Η ΚΡΗΤΗ καὶ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ἡ Κρήτη καὶ οἱ ἀγῶνες Της
γιὰ τὴν ἕνωσή Της μὲ τὴν Μητέρα Ἑλλάδα

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.               Τὸν Νοέμβριο τοῦ 2022 κυκλοφορήθηκε ἀπὸ τὴν  ἐφημερίδα «ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ 21ος αἰὼν» τὸ ἐνδιαφέρον βιβλίο «1821-2021, 200 χρόνια ἀπὸ τὴν Μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση». Ὁ διευθυντὴς τῆς ἐφημερίδας κ. Μανώλης Κουφάκης γράφει στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου ὅτι «δὲν ἦταν δυνατὸ ἡ ἐφημερίδα του νὰ μείνει ἀμέτοχη στὸν λαμπρὸ ἑορτασμὸ τοῦ ἐπετειακοῦ ἔτους τῆς μεγάλης ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας». Αὐτὸς ἦταν  ὁ λόγος ποὺ ἀποδέχθηκε τὴν πρόταση τοῦ ἀπὸ τὴν Ἱεράπετρα καταγομένου καθηγητῆ καὶ πρώην ἀντιπρύτανη τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Γιάννη Πυργιωτάκη νὰ ἐκδοθοῦν σὲ βιβλίο τὰ ἄρθρα καθηγητῶν Πανεπιστημίου, κυρίως Κρητῶν καὶ καθηγητῶν στὸ Πανεπιστήμιο Κρήτης, ποὺ δημοσιεύθηκαν στὴν ἐν λόγῳ ἐφημερίδα.
.                Ἐπισήμως ἡ Ἐπανάσταση στὴν Κρήτη ἐξερράγη στὶς 14 Ἰουνίου 1821. Ὅπως γράφει ὁ ὁμ. Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Θεοχάρης Δετοράκης αὐτὴ ἐξαγρίωσε τοὺς Τούρκους. Στὶς 24 Ἰουνίου στὸ Ἡράκλειο κατέσφαξαν τὸν Μητροπολίτη Κρήτης Γεράσιμο Παρδάλη, πέντε ἐπισκόπους καὶ συνολικὰ 800 κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. Ἡ σφαγὴ καὶ ἡ αἰχμαλωσία 2.000 γυναικοπαίδων στὸ Σπήλαιο τῆς Μιλάτου τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1823 καὶ ἡ ἀνάλογη καταστροφὴ στὸ σπήλαιο τοῦ Μελιδονίου, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ ἰδίου ἔτους δίδουν τὸ μέτρο τῆς ἐκδικητικῆς μανίας τῶν τουρκοαιγυπτίων σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων στὴν Κρήτη. Μὲ πολλὲς θυσίες ἡ Ἐπανάσταση συνεχίστηκε στὴν Κρήτη καὶ στὰ τέλη τοῦ 1829 ὅλες σχεδὸν οἱ ἐπαρχίες τῆς Κρήτης βρίσκονταν ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τῶν ἐπαναστατῶν. Εἶναι λυπηρὸ πὼς στὸ Πρωτόκολλο τοῦ Λονδίνου (τὸ 1830) ἡ Κρήτη, ὅπως καὶ ἡ ἐπίσης ἐπαναστατημένη Σάμος παρέμειναν ὑπὸ τὴν ὀθωμανικὴ τυραννία. Τὰ συμφέροντα τῶν Μεγάλων Δυνάμεων καὶ ἡ σαγήνη, ποὺ τοὺς ἀσκοῦσαν οἱ ἀλλόθρησκοι Ὀθωμανοί, δὲν ἐπέτρεψαν στοὺς Κρητικοὺς καὶ στοὺς Σαμιῶτες νὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴν μητέρα Πατρίδα.
.                 Ὁ καθηγητὴς κ. Θεοχάρης Δετοράκης, ἀφοῦ ἐξιστορεῖ ὅλον αὐτὸν τὸν ἡρωικὸ ἀγώνα τῶν Κρητῶν, ἀναφέρει τὴν πιὸ κάτω προκήρυξη τοῦ Κρητικοῦ Συμβουλίου, τῆς 22ας Ἀπριλίου 1830, ποὺ οὐσιαστικὰ ἀποτελεῖ διακήρυξη ὅτι ὁ ἀγώνας συνεχίζεται μέχρι τῆς τελικῆς δικαίωσης:
«Ἡ Κρήτη ἦτο καὶ εἶναι μέρος ἀδιάσπαστον τῆς Ἑλλάδος, ὡς συναγωνισθεῖσα καὶ συναγωνιζομένη μὲ τὰ λοιπὰ ἐπαναστατημένα μέρη ἀπὸ τὴν ἀρχήν, ὥστε δὲν ἠμπορεῖ τις νὰ ἐννοήσῃ πῶς …ἡ Κρήτη παρεσιωπήθη διόλου…Ἡμεῖς δὲν εὑρίσκομεν ἀλλοῦ τὴν σωτηρίαν μας παρὰ εἰς τὰ ὅπλα μας καὶ εἰς αὐτὸν τὸν ἔντιμον θάνατον. Καὶ ἂν ἡ Χριστιανοσύνη μᾶς παραδώσῃ εἰς τὴν ἀσπλαγχνίαν τῶν Τούρκων, ἀφοῦ κατασφάξωμεν ἀπαθῶς τὰς γυναίκας, τὰ τέκνα καὶ τοὺς γέροντάς μας, ἂς γενῶμεν καὶ ἡμεῖς θύματα ἔνδοξα …τῶν ἀπαραγράπτων δικαίων μας…» (Σημ. Τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Δετοράκη βρίσκεται στὶς σελίδες 116-125 τοῦ προαναφερθέντος βιβλίου «1821-2021, 200 χρόνια ἀπὸ τὴν Μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση»).
.                Ἀπὸ τὸ 1830  οἱ Κρῆτες συνεχίζουν τὸν ἄνισο, ἀλλὰ ἡρωικὸ ἀγώνα τους ἕως τὸ 1913, δηλαδὴ ἕως τὴν ἀπόκτηση τῆς ἐλευθερίας τους καὶ τὴν  πολυπόθητη Ἕνωσή τους μὲ τὴν Μητέρα Ἑλλάδα. Οἱ ἐξεγέρσεις ἦσαν ἀλλεπάλληλες μὲ τὸ χύσιμο ἄφθονου κρητικοῦ αἵματος, ποὺ τὸ συμβολίζει τὸ Ὁλοκαύτωμα τοῦ Ἀρκαδίου, τὸ 1866. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐξεγέρσεις κίνησαν τὸ ἐνδιαφέρον λογοτεχνῶν, ὅπως τοῦ Οὐγκό, καὶ πολλῶν φιλελλήνων, ἀλλὰ δὲν συγκίνησαν τὶς Μεγάλες Δυνάμεις…
.                  Στὸ βιβλίο ὑπάρχει καὶ κείμενο τοῦ  κ.  Ι. Ε. Πυργιωτάκη, ποὺ θέτει στὶς πραγματικές του διαστάσεις τὸ θέμα τοῦ «κρυφοῦ σχολείου». Μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ κ. καθηγητὴς διερωτᾶται πῶς οἱ πρόγονοί μας ἐπὶ τετρακόσια χρόνια διατήρησαν τὴν ταυτότητά τους; Ὀργανωμένο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα δὲν ὑπῆρχε καὶ ἐλάχιστος ἦταν ὁ ἀριθμὸς τῶν παιδιῶν ποὺ φοιτοῦσαν στὰ λίγα σχολεῖα. Καὶ σημειώνει: «Ἡ μεγάλη προσφορὰ τοῦ κρυφοῦ σχολείου ἔγκειται ἀναμφίβολα στὸ γεγονὸς ὅτι μέσῳ αὐτοῦ μποροῦσαν τὰ παιδιὰ νὰ μαθαίνουν γράμματα κοντὰ στοὺς ἱερωμένους. Αὐτὸ ἦταν οὕτως ἢ ἄλλως ἀναγκαῖο προκειμένου νὰ δημιουργοῦνται φυτώρια γιὰ τὴ στελέχωση τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸν ἁπλοϊκὸ ἱερέα μέχρι τὸν ἀνώτερο κλῆρο».
.                Ὁ κ. Πυργιωτάκης προσθέτει  πὼς μὲ τὶς ἄτυπες μορφὲς ἀγωγῆς ποὺ προωθοῦσε ἡ Ἐκκλησία καὶ ἐπηρέαζε τὴ ζωὴ τῆς οἰκογένειας καὶ τῆς κοινότητας, λειτούργησε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ τὸ «σχολεῖο τῶν συνειδήσεων», ποὺ ἐμπόδισε τὴν ἀφομοίωση τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ στὴν κρίσιμη στιγμὴ ἔδρασε καταλυτικά. Καὶ καταλήγει: «Αὐτὸ τὸ Μεγάλο Σχολεῖο τῶν Συνειδήσεων, ποὺ καλλιεργήθηκε κατὰ κύριο λόγο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία  ἀποτελεῖ γιὰ μᾶς τὸ οὐσιῶδες κρυφὸ σχολειὸ καὶ αὐτὸ τὸ πνεῦμα φαίνεται νὰ ἀπεικονίζει ὁ γνωστὸς πίνακας τοῦ Νικολάου Γύζη».
.                Τὰ ὑπόλοιπα  ἄρθρα, τὰ  σχετικὰ μὲ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ  1821 ἔγραψαν στὸ βιβλίο οἱ καθηγήτριες κυρίες Μάρω Παπαθανασίου, Ἐλπινίκη Νικολουδάκη – Σουρῆ καὶ Μερόπη Σπυροπούλου καὶ οἱ καθηγητὲς κύριοι Ἠλίας Μετοχιανάκης, Βασίλειος Οἰκονομίδης, Γιῶργος Ε. Πυργιωτάκης, Μιχάλης Καναβάκης, Ἀθανάσιος Παπάς, καὶ Ν. Ε. Παπαδογιαννάκης.-

Διαφήμιση

«ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΡΙΖΙΤΙΚΟ τοῦ “ΚΕΡΙΤΗ”», ὅταν καταρρέουν τὰ σύμβολα!

