Ὁ Ναυπάκτου Ἱερόθεος γιά τόν ἕναν χρόνο
ἀπό τήν ἔναρξη τoῦ ἐμβολιασμοῦ κατά τῆς πανδημίας στή χώρα μας
. «Πράγματι, πέρασε ἕνας ὁλόκληρος χρόνος ἀπό τήν ἡμέρα πού ἄρχισε ὁ ἐμβολιασμός στήν Ἑλλάδα καί ἔκανα τήν πρώτη δόση τοῦ ἐμβολίου ἐναντίον τοῦ κορωνοϊοῦ τήν 27η Δεκεμβρίου 2020, ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας καί μετά ἀπό λίγες ἡμέρες, τήν 18η Ἰανουαρίου 2021, ἔκανα τήν δεύτερη δόση, καί δόξα τῷ Θεῷ εἶμαι μέχρι τώρα καλά στήν ὑγεία μου.
. Στίς δηλώσεις τίς ὁποῖες ἔκανα τότε καί σέ κείμενο πού ἔγραψα διετύπωσα τούς δύο λόγους πού μέ ὁδήγησαν σέ αὐτό.
. Ὁ πρῶτος λόγος ἦταν μιά σκέψη πού κυριαρχοῦσε μέσα μου ὅτι κάναμε στήν ζωή μας, ἀπό τήν παιδική μας ἡλικία, πολλά ἐμβόλια, πήραμε πολλά φάρμακα καί ἔτσι διατηρηθήκαμε τόσα χρόνια στήν ζωή καί δοξάζουμε τόν Θεό γι᾽ αὐτό. Ὅπως, ἐπίσης, εὐχαριστοῦμε καί τούς ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ μᾶς διατήρησαν στήν ζωή, γιά νά ἐργασθοῦμε γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τό καλό τῆς κοινωνίας.
. Μοῦ εἶπαν οἱ γονεῖς μου ὅτι ὅταν ἤμουν μικρό παιδί εἶχα φθάσει στά ὅρια τοῦ θανάτου ἀπό ὑψηλό πυρετό λόγῳ γρίππης, καί κάποιος γιατρός, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, κάνοντάς μου ἐνέσεις πενικιλλίνης, ἡ ὁποία τότε εἶχε ἀνακαλυφθῆ καί κυκλοφοροῦσε, μέ διατήρησε στήν ζωή, διότι διαφορετικά δέν θά ζοῦσα τώρα. Ὁπότε, εὐγνωμονῶ τόν Θεό καί τήν ἰατρική ἐπιστήμη, ἀλλά καί τόν συγκεκριμένο ἀείμνηστο παιδίατρο.
. Ὁ δεύτερος λόγος ἦταν ὅτι στόν πόλεμο ἐναντίον τοῦ ἰοῦ βρέθηκε ἕνα νέο ὅπλο καί κλήθηκα νά συμμετάσχω σέ αὐτόν τόν πόλεμο καί μάλιστα στήν πρώτη γραμμή τοῦ πυρός, νά εἶμαι ὁ πρῶτος πού θά ἐμβολιασθῶ ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας γιά νά βοηθήσω στήν δημιουργία ἑνός τοίχους ἀνοσίας, γιά νά σωθοῦν ἄνθρωποι ἀπό τόν θάνατο.
. Μέ αὐτήν τήν πράξη αἰσθάνθηκα ὅτι ἔκανα τό καθῆκον μου, ἐφαρμόζοντας ὅσα δίδασκα καί ἔγραφα τόσα χρόνια γιά τήν σχέση καί συνεργασία μεταξύ πίστεως καί ἐπιστήμης, καί γιά τήν αὐτοθυσία χάριν τῶν ἄλλων.
. Ὅμως, μετά ἀπό λίγο χρονικό διάστημα παρουσιάσθηκαν τόσες συνωμοσιολογίες, ἀντιχριστολογίες, ὀπισθοδρομικές νοοτροπίες καί φανατισμοί πού μέ ἔκαναν πραγματικά νά τρομάξω. Δηλαδή, δέν μέ φόβισε τόσο τό ἐμβόλιο, παρά τίς παρενέργειες πού θά μποροῦσε νά ἔχει στήν ὑγεία μου, διότι ὅλα τά φάρμακα καί ὅλες οἱ ἰατρικές ἐπεμβάσεις ἔχουν παρενέργειες, ὅσο μέ φόβισε αὐτός ὁ φανατισμός καί ἡ ἄγνοια μερικῶν Χριστιανῶν. Σκέφθηκα ὅτι τέτοιες νοοτροπίες θά μᾶς κάνουν νά συνέλθουμε ὕστερα ἀπό πολλά χρόνια, ὡσάν νά ἐπιστρέφουμε στόν Μεσαίωνα, ὅταν συγκρούσθηκε ἡ δυτική σχολαστική θεολογία μέ τά νέα ρεύματα τῆς ἐποχῆς.
