Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ἡ οἰκογένεια καὶ τὸ οἰκογενειακὸ δίκαιο

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .                     Ἡ πρόταση Νόμου τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης γιὰ «μεταρρυθμίσεις ἀναφορικὰ μὲ τὶς σχέσεις γονέων – τέκνων» ψηφίστηκε τὴν περασμένη ἑβδομάδα στὴ Βουλή. Πρόκειται γιὰ μεταρρυθμίσεις ποὺ δὲν ἀφοροῦν τὴν οἰκογένεια, ἀφοῦ αὐτὴ ἔχει διαλυθεῖ, ἀλλὰ τὸν διακανονισμὸτῶν σχέσεων μεταξὺ τῶν διαζευγμένων γονέων καὶ αὐτὲς γιὰ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὰ παιδιὰ ποὺ ἀπέκτησαν, ὅταν ἀποτελοῦσαν οἰκογένεια.
.                      Στὴ νεωτερικὴ δυτικὴ κοινωνία, ποὺ ζοῦμε, ἡ ἀξία τῆς οἰκογένειας ὑποσκάπτεταιἀπὸ τὴν κυριαρχοῦσα ἀντίληψη τοῦ ἐγωιστικοῦ, ὠφελιμιστικοῦ καὶ ἡδονιστικοῦ τρόπου ζωῆς. Οἱἀρχὲς ποὺ τὴν συνιστοῦν, ὅπως ἀγάπη, ἀφοσίωση, αὐτοθυσία, ταπείνωση, συγγνώμη, γενναιότητα, φρόνηση ἔχουν ὑποβαθμισθεῖ. Ὁ νεωτερικὸς ἄνθρωπος, ἀφοῦ μὲ τὸν χωρισμὸ  ἔχει προκαλέσει τραύματα στὰ παιδιά, ποὺ ἀπέκτησε καὶ ποὺ ἦρθαν στὴ ζωὴ χωρὶς δική τους εὐθύνη, μπαίνει σὲ μία ἀτέρμονη μάταιη διαδικασία νὰ ἀναζητήσει λύση, ποὺ πιστεύει πὼς θὰ  ἁπαλύνει τὶς πληγὲς ποὺτοὺς προκάλεσε. Μάταιη γιατί δὲν μπορεῖ νὰ δώσει λύση στὶς τραυματισμένες ψυχὲς τῶν παιδιῶν ὁὀρθὸς λόγος, ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὶς ἐπεμβάσεις τῆς Δικαιοσύνης. Ἡ οἰκογένεια δὲν εἶναι δυνατὸ νὰὑποκασταθεῖ «ἀπὸ δικαστὲς ἐξειδικευμένους, μὲ τὴ συνδρομὴ παιδοψυχιάτρου, ἢ ψυχολόγου, ἢκοινωνικοῦ λειτουργοῦ…». Τὰ προβλήματα ποὺ ἔχουν μεταξύ τους οἱ πρώην σύζυγοι μπορεῖ νὰ βρίσκουν κάποια  λύση στὰ δικαστήρια –πράγμα καὶ αὐτὸ πολὺ ἀμφίβολο–, ὅμως πολλοὶ καὶπολλὲς συνεχίζουν τὴ ζωή τους δημιουργώντας νέες οἰκογένειες… Τὸ γεγονὸς ὅμως εἶναι ὅτι οἱ πληγὲς ποὺ ἔχουν ἐπιφέρει στὰ παιδιά τους εἶναι ἀνεξίτηλες.
.                      Οἱ χῶρες τῆς Δύσης στὰ Συντάγματά τους χαρακτηρίζουν ἀνυπέρβλητη τὴν ἀξία τῆς ζωῆς. Ὅμως οἱ ἴδιες ἀπαξιώνουν τὴν οἰκογένεια, τὴν πρωταρχικὴ καὶ μοναδικὴ πηγή της. Τὰσυμβόλαια διαβίωσης, ἡ ἐλεύθερη σχέση «συντρόφων», οἱ «γάμοι» ὁμοφύλων, πολὺ χειρότερα ἡ, ἐν ὀνόματι τῆς νεωτερικῆς ἰσότητας (…) ἀπόκτηση (;) τέκνων, στὰ ὁποῖα ἐπεβλήθη τὸ μεγάλωμα μὲδύο ὁμόφυλους γονεῖς, ὅλα αὐτὰ δὲν εἶναι ὑποκατάστατα οἰκογένειας, εἶναι στρεβλώσεις τοῦθεσμοῦ. Εἶναι λυπηρὸ ὅτι στὴ σημερινὴ Ἑλλαδικὴ κοινωνία τὰ πρότυπα ποὺ δίνουν πολλοὶἐπώνυμοι πολιτικοί, κοινωνικοὶ καὶ καλλιτεχνικοὶ παράγοντες δροῦν ἀρνητικὰ στὴν ψυχολογία τῶν νέων νὰ σχηματίσουν οἰκογένεια. Ἡ ἐλεύθερη συμβίωση, ὁ ὠφελιμισμός, ἡ δειλία στὴν ἀνάληψη τῆς εὐθύνης δημιουργίας οἰκογένειας καὶ ἡ ἄμβλυνση τῆς πνευματικῆς ἀξίας τοῦ γάμου, ποὺπροβάλλονται ὡς «προοδευτικὴ κοινωνικὴ ἐξέλιξη», εἶναι οἱ αἰτίες τῆς αἰσθητῆς μείωσης τοῦἀριθμοῦ τῶν γάμων καὶ τῆς πολὺ μεγαλύτερης αὔξησης τῶν διαζυγίων.
.                      Ἡ Κυβέρνηση ἀντιμετωπίζει τὰ ὑπάρχοντα προβλήματα στὶς σχέσεις μεταξὺ πρώην συζύγων. Ὅμως πρέπει νὰ δεῖ σοβαρὰ τὸ θέμα τῆς στήριξης τῆς οἰκογένειας. Αὐτὸ δὲν εἶναι θέμα πολιτικό, δικονομικό, «ἐκσυγχρονιστικό». Εἶναι ἠθικῆς καὶ ἐθνικῆς ἐπιβίωσης. Στὴν Ἑλλάδα δεχόμαστε τὴν ἐπέλαση τῆς νεωτερικότητας, ὅμως ἔχομε τὴν ἰδιοπροσωπία μας, ποὺ ἀντιστέκεται, ὅσο τὴν διατηροῦμε. Ἀπὸ τὸ σχολεῖο λοιπὸν μία πειστικὴ ἐκστρατεία γιὰ τὴν ἀξία τῆς οἰκογένειας, ὥστε νὰ ἔχει περιεχόμενο καὶ ἡ γιορτὴ τῆς μητέρας.  Παλαιότερα τὰ σχολικὰ βιβλία μιλοῦσαν γιὰτὴν ἀξία τῆς οἰκογένειας. Παλαιότερα ἡ Πολιτεία ἐνίσχυε τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογένειας καὶ μὲ οἰκονομικὰ μέτρα, ποὺ διευκόλυναν τὰ νέα ζευγάρια στὴ δημιουργία οἰκογένειας καὶ στὴν ἀπόκτηση καὶ τρίτου παιδιοῦ. Πρέπει αὐτὰ νὰ ἐπανέλθουν.
.                     Ὁ γάμος ἔχει χάσει σὲ μεγάλο βαθμὸ τὴν ἱερότητά του. Στὴν ἀρχὴ ὁ πολιτικὸς γάμος, μετὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης. Πολλοὶ καὶ πολλὲς μετὰ τὸν πολιτικὸ γάμο καὶ ἀφοῦ ἔχουν ἀποκτήσει παιδὶ κάνουν καὶ θρησκευτικὸ γάμο, σὲ συνδυασμὸ μάλιστα μὲ τὴν βάπτισή του. Δύο Ἱερὰ Μυστήρια σὲ πακέτο τοῦ ἑνός… Τὸ ὠφελιμιστικὸ στοιχεῖο ὑπερτερεῖ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ. Οἱ εὐχὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γάμου στὰ ἤδη – γιὰ τὴν Πολιτεία ὄχι γιὰ τὴν Ἐκκλησία – παντρεμένα ζευγάρια εἶναι ἴδιες μὲ αὐτὲς ποὺ ἐπὶ αἰῶνες ἀφοροῦσαν τοὺς ἄγαμους νέους καὶ νέες.
.                     Οἱ κληρικοὶ τοῦ Λεκανοπεδίου ἐντυπωσιάζονται ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ τῶν διαζυγίων ποὺὑπογράφουν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἐλαφρότητα, μὲ τὴν ὁποία ἀντιμετωπίζουν τὸ γεγονὸς πολλοὶ νέοι καὶ νέες. Ὑπάρχουν βεβαίως καὶ περιπτώσεις ἀνθρώπων ποὺ λύουν τὸν γάμο τους αἰσθανόμενοι συντριβή. Σὲ κεντρικὸ ἐπίπεδο ἡ Ἱεραρχία ἔχει ἁπλῶς διοργανώσει κάποιες διαλέξεις γιὰ τὸσοβαρὸ θέμα τῆς οἰκογένειας καὶ ἡ ὑπ’ Αὐτὴν ἁρμόδια Ἐπιτροπὴ «Γάμου, οἰκογένειας, προστασίας παιδιοῦ καὶ δημογραφικοῦ προβλήματος» ὑπάρχει μόνο στὰ χαρτιά…. Στὶς Μητροπόλεις τηροῦνται στατιστικὰ στοιχεῖα γιὰ τοὺς τελούμενους γάμους καὶ γιὰ αὐτοὺς ποὺ διαλύονται. Αὐτὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποτελέσουν πεδίο μελέτης σὲ κεντρικὸ καὶ σὲ περιφερειακὸ ἐπίπεδο, ὥστε νὰ ἐπιχειρηθεῖ μία σοβαρὴ ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος. Εἶναι λυπηρὸ ὅτι ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἔχει ἀφήσει παντελῶς τὴν ποιμαντικὴ καὶ ἀσχολεῖται μὲ κτίρια καὶ οἰκόπεδα. Καλὸν εἶναι νὰ ἀσχολούμεθα μὲτὰ κτίρια στὸν Ἁλίαρτο καὶ νὰ δίδονται γιὰ αὐτὰ 500.000 Εὐρώ, ἀλλὰ αὐτὰ δὲν σώζουν τὴ συνέχεια τοῦ Ἔθνους μας.-   