Ὅταν καταρρέουν-γκρεμίζονται τὰ σύμβολα…

τοῦ Μητροπολ. Κισάμου καὶ Σελίνου Ἀμφιλοχίου

.             Κίνητρο γιὰ τὸν προβληματισμὸ καὶ τὶς ἀτάκτως ἐρριμμένες σκέψεις ποὺ ἀκολουθοῦν ἡ χθεσινὴ κατάρρευση τῆς ἱστορικῆς γέφυρας τοῦ «Κερίτη». Πρόκειται περὶ ἑνὸς «ἱστορικοῦ διατηρητέου» μνημείου 111 ἐτῶν, ποὺ βρισκόταν στὸ ἱστορικὸ χωριὸ Ἁλικιανὸς τῶν Χανίων. Ἡ ἱστορικὴ αὐτὴ γέφυρα εἶχε δημιουργηθεῖ μὲ τὴν φροντίδα τοῦ μεγάλου Ἐθνάρχη Ἐλευθερίου Βενιζέλου τὸ 1908 καὶ ἦταν σύμβολο γιὰ τὸν τόπο, τὴν Κρήτη καὶ τὸν κόσμο ὅλο, καθὼς ἐκεῖ τὸ 1941, οἱ Κρητικοὶ ἐλεύθεροι ἀγωνιστές ἔγραψαν μία ξεχωριστὴ – μοναδικὴ ἱστορία ποὺ ἐνέπνευσε καὶ συγκίνησε ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Ἐκεῖ τὴν 1η Αὐγούστου τοῦ 1941, οἱ Ναζὶ κατακτητὲς ἐκτέλεσαν 118 ἀδούλωτα παλληκάρια τῆς Κρήτης καὶ συνολικὰ στὰ χρόνια τῆς κατοχῆς, στὸν τόπο αὐτό, ἔχασαν τὴν ζωή τους 397 ἄνθρωποι. Αὐτὸ λοιπὸν τὸ κερὶ ποὺ ἄναψε καὶ τὸ λιβάνι ποὺ θυμίασε τοὺς 397 ἀδούλωτους καὶ ἀπροσκύνητους Κρητικοὺς ποὺ ἡ γερμανικὴ βαρβαρότητα πίστεψε ὅτι θανάτωσε, ὁδηγώντας τους στὴν ἀθανασία, ἔδωσε στὸν τόπο καὶ στὸ ποτάμι τῆς κοιλάδας τὸ ὄνομά του: “Κερίτης”. Ἐκεῖ στὰ θεμέλιά της εἶναι θρονιασμένη ἡ δόξα ποὺ ποτίζεται καὶ θεριεύει μὲ τὸ αἷμα ποὺ χύθηκε στὴν ἀντίσταση τῶν Κρητικῶν καὶ στὶς θυσίες ποὺ ἀκολούθησαν, τροφοδοτώντας τὸ αἰώνιο δένδρο τῆς λευτεριᾶς. Δικαιολογημένα θρήνησαν καὶ θρηνοῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ τόπου γιὰ τὴν κατάρρευσή της, καθὼς νιώθουν πὼς ξεριζώνεται καὶ γκρεμίζεται ἡ ἱστορία τους. «Ἐκεῖ, στὸν ἀνοιχτὸ κάμπο, σημειώνει ἀρθρογράφος, παίχτηκε τὸ παιχνίδι τῆς ἀναμέτρησης καὶ τοῦ μεγαλείου, τῆς δόξας τοῦ ἀδούλωτου ἀνθρώπου μὲ τὴ φωτιὰ καὶ τὸ σίδερο τῆς χαμηλῆς καὶ σκοτεινῆς ἀνθρώπινης βαρβαρότητας».
.             Σκέφτομαι καὶ συλλογιέμαι: Στοὺς δικούς μας χρόνους καὶ καιροὺς ποῦ παίζεται ἄραγε τὸ παιχνίδι τῆς ἀναμέτρησης καὶ τοῦ μεγαλείου της δόξας τοῦ ἀδούλωτου ἀνθρώπου;
.             Μεταφέρω μερικὰ ἀπὸ τὰ πολλὰ γεγονότα τῆς ἐπικαιρότητας, τὰ ὁποῖα μοιάζει νὰ μὴ μᾶς προβληματίζουν καὶ νὰ μὴ μᾶς θέτουν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν μας. Θέμα «μακεδονικῆς μειονότητας» καὶ «μακεδονικῆς γλώσσας» στὴν Χώρα μας θέτουν, τυχαία ἄραγε; διεθνῆ καὶ παγκοσμίου ἐμβελείας εἰδησεογραφικὰ πρακτορεῖα. Τὴν ἴδια ὥρα φωνὲς ἐκ τῶν ἔσω ὑπερασπιζόμενες τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἄρθρου 3 στὸ Σύνταγμα τῆς Πατρίδας μας καὶ τὴν δημιουργία ἑνὸς Κράτους «θρησκευτικὰ οὐδέτερου» ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν θέλουν ἕνα «θρησκευόμενο Κράτος» καὶ ὅτι ἦρθε ἡ ὥρα γιὰ ἕνα… «ἐνάρετο» χωρισμὸ μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας, μιλώντας γιά… «παρωχημένες» φράσεις τὴν διασφάλιση τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας καὶ ἰδιοπροσωπείας τοῦ Ἕλληνα καὶ χαρακτηρίζοντας ὡς «συντηρητικὲς δυνάμεις» καὶ «σκοταδιστὲς» ὅσους ἀντιστέκονται στὴν ἰσοπεδωτικὴ αὐτὴ λαίλαπα τοῦ ἀφανισμοῦ τῆς ἀδούλωτης ψυχῆς, ποὺ ἀντιστάθηκε στὴν φωτιὰ καὶ τὸ σίδερο. Προτείνουν δὲ πρὸς υἱοθέτηση μοντέλα ὅπως τὸ Γερμανικό, τὸ Γαλλικό, κ.α. Στὴν εὔλογη ἐρώτηση: Γιατί, κύριοι, ἡ Ἑλλάδα νὰ μὴν ἔχει τὸ δικό της μοντέλο, τὸ Ἑλληνικό, καθὼς πρόκειται γιὰ μία Πατρίδα πού, σύμφωνα μὲ πρόσφατη ἔρευνα, ὁ λαός της σὲ ποσοστὸ 80% ταυτίζει τὴν πίστη του μὲ τὴν ἐθνική του ταυτότητα καὶ τὸ ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος ἤδη ἀπὸ τὸ 1975 ὄχι μόνον ἀναγνωρίζει ἀλλὰ καὶ κατοχυρώνει πλήρως τὴν θρησκευτικὴ ἐλευθερία, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ κάθε πολίτης αὐτῆς τῆς Χώρας νὰ μπορεῖ ἐλεύθερα νὰ ἐκφράζει τὶς θρησκευτικές του πεποιθήσεις καὶ “πιστεύω”, στὴν ἐρώτηση αὐτή… προκλητικὰ κωφεύουν ἢ εἰρωνικὰ χαμογελοῦν. Κάποιοι δὲ ἀπὸ αὐτοὺς δηλώνουν ὅτι μὲ τὶς ἐπιλογές τους αὐτὲς ὁδήγησαν τὴν ἱστορία τῆς Ἑλλάδας «ὁριστικὰ στὴν σωστὴ κατεύθυνση».
.             Τελικά: Ποιά εἶναι ἡ «σωστὴ κατεύθυνση» αὐτῆς τῆς Πατρίδας; Αὐτὴ ποὺ ἡ ἀδούλωτη ἀνὰ τοὺς αἰῶνες Ἑλληνικὴ καὶ Κρητικὴ ψυχὴ ὑπερασπίστηκε, στὸ ὄνομα τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλευθερίας, ποὺ γαλούχησε καὶ ἔθρεψε γενεὲς – γενεῶν, πότισε τὸ δένδρο τῆς ἐλευθερίας καὶ ἀνέστησε τὸ Γένος τῶν Ρωμιῶν ἀπὸ τὴν τέφρα του σὲ κάθε ὁριακὴ στιγμὴ τῆς ἱστορικῆς πορείας του ἢ μήπως αὐτὴ ποὺ ἐπαγγέλλονται οἱ σύγχρονοι, κατὰ τὸν μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη, «ἐθνομηδενιστὲς» τῶν καιρῶν μας; Γιὰ ὅσους δέ, πάλι θὰ σπεύσουν νά.. στοχοποιήσουν πρόσωπα καὶ λογοκρίνουν τὰ γραφόμενα, σαφῶς δικαίωμά τους, ἀπαντᾶμε μὲ τὸ Ριζίτικο τραγούδι τοῦ «Κερίτη».

«Φωνὴ καὶ κλάημα ἄκουσα στὴ γέφυρα Κερίτη, ποιάς νά ᾽ταν ἀποὺ κλαίγανε καὶ τὰ δεντρὰ μαραῖναν…Δὲν ἦταν μιά, δὲν ἦταν δυό, δὲν ἦταν τρεῖς καὶ δέκα, ἦταν τῶν ἑκατὸ ὀχτὼ χαροκαημένες μάνες… Μάνες γυναῖκες κι ἀδερφὲς κακοθανατισμένων… Ἡ μιά ᾽κλαιγε τὸν ἄντρα της, ἡ γι ἄλλη τὸν ὑγυιόν τζη, οἱ ἀδερφὲς τοὺς ἀδερφοὺς τὴ λεβεντιὰ τῆς Κρήτης…»

.             Αὐτὴ ἡ «λεβεντιὰ» τῆς ἀδούλωτης καὶ ἀπροσκύνητης ψυχῆς τοῦ Γένους, πιστεύουμε, θὰ ἀφυπνίσει καὶ θὰ ἀναστήσει, γιὰ ἄλλη μία φορά, τὸν τόπο καὶ τοὺς ἀνθρώπους του.

ὁ Μητροπολίτης
Κισάμου καὶ Σελίνου
Ἀμφιλόχιος

 

ΠΗΓΗ: imks.gr

 

 

Ο ΖΑΜΠΕΛΙΟΣ καὶ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΙΤΟΥ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ὁ Ζαμπέλιος καὶ ἡ Δημοκρατία τοῦ Ἁγίου Τίτου

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Προκαταρκτικὴ Σημείωση: Τὸ κατωτέρω κείμενο δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ τὴν Πέμπτη, 5 Ἰουλίου 2018 (σελ. 9). Ἀποτελεῖ ἀπάντηση στὰ ὅσα ὑποστήριξε ὁ μαρξιστὴς καθηγητὴς καὶ στέλεχος τῆς Ἀριστερᾶς κ. Γιάννης Μηλιὸς στὴν ἴδια ἐφημερίδα καὶ στὸ φύλλο τῆς Δευτέρας, 2ας Ἰουλίου 2018. Ὁ Γιάννης Μηλιὸς παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν βραχύβια “Δημοκρατία τοῦ Ἁγίου Τίτου” στὴν Κρήτη (1363-1364) μὲ αὐθαίρετους λογικοὺς ἀκροβατισμοὺς (τοῦ τύπου “ράβδος εἰς γωνίαν ἄρα βρέχει”) κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ Κρῆτες δὲν εἶναι Ἕλληνες, ὅτι αὐτὸ ἀποδεικνύει πὼς δὲν ὑπάρχει συνέχεια στὸν Ἑλληνισμὸ καὶ πὼς τὸ Ἔθνος εἶναι μία ἀνακάλυψη πρόσφατη, ἀποκύημα τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως. Φυσικὰ ἡ ἱστορία τῆς Κρήτης δὲν εἶναι τὰ δύο μόνο χρόνια της “Δημοκρατίας τοῦ Ἁγίου Τίτου” ποὺ καὶ ἀπὸ αὐτὰ καθόλου δὲν προκύπτει ὅτι,  στιγμιαῖα ἔστω, ἔπαυσαν νὰ εἶναι Ἕλληνες. Εἶναι ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μίνωα ἕως τὰ πρῶτα χριστιανικὰ χρόνια, τὰ βυζαντινὰ χρόνια, οἱ ἐπαναστάσεις κατὰ τῶν Ἐνετῶν, ὅπως αὐτὴ τοῦ 1527, αὐτὲς κατὰ τῶν Τούρκων, ὅπως τοῦ 1866, οἱ συμμετοχὲς τῶν Κρητῶν στὸν Μακεδονικὸ ἀγώνα, στοὺς βαλκανικοὺς πολέμους καὶ στὴ Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία… Οἱ Κρῆτες εἶναι τόσο Ἕλληνες ὅσο οἱ Μακεδόνες, οἱ Θράκες, οἱ Κύπριοι, οἱ Ἠπειρῶτες, οἱ Ρουμελιῶτες, οἱ Θεσσαλοί, οἱ Πελοποννήσιοι, οἱ νησιῶτες τοῦ Αἰγαίου καὶ τοῦ Ἰονίου, οἱ Πόντιοι καὶ οἱ Μικρασιάτες. Ὅσο οἱ Ἕλληνες ποὺ ζοῦν ἐκτὸς τῶν συνόρων τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους. Εἰλικρινῶς δὲν καταλαβαίνω τί ἐξυπηρετεῖ ἡ χωρὶς καμία ἐπιστημονικὴ τεκμηρίωση  θεωρία, ποὺ ἀναμασᾶ ὁ κ. Μηλιός, περὶ τοῦ ὅτι ἡ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶναι ἕνα μύθευμα, σήμερα μάλιστα ποὺ ἐπιχειρεῖται ἡ νόθευση καὶ ἡ σύγχυση ὅσον ἀφορᾶ στὴ Μακεδονία μας.

