδοσίας τοῦ κλήρου: «Περιμένουμε συγκεκριμένα σχόλια καὶ σὲ περίπτωση ποὺ ὑπάρχουν ἐνστάσεις, συγκεκριμένες ἐνστάσεις καὶ ὄχι κάτι τὸ γενικό, γιατί θεωροῦμε ὅτι γιὰ πρώτη φορὰ ὁ κλῆρος ἐξασφαλίζεται μὲ τὸν τρόπο ποὺ πρέπει νὰ ἐξασφαλίζεται σὲ ἕνα σύγχρονο εὐρωπαϊκὸ κράτος».
.             Ἐξ ἄλλου, σημείωσε ὅτι οἱ δύο πλευρὲς ἄρχισαν τὸν διάλογο σχετικὰ μὲ «τὶς ἰδιαιτερότητες καὶ τὰ ἰδιαίτερα προβλήματα ποὺ ἔχει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, γιὰ νὰ δοῦμε πῶς αὐτὰ θὰ μπορέσουν νὰ λυθοῦν, πάλι στὸ πλαίσιο ἑνὸς δεδομένου σεβασμοῦ πρὸς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ πρὸς τὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης».
.             Τέλος, ὁ κ. Γαβρόγλου ἐπιβεβαίωσε ὅτι θὰ συνεχιστεῖ ὁ διάλογος καὶ ἐξέφρασε τὴν πεποίθηση πὼς θὰ ἐπιλυθοῦν τὰ ζητήματα ποὺ ἔχουν τεθεῖ ἐπὶ τάπητος. Ὡστόσο, τόνισε ὅτι «τὴν τελικὴ εὐθύνη καὶ τὸν τελικὸ λόγο λόγο τὸν ἔχει ἡ Πολιτεία».

ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: «Τὴν τελικὴ εὐθύνη καὶ τὸν τελικὸ λόγο λόγο τὸν ἔχει ἡ Πολιτεία», λέει ὁ «σοβαρὸς» ὑπουργός, Κωνσταντινουπολίτης στὴν καταγωγή, γιὰ νὰ δείξει τὰ «μπράτσα του» στὸν δισχιλιόχρονο θεσμὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Μικροὶ ἄνθρωποι. Ἀχάριστοι καὶ σπιθαμιαῖοι!

ΠΗΓΗ: liberal.gr (μὲ πληροφορίες ἀπο ΑΠΕ-ΜΠΕ)

 

 

ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ἆραγε 10.000 ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΛΑΒΟΥΝ 10.000 ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ;

Νὰ μὴ γίνουν 10000 προσλήψεις στὸ Δημόσιο
εἰς βάρος κληρικῶν ζητοῦν Ἱεράρχες

Φώτης Νάκος
ΠΗΓΗ: skai.gr

.           Οἱ πρῶτες ἐκκλησιαστικὲς ἀντιδράσεις στὸ σχέδιο Γαβρόγλου, ἄρχισαν νὰ διατυπώνονται λίγες ὧρες μετὰ τὴν δημοσιοποίηση τῶν προτάσεων τῆς κυβέρνησης γιὰ τὴν μισθοδοσία τοῦ κλήρου ἀλλὰ καὶ τὴν ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας.
.             Ἱεράρχες ἀλλὰ καὶ κληρικοὶ ἐξέφρασαν τὴν ἀνησυχία, γιατί τὸ κείμενο, ποὺ δόθηκε στὴ δημοσιότητα, ἔχει ἀσάφειες καὶ χρήζει ἑρμηνευτικῶν διατάξεων.
.             Σύμφωνα μὲ ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους, θὰ ζητηθεῖ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση νὰ δοθεῖ διαβεβαίωση ὅτι δὲν θὰ γίνουν 10.000 προσλήψεις στὶς θέσεις τῶν κληρικῶν ποὺ θὰ μεταφερθοῦν στὸ Ταμεῖο Μισθοδοσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καθὼς αὐτὸ σημαίνει καὶ ἐμπράκτως ὅτι χάνεται ἡ δημοσιοϋπαλληλικὴ ἰδιότητα, ποὺ σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης ἀποτελεῖ κόκκινη γράμμη.
.             Ἐπίσης ἐκκλησιαστικοὶ κύκλοι ἐκφράζουν τὶς ἐνστάσεις σὲ ἀναφορὲς στὴν κυβερνητικὴ πρόταση ὅπως:
« Ἡ δὲ Πολιτεία:
(α) προβαίνει σὲ ἐξορθολογισμὸ τῶν οἰκονομικῶν της σχέσεων καὶ ἐκκρεμοτήτων μὲ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος,
(β) δὲν ἐπιβαρύνεται πλέον εὐθέως μὲ τὴν μισθοδοσία τῶν κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι ἐγγράφονται στὸ ἑνιαῖο Μητρῶο Κληρικῶν καὶ Λαϊκῶν Ὑπαλλήλων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
(γ) ἀποσείει κάθε ὑπόνοια περὶ προνομιακῆς μεταχείρισης, σὲ σχέση μὲ ἄλλες θρησκευτικὲς κοινότητες, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἄμεση μισθοδοσία τῶν λειτουργῶν της.
(δ) Τακτοποιεῖ ὁριστικὰ τὴν ἐκκρεμότητα ἀπὸ ἀπαλλοτριώσεις ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας μέχρι τὸ 1939, μὲ τὴν παραίτηση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ ὁποιεσδήποτε ἀξιώσεις πέραν τῆς συμφωνημένης ἐτήσιας καταβολῆς ποὺ προορίζεται γιὰ τὴ δαπάνη μισθοδοσίας.»
.             Ἐδῶ τίθενται 2 ζητήματα πάντα κατὰ ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους: Νὰ μὴ χρησιμοποιεῖται ἡ Ἐκκλησία προεκλογικὰ γιὰ ζητήματα προσλήψεων, καθὼς ἡ Πολιτεία ἀφήνει ἀνοικτὸ τὸ ἐνδεχόμενο 10.000 προσλήψεων στὸ δημόσιο στὴ θέση τῶν κληρικῶν, ἀλλὰ καὶ ἂν μπορεῖ ἡ Ἱεραρχία νὰ δεχθεῖ νὰ παραιτηθεῖ ὅλων τῶν διεκδικήσεών της ἔναντι τοῦ δημοσίου, μὲ ἀντάλλαγμα τὴ μισθοδοσία τῶν καταγεγραμμένων κληρικῶν.
.             «Διαγράφονται ἀπὸ τὸ μητρῶο μισθοδοτούμενων τοῦ δημοσίου οἱ ἱερεῖς», λένε ἐκκλησιαστικοὶ κύκλοι. Σύμφωνα μὲ πληροφορίες πάντως τὸ σημείωμα περιλαμβάνει ὅτι οἱ ἱερεῖς μένουν στὴν Ἑνιαία Ἀρχὴ Πληρωμῶν ἀλλὰ φεύγουν ἀπὸ τὸ κράτος, γιὰ νὰ γίνουν προσλήψεις στὶς θέσεις ποὺ ἀδειάζουν. Οἱ ἴδια πληροφορίες λένε «ὅτι ἡ κυβέρνηση δὲν μετακινήθηκε οὔτε ἑκατοστὸ ἀπὸ τὶς προθέσεις της». Ἐπισημαίνεται ἐπίσης ἀπὸ ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους ὅτι «10.000 φεύγουν γιὰ νὰ προσληφθοῦν 10.000. Ἂν ὁ παπὰς δὲν πληρωθεῖ, τότε θὰ στραφεῖ ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας ὄχι τοῦ κράτους, ὅπως σήμερα».
.             Τὸ ὅλο θέμα θὰ τεθεῖ στὴν Ἱεραρχία καὶ ἐκεῖ οἱ Ἱεράρχες, ἀφοῦ λάβουν καὶ τὶς θέσεις τῶν συνδέσμων τῶν κληρικῶν τους, θὰ τοποθετηθοῦν. Ὁ διάλογος Πολιτείας – Ἐκκλησίας θὰ συνεχιστεῖ τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα, σὲ νέα συνάντηση ποὺ θὰ πραγματοποιηθεῖ τὴν ἐρχόμενη Τρίτη αὐτὴ -τὴ φορὰ στὴ Μονὴ Πετράκη.
.             Μετὰ τὸ πέρας τῆς συνάντησης, ὁ ὑπουργὸς χαρακτήρισε «ἐξαιρετικὰ δημιουργικὴ καὶ ἐποικοδομητικὴ» τὴ συζήτηση μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῆς ἱεραρχίας καὶ σημείωσε ὅτι τὸ σχέδιο «ἐνισχύει τὸν ἐξορθολογισμὸ τῶν σχέσεων Πολιτείας-Ἐκκλησίας, ἐξασφαλίζει τοὺς κληρικοὺς καὶ προτείνει ἕνα νοικοκύρεμα τῶν οἰκονομικῶν».
.             «Ἀποσαφηνίστηκαν πολλὰ καὶ σημαντικὰ πράγματα καὶ ἄρα ἔχουμε πάει ἕνα βῆμα παραπέρα», δήλωσε.
.             Ἀπὸ πλευρᾶς ἐπιτροπῆς διαλόγου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἰερόθεος χαρακτήρισε «εἰλικρινῆ» τὴ συζήτηση μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῆς Πολιτείας καὶ σημείωσε ὅτι ἡ ἐπιτροπὴ θὰ συνεδριάσει τὶς ἑπόμενες ἡμέρες, προκειμένου νὰ καταγραφοῦν προτάσεις ἐπὶ τοῦ σχεδίου. Ὡστόσο, ἐπιφυλάχθηκε νὰ σχολιάσει τὸ σχέδιο, καθώς, ὅπως εἶπε, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος θὰ πάρει τὶς τελικὲς ἀποφάσεις.