Διαφήμιση

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ

Θρησκευτικὲς ἀνισότητες

Ἑλένη Παπαδοπούλου
Διδάκτωρ Διδακτικῆς Γλωσσῶν καὶ Πολιτισμῶν τοῦ Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle

ΠΗΓΗ: newsbreak.gr

Ἡ ἀνέγερση καὶ ἡ λειτουργία ἑνὸς ὀρθόδοξου ναοῦ ἀκολουθοῦν τοὺς κανόνες καὶ τὶς προδιαγραφὲς ποὺ ἔχει θέσει ἡἘκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

.                     Δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ κοιτάξουμε τοὺς ναοὺς στὶς ἐνορίες, γιὰ νὰ κατανοήσουμε πόσο αὐστηρὰ εἶναι τὰ κριτήρια καὶποιὲς εἶναι οἱ προδιαγραφὲς γιὰ τὴ δημιουργία μίας ὀρθόδοξης ἐκκλησίας. Οι πιστοὶ μποροῦν ἐπίσης νὰ μετατρέψουν ἰδιωτικοὺς χώρους σὲ ἱεροὺς ναούς, ἀποκλειστικὰ γιὰ τοὺς ἴδιους καὶ τὶς οἰκογένειές τους. Σὲ περίπτωση ὅμως ποὺἕνας ἰδιωτικὸς χῶρος ἀποδοθεῖ σὲ δημόσια λατρεία σὲ χριστιανούς, τότε ἠ Ἀστυνομία θα τὸν σφραγίσει καὶ ἡἘκκλησία ἔχει δικαίωμα νὰ τὸν ἀπαλλοτριώσει ὑπὲρ τῆς πλησιέστερης ἐνορίας. Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει Ἐκκλησία γιὰ τους χριστιανοὺς σὲ κάθε τετράγωνο, σὲ κάθε πολυκατοικία, σὲ κάθε γειτονιά.
.                     Οἱ ἐνορίες ἔχουν προνοήσει νὰ οἰκοδομήσουν μεγάλους ναοὺς σὲ κεντρικὲς πλατεῖες, οἱ ὁποῖοι εἶναι χῶροι συγκέντρωσης πιστῶν, τηρώντας τὴν εὐταξία καὶ τὴν εὐσέβεια πρὸς τὸ Θεῖο.
.                  Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησία, ἡ ὁποία γιὰ νὰ λειτουργήσει ὑπόκειται σὲ αὐστηροὺς χωροταξικοὺς περιορισμούς, τὰ τζαμιά, οἰ χῶροι λατρείας ἄλλων θρησκειῶν λειτουργοῦν κυριολεκτικῶς ὅπου νά ’ναι. Ὑπόγεια, ἰσόγεια, ἀποθῆκες, μαγαζιά, δώματα, διαμερίσματα μετατρέπονται σὲ χώρους μουσουλμανικῆς ἢ ἄλλης λατρείας, ἀναστατώνοντας τοὺς ἐνοίκους τῶν κτιρίων καὶ τοὺς κατοίκους τῆς γειτονιᾶς. Συμβάλλουν δὲ σημαντικὰ στὴν γκετοποίηση καὶ τὴν ὑποβάθμιση ὁλόκληρων συνοικιῶν. Οἱ χῶροι αὐτοὶ λαμβάνουν ἄδεια ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, τὸ ὁποῖο ζητᾶ μόνο τὶς χρήσεις γῆς καὶ ὄχι τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ χώρου στὸν κανονισμὸ τῆς πολυκατοικίας. Μὲ τὸν τρόπο αὐτόν, χῶροι ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς καταστήματα, ἀποθῆκες, κατοικίες παίρνουν ἄδεια ἀπὸ τὸ ὑπουργεῖο ὡς τζαμιά.
.                     Καὶ ἐνῶ ὁ χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ κάνει τὸ σπίτι του ἐκκλησία, τὸ μαγαζί του, τὴν ἀποθήκη του, καὶ καλῶς βέβαια, γιὰ λόγους σεβασμοῦ καὶ εὐταξίας, ὁ μουσουλμάνος ἢ κάτι ἄλλες ἀφροαμερικανικὲς ἐκκλησίες ἔχουν τὴν ἄνεση νὰἱδρύουν χώρους λατρείας γιὰ τὴ θρησκεία τους ἀκόμη καὶ σὲ κάθε πολυκατοικία, κάθε ὄροφο, κάθε διαμέρισμα, ἂν τὸἐπιθυμήσουν. Ἀρκεῖ νὰ ὑπάρχει ἕνας ποιμένας μὲ ἕνα ποίμνιο τῶν πέντε ἀτόμων, καὶ ἡ «ἐκκλησία» εἶναι ἕτοιμη νὰ λειτουργήσει.
.                     Πρὶν ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, γιὰ νὰ δοθεῖ ἄδεια, τὸ ποίμνιο ἔπρεπε νὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ τουλάχιστον 50 οἰκογένειες, ὄχι ἁπλὰ ἄτομα, οἱ ὁποῖες δήλωναν διεύθυνση ποὺ ἐπικύρωνε τὸ ἀστυνομικὸ τμῆμα ὕστερα ἀπὸἐπαλήθευση. Πενήντα οἰκογένειες φτιάχνουν μία θρησκευτικὴ κοινότητα, πέντε ἄτομα φτιάχνουν μία παρέα. Δὲν μπορεῖ ἡ ἵδρυση τζαμιῶν καὶ λοιπῶν χώρων λατρείας νὰ γίνεται μὲ κανόνες ἵδρυσης καφενείου. Και δὲν μπορεῖ οἱγειτονιές μας νὰ μὴν ἔχουν σὲ κάθε τετράγωνο ἐκκλησία, ἀλλὰ νὰ ἔχουν τζαμί, μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται γιὰ τὴν πληθυσμιακή τους ἀλλοίωση καὶ τὴν γκετοποίησή τους.

 

 

H EΚΚΛΗΣΙΑ τῆς Ἑλλάδος ΣΤΟ ΣτΕ

Στὸ ΣτΕ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος:
Ζητᾶ νὰ ἀκυρωθοῦν τὰ ἔκτακτα μέτρα
ἐνάντια στὸν κορωνοϊὸ στοὺς ναοὺς

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κατὰ τῶν περιοριστικῶν μέτρων στὶς θρησκευτικὲς τελετές.

.                        Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, 81 Μητροπόλεις τῆς χώρας καὶ πιστοὶ Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι, μέσῳ τῶν συνηγόρων τους, θὰ ἀναπτύξουν αὔριο, στὴν Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας τὴ νομικὴ ἐπιχειρηματολογία τους κατὰ τῶν περιοριστικῶν μέτρων στὶς θρησκευτικὲς τελετὲς (γάμους, βαπτίσια, κ.λπ.) καὶ κατὰ τῶν μέτρων ποὺ ἔχουν ληφθεῖ κατὰ τῆς περαιτέρω διασπορᾶς τοῦ COVID-19, ὅπως ἐπίσης θὰ συζητηθεῖ αἴτηση δικηγόρου Θεσσαλονίκης κατὰ τοῦ lockdown.

.                        Εἰδικότερα, στὴν Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ, ἡ ὁποία θὰ συνέλθει μὲ πρόεδρο τὴν Μαίρη Σὰρπ καὶ εἰσηγήτρια τὴν σύμβουλο Ἐπικρατείας Παρασκευὴ Μπραΐμη θὰ συζητηθοῦν πέντε αἰτήσεις ἀκυρώσεως ποὺ ἀφοροῦν τὰ ἔκτακτα περιοριστικὰ μέτρα ποὺ λαμβάνονται γιὰ τὴν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας ἀπὸ τὸν COVID-19. Ὅλοι οἱ προσφεύγοντες ζητοῦν νὰ ἀκυρωθοῦν ὅλες οἱ κοινὲς ὑπουργικὲς ἀποφάσεις ποὺ ἐπιβάλλουν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ χρόνου σταδιακὰ καὶ ἀνάλογα μὲ τὶς συνθῆκες διασπορᾶς τοῦ COVID-19, περιοριστικὰ μέτρα γιὰ τὴν προστασία τῆς ὑγείας ἀπὸ τὸν κίνδυνο περαιτέρω διασπορᾶς τοῦ κορονοϊοῦ σὲ ὅλη τὴν ἐπικράτεια. Ὑποστηρίζουν ὅτι ὅλες οἱ Κ.Υ.Α. ἐκδόθηκαν κατὰ παράβαση τῶν συνταγματικῶν ἀρχῶν τῆς ἀναλογικότητας, τῆς χρηστῆς διοίκησης καὶ τῆς δικαιολογημένης ἐμπιστοσύνης τοῦ κράτους πρὸς τοὺς διοικοῦντες, ἀλλὰ ἐκδόθηκαν καὶ καθ᾽ ὑπέρβαση νομοθετικῆς ἐξουσιοδότησης.
.                      Ἡ εἰσηγήτρια κ. Μπραΐμη, θὰ θέσει θέμα κατάργησης τῶν δικῶν, λόγῳ λήξεως ἰσχύος τῶν προσβαλλόμενων Κ.Υ.Α. Ἀντίθετα, ἡ Ἐκκλησία θὰ ὑποστηρίξει ὅτι ἔχει ἰδιαίτερο ἔννομο συμφέρον νὰ συνεχιστοῦν οἱ ἐπίμαχες δίκες, καθὼς ἐκκρεμοῦν ποινικὲς ὑποθέσεις σὲ βάρος ἀφ᾽ ἑνὸς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ἀφοῦ ἔχει διαταχθεῖ ἀπὸ τὴν Εἰσαγγελία Πρωτοδικῶν Ἀθηνῶν προκαταρκτικὴ ἔρευνα σὲ βάρος της λόγῳ μὴ συμμορφώσεως πρὸς τὶς ἀπαγορεύσεις γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τῶν Θεοφανείων καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου σὲ βάρος κληρικῶν.
.                         Παράλληλα, οἱ πολίτες θὰ ζητοῦν καὶ αὐτοὶ τὴν συνέχιση τῶν δικῶν, καθὼς οἱ Κ.Υ.Α. συνιστοῦν προσβολὴ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Πολιτείας τοῦ δικαιώματός τους στὴν θρησκευτικὴ ἐλευθερία τὴν ὁποία δὲν μποροῦν νὰ ἀσκήσουν. Αὐτὸ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νὰ παραβιάζονται τὰ ἄρθρα 3, 4, 13 καὶ 25 τοῦ Συντάγματος, τὰ ἄρθρα 9 καὶ 11 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου καὶ ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας.
.               Ἐπίσης, αὔριο μὲ εἰσηγητὴ τὸν σύμβουλο Ἐπικρατείας Σπυρίδωνα Μαρκάτη θὰ συζητηθεῖ στὴν Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ, ἡ αἴτηση ἀκυρώσεως τοῦ δικηγόρου Θεσσαλονίκης Στέλιου Γκαρίπη, ὁ ὁποῖος ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἔκδοση τῆς ἀπὸ 7.1.2021 Κ.Υ.Α. γιὰ τὴν παράταση ἐφαρμογῆς τῶν περιοριστικῶν-ἀπαγορευτικῶν μέτρων κυκλοφορίας (lockdown), κ.λπ. ποῦ ἐπιβλήθηκαν μὲ ἀφορμὴ τὴν πανδημία, εἶναι ἀντισυνταγματικὴ καὶ παράνομη, ἀλλὰ καὶ ἐφαρμόστηκε μὲ ἀναδρομικὴ ἰσχύ, κάτι ποὺ δημιουργεῖ νομοθετικὸ κενό. Ὁ δικηγόρος τῆς συμπρωτεύουσας ἐπισημαίνει ὅτι τὸ νομοθετικὸ κενὸ ἀνάγεται στὸ ὅτι τὴν 7.1.2021 ἀνακοινώθηκε ἡ παράταση ἐφαρμογῆς τῶν ἀπαγορευτικῶν-περιοριστικῶν μέτρων καὶ ἡ σχετικὴ ὑπουργικὴ ἀπόφαση δημοσιεύθηκε στὴν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως τὸ μεσημέρι τῆς ἑπόμενης ἡμέρας, 8.1.2021. Ὁ κ. Μαρκάτης, θὰ ἐπισημάνει ὅτι ἀπὸ τὴν αἴτηση ἀκυρώσεως τοῦ ἐπίμαχου δικηγόρου, ἀνακύπτουν ἐρωτήματα, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι: 1) ἐὰν ἔχουν πράγματι ἀναδρομικὴ ἰσχὺ οἱ ρυθμίσεις τῆς προσβαλλόμενη Κ.Υ.Α., καθὼς ἄρχισαν νὰ ἰσχύουν ἀπὸ 8.1.21 καὶ τὴν ἴδια μέρα δημοσιεύθηκε ἡ Κ.Υ.Α. στὸ ΦΕΚ, 2) ἐὰν εἶναι συνταγματικὰ ἀνεκτὸς ὁ κατ΄οἶκον περιορισμὸς τῶν εἰσερχομένων ἀτόμων στὴν Ἑλλάδα ὡς μέτρο ἀποφυγῆς τῆς διασπορᾶς τοῦ COVID-19 σὲ συνδυασμὸ μὲ ἐπιδημιολογικὰ δεδομένα τοῦ χρόνου ἐκδόσεως τῆς Κ.Υ.Α. καὶ 3) Πάσχει ἡ διαδικασία ἔκδοσης τῆς Κ.Υ.Α. λόγῳ τοῦ χρόνου ἐκδόσεως τῆς γνωματεύσεως τῆς ἐθνικῆς ἐπιτροπῆς προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας καὶ τῆς μὴ δημοσιοποιήσεώς της.