.         Τὸ δημοσιευθὲν ἄρθρο τοῦ κ. Γ. Μηλιοῦ στὰ ΝΕΑ (2 Ἰουλίου 2018, σέλ. 11), περὶ τῆς βραχύβιας Δημοκρατίας τοῦ Ἁγίου Τίτου στὴν Κρήτη (1363 – 1364) μᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ διατυπώσουμε μίαν ἄλλη ἄποψη καὶ νὰ καταλήξουμε σὲ ἕνα διαφορετικὸ συμπέρασμα. Ὁ Σπυρίδων Ζαμπέλιος περιέγραψε ἀναλυτικὰ καὶ μὲ ἀντικειμενικότητα τὰ γεγονότα πρό, κατὰ καὶ μετὰ τὴν ἀνακήρυξη τῆς Δημοκρατίας τοῦ Ἁγίου Τίτου, στὴ μελέτη τοῦ «Ἱστορικὰ Σκηνογραφήματα» (Ἀθήνησιν, ἐκ τοῦ Τυπογραφείου Λαζ. Δ. Βιλαρᾶ, 1860). Στὴ συγκεκριμένη μελέτη του καὶ στὶς ἄλλες ποὺ ἔχει συγγράψει ὁ ἰδιοφυὴς ἱστοριοδίφης ἀποδεικνύει τὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ στοὺς ἱστορικοὺς χρόνους, ἀντίθετα ἀπὸ τὰ ὅσα ὑποστηρίζει ὁ κ. Μηλιός.
.         Πιὸ συγκεκριμένα ἀντίθετα ἀπὸ τὰ γραφόμενα τῆς ἀμερικανίδας ἱστορικοῦ Sally McKee, ποὺ παραθέτει ὁ κ Μηλιός, οἱ Κρῆτες οὐδέποτε ἔπαυσαν νὰ εἶναι Ἕλληνες. Στὸ Καταστατικὸ ψήφισμα τῆς πολιτείας τοῦ Ἁγίου Τίτου τονίζεται: «Ὑπέροχος καὶ κυρία τῆς Γαληνοτάτης Κρητικῆς Δημοκρατίας θρησκεία ἀναγορεύεται εἰς τὸ ἑξῆς ἡ ἱερωτάτη τῶν ἰθαγενῶν Γραικική». Ὅπως σημειώνει ὁ Ζαμπέλιος ἡ ἀνωτέρα τάξη τοῦ γένους μας μὲ τὴν ἑνετοκρατία ἐπηρεάσθηκε ἀπὸ τὰ ἔθιμα τῆς Δύσης καὶ ἀποδέχθηκε τὴν ἐπίπλαστη δημοκρατία τῶν ἰταλικῶν πόλεων, ὅπως τὴν περιέγραψε ὁ Μακιαβέλι. Ὅμως, προσθέτει ὁ Ζαμπέλιος, «εἰς τοὺς μυχοὺς τῆς Ἰταλομόρφου πολιτείας αὐτῆς, πνεῦμα Ἑλληνικόν, πνεῦμα ἀνατολικὸν καὶ ὀρθόδοξον ἐνεφώλευεν».
.         Τὸ ἐπιχείρημα ὅτι οἱ Κρῆτες δὲν αἰσθάνονταν Ἕλληνες, ἐπειδὴ δὲν θέλησαν τότε τὴν ἕνωση μὲ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἀλλὰ μαζὶ μὲ τοὺς δυτικοὺς κατοίκους τῆς Μεγαλονήσου προχώρησαν σὲ μία ἀνεξάρτητη Δημοκρατία δὲν στέκει, ὅταν ἐξετασθεῖ ἡ τότε κατάσταση τῆς Αὐτοκρατορίας. Τὸ κέντρο ἐξουσίας της οὐδεμία ἐνέπνεε ἐμπιστοσύνη. Ὁ Charles Diehl στὴν ἱστορία του γράφει ὅτι ἦταν μία περίοδος, κατὰ τὴν ὁποία «οἱ ἀντίπαλοι ἄνευ αἰδοῦς τινὸς οὐδὲ ἐθνικοῦ συναισθήματος, προσεκάλουν εἰς βοήθειαν αὐτῶν πάντας τοὺς ἐχθρούς τῆς αὐτοκρατορίας… παρέχοντας μάλιστα εἰς αὐτοὺς πρὸς τοῦτο γενναῖα χρηματικὰ ποσὰ καὶ εὐρείας ἐδαφικὰς παραχωρήσεις…».
.         Ἡ ἑλληνικὴ συνείδηση τῶν Κρητῶν ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὶς ἐξεγέρσεις τους κατὰ τῶν Ἑνετῶν καὶ τῶν Τούρκων, ἀπὸ τὸ 1527 ἕως τὸ 1866. Ὁ Σπυρίδων Ζαμπέλιος στοὺς «Κρητικοὺς γάμους», ποὺ ἔγραψε (Ἵδρυμα Κώστα Οὐράνη, Ἀθήνα, 1989) ἐμπνεύσθηκε ἀπὸ τὴν ἐπανάσταση τοῦ 1527, ποὺ εἶχε ὡς ἡγέτη τὸν Γεώργιο Καντανολέο. Ὅταν ἡ ἐπανάσταση καταπνίγεται στὸ αἷμα ἀπὸ τοὺς Ἑνετοὺς λέγει ὁ Καντανολέος στοὺς γιούς του: «Παιδιά μου!… Καὶ ἀθρόον ἂν ἐξωντοῦτο τὸ γένος τῶν Καντανολέων, ἄρα δὲν θὰ ἀπομείνει εἷς τις Κρής, εἷς τις Γραικός; Τὰ κόκκαλά μας – ἐστὲ βέβαιοι – θὰ ἀναδώσωσί ποτε πολλοὺς καὶ ἐπιτυχέστερους ἐκδικητάς. Θαρροῦντες λοιπὸν ἂς ἐπανέλθωμεν παρὰ τοὺς προγόνους μας, μεσίται ὑπὲρ Ἑλλάδος πρὸς τὸν σταυρωθέντα Χριστόν!».
.         Ὁ κ. Μηλιός, γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὴ θέση του, περὶ ἀμφισβήτησης τῆς τρισχιλιετοῦς ἱστορικῆς συνέχειας τοῦ ἑλληνισμοῦ, ἀναφέρεται σὲ ἀπόψεις συγκεκριμένης ἰδεολογίας διανοητῶν, ὅπως τοῦ Βρετανοῦ ἱστορικοῦ Eric Hobsbawm καὶ τοῦ Νίκου Πουλαντζᾶ. Καὶ οἱ δύο ἀπόψεις εἶναι γενικές, περὶ γενέσεως τοῦ ἔθνους ἡ πρώτη καὶ περὶ τῆς ἐθνικῆς παράδοσης ἑνὸς ἐδάφους ὑλοποιημένης στὸ κράτος – ἔθνος ἡ δεύτερη, καὶ δὲν ἔχουν καμία συνάφεια μὲ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν ἱστορία του.
.         Ὡς πρὸς τὸ ἀπόσπασμα κειμένου τοῦ Ἀνωνύμου τοῦ Ἕλληνα, περὶ τῆς Ἑλληνικῆς Νομαρχίας, ποὺ παραθέτει ὁ κ. Μηλιός, ἡ ἐπιλογή του δείχνει μονομέρεια. Ὁ συγγραφέας της ἔχει βεβαίως ἀποδεχθεῖ τὴν ἄποψη τοῦ Γίββωνα γιὰ τὸ Βυζάντιο καὶ δὲν εἶναι ὁ μόνος. Τὸν ἀκολούθησαν πλεῖστοι καθηγητὲς στὴν ἐλεύθερη Ἑλλάδα, μεταξὺ τῶν ὁποίων οἱ Ποτλής, Κουμανούδης καὶ Σαρίπολος. Ὅμως δὲν εἶναι Βολταῖρος. Ἀντιθέτως εἶναι πατριώτης καὶ ζητεῖ ἀπὸ τὸν κλῆρο νὰ μπεῖ μπροστὰ στὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδας: «Ναί, σεβάσμιοι πατέρες, μὴν ἀπελπισθῆτε διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς Ἑλλάδος. Μὴν σᾶς τρομάξη τὸ μέσον. Ὁ καιρὸς ἤγγικεν καὶ ἡ Ἑλλὰς ζητεῖ ἀπὸ τὸ ἱερατεῖον τὴν ἀρχὴν τῆς ἐλευθερώσεώς της. Προετοιμάσατε τὰς ψυχὰς τῶν χριστιανῶν εἰς τὸ νὰ ἀναστηθῶσι ἀπὸ τὸν βόρβορον τῆς δουλείας, διὰ νὰ δοξασθῆτε καὶ ἐν τῇ Ἑλλάδι καὶ ἐν τῷ οὐρανῷ».
.         Στὰ χρήσιμα γιὰ τοὺς Ἕλληνες συμπεράσματα ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς Δημοκρατίας τοῦ Ἁγίου Τίτου πρῶτον σημειώνω ὅτι μπορεῖ ἡ ἐξουσία νὰ διαφθαρεῖ καὶ νὰ ἀκολουθήσει ξένες πρὸς τὴν Παράδοση τοῦ Ἔθνους ἀντιλήψεις, μπορεῖ ὁ λαὸς νὰ σιωπᾶ ἢ καὶ ἕνα μέρος του νὰ παρασύρεται γιὰ κάποιο διάστημα ἀπὸ αὐτές, ὅμως στὸ τέλος ξαναβρίσκει τὸν δρόμο του. Καὶ δεύτερον, ὅταν ἡ ἐξουσία γίνεται ἀνεπαρκὴς καὶ προδίδει τὶς ἀρχὲς καὶ τὶς ἀξίες τοῦ Ἔθνους, τότε ὁ λαὸς τὴν ἐγκαταλείπει. –

150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος) «Ἡ Ἐκκλησία πάλι πρωτοπόρος στὴ Θυσία καὶ σκαπανέας τῆς Ἕνωσης τῆς Κρήτης μὲ τὴν Μητέρα Ἑλλάδα».