 

 

 

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ ΣΗΜΕΡΑ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος) «Αὐτὴ ἡ θαλπωρή, αὐτὰ τὰ ζεστὰ πνευματικὰ κύματα ποὺ μεταδίδονται ἀκατάπαυστα, σ’ ὅλην τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ τοὺς ὀρθόδοξους ναοὺς κι ἀπὸ τὶς βυζαντινές τους ἀκολουθίες…»

Ὁ Γιῶργος Θεοτοκᾶς σήμερα

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Σήμερα, ποὺ οἱ θεσμοὶ τῆς Δημοκρατίας δοκιμάζονται, σήμερα, ποὺ ἀμφισβητοῦνται οἱ ἀξίες καὶ οἱ παραδόσεις, ποὺ ἔθρεψαν καὶ συντήρησαν τὸν Ἑλληνισμό, σήμερα, ποὺ ἐν ὄψει τῶν προτάσεων ἀναθεωρήσεως ἄρθρων τοῦ Συντάγματος οἱ ὀπαδοὶ τοῦ γαλλικοῦ ἄθρησκου κράτους καὶ τῆς παγκοσμιοποίησης ὠρύονται, σήμερα πού, σὲ ἐπίπεδο κορυφῆς, εἶναι ἀνύπαρκτη ἡ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας, σήμερα ποὺ εἶναι προφανὴς ἡ ἰδεολογικὴ ἀνεπάρκεια τῆς φιλελεύθερης καὶ πατριωτικῆς διανόησης, σήμερα εἶναι ἀναγκαῖο νὰ μελετηθεῖ τὸ ἔργο τοῦ κορυφαίου Ἕλληνα λογοτέχνη καὶ διανοούμενου Γιώργου Θεοτοκᾶ.
.           Ἐπειδὴ ζητεῖται καὶ συζητεῖται ἡ ἀναθεώρηση τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συντάγματος καὶ ἡ μετατροπὴ τῆς Ἑλλάδος σὲ «οὐδετερόθρησκο» κράτος, ἐπίμονο αἴτημα τῆς ἄθεης ἰντελιγκέντσιας, σημειώνεται τί γράφει ὁ Θεοτοκᾶς τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1960:
«Οἱ ξένοι συγγραφεῖς, διάσημοι, καὶ μή, ποὺ δημοσιεύουν πολὺ συχνὰ βιβλία μὲ θέμα τὴ σημερινὴ Ἑλλάδα, ὅπως τὴ βλέπουν καὶ τὴν καταλαβαίνουν, λησμονοῦν ἢ ἀγνοοῦν, κατὰ γενικὸν κανόνα, ἕνα θεμελιακὸ γνώρισμα τοῦ χαρακτήρα της, ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἑλλάδα εἶναι χώρα χριστιανική, δεμένη μάλιστα μὲ τὴν ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπὸ τὴν πρώτη ὥρα. Αὐτὸς εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους λόγους, ἴσως ὁ κυριότερος, ποὺ τὰ βιβλία αὐτά, ὅσο κι ἂν εἶναι ἔξυπνα καὶ χαριτωμένα, ὅταν τὰ κοιτάξουμε ἀπὸ πιὸ κοντὰ μᾶς δίνουν πολλὲς φορὲς μίαν ἐντύπωση κουφότητας καὶ ἐπιπολαιότητας: τοὺς λείπει μία ὁρισμένη διάσταση, ποὺ χωρὶς αὐτὴν ἡ εἰκόνα τοῦ Νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ δὲν εἶναι ἀληθινή». Τὸ ἀρνητικὸ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ σήμερα εἶναι ὅτι ἡ διάσταση πὼς «ἡ Ὀρθοδοξία, ὅπως παρουσιάζεται στὰ μάτια τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, εἶναι θρησκεία ἐθνική, συνυφασμένη ἀξεδιάλυτα μὲ τὰ ἤθη του καὶ τὸν ὁμαδικό του χαρακτήρα…» λείπει καὶ σὲ Ἕλληνες διανοούμενους πού, ἀκολουθώντας τοὺς ξένους, ἀγνοοῦν ἢ ἀρνοῦνται αὐτὴ τὴ σχέση.
.           Καὶ ἐπειδὴ μεταξὺ ἐκείνων ποὺ ὑποστηρίζουν τὸν χωρισμὸ κράτους – ἐκκλησίας εἶναι ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Γ. Θεοτοκᾶ, ὁμ. Καθηγητὴς Νίκος Ἀλιβιζᾶτος, ὑπενθυμίζεται τί ἔγραψε ὁ θεῖος του γιὰ τὸ θέμα: «Αὐτὴ ἡ θαλπωρή, αὐτὰ τὰ ζεστὰ πνευματικὰ κύματα ποὺ μεταδίδονται ἀκατάπαυστα, σ’ ὅλην τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ τοὺς ὀρθόδοξους ναοὺς κι ἀπὸ τὶς βυζαντινές τους ἀκολουθίες, ἀποτελοῦν στοιχεῖο συστατικό, ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ, τῆς ἑλληνικῆς ζωῆς. Γιὰ τοῦτο καὶ δὲν μπορεῖ νὰ νοηθεῖ στὴν Ἑλλάδα χωρισμὸς Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας…».
.           Ὁ κ. Ν. Ἀλιβιζᾶτος σὲ ἄρθρο του στὴν «Καθημερινὴ» (5-6.1.2019) ἔγραψε τὸ λατινικὸ μότο τοῦ Παρισιοῦ, ἀπὸ τὸ 1358, «Fluctuat, nec mergitur», ποὺ σημαίνει «κλυδωνίζεται, ἀλλὰ δὲν βυθίζεται». Δὲν ἐξηγεῖ γιατί τὸ γράφει. Πιθανὸν νὰ τὸ ἀναφέρει γιὰ τὴ Δημοκρατία, κάτι ποὺ δὲν ἐπαληθεύεται ἀπὸ τὴν Ἱστορία. Οἱ ἐξηγήσεις ποὺ δίδονται γιὰ τὸ μότο εἶναι ἕωλες. Ἀγνοεῖται ὅτι στὴ χριστιανοσύνη μὲ πλοῖο συμβολίζεται ἡ Ἐκκλησία. Πρῶτος ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (4ος αἰώνας), σὲ ἐπιστολή του, τὸ ἔγραψε: «Ἐκκλησίας οὐδὲν ἴσον…Πολεμουμένη νικᾶ, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται… Κλυδωνίζεται, ἀλλ’ οὐ καταποντίζεται. Χειμάζεται, ἀλλ’ οὐ ναυάγιον ὑπομένει» (ΕΠΕ 33, 110). Χωρὶς ἴσως νὰ τὸ θέλει ὁ κ. Ἀλιβιζάτος ἔγραψε τὴν ἀλήθεια.-

ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Σὲ ἑτοιμότητα οἱ κληρικοὶ

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.         Ὅλοι οἱ ἱερεῖς, μαζὶ μὲ τοὺς Μητροπολίτες τους, εἶναι σὲ κατάσταση ἑτοιμότητας, γιὰ τὸ θέμα τῆς ἀπολύσεώς τους ἀπὸ τὸ Δημόσιο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀμοίβονταν ἔναντι τῆς περιουσίας, τὴν ὁποία ἔχει προσφέρει ἡ Ἐκκλησία ἢ ἔχει δημεύσει τὸ κράτος. Στοὺς διαδρόμους τῆς Βουλῆς κυκλοφορήθηκε ἡ φήμη ὅτι μεταξὺ τῶν Νομοσχεδίων, τὰ ὁποῖα πρόκειται νὰ φέρει ἡ Κυβέρνηση στὴ Βουλὴ πρὸς ψήφιση τὶς ἀμέσως προσεχεῖς ἡμέρες εἶναι καὶ αὐτὸ γιὰ τὴ μισθοδοσία τῶν κληρικῶν.
.         Οἱ αἰτίες ποὺ δίδονται γιὰ τὴ βεβιασμένη αὐτὴ κίνηση τῆς Κυβέρνησης εἶναι πρῶτον ἡ δέσμευσή της ἔναντι τῶν ἰσχυρῶν ἐξωτερικῶν παραγόντων νὰ κλείσει, μετὰ τὸ Μακεδονικό, τὸ θέμα τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας – Πολιτείας, δεύτερον ὁ ἰδεολογικὸς σταλινικὸς ἀντιεκκλησιαστικὸς φανατισμὸς τοῦ λόμπι τῆς ἄθεης ἰντελιγκέντσιας καὶ τῶν ἄθεων ἐπίσης στελεχῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ τρίτον τὸ ὠφελιμιστικὸ σχέδιο τοῦ κυβερνητικοῦ Κόμματος, ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν νὰ ἀδειάσει 10.000 θέσεις ἀπὸ τὸ Δημόσιο γιὰ νὰ τὶς γεμίσει μὲ «ἡμετέρους»…
.         Ἂν πράγματι προχωρήσει ἡ Κυβέρνηση στὴν ἀπόλυση τῶν ἱερέων, προφανῶς θὰ ὑπάρξει ἀντίδραση ἀπὸ αὐτούς, ἀπὸ τὰ πολυπληθῆ μέλη τῶν οἰκογενειῶν τους καί, γενικότερα, ἀπὸ τὴν κοινὴ γνώμη, ποὺ εἶναι στὸ πλευρό τους. Ὁ Ἀλ. Τσίπρας ἔχει σοβαροὺς λόγους, γιὰ νὰ προκαλεῖ νέα ἀναστάτωση στὴν κοινωνία. Προφανῶς κυριαρχεῖται ἀπὸ τὴν ἀριστερὴ ἰδεολογία, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ λαὸς ταυτίζεται μὲ τὸ Κόμμα καὶ ὅσοι διαφωνοῦν μὲ Αὐτὸ εἶναι ἢ φασίστες ἢ μειωμένης ἀντίληψης πολίτες, ποὺ χρήζουν ἐπανεκπαίδευσης….
.         Σημειώνεται ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Ἀλ. Τσίπρας ἔχει δεσμευθεῖ, ὅτι πρὶν νὰ καταθέσει τὸ Νομοσχέδιο γιὰ τὴν ἀπόλυση τῶν κληρικῶν στὴ Βουλή, θὰ ἐνημερώσει τὴν Ἐκκλησία. Σὲ ἀνακοίνωση τοῦ περασμένου Νοεμβρίου τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀναφέρεται: «Τὸ Σχέδιο Νόμου θὰ τεθεῖ σὲ γνώση τῆς Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, πρὶν κατατεθεῖ στὴ Βουλή». Ὁμοίως κατὰ τὴ συνεδρίαση τῆς συγκροτηθείσης μικτῆς ἐπιτροπῆς Κράτους – Ἐκκλησίας ὁ Ὑπουργὸς Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου διαβεβαίωσε τὰ μέλη της ὅτι «τὸ Νομοσχέδιο θὰ τεθεῖ ὑπ᾽ ὄψη τῶν μελῶν της, πρὶν νὰ κατατεθεῖ στὴ Βουλή». Ὅταν ἀναφέρθηκε σὲ μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ἐκκλησίας ἡ πιθανὴ κατάθεση τοῦ Σχεδίου Νόμου, χωρὶς ἐνημέρωσή της, κούνησε τὸ κεφάλι καὶ σχολίασε ὅτι δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ὁ Ἀλ. Τσίπρας θὰ εἶναι ἀσυνεπὴς καὶ ὄχι μόνο ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας.
.         Πέραν τῶν πολιτικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐπιπτώσεων, ποὺ εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ ἔχει ἡ ἐνδεχόμενη ἀπόλυση τῶν 10.000 ἱερέων ἀπὸ τὸ Δημόσιο, θὰ προκύψουν σοβαρὰ νομικὰ καὶ ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα, στὰ ὁποῖα θὰ ἐμπλακεῖ ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία. Ἔγκυροι νομικοὶ ὑποστηρίζουν ὅτι μία ἀπόφαση περὶ ἀπολύσεως ἀπὸ τὸ Δημόσιο καὶ μετατροπῆς τοῦ μισθοῦ τῶν ἱερέων σὲ ἐπιδότηση ἢ ἀποζημίωση εἶναι νομικὰ ἀκυρώσιμη καὶ πρακτικὰ ἀντίθετη πρὸς τὴ νομολογία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἡ βουλευτὴς κα Σοφία Βούλτεψη διαβεβαίωσε τὸν ΤτΚ ὅτι ἂν ὁ ΣΥΡΙΖΑ προχωρήσει στὴν ἀλλαγὴ τοῦ καθεστῶτος μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, ἡ ΝΔ ὡς κυβέρνηση θὰ τὸ ἐπαναφέρει στὴ σημερινὴ κατάσταση. Σημειώνεται ὅτι ἡ Ἐπιτροπὴ τῆς Ἐκκλησίας κρατάει σταθερὰ ἀρνητικὴ στάση στὸ νὰ ἀπολυθοῦν ἀπὸ τὸ Δημόσιο οἱ κληρικοί, σύμφωνα μὲ τὴν ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τοῦ περασμένου Νοεμβρίου.
.         Ἡ Κυβέρνηση θὰ ἔχει νὰ ἀντιμετωπίσει καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, στὸ ὁποῖο ἀνήκουν οἱ κληρικοὶ τῆς Κρήτης καὶ τῆς Δωδεκανήσου. Αὐτὴν τὴν ἑβδομάδα ἀναμένεται νὰ ἀφιχθεῖ ἀπὸ τὸ Φανάρι ἀντιπροσωπεία, γιὰ νὰ διατυπώσει στὴν κυβέρνηση τὶς ἀντιρρήσεις τοῦ Πατριαρχείου στὴν ἀλλαγὴ τοῦ καθεστῶτος μισθοδοσίας τῶν ἱερέων, ἀντιρρήσεις ποὺ ἤδη διατυπώθηκαν ὁμοφώνως ἀπὸ τὴν Ἐπαρχιακὴ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης.
.         Τὸ πρόβλημα ποὺ ἀπασχολεῖ ἐπὶ πλέον σήμερα κλῆρο καὶ λαὸ εἶναι ἡ στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου. Ἡ ἀρχικὴ συμφωνία του μὲ τὸν Ἀλ. Τσίπρα καὶ ἡ στὴ συνέχεια σιωπή του πρὸς τὰ τεκταινόμενα σὲ βάρος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Πατρίδας ἐκλαμβάνονται ὡς ἔμμεση ἀλλὰ σαφὴς ὑποστήριξη πρὸς τὸν πρωθυπουργὸ καὶ τὶς ἐνέργειές του.-

ΙΣΤΟΡΙΚΗ «ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ»: «Ἡ παραμονὴ τῶν κληρικῶν στὴν Ἑνιαία Ἀρχὴ Πληρωμῶν δὲν εἶναι στὶς προθέσεις τῆς Κυβερνήσεως»