ΠΗΓΗ: The TOC

ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΟ καὶ ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ

Γαλλία: Τριήμερη διορία στὴν κυβέρνηση
– Γιατί πρέπει νὰ ἀλλάξει τὸ διάταγμα
γιὰ τὶς θρησκευτικὲς τελετὲς

ΠΗΓΗ: protothema.gr

. – – – – – – – – – – . Τὸ ἀνώτατο διοικητικὸ δικαστήριο τῆς Γαλλίας διέταξε σήμερα τὴν κυβέρνηση νὰ ἀναθεωρήσει, μέσα σὲ τρεῖς ἡμέρες, τὸ διάταγμα μὲ τὸ ὁποῖο περιορίζει σὲ 30 τὸν ἀριθμὸ τῶν πιστῶν ποὺ ἐπιτρέπεται νὰ παρίστανται σὲ θρησκευτικὲς τελετές. «Ἐπιβάλλεται στὸν πρωθυπουργὸ νὰ τροποποιήσει, μέσα σὲ διάστημα τριῶν ἡμερῶν (…) τοὺς ὅρους (σ.σ. τοῦ διατάγματος) λαμβάνοντας ἀναλογικὰ μέτρα γιὰ τὴν ἐποπτεία τῶν συγκεντρώσεων σὲ χώρους λατρείας», ἀνέφερε τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας στὴν ἀπόφασή του.
. – – – – – – – – – – . Καθολικὲς ὀργανώσεις εἶχαν προσφύγει στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, καταγγέλλοντας τὸ διάταγμα τῆς κυβέρνησης τὸ ὁποῖο θεωροῦσαν «περιττό, δυσανάλογο καὶ μεροληπτικό».
. – – – – – – – – – – . Οἱ δικαστὲς ἔκριναν ὅτι λόγῳ τοῦ ὁρίου τῶν 30 ἀτόμων σὲ πολλὲς περιπτώσεις οἱ πιστοὶ κάποιες μέρες δὲν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ συμμετάσχουν στὶς λειτουργίες, ἀκόμη καὶ ἂν αὐξηθεῖ ὁ ἀριθμός τους.
. – – – – – – – – – – . Ἕνας δικηγόρος ποὺ ἐκπροσωποῦσε τὴν Ἐπισκοπὴ τοῦ Παρισιοῦ, ὁ Ἀντουὰν Ντελβολβέ, σημείωσε ἐξ ἄλλου ὅτι στὸ διάταγμα δὲν λαμβανόταν ὑπ᾽ ὄψη τῶν μέγεθος τῶν χώρων λατρείας. Ἐκπρόσωποι τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Γαλλίας (CEF) πρόκειται νὰ συναντηθοῦν σήμερα τὸ ἀπόγευμα μὲ τὸν πρωθυπουργὸ Ζὰν Καστὲξ γιὰ νὰ συζητήσουν τὸ θέμα. Ἀπὸ χθὲς στὴ Γαλλία χαλάρωσαν ὁρισμένοι περιορισμοί, μὲ τὸ ἄνοιγμα κυρίως τῶν καταστημάτων. Ὡστόσο μπάρ, ἑστιατόρια, γυμναστήρια καὶ νάιτκλαμπ παραμένουν κλειστά, στὸ πλαίσιο τῶν μέτρων γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας τῆς Covid-19.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΝ Η Θ. ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ !

Ἐν μέσῳ πανδημίας μὲ βάση τὸ ἄρθρο 285
τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα περὶ «πρόκλησης ἀσθενειῶν»
-Στὸ ἑδώλιο ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος
  στὶς 19 Ὀκτωβρίου

