ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ ΕΣῌ ΕΝ Τῼ ΠΑΡΑΔΕΙΣῼ (Β´ Λόγος ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ) [Γρηγορίου ἱερομ. Ἁγιορείτου)

 ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕΤ’ ΕΜΟΥ ΕΣῌ ΕΝ Τῼ ΠΑΡΑΔΕΙΣῼ
(Β´ Λόγος ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ)

Ἱερομονάχου Γρηγορίου:
«Οἱ ἑπτὰ Λόγοι τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ»,

Ἱ. Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Ἁγ. Ἰω. Θεολόγου, Ἅγιον Ὄρος 2009.


Στοιχειοθεσία: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

βλ. σχετ. 1.: ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ· ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ
(Α´ Λόγος ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ)
https://christianvivliografia.wordpress.com/2011/04/21/πάτερ-ἄφες-αὐτοῖς·-οὐ-γὰρ-οἴδασι-τί/

.        Ὁ Χριστὸς εἶχε προείπει ὅτι µὲ τὴν σταυρική Toυ θυσία θὰ ἐλευθερώση ἀπὸ τὴν δουλεία τοῦ Διαβόλου ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ τοὺς ἑλκύση κοντά Toυ: Κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐµαυτόν. Αὐτὸ ἄρχισε νὰ πραγµατοποιεῖται ἀπὸ τὴν στιγµὴ ποὺ ὁ Χριστὸς ἀνέβηκε στὸν Σταυρό.
.        Γράφει ὁ ἱερὸς Θεοφύλακτος: «Ὅπως ἕνας νικητὴς βασιλιὰς ποὺ ἐπιστρέφει ἀπὸ τὴν νίκη, µεταφερει µαζί του τὰ σπουδαιότερα λάφυρα, ἔτσι καὶ ὁ Κύριος, εἰσῆλθε στὴν ἀρχαία πατρίδα τοῦ ἀνθρώπου –ἐννοῶ τὸν Παραδεισο– εἰσάγοντας µαζί του τὸ µεγαλύτερο ἀπὸ τὰ λάφυρα τοῦ Διαβόλου», τὸν ληστή. Μὲ τὸν λόγο Μνήσθητί µου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου, ὁ ληστής, «σὰν µὲ κλειδί, ἄνοιξε τὴν κλεισµένη θύρα τοῦ Παραδείσου καὶ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς, καὶ ἔτσι χαρίσθηκε σὲ ὅλους ὅσοι πιστεύουν στὸν Χριστὸ καὶ µιμοῦνται τὴν µετάνοια τοῦ ληστοῦ ἡ ἀπόλαυση τοῦ Παραδείσου καὶ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς».
.        Μνήσθητί µου, Κύριε. «Πρὸς ἐσένα, Κύριε, ἀπευθύνεται ὁ λόγος µου … Δὲν σοῦ λέγω νὰ θυµηθῆς τὰ ἔργα µου, διότι τὰ φοβᾶµαι … Εἶµαι συνοδοιπόρος σoυ πρὸς τὸν θάνατο. Μνήσθητι τοῦ συνοδοιπόρου σoυ! Δὲν σοῦ λέγω ὅµως “Μνήσθητί µου τώρα”, ἀλλὰ ὅταν ἔλθης στὴν Βασιλεία σου … Μακροχρόνια µπορεῖ νὰ εἶναι ἡ αἴτηση, ἀλλὰ ἡ Χάρι ἔρχεται ταχύτατη: “Ἀλήθεια σοῦ λέγω, σήµερα θὰ εἶσαι µαζί µου στὸν Παράδεισο!” … Σήµερα βρῆκες τὴν πίστη, σήµερα παίρνεις καὶ τὴν σωτηρία. Ὁ Ἀδὰµ µέσῳ τοῦ ξύλου ἔπεσε ἀπὸ τὸν Παράδεισο. Καὶ σὺ πάλι µέσῳ τοῦ ξύλου εἰσάγεσαι στὸν Παράδεισο».
.        Λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστοµος: «Ὁ Χριστὸς εἰσέρχεται στὴν ἱερὴ πατρίδα συνοδευόµενος ἀπὸ τὸν ληστή, καὶ µὲ τὰ ληστρικὰ πόδια δὲν καταπατῆ οὔτε καταισχύνη τὸν Παράδεισο, ἀλλὰ ἀντίθετα τὸν τιμᾶ. Διότι εἶναι τιµὴ γιὰ τὸν Παράδεισο νὰ ἔχη τέτοιον Κύριο, ποὺ µπορεῖ καὶ ἕναν ληστὴ νὰ τὸν κάνη ἄξιο τῆς τρυφῆς τοῦ Παραδείσου … Ὅπως δηλαδὴ θαυµάζουµε ἕναν γιατρὸ τότε, ὅταν δοῦµε ὅτι ἀνθρώπους, ποὺ ἔπασχαν ἀπὸ ἀνίατες ἀσθένειες, τοὺς θεράπευσε πλήρως, ἔτσι ἀγαπητέ, θαύµασε καὶ τὸν Χριστὸ καὶ νοιῶσε κατάπληξη, διότι πῆρε ἀνθρώπους ποὺ εἶχαν ἀνίατες ἀσθένειες στὴν ψυχή τους καὶ µπόρεσε νὰ τοὺς ἀπαλλάξη ἀπὸ τὴν κακία. Κατόρθωσε νὰ ἀναδείξη ἀξίους γιὰ τὴν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐκείνους ποὺ εἶχαν φθάσει στὸ ἔσχατο σηµεῖο τῆς κακοηθείας».
.        Ἡ εἴσοδος τοῦ ληστοῦ µεσα στὸν Παράδεισο δείχνει καθαρὰ τὴν θαυµαστὴ δύναµη τοῦ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, δηλαδὴ τοῦ ἐπ᾽ αὐτοῦ σταυρωθέντος Χριστοῦ. Μιλώντας ὁ ἱερὸς Χρυσόστοµος τὴν ἡµέρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς λέγει:  Ὁ Χριστὸς «σήµερα µᾶς ἀνοίγει τὸν Παράδεισο:  τὴν ἡµέρα αὐτή, τὴν ὥρα αὐτή, ὁ Θεὸς εἰσήγαγε ἐκεῖ τὸν ληστή, κι ἔκαµε ἔτσι δύο κατορθώµατα: πρῶτον ὅτι ἄνοιξε τὸν Παράδεισο, καὶ δεύτερον ὅτι ἔβαλε µέσα ληστή! Σήµερα µᾶς ξανάδωσε τὴν παλαιά µας πατρίδα, σήµερα µᾶς ἐπανέφερε στὴν πόλη τῶν προγόνων µας καὶ χάρισε τὴν οἰκία σὲ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος. Διότι εἶπε ὁ Κύριος: Σήµερον µετ᾽ ἐµοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ. “Τί λές; Εἶσαι σταυρωµένος καὶ καρφωµένος καὶ ὑπόσχεσαι Παράδεισο;” “Ναί”, λέγει, “γιὰ νὰ γνωρίσης καλὰ πάνω στὸν Σταυρὸ τὴν δυναµή µου” … Καὶ ὁλόκληρη τὴν κτίση συγκλόνισε, καὶ τὶς πέτρες ράγισε, καὶ τὴν ψυχὴ τοῦ ληστῆ, ποὺ ἦταν πιὸ ἀναίσθητη ἀπὸ τὴν πέτρα, τὴν ἥλκυσε καὶ τὴν τίµησε: Σήµερον µετ᾽ ἐµοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ».

