ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΕΙΛΗ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ
π. Μιχαὴλ Σπ. Καρδαμάκη (+)
[Γ´]

«Ἀεὶ μένει μυστήριον»

σελ. 100 κ. ἑξ.

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Α´: https://christianvivliografia.wordpress.com/2011/11/09/πόσο-ἔρημοι-στὴν-κοσμικὴ-ἐξορία-μας/

Β´: https://christianvivliografia.wordpress.com/2011/11/27/τὸ-ἔργο-τῶν-χριστιανῶν-εἶναι-ἡ-προφ/

.         Οἱ Χριστιανοὶ λοιπὸν εἶναι Προφῆτες. Ἀλλὰ τὸ νὰ προφητεύουμε δὲν σημαίνει νὰ μιλοῦμε ἁπλῶς γιὰ κάποια μελλοντικὰ συμβάντα, ἀλλὰ νὰ φανερώσουμε τὰ κατὰ Χριστὸν νοήματα τῶν πραγμάτων. Τὸ νὰ προφητεύουμε δὲν σημαίνει νὰ ἀπειλοῦμε τοὺς ἀνθρώπους μὲ τοὺς τρομεροὺς λόγους μας στὸ ὄνομα ἑνὸς τρομεροῦ Θεοῦ, ἀλλὰ νὰ παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ μὲ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή μας, στὸ ὄνομα τοῦ ἀπείρου ἐλέους Του, ποὺ κατακλύζει τὸν καιρὸ ἀνάμεσα στὴν πρώτη καὶ τὴν δεύτερη παρουσία τοῦ Χριστοῦ Του:
.        «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν… οὐκ ἔχω καρδιὰν ὀδυνηρὰν πρὸς ἀναζήτησίν σου, οὐκ ἔχω μετάνοιαν, οὐδὲ κατάνυξιν, τὰ ἐπανάγοντα τὰ τέκνα πρὸς τὴν ἰδίαν κληρονομίαν. Οὐκ ἔχω Δέσποτα δάκρυον παρακλητικόν. Ἐσκότισταί μου ὁ νοῦς ἐν τοῖς βιωτικοῖς, καὶ οὐκ ἰσχύει ἀτενίσαι πρὸς σὲ ἐν ὀδύνῃ. Ἔψυκταί μου ἡ καρδία ἐκ τοῦ πλήθους τῶν πειρασμῶν, καὶ οὐ δύναται θερμανθῆναι τοῖς δάκρυσι τῆς πρὸς σὲ ἀγάπης. Ἀλλὰ σὺ Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, δώρησαί μοι μετάνοιαν ὁλόκληρον, καὶ καρδίαν ἐπίπονον, ἵνα ἐξέλθω ὁλοψύχως εἰς ἀναζήτησίν σου. Χωρὶς γάρ σοῦ, παντὸς ἀγαθοῦ ξενωθήσομαι. Χάρισαι οὖν μοι, ὦ ἀγαθέ, τὴν χάριν σου. Ὁ Πατὴρ ὁ προαγαγών σε ἐκ τῶν κόλπων αὐτοῦ ἀχρόνως καὶ ἀϊδίως, ἀνακαινισάσθω ἐν ἐμοὶ τὰς μορφὰς τῆς σῆς εἰκόνος. Κατέλιπόν σε, μὴ μὲ ἐγκαταλίπῃς. Ἐξῆλθον ἀπό σοῦ, ἔξελθε εἰς ἀναζήτησίν μου, καὶ εἰσάγαγέ με εἰς τὴν νομήν σου, καὶ συγκαταρίθμησόν με τοῖς προβάτοις τῆς ἐκλεκτῆς σου ποίμνης, καὶ διαθρεψόν με σὺν αὐτοῖς ἐκ τῆς χλόης τῶν θείων μυστηρίων σου· ὧν ἡ καθαρὰ καρδία καταγώγιόν σου ὑπάρχει, καὶ καθορᾶται ἐν αὐτῇ ἡ ἔλλαμψις τῶν σῶν ἀποκαλύψεων, ἥτις ἐστὶ παράκλησις καὶ ἀναψυχὴ τῶν κοπιασάντων διὰ σὲ ἐν ταῖς θλίψεσι, καὶ ταῖς παντοδαπαῖς αἰκίαις. Ἧς τινος ἐλλάμψεως καὶ ἡμεῖς ἀξιωθείημεν χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ σοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».