150 χρόνια ἀπὸ τὴ θυσία στὸ Ἀρκάδι

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Ἡ Ἐκκλησία πάλι πρωτοπόρος στὴ Θυσία καὶ σκαπανέας τῆς Ἕνωσης τῆς Κρήτης μὲ τὴν Μητέρα Ἑλλάδα

.            Στὶς 8 Νοεμβρίου, τῶν Ταξιαρχῶν, συμπληρώνονται 150 χρόνια ἀπὸ τὴ θυσία τῶν Ἑλλήνων στὴ Μονὴ Ἀρκαδίου τῆς Κρήτης. Στὴ θυσία αὐτὴ συμπυκνώνεται τὸ μεγαλεῖο του ἔπους τῆς Κρητικῆς Ἐπαναστάσεως. Ἐκείνη τὴν ἡμέρα τοῦ 1866 ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Γαβριήλ, ὑπερασπιστὲς τῆς Μονῆς καὶ γυναικόπαιδα μὲ τὴν ἀνατίναξη τῆς μπαρουταποθήκης της θυσίασαν τὴ ζωή τους γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Κρήτης ἀπὸ τὸν ἀπάνθρωπο τουρκικὸ ζυγὸ καὶ τὴν ἕνωσή Της μὲ τὴν Μητέρα Ἑλλάδα.
.           Ὁ Ἀγώνας τῶν Ἑλλήνων στὴν Κρήτη εἶχε ἀρχίσει λίγους μῆνες πρίν. Κέντρο τῆς Ἐπανάστασής τους ἦταν ἡ Μονὴ Ἀρκαδίου. Ἐκεῖ ἦταν τὸ κρησφύγετο τῆς Ἐπαναστατικῆς Ἐπιτροπῆς καὶ ἀγωνιστῶν. Ἐκεῖ εἶχαν βρεῖ καταφύγιο καὶ γυναικόπαιδα, κυνηγημένα ἀπὸ τοὺς Τούρκους. Ὁ ὀθωμανὸς διοικητὴς τῆς Μεγαλονήσου, Μουσταφᾶς πασάς, ἔστειλε μήνυμα στὸν ἡγούμενο Γαβριήλ, πὼς ἂν δὲν τοὺς διώξει, θὰ τινάξει τὸ μοναστήρι στὸν ἀέρα. Ὁ ἡγούμενος Γαβριήλ, ἡ Ἐπιτροπὴ καὶ οἱ ἀγωνιστὲς ἀποφάσισαν νὰ μείνουν στὴ Μονὴ καὶ νὰ φύγουν τὰ γυναικόπαιδα. Ἡ ἡρωίδα τοῦ Ἀρκαδίου Χαρίκλεια Δασκαλάκη ἀντέδρασε. «Θὰ πολεμήσουμε ὅλες οἱ γυναῖκες μαζί σας καὶ θὰ μοιραστοῦμε τὸν ἀγώνα σας», τοὺς εἶπε. Οἱ ἄντρες ὑποχώρησαν μπρὸς στὴν ἀποφασιστικότητα τῶν γυναικῶν. Ἀποφάσισαν ὅλοι τους νὰ ἀμυνθοῦν μέχρις ἐσχάτων, γιατί, ὅπως διαμήνυσαν στὸν Πασά, ὁ ὅρκος ποὺ ἔδωσαν ἦταν «ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ».
.           Ἀρχὲς Νοεμβρίου τοῦ 1866 δέκα χιλιάδες Ὀθωμανοὶ στρατιῶτες, μὲ τὴ συνοδεία κανονιῶν, πολιόρκησαν τὴ Μονή. Μέσα σ’ Αὐτὴν βρίσκονταν 964 Ἕλληνες, ἀπὸ τοὺς ὁποίους 325 πολεμιστὲς καὶ οἱ ἄλλοι γυναικόπαιδα. Στὴν πολιορκία οἱ Ἕλληνες πολέμησαν μὲ ἄφθαστο ἡρωισμό. Κοντά τους ἀγωνίστηκαν οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά. Ὅσες μποροῦσαν κρατοῦσαν ὅπλα. Οἱ ὑπόλοιπες καὶ τὰ παιδιὰ βοηθοῦσαν γεμίζοντας τὰ ὅπλα καὶ κουβαλώντας φυσίγγια, μπαρούτι, νερὸ καὶ τρόφιμα. Ἡ λαϊκὴ μούσα ἀπαθανάτισε τὴ στάση τῶν γυναικοπαίδων: «…Μ’ ἦρθεν ἡ γ’ ὥρα τοῦ Θεοῦ, κι οἱ ἄντρες πολεμοῦσι, γυναῖκες, κόρες καὶ παιδιὰ φυσέκια κουβαλοῦσι…».
.           Στὶς 8 Νοεμβρίου τοῦ 1866 οἱ Ὀθωμανοὶ τοποθέτησαν κανόνι ἀπέναντι ἀπὸ τὴν πύλη τῆς Μονῆς, καὶ τὴν ἀνατίναξαν. Ἡ μάχη συνεχίστηκε σῶμα μὲ σῶμα στὴν αὐλή της. Οἱ περισσότεροι ἥρωες ὑπερασπιστὲς ἔπεσαν μπρὸς στοὺς πολυπληθεῖς ἐχθρούς. Τὰ γυναικόπαιδα μαζεύτηκαν στὸ λαγούμι, γύρω ἀπὸ τὸν ἡγούμενο Γαβριήλ. Ὁ ἀγωνιστὴς Γιαμπουδάκης μὲ τὴν κουμπούρα του γεμάτη καὶ στραμμένη στὸ μπαρούτι κάνει μία τελευταία ἐρώτηση στὰ γυναικόπαιδα: «Θέλουμε νὰ παραδοθοῦμε στοὺς ὀθωμανοὺς ἢ νὰ πεθάνουμε;». Ὁ ἡγούμενος μὲ τὸ βλέμμα του γεμάτο πόνο, ἀγάπη καὶ στοργή, τὰ διαβεβαίωσε πὼς ὅλοι μαζὶ θὰ βρεθοῦν κοντὰ στὸν Χριστό. Αὐτὰ τότε ἀποφασιστικὰ φώναξαν «Φωτιὰ καλύτερα». Ἡ κουμπούρα ἄδειασε καὶ τὸ μοναστήρι, μὲ τοὺς δικοὺς καὶ τοὺς ἐχθρούς, τινάχθηκε στὸν ἀέρα.
.           Ἡ θυσία τῶν Ἑλλήνων στὸ Ἀρκάδι γιὰ τὴν ἐλευθερία τους εἶχε παγκόσμιο ἀντίκτυπο. Τὸ ὄνομα τῆς Μονῆς καὶ τοῦ ἡγουμένου τῆς Γαβριὴλ συνδέθηκε μὲ τὸ Μεσολόγγι καὶ τὴν Κιάφα, ποὺ ἐπίσης κληρικοὶ ἦσαν οἱ πρῶτοι στὴ θυσία, δείχνοντας τὴν ταυτότητα ἀντιλήψεων καὶ ἀξιῶν τοῦ ὅπου γῆς Ἑλληνισμοῦ. Ἐπὶ πλέον τὸ Ἀρκάδι ἔγινε σύμβολο τῶν κοινῶν ἀγώνων τῶν Κρητῶν μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες. Σημειώνεται ὅτι Ἕλληνες ἐθελοντές, ἀπὸ διάφορα μέρη, ἀγωνίστηκαν μαζὶ μὲ τοὺς Κρῆτες κατὰ τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ καὶ Κρητικοὶ πολέμησαν μὲ γενναιότητα στὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα, στοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους καὶ στὴ Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία.
.            Στὶς 21 Αὐγούστου 1866, ὅταν ἡ Ἐπαναστατικὴ Συνέλευση κάλεσε τὸν λαὸ τῆς Κρήτης νὰ πάρει τὰ ὅπλα κατὰ τοῦ ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ στὴ σχετικὴ προκήρυξή της ἔγραψε: «Ἐμμένοντες καρτερικῶς εἰς τὸν ὅρκον ἡμῶν τοῦ 1821, ἐμπνεόμενοι ἀπὸ τὸ ἐθνικὸν αἴσθημα τοῦ ἑλληνικοῦ μεγαλείου καὶ τῆς ἐθνικῆς ἑνότητος καὶ ἔμπλεοι ἐλπίδος ἐκ τοῦ δικαίου τοῦ ἀγῶνος ἡμῶν, ἀπορρίπτομεν πᾶσαν προσφορὰν καὶ θαρραλέως διακηρύττομεν ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ὡς τὸν μόνον ὁμόθυμον καὶ διαρκῆ πόθον ἡμῶν τὴν Ἕνωσιν μετὰ τῆς Μητρὸς Ἑλλάδος. Καταθικετεύοντες τὸν Παντοδύναμον…νὰ εὐλογῆ τὰ ὅπλα ἡμῶν διὰ πληρεστάτης ἐπιτυχίας».

«ΟI ΚΟΥΖΟΥΛΟI ΤHΝ ΚAΝΑΝΕ AΘAΝΑΤΗ ΤHΝ ΚΡHΤΗ…» (Δ. Νατσιός) «Αὐτὴ ἡ κουζουλάδα, ἡ “παλαβὴ φλέβα”, ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μᾶς λείπει».