* * *

.        Ἐκπλήσσεται ὁ ἅγιος Νικόδηµος ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ ληστοῦ: «Ὢ λόγος χαριτωµένος, µὲ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος κάνει κληρονόµο τοῦ Παραδείσου τὸν πρώην κλέφτη καὶ φονιά! Πόσοι καὶ πόσες φορὲς λέγουν τὸν λόγο ποὺ εἶπε ὁ ληστὴς πρὸς τὸν Χριστό, τὸ Μνήσθητί µου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου ἀλλὰ δὲν ἀξιώνονται νὰ ἀκούσουν καὶ τὸν λόγο τοῦτο ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς πρὸς τὸν ληστή, διότι δὲν τὸν λέγουν µἐ τὴν ἴδια διάθεση καὶ µε τὴν ἴδια καρδιὰ τοῦ ληστοῦ». Ἔτσι ὁ Ὅσιος µᾶς προτρέπει νὰ µιµηθοῦµε τὸν εὐγνώµονα ληστή: «Μάθε ἀπὸ τὸν ληστὴ νὰ εἶσαι καὶ σὺ εὐγνώµων, ὅταν πάσχης γιὰ τὶς ἀµαρτίες σου … καὶ προσκύνησε Αὐτὸν ποὺ κρεµαστηκε γιὰ σένα στὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ … µὲ τὸ νὰ γνωρίσης ὅτι γιὰ τὴν ἀµαρτία σoυ ὑποφέρεις, καὶ ἔτσι ἐξιλέωσε τὸν Θεὸ καὶ ἐξαγόρασε τὴν σωτηρία σoυ. Ἐὰν κάνης ἔτσι, πρόκειται νὰ εἰσέλθης στὸν Παράδεισο, νὰ γίνης συγκληρονόµος τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἀπολαύσης τὰ αἰώνια ἀγαθά».

Διαφήμιση