Γαβρόγλου ἀδειάζει Ἱερώνυμο
γιὰ συνταγματικὴ κατοχύρωση μισθοδοσίας κλήρου

.             Τὴν δυσκολία νὰ ὑπάρξει συμφωνία μεταξὺ πολιτείας καὶ τῆς ἐπιτροπῆς ποὺ θὰ συγκροτήσει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, γιὰ νὰ ὑπάρξει συμφωνία γιὰ τὴν ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὑπηρεσίας καὶ τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, ἀπέδειξε ὁ ὑπουργὸς παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, ἀδειάζοντας οὐσιαστικὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, λίγες ὧρες μετὰ τὴ συνάντησή του μὲ τὸν ΙΣΚΕ.
.             Ὁ κ. Γαβρόγλου ξεκαθάρισε πὼς ἡ πρόταση γιὰ συνταγματικὴ διασφάλιση τῆς συμφωνίας «δὲν εἶναι στὸ τραπέζι» σημειώνοντας πὼς «Κάτι τέτοιο θὰ ἐνισχύσει τοὺς φόβους καὶ τὴν ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης ποὺ ἔχει ὁ κόσμος στὸ δημόσιο» ἀλλὰ καὶ πὼς «Δὲν μποροῦν ὅλα νὰ ἐξασφαλίζονται στὸ Σύνταγμα», ὑπεραμύνθηκε τῆς πρωτοβουλίας τῆς Κυβερνήσεως, ἡ ὁποία ἐντάσσεται, ὅπως ὑποστήριξε, στὴν γενικότερη στρατηγικὴ τῆς ἐνισχύσεως τῶν διακριτῶν ρόλων.
.             Τὴν ἴδια στιγμὴ καὶ λίγες ὧρες νωρίτερα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, στὴ συνάντησή του μὲ τοὺς κληρικούς, τοὺς μοίρασε δισέλιδο ὑπόμνημα, βάσει τοῦ ὁποίου προϋπόθεση, γιὰ νὰ συνεχιστεῖ ὁ διάλογος, εἶναι νὰ διασφαλιστεῖ συνταγματικῶς ἡ μισθοδοσία τοῦ κλήρου, ὡς ὑποχρέωση τῆς πολιτείας. (βλ. σχετ.: ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν πρὸς ΙΣΚΕ) )
.           Ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴν συνέντευξη τοῦ ὑπουργοῦ Παιδείας στὸ orthodoxia.info, ἡ παραμονὴ τῶν κληρικῶν στὴν Ἑνιαία Ἀρχὴ Πληρωμῶν, δὲν εἶναι στὶς προθέσεις τῆς Κυβερνήσεως, ἡ ὁποία προτίθεται νὰ ἐξασφαλίσει πλήρως τὰ δικαιώματα τῶν κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ὅμως ἐπιμένουν πὼς γι᾽ αὐτοὺς ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὴν Ἑνιαία Ἀρχὴ ἀποτελεῖ «κόκκινη γραμμή».
.             Στὴ συνέντευξή του ὁ ὑπουργὸς Παιδείας τόνισε πὼς ἡ ὅποια συμφωνία προκύψει μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας γιὰ τὸ θέμα τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Περιουσίας θὰ κυρωθεῖ στὸ σύνολό της ἀπὸ τὴ Βουλὴ στὸ μοντέλο τῶν διακρατικῶν συμφωνίων

 

ΠΗΓΗ: skai.gr

 

«ΔΕΝ ΑΝΑΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ»: τὴν εὐεργετικὴ γιὰ τὸ Γένος προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας

«Μήνυμα» Παυλόπουλου:
Δὲν δικαιολογεῖται ἡ συνταγματικὴ ἀναθεώρηση
τῶν διατάξεων γιὰ τὴν Ἐκκλησία

30.11.2018

.               Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, βρέθηκε στὴν Πάτρα μὲ ἀφορμὴ τὸν ἑορτασμοῦ τοῦ πολιούχου, Ἁγίου Ἀνδρέου – Ἡ Ἐκκλησία «ὑπῆρξε πάντοτε παροῦσα σὲ ὅλους τους μεγάλους ἐθνικοὺς ἀγῶνες», ὑπογράμμισε
.               «Ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω καὶ ὡς ἐκ τῆς ἰδιότητός μου, ὅτι ἡ ὀρθόδοξη χριστιανοσύνη καὶ ἰδίως ἡ Ἐκκλησία μας μένει πιστὴ καὶ στὸ κήρυγμα καὶ στὰ διδάγματα τοῦ πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Καὶ ὀφείλω νὰ καταθέσω ἐδῶ καὶ τοῦτο, τὸ ὁποῖο νομίζω ἔχει μεγαλύτερη σημασία, ὅταν ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας: Ὅτι ὅλοι ὀφείλουμε νὰ ἀναγνωρίσουμε τὸ τί θετικὰ ἔχει συνεισφέρει γιὰ τὸ λαό μας καὶ τὸ ἔθνος μας ἡ ἀγαστὴ συμπόρευση Ἐκκλησίας-Πολιτείας καὶ λαοῦ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια».
