ΕΙΚΟΝΑ καὶ ΟΜΟΙΩΣΗ

Ἀρχιμ. Ζαχαρία Ζάχαρου
«Ἄνθρωπος, ὁ στόχος τοῦ Θεοῦ»
(Ἡ ὑποστατικὴ ἀρχὴ στὸν Ἅγιο Σιλουανὸ καὶ στὸν Γέροντα Σωφρόνιο)
ἔκδ. Ἱ. Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Τ. Προδρόμου
Ἔσσεξ Ἀγγλίας, 2019, σελ.164-165

ἠλ. στοιχειοθ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»

.                 Ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο «κατ’ εἰκόνα» Του. Ἡ εἰκόνα εἶναι ὅ,τι λαμβάνουμε ἀπὸ τὸν Θεό. Αὐτὴ μᾶς καθιστᾶ ἐλεύθερα καὶ λογικὰ ὄντα μὲ τὴ δυνατότητα νὰ Τὸν γνωρίσουμε. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς ὁμιλίες του λέει ὅτι, ἐπειδὴ φέρουμε ἔμφυτη τὴν εἰκόνα αὐτή, εἴμαστε πλασμένοι νὰ δεχθοῦμε τὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του. Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο ἐν ὄψει τῆς ἐπερχόμενης εὐαγγελικῆς ἀποκαλύψεώς Του. Δηλαδὴ τὸν δημιούργησε κατὰ τὴν εἰκόνα Του μὲ τὴ δυνατότητα νὰ ἀσπασθεῖ την εὐαγγελικὴ ἀποκάλυψη, τὴν ἔλευση τοῦ Κυρίου. 
.                   Συνεπῶς, ἡ εἰκόνα εἶναι ὅ,τι λάβαμε κατὰ τὴν γέννηση, ἐνῶ ἡ ὁμοίωση εἶναι ὅ,τι ἀποκτοῦμε σὲ συνεργασία μὲ τὸν Θεό. Ἡ ὁμοίωση εἶναι ἡ τελείωσή μας, ἡ χάρη τῆς υἱοθεσίας ποὺ λαμβάνουμε ἀπὸ τὸν Θεό.  Ἡ εἰκόνα μᾶς δίδεται ὡς δυνατότητα, ἡ ὁποία μᾶς διαφοροποιεῖ ἀπὸ κάθε ἄλλο δημιούργημα· ἐνῶ ὅμως φέρουμε μέσα μας τὴ δυνατότητα, τὸν σπόρο, θὰ πρέπει ὁ σπόρος αὐτὸς νὰ ἀνθίσει καὶ νὰ καρποφορήσει. Ἡ ὁμοίωση εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἀνάπτυξη τῆς εἰκόνας, ἡ χάρη τῆς υἱοθεσίας, ἡ κατάσταση τῆς θεώσεως, ἡ πραγμάτωση τῆς ὑποστατικῆς ἀρχῆς. 

Διαφήμιση