«Οἱ κουζουλοὶ τὴν κάνανε ἀθάνατη τὴν Κρήτη…»

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς

.              Σ’ ἕνα παλιὸ τεῦχος τοῦ πάντα ἐξαιρετικοῦ περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ» ἐντόπισα ἕνα κείμενο, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δὲν τὰ ἀφήνεις ὕστερα ἀπὸ τὴν πρώτη ἀνάγνωση, ἀλλά, σκέφτεσαι, ὅτι πρέπει νὰ μοιραστεῖς καὶ μὲ ἄλλους τὴν συγκίνηση καὶ τὸ μεγαλεῖο ποὺ ἀναβλύζει ἀπὸ αὐτά. Πρωτίστως, ἔχω τὴν συνήθεια, νὰ τὰ «δωρίζω» στοὺς μαθητές μου, διότι τοῦτες οἱ γενεὲς δὲν γνωρίζουν τὴν Πατρίδα τους – ὡς προσανάμματα πατριδογνωσίας– ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἀναπληρώσω τὶς νερόβραστες καὶ ἄνοστες τιποτολογίες ποὺ περιέχουν τὰ ἐν χρήσει σχολικὰ ἐγχειρίδια.
.              Τὸ κείμενο, στὸ ὁποῖο ἀναφέρομαι, εἶναι «ἡ διαθήκη τοῦ ὁπλαρχηγοῦ Ἀντωνίου Ζωγράφου-Ξανθουδίδη». (Τὸ πρωτότυπο φυλάσσεται στὸ ἱστορικὸ μουσεῖο Ἡρακλείου). Ὁ Ἀντώνιος Ξανθουδίδης (1819-1896) γεννήθηκε, ἔζησε καὶ πέθανε στὴν Κρήτη. Μεγάλη μορφή, «γενναῖος μετὰ φρονήσεως, ἀφιλοκερδής, τύπος χρηστοῦ καὶ μεγαλοψύχου πατριώτου», λεβέντης ὁπλαρχηγός, ἔλαβε μέρος στοὺς ἡρωικοὺς ἀγῶνες τῆς Κρήτης γιὰ ἀπελευθέρωση καὶ ἕνωση μὲ τὴν Πατρίδα. Διακρίθηκε κυρίως στὴν Μεγάλη Ἐπανάσταση τοῦ 1866-1869, «ἀρχαῖος ἄνθρωπος» ποὺ θὰ ἔλεγε καὶ ὁ Κόντογλου, ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ «μοσχοβολοῦν σὰν τὸ Τίμιο Ξύλο».
.              Ἀσχολήθηκε μὲ τὴν πολιτική, μὲ τὴν πρωταρχικὴ σημασία τοῦ ὅρου καὶ ὄχι μὲ τὴν κατεστημένη λωποδυσία τῆς ἐποχῆς μας- «ἦταν τότε ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἔζων δι’ ἓν ἔπαινον καὶ πέθαινον δι’ ἕνα τραγούδι», ὅπως ἔλεγε ὁ Ἀνδρέας Καρκαβίτσας. Ὑπῆρξε ἀκόμη καὶ ἁγιογράφος. Παραθέτω τὴν διαθήκη του – ὑποθήκη γιὰ τὴν Πατρίδα, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τί λογῆς ἦταν οἱ Ἕλληνες, οἱ προκομμένοι ἐκεῖνοι ἄνθρωποι, ποὺ μᾶς χάριζαν λευτεριὲς καὶ προίκιζαν τοὺς ἀπογόνους «ἠθική, ἀρετή, σέβαση εἰς τὴν πατρίδα καὶ πίστη εἰς τὴν θρησκείαν μας… γιὰ νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ». (Μακρυγιάννης)

.              «Α) Ἀποθνήσκων τέκνον γνήσιον τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐντέλλομαι τοὺς υἱούς μου ἀγαπητούς, ἐμὰ τέκνα, ἵνα διατελῶσι πιστὰ καὶ ἀφωσιωμένα εἰς τὴν πάτριον αὐτῶν θρησκείαν, παραγγέλλω ἑπομένως αὐτῶν ἵνα ἀκριβῶς ἐκπληρώσωσι τὰ χριστιανικὰ καθήκοντά των καὶ διαφυλάττουν ἄμεμπτα τὰ χριστιανικὰ ἔθιμα τῆς Πατρίδος. Συνιστῶ δὲ ἐνθέρμως πρὸς παντὸς ἄλλου τὴν ἐλεημοσύνην… παραγγέλλω εἰς τὰ τέκνα μου νὰ βοηθῶσι τοὺς πτωχούς, παραδειγματιζόμενα ἀπὸ τοὺς γονεῖς αὐτῶν.
.              Β) Ἐντέλλομαι… ν’ ἀφοσιωθῶσιν εἰς τὴν δικαίωσιν τῆς Πατρίδος, ἀπωθοῦντες τὰς ἐγωϊστικὰς ἰδέας τοῦ συμφέροντος καὶ τοῦ ἀτομισμοῦ… …Ἂς ἔχωσιν ὑπ’ ὄψιν τὸ συμφέρον τῆς Πατρίδος, ὄντες ἤπιοι πρὸς τοὺς ἀντιθέτους καὶ ἀμνησίκακοι, διότι ἡ μνησικακία ἁρμόζει μόνον εἰς τὰ θηρία…
.              Δ) Παραγγέλλω τοὺς υἱούς μου νὰ ὁδηγήσουν τὸν εἰσέτι ἄγαμον ἀδελφόν των, Στέφανον, νὰ συζευχθῆ μετὰ Ἑλληνίδος Ὀρθοδόξου…
.              ϛ) Παρακαλῶ τὴν σύζυγόν μου, καὶ μετὰ τὸν θάνατον αὐτῆς, τὰ τέκνα μου, νὰ τελοῦν τὰ ἐτήσια μνημόσυνα κατὰ τὰ ἔθιμα τῆς Πατρίδος…
.              Ζ) Συνιστῶ εἰς τὰ τέκνα μου νὰ ἀποφεύγουσι τὴν σπατάλην καὶ τὴν φιλαργυρίαν, διότι ἀμφότερα τὰ ἐλαττώματα αὐτὰ εἶναι μισητά».

.              Ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικὴ ἀναδίδει ἡ διαθήκη τοῦ Κρητικοῦ καπετάνιου. Ξεκινᾶ μὲ ὁμολογία πίστεως, ὅπως πράττουν ὅλοι ὅσοι ζοῦν, ἀναπνέουν καὶ γεύονται τὰ καθάρια νάματα τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας.
.              Ἡ φράση «τέκνον γνήσιον τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ», παραπέμπει σὲ μία παρόμοια τοῦ Ἀλ. Παπαδιαμάντη, ὅταν ἀπαντοῦσε στὸν αἱρετικὸ Μακράκη καὶ τοὺς ὀπαδούς του, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐγκαλοῦσαν περὶ ἀθεΐας –ποιόν; Τὸν Παπαδιαμάντη!– Ἔγραφε ὁ κυρ-Ἀλέξανδρος: «Ἀλλὰ ποῦ ἀνακαλύψατε ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἄθεος; Ἔχετε λοιπὸν καὶ πνεῦμα Πύθωνος, ὁλόκληρον λεγεῶνα ἔχετε; Ἐξωρκισμένοι νὰ εἶσθε. Ἐγὼ εἶμαι τέκνον γνήσιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐκπροσωπουμένης ὑπὸ τῶν ἐπισκόπων της». (ἐκδ. «Γιοβάνης», τόμ. 5ος, σελ. 365).
.                   Πρώτη ἐντολὴ καὶ παραγγελία τοῦ μεγάλου Κρητὸς πρὸς τὰ ἀγαπητά του τέκνα –πέντε ἀγόρια– εἶναι ἡ ἀφοσίωση εἰς τὴν «πάτριον» πίστη, ἦθος κολοκοτρωναίικο «νὰ φυλάξετε τὴν πίστιν σας καὶ νὰ τὴν στερεώσετε» καταπῶς κανοναρχοῦσε τοὺς νέους τῶν Ἀθηνῶν καὶ ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ. Δὲν ἀπαριθμεῖ χρήματα, χωράφια, βιὸς καὶ λοιπὰ δολώματα ἁμαρτίας καὶ κωλύματα ἀρετῆς. «Αὐτὴ -ἡ τῶν χρημάτων περιουσία- κώλυμα πρὸς τὴν ἀρετὴν γίνεται… Αἱ γὰρ τρυφαὶ καὶ αἱ ἄτυποι ἡδοναὶ καὶ τὰ μυρία κακὰ ἐντεῦθεν τίκτεται». Ἡ χρηματικὴ περιουσία, κατὰ τὸν ἅγιο Χρυσόστομο, γεννᾶ μύρια κακὰ τοὺς νέους. (ΕΠΕ, 5, 60-54). Ὁ λαός μας, ὅσο ζοῦσε τὴν ἔντιμον πενίαν του πρὶν τὴν ὀλέθρια ἀνάμειξή του μὲ τοὺς Φράγκους, καὶ τὰ δολοφονικὰ δάνεια, ἤθελε πρῶτα τὸ μέτωπο καθαρὸ καὶ «καλὴ καρδιά». («Καρδίαν καθαρὰ κτίσον ἐν ἐμοὶ ὁ Θεός»).
.              Ἡ φτώχεια κρατοῦσε τὴν ψυχή του σὲ κατάσταση ὑγείας. Ἀπὸ τότε ποὺ ἔμαθε ὅτι ἡ ἀφοσίωση «εἰς τὴν πάτριον θρησκείαν» καὶ ἡ διαφύλαξη «τῶν χριστιανικῶν ἐθίμων τῆς Πατρίδος» δὲν συνάδουν μὲ τὸν ἐξευρωπαϊσμό του, ἀπαρνήθηκε «τιμημένα πρωτοτόκια» καὶ ἐνδύθηκε τὶς παρδαλὲς κουρελοῦδες τοῦ γραικυλισμοῦ, τῆς ὑποτέλειας καὶ τῆς ξενολατρίας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ξεπουλήθηκε ἡ Πατρίδα μας, μέσῳ τῶν ἐγκληματικῶν «μνημονίων», ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, ἀφοῦ προηγήθηκε ἡ ψευτοευημερία τῶν εὐρώ, ἀλλὰ κυρίως ὁ πνευματικὸς ὑποσιτισμὸς τοῦ λαοῦ μας «Ἡ ὑποτέλεια καὶ ἡ διαφθορὰ παύουν, τὸ αἴσθημα τοῦ πατριωτισμοῦ καὶ τὸν ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ συμφέροντος ζῆλον, καὶ φέρουν ἀναποφεύκτως τὴν ἰδιοτέλειαν καὶ (καθιστοῦν τοὺς ἀνθρώπους) ἐπιρρεπεῖς εἰς τὰς κοινὰς προδοσίας», ἔγραφε ὁ σπουδαῖος Φλαμιάτος. (Κ. Σαρδελῆ, «Ἡ προδομένη παράδοση», α´ τόμος, σελ. 15, ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ»).
.              Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κρητικὸς ἥρωας «συνιστᾶ ἐνθέρμως» στὰ παιδιά του, νὰ ἀποφεύγουν τὴν σπατάλη καὶ τὴν φιλαργυρία, νὰ εἶναι ἀμνησίκακοι, ταπεινοί, ἤπιοι καὶ ἐλεήμονες «παραδειγματιζόμενοι ἀπὸ τοὺς γονεῖς αὐτῶν». Σπουδαῖα παραγγέλματα, ὀρθόδοξα, πατερικά. «Παράδειγμα τοῖς τέκνοις παρέχειν», προέτρεπε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἡ βασιλικὴ ὁδὸς γιὰ μία σωστὴ καὶ ἀρχοντικὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν.
.              Ἐντύπωση προκαλεῖ ἡ Δ´, ἡ τέταρτη παραγγελία τοῦ ἀγωνιστῆ πρὸς τοὺς υἱούς του. Νὰ συζευχθεῖ, ὁ ἄγαμος Στέφανος -λαμπρὸς ἀρχαιολόγος ἀργότερα- μεθ’ Ἑλληνίδος Ὀρθοδόξου. Σήμερα, ἕνα «γνήσιον τέκνον» τοῦ εὐρωπαϊκοῦ μας προσανατολισμοῦ, αὐτὸ θὰ τὸ χαρακτήριζε ρατσισμό. Κάτι παραπάνω ἤξερε ὁ λαός, ὅταν θυμόσοφα ἔλεγε: «παπούτσι ἀπ’ τὸν τόπο σου καὶ ἂς εἶναι μπαλωμένο».
.              Ἀξιοσημείωτη καὶ ἡ ἐντολὴ διαφύλαξης «ἀμέμπτως», καὶ μάλιστα δύο φορὲς στὸ κείμενο, τῶν χριστιανικῶν ἐθίμων τῆς Πατρίδος. Αὐτὸ τὸ ξέρουμε ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο. Μετὰ τὸ ὁμόθρησκον καὶ τὸ ὁμόγλωσσον, ἀκαταγώνιστο φυλακτήριο τῆς ἐθνικῆς συνείδησης εἶναι τὸ ὁμότροπον, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα ποὺ δροσίζουν καὶ εὐκλεΐζουν τὸν βίο τοῦ λαοῦ.
Στὴν Κρήτη ἔλεγαν μία ὡραία μαντινάδα
«Νοικοκυριοὶ καὶ φρόνιμοι
δὲν ζοῦν στὸν Ψηλορείτη
οἱ κουζουλοὶ τὴν κάνανε
ἀθάνατη τὴν Κρήτη».
Αὐτὴ ἡ κουζουλάδα, ἡ «παλαβὴ φλέβα», ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μᾶς λείπει. Οἱ Τουρκοκρατίες ὅμως καὶ οἱ Φραγκοκρατίες δὲν φεύγουν μὲ φρονιμάδα καὶ «ἄψογη στάση». Ἄνθρωποι σὰν τὸν Κολοκοτρώνη, τὸν Παῦλο Μελᾶ καὶ τὸν Ἁντ. Ξανθουδίδη ἀφυπνίζουν, μὲ τὴν «τρέλλα» τους, τοὺς λαούς.

Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ

Ἡ ἕνωση τῆς Κρήτης μὲ τὴ Μητέρα Ἑλλάδα

τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»

.            Πέρασαν ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ ἔπειτα ἀπὸ αἱματηροὺς ἀγῶνες καὶ πράξεις ἡρωικῆς αὐτοθυσίας οἱ γενναῖοι Κρητικοὶ πέτυχαν τὸν πόθο τῆς καρδιᾶς τους καὶ ἕνωσαν τὸ νησί τους μὲ τὴ μητέρα Πατρίδα Ἑλλάδα

.            Ἡ ἀρχὴ ἔγινε τὴν 1η Φεβρουαρίου τοῦ 1913, ὅταν ἕνα βρετανικὸ καταδρομικό, τὸ Yarmouth, ἀποβίβασε ἄγημα στὸ λιμάνι τῆς Σούδας καὶ οἱ ναῦτες του κατέβασαν ἀμέσως τὶς σημαῖες τῶν ξένων δυνάμεων ποὺ διοικοῦσαν ἕως τότε τὴ μεγαλόνησο: τῶν Ἄγγλων, ποὺ διοικοῦσαν τὸ Ἡράκλειο, τῶν Ρώσων, ποὺ διοικοῦσαν τὸ Ρέθυμνο, τῶν Γάλλων, ποὺ διοικοῦσαν τὸ Λασίθι, καὶ τῶν Ἰταλῶν, ποὺ διοικοῦσαν τὰ Χανιά. Ἐπιπλέον κατέβασαν τὴν τουρκικὴ σημαία, διότι οἱ Τοῦρκοι ἐξακολουθοῦσαν τυπικὰ νὰ εἶναι ἀκόμη κύριοι τοῦ νησιοῦ.

.            Τὴν ἴδια μέρα ἄγημα χωροφυλακῆς ὕψωσε τὴ γαλανόλευκη παντοῦ, ὅπου ἕως τότε ὑψώνονταν οἱ ξένες σημαῖες.

.            Ἔτσι πρὶν ἑορτασθεῖ ἡ ἐπίσημη ἀνακήρυξη τῆς ἑνώσεως, ποὺ ἔγινε λίγους μῆνες ἀργότερα, ἡ Κρήτη εἶχε σκεπασθεῖ μὲ ἑλληνικὲς σημαῖες. Καὶ οἱ Κρητικοὶ πανηγύριζαν νιώθοντας δικαιωμένοι γιὰ τοὺς ἀγῶνες τους. Τὰ κινήματα καὶ οἱ ἐπαναστάσεις γιὰ ἀποτίναξη τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ καὶ ἕνωση μὲ τὴν Ἑλλάδα, ποὺ ἄρχισαν τὸ 1770 ἀπὸ τὰ θρυλικὰ Σφακιὰ καὶ συνεχίσθηκαν τὸ 1821 μαζὶ μὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ στὴ συνέχεια τὸ 1841 καὶ τὸ 1866, μὲ κορυφαία ἐκδήλωσή τους τὴν ἀνατίναξη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἀρκαδίου ἀπὸ τὸν γενναῖο Κωνσταντῖνο Γιαμπουδάκη καὶ τὸν Ἡγούμενο Γαβριήλ, οἱ ἐπαναστάσεις κατόπιν τοῦ 1878, τοῦ 1889, τοῦ 1895-98 ἔφεραν τελικὰ τὸ ποθούμενο. Τὰ λάβαρά τους σὲ κάθε ἐπανάστασή τους εἶχαν πάντα χαραγμένη τὴ φράση «Ἕνωσις ἢ θάνατος!». Δὲν τοὺς ἱκανοποιοῦσε ἡ ἐλευθερία ἀπὸ τοὺς Τούρκους καὶ ἡ αὐτονομία ποὺ τοὺς ἔδιναν οἱ Μεγάλες Δυνάμεις. Αὐτοὶ ποθοῦσαν τὴν ἐνσωμάτωσή τους στὴ Μητέρα Ἑλλάδα («Κυριακάτικη Δημοκρατία» 27-1-2013).

.            Ἂς μὴ δίνουν σημασία μερικοὶ σημερινοὶ Κρητικοὶ σὲ κάποιες ξενοκίνητες προκηρύξεις ποὺ ρίχνονται κάθε τόσο στοὺς δρόμους τοῦ νησιοῦ μας γιὰ αὐτόνομη Κρήτη καὶ τὰ ὅμοια. Ὅσοι ἐλευθέρωσαν μὲ τὸ αἷμα τους τὴν Κρήτη, ἄφησαν παρακαταθήκη σ’ ὅλες τὶς ἐπερχόμενες γενεὲς νὰ σκιρτάει ἡ καρδιά τους αἰώνια γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Γιὰ τὴν τιμὴ καὶ ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος ἔτρεξαν καὶ πολέμησαν κατὰ τὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα καὶ σ’ ὅλους τοὺς ἄλλους ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους. Ἔτσι δίδαξαν κι αὐτοὶ μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς τους Ἕλληνες ὅλο τὸν κόσμο ὅτι ἡ «ἐλευθερία δὲν μετριέται μὲ τὸ στρέμμα, μὲ τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα μετριέται καὶ τὸ αἷμα!».

ΝΕΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ: «ΓΙΑΤΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΑ…ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΝΗΣΙΑ;» (π.χ. Οἰνοῦσσες, Φοῦρνοι, Ἀγαθονήσι, Ἀρκοί, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος, Ψέριμος καὶ Γαῦδος)!!!

Προκαλεῖ ὁ Τοῦρκος βουλευτής:
«Ὑψώθηκε ἑλληνικὴ σημαία σὲ νησί μας»!

Νέα Τουρκικὴ πρόκληση! Αὐτὴ τὴν φορὰ ἀπὸ Τοῦρκο βουλευτὴ

.            Ἐρώτηση μὲ τὴν ὁποία κάνει λόγο γιὰ «ἑλληνικὴ κατοχὴ σὲ τουρκικὰ νησιὰ» στὸ βορειοανατολικὸ Αἰγαῖο, τὰ Δωδεκάνησα καὶ τὸ Κρητικὸ Πέλαγος κατέθεσε στὸ προεδρεῖο τῆς τουρκικῆς ἐθνοσυνέλευσης, ζητώντας νὰ ἀπαντηθεῖ ἀπὸ τὸν ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν Ἀχμὲτ Νταβούτογλου, ὁ βουλευτὴς τοῦ Ρεπουμπλικανικοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος (ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση) Μπουλὲντ Τεζτζάν.
.            Σύμφωνα μὲ τηλεγράφημα τοῦ τουρκικοῦ εἰδησεογραφικοῦ πρακτορείου ΑΝΚΑ, ὁ βουλευτὴς ἀναφέρει πὼς «προβάλλεται ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι ἔχει ὑψωθεῖ ἡ ἑλληνικὴ σημαία» σὲ νησιὰ τοῦ βορειοανατολικοῦ Αἰγαίου ὅπως Οἰνοῦσσες, Φοῦρνοι, Θύμαινα, στὰ Δωδεκάνησα καὶ συγκεκριμένα στὰ νησιὰ Ἀγαθονήσι, Ἀρκοί, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος, Ψέριμος, Γυαλί, Λέβιθα, Κίναρος καὶ στὸ Κρητικὸ Πέλαγος στὰ νησιὰ Γαῦδος, Δία, Διονυσάδες, Γαϊδουρονήσι καὶ Κουφονήσι. Καὶ ἐρωτᾶ: «Ἀληθεύει ὅτι ἐπιδείχθηκε ἐθελοτυφλία στὴν κατοχὴ τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου; Γιὰ ποιό λόγο ἐπετράπη νὰ ὑψωθεῖ ἡ ἑλληνικὴ σημαία στὸ Ἀγαθονήσι; Τί σχεδιάζει νὰ κάνει τὸ ὑπουργεῖο σας ἀπέναντι στὴ ντὲ φάκτο κατοχή;»!
.            Ἂν ὁ Νταβούτογλου δὲν γνωρίζει γεωγραφία, μποροῦμε νὰ τοῦ προσφέρουμε δωρεὰν μαθήματα… Κάποιος πρέπει νὰ τὸν βάλει στὴν θέση του! Δὲν ἔχει μάθει νὰ κάνει τίποτε ἄλλο παρὰ μόνο νὰ προκαλεῖ!

 ΠΗΓΗ: newsbomb.gr

ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΡΙΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Τί κερδίζει ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ τὸ ἀέριο τῆς Κύπρου

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ, «ἐφημ. ΕΘΝΟΣ» 31.12.2011 

.         Σημαντικὲς οἰκονομικὲς καὶ γεωπολιτικὲς προκλήσεις θέτει καὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἡ ἱστορικὴ γιὰ τὰ δεδομένα ὄχι μόνο τῆς Κύπρου, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρης τῆς περιοχῆς ἀνακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων ὑδρογονανθράκων στὸν βυθὸ τῆς Κυπριακῆς ΑΟΖ στὴ γεώτρηση τῆς «Ἀφροδίτης».
.         Τὰ μεγάλα ἀποθέματα φυσικοῦ ἀερίου ποὺ ἔχουν ἐντοπισθεῖ στὴ Λεκάνη τῆς Λεβαντίνης ἐντὸς τῆς Κυπριακῆς καὶ τῆς Ἰσραηλινῆς ΑΟΖ, μὲ συνολικὰ κοιτάσματα 33 τρισ. κυβικῶν ποδιῶν (κατὰ δήλωση τοῦ CEO τῆς Noble Energy, Τσαρλς Ντέβιντσον), «δείχνουν» ὁλόκληρο τὸ τόξο ἀπὸ τὴν Κύπρο μέχρι καὶ νοτίως τῆς Κρήτης ὡς «ὕποπτο» γιὰ τὴν ὕπαρξη σημαντικῶν κοιτασμάτων ὑδρογονανθράκων.
.         Συγχρόνως ὅμως ἡ Ἑλλάδα παρακολουθεῖ μὲ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον τὶς ἐξελίξεις στὴν Κύπρο, καθὼς οἱ ἐπιλογὲς ποὺ τελικὰ θὰ ὑπάρξουν τοὺς ἑπόμενους μῆνες γιὰ τὸν τρόπο ἐξαγωγῆς τοῦ φυσικοῦ ἀερίου, θὰ κρίνουν καὶ τὸ ἐὰν ἡ χώρα μας θὰ μπορέσει νὰ ἐπωφεληθεῖ ἀπὸ τὶς ἀνακαλύψεις αὐτές, ἀναλαμβάνοντας ρόλο κόμβου γιὰ τὴν μεταφορὰ τοῦ φυσικοῦ ἀερίου τῆς Λεβαντίνης στὶς ἀγορὲς τῆς Εὐρώπης.
.         Κάτι ποὺ ἔχει ὄχι μόνο οἰκονομικὴ σημασία ἀλλὰ καὶ γεωπολιτική, μιὰ καὶ ἡ Ἑλλάδα, μετὰ τὴν ἀποτυχία τοῦ σχεδίου Μπουργκάς-Ἀλεξανδρούπολη, θὰ ἔχει μία ἀκόμη εὐκαιρία, ὥστε νὰ ἀναδειχθεῖ σὲ σημαντικὸ παράγοντα γιὰ τὴν ἐξασφάλιση διαφοροποιημένων πηγῶν ἐνέργειας γιὰ τὴν ΕΕ.
.         Ἡ Ἀθήνα ἔχει ἤδη ξεκινήσει τὴ διαδικασία γιὰ τὴν ἀδειοδότηση ἐρευνῶν σὲ περιοχὲς νοτίως τῆς Κρήτης, ποὺ πιθανολογεῖται ὅτι μπορεῖ νὰ ἐντοπισθοῦν κοιτάσματα ὑδρογονανθράκων, ἀλλὰ σὲ ἐκκρεμότητα παραμένει ἡ ἀναζήτηση ὑδρογονανθράκων στὴν περιοχὴ ποὺ ἐκτείνεται μεταξὺ Κύπρου καὶ Κρήτης, καθὼς στὴν περιοχὴ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν ὁριοθετημένες θαλάσσιες ζῶνες καὶ εἶναι γνωστὲς οἱ ἀμφισβητήσεις τῆς Τουρκίας.

 Ὁριοθέτηση ζωνῶν

.         Ἡ ἔρευνα καὶ ἀναζήτηση κοιτασμάτων ὑδρογονανθράκων στὴν μεγάλη αὐτὴ περιοχὴ ποὺ ἀποτελεῖ τὴν φυσικὴ συνέχεια τῆς Λεκάνης τῆς Λεβαντίνης καὶ τοῦ Ἐρατοσθένη καὶ σύμφωνα μὲ προβολὲς τῶν εἰδικῶν κρύβει στὸν βυθό της ἐνεργειακὰ κοιτάσματα, οὐσιαστικὰ παγώνει, καθὼς δὲν εἶναι μόνο ἡ Τουρκία ἀλλὰ καὶ ἡ Αἴγυπτος πλέον ποὺ δὲν ἀποδέχεται τὴν ὁριοθέτηση τῶν θαλασσίων ζωνῶν μὲ τρόπο ποὺ νὰ ἀποκτᾶ «σύνορα» ἡ Ἑλλάδα μὲ τὴν Κύπρο. Ἑλλάδα καὶ Κύπρος, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀφήνουν ἀνοικτὸ τὸ ἐνδεχόμενο συζήτησης τῆς ὁριοθέτησης τῆς μεταξύ τους ΑΟΖ, γνωρίζουν ὅτι κάτι τέτοιο θὰ ἀποτελοῦσε casus belli γιὰ τὴν Ἄγκυρα ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ νέο πολιτικὸ σύστημα τῆς Αἰγύπτου ποὺ ἐλέγχεται ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς μουσουλμάνους.
.         Ὁ ἐντοπισμὸς καὶ ἡ ἐκμετάλλευση κοιτασμάτων σὲ αὐτὴ τὴν περιοχὴ μετατίθεται πλέον γιὰ ὅταν καὶ ὅποτε τό… κίνητρο τοῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους ὁδηγήσει τὴν Ἑλλάδα, τὴν Τουρκία, τὴν Κύπρο καὶ τὴν Αἴγυπτο σὲ ἀπὸ κοινοῦ ὁριοθέτηση (εἴτε συμφωνημένη εἴτε μὲ προσφυγὴ στὴ Χάγη) τῶν θαλασσίων ζωνῶν στὴν περιοχὴ αὐτή. Σὲ κάθε περίπτωση πάντως μία τέτοια ἐξέλιξη θὰ χρειαστεῖ πολὺ χρόνο καὶ κυρίως τὴν ὑπέρβαση τοῦ κρίσιμου πολιτικοῦ ἐμποδίου, τῆς μὴ ἀναγνώρισης τῆς Κύπρου ἀπὸ τὴν Τουρκία.
.         Μὲ τὰ δεδομένα αὐτὰ εἶναι θετικὸ βῆμα ἡ πρωτοβουλία τῆς Ἀθήνας καὶ τοῦ ὑφυπουργοῦ Περιβάλλοντος Γ. Μανιάτη γιὰ τὴν ἔναρξη ἐρευνῶν σὲ περιοχὴ νοτίως τῆς Κρήτης ἐντὸς τῶν (ὑποθετικῶν) ὁρίων τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ, τὰ ὁποῖα δὲν γειτνιάζουν μὲ τὴν Τουρκία καὶ ἑπομένως δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητηθοῦν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα.
.         Ἐρωτηματικὸ παραμένει πάντως ἡ ὁδὸς ἐξαγωγῆς τοῦ φυσικοῦ ἀεριοῦ ποὺ θὰ ἐπιλεγεῖ ἀπὸ τὴν ἑταιρεία NOBLE καὶ τὶς κυβερνήσεις τῆς Κύπρου καὶ τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ φυσικοῦ ἀερίου, τὸ ὁποῖο θὰ προκύψει ἀπὸ τὴν ἐκμετάλλευση τῶν κοιτασμάτων τῆς Ἀφροδίτης καὶ τοῦ Λεβιάθαν, καθὼς τὸ Ταμὰρ θὰ διατεθεῖ ἀποκλειστικὰ γιὰ τὴν κάλυψη τῶν ἐνεργειακῶν ἀναγκῶν τοῦ Ἰσραήλ.

 Σχέδιο ἐκμετάλλευσης

.         Ἡ ἑταιρεία NOBLE ἔχοντας ὑπερπηδήσει τὸ ἐμπόδιο ποὺ ἔθετε ἡ ἰσραηλινὴ κυβέρνηση (ποὺ ἤθελε νὰ δεσμεύσει ὅλα σχεδὸν τὰ κοιτάσματα, ὡς ἐνεργειακὰ ἀποθέματα ἀσφαλείας), ἐπεξεργάζεται ἤδη ὁλοκληρωμένο σχέδιο ἐκμετάλλευσης τῶν κοιτασμάτων φυσικοῦ ἀερίου, τὸ ὁποῖο σύμφωνα μὲ δηλώσεις ἀξιωματούχων τῆς ἑταιρείας θὰ ἔχει ὁλοκληρωθεῖ μέχρι τὸν Μάρτιο.
.         Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ κατασκευὴ σταθμῶν ὑγροποίησης τοῦ φυσικοῦ ἀεριοῦ (LNG) καὶ μεταφορᾶς του στὶς ἀγορὲς μὲ πλοῖα εἶναι ἕνα ἀρκετὰ δαπανηρὸ πρότζεκτ (ὑπολογίζεται στὰ 10 δισ. δολάρια), προσφέρει ἕνα ἰδιαίτερα σημαντικὸ πλεονέκτημα, τῆς μὴ ἐξάρτησης ἀπὸ χῶρες ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ διέρχεται ἕνας ἀγωγός, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ἐναλλακτικὴ ὁδὸ μεταφορᾶς τοῦ φυσικοῦ ἀερίου. Πολὺ περισσότερο ὅταν ἡ χώρα αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ Τουρκία…

Κοίτασμα ἕως καὶ 15 τρισ. κυβικὰ πόδια

.         Δικαιολογημένη εὐφορία ἔχει προκαλέσει στὴν Κύπρο ἡ ἀνακοίνωση τῆς ἀναδόχου ἑταιρείας Noble γιὰ ἐντοπισμὸ μεγάλου κοιτάσματος φυσικοῦ ἀερίου στὴ γεώτρηση τῆς Ἀφροδίτης στὸ Οἰκόπεδο 12 τῆς Κυπριακῆς ΑΟΖ. Τὸ κοίτασμα ὑπολογίζεται ἀπὸ τὴν ἑταιρεία σὲ 5-8 τρισ. κυβικὰ πόδια καὶ ἐντοπίστηκε σὲ βάθος 5.861 μέτρων σὲ θαλάσσιο βάθος 1.680 μέτρων. Ὅπως ἐπισημάνει ὁ Δρ Ἠλίας Κονοφάγος, τὰ ἀνακοινωθέντα ἀποθέματα εἶναι διακόσιες φορὲς μεγαλύτερα ἀπὸ τὰ ἀποθέματα τῆς Νότιας Καβάλας, ἐνῶ ἡ ποσότητα αὐτὴ ἀντιπροσωπεύει τὶς σημερινὲς ἀνάγκες τῆς Ἑλλάδας σὲ φυσικὸ ἀέριο γιὰ πενήντα χρόνια.

 Ἐκτιμήσεις

.         Ὁ κ. Κονοφάγος δηλώνει ἀκόμη ὅτι «προκαλεῖ ἐντύπωση ἡ “συντηρητικότητα” τῆς ἀνακοίνωσης τῆς Noble Energy, καθώς, σύμφωνα μὲ ἐκτιμήσεις εἰδικῶν μὲ βάση τὴν ὕπαρξη στρωμάτων ἄμμου καὶ σὲ ἄλλα τμήματα τῆς ἔκτασης τῶν 100 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων τοῦ κοιτάσματος τῆς Ἀφροδίτης τὰ ἀποθέματα θὰ μποροῦσαν νὰ φθάσουν μὲ 10% πιθανότητα σὲ ἕνα ὕψος τῆς τάξης τῶν 15 τρισ. κυβικῶν ποδῶν (δηλ. 400 δισ. κυβικῶν μέτρων), ἀντὶ τοῦ ἀνακοινωθέντος μέσου ἀποθέματος 7 τρίσ. κυβικῶν ποδῶν (200 δισ. κυβικῶν μέτρων). Ἀρκεῖ νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι στὸ Τάμαρ ἡ πρώτη ἀνακοίνωσή της ἀναφερόταν σὲ 4 μὲ 6 τρισ. κυβικὰ πόδια ἐνῶ τελικὰ ἐντοπίστηκαν 9 τρισ. κυβικὰ πόδια.
.         Στὸ Λεβιάθαν, ἀπὸ 12 μὲ 14 τρισ. κυβικὰ πόδια, σήμερα ἀναφέρονται σὲ 20 τρισ. κυβικὰ πόδια (570 δισ. κυβικὰ μέτρα). Ἄρα ἡ ἐλπίδα εἶναι μπροστά μας!!». Ὁ Ἕλληνας εἰδικὸς ἐπισημαίνει ἀκόμη ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον πλέον θὰ στραφεῖ καὶ στὸν νέο γύρο παραχωρήσεων οἰκοπέδων τῆς Κυπριακῆς ΑΟΖ.

