ΕIΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Εἰς μνημόσυνο Χρήστου Σαρτζετάκη

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.               Ὁ πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ἀπελθὼν τοῦ κόσμου τούτου Χρῆστος Σαρτζετάκης ἦταν πρότυπο Ἕλληνα Δημοκράτη, ἀνθρώπου καὶ δικαστού, ποὺ διακρίθηκε καὶ ὡς πετυχημένος Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Ἀπὸ νέος στὴν ἡλικία ἕως τὸν θάνατό του ἦταν ἕνας ἄψογος δικαστής, μὲ ὅ, τι αὐτὸσημαίνει ὡς δεοντολογία. Οὐδέποτε κομματίσθηκε, ποὺ σημαίνει ὅτι οὐδέποτε ἐντάχθηκε ἢσυνεργάσθηκε, ἢ ζήτησε τὴν εὔνοια κάποιου Κόμματος. Οὐδέποτε ἐπίσης ἔδειξε ὅτι διέπεται ἀπὸκάποια ἰδεολογία, ποὺ ἐμμέσως νὰ τὸν παρέσυρε σὲ μὴ δίκαιες ἀποφάσεις, ἢ σὲ φρασεολογία ἀπάδουσα σὲ Ἕλληνα δικαστή. Ἀφιέρωσε τὸ ἀκέραιο ἦθος του καὶ τὶς ἱκανότητές του στὴν Ἑλλάδα, στὴ Δημοκρατία καὶ στὴν ἀπονομὴ τῆς Δικαιοσύνης.
.               Ὁ ἀείμνηστος πρώην Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ὑποστήριξε μὲ ἀτράνταχταἐπιχειρήματα τὰ ἔναντι τοῦ Πατριαρχείου τῆς Κωνσταντινουπόλεως δίκαια τῆς ἐλευθέρας καὶαὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κάτι ποὺ δὲν ἔκαμαν Μητροπολίτες Της… Ὁρισμένοι ἀπὸαὐτούς, ἐμφορούμενοι ἀπὸ μίσος καὶ φθόνο πρὸς τὸν τότε Ἀρχιεπίσκοπο,  θέλησαν νὰ τὸν ταπεινώσουν καὶ ὑπέσκαψαν τὴν ἀνεξαρτησία καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας…
.                Στὸ ἄρθρο – μελέτη του, ποὺ δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ «Ἐνδοχώρα» (τ. 88, Ὀκτ. 2003 – Μάρτ. 2004) καὶ μετὰ σὲ πολλὲς ἐφημερίδες,  ὁ Χρ. Σαρτζετάκης σημειώνει τὰ ἑξῆς σημαντικά: «Ἐλευθέρου ἀνδρὸς τὰ ἀληθῆ λέγειν, ἔστω μὲ πόνον ψυχῆς… Ἂς ὑπομνησθῆ: (λέγονται) ἀπὸἄνθρωπον μὲ ἀληθῆ εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν πίστιν, ὁ ὁποῖος, πρῶτος αὐτός, ὡς Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, χωρὶς προηγούμενον, ἀλλὰ οὔτε καὶ συνέχειαν ἐπανειλημμένως ἐξῆρε δημοσίως τὴν συμβολὴν τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν συντήρησιν τῆς ἐθνικῆς μας κοινότητος.  (Σημ. γρ. Ὁ ἀείμνηστος Κάρολος Παπούλιας καὶ ὁ κ. Προκόπης Παυλόπουλος ἐξῆραν ἐπίσης τὴν συμβολὴτῆς Ὀρθοδοξίας στὴ διατήρηση τῆς ταυτότητας τῶν Ἑλλήνων). Ἀλλὰ καὶ ὁ ὁποῖος εἶναι πρῶτονἝλλην καὶ ὕστερα ὅ,τι δήποτε ἄλλο. Καὶ αὐτονοήτως προτάσσει τὰ συμφέροντα τῆς κατατρεγμένης ἐθνικῆς μας ταυτότητος ἔναντι πάντων. Καὶ φυσικά, ἔναντι εὐτελῶν ἐπιδιώξεων διοικητικῆς πρωταρχίας κενοδόξων ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν, ἐφ᾽ ὅσον αὐταί, πολιτικὸν σκοπὸν ὑπηρετοῦσαι, καταφανῶς βλάπτουν τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸν Ἑλληνισμόν».
.               Στὸ ἐμπεριστατωμένο κείμενο τοῦ ἀείμνηστου Χρήστου Σαρτζετάκη ἀπάντησε προσκείμενος στὸ Φανάρι θεολόγος, στὸν ὁποῖο ἀνταπάντησε καλώντας τον νὰ ἀναλογισθεῖ μαζὶ μὲτοὺς ὁμόφρονές του, ὅτι ὁ πολιτικὸς χαρακτήρας τῶν Πατριαρχικῶν θέσεων περὶ τῆς κολοβομένης ἐδαφικὰ καὶ μὲ δυσβάσταχτα ἐκκλησιαστικὰ δεσμὰ Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «φανεροῦται καὶ ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ πλειονοψηφία τῶν ὅσων ἐκ τῶν λαϊκῶν ἔσπευσαν πρὸς ὑποστήριξίν των εἶναι ἄνθρωποι οὐδέποτε ἐκκλησιαζόμενοι, ξένοι πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν Ὀρθοδοξίαν, κυρίως λόγῳ τῆς δεδηλωμένης μαρξιστικῆς των ἰδεολογίας, ἐντόνως δὲ ὑπὸ τὸ πρίσμα αὐτῆς πολιτικολογοῦντες. Καὶ φυσικὰ δὲν τοὺς ἔπιασε κανένας καημός, διὰ νὰ ἀσχοληθοῦν τώρα μὲ τὴν ἐνσκήψασανἐκκλησιαστικὴν διαμάχην, ἐκτὸς μόνον ὑπηρετουμένων πολιτικῶν σκοπιμοτήτων» («Ἀπογευματινή τῆς Κυριακῆς», 16 Νοεμβρίου 2003).
.               Σημειώνεται ὅτι εἰς οὐδεμία ἄλλη Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία ἔχουν ἐπιβληθεῖ τόσο ταπεινωτικοὶ ὅροι ὅσο στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, τὶς θέσεις Τῆς ὁποίας ὑποστήριξαν ἐπίσης οἱΚωνσταντῖνος Μητσοτάκης, Μιλτιάδης Ἔβερτ καὶ Ἰωάννης Βαρβιτσιώτης.-

Διαφήμιση