.               Αὐτὰ τόνισε μεταξὺ ἄλλων ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀντιφώνησής του στὸ γεῦμα ποὺ παρέθεσε σήμερα τὸ μεσημέρι στὴν Πάτρα ὁ μητροπολίτης Πατρῶν Χρυσόστομος, μὲ ἀφορμὴ τὸν ἑορτασμὸ τοῦ πολιούχου, Ἁγίου Ἀνδρέου.

Ἡ συμπόρευση Ἐκκλησίας-Πολιτείας ἀποτυπώνεται στὰ Συντάγματά μας

.               Στὴν συνέχεια, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας εἶπε ὅτι «αὐτὴ ἡ συμπόρευση καὶ αὐτὴ ἡ κοινὴ δημιουργία σὲ κρίσιμες στιγμὲς καὶ ἰδίως σὲ χαλεποὺς καιροὺς ἀποτυπώνεται ἀπὸ τότε ποὺ ὑπῆρξαν τὰ πρῶτα ἑλληνικὰ Συντάγματα -μέσα στὰ Συντάγματά μας- ἕως σήμερα, καὶ ἀποτυπώνεται ὄχι ὡς κανόνας δικαίου ὄχι ὡς δέον γενέσθαι μὲ τὴν ἔννοια τῆς κανονιστικῆς ρύθμισης, ἀλλὰ ἀποτυπώνεται ὡς ἱστορικὴ ἀλήθεια».
.               «Αὐτὸ ἔχει μεγάλη σημασία, γιατί μπορεῖς νὰ ἀλλάζεις κατὰ τὸ δοκοῦν καὶ σύμφωνα μὲ τὶς διατάξεις τοῦ Συντάγματος τὶς διατάξεις ἐκεῖνες, οἱ ὁποῖες ἔχουν κανονιστικὸ περιεχόμενο, ὅμως δὲν μπορεῖς νὰ ἀλλάζεις διατάξεις, οἱ ὁποῖες ἀποτυπώνουν μία ἱστορικὴ ἀλήθεια, ἡ ὁποία παραμένει πάντοτε χωρὶς νὰ ἔχει τίποτε ἀλλάξει. Καὶ κατὰ τοῦτο -καὶ ἀκριβῶς ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ ἀλήθεια ἰσχύει καὶ σήμερα- δὲν δικαιολογεῖται ἡ ἀναθεώρησή τους» προσέθεσε. Καὶ ἐξήγησε: «Καὶ τὸ λέω αὐτό, γιατί ἡ ἀναγνώριση αὐτοῦ τοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας στὴν πορεία τοῦ λαοῦ μας καὶ τοῦ ἔθνους μας, δὲν ἀφορᾶ μόνο ἐκείνους ποὺ πιστεύουν, ἀλλὰ ἐπειδὴ συνιστᾶ ἱστορικὴ ἀλήθεια, ἀφορᾶ τοὺς πάντες, γιὰ αὐτὸ -τὸ τονίζω- σὲ ὅλες τὶς ἀναθεωρήσεις τῶν Συνταγμάτων, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ σὲ συντακτικὲς συνελεύσεις, τὸ ζήτημα αὐτὸ ἔχει ὁμολογηθεῖ ἀπὸ ὅλους ἐκείνους ποὺ θέσπισαν ἀναθεωρήσεις, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ πίστευαν ἢ ὄχι».
.               Αὐτὴν τὴν παρακαταθήκη, συμπλήρωσε ὁ Προκόπης Παυλόπουλος, «ὀφείλουμε νὰ τὴ διατηρήσουμε καὶ χαίρομαι διότι ὡς πρὸς αὐτό, ὑπάρχει μία εὐρύτατη συναίνεση, κάτι τὸ ὁποῖο εἶναι ἀπόλυτα θετικὸ γιὰ τὴν πορεία τοῦ λαοῦ μας καὶ τοῦ ἔθνους μας, σὲ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς ποὺ ἔχουμε νὰ διανύσουμε στὸ μέλλον».
.               Μάλιστα, ὅπως ὑπογράμμισε σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, «ἔχω χρέος νὰ ἀναδείξω τί εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο δὲν μπορεῖ μὲ βάση τὶς διατάξεις τῶν Συνταγμάτων καὶ τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος νὰ ἀμφισβητήσει κανεὶς σήμερα» καὶ ἐξήγησε: «Τὸ πρῶτο εἶναι γνωστό, ποιὸς ὑπῆρξε ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἰδίως ἐδῶ στὴν Ἀχαΐα, ἐδῶ δίπλα εἶναι τὰ Καλάβρυτα, εἶναι γνωστὸς ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ καὶ τὴν ἔκρηξη τῆς ἐθνεγερσίας καὶ τὴν περαιτέρω πορεία, γιατί ὁ ρόλος αὐτὸς ὑπῆρξε ἐνεργός, καθοριστικὸς καὶ πρὶν ἀπὸ τὴν ἀπὸ τὴν ἔκρηξη ἐθνεγερσίας καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐθνεγερσίας καὶ κατὰ τὴ δημιουργία καὶ τὴν πορεία τοῦ νεότερου ἑλληνικοῦ κράτους».