Τῆς Ἐφημ. «ΕΣΤΙΑ», 06.10.20

.                    Μία δίκη μὲ εὐρύτερο πολιτικό, ἐκκλησιαστικό, κοινωνικὸ ἀλλὰ καὶ θεολογικὸ ἐνδιαφέρον θὰ διεξαχθεῖ στὶς 19 Ὀκτωβρίου στὴν Κέρκυρα μὲ κατηγορούμενο τὸν τοπικὸ Μητροπολίτη Νεκτάριο, ἐναντίον τοῦ ὁποίου ἔχουν ἀσκηθεῖ δύο ποινικὲς διώξεις. Ἡ πρώτη γιὰ τὴν πρόσκλησή του στοὺς πιστούς τοῦ ἐκκλησιάσματός του νὰ κοινωνοῦν  χωρὶς φόβο ὅσο διαρκοῦσαν τὰ περιοριστικὰ μέτρα τῆς  πρώτης καραντίνας κάνοντας χρήση τοῦ κωδικοῦ  SMS «γιὰ ἄσκηση σωματικῶν  δραστηριοτήτων». Τὸ πρὸς διερεύνηση ἀδίκημα διεπράχθη στὶς 25 Μαρτίου 2020.
.                 Ἡ  δεύτερη, γιὰ συγχρωτισμὸ ἐντός τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος κατὰ τὴν διάρκεια τῆς παραδοσιακῆς λιτανεύσεως τοῦ σκηνώματός του. Συγκατηγορούμενός του εἶναι καὶ ὁ Πρόεδρος τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου τῆς πόλεως κ. Μεταλληνός.
.                  Ὅσον ἀφορᾶ στὴν πρώτη κατηγορία περὶ ψευδοῦς βεβαιώσεως, κατὰ τὸ ἥμισυ ἔχει καταρριφθεῖ, καθὼς ὁ ἴδιος ὁ κυβερνητικὸς ἐκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας ὑπέδειξε μερικὲς μέρες μετὰ στοὺς πολίτες νὰ κάνουν χρήση τοῦ κωδικοῦ  SMS “σωματικὴ ἄσκηση” «γιὰ νὰ ἐπισκέπτονται νομίμως τοὺς ναούς». Ὡστόσο ἡ κατηγορία στὸ σκέλος ποὺ ἀποδίδει στὸν Μητροπολίτη Κερκύρας καὶ Διαποντίων Νήσων τὴν διάπραξη τοῦ ποινικοῦ ἀδικήματος «ἔκθεση σὲ κίνδυνο τῆς δημόσιας Τάξης» καὶ διάπραξη τοῦ ἀδικήματος τοῦ ἄρθρου 285 τοῦ ποινικοῦ κώδικα «παραβίασης μέτρων περὶ πρόληψης ἀσθενειῶν» παρουσιάζει τεράστιο ἐνδιαφέρον καθώς, τόσο ἡ κατηγοροῦσα ἀρχή, ὅσο καὶ ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος θὰ κληθοῦν νὰ ἀπαντήσουν στὸ ἐρώτημα: Τέθηκαν ἀνθρώπινες ζωὲς στὴν ἔκθεση στὸν κίνδυνο τοῦ νέου  κορωνοϊοῦ λόγῳ τῆς μετάληψης μὲ Θεία Κοινωνία κατόπιν παρότρυνσης τῆς Ἐκκλησίας;
.                   Καθίσταται σαφὲς ὅτι ἐδῶ δὲν θὰ ἀξιολογηθεῖ ἀπὸ τὸ δικαστήριο μόνο ἡ τυχὸν ἀξιόποινη συμπεριφορὰ τοῦ Μητροπολίτου ἀλλὰ καὶ ἕνα μεῖζον θεολογικό, φιλοσοφικὸ θέμα καὶ ἰατρικὸ θέμα.
.               Ἂν ὑπὸ τὶς περιστάσεις τῆς πανδημίας καὶ ὑπὸ τὸν ὅρο τῆς προστασίας τῆς δημόσιας ὑγείας ἡ Θεία Κοινωνία ἀποτελεῖ ποινικὸ ἀδίκημα τῆς ἔκθεσης σὲ κίνδυνο. Στὴν πραγματικότητα τίθενται ὑπὸ τὴν κρίση τοῦ δικαστηρίου κατ᾽ οὐσίαν καὶ οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας.
.                     Ἡ κατηγορία εἶναι σαφής. Ἐπειδὴ ὁ Μητροπολίτης προέτρεψε τοὺς πολίτες νὰ κοινωνήσουν, «προέτρεψε ἀόριστο ἀριθμὸ προσώπων νὰ μετέχουν στὸ μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας ἐν μέσῳ πανδημίας γεγονὸς ποὺ ἐγκυμονεῖ σοβαρὸ κίνδυνο γιὰ τὴν ἐξάπλωση καὶ τὴν μετάδοση τοῦ ἰοῦ». Τυχὸν καταδικαστικὴ ἀπόφαση θὰ ὁδηγήσει σὲ ἀπαγόρευση τῆς μεταλήψεως καὶ στὴν ποινικοποίηση τῆς Θείας Κοινωνίας γιὰ ὅσο διάστημα διαρκεῖ ἡ πανδημία μὲ τὶς ὅποιες  νέες ἀναταράξεις  ὑπάρξουν στὶς σχέσεις Ἐκκλησίας-Πολιτείας (θὰ θεωρηθεῖ παρέμβαση στὸ συνοδικὸ σύστημα καὶ στὸ αὐτοδιοίκητό της Ἐκκλησίας). Ἐν προκειμένῳ, πρέπει μὲ ἀποδείξεις νὰ συνδεθεῖ ποινικῶς ἡ Θεία Κοινωνία μὲ βεβαιωμένα κρούσματα κορωνοϊοῦ. Ἄγνωστο ὅμως ἂν τὸ δικαστήριο προχωρήσει σὲ ποινικὴ ἀξιολόγηση τοῦ ρίσκου ἐξάπλωσης τοῦ ἰοῦ, χωρὶς νὰ ὑπάρχει σύνδεση μὲ βεβαιωμένο κροῦσμα.
.                    Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὅταν  ἀσκήθηκε ποινικὴ δίωξη στὸν Μητροπολίτη Κερκύρας γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία (καὶ σὲ ἕνα ἱερέα ἀπὸ τὸ Κουκάκι), ὁ Μητροπ. Νεκτάριος μὲ ἐπιστολή του στὴν Ὑπουργὸ Παιδείας Νίκη Κεραμέως διαμαρτυρήθηκε ὅτι μὲ τὴν ἄσκηση τῆς δίωξης ἐναντίον του «ποινικοποιήθηκε ἡ μετάδοση τῆς Θείας Κοινωνίας, ποινικοποιήθηκε ὁ Χριστός, ποινικοποιήθηκε ἡ πεμπτουσία τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι καὶ συνδεδεμένη συνταγματικὰ μὲ τὴν ζωὴ τοῦ λαοῦ μας καὶ καλύπτεται ὡς δικαίωμα θρησκευτικῆς λατρείας τόσο ἀπὸ τὸ Σύνταγμα ὅσο καὶ ἀπὸ τὶς διεθνεῖς συμβάσεις ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων».

ΝΟΜΙΜΗ καὶ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ἡ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ καὶ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ

ΣτE: Νόμιμη καὶ συνταγματικὴ
ἡ προσευχὴ σὲ δημοτικὰ καὶ νηπιαγωγεῖα

Τὸ ἀνώτατο ἀκυρωτικὸ δικαστήριο κλείνει τὰ στόματα ὅσων ἐπιθυμοῦσαν νὰ καταργήσουν τὴν προσευχὴ στὰ σχολειὰ

.                   Ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ἔκρινε ὅτι συνταγματικὰ καὶ νόμιμα προβλέπεται ὁ ἐκκλησιασμὸς καὶ ἡ πρωινὴ προσευχὴ τῶν μαθητῶν τῶν νηπιαγωγείων καὶ τῶν δημοτικῶν σχολείων. Παράλληλα τὸ ΣτΕ ἔκρινε ὅτι ἀντισυνταγματικὰ καὶ ἀντίθετα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου (ΕΣΔΑ), δὲν προβλέπεται νομοθετικὰ ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸν ἐκκλησιασμὸ τῶν μαθητῶν νηπιαγωγείων καὶ δημοτικῶν σχολείων γιὰ λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης.
.                 Ἀναλυτικότερα, τὴν Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ τὴν ἀπασχόλησε αἴτηση, μὲ τὴν ὁποία ζητεῖτο ἡ ἀκύρωση τοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος 79/2017 ποὺ ἀφορᾶ στὴν «ὀργάνωση καὶ λειτουργία νηπιαγωγείων καὶ δημοτικῶν σχολείων», κατὰ τὸ μέρος ἐκεῖνο μὲ τὸ ὁποῖο προβλέπεται ἡ τέλεση κοινῆς προσευχῆς μαθητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν τῶν νηπιαγωγείων καὶ τῶν δημοτικῶν σχολείων, καθὼς ἐπίσης καὶ κατὰ τὸ σκέλος ἐκεῖνο μὲ τὸ ὁποῖο προβλέπεται ἡ δυνατότητα ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν, στὸ πλαίσιο συγκεκριμένων ἑορτῶν.
.                 Ἡ Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ (πρόεδρος ὁ Ἀθανάσιος Ράντος καὶ εἰσηγήτρια ἡ σύμβουλος Ἐπικρατείας Παρασκευὴ Μπραΐμη), μὲ τὴν ὐπ᾽ ἀριθμ. 942/2020 ἀπόφασή της, ἔκρινε -σύμφωνα μὲ σχετικὴ ἀνακοίνωση τοῦ ΣτΕ- καὶ σὲ συνέχεια παλαιοτέρων ἀποφάσεών της, ὅτι «ἡ προσευχὴ καὶ ὁ ἐκκλησιασμὸς στὸ πλαίσιο τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας συνιστοῦν, ὅπως καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀναγκαῖα μέσα, μὲ τὰ ὁποῖα ὑπηρετεῖται ὁ συνταγματικὸς σκοπὸς τῆς ἀναπτύξεως τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν Ἑλλήνων κατ᾽ ἄρθρο 16 παράγραφος 2 τοῦ Συντάγματος».
.                 Ἀκόμη, ἀναφέρεται στὴν δικαστικὴ ἀπόφαση, ὅτι «ὡς ἐκ τούτου, ἀπευθύνονται ἀποκλειστικὰ στοὺς μαθητὲς ποὺ ἀσπάζονται τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ δόγμα καὶ ὄχι στοὺς ἑτερόδοξους, ἀλλόθρησκους ἢ ἄθεους μαθητές».
.                 Οἱ τελευταῖοι -συνεχίζει τὸ ΣτΕ- «ποὺ ἀπολαμβάνουν τὸ δικαίωμα τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ἡ ὁποία κατοχυρώνεται στὸ ἄρθρο 13 παράγραφος 1 τοῦ Συντάγματος, ἔχουν εὐθέως βάσει τῆς συνταγματικῆς αὐτῆς διατάξεως δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ τὸν ἐκκλησιασμό, χωρὶς καμία δυσμενῆ συνέπεια, ἐφ᾽ ὅσον οἱ γονεῖς τους ὑποβάλουν δήλωση ὅτι δὲν ἐπιθυμοῦν, γιὰ λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης, νὰ συμμετέχουν τὰ τέκνα τους στὴν προσευχὴ καὶ τὸν ἐκκλησιασμὸ» (ὑπῆρξε μειοψηφία ὡς πρὸς τὸ θέμα αὐτό, χωρὶς ὅμως περαιτέρω διευκρινίσεις ἀπὸ τὴν ἀνακοίνωση τοῦ ΣτΕ).
Ἀκόμη, ἀναφέρεται στὴν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ, ὅτι «νομίμως προβλέπεται, κατ᾽ ἀρχήν, στὸ προσβαλλόμενο Προεδρικὸ Διάταγμα, ὁ ἐκκλησιασμὸς καὶ ἡ πρωινὴ προσευχὴ τῶν μαθητῶν τῶν νηπιαγωγείων καὶ τῶν δημοτικῶν σχολείων», ἐνῶ ἀντίθετα ἀναφέρεται ὅτι κατὰ παράβαση τοῦ ἄρθρου 13 παράγραφος 1 τοῦ Συντάγματος καὶ τῶν ἄρθρων 9 τῆς ΕΣΔΑ καὶ 2 τοῦ Πρώτου Πρόσθετου Πρωτόκολλου τῆς ΕΣΔΑ δὲν προβλέπεται ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸν ἐκκλησιασμὸ μαθητῶν νηπιαγωγείων καὶ δημοτικῶν σχολείων γιὰ λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης, κατόπιν σχετικῆς δήλωσης τῶν γονέων τους.
.                 Ἀκόμη, σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ, «κατὰ παράβαση τῶν ἴδιων διατάξεων, προβλέπεται ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴν πρωινὴ προσευχὴ μόνο τῶν μαθητῶν ἄλλου δόγματος καὶ ὄχι καὶ ἄλλων μαθητῶν (ἄλλου θρησκεύματος, ἄθεων, ἀγνωστικιστῶν) ποὺ ἔχουν λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης γιὰ ἀπαλλαγή».
.                 Κατόπιν αὐτῶν, ἡ Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ ἀκύρωσε μερικὰ τὸ προσβαλλόμενο ὑπ. ἀριθμ. 79/2017 Προεδρικὸ Διάταγμα.

ΠΗΓΗ: newsbomb.gr

ΟΛΗ ἡ ΧΩΡΑ ΦΩΝΑΖΕΙ: ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ!

