Ο AΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ὁ  Ἅγιος Χρυσόστομος Σμύρνης καὶ ἡ Ἁγιὰ Σοφιὰ

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .         Συνεχίζουμε τὰ περὶ τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρα Σμύρνης Χρυσόστομου, ὅπως τὰ περιέγραψε ὁ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Λεωνίδας Φιλιππίδης σὲ ἐκδήλωση τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν πρὶν ἀπὸ ἑξήντα χρόνια, στὶς 13 Νοεμβρίου 1962.
.         Μετὰ τὴν ἀποβίβαση τῶν ἑλληνικῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων στὴ Σμύρνη ὁ Δεσπότης μὲ τοὺς λόγους του συνεχῶς ἐνίσχυε καὶ ἐνθουσίαζε τὸν ἑλληνικὸ πληθυσμὸ τῆς Μητροπόλεώς του. Ὁ Φιλιππίδης γράφει πὼς ἡ φλογερὴ ἀγάπη του στὸν Θεὸ καὶ στὴν Ἑλλάδα ἀποτελοῦσε πάντοτε πηγὴ ἐνισχύσεως τῆς ἐξ ἰδιοσυγκρασίας αἰσιοδοξίας του. Παράλληλα αἰσθανόταν ἕνα δέος μπρὸς στὸ ἐγχείρημα.
.         Ἡ πάλη αὐτὴ μεταξὺ πίστεως καὶ αἰσιοδοξίας ἀπὸ τὴ μία καὶ δέους ἀπὸ τὴν ἄλλη ἀποτυπωνόταν στὸ βλέμμα του πρὸς τοὺς δύο μεγάλους ζωγραφικοὺς πίνακες, ποὺ κοσμοῦσαν τὴν αἴθουσα τοῦ γραφείου του. Ὁ ἕνας παρίστανε τὸ μαρτύριο τοῦ πρώτου Ἐπισκόπου Σμύρνης Ἁγίου Πολυκάρπου. Ὁ ἄλλος ἦταν μία σύνθεση. Παρίστανε στὴ μία πλευρὰ τὴν Ἀκρόπολη καὶ στὴν ἄλλη τὸ Ναὸ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας στὴν Βασιλίδα τῶν πόλεων. Στὸ βάθος τοῦ πίνακα ὑπὸχρυσοπόρφυρη ἀνταύγεια διακρινόταν ἐπὶ τοῦ Γολγοθᾶ ὁ Σταυρός. Ἡ σύνθεση εἶναι προφανὲς ὅτι παρίστανε τὸ ἑνιαῖο τοῦ Γένους καὶ τῆς Ἱστορίας μας.
.         Τὸν μοναδικῆς ἱεροπρεποῦς ὀμορφιᾶς, ἐκκλησιαστικῆς ἀρχιτεκτονικῆς καὶ ἀρχοντιᾶς Ναὸ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας ὁ Σμύρνης Χρυσόστομος πρότεινε σὲ ἑτερόδοξους Ἀμερικανοὺς ἐπισκέπτες του νὰ καταστεῖ τόπος συνάντησης ὅλων τῶν Χριστιανῶν τοῦ κόσμου. Ἕνας τόπος, ὁπρῶτος, εἶναι ὁ Ναὸς τῆς Ἀναστάσεως, στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ ἄλλος εἶναι αὐτὸς τῆς τοῦ ΘεοῦΣοφίας στὴν Κωνσταντινούπολη, τοὺς εἶπε. Καὶ πρόσθεσε:
.         «Δὲν εἶναι οὔτε ὁ Ναὸς τοῦ Ἁγίου Πέτρου στὴ Ρώμη, οὔτε τοῦ Ἁγίου Παύλου στὸΛονδίνο, οὔτε τῆς Παναγίας στὸ Παρίσι, οὔτε τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου στὸ Ἐδιμβοῦργο, οὔτε οἱ μεγάλοι ναοὶ στὸ Σικάγο καὶ στὴ Νέα Ὑόρκη…. Σύμβολο τῆς ὅλης Χριστιανοσύνης καὶ ὅλης τῆς Ὑφηλίου εἶναι ὁ Ναὸς τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος, κατὰ στοιχειώδη ἀπαίτηση τῆς θείας καὶ ἀνθρώπινης δικαιοσύνης, πρέπει νὰ ἀποδοθῆ εἰς τὰς χείρας τῆς κατ’ ἀνατολὰς Χριστιανοσύνης. Τοῦτο ἀναμένει ὁ χριστιανικὸς λαὸς τῆς Ἀνατολῆς ἀπὸ τὸν χριστιανικὸ κόσμο τῆς Ἀμερικῆς…».
.         Εἶναι λυπηρὸ ὅτι δὲν εἰσακούστηκαν οἱ λόγοι τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης τότε καὶ ἕως σήμερα. Ὁ αἱμοσταγὴς Κεμὰλ δέχθηκε τουλάχιστον νὰ μετατραπεῖ σὲ Μουσεῖο… Ὁ«ἐκσυγχρονιστὴς» Ἐρντογὰν συμπεριφέρεται ὡς βάρβαρος κατακτητὴς καὶ γυρίζει τοὺς Τούρκους αἰῶνες πίσω, στὸν πολιτισμὸ τῶν προγόνων τους, νομάδων τῶν στεπῶν τῆς Ἀσίας.
.         Τὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο, στὶς 25 Φεβρουαρίου 1920, ζήτησε τὴ συνεργασία τοῦΜητροπολίτου Σμύρνης πρὸς ἐπιστράτευση τῶν νέων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ὁ Μάρτυρας Ἀρχιερέας ἀπάντησε ἀμέσως ὅτι ἔχει ἤδη ἕτοιμο τὸν κατάλογο τῶν στρατευσίμων, ἐπὶ τῇ βάσει τοῦμητροπολιτικοῦ ἀρχείου του. Ἀκολούθως ἐξαπέλυσε σχετικὴ Ἐγκύκλιο, στὴν ἀρχὴ τῆς ὁποίας γράφει: «Νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών!» καὶ δηλώνει βέβαιος ὅτι «πάντες οἱ Ἕλληνες τῆς Ἰωνίας ὁμοθυμαδὸν θὰ σπεύσωσι νὰ περιβληθῶσι τὴν δοξασμένην στολὴν τοῦ στρατιώτου, πλήρεις ἐνθουσιασμοῦ»…-   

Διαφήμιση