Ἡ Ἐκκλησία πάντα παροῦσα στοὺς μεγάλους ἀγῶνες

.               Ἡ Ἐκκλησία, συνέχισε, «ὑπῆρξε πάντοτε παροῦσα σὲ ὅλους τους μεγάλους ἐθνικοὺς ἀγῶνες, ὑπὸ τὴν εὐρεία ἔννοια τοῦ ρόλου, καὶ δεύτερο ποὺ ἐξηγεῖ γιατί μένω στὴν ἔννοια τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων, ὑπὸ τὴν εὐρεία τοῦ ὄρου ἔννοια, ποὺ δὲν περιλαμβάνουν μόνο τὴν ὑπεράσπιση πατρίδας, ἀλλὰ καὶ τὴν ὑπεράσπιση τῆς κοινωνίας μας».
.               Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ὁ κ. Παυλόπουλος ἀναφέρθηκε στὸν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὴν κρίση καὶ εἶπε: «Ἔχουμε ὅλη τὴν ἐμπειρία σὲ ὅλη αὐτὴ τὴ δίνη τὴν ὁποία βιώσαμε καὶ ἐν μέρει βιώνουμε ἀκόμα, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν οἰκονομικὴ καὶ τὴν κοινωνικὴ κρίση τοῦ τόπου μας. Κρίση κοινωνικὴ καὶ οἰκονομική, ἡ ὁποία ἔφτασε ὡς τὰ θεμέλια αὐτοῦ τούτου τοῦ κοινωνικοῦ μας ἱστοῦ καὶ ἀπείλησε καὶ μὲ τὴν ἔκρηξη τῆς κοινωνίας μας καὶ μὲ τὴν ρήξη τοῦ κοινωνικοῦ μας ἱστοῦ. Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν κρίση ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας, ἰδίως σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴ στήριξη τοῦ κοινωνικοῦ κράτους καὶ τὴν ἀπόδοση τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, ὑπῆρξε κορυφαῖος. Ὅλοι γνωρίζουμε ποιὸς ὑπῆρξε ὁ ρόλος αὐτός, ποιὰ ὑπῆρξε ἡ συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας στὸ χειμαζόμενο λαό, ἰδίως στοὺς οἰκονομικὰ ἀσθενέστερους. Ἦταν τόσο δὲ περισσότερο οὐσιαστικὸς ρόλος αὐτός, ὅσο ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, λόγω ἀκριβῶς τῶν δεδομένων τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, τὸ κράτος δὲν θὰ μποροῦσε ἀπὸ μόνο τοῦ νὰ στηρίξει τὸ κοινωνικὸ κράτος, τὸ ὁποῖο κατέρρεε. Ἄρα ἐδῶ πρέπει νὰ ἀποδεχθοῦμε ὅλοι, πιστεύοντες καὶ μή, γιατί δὲν εἶναι ζήτημα ὁμολογίας πίστεως, ἀλλὰ ὁμολογίας ἱστορικῆς ἀλήθειας, ὅτι ἡ Ἐκκλησία συνέβαλε οὐσιωδῶς στὸ νὰ μποροῦμε σήμερα νὰ βλέπουμε μὲ μεγαλύτερη αἰσιοδοξία τὸ μέλλον τοῦ τόπου μας καὶ τοῦ λαοῦ μας. Καὶ αὐτὴ ἡ συμπόρευση πρέπει νὰ συνεχιστεῖ. Ἄξια λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία, γιατί ἐδῶ τήρησε δύο σημαντικὲς ἀρχὲς ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία, καὶ εἶναι θὰ ἔλεγα ἡ πεμπτουσία τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας, ἰδίως τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς διδασκαλίας. Ἡ Ἐκκλησία ἔμεινε πιστὴ στὸ “ἀγαπᾶτε ἀλλήλους” στὴν ὕψιστη ἀρχὴ τῆς ἀλληλεγγύης καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὴν ὑπέρβαση φτάνει, ἔφτασε εἶμαι βέβαιος ὅτι θὰ καταλήξει νὰ φτάσει ὁριστικὰ στὴν ἐμπέδωση τῆς δεύτερης μεγάλης ἀλήθειας τοῦ “Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν”, ποὺ εἶναι ἡ ὑπέρτατη ἀρχὴ τῆς οἰκειώσεως».
.               Ἀκόμη, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας τόνισε ὅτι «ὀφείλω νὰ ἐξάρω ἕναν ἄλλον ρόλο τῆς ὀρθόδοξης χριστιανοσύνης καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν τήρηση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας καὶ τὴν ὑπηρέτηση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας» καὶ προσέθεσε: «Τὸ λέω αὐτό, γιατί αὐτὸ δὲν ἀφορᾶ μόνο τὴν Ἑλλάδα μας, τὸ λαό μας τὸ ἔθνος μας. Ἀφορᾶ τὴν εὐρωπαϊκὴ οἰκογένεια, τῆς ὁποίας εἴμαστε καὶ θὰ εἴμαστε ἀναπόσπαστο μέλος ὄχι μόνο αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ τοῦ σκληροῦ πυρήνα τῆς εὐρωζώνης. Εἶναι γνωστὸ ποιοὶ εἶναι οἱ τρεῖς πυλῶνες τοῦ πολιτισμοῦ πάνω στοὺς ὁποίους στηρίζεται ὅλο τὸ εὐρωπαϊκὸ ἐπίπεδο. Ὁ πρῶτος πυλώνας εἶναι ὁ πυλώνας τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας τοῦ πνεύματος, ὁ δεύτερος πυλώνας εἶναι ὁ πυλώνας τῶν θεσμῶν τῆς ἀρχαίας Ρώμης καὶ ὁ τρίτος πυλώνας εἶναι ὁ πυλώνας τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας τῶν μεγάλων ἀρχῶν τῆς χριστιανοσύνης, ἰδίως τῶν ἀρχῶν τῆς καταλλαγῆς, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς δικαιοσύνης, κατεξοχὴν δὲ τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, κατὰ τὸ “δικαιοσύνην μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς”».