. Ἐννοῶ ὅτι μιλούσαμε ὅλα αὐτά τά χρόνια ὅτι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν παρατηρήθηκε σύγκρουση μεταξύ πίστεως καί ἐπιστήμης, ὅπως ἔγινε στήν Δύση μέ τήν Ἱερά Ἐξέταση. Γιά παράδειγμα, ὁ Μέγας Βασίλειος στήν ἑρμηνεία του στήν «Ἑξαήμερο» χρησιμοποίησε τίς ἐπιστημονικές γνώσεις τῆς ἐποχῆς του, ἀφοῦ ὁ ἴδιος σπούδασε ὅλην τήν τότε ἐπιστήμη.
Αὐτό συμβαίνει ἐπειδή στήν δική μας παράδοση ὑπάρχει διπλῆ μεθοδολογία γνώσης, δηλαδή ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ ἀποκτᾶται μέ τήν νοερά ἐνέργεια στήν καρδιά, ἐνῶ ἡ γνώση τῶν κτιστῶν πραγμάτων ἀποκτᾶται μέ τήν λογική ἐνέργεια στόν ἐγκέφαλο.
. Ὅμως, ὁ φανατισμός μερικῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀμφισβήτησε στήν πράξη αὐτήν τήν σημαντική ἀλήθεια, μέ ἀποτέλεσμα νά φανῆ σέ πολλούς ὡς ὁπισθοδρόμηση. Εὐτυχῶς, ὑπάρχουν καί σήμερα γνήσιοι Ὀρθόδοξοι θεολόγοι καί Κληρικοί πού διατηροῦν τά ὅρια μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης. Φυσικά καί ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη πρέπει νά ἐλέγχεται ἀπό τήν ἐπιστήμη τῆς Βιοηθικῆς καί νά λαμβάνη ὑπ’ ὄψη της τά ὅρια, στά ὁποῖα θά κινεῖται.
. Ὅλο τόν χρόνο πού πέρασε, ἀπό τόν Δεκέμβριο τοῦ 2020 μέχρι τόν Δεκέμβριο τοῦ 2021, πολλοί μέ εὐχαρίστησαν γιά τήν στάση, τήν ὁποία τήρησα καί ἔκανα τό ἐμβόλιο, ὥστε καί αὐτοί νά ἀποφύγουν ὀδυνηρές περιπέτειες τῆς ὑγείας τους καί αὐτόν τόν ἴδιο τόν θάνατο, ἀλλά ὑπῆρξαν καί ἄνθρωποι πού μέ λοιδόρησαν καί στράφηκαν μέ φανατισμό καί μίσος ἐναντίον μου. Ὁ καθένας ἐνεργεῖ σύμφωνα μέ τό ἐπίπεδό του καί τό περιεχόμενο τοῦ ἐσωτερικοῦ του κόσμου.
. Ἐγώ πάντως δοξάζω τόν Θεό πού μᾶς ἀγαπάει ὅλους, κατά τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ ὅτι ὁ Θεός «τόν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπί πονηρούς καί ἀγαθούς καί βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους» (Ματθ. ε΄, 45). Ἐπίσης, εὐχαριστῶ τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἰδιαίτερα τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο, πού στάθηκαν στό ὕψος τῶν περιστάσεων, χωρίς νά ἀμφιταλαντεύονται καί ἔλαβαν σοβαρές καί ὑπεύθυνες ἀποφάσεις, πού ἔδειξαν τό πραγματικό «πρόσωπο» τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ποιμαίνει τόν λαό μέ νηφαλιότητα καί ψυχραιμία.
. Εἶναι σημαντική ἡ ἀπόφαση τήν ὁποία ἔλαβε ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά τήν σύγκλησή της τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2021, ἡ ὁποία ἀπόφαση ἐλήφθη ὁμοφώνως χωρίς καμία διαφοροποίηση ἀπό τούς 77 Ἱεράρχες, καί αὐτό δείχνει τήν ὑπευθυνότητα τῆς Ἐκκλησίας μας.
. Τελικά, σκέφτομαι ὅτι δέν μᾶς χρειάζεται ἕνας φοβικός Χριστιανισμός, πού φοβᾶται κάθε ἀνακάλυψη τῆς ἐπιστήμης γιά τό καλό τῶν ἀνθρώπων, πού βλέπει παντοῦ ἐχθρούς, πού ἔχει μίσος, ἀλλά θέλουμε μιά Ἐκκλησία πού νά ἀγαπᾶ ὅλους, νά σέβεται τό ἔργο τῶν ἐπιστημόνων, καί νά θεραπεύη κάθε ἰδιοτέλεια καί φιλαυτία, γιά νά μᾶς βοηθᾶ νά συναντοῦμε τόν Χριστό καί νά ὑπερβαίνουμε τόν θάνατο. Ὅπως ἔλεγε ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, ὁ Χριστός μᾶς θεράπευσε ἀπό τήν ἀρρώστια τῆς θρησκείας.
. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει: «Πέπεισμαι γάρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωή οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαί οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (Ρωμ. η´, 38-39).
. Αὐτήν τήν ἀγάπη νά ἀποκτήσουμε, αὐτήν τήν πνευματική ἐλευθερία νά ζοῦμε καί τότε δέν θά φοβόμαστε τίποτα στήν ζωή μας, παρά μόνον τήν ἁμαρτία, καί θά εἴμαστε ἐλεύθεροι ἐν Χριστῷ.
Σᾶς ἄρεσε;
Μοῦ ἀρέσει Φόρτωση σὲ ἐξέλιξη...
Σχετικά
ἐμβόλιο, Ἱερὰ Ἐξέταση, Μεσαίωνας, Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος, θρησκοληψία, κορωνοϊός
Αὐτὴ ἡ καταχώριση ἀναργήθηκε στὶς 28 Δεκεμβρίου 2021, 4:51 μ.μ. καὶ ἀρχειοθετήθηκε ὡς ΘΕΟΛΟΓΙΑ. Μπορεῖτε νὰ παρακολουθήσετε τὶς ἀπαντήσεις μέσῳ τοῦ RSS 2.0.
Μπορεῖτε νὰ ἀφήσετε μιὰν ἀπάντηση ἢ μιὰ εἰδοποίηση σύνδεσης ἀπ' τὸν δικό σας ἱστοχῶρο.
#1 ἀπὸ τὸν/τὴν Λυκούργος Νάνης στὶς 28 Δεκεμβρίου 2021 - 9:46 μ.μ.
Δυστυχώς, ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απολυτοποιήσει και θεοποιήσει την επιστήμη, το δώρο αυτό του Θεού. Και έθεσε την επιστήμη ακόμη και πάνω από την πίστη και τον Τριαδικό Θεό!
Και τα περιμένει όλα από αυτή. Και ενώ βλέπει κάθε στιγμή και κάθε ώρα τις πεπερασμένες της δυνατότητες, έχει εναποθέσει μονάχα σε αυτήν τις ελπίδες του για τη βελτίωση της υγείας του και την καταπολέμηση των νόσων.
Πρόκειται για διανοητική και ψυχική διαστροφή. Για ένα ανεδαφικό επιστημοκεντρικό μονισμό.
Η περίπτωση της πανδημίας του κορωνοϊού θα έπρεπε λογικά να στρέψει τους ανθρώπους προς το Θεό.
Να τους κάνει να αναλογισθούν τη σμικρότητα και την αδυναμία του ανθρώπου απέναντι σε έναν υπομικροσκοπικό ιό, τη ματαιότητα των εγκοσμίων, να αφυπνίσει την μακαρίως κοιμωμένη ηθική τους συνείδηση προς μετάνοια και εξιλέωση του Θεού για τις πολλές και φρικτές μας αμαρτίες.
Και ο άμβωνας πρωτίστως αυτήν την αλήθεια θα έπρεπε να προβάλλει και διακηρύττει.
Αφυπνιστικό κήρυγμα μετανοίας να ακούγεται συνεχώς και προβολή της αληθείας επί τη βάσει της οποίας εάν δεν μετανοήσουμε εκ βάθους καρδίας για τις ποικίλες παραβάσεις του θείου νόμου ουκ έσται των κακών παύλα.
Η λεγόμενη επίσημη Εκκλησία οφείλει να κηρύξει νινεΰιτικό εθνικό πένθος γιατί η βοώσα και κράζουσα ανομία μας έχει υπερβεί κάθε όριο.
Ποτέ άλλοτε σαν ανθρωπότητα δεν είχαμε φθάσει σε αυτό το σημείο, να νομιμοποιείται η ποικίλη διαστροφή.
Το μέγα πρόβλημα της εποχής μας έγκειται στο ότι ο σύγχρονος άνθρωπος όχι απλώς αμαρτάνει αλλά δεν συναισθάνεται ότι αμαρτάνει. Έκανε την αμαρτία φιλοσοφία ζωής.
Η πανδημία εάν ιδωθεί σωστά από μέρους μας θα μας οδηγήσει στην εν μετανοία επιστροφή μας στο Θεό. Εάν όχι θα μας σπρώξει ακόμη πιο βαθειά στην άβυσσο της αποστασίας και του χωρισμού μας από το Θεό.
Δυστυχώς, η θεοποίηση της επιστήμης και το γεγονός ότι τα περιμένουμε όλα από αυτή δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό, από πνευματικής πλευράς.
Ο υγιής χριστιανισμός κάθε άλλο παρά αντιτίθεται στην πρόοδο της επιστήμης και τα επιστημονικά επιτεύγματα όταν τα τελευταία δεν παραβιάζουν θεμελιώδεις επιταγές της ορθόδοξης χριστιανικής ηθικής.
Το κύριο πρόβλημα, όμως, αυτή τη στιγμή, είναι οι αμαρτίες και κυρίως η αμετανοησία μας.
Ένεκα τούτων επέτρεψε και επιτρέπει ο Θεός και την παρούσα δοκιμασία.
Και απαιτείται επειγόντως μετάνοια, προσωπική και συλλογική.
Και αυτήν την αλήθεια δεν γνωρίζω εάν ο άμβωνας την προβάλλει όσο και όπως πρέπει…