Δελτίο Τύπου
τοῦ κινήματος «!»
γιὰ τὴν ἀφίσα στὸ ΜΕΤΡΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

14 Ἰανουαρίου 2020

.                   Τὸ Κίνημα «Ἀφῆστε μὲ νὰ ζήσω!» δημιουργήθηκε πρὶν 2 χρόνια περίπου ἀπὸ 19 Ὀρθόδοξα Χριστιανικὰ Σωματεῖα καὶ μὲ τὴν ὑποστήριξη τῆς Ἀνωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ἑλλάδος, μὲ σκοπὸ νὰ ἐνημερώνει μὲ κάθε νόμιμο καὶ δημοκρατικὸ τρόπο τοὺς συμπολίτες μας γιὰ τὸ θαῦμα τῆς Ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, σύμφωνα μὲ τὰ ἐπιστημονικὰ δεδομένα καὶ τὴν Ὀρθόδοξη παράδοσή μας, ἀλλὰ καὶ νὰ βοηθᾶ ὅσες γυναῖκες πιέζονται γιὰ ἔκτρωση καὶ ἐπιθυμοῦν νὰ κρατήσουν τὸ παιδί τους.
.                   Στὰ πλαίσια αὐτῆς τῆς ἐνημέρωσης προβήκαμε σὲ διαφημιστικὴ καμπάνια σὲ κάποιους σταθμοὺς τοῦ ΜΕΤΡΟ, μὲ ἀποκλειστικὸ σκοπὸ τὴν ἐνημέρωση γιὰ τὴ μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτη ἀνθρώπινη ζωή, ποὺ φιλοξενεῖται στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας, προβάλλοντας ἀποκλειστικὰ ἐπιστημονικὲς πληροφορίες γιὰ τὴν ἐνδομήτρια ζωὴ τοῦ ἐμβρύου.
.                   Μὲ μεγάλη μας ἔκπληξη, ὅμως, βρεθήκαμε μπροστὰ σὲ μία πρωτοφανῆ ἀντίδραση, ποὺ σὰν κύριο ἐπιχείρημά της εἶχε τὸ «δικαίωμα τῆς γυναίκας στὴν ἔκτρωση». Εἶναι ἄξιο ἀπορίας πῶς, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀναφέρονται στὴν ἀφίσα, καταστρατηγοῦνται τὰ «δικαιώματα» τῶν γυναικῶν ἤ, ὅπως ἀνέφερε τὸ δελτίο τύπου τοῦ Ὑπουργοῦ Μεταφορῶν καὶ Ὑποδομῶν κ. Κώστα Καραμανλῆ, ἡ ἀφίσα «στρέφεται ἐναντίον ἑνὸς ἀπολύτως κατοχυρωμένου καὶ ἀναμφισβήτητου δικαιώματος τῶν γυναικών». Σὲ αὐτὸ μόνο αὐτοὶ ποὺ τὰ συνδύασαν μποροῦν νὰ ἀπαντήσουν.  Στὴν οὐσία, ὅμως, πρόκειται γιὰ μία προσπάθεια ἐνημέρωσης ὅτι τὸ ἀγέννητο παιδὶ εἶναι ἐν ζωῇ ἄνθρωπος καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔχει κι αὐτὸ δικαιώματα καὶ ἀξιώσεις προστασίας του.
.                   Ἔπρεπε ὅμως ὁ ἀξιότιμος κ. Ὑπουργός, προτοῦ προβεῖ στὴν ἀπαράδεκτη δημοκρατικὰ καὶ ἀντισυνταγματικὴ παρέμβασή του στὴ διοίκηση τῆς ΣΤΑΣΥ, ποὺ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα τὸ κατέβασμα τῆς ἀφίσας τὴν ἴδια ἡμέρα τῆς ἀνάρτησής της, ἀλλὰ καὶ ἡ ἴδια ἡ διοίκηση νὰ ἀποδείξουν μὲ ἐπιχειρήματα, ποῦ ἡ ἀφίσα ἀναφέρεται στὴν ἔκτρωση καὶ πῶς «στρέφεται» ἐναντίον ὁποιουδήποτε «δικαιώματος» τῶν γυναικών! Ἄραγε ὁ κ. Ὑπουργὸς εἶδε πραγματικὰ τὴν ἀφίσα; Τὴν διάβασε;
.                   Ἀναρωτιόμαστε, λοιπόν: Δὲν ἔχουμε σὰν πολίτες αὐτῆς τῆς Χώρας, ἀλλὰ καὶ σὰν συλλογικὲς ὀντότητες τὸ δικαίωμα νὰ ἐκφράζουμε ἐλεύθερα τὴν ἄποψή μας; Ἀπὸ πότε ὑπάρχει λογοκρισία στὴν Ἑλλάδα καὶ δὲν τὸ γνωρίζουμε;
.                   Ὁ κ. Ὑπουργὸς καὶ ὅλοι ὅσοι πολιτικοὶ καὶ ἐπώνυμοι διατείνονται ὅτι σέβονται τὸ δημοκρατικό μας Πολίτευμα, δὲν ἔχουν ὑπόψη τους τὸ «Διεθνὲς Σύμφωνο γιὰ τὰ Ἀτομικὰ καὶ Πολιτικὰ Δικαιώματα» (ἄρθ. 19), ποὺ ἔχει νομοθετικὰ κυρωθεῖ ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Βουλή, ἢ τὴν «Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση γιὰ τὴν Προάσπιση τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου καὶ τῶν Θεμελιωδῶν Ἐλευθεριῶν» (ἄρθ. 10); Καὶ τὸ σπουδαιότερο. Γνωρίζουν, ἄραγε, τί ὁρίζει τὸ Σύνταγμα τῆς Χώρας (ἄρθ. 14) ποὺ ὑπηρετοῦν, γιὰ τὴ λογοκρισία; Τοὺς τὸ ὑπενθυμίζουμε: «Καθένας μπορεῖ νὰ ἐκφράζει καὶ νὰ διαδίδει προφορικά, γραπτὰ καὶ διὰ τοῦ τύπου τοὺς στοχασμούς του τηρώντας τοὺς νόμους τοῦ Κράτους».
Ἡ δὲ θέση τοῦ κ. Ὑπουργοῦ ὅτι: «Οἱ καμπάνιες ποὺ γίνονται στοὺς δημόσιους χώρους δὲν πρέπει νὰ διχάζουν τὴν κοινὴ γνώμη οὔτε ἀσφαλῶς νὰ προσβάλουν γυναῖκες ποὺ ἔχουν ἀναγκαστεῖ νὰ κάνουν μία τέτοια δύσκολη ἐπιλογὴ στὴ ζωή τους», ἀναφορικὰ μὲ τὴ δική μας καμπάνια εἶναι παντελῶς ἄστοχη, ἀλλὰ καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὸ νομικό μας πλαίσιο. Κι αὐτό, γιατί τὸ θέμα της δὲν ἦταν ἡ ἔκτρωση, οὔτε ἡ καταδίκη καὶ προσβολὴ κανενὸς ἀνθρώπου, ἀλλά, ὅπως προείπαμε, ἡ ἐνημέρωση γιὰ τὸ θαῦμα τῆς ζωῆς καὶ ἡ προβολὴ ἐπιστημονικῶν πληροφοριῶν γιὰ τὶς λειτουργίες τοῦ ἐμβρύου. Ἄλλωστε, κι ἄλλες καμπάνιες, κατὰ τὸ παρελθόν, εἶχαν διχάσει τὴν κοινὴ γνώμη, δὲν εἴδαμε ὅμως καμία νὰ κατεβαίνει καὶ μάλιστα μὲ πολιτικὴ παρέμβαση!
.                   Καὶ ἐπειδὴ κάποιες ἱστοσελίδες ἀναφέρουν ὅτι δῆθεν εἶναι παραπλανητικὲς οἱ πληροφορίες τῆς ἀφίσας καὶ δὲν ἔχουν ἐπιστημονικὴ ἀκρίβεια, παραπέμπουμε στὴν ἰστοσελίδα μᾶς afistemenaziso.gr, ὅπου ὑπάρχουν ὅλες οἱ ἐπιστημονικὲς πληροφορίες γι’ αὐτὰ τὰ θέματα, πάντα μὲ βιβλιογραφικὲς ἀναφορές.
.                   Κάποια στιγμὴ στὴ Χώρα μας, ποὺ ἡ ὑπογεννητικότητα ἔχει φτάσει, ἴσως, σὲ μὴ ἀναστρέψιμα ἐπίπεδα, ποὺ οἱ ἐκτρώσεις ὑπερβαίνουν τὶς 150.000 (κάποιοι τὶς ἀνεβάζουν στὶς 300.000) καὶ οἱ 40.000 καὶ πλέον ἀπὸ αὐτὲς γίνονται ἀπὸ ἀνήλικα κορίτσια, πρέπει νὰ εἴμαστε σὲ θέση νὰ συζητήσουμε μὲ ὡριμότητα καὶ ἐπιχειρήματα γι’ αὐτὸ τὸ σοβαρὸ θέμα. Ἕνα θέμα, στὸ ὁποῖο προεκλογικὰ εἶχε ἀναφερθεῖ καὶ ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργὸς μὲ ἀφορμὴ τὸ πόρισμα τῆς Διακομματικῆς Κοινοβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὸ Δημογραφικό: «Θὰ πῶ μόνο τὸ ἑξῆς: ἐκτιμῶνται (οἱ ἐκτρώσεις) σὲ 150.000 ἐτησίως… Ἔστω καὶ τὸ 10% νὰ ἀποφεύγαμε θὰ εἴχαμε 10% νέες γεννήσεις. Ἄρα καὶ αὐτὸ τὸ ζήτημα πρέπει νὰ μᾶς ἀπασχολήσει οὐσιαστικά».
.                   Ὅμως, πῶς θὰ ἀποφευχθοῦν, ὅταν «ἀπαγορεύεται» νὰ μιλήσουμε καὶ νὰ ἐνημερώσουμε δημόσια γιὰ τὸ ἀγέννητο παιδί, τὸ θαῦμα τῆς ζωῆς καὶ τὴν ἐπιλογή της;  Ὑπάρχει κανεὶς ποὺ εἶναι ἐνάντια στὴ ζωὴ καὶ δὲν θαυμάζει αὐτὸ τὸ μεγάλο μυστήριο; Ἂς τὸ ἀναρωτηθοῦμε ὅλοι.
.                   Ἐπειδή, ὅμως, ἔχει κι ὁ Θεὸς τὰ δικά του σχέδια πραγματικὰ εὐχαριστοῦμε τὸ Ὑπουργεῖο διότι κατόρθωσε μὲ τὴν λογοκρισία ποὺ ἐπέβαλε νὰ φτάσει τὸ μήνυμα τῆς ἀφίσας ὄχι μόνο στοὺς ἐπιβάτες τοῦ ΜΕΤΡΟ, ἀλλὰ ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη ὅλης τῆς Ἑλλάδας. Τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπὸ χθὲς συζητᾶ ὅλη ἡ κοινωνία γιὰ τὸ θέμα τῆς προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, τὸ ὀφείλουμε στὴν ἀπαγόρευση ἔκφρασης δημοσίου λόγου γιὰ ἕνα ζήτημα, τὸ ὁποῖο σὲ ἄλλα κράτη ἀποτελεῖ ἀντικείμενο ἐπιστημονικῶν συνεδρίων καὶ θεσμικοῦ διαλόγου.
.                   Εὐχαριστοῦμε ἐγκαρδίως γιὰ τὶς χιλιάδες τῶν μηνυμάτων ὑποστηρικτικῶν τοῦ Κινήματος ποὺ γράφτηκαν στὸ διαδίκτυο καὶ κάλυψαν τὸ σκοτάδι τῶν καθεστωτικῶν ΜΜΕ καὶ πολιτικῶν προσώπων. Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας ἀδιαμφισβήτητα εἶναι ὑπὲρ τῆς ΖΩΗΣ καὶ κλείνει τὰ αὐτιά της στὶς φωνὲς τῶν «δικαιωματιστῶν» καὶ τοῦ ἱερατείου τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας!
.              Χθὲς ὅλη ἡ Χώρα φώναξε: ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ!

ΠΗΓΗ: afistemenaziso.gr

ΜΙΞΟΒΑΡΒΑΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ γιὰ καρακάξες καὶ ἄλλα …‘ο’δικὰ πτηνά!

Ἔγκλημα κατά τῆς γλώσσας:
Οἱ νόμοι γράφονται σέ ἄθλια ἑλληνικά
ἐφημ. ΕΣΤΙΑ, 06.11.19

Ὁ ἱερεύς πού «κατενεμήθη» καί οἱ «ἐκδοθέντες» πράξεις

.                Καταρρέουμε συνεχῶς καί καθημερινῶς. Σέ ὅλα τά ἐπίπεδα. Ἕνας κακός ἄνεμος σαρώνει τήν ἑλληνικότητα παντοῦ. Μένουμε λιγότεροι λόγῳ τοῦ δημογραφικοῦ. Γινόμαστε ἄλλοι λόγῳ τοῦ ξενόφερτου πολυπολιτισμοῦ. Ἀλλοιωνόμαστε λόγῳ τοῦ μεταναστευτικοῦ. Χάνουμε τήν ταυτότητά μας, ἐπειδή κάποιο δικαστήριο δικαιωμάτων θεωρεῖ πώς δέν πρέπει τά παιδιά μας νά διδάσκονται Θρησκευτικά. Ἀγαπᾶμε ἤθη ξένα πρός τόν Ἕλληνα, ὅπως τό… «Χαλοουΐν». Ὅλα μπορεῖς νά τά πολεμήσεις ἐκτός ἀπό ἕνα! Τήν πρωτοφανῆ ἄγνοια μέ τήν ὁποία νομοπαρασκευαστικές ἐπιτροπές, ὑπουργοί καί βουλευτές συντάσσουν τούς νόμους πού ψηφίζει τό ἐθνικό μας κοινοβούλιο. Τά ἑλληνικά τῶν νόμων εἶναι ἐπιεικῶς ἀπαράδεκτα. Οἱ συντάκτες τους θά ἔπρεπε νά συλληφθοῦν καί ἐπί ποινῇ ἀπωλείας τῆς ἰδιότητός τους νά γυρίσουν πίσω στά θρανία.
.                Τό καμπανάκι μᾶς κτύπησε ἡ συνδρομήτρια τῆς «Ἑστίας» καί ἐπί κεφαλῆς τοῦ Γραφείου Ἐργατικῆς Νομοθεσίας Χρυσούλα Πετίνη-Πηνιώτη, δικηγόρος στό ἐπάγγελμα, μέ μία σύντομη ἐπιστολή της. Βρήκαμε τόσο εὔστοχες τίς ἐπισημάνσεις της, ὥστε τῆς ζητήσαμε νά κάνει μία γενικώτερη ἔρευνα σέ πρόσφατους νόμους, προκειμένου νά ἐντοπίσει κραυγαλέα μαργαριτάρια. Τά εὑρήματά της ἐντυπωσιακά. Συμφωνοῦμε μέ τήν πρότασή της ὅτι ἡ ὀρθή χρῆσις τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας κατά τήν σύνταξη τῶν νόμων πρέπει νά συμπεριληφθεῖ στούς κανόνες καλῆς νομοθετήσεως. Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστολή της:

.                «Στόν Νόμο 4621/2019 (ΦΕΚ/128/Α΄/31.7.2019) περιλαμβάνεται Κεφάλαιο Γ΄ γιά τήν νομοπαρασκευαστική διαδικασία καί τήν “καλή νομοθέτηση”. Στό ἄρθρο 58 ἀπαριθμοῦνται οἱ κανόνες – “ἀρχές” καλῆς νομοθέτησης, οἱ ὁποῖες, ὅπως ἀναφέρεται, ἔχουν ἐφαρμογή κατά τήν κατάρτιση σχεδίων κ.λπ. νόμων, κατά τήν ἀξιολόγηση τῶν νόμων καί κατά τήν κωδικοποίηση τῶν ρυθμίσεων.
.                Α. Στίς ἀρχές τῆς “καλῆς νομοθέτησης” δέν ἀναφέρεται (ἐνῶ ἀνήκει …) καί ἡ ὀρθή χρήση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης. Μορφή κακῆς χρήσεως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης εἶναι οἱ μεικτές ἐκφράσεις, δηλαδή ὁ συνδυασμός ἀρχαιοπρεπῶν ἐκφράσεων μέ τύπους τῆς δημοτικῆς. Ἔτσι, στόν νόμο αὐτόν καθώς καί σέ ἄλλους νέους νόμους ἀπαντῶνται οἱ ἑξῆς, τουλάχιστον ἀκαλαίσθητες, ἐκφράσεις:

• “βάσει… σύμβασης”

• “κατόπιν αἴτησης”

• “λόγω τήρησης”

• “δυνάμει σύμβασης”

• “λόγω τέλεσης”

• “κατόπιν δημοσίευσης”

• “ἐν ὄψει συμπλήρωσης” κ.ἄ.

Ἐπίσης:

• “ἐπί… ἀπόλυσης”

• “περί… ἀσφάλισης”

• “ἐπί τῆς… διάρθρωσης”

• “πέρα τῆς… προϋπόθεσης”

• “ἑκάστης… σύμβασης”

• “κατόπιν… ἄσκησης”

• “ἐκτός … εἴσπραξης”

• “ἀνά ἔτος… ἀσφάλισης”

• “τυγχάνουν… μείωσης”

• “ἀκολούθως τῆς ἀπόφασης προέγκρισης”

• “ἐπί τῆς ὕπαρξης”

• “μή εἰσέτι… ἔνταξης”!,

ὅπου δοτικοφανῆ ἐπιρρήματα ἤ ἐμπρόθετοι προσδιορισμοί, δηλαδή καθαρῶς ἀρχαῖες ἐκφράσεις σέ πτώση δοτική, ἀκολουθοῦνται ἀπό τριτόκλιτο ὄνομα τοῦ ὁποίου ἡ γενική ἔχει κατάληξη -ης, τύπος καθαρά δημοτικῆς, ἐνῶ κατά τήν γραμματική τῆς ἀρχαίας γλώσσης ἡ κατάληξη εἶναι -εως.
.                Ὅπως ἀναφέρεται καί στήν Νεοελληνική Γραμματική (καταγομένη ἀπό τήν “Μικρή Νεοελληνική Γραμματική” τοῦ Μανόλη Τριανταφυλλίδη), τά τριτόκλιτα σέ -ις λήγουν ἤ σέ -εως ἤ σέ -ης καί οὐδείς ὑποχρεώνει οὐδένα νά χρησιμοποιῆ μόνον τήν γενική σέ -ης. Ἔτσι, γιά τήν ὀρθή ἔκφραση ἐπιβάλλεται νά χρησιμοποιῆται ἡ κατάληξη -εως ὅταν πρόκειται γιά ἀρχαιοπρεπῆ ἔκφραση.
.                Στίς ἀναφερθεῖσες ἀνωτέρω ἐκφράσεις, ἄν μέν ὑπάρχη ἐπιθυμία χρησιμοποιήσεως τοῦ -ης (γενική), ἀπαιτεῖται ἡ ἔκφραση τῆς ἐννοίας μέ κατάλληλη προσαρμογή της στήν δημοτική, ἐάν ὅμως ὑπάρχη ἐπιθυμία ἀρχαιοπρεποῦς ἐκφράσεως, ἐπιβάλλεται ἡ χρήση τοῦ τριτοκλίτου μέ τήν κατάληξη -εως.
.                Ἔτσι, θά ἀναγραφῆ, ἀντί “βάσει σύμβασης”, “μέ βάση σύμβαση” καί ἀντί “ἐν ὄψει… συμπλήρωσης”, “γιά τήν συμπλήρωση” ἤ “μέ σκοπό τήν συμπλήρωση” κ.ο.κ.
.            Ὁ ἐκ τῶν μεταγλωττισάντων τούς Κώδικες Νόμων Ἀριστόβουλος Μάνεσης, σέ ἄρθρο του στό Νομικό Βῆμα Ὀκτωβρίου 1998 ἐπισημαίνει ὅτι ἡ Δημοτική καθιερώνεται “ἄνευ ἰδιωματισμῶν καί ἀκροτήτων”. Χαρακτηρίζει ὡς “ἄκομψες διατυπώσεις” τήν χρήση δημοτικῶν τύπων δίπλα σέ λόγιους τύπους (π.χ. “δυνάμει σύμβασης”) καί τονίζει ὅτι “ἡ γλῶσσα τῆς νομικῆς ἐπιστήμης δέν μπορεῖ νά εἶναι ὅμοια μέ τήν δημοτική τῆς καθημερινῆς “κουβέντας” ἤ ἀκόμη καί τῆς “λογοτεχνίας” καί ὅτι “στά νομικά κείμενα ἡ διατύπωση πρέπει νά εἶναι καί ἐπιμελημένη, τόσο ὡς πρός τό λεξιλόγιο ὅσο καί ὡς πρός τήν χρήση τῶν κατά τό δυνατόν δοκιμωτέρων καί αἰσθητικά ἀρτιωτέρων γραμματικῶν τύπων καί τοῦ ἀντιστοίχου ὕφους”.
Ὁ ἴδιος τονίζει τά ἑξῆς:
.                Ἰδίως σέ ὑπερδισύλλαβες λέξεις, ἡ χρήση τοῦ λόγιου τύπου (κατάληξη -εως) εἶναι μορφολογικά προτιμώτερη: π.χ. αἴτηση ἀκυρώσεως, δήλωση βουλήσεως, δικαίωμα ἀκροάσεως, σύμβαση προσχωρήσεως, ἀνάκληση δηλώσεως, αἴτηση ἐξαιρέσεως, Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως, ἀλλά καί “μέτρα τάξεως”, “σχέδιο πόλεως”, “πρώτης τάξεως”, “πάσης φύσεως ὑλικά” κ.ἄ. Ἔτσι ἀποφεύγονται ἄκομψες διατυπώσεις, ὅταν ἰδίως χρησιμοποιοῦνται δημοτικοί τύποι δίπλα σέ λόγιους τύπους π.χ. “δυνάμει σύμβασης”, “ἐναντίον διάταξης…”.
.                Μιξοβάρβαρα ὑποδείγματα ὕφους (πρός ἀποφυγή) συνιστοῦν οἱ φράσεις “ἐνόψει τῆς νομοθετικῆς πρόβλεψης καί ρύθμισης τῆς αἴτησης ἀνάκλησης ἤ μεταρρύθμισης τῆς ἀπόφασης”, “δεκτῆς γενομένης τῆς αἴτησης ἀνάκλησης…(ὅπου ὑπάρχει σειρά λέξεων πτώσεως γενικῆς σέ -ης)”.
.                Καί ἰδού ἕνα νέο τέτοιο “ὑπόδειγμα” ἀπό τό Φύλλο 3812/Β/15.10.2019 τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως:
“Ἀριθμ. Ἀποφ. 679/2019 Λήψη ἀπόφασης ἐπί γνωστοποίησης συγκέντρωσης…!”.

Β. Ἄς ἐπισημάνουμε καί μερικά ἀκόμη… “μαργαριτάρια” σέ νομοθετήματα ἤ (κατά τήν δημοσίευσή τους) στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως:

.                Στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Β΄ 368/17) εἴδαμε θέμα μέ τίτλο “Ἔγκριση κατ’ ἀποκοπῆς (!) χορηγήματος…”. Ἡ φράση “κατ’ ἀποκοπήν”, ἀποτελούμενη ἀπό τήν πρόθεση “κατά” καί τήν λέξη “ἀποκοπή” στήν αἰτιατική, χρησιμοποιεῖται ὡς ἐπίρρημα, δηλαδή ἄκλιτη λέξη, ἡ ὁποία δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τήν σύνταξη (ἀριθμό, πτώση κ.λπ.) τῶν λοιπῶν ὅρων τῆς προτάσεως. Ἔτσι, δέν μεταβάλλεται στίς ἐκφράσεις κατ’ ἀποκοπήν “χορήγημα”, κατ’ ἀποκοπήν “χορηγήματος”, κατ’ ἀποκοπήν “χορηγήματα”, κατ’ ἀποκοπήν “χορηγημάτων” κ.ο.κ.
.                Ἐπίσης, σέ ΦΕΚ τοῦ ἔτους 2016 (1667 Β΄) δημοσιεύεται ἀπόφαση τοῦ Ὑπ. Ἐσωτερικῶν μέ θέμα “Κατανομή ἑνός ἱερέα Εἰδικῶν Καθηκόντων στό Σῶμα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας”. Ἡ φράση θά ἦταν σωστή μόνον ἄν ἐπρόκειτο περί κατανομῆς περισσοτέρων στό ἐν λόγῳ Σῶμα. Διότι: Τό ρῆμα “κατανέμω” σημαίνει “διαιρῶ”, “διαμοιράζω”. Ἡ διαίρεση ἤ τό μοίρασμα προϋποθέτουν ὡς ἐκ τῆς ἐννοίας τους περισσότερα τοῦ ἑνός πρόσωπα ἤ πράγματα. Ἐκτός ἄν… ὁ ἱερεύς κοπῆ σέ περισσότερα κομμάτια!
.                Στό ἄρθρο ἑνδέκατο τοῦ Ν. 4517/18 (ΦΕΚ 22/Α΄/8.2.2018) ἀναφέρονται τά ἑξῆς: Ἡ ἰσχύς τοῦ παρόντος ἰσχύει (!) ἀπό τήν δημοσίευσή του στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως», ἀντί τοῦ ὀρθοῦ “ἡ ἰσχύς ἀρχίζει ἀπό…”.
.                Σέ ἔγγραφο τοῦ Ὑπ. Ἐργασίας (Φ.40021/11259/2018 – βλ. ΔΕΝ 2018 σελ. 326), πού ἀφορᾶ παροχές ἀσθενείας, ἀναφέρονται τά ἑξῆς:
.                “Γιά τήν ἀνανέωση τῆς ἀσφαλιστικῆς ἱκανότητας ἔχει συνταχθεῖ… διάταξη νόμου, μέ τήν ὁποία προβλέπεται ὅτι … 2) στούς ἐργαζομένους τῶν ἐπιχειρήσεων… καί τῶν Ναυπηγείων Ἐλευσῖνας, στούς ἀναβάτες ἱπποδρομιῶν, στούς μαθητευόμενους ἀναβάτες, τούς προπονητές δρομώνων ἵππων καί τῶν προσώπων πού ὑπάγονται στήν ἀσφάλιση τοῦ ΕΦΚΑ ὡς μισθωτοί-μέλη Διοικητικῶν Συμβουλίων ΑΕ… εἶναι δυνατή ἡ χορήγηση παροχῶν ἀσθενείας…”.

Ἡ ὀρθή ἔκφραση εἶναι “καί τά πρόσωπα…”. Διότι:

.                Ἡ ἔκφραση “καί τῶν προσώπων” (γενική) συνδέεται (τό “καί” συνδέει ὁμοίους ὅρους) μέ τήν προηγουμένη φράση “δρομώνων ἵππων”, ἡ ὁποία ἐξαρτᾶται ἀπό τήν λέξη “προπονητές”, μέ ἀποτέλεσμα νά πρόκειται γιά προπονητές ὄχι μόνον τῶν ἵππων ἀλλά καί… “τῶν προσώπων πού ὑπάγονται στόν ΕΦΚΑ”!
.                Στόν Ν. 4255/14 (ΦΕΚ 2/Α΄/7.1.2014) στό ἄρθρο 3 ἀναφέρεται: “… τό πλῆθος καί τό ὕψος … τῶν ἐκδοθέντων (!) Πράξεων ἐπιβολῆς Εἰσφορῶν ἤ Πράξεων Βεβαίωσης Ὀφειλῆς”.
“Ἐκδοθεισῶν” εἶναι τό ὀρθό, ἀφοῦ πρόκειται περί θηλυκῶν ὀνομάτων.
.                Στήν Ἀποφ. ΕΑΠ 2003486/13 (ΦΕΚ 3091/Β΄/5.12.13), παρ. 3, ἀναγράφεται: “… τό πάσης φύσεως προσωπικό πού λαμβάνει μέ καθ’ οἱονδήποτε τρόπο…”.
Ἤ «μέ οἱονδήποτε τρόπο» ἤ “καθ’ οἱονδήποτε τρόπο”, ὄχι καί τά δύο!
.                Στήν Ἀποφ. 44664/2013 (ΦΕΚ 3417/Β΄/31.12.2013) ἀναφέρεται: “Ἐγκρίνουμε τήν ὑπερωριακή ἀπασχόληση… ὑπαλλήλων πού ὑπηρετοῦν καί συνδράμουν…”.
Δέν ὑπάρχει ρῆμα “δράμω” οὔτε σύνθετο “συνδράμω” (στόν Ἐνεστῶτα). Πρόκειται γιά τό ρῆμα “τρέχω” καί σύνθετο “συντρέχω”, τό ὁποῖο στόν β΄ ἀόριστο ἔχει τόν τύπο “ἔδραμον” (καί “συνέδραμον”) καί στήν ὑποτακτική του (καθώς καί στόν μέλλοντα στιγμιαῖο) “συνδράμω”.
.                Στά διάφορα νομοθετήματα (Ν. 4387/16 κ.ἄ.) ἡ μετοχή “γενόμενος, γενομένη, γενόμενο”, πού εἶναι ἀορίστου χρόνου (β΄ ἀόριστος τοῦ ρήματος “γίγνομαι”), χρησιμοποιεῖται λανθασμένα γιά τό μέλλον. Εἶναι ἀπολύτως λανθασμένη ἡ ἔκφραση “ἀρχῆς γενομένης… π.χ. τήν 1.1.2020 ἤ τό ἔτος 2020”. Ἀντί τῆς ἀορίστου χρόνου μετοχῆς μπορεῖ νά χρησιμοποιῆται ἡ μετοχή ἐνεστῶτος “γινόμενος…” (στήν δημοτική γλῶσσα), ἀφοῦ ἡ πλέον ὀρθή μορφή τῆς ἀντιστοίχου μετοχῆς τοῦ μέλλοντος “γενησόμενος-γενησομένη-γενησόμενον” ἀποτελεῖ βαρεῖα καθαρεύουσα.
.                Ἄς μᾶς ἐπιτραπῆ νά ἐπισημάνουμε τήν ἔκφραση-πρόταση “ἔχει νά κάνη μέ”, ἡ ὁποία ἔχει σχεδόν ἐπικρατήσει τόσο στόν προφορικό ὅσο καί στόν γραπτό λόγο (καί σέ ἐπιστημονικά ἄρθρα). Πρόκειται γιά ἔκφραση “ξενόφερτη”, προσιδιάζουσα σέ γλῶσσες πτωχές, πού ἔχουν ἀνάγκη περιφράσεως γιά νά ἐκφράσουν κάποιο νόημα. Δέν ταιριάζει ὅμως στήν Ἑλληνική Γλῶσσα πού ἔχει ἀπεριόριστο πλοῦτο λέξεων. Ἀντί τῆς ἀνωτέρω προτάσεως καλό εἶναι νά χρησιμοποιῆται ἡ ἑλληνική ἔκφραση-πρόταση “ἀφορᾶ εἰς” ἤ “ἀφορᾶ σέ”, “σχετίζεται μέ” ἤ “ἔχει σχέση μέ”.
.                Νομίζουμε ὅτι καί ἡ ὀρθή χρήση τῆς γλώσσης μας θά συντελέση στήν προσπάθεια τῆς Κυβερνήσεως νά διορθώση τά κακῶς κείμενα στήν Πατρίδα μας.»

 

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ κ. ΤΣΙΑΡΑ. (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΣΕ ΣΑΣ…)

Ντροπή σας, κ. Τσιάρα!

τῆς ἐφημ. «Δημοκρατία», 13.11.2019

.                 Οἱ ὕβρεις στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν ἁγίων, ἡ βλασφημία τῶν θείων ἐπιτρέπονται στὴν Ἑλλάδα, μὲ τὶς εὐλογίες τῆς κυβέρνησης τῆς Νέας Δημοκρατίας! Κάθε συμπλεγματικὸ πρόσωπο, ποὺ φέρει ἐντός του μεγάλο πλεόνασμα κακότητας καὶ καλπάζουσα πνευματικὴ νόσο, θὰ μπορεῖ νὰ προσβάλλει τὶς θρησκευτικὲς πεποιθήσεις τῆς πλειοψηφίας χωρὶς τὸ κράτος νὰ ἀσκεῖ κανένα δικαίωμά του ὥστε νὰ διατηρηθεῖ ἡ κοινωνικὴ εἰρήνη καὶ νὰ προστατευτοῦν οἱ χριστιανοὶ ἀπὸ τὶς ἀνόσιες ροπὲς μίας προβληματικῆς μειοψηφίας.
.                 Ὁ ὑπουργὸς Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας προέβη σὲ μία πρωτοφανῆ πράξη περιφρόνησης τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀλλὰ καὶ ἐξευτελισμοῦ τῆς κρατικῆς λειτουργίας. Ἐνῶ ἀρχικὰ εἶχε ἐξαγγείλει ὅτι στὸν νέο Ποινικὸ Κώδικα θὰ ἐπανέλθει τὸ ἀξιόποινο τῆς βλασφημίας, στὴ συνέχεια, ἐπειδὴ ὁ ἴδιος διαπίστωσε «ἀντιδράσεις» (ἀπὸ τὴν ἄκρα Ἀριστερά, ποὺ ἔχει δεύτερη φύση τὸν ἀντιχριστιανισμό, καθὼς καὶ ἀπὸ τοὺς χριστομάχους δικαιωματιστές), ἀποφάσισε νὰ ἀναιρέσει ὅσα εἶπε καὶ νὰ ἀνακαλέσει τὴ σχετικὴ νομοθετικὴ πρωτοβουλία ἀπὸ τηλεοράσεως!
.                 Ὁ κ. Τσιάρας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἀναγνωρίζει ὡς κυρίαρχη καὶ καθοριστικὴ γιὰ τὸν τρόπο ἄσκησης τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας τὴ βούληση τοῦ κοινωνικοῦ περιθωρίου. Γιὰ νὰ μὴν προσβληθεῖ ἡ ὀλιγάριθμη δράκα προβληματικῶν ἀνθρώπων, στρέφεται εὐθέως κατὰ τῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ μας, συνεχίζοντας τὴν ἀντιχριστιανικὴ πολιτικὴ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
.                 Ἐπιπλέον, ὁ κ. Τσιάρας «ἀδειάζει» καὶ τοὺς συναδέλφους του στὸ ὑπουργικὸ συμβούλιο, ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο τὸν πρωθυπουργό. Μέσα στὰ πολλὰ ποὺ εἶπε, καλὸ θὰ ἦταν νὰ περιλάβει καὶ τὴ διαδικασία ποὺ ἀκολούθησε γιὰ νὰ ἀποσύρει τὴ διάταξη περὶ βλασφημίας. Σὲ ὑπουργικὸ συμβούλιο ἢ σὲ συνεννόηση μὲ τὸν κ. Μητσοτάκη προέκυψε αὐτὴ ἡ ἀπόφαση ἢ ἁπλὰ ὁ κ. Τσιάρας εἶδε ἐπὶ ὥρα τηλεόραση, διάβασε πολλὲς ἀναρτήσεις ἀριστεριστῶν στὸ διαδίκτυο καὶ σκέφτηκε ὅτι εἶναι «πολλὲς οἱ ἀντιδράσεις» γιὰ τὴν ποινικοποίηση τῆς βλασφημίας;
.                Εἶναι κρίμα γιὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ ἀσκεῖται πολιτικὴ αὐτοῦ του εἴδους καὶ οἱ ὑπουργοὶ τῆς κυβέρνησης νὰ φέρουν μεγάλο μερίδιο εὐθύνης γιὰ τὴν ἐξαχρείωση τῶν ἠθῶν τοῦ λαοῦ μας.

 

 

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΑΒΡOΓΛΟΥ γιὰ τὰ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΣτΕ: Ἀντισυνταγματικὰ τὰ προγράμματα σπουδῶν Γαβρόγλου
γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ

Παναγιώτης Τσιμπούκης
ΠΗΓΗ: «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» 20.09. 2019

Οἱ ἀποφάσεις Γαβρόγλου εἶναι ἀντίθετες στὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου – Ἀναλυτικὰ τί ἀναφέρει ἡ ἀνακοίνωση τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας

.                 Ἀντισυνταγματικὲς καὶ ἀντίθετες στὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου  (ΕΣΔΑ) εἶναι οἱ ἀποφάσεις τοῦ τέως ὑπουργοῦ Παιδείας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου, μὲ τὶς ὁποῖες καθορίσθηκαν τὰ προγράμματα σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἀφ᾽ ἐνὸς τοῦ Δημοτικοῦ καὶ τοῦ Γυμνασίου καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τοῦ Λυκείου, ἔκρινε ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, σύμφωνα μὲ σημερινή ἀνακοινωσή της.
Εἰδικότερα, σύμφωνα μὲ τὶς ὑπ᾽ ἀριθμ.  1749 – 1752/2019 ἀποφάσεις τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (προεδρεύεων Ἀθανάσιος Ράντος  καὶ εἰσηγήτρια ἡ Σύμβουλος Ἐπικρατείας Παρασκευὴ Μπραΐμη) ἀκυρώθηκαν οἱ 101470/Δ2/16.6.2017 καὶ 99058/Δ2/13.6.2017 ἀποφάσεις τοῦ ὑπουργοῦ Παιδείας.
.                 Εἰδικότερα, σὲ σχέση μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου ἔκρινε, κατὰ πλειοψηφία, -σύμφωνα πάντα μὲ τὴν ἀνακοίνωση- ὅτι πρέπει νὰ ἐπιδιώκεται ἡ ἀνάπτυξη τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς συνείδησης καὶ ὅτι τὸ μάθημα αὐτὸ ἀπευθύνεται ἀποκλειστικὰ στοὺς Ὀρθόδοξους Χριστιανοὺς μαθητές.
.                 Οἱ σύμβουλοι Ἐπικρατείας ἐπισημαίνουν ἀκόμη, ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι, ἀλλόθρησκοι ἢ ἄθεοι μαθητὲς ἔχουν δικαίωμα πλήρους ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸ μάθημα μὲ τὴν ὑποβολὴ σχετικῆς δήλωσης, ἡ ὁποία θὰ μποροῦσε νὰ γίνει μὲ μόνη τὴν ἐπίκληση λόγων θρησκευτικῆς συνείδησης, ἡ δὲ Πολιτεία ὀφείλει, ἐφ᾽ ὅσον συγκεντρώνεται ἱκανὸς ἀριθμὸς μαθητῶν ποὺ ἀπαλλάσσονται, νὰ προβλέψει τὴ διδασκαλία ἰσότιμου μαθήματος προκειμένου νὰ ἀποτραπεῖ ὁ κίνδυνος «ἐλεύθερης ὥρας».
.                 Στὴν προκειμένη περίπτωση, ὅμως, τὰ ἐπίδικα προγράμματα σπουδῶν, σύμφωνα μὲ τὸ ΣτΕ, «ὅπως προκύπτει ἀπὸ τοὺς σκοποὺς καὶ τὸ περιεχόμενό τους, δὲν ἀποβλέπουν στὴν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν Ὀρθόδοξων μαθητῶν, διότι τὰ μὲν προγράμματα τοῦ Δημοτικοῦ καὶ τοῦ Γυμνασίου δὲν περιέχουν ὁλοκληρωμένη -καὶ διακριτὴ ἔναντι ἄλλων δογμάτων καὶ θρησκειῶν- διδασκαλία τῶν δογμάτων, ἠθικῶν ἀξιῶν καὶ παραδόσεων τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας, τὸ δὲ πρόγραμμα τοῦ Λυκείου εἶναι ἀποσυνδεδεμένο ἀπὸ τὴ διδασκαλία αὐτή. Ἀντιθέτως, δίδεται ἰδιαίτερη ἔμφαση εἴτε στὴν προβολὴ στοιχείων κοινῶν μὲ τὴ διδασκαλία ἄλλων δογμάτων καὶ θρησκειῶν (Δημοτικὸ-Γυμνάσιο) εἴτε στὴ διδασκαλία διαφόρων ἠθικῶν καὶ κοινωνικῶν ζητημάτων, τὰ ὁποῖα εἴτε εἶναι ἀντικείμενο κυρίως ἄλλων μαθημάτων (Δημοτικὸ-Γυμνάσιο) εἴτε εἶναι ἄσχετα ἢ καὶ ἀντίθετα μὲ τὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ διδασκαλία (Λύκειο). Κατόπιν τούτων, κρίθηκε ἀπὸ τὴν Ὁλομέλεια τοῦ ΣτΕ ὅτι τὰ ἐπίδικα προγράμματα σπουδῶν ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ ἄρθρα 16 παρ.2 καὶ 13 παρ.1 τοῦ Συντάγματος, μὲ τὸ ἄρθρο 2 τοῦ Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου τῆς ΕΣΔΑ καὶ μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς ἰσότητας (ἄρθρο 4 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος, ἄρθρα 14 καὶ 9 τῆς ΕΣΔΑ).