.               Ἐπίσης, ὁ κ. Παυλόπουλος εἶπε ὅτι «οἱ ἀρχὲς αὐτὲς ἀποτελοῦν βασικὲς ἀρχὲς τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, ἀρχές, οἱ ὁποῖες ἀποκτοῦν πολὺ μεγαλύτερη σημασία σήμερα, ὅταν τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα ἀπειλεῖται ἀπὸ μορφώματα, τὰ ὁποῖα ἐπιδιώκουν τὴν ἀποδόμησή του, μορφώματα ποὺ ἀγγίζουν τὰ ὅρια τοῦ φασισμοῦ καὶ τοῦ ναζισμοῦ καὶ τὰ ὁποία βρίσκουν ἔδαφος γιὰ νὰ βλαστήσουν μέσα στὶς μεγάλες ἀνισότητες καὶ τὶς κοινωνικὲς ἀδικίες, στὶς ὁποῖες δυστυχῶς ἔχουν ὁδηγήσει ἐσφαλμένες πολιτικές».
.               Μάλιστα, ὅπως σημείωσε, «ὅταν οἱ ἀρχὲς τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας ποὺ ἀνέφερα προηγουμένως γίνουν ἡ βάση πάνω στὴν ὁποία μποροῦμε νὰ στηριχθοῦμε, εἶναι ἐκεῖνες οἱ ὁποῖες θὰ συμβάλλουν ὥστε νὰ ἐκλείψουν αὐτὰ τὰ μορφώματα καὶ τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα νὰ σταθεῖ ξανὰ ὄρθιο πάνω στὶς πραγματικές του ἀντηρίδες καὶ νὰ ὁδηγηθεῖ στὴν ὁλοκλήρωσή του». Ἀκόμη ἀνέφερε ὅτι εἶναι αὐτὲς οἱ ἀρχὲς «ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι γιὰ τὸν εὐρωπαϊκό μας πολιτισμό, μὲ τὶς ἑλληνικές του ρίζες, ἐπίκεντρο εἶναι ὁ ἄνθρωπος, γιατί τὸν ἄνθρωπο πρέπει νὰ ὑπηρετεῖ ἡ οἰκονομία, ὄχι τὸ ἀντίστροφο». Ὁ ἄνθρωπος προσέθεσε «εἶναι ἡ θεμελιώδης ἀντηρίδα, πάνω στὴν ὁποία μπορεῖ νὰ στηριχθεῖ τὸ εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα, γιὰ νὰ ὁδηγηθεῖ περαιτέρω ὡς τὴν τελική του ὁλοκλήρωση».
.               Αὐτὲς τὶς ἀρχὲς συνέχισε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας «ἡ Ἐκκλησία μας τὶς τηρεῖ ἀπαρέγκλιτα καὶ κατὰ τοῦτο ὡς φορέας καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν θεμελιωδῶν ἀρχῶν τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας εἶναι ὑπερασπιστὴς καὶ τῆς εὐρωπαϊκῆς ἰδέας καὶ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ οἰκοδομήματος». «Καὶ τὸ λέω ἐδῶ στὴν Πάτρα», συνέχισε, «ὅταν ξέρουμε ἀπὸ ποῦ ἦρθε ἡ κάρα τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τὴν ἐποχὴ ἐκείνη καὶ πὼς αὐτὸ τὸ ταξίδι τῆς κάρας καὶ τοῦ σταυροῦ ἀποδεικνύει πόσο ὅλα αὐτὰ γίνονται στὸ πλαίσιο ἑνὸς ἑνιαίου χώρου ποὺ σέβεται τὶς ἴδιες ἀρχὲς καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ εὐρωπαϊκὸς χῶρος».
.               «Ἄρα ἀκόμα καὶ ἡ κάρα ὁ σταυρὸς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου», προσέθεσε, «μᾶς καλοῦν νὰ ἀναλογιστοῦμε ὅτι ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης ὀφείλουμε νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ τὰ ἴδια ἰδανικὰ γιὰ τὰ ὁποία ἀγωνίζεται καὶ ἡ δική μας ἐκκλησία».
.               Καταλήγοντας, ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας εὐχήθηκε, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν μητροπολίτη Πατρῶν, «καὶ τοῦ χρόνου νὰ εἴμαστε ὅλοι ἐδῶ καὶ νὰ βλέπουμε μὲ μεγαλύτερη αἰσιοδοξία τὸ μέλλον ποὺ ἀναλογεῖ στὸν τόπο μας καὶ στὸ λαό μας καὶ ἰδίως στὴ νέα γενιά, αὐτὴ ποὺ χειμάστηκε περισσότερο καὶ πλήρωσε περισσότερο ἀπὸ αὐτὴ τὴν κρίση, χωρὶς νὰ εὐθύνεται γιὰ αὐτό», προσθέτοντας ὅτι «ἡ ἑνότητα τοῦ λαοῦ μας θὰ εἶναι ἀκόμη περισσότερο ἀρραγής».