 Σημαντικὰ ἀποθέματα νότια τῆς Κρήτης

.         Σαφεῖς ἐνδείξεις ὕπαρξης σημαντικῶν κοιτασμάτων ὑδρογονανθράκων νότια τῆς Κρήτης ἐντοπίζουν Ἕλληνες εἰδικοὶ ὅπως ὁ Ἠλίας Κονοφάγος καὶ ὁ Ἀντώνης Φώσκολος, ἀξιοποιώντας στοιχεῖα ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα προκαταρκτικὲς ἔρευνες ποὺ ἔχουν πραγματοποιήσει στὴν εὐρύτερη περιοχὴ ἐξειδικευμένες ξένες ἑταιρεῖες.
.       Ἡ νορβηγικὴ PGS (Petroleum Geo-Services) ἔχει πραγματοποιήσει μία ἰδιαίτερα αἰσιόδοξη πρόβλεψη, ποὺ ἐξισώνει τὴν ἱζηματογενῆ λεκάνη ποὺ βρίσκεται νοτίως τῆς Κρήτης μὲ αὐτὴν τῆς Λεβαντίνης, ὅπου ἤδη ἔχουν βρεθεῖ τὰ μεγάλα κοιτάσματα φυσικοῦ ἀερίου τῆς Κύπρου καὶ τοῦ Ἰσραήλ.

 Προσδοκίες

.         Τὸ μέγεθος τῶν ἀποθεμάτων ἐκτιμᾶται μὲ βάση τὴν ἀναλογία ἐνεργῶν λασποηφαιστείων καὶ συστημάτων πετρελαιογένεσης ποὺ βρίσκονται στὴν ΑΟΖ Κύπρου καὶ στὸν Κῶνο τοῦ Νείλου, καὶ μὲ δεδομένο ὅτι νότια ἀπὸ τὴν Κρήτη, μόνο νοτίως τοῦ Πλακιᾶ ὑπάρχουν 19 ἐνεργὰ ἡφαίστεια μὲ συστήματα πετρελαιογένεσης, ἡ προσδοκία ἀνεύρεσης μίας ποσότητας 1,5 Μ3 φυσικοῦ ἀερίου δὲν εἶναι διόλου ὑπερβολική, ἰδιαίτερα μετὰ τὴν παρουσίαση τῆς PGS, Robinson, 2011, ὅπου συνδέεται ἡ λεκάνη τῶν ἱζημάτων τῆς Κρήτης μὲ αὐτὴν τῆς Λεβαντίνης.
.      Σημαντικὲς εἶναι καὶ οἱ ἐνδείξεις γιὰ τὴν ὕπαρξη ὑδρογονανθράκων στὴ Λεκάνη τοῦ Ἡροδότου, ποὺ βρίσκεται ἐντός τῆς περιοχῆς, τὴν ὁποία ἀμφισβητεῖ ἡ Τουρκία. Στὸ κυπριακὸ τμῆμα τῆς λεκάνης, block 04, γεωφυσικὲς ἔρευνες ἀπὸ τὴν ἑταιρεία PGS ἔδειξαν 4 φωτεινὰ σημεῖα, ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ὕπαρξη κοιτασμάτων φυσικοῦ ἀερίου ὑπερδιπλάσιας ποσότητας ἀπὸ αὐτὴν τοῦ block 12 (κοίτασμα Ἀφροδίτης), περίπου 750 δισ. Μ3 φυσικοῦ ἀερίου.

 Οἱ προβλέψεις

.         Ἡ γαλλικὴ ὑπηρεσία BEICIP/FRANLAB, συνεκτιμώντας τὰ ἀνωτέρω στοιχεῖα, θεωρεῖ ὅτι στὴν ἑλληνικὴ Λεκάνη τοῦ Ἡροδότου θὰ πρέπει νὰ ὑπάρχει τὸ ἰσοδύναμο τῶν 6 ἕως 9 δισ. βαρελιῶν ἀργοῦ πετρελαίου.
.         Ἀκολουθώντας τὸ σκεπτικό της BEICIP/FRANLAB, μία ἰσοδύναμη ποσότητα τῆς τάξης τῶν 6 δισ. βαρελιῶν (περίπου 2 τρίσ. Μ3 φυσικοῦ ἀερίου) εἶναι πολὺ πιθανή.

 .        Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Κύπρο Ἑλλάδα καὶ Ἰσραὴλ προτιμοῦν τὴν κατασκευὴ τοῦ σταθμοῦ LNG. Καθὼς ὁ ὑποθαλάσσιος ἀγωγὸς ἀπὸ τὴν Κύπρο στὴν Ἑλλάδα θεωρεῖται ἀπολύτως ἀντιοικονομικὴ λύση, ὁ σταθμὸς LNG, ἀπὸ τὸν ὁποῖο θὰ ἀναλάβουν τὴ μεταφορὰ τοῦ φυσικοῦ ἀερίου καὶ πλοῖα ἑλληνικῶν συμφερόντων, καθὼς καὶ ἡ διάθεση τοῦ ἀερίου αὐτοῦ μέσῳ σταθμοῦ ἀποϋγροποίησης στὴν Ἑλλάδα καὶ κατόπιν διοχέτευσής του σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα ἢ ὑπὸ κατασκευὴ δίκτυα πρὸς τὴ Δυτικὴ Εὐρώπη (ITGI ἢ South Stream) θὰ προσφέρουν στὴ χώρα μᾶς ἕνα σημαντικὸ στρατηγικὸ καὶ οἰκονομικὸ ὄφελος σὲ συνδυασμὸ καὶ μὲ τὶς ἀναμενόμενες ἔρευνες στὴν ἑλληνικὴ ΑΟΖ.
.         Ἡ προοπτικὴ αὐτὴ δείχνει σήμερα νὰ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὶς ἰδεοληπτικὲς θεωρίες ποὺ ἀναπτύσσονται στὴ Λευκωσία, ἀκόμη καὶ στὴν ἴδια τὴν κυβέρνηση Χριστόφια, ποὺ θεωρεῖ ὅτι ἡ ἐμπλοκὴ καὶ τῆς Τουρκίας στὴν ἐκμετάλλευση τῶν ἐνεργειακῶν πόρων τοῦ νησιοῦ θὰ εἶναι… ἱκανοποιητικὸ «κίνητρο» γιὰ τὴν Ἄγκυρα, γιὰ νὰ δώσει τὴ συγκατάθεσή της σὲ μία (ἀκόμη καὶ στὰ πρότυπά του Σχεδίου Ἀνάν) λύση τοῦ Κυπριακοῦ.
.         Ἡ ἐμμονὴ παραγόντων τῆς κυβέρνησης Χριστόφια νὰ ὁμιλοῦν γιὰ ὑποθαλάσσιο ἀγωγὸ ποὺ θὰ συνδέει τὸ νησὶ μὲ τὴν Τουρκία καὶ θὰ τροφοδοτεῖ μὲ φυσικὸ ἀέριο τῆς Λεβαντίνης τοὺς διερχόμενους ἀπὸ τὴν Τουρκία ἀγωγούς, προσφέρει μὲν ἕνα κολοσσιαῖο πλεονέκτημα στὴν Ἄγκυρα, ἀλλὰ θὰ παρέδιδε τὴν Κύπρο (καὶ τὸ Ἰσραὴλ) στὴν πλήρη ἐνεργειακή, πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐξάρτηση τῆς Τουρκίας. Κάτι ποὺ ἔστω κι ἂν ὁ κ. Χριστόφιας θὰ μποροῦσε νὰ ἀποδεχθεῖ, τὸ Τὲλ Ἀβὶβ ἀλλὰ καὶ ἡ κοινοπραξία τῆς Noble μᾶλλον θὰ ἐπιχειρήσουν νὰ ἀποτρέψουν μὲ κάθε τρόπο.

ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ… κ. ΣΟΪΜΠΛΕ ! (συγκλονιστικὴ παρουσίαση)

Δεῖτε τὴν κατωτέρω παρουσίαση, ποὺ ἔλαβε ἡ «ΧΡ. ΒΙΒΛ.».

Ἡ μνήμη (ὄχι ἡ μνησικακία) εἶναι τὸ καλύτερο φάρμακο στὶς παροῦσες συνθῆκες.
Γιὰ μιὰ γεύση τῆς «πραγματικῆς πραγματικότητας»
καὶ γιὰ μιὰ ἐξήγηση σὲ πολλὰ «ἀνεξήγητα»,
δικαιολογώντας καὶ τὴν εὐγνώμονα ἐπικεφαλίδα τοῦ παρόντος!

Ὅταν περνοῦν οἱ ._. Γερμανοί

ΚΑΛΩΣ ΩΡΙΣΑΤΕ ΣΤΑ… ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΧΑΝΙΑ

ΚΑΛΩΣ ΩΡΙΣΑΤΕ ΣΤΑ… ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΧΑΝΙΑ

 ΣΧΟΛΙΟ « ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: ΜΗΠΩΣ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ, ΕΠΕΙΔΗ “ΞΕΜΩΡΑΘΗΚΑΜΕ’’ …ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΑ;

.      Κυκλοφοροῦν πλέον στὰ Χανιὰ τὰ ὁλοκαίνουργα «τουριστικὰ» διώροφα λεωφορεῖα μὲ ἀνοιχτὴ ὀροφὴ (ἀγγλικοῦ τύπου) ὅπου οἱ ἐπισκέπτες μποροῦν νὰ κάνουν τὸν γύρο τῆς πόλης. Τὰ κόκκινα ἐπιβλητικὰ ὀχήματα κάποιος φωτεινὸς νοῦς φρόντισε νὰ τά… διακοσμήσει μὲ τεράστια αὐτοκόλλητα. Ἀπεικονίζεται τὸ κτήριο τῆς δημοτικῆς ἀγορᾶς, τὸ ρολόι στὸν δημοτικὸ κῆπο, ὁ φάρος καί… ὁ τούρκικος μιναρὲς τῆς πόλης! Τόσες Βυζαντινὲς ἐκκλησίες ἔχουμε, ἀλλὰ κάποιοι ἀποφάσισαν ὅτι τὸ θρησκευτικὸ σημεῖο ἀναφορᾶς θὰ πρέπει νὰ εἶναι ὁ τούρκικος μιναρές! Ἔτσι, γιὰ νὰ θυμίζουμε στοὺς τουρίστες ὅτι βρίσκονται σέ… μουσουλμανικὴ χώρα!

ΠΗΓΗ: Ἐφημ. «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ» 
καὶ http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr