ΟΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ πρὸς ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

 

Οἱ Παρακλήσεις πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο [1-14 Αὐγούστου]

Κων. Ἀθ. Οἰκονόμου
Δάσκαλος

Ὁ Αὔγουστος εἶναι ὁ μήνας τῆς Παναγίας μας. Μαζὶ μὲ τὴ νηστεία ποὺ ξεκινᾶ τὴν 1η Αὐγούστου καὶ διαρκεῖ μέχρι καὶ τὶς 14 τοῦ μήνα, ξεκινοῦν καὶ οἱ Παρακλήσεις πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴ στοργικὴ μητέρα ὅλων τῶν Χριστιανῶν. Ἡ νηστεία καὶ οἱ παρακλήσεις μᾶς προετοιμάζουν γιὰ τὴν μεγάλη γιορτὴ τῆς Κοίμησης τῆς Παναγίας.

ΟΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ: Κάθε ἀπόγευμα τὴν περίοδο τοῦ Δεκαπενταύγουστου τελεῖται στοὺς ναοὺς ἡ ἀκολουθία τοῦ παρακλητικοῦ κανόνος, ἢ ἀλλιῶς τῆς παράκλησης. Ὑπάρχει ὁ μικρὸς καὶ ὁ μεγάλος παρακλητικὸς κανὼν πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ μικρή, δηλαδή, καὶ ἡ μεγάλη παράκληση. Πρόκειται γιὰ δύο διαφορετικὲς ἀκολουθίες, μὲ πολλὰ κοινὰ τροπάρια κι εὐχὲς μεταξύ τους, οἱ ὁποῖες τελοῦνται ἐναλλὰξ κάθε ἀπόγευμα ἀπὸ τὴν 1η μέχρι καὶ τὶς 13 Αὐγούστου, ἐκτὸς Σαββάτου καὶ τῆς παραμονῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος.

«Πρὸς Σὲ καταφεύγω σωτηρίαν ἐπιζητῶν»: Ἡ παράκληση πρὸς τὴν Παναγία περιλαμβάνει ὑπέροχα τροπάρια, στὰ ὁποῖα περιέχονται δεήσεις καὶ ἱκεσίες πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο νὰ συνδράμει τοὺς πιστοὺς στοὺς καιροὺς τῶν πειρασμῶν, τῶν πόνων, τῶν θλίψεων καὶ τῶν κάθε εἴδους δοκιμασιῶν. Ἀκόμη, ζητοῦμε ἀπὸ τὴν Παναγία νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ἀπὸ τὰ πάθη μας καὶ ἀπὸ τοὺς κινδύνους τῆς καθημερινῆς ζωῆς. Μὲ τὶς δεήσεις μας, τὴν παρακαλοῦμε νὰ μᾶς ἐνισχύσει στὶς καθημερινές μας δυσκολίες καὶ νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ἀπὸ τὶς θλίψεις καὶ τὶς ἀσθένειες ποὺ μᾶς ταλαιπωροῦν. Ἡ Παναγία πόνεσε πολὺ ψυχικὰ γιὰ τὴν ἄδικη καὶ βάναυση μεταχείριση καὶ τὴ σταύρωση τοῦ Υἱοῦ της. Γι’ αὐτὸ γίνεται ἡ προστάτρια τῶν θλιβομένων καὶ τῶν ἀδικουμένων ὅταν τὴν παρακαλοῦμε «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς».

«Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω»: Στὴν ἀκολουθία τοῦ παρακλητικοῦ κανόνα, παρακαλοῦμε τὴν Παναγία νὰ μεσιτεύει στὸν Υἱό της γιὰ νὰ ἐξαλείψει τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας. «Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων», ψάλλουμε καὶ παρακαλοῦμε τὴν Παναγία νὰ μᾶς ὁδηγήσει σὲ μετάνοια.

Ἡ Παράκληση πρὸς τὴν Παναγία, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν περίοδο τοῦ Δεκαπενταύγουστου, τελεῖται στοὺς ναοὺς στὶς θεομητορικὲς ἑορτὲς ἀλλὰ καὶ σὲ διάφορες περιόδους μέσα στὸν χρόνο, ἀνάλογα μὲ τὸ πρόγραμμα ἀκολουθιῶν κάθε ἐνορίας. Ἐκτός, ὅμως, ἀπὸ τοὺς ναούς, παράκληση μπορεῖ νὰ κάνει κάθε πιστὸς μόνος του, διαβάζοντάς την ἀπὸ τὸ σχετικὸ βιβλιαράκι. Ἡ σύντομη ἀκολουθία τῆς παράκλησης γαληνεύει τὸν ἄνθρωπο, τὸν ὁπλίζει μὲ δύναμη καὶ θάρρος ἀπέναντι στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς καὶ τοῦ χαρίζει ἐλπίδα.

Ἡ Παναγία μᾶς δείχνει τὸν δρόμο πρὸς τὸν οὐρανό. Μὲ τὶς ἀρετές της γίνεται τὸ φωτεινὸ παράδειγμα. Ἡ ἀγκαλιά της χωρᾶ ὅλον τὸν κόσμο, εἰδικὰ ὅσους τὴν ἐπικαλοῦνται μὲ πίστη.