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr (ἀπὸ ΑΠΕ-ΜΠΕ)

 

 

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ τοῦ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Τὸ θέατρο τοῦ παραλόγου

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Τὸ Πανελλήνιο παρακολούθησε τὶς ἐκ μέρους τοῦ πρωθυπουργοῦ καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου δηλώσεις ἀπὸ τὸ Μέγαρο Μαξίμου, τὴν 6η Νοεμβρίου. Ἡ ὅλη παράσταση καὶ ὁ πανηγυρικὸς τόνος της ἔδωσαν τὴν ἐντύπωση ὅτι κάτι πολὺ σπουδαῖο ἀποφάσισαν γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν κληρικῶν της. Ἀπὸ τὰ ὅσα ὅμως ἀκολούθησαν ἐκείνη τὴν παράσταση φάνηκε ὅτι ἦταν ἕνα πολιτικοεκκλησιαστικὸ θέατρο τοῦ παραλόγου.
.           Ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς σκοπιμότητες, ποὺ μπορεῖ νὰ κρύβονται πίσω ἀπὸ τὴν κοινὴ ἀνακοίνωση τῶν δύο ἀνδρῶν, τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι αὐτὴ διακρίνεται γιὰ τὴν ἀσάφειά της καὶ κρύβει πολλά. Θὰ φανοῦν σύντομα. Ἡ ἀνακοίνωση τῆς 6ης Νοεμβρίου καὶ μὲ τὰ ὅσα τεκταίνονται ἐπιδιώκεται νὰ πείσουν τοὺς Ἕλληνες ὅτι τὸ ἄσπρο εἶναι μαῦρο. Γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς μερικὰ παραδείγματα.
.           Ὑπῆρξε συμφωνία Τσίπρα – Ἱερώνυμου; Ὄχι διαβεβαιώνει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος: «Πρόθεση συμφωνίας ὑπῆρξε. Ὄχι συμφωνία». Ἐδῶ κανεὶς τρελαίνεται, γιατί ὑπῆρξε ΣΥΜΦΩΝΙΑ του μὲ τὸν πρωθυπουργὸ νὰ προωθήσουν τὴ συμφωνία. Αὐτὸ εἶναι τὸ οὐσιῶδες. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ στὰ δεκαπέντε σημεῖα, ποὺ ἀνέγνωσε στὸ Πανελλήνιο ὁ Ἀλ. Τσίπρας καὶ τὰ χειροκρότησε. Μεταξὺ αὐτῶν ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ νὰ ἀπολυθοῦν οἱ 10.000 ἱερεῖς ἀπὸ τὸ Δημόσιο καὶ νὰ τοὺς δίδεται ὁ μισθὸς μέσα ἀπὸ κρατικὴ ἐπιδότηση. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐξύμνησε τὴ συμφωνία τους καὶ χαρακτήρισε τὴν ἡμέρα τῆς ἀνακοίνωσής της «ἱστορικὴ στιγμὴ» καὶ ἕνα «τόσο μεγάλο γεγονός»….
.           Ὁ Ἀλ. Τσίπρας στὴ δήλωσή του τῆς 6ης Νοεμβρίου τόνισε: «Μὲ τὴ σημερινὴ συμφωνία δίνουμε μίαν ὤθηση πρὸς τὰ ἐμπρός». Καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος σημείωσε: «Στὸ συγκεκριμένο θέμα, γιὰ τὸ ὁποῖο συναντηθήκαμε, συζητήσαμε, ἀποφασίσαμε καὶ προτείνουμε θὰ μᾶς βρεῖτε στενοὺς συνεργάτες». Καὶ πρόσθεσε: «Αὔριο θὰ ἐνημερώσουμε τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο καὶ στὴ συνέχεια θὰ κληθεῖ ὅλη ἡ Ἱεραρχία νὰ ἐγκρίνει ὅλο τὸ ὑλικό. Πιθανὸν νὰ τὸ διορθώσει, πιθανὸν νὰ τὸ ἀπορρίψει, ἐμεῖς ὅμως ἔχουμε τὴν πεποίθηση ὅτι θὰ προχωρήσει καὶ θὰ τὸ υἱοθετήσει ἡ Ἱεραρχία». Σημειώνεται ὅτι ὑλικὸ δὲν ὑπάρχει, καὶ φυσικὰ δὲν παρουσιάστηκε στὴν Ἱεραρχία…
.           Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δέχθηκε εὐχαρίστως τὰ δεκαπέντε σημεῖα τῆς Συμφωνίας, ἀλλὰ ἦταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ νὰ τὰ φέρει στὴν Ἱεραρχία. Ἤδη τὸ ὅτι συμφώνησε μὲ τὸν Ἀλ. Τσίπρα ἐρήμην τῆς Ἱεραρχίας εἶναι πλῆγμα στὸ Συνοδικὸ σύστημα. Ἂν δὲν πήγαινε καθόλου στὴν Ἱεραρχία τὴ Συμφωνία, θὰ ἦταν ἐκκλησιαστικὸ πραξικόπημα.
.           Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, μὲ τὸ γνωστὸ ὕφος του, εἶπε, ὡς προειδοποίηση, πὼς γιὰ τὴ συμφωνία «θὰ μιλήσει τελευταῖος». Μὰ ἤδη μίλησε πρῶτος. Γι᾽ αὐτὸ κατηγορεῖται ἀπὸ τοὺς Ἱεράρχες. Μίλησε μὲ τὸν Πρωθυπουργὸ χωρὶς ἐξουσιοδότηση ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία καὶ συμφώνησε χωρὶς τὴν ἔγκρισή Της.
.           Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος διερωτήθηκε «εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει σύμπτωση ἀπόψεων, σύμπνοια σὲ ἕνα τόσο μεγάλο Σῶμα, ὅπως ἡ Ἱεραρχία;» Μὰ ὑπῆρξε σύμπνοια. Ἡ ἀρνητικὴ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας κατὰ τῆς συμφωνίας μὲ τὸν Ἀλ. Τσίπρα ἦταν ΟΜΟΦΩΝΗ καὶ ὁ ἴδιος ψήφισε ΚΑΤΑ τῆς συμφωνίας… Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἡττήθηκε στὴν Ἱεραρχία, ἐξετέθη στοὺς ἱερεῖς καὶ στὸ λαὸ καὶ τώρα προσπαθεῖ νὰ ἀποσείσει τὶς ἱστορικὲς εὐθύνες του. Δύσκολο.-