. Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος (σήμερα Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013, στὴν τρίτη Συνεδρία Της γιὰ τὸν μήνα Δεκέμβριο ὑπὸ τὴν Προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου) καταθέτει τὴν κοινή Της ἀγωνία γιὰ τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, καθὼς καθημερινὰ τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο περιφρονεῖται καὶ ὁ ἱερός του χαρακτήρας ὑποτιμᾶται, ἐνῶ ἀπαξιώνεται κάθε εὐγενὴς προοπτική του. Ὅμως, ὅ,τι ἀποϊεροποιεῖται, εὐτελίζεται. Καὶ ὅ,τι εὐτελίζεται, πωλεῖται πιὸ εὔκολα στὴν ἀγορά.
. Ἔτσι συμβαίνει καὶ σήμερα καὶ μὲ τὶς ἐκτροπὲς τοῦ οἰκογενειακοῦ θεσμοῦ ποὺ μεταμφιέσθηκαν σὲ ἐναλλακτικὲς μορφὲς οἰκογένειας, ὅπως τὸ κυοφορούμενο σύμφωνο συμβίωσης. Ἡ οἰκογένεια δὲν θεωρεῖται πιὰ «μικρὴ Ἐκκλησία», ἀλλὰ μετατρέπεται σὲ ἁπλὸ σύμφωνο συμβίωσης. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο, ὅμως, ἐπιβεβαιώνεται ἀκόμη μία φορὰ ἡ ἀποτυχία τῶν ἀνθρωπίνων σχέσεων. Αὐτὴ ἡ ἀνθρώπινη σχέση προϋποθέτει τὴν ἀγάπη. Χωρὶς τὴν ἀγάπη, μὲ ὅσα ἐπιχρίσματα καὶ ἂν καλλωπισθεῖ ἡ σχέση, δὲν ἔχεις τίποτα.
. Ἡ Ἐκκλησία μας καλεῖται νὰ διαμορφώσει τὴ μαρτυρία της, καθὼς καὶ τὴν ποιμαντικὴ ἀντιμετώπιση ὅλων τῶν νέων ἐναλλακτικῶν σχημάτων τοῦ ἰδιωτικοῦ βίου τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἀντιστρατεύονται τὴν παραδοσιακὴ οἰκογένεια ἐνῶ περιφρονοῦν τὴ διδασκαλία Της, ἡ ὁποία σκοπὸ ἔχει τὴν ἐνδυνάμωση τῶν μελῶν της στὴ ἔμπονη πορεία τους πρὸς τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, λαμβάνοντας σοβαρὰ ὑπ᾽ ὄψιν Της ὅλα τὰ φαινόμενα ποὺ ἀλλοιώνουν τὸν οἰκογενειακὸ βίο.
ΠΗΓΗ: ecclesia